l *» W l ? t^».i-**» ? Onwaarheid in het geval Wagman Verteld door inspecteur Frits Rolink IVANS Korte inhoud van het voorafgaande Ria van Straten heeft haar verloving met Frits Rolink, thans Inspecteur van Politie te '*-Gravenhage, verbroken en is getrouwd met Maurlts Wagman. Zij vertrekken naar Indif, maar Averen na eenige jaren naar patria terug. Rolink leidt dan niet rechercheur Mattheüs Ril ccn onderzoek ter opsporing van een ttpeelhol. Men vermoedt, dat Wagman daarbij bel rukken is. Als Rolink dczeti op een donkeren ni'ond schaduiccn icil, ziet hij Ria op weg naar tic waterpartij in de Hoschjes. Hij volgt haar en houdt haar van zelfmoord terug. IV WIJ moeten in de eerste plaats trachten je weer naar huis te kragen" zeide ik op een toon, alsof het vanzelf sprak, dat zij daarheen terugkeeren zou. Naar huls terug.... ? Terug naar hém ....?" zeide zij. In der eeuwigheid niet! De maat is vol..,..." Ik vond het mijn plicht ? haar te wijzen op den ernst van zoo'n besluit. Met een bijna theatraal gebaar (zij, de vroeger zoo levenslustige H ia !) wees zij op den vijver. ..Denk je, dat ik naar hem terug wil gaan, waar ik liever don dood zocht?" vroeg zij. ..Kooit-!" ..Maar wat .dan.;..?" /ij sloeg de handen voor het gezicht. ..Je hiult mij niet mogen tegenhouden, Frits !" klonk het zucht. ,.lk heb niet het recht iemand en jou allerminst met mijn verdriet lastig te vallen!" ..Je spreekt jezelve tegen, Ria! Daarnet heb je gezegd, dat je mij uui raad gevraagd zpudt hebben, als je geweten hadt, dat ik in Den Haag woonde. Maar wij hebben nu genoeg gepraat. Je kunt in elk geval in dit weer niet verder te voet gaan. Ik zal hier in de buurt ergens om 'n auto telefoneeren en dan zal ik je. brengen naar een plaats, waar je voorlooplg rustig blijven kunt. Daar kun je den nacht doorbrengen en morgen zullen wij verder praten." Ik had nu gesproken op een toon, waaruit Kin wel opmaken inoeat, dat ik de leiding van zaken óp mij namen voor mijzelf een besluit genomen had. Toch scheen zij nog even te weifelen. ..Ben je getrouwd. Frits....?T' ,t v Ik ben niet getrouwd" ~ zei ik, 'n beetje spottend. ..Maar je kunt je niettemin zonder bezwaar aan mij toevertrouwen ! Ik ben Inspecteur van Politie en ik heb een getrouwden collega, die je graag gastvrijheid verleenen zal." ..Ik ben een last voor iedereen !" zei ze treurig. ., Er zijn lasten, die men graag draagt" ant woordde ik. Intusschen waren wij langzaam (want zij liep nog met eenige moeite) opgewandeld naar den straatweg. Het was nu over half tien en de benedenver diepingen van de villa's aan den overkant waren nog helder verlicht. Aan de eerste beste villa belde ik aan en het dienstmeisje, dat open deed, verzocht ik mijn kaartje (waarop mijn kwaliteit vermeld stond) aan meneer" te geven (ik had op den naam van meneer" heelemaal niet gelet) en te vragen, of ik hém een oogenbllk spreken kon. B^na dadelijk verscheen er een kleine man in do gang, die ons verzocht binnen te komen. Met het oog op onze druipende kleeren hadden wij echter bezwaar aan zijn uitnoodlging te vol doen. Ik legde hem uit, dat de dame, die ik bij mij had, zich plotseling ziek voelde en dat ik verzocht, even van de telefoon te mogen gebruik maken om een taxi te bestellen. De kleine man was de welwillendheid zelve. Daar hij wel zag, dat wij inderdaad niet in een toestand verkeerden om binnen te komen, waar zich de telefoon bevond, nam hij op zich, zelf te telefoneeren. Reeds na enkele minuten reed de taxi vóór en wij namen afscheid van den vriendelijken man, die ons aldus in den nood had bijgestaan. Gedurende den korten tijd, dien wy in de helverlichte gang hadden doorgebracht, had ik eigenlijk voor het eerst gelegenheid gehad mijn vroegere verloofde in het gezicht te zien. Ik had mg niet bedrogen, toen ik haar de trappen van Bronovo" had zien opgaan: zij was een ernstige. imposante vrouw geworden. En, hoewel de toe stand, waarin zij verkeerde tengevolge van het noodweer, dat zij getrotseerd had, nu niet juist bevorderlijk geweest kon zijn voor haar uiterlijk schoon, trof mij opnieuw de zachte, echt vrouwe lijke uitdrukking van haar gezicht. En toch lag er om haar mond een trek, die Op wilskracht en energie wees! In dit gezicht lag een tegenspraak.... Het wee» op een zachte natuur, maar die, tut wanhoop opgezweept, tot energieke daden kon overgaan. En, helaas, ik verkeerde weer geheel 'onder de bekoring van hnar nabijheid... Ik gaf den chauffeur het adres van mijn ge trouwden collega, van wieh zooeven sprake was» maar nauw waren wij onder weg, of Ria legde mij de hand .op den arm. Het is beter, dat wij eerst even naar Pension Adains rijden" zeide zij. Ik dien toch mijn toiletartikelen en wat ondergoed mee te nemen." Maar je zult hém daar nu toch aantreffen" zeide ik. Den tegenzin zijn naam op do lippen te nemen, kon ik niet overwinnen! Zij schudde het hoofd. RoMofut Ik wachtte hem om 'n uur of negen" zeide zij. Vóór dien tijd heb ik het huis verlaten, want ik wilde hem niet terugzien." Zij huiverde even en vervolgde toen: Nu is hij al hing weer weg. Eiken avond blijft hij hoog stens een half uur, om...." Zij hield plotseling op en er was nu geen tijd en gelegenheid om haar te vragen, wat zij had willen zeggen. Ik gaf dos den chauffeur de noodige aanwijzingen en vijf minuten later stopten w\j voor het pension. Blijf jij in den wagen zitten" zeide atf. Ik zal even naar boven loopen en ben dadel'jk weer WJ je." Haar afwezigheid duurde wat langer dan ik gedacht had. Maar eindelijk kwam zij toch terug met een kiemen handkoffer. Zij plaatste dezen naast den chauffeur en steeg vervolgens snel in de auto. Op het laatste oogenblik kwam er nog 'een inlandsche jongen uit de voordeur om het portier te sluiten. Heb je dien jongen uit-Indiëmeegebracht?" vroeg ik. Zij knikte. Vóórdat het portier dicht ging, sprak de kleine Javaan nog snel eenige woorden in het Malelsch. Wat zegt hij?" vroeg ik onwillekeurig; want de toon, waarop hij gesproken had, had mijn aandacht getrokken. Hij vraagt, of ik lang wegblijven zal" antwoordde Ria. Hij is bang met mijn man alleen te zijn, wanneer die terugkomt." Ik ging hierop niet verder in, want ik had mij voorgenomen voorloopig over niets te spreken, wat met haar tegenwoordig leven in verband stond. Mijn getrouwde collega woonde in de Bezuldenhuutache buurt, dat wil zeggen aan hot andere einde van de stad. In onzen auto hadden wij den afstand echter spoedig afgelegd. Mijn vriend en collega Karel de Volder en zijn vrouw waren sinds eenige jaren mijn beste keunissen, . maar kenden mijn vroegere verhouding tot Ria n ie'. Hoe vriendschappelijk niettemin onze verhouding in de laatste jaren geworden was, bleek wel het best uit het feit, dat ik thans, zoo laat op den avond, met een logee voor het echtpaar kwam aanzetten en er zelfs geen oogenblik aan dacht, dat hel daartegen bezwaren maken zou. Het bleek, dat mijn verwachtingen In dit opzicht niet werden teleurgesteld. Ik verzocht op mijn beurt Ria even in den auto te blijven zitten. totdat ik haar daaruit zou komen bevrijden, en ging alleen naar binnen om de situatie met een enkel woord duidelijk te maken. Ik zeide niet veel meer dan dat ik mij verplicht geacht had, du jonge vrouw, die ik had medegebracht en die de echtelijke woning ontvlucht was, bij te staan, omdat ik haar vroeger gekend had. Volkomen was ik mij" ervan bewust, dat m^jn verzoek na deze magere verklaring een wat vreemden indruk maken moest; maar toen ik zeide, dat zij voor dezen nacht geen onderdak had en dat ik haar. nti de groote emoties, die zij doorstaan had, niet alleen in een hotel wilde laten, verklaarde de man met ouderwetsche hoffelijkheid en de vrouw met groote hartelijkheid, dat zij haar graag gastvrijheid verleenen zouden. Je begrijpt wel, dat ik je dit niet vragen'zou. wanneer er ook maar iets op haar viel aan te merken" zeide ik nog. En laat mij hieraan nog de verklaring toevoegen, dat zij niet met mij op den loop gegaan is en evenmin van plan is dat te doen." De Volder glimlachte even. Dat begrijp ik!" zeide hij. Anders had je haar niet hier gebracht." . Ria werd daarop uit den auto verlost en met de grootste vriendelijkheid ingehaald^ zopdat zij er geheet ontroerd van was. Nu ik op dit alles terugzie, zie ik meer dan vroe«er in, hoe onbesuisd ik in deze zaak eigenlijk handelde en hoezeer ik Ria en mijzelf bloot stelde aan verkeerde beoordeeling van ons gedrag. Maar, gegeven de omstandigheid, dat zij met geen mogelijkheid te bewegen was naar haar man terug te keeren en de voorafgegane poging tot zelfmoord, wist ik geen ander middel t o bedenken om haar ~ ook tegen zichzelf te beschermen. Het was begrijpelijk, dat zij zich zér vermoeid voelde en daarom wilde ik nu spoedig afscheid nemen. Maar, tot mijn verbazing, «temde zij daarin niet toe. " Ik hoop, Frits, dat je kennissen, die zoo vriendelijk voor mij z^jn" zeide zij, het niet kwalijk zullen nenjen, wanneer ik hun vraag, of zij mij in de gelegenheid willen stellen je nog enkele vertrouwelijke mededèelingen te doen. Het is gebiedend noodzakelijk, dat ik je nog op enkele punten inlicht."' . (Wordt vervolgd) BIJ DEN DOOD VAN IVANS DOOR een tragischen samenloop van omstandigheden bezit Do Groene" het droevig voorrecht een gedeelte van het laatste werk van den plotseling ontslapen auteur van Scht-vichaven, bekend ouder den schuilnaam Ivnus, in de kolommen van dit zelfde nummer te publiceeren. Wij hebben deu schok pijnlijk gevoeld, want du laatste briefkaart van Ivaus kwam ons redactiebureau binnen, gelijktijdig met het bericht van zijn overlijden. En nu hebben wij, die zoo gaarne ons blad nog met vele van du novellen die aan zijn pittige en onvermoeibare pen ontvlociden verrijkt hadden gezien, den smarteiyken plicht van een In Memoriam". I vans, de Nederlandsche verteller van detective-verhalen genoot een groote populariteit bij ons volk. En deze volksgenegenheid eerde niet alleen den schrijver, maar óók zijne lezers. Het pleit voor ons volk, dat het aan de romans van I vans boven vulgai isocrcnd en louter sensationeel buitenlandsch werk de voorkeur gaf. Ivans heeft, eenige jaren geleden in een radio-rede zijn erva ringen als auteur meegedeeld. Er bleek toen dat de ongeveinsde en warme belangstelling voor zijn verhalen zich zelfs een baan brak in een stroom van particuliere correspondentie. Er bleek ook, dat Ivans niet wilde pralen als hoog-aesthetisch begaafd auteur, maar dat hij zich ervan bewust was, de bescheidener roeping te vervullen van op beschaafde wijze tegemoet te komen aan de be hoefte aan lichte en spannende lectuur. In het verwerkelijken dier roeping is hij wonderwel geslaagd. Hij is de schrijver geworden van het allerbeste genre der amusementeliteratuur, en hij heeft in het bizonder deze verdienste voor de nationale cultuur, dat hij een afzonderlijk, Nederlandsch karakter gaf aan wat hij schreef. Ivans is heengegaan, maar de Nederlandsche lezer zal zijn be langstelling blijven geven aan zijn gezonde en ongekunstelde boeken. Wilt U absolute zekerheid? Gebruib dan uitsluitend ISOCHTIOIVI Adverteeren op de juiste plaats en in de juiste courant garandeert 100 % succes. Vraag eens de tarieven voor het ad verteeren op deze pagina aan de administratie. oom wim trok er uit met zijn neven, hij wou ze 'n verzetje eens geven; ze riepen: allright, naar by candlelight' G R Y P T O M A N IE Melis Stoke ZEKERE gebeurtenissen in onze politieke wereld hebben de aandacht gevestigd op het ver schijnsel der z.g. cryptomanie. Cryptomanie aldus schrijft onze medische medewerker is het ver bergen voor het oog van de wereld van een op zichzelf respectabele ban- ? deling. In den eenvoudigsten vorm kan men de cryptomanie waarnemen bij jonge honden, die een been ter con sumptie ontvangen en dat haastig in een hoekje van den turn gaan begraven. Wanneer cryptomanie ouder menschen voorkomt, wordt deze hande ling meestal verklaard uit eene nood zakelijkheid ofwel het innerlijk besef van een onverenigbaarheid van deze' handeling n andere feiten. De ministerraad aldus verzekert onze medische medewerker deed mij de eer aan mij uit te noodigen tot een voordracht over de cryptomanie, aan welk verzoek ik uiteraard gaarne heb voldaan. Ik zette daarbij, uiteraard uitvoe riger dan in het bestek van deze rege len mogelijk is, uiteen onder welke ?mstandigheden een mensch tot cryp tomanie' kan geraken, en hoe het ge schieden kan dat hij een op zichzelf hoogst respectabele daad maandenlang voor zijn medemenschen verbergt. De reactie op mijn mededèelingen ?vas hoogst merkwaardig. En toen ik ??p een bepaald moment een aantal Bevallen van cryptomanie uit mijn practtfk vertelde had ik het oor van ons ^eheele kabinet, minus n minister. Ik vertelde van een crypto-kanni?laal dien ik gedurende vele jaren '»nder nujn patiënten heb gehad. Het ??vas een sterke, gezonde en goed ge rouwde man, die na een reis door doni-er Afrika te kampen had met gewel dige aanvechtingen tot het proeven van menschenvleesch. Hij besefte zeer u-el dat deze aandrang in zijn naaste «mgeving, zoowel thuis als op.zijn druk ;antoor, niet was te bevredigen, en 'laaronv besloot hij het menscheneter^ihap in het geheim te omhelzen. Bij deze mededeeling waren we in en sfeer van groote vertrouwelijkheid wraakt. En alle ministers bleken be"?id diep in zichzelf te keeren tot het "nderzoek hunner cryptomane eigen* schappen. Het eerst vrnep do hoor Dockers het woord. Ik moet, zeide hy, nadat ik dit alles heb aangehoord, een bekentenis afleggen. Jullie kent me allemaal lan ger dan gisteren en je weet wat ik in mijn functie heb gedaan tegen de N.S.B. Welnu, mijne heeren collega's, schrikt niet. De dokter hier zal u uit eenzetten wat er in mij is omgegaan toen ik tot het Crypto-N.S.B.'isme ben overgegaan, Niemand uwer heeft er ooit last van ondervonden en ik.. De heeren Van Schalk en De Graeff vielen hem hier in de rede. En met zoo groote felheid, dat het niet mo gelijk was den spreker te doen ver volgen. Wij bekennen, schreeuwden ze. dat we sinds Augustus van het vorige jaar crypto-vrijzmnigdemocraten zijn. Er viel een doodeUJke stilte, gedu rende welke men alleen maar hot knakken hoorde van de vingers van den heer Slotemaker de Bruïne, die hi vertwijfelden zelf strijd zijn handen zat te wringen.... .... Ik.... ik...'. riep hij. en woel de wanhopig in zijn baard.... (men zag met hoeveel kracht de bekentenis in hem drong en worstelde) .... ik... ik ben al vier dagen lang crypto-communist. . Een ijzig stilzwijgen, blijk van diep medeleven, vulde de statige zaal. ? .... Jij...., hoorde men alleen dr. Colijn fluisteren. En toen aller oogen zich op hem richtten werd hij doodsbleek en sta melde: Mijne heeren.... sinds langen tijd heb ik uw vergaderingen geleid en het land gediend naar beste kun nen. Luistert thans. Ik wil niet achter blijven bij uw aller openhartigheid.. Ik ben sinds jaar en dag cryptoliberaal. Als een bom viel de mededeeling in het gezelschap. De heer Oud was de eerste die het gebruik vaa zijn stem vond. . Ik, riep hij met een van emotie overslaande stem.... ik ben cryptodevalulst.... Hét is er uit.... geluk kig. ... het is er uit. Er is een einde aan mijn martelingen gekomen. Dit was geen leven. Het was een hel, erger dan een hel. k»» dat wordt in de uitkijk" gegeven". In het middelpunt van de belangstelling staat de overgang van oud-Minister Marchant tot de R. K. kerk en de politieke moeilijkheden, die daarmee samenhangen en tot het aftreden van den Minister hebben geleid. Mr. Marchant verdedigt zich Hij breekt de ban der geheimzinnigheid, die de feiten en gebeurtenissen der laatste weken omringen, en geeft open en onomwonden zijn uiteen zetting van een zaak, die met zoveel gerucht was omringd. TOT VERWEER heet de brochure, waarin de oud-Minister het goede recht en de zuiverheid zijner gedragingen In het licht stelt. Voor ieder, die belang stelt in de actuele politiek. Is kennisneming van deze rijk-gedocumenteerde brochure onontbeerlijk! Verkrijgbaar bij A. W. SIJTHOFF'S UITGEVERS-MIJ te Leiden Prijs 40 ets. en bij lederen boekhandelaar en in iedere kiosk Prijs 40 ets. Vrouw. wenscht Per x van betrekking te ver anderen. Alg. ontw., steno, mod. talen, correspondentie-en administratie. Prima referenties. Brieven, ook voor later onder letters A.A. aan de Groene Amsterdammer. En jnct een zucht van voldoening zweeg hij, de veelgepiaagde. Men hoorde gedurende drie volle minuten het tikken van de klok. ? En op straat bewoog zich de menig te, niets beseffend van het drama dat zich in den boezem van het kabinet afspeelde. Tenslotte was het de heer van Lidt de Jeude die, zichtbaar ontroerd, het woord nam. Het schijnt wel, dokter, zeide hij mat, dat we allemaal door de cryptomanie zijn aangetast. Ik ben nog Slechts kort minister, maar ook ik voel de symptomen van de kwaal in mij. Ik weet nog niet wat ik ben: crypto-dieseliaan misschien of wel licht ook crypto-söciaaldemocraat.. hoe het zij, laten we een einde maken aan deze marteling. We zijn wel zwaar gestraft dat we Marchant loslieten.. ....On ne Marchant pas a vee l'amour.. ..prevelde een der aanwe zigen voor zich heen. En een ander zuchtte: Waar zou hij thans zijn.... ? In een klooster? Als Non.... ik be doel .natuurlijk Non-actief....? Diep onder den indruk, verklaart onze medische medewerker, ontwaak te ik in mijn studeervertrek.... UUMBRA | WETERINGSCHANS 134- TEL. 368611 S. M. EISEHSIEIM 's Werelds geniaalste regisseur heeft zichzelf overtroffen met zijn meesterwerk: ? STORMEN OVER MEXICO Noch grootscher dan POTEMKIN! Een machtig indruk wekkend epos van 'n ontwakend volk, dat zich uit zijn boeien bevrijdt! Met een theotroo/ geboor wees z(J o/> «ten v/Jver PAO. 91 Dl GROENE NO.M3S fc. is e^ die j,eUj lisschfo, hiera^ ? onder ?dat hij 1 URE. I. don Mei x» r d. ee,i t e* o moe..k* -i llee.v Hfdi ZOl a-t* ec« der dit noj palijk det i-er ;en ai 2n en m ar 't/ té. n r, ?e a i» PAG. U DE GROENE No.3025