De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 22 juni pagina 2

22 juni 1935 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

'f Krijgt Colijn zijn zin A. C. JOSEPHUS JITTA .IIIMIIIIIIMMIIIIIIMIUIIMIIMMIIIIIIIIMIMIIHIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIII}] i i s i s 5 ALGEMEEN was men van oordeel, dat in de ./l tegenwoordige omstandigheden een sanee ring van 's Rijks financiën dringend noodzakelijk is. Tevens was men o/gemeen de zienswijze toe gedaan, dat voor de bereiking van het gestelde doel verlaging van de openbare uitgaven niet kan | worden gemist. Intusschen was men niet blind voor de omstandigheid, dat verschil van inzicht | mét betrekking tot de objecten van overhelds| zorg. waarop bezuinigd kan en moet worden, i l niet is te vermijden." | f. (Uit het Voorfoopig Verslag over | I net Bezufnfg/ngsontwerpj f TllllllllllllllMIIMIMIIIIIIIIMIIMIIIIIMIIMIIIMMIIMIIIIMIIIIIIIIHMIMIMMIIIIIIIMMIIIIIlT OP de departementen van algemeen bestuur te Don Haag wordt op dit oogenblik hard gewerkt aan de memorie van antwoord op het de vorige week gepubliceerde voorloopig ver slag over het Bezuinigingsontwerp. De memorie van toelichting telde 80 blz., het verslag 120 blz.: voor het antwoord zal men wel minstens 150 blz. runidig hebl en. De/.e uitvoerige schriftelijke voorViviiling. \olkoinen gemotiveerd door het gewicht' '??\ J. u on»i ing van do materie, die in het wets*. ? iituetj' uu;d*- behandeld, wettigt de verwachting. il.ii i.ok il«- ip'jadelingo behandeling heel wat tyd in beslag zal uutnen. Men mag tevreden zy'n, wan neer de definitieve stemming in de Tweede Kamer, waarop alles aankomt, omdat alle bezuinigingen in jen wetsontwerp zUn samengevat, eind Juli zal kunnen plaats vinden. Dan kunnen de ministers hun vacantie nemen, terwijl de leden van déEerste Kamer hun vacantio zullen moeten onderbreken, om zich aan de bestudeering van het wetsontwerp te zetten. De algetneene indruk is, dat de critiek van de Tweede Kamer meevalt. Natuurlijk heeft de socialistische arbeiderspers zich gehaast te constateeren, dat het verslag vernietigend is voor het beleid van het Kabinet-CoHjn en dat dit ongunstige oordeel blijkbaar door een meerder heid in de Kamer wordt gedeeld een conclusie, die past in de verkiezingscampagne en de toeliok van do S.D.A.P. maar deze. beweringen kloppen niet met de feiten. De citaten uit het verslag, die ik als motto plaatste boven dit artikel, wekken een geheel tegenovergestelden indruk. Het zal er bij de iwmlelingo behandeling op aan komen, dat zoowel de Regeering als de Tweede Kamer weten te geven en te nemen, maar'de basis waarop men tot overeenstemming zal kunnen koinen, is met deze schriftelijke behandeling reeds gelegd. Natuurlyk moet do goede wil er aan weers zijden zijn. En die ontbreekt blykbaar tot dusverre bij de S.D.A.P., op wier hulp voor deze onmisbare saneering trouwens geen mensch, die op de hoogte is, zal hebbeu gerekend. ' * ' IN n. zeer gewichtig onderdeel zal de Regeering vrij gemakkelijk aan do zeer gemotiveerde critiek van de Kamer kunnen tegemoetkomen, waar het geldt de zoogenaamde delegaties. Op niet minder dan 13 plaatsen in het ontwerp?het aantal is even ongelukkig als de procedure zelf - wordt aan de Hegeering een ruime machtiging gegeven, om bij K.IJ. v« v.;ii<lfr'ngen lot stand te brengen, dit? krachtens ons staatsrecht bij de wet behoorden .te geschieden. ' ' ? In do eerste plaats kan men aannemen, dat een aantal vnn deze regelingen thans in voldoende staat van voorbereiding is, om thans in den vorm van wetten bij de Kamer te worden aanhangig gemaakt en in een aantal andere gevallen zal men de machtiging aan de Kroon in meer nauwkeurig Omschreven termen kunnen vervatten, zoodat de vrees, dat do Regeering al te groote bewegings vrijheid zou krijgen, verdwynt. .,-'?' Ten aanzien van andere onderdeden zal de Re geering wel water in haar wijn moeten doen. Dat met name zy'n op het gebied van het onderwijs. ,de Tweede Kamer de -vervanging van onderwijzers, ^op zoo groote schaal door zeer laag bezol digde kVeekelingen zal aanvaarden, lijkt niet zeer GfiAND waarschijnlijk. Het geldt hier trouwens een zoo genaamde perspectief-bezuiniging, die eerst over een groot aantal jaren haar volledig beslag zal hebben gekregen. Door dienaangaande eenige con cessies te -doen, wordt weinig verandering gebracht in de door het ontwerp in uitzicht gestelde verbe teringen op de eerstvolgende begrootingen, zoodat het voornaamste doel van het Bezuinigingsontwerp, het evenwicht in inkomsten en uitgaven te herstel len, niet al te zeer wordt geschaad. Ook lijkt hot niet aannemelijk, dat de Tweede Kamer de af schaffing van de Warenwet zal aanvaarden. D K groot t- strijd by de mondelinge behan deling van het Bezuinigingsontwerp zal echter loopcn over de critiek, die in -het bijzon der door de Roomsch- Katholieke Tweede Ka mer-fractie zal worden uitgeoefend, dat de Hegeering zich al te zeer bepaalt tot aanpassen, tot het in evenwicht brengen der financiën en te weinig een actieve wel vaartspolitiek in toe passing brengt. In het verslag verlangt men van de Regeering, dat zij zich niet zal bepalen tot het afwenden van dreigende gevaren, maar dat zij ook een actieve wel vaartspolitiek zal voeren. Noodig zijn maatregelen tot verhooging van de totale koopkracht, tot vermindering van de werkloos heid en tot bevordering van den uitvoer. Die maatregelen zouden op het volgende neer komen: verbetering van den diplomatieken en den consulairen dienst, steun aan de. bedrijven, vooral aan de exportbedrij ven, o.a. door verhooging van het tarief van invoerrechten (de tegenstrijdigheid, die hierin verscholen ligt, bly've voor rekening voor de leden van de Tweede Kamer, die hier aan het woord zijn !), bevordering van den handel vooral met Ned.-Indië, verbetering van het vakonderwijs, maatregelen tot het opsporen van nieuwe industrieele projecten en tot het stichten van regionale industriebanken, bevordering van het gebruik van Nederlandsch fabrikaat, het in stand houden van onze scheepvaart, het ondernemen van openbare werken, de bevordering van het vreemdelingen verkeer, verbeteringen in de werkwijze van het Werkplan en de bevordering van de'samenwerking van de bedrijfsgenooten, Het lukt mij niet onwaarschijnlijk, dat onze minister-president de taak om het concept-ant woord op dit blijkbaar door de Roomsch- Katho lieke, fractie geopperde schema voor actieve welvaartspolitiek" te ontwerpen, zal opdragen aan den nieuwen minister van economische zaken, prof. Qelissen, die daartoe by* uitstek is geroepen. Men kan er van op aan, dat deze wenschen bij hem weerklank zullen vinden en dat hU in alle oprecht heid de pertinente toezegging zal doen, dat aan deze wenschen, wanneer dat eenigszins mogelijk is, zal worden tegemoet gekomen. Het zou reeds een zeer belangrijk punt zijn, wanneer de nieuwe minister inderdaad, zooals reeds hier en daar in uitzicht is gesteld, zal optre den als voorzitter van het Werkfonds 1934. Het contact tusschen de organen van dat fonds en de regeeringsorganen zou daardoor óp uitnemende wijze worden bevorderd en de regeering zal zich, indien de klachten over de trage werking van het fonds bhjveu bestaan, niet achter een ander kun-. nen verschuilen. .'.'.'? Het zou ook zeer wenschelijk zyn, wanneer men een weg zou weten te vinden, om den minister president en den minister van economische zaken, of althans n van beide functionarissen, te ont lasten van de dagelfyksche zorgen voor hun depar tementen, zoodat zij zich geheel zouden kunnen wijden aan de boven opgesomde maatregelen, Maar dat zal wel een vrome wensch blijven. In leder geval bestaat er niet de minste reden om aan te nemen, dat er ten aanzien van hetgeen op het gebied der actieve welvaortspolitiek moet gebeuren, in groote lijnen tusschen de Regeering en deze oppositie niet volledige overeenstemming zal kunnen worden bereikt en is het vertrouwen gewettigd, dat de heer Colijn althans in dit op zicht in het algemeen zijn zin zal krijgen. van :?' / ". , ^ .'**? .+?? *J l H l rota. Minister van Bulten t. Zaken Mlnaml, bevelhebber In landqjoekwo Tegengestelde polen in Ajapansche buitenlandsche politiek OPENBAARHEIL OPENBAARHEID is een noodzakelijk at vi 6uu/ van den rechtsstaat en van de democratie. Zonder democratie kennen wij overigens y> e« rechtsstaat in het huidig tijdsbestek. Maar dit Ier zijde. De openbaarheid, van rechtspleging^ van rect>U "vorming en van openbare huishouding is daarom een noodzakelijk attribuut van den rechtsstaat omdat ittl een automatisch werkend correctief is. Het is i ». door middel van pers en publieke opinie, steeds kende controle, een controle die magistratuur «n ambtenarij dwingt om op het goede n op het vooi te schreven pad te blijven. Tegen die openbaarheid wordt nogal eens ges»n digd. Steeds blijkt het, dat deze kleine zonden ><c' tot voordeel strekken van degenen die men had tciüe» beschermen. En- dit geheimzinnig-doen blijkt " steeds weer hét averechlsche resultaat te boeken, M door de gefluisterde publieke opinie, door bewerix'i die zoogenaamd berusten op verklaringen van n>-nschen die het weten kunnen, juist allerminst ye:«-tgen wordt over een zaak die men nu minder gn« " verheven zag tot dagelijksch onderwerp van gesprek ' ' *?*"? >? '??. i Er zijn twee zaken, die in ons land op dit oogenllitr om belangstelling vragen. Hel Uiverrapporl «*? «'* Haagsche commissariskwestie. Wat de eerste aangelegenheid betreft, het.l">- rrapport is het levend bewijs van de stelling du' W verkeerd is met publicaties, waar de publieke te-'-'"!/stelling om vraagt, te wachten* Het ruppvrt geeft een zoo duidelijk' moffelt}*- . '??" woord op de vragen, die naar aanleiding van <it vliegramp gerezen zijn l Een zoo duidelijk moyJ'tjk antwoord geen absoluut uitsluitsel, hetgeen t»^ niét gerechtvaardigd kon zijn. De quintessens >an het rapport is, dat de vliegeigenschappen van M bewuste Dóuglas-toestel in slecht weer wel itl" '(' wenschen overlieten, en dat het ongeluk verdvf l* wijten is aan de buitengewoon slechte weersgestwheid. Dus aan een onvoorzien toeval. Intüsschen worden in finesses atte mogelijklitt^'i aangestipt en nader toegelicht. Er wordt een enkele passage gewijd aan de verhalen van moord enfttwa^ slag, een Oude en Jonge Wilson waardig, die A'fet< na het ongeval de ronde heVben gedaan.' Natuv^'J'f wordt deze mogelijkheid geécarteerd. Dit was oven.gens reeds gebeurd 'dóór een korte verklaring ««" regeeringswege. Het dient erkend dat o®dit punt M plicht der openbaarheid nooit ie verzaakt. Van meer belang is echter de vraag of WJ*»1'"!" inslag oorzaak van het ongeval geweest kan zijn- »* zullen bna in dU kolgmmetje niet in technische delat" verdiepen een rubriek is daarvoor mér g? schikt. Het. is duidelijk dat het rapport van ?« daarvoor ingestelde commissie ad hoc (waarom geen Raad voor de Luchtvaart gelijk wij een Raad voor o» PAG. 1 PI GROENE No.301» NOODZAKELIJK Scheepvaart bezitten?) deze mogelijkheid niet geheel ? limineert. Niet geheel, niet in theorie wél in de ?raktijk l En zulks met degelijke wonden, naar ons '?icschijnt. Nu is het kwade van het geval, het betreuren*' "?aardige van da te late publicatie, dit: het rapport was ?a engen kring bekend. De conclusie, dat bliksemnslag «te oorsaak van de ramp vrijwel diende te '?orden uitgesloten, dus ook. Er ontstond toen .een ?latuurlijk niet absoluut onpartijdige campagne voor >'tikseminslag-als-oorzaak. Dat wil dus zeggen, dat inor sommigen reeds vóór de 'publicatie de behoefte ?tevoeld tcerd om een andere oorzaak, en wel de oorzaak l ie ondérstellenderwijs aanvankelijk door de directie ?nn de K.L.M, genoemd vaas, als de ware schuldige wn te wijzen, dan de oorzaak waartoe het rapport van Ie commissie van onderzoek concludeerde. ' Dit was een onjuiste handelwijze. Ware hel rap~ tori eerder gepubliceerd, dan <tvu hei lanceeren van ? rn niet onbevooroordeelde zienswijze, die voor de enig juiste moest doorgaan, niet zijn geschied. llthans niet op deze wijze. Nu is en' blijft dese aan?teleqenhcid een controverse onder hel publiek iets ?lat in de allereerste plaats al ongunstig is voor de nehlvaart zelf. , ??'?". . * *? ' .? De tweede aangelegenheid is ernstiger, omdat het l f principes van ons staatsgezag raakt. De vorige ??'eek is hier uiteengezet met hoe weinig recht dr. V.éS.J?. hier hoog van den toren blaast. Maar ook in dezen is er plaats voor' een beklag om ? c» te weinig aan openbaarheid. Het blijkt dat de ???rifllfijpnhcid vtin'den'JHaayichen Hnnfd'-ommissari* ~ die ons ten eenen male onbekend was toch tot ? n vrij grooien kring icas doorgedrongen en o.a. niet 'itbckend was bij de dagbladpers. Hier is ongetwijfeld door hardnekkig te blijrcn . .-.ivijgen. ce'n fout gemaald. Slechts n enkele fout ?naar een groote. Toen de zaak in het stadium gekomen was, dal In-t Openbaar" Ministerie zich genoodzaakt zag een ("togen ambtenaar te zenden om de zittingen bij te ???nnen van een scheidsgerecht over'een civiele vorde ring (die als zoodanig de buitenwacht natuurlijk niets ""ngïng)> had men moeten inzien, dat van rege Kngswege bekend gemaakt had moeien worden dal l»'l Departement van Justitie zich deze zaak had aan'.^trokken en dat zij op -regelmatige wijze zou worden ?i.'gehandeld hetgeen heel best vereenigbaar was '»d de scheidsrechtelijke beoordeeling van den civielen ?.'?'«cA. tfieta mér had men bekend moeien maken, en ?neta'.minder. Door al te grnole terughoudendheid op dit chuplter . '??nadcelt men Juist wal in hel publiek belang beveiligd ^niet worden. Men ziet dat aan hel passie-preeken der .-V..s*.flM waarvan men toch moeilijk kan aannemen, ''"l zij de Openbaarheid voorstaat, in wetgeving, "??hlspraaJc of geldelijk beheer l K. WEEKTROMPET VAN DEN WIJZEN OLIFANT ALVORENS te gaan trompetteeren, slinger ik van de week mijn slurf geweldig op en neer. Waar zal ik beginnen? Het wemelt van schokkende gebeurtenissen. Ik begin maar overzee. In de Vereenigde Staten van Amerika heeft men de reactie kunnen waarnemen op de uitspraak van het Hooggerechtshof, dat de N.B.A. ongrond wettig verklaarde, en daarmede den hals afsneed aan den Blauwen Adelaar. De geheele juridische grondslag van de New-Deal is aangetast, en niet alleen de arbeiders, maar ook vele industrieelcn en zakenmenschen, die zich plotseling van de be scherming welke de codes aan de prijs-structuur boden beroofd zagen, verloren er hun Amerikaanschen glimlach bij. Roosevelt schijnt zich bij do uitspraak van den Hoogen Baad neer te leggen, on schijnt ten slotte toch terug te deinzen van een wijziging der Constitutie. Voorloopig neemt hij genoegen met een ont-mergde N.R.A., in afwach ting van een nieuwe poging, die de oude gedachte handiger in het constitutioneel© keurslijf plooit. Met zijn uitgaven-prógramma gaat Roosevclt rustig door. En het Congres laat hem niet in den steek. Ook in zijn sociale wetgeving zal hij zich niet lang laten remmen. In Gonève daagt de Internationale Arboidsconferentie. Het is opmerkelijk dat dit instituut, dat toch een uitvloeisel is vnn Volkenbondshand vest en Vredesverdrag, nog 7.01? weinig «ie openbare aandacht boeit! Men is zich er nog niet van bewust van hoeveel belang dit werk van wijlen President Wilson voor de wereld zijn zal. Het is immers waar schijnlijk dat internationale oplossing van arbeidskwesties veel zal bijdragen tot een rustig verloop van '« werelds zaken. Uit Engeland bracht de afgeloopen week het verrassende bericht van het Geslaagde Onderons met Duitschland. Terwijl de Franschen zich wa penen tegen de Duitschc bedreiging, houden de nuchtere Britten den wilden overbuurman handig een klontje voor, en bekokstoven zij een vlootovereenkomst, die de Duitschers als een diplo matieke' overwinning kunnen aanmerken, terwijl de Britsche suprematie ter zee er tegelijkertijd door den m'ededinger, die de gevaarlijkste bostrijdingskansen vertegenwoordigt, er nadrukkelijk in wordt erkend.' De zaak is mot deze vloot-overeenkomst afgehandeld,'' vóórdat de collectieve conferentie aan de tafel gaat zitten, en de andere belangheb bende Mogendheden kunnen niet anders doen dnn de feiten aanvaarden met zuurzoetc gezichten. Intusschen spreekt Frankrijk reeds van vlootuitbreiding en stak de heer Eden. het Kanaal; over. om te Parijs de gemoederen te sussen, tenvijl Mussolini verklaarde: ik vind het wel goed. maar ik kom er toch op'terug. Het trilbeeld der Kuropeesche politiek onderging weer een belangrijke verschuiving, en men krijgt den indruk, dat hel Ktaatsmahsbeleid in ons werelddeel even sterk heen en weer wiegt als mijn slurf: tusschen do collectieve beveiligingspogingen en de afzonderlijke verdragen, die terstond in de collectiviteit overgaan, of er door worden verward. Die heele transactie tusschen Middel-Európeeschen en den grootsten West-Europeeschen Staat was voor Frankrijk ontstellend, maar voor Itali bitter. Hierin laat men den Volkenbond heelemnal buiten het kernprobleem van débewapening ter ; r/te,' en ? in. zoo'n onnoozel akkefietje als ik met Abe.ssir.iëheb, dat ik nog \ve! wi! regenen met. .de fascistische beschaving, daar steekt-ie zijn neus in ! Ik moet or heelemaal voor naar .Scheveningon, terwijl Duitschland en Engeland het klaar stoven in een vloek en een zucht i In Duitschland, welks kinderhand zoo gauw gevuld ia met ieder diplomatiek succesje, dat do gedachte afleidt aan den nood'welke, het Hitlei> regiem niet vermag te lenigen gingen natuurlijk alle vlaggen naar buiten. Maar wij allen, die het. verdrag van Versailles lederen dag een stukje verder zien ineenstorten. wij vragen ons wee moedig af: indien er zulke scherpe tegenstellingen toch blijken voor overbrugging vatbaar te zyn. waarom moest er dan eerst zooveel bloed on moes ten er zooveel tranen vergoten worden, en zoowel onverstand uitgeleefd, eer men tot handreikingen komt over de puinhoopen van Europa?" * * * Een olifant behoudt echter meestal zijn bedaard heid. En ik stap daarom zonder mij al te. vél in wanhoop te begeven over te laat benutte .kansen. de grenzen van my"n Nederland binnen. Ik bedenk daarbij dat do onderhandelaars, die de occonomische betrekkingen tusschen ons land en Duitsch land hebben te regelen, in de afgeloopen week rAG. 3 DE GROENE No.;3029 volstrekt geen bijster slechte beurt hebben gemaakt. Xij bedongen, bij de nieuwe transfer-regeling eenige geringe voordeelen voor de Nederlandsche cre diteuren, transfer-kaakjes, die ik als aangename kleinigheden in het voortuintje van mijn slurf opneem. Ook de tuinbouwers kregen wat lucht door eenige tijdelijke uitvoerkansen naar Duitsch land, en wanneer de heer Göbbels opnieuw een rede gaat houden voor een theater-bond, waarin luj de propaganda voor het nationaal-socialisme, die al door alle radio-ontvangtoestellen in Duitschland wordt uit getoeterd aan het tooneel wil op dringen, dan kan hij zich eerst verkoelen door oen Hollandschen komkommer. Mijn wijze kop wendt zich nu geheel van Duitsch land af en schouwt de lage landen in, waar een vergemakkelijkt Duitsch toerisme in aantocht K dat een glimp van hoop ontsteekt in hotelhoudoisoogen. Wie ontmoet ik' het eerst, wanneer ik Holland in staar? Alweer oud-Minister Marchant op het oorlogspad. De spelling is hem harde ernst. en hij maakt zich gereed om de katheders te be klimmen eener hem bevriende verecniging. die geen spel met de spelling begeert. Niet zoo maar zo. zegt ook de Regeoring. die zich overigens van spellingsvorklhringen onthoiuT, maar die in een anti-cumulatie-ontwerp, do cutnuInnten een kalmer inkomen toewijst, dan zij :<»' dusver aon door Sijtnen opgebrachte penning» genoten. Het is ietwat slapjes en ingewikkeld, r anti-cumulatie-wetje en het gaat veel minder \ dan de openbare mocntng cischt. Do uitslagen der gemeenteraadsverkiezingen zijn overigens uitermate verrassend. Het algemeeue beeld, voor zoover wij het thans kunnen waar nemen, vertoont een ontstellend verlies voor den Vrijheidsbond. de politieke partij, die van d«« crisis.'het meest te lijden heeft. Doch ook de vrij?/.innig-democraton leden een stevig verlies, terwijl ' de anti-revolutionnairen een klein verlies hebben Ie boeken. Daartegenover staat een ontzaglijke winst voor de sociaal-democraten en de katholie ken ! Indien men gemeenteraadsverkiezingen als maatstaf mag nemen voor den algomecnen politieken toestand, dnn lijkt het land hoe langer hoe rijper te worden voor het roomsHi-roode blok. He vrijzinnige partijen schijnen in de uogen der kiezew de zondebokken voor de malaise tézijn ! Kn toch verdienen zij dien smaad niet. , . * : ' ' Mijn kleine oogen zagen van de week een ver bijsterende criminaliteit. Twee ton verduisterd door een- ontrouwen bankdirecteur, anderhalve ton door eon ontrouwen spoorwegamntenuar. Is er verband tusschen de stijgende crisis en de toe neming der vermogensdelicten ? Ook Oss bleef y.ijn' reputatie getrouw, en leverde zijn gebruikelijke bijdrage oan de wokelijkseho delicten. Thans hadden baldadige knapen den waanzinnigen inval. i-en meisjesschool binnen te dringen, daar alles te vernielen en de'muren met vuil te besmeren. Deze. Brabantscho plaats verovert zich oen af zonderlijke paragraaf in de leerboeken der niisdadigheid. Doch laat ons vroolijker beelden opzoeken."lie terugkeer van een vliegtiiig dat den ^ alweer ver snelden dienst op Indiëopende, die nu tot een t wee-maal-wekelijksche verbinding verdubbeld is. het tewaterlalpn van het grootste tankschip'dut de, .'Nodorlamlscju.» do'-'ken wrlaat bovenal .«!?? actieve belangstelling van Koningin 'en Prinses. De Koningin onthulde liet 'monument van Van leutsz te Amsterdam, en gnot een persoonlijk onderzoek instellen naar don nood der Rotterdamsrhe haven, do Prinses.reisde door Friesland, waar ?/U rils '««M» Julirina" overal op zijn hartelijkst wé'w'l verwollekoomd. . ' Bij dit allen sehijnt dnn weer n oogcnhlik het. Htantslevcn op den .achtergrond te geraken, mour toch .bevinden wij ons op den drempel van oen belangrijke staatkundige periode. liet bozuink giugsontwerp is angstig dichtbij.'Kr wordt hard gewerkt aan do Memorie van Antwoord, e'n spoe dig zullen de .zalen daveren van zijn bespreking. Middelenvijl richt.zich alle aandacht op het spoor wegtekort, dat ernstiger stijgt dan men ver wachtte, en al deze dingen gaven aan het vraag.gesprek, dut oud-Minister Hteenberghe toestond aan de Maasbode, een vrnngg<*»prek, waarin word vastgesteld dat hij op tijd gewaarschuwd had, minder opzien dan liet gcruclitmakcnd verweer van Mr. Marchant, dat ook al weer door nieuwe gebeurtenissen werd overschaduwd. Ja, over gebeurtenissen raakt de wijzo olifant niet uitgepraat t t. is w die Jteu$ ge. :isscliJe kloin» ?dat hi] URE, ??'* i den aiei « ?r d.« t.Ct.C. ti. ei, V -kin' zo i a r? eet der die paoch lijk tiet vev -en ni 2n en in ar 91 Ie m r, ? s" .

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl