De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 13 juli pagina 7

13 juli 1935 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

l\ tW«"»^o. 4t°flH^fhEW Onberekenbaarheid der mode DE PARAPLU EEN VOORSPELLING DIE NIET UITKWAM H KT lijkt pas gist ei eu. dat de modckouint; Poiret en andere waarzeggers een lang eu ge lukkig leven voorspelden aan «Ie twee vorkige beeubekleediug als dames dracht. In het jaar 2000, zeiden ze. zal het mcnschdom. '/.onder aanzien des persoons, in een uniform rondloopen. hèmode is geen gril. door dezen of genen aan een onwillige wereld opgedrongen, maar de uitkomst van een probleem des tijdf», dat zich op logische wijze . ontwikkelt. Vandaar de triomf van de pantalon. Het geestesoog van .den verfijnden mode ontwerper zag reeds eiudelooze drom men colbertjes, grijs en grauw, een sombere cavalcade, waarin de belang rijkheid der persoonlijkheid en het vreugdevol kleurcnspel verloren gin gen, als in een mierennest. De teerling was geworpen, de toekomst behoorde ontegenzeggelijk aan de pantalon. maar moesten ze allen over n kam geschoren worden? Integendeel, hij zou klecdingstukken scheppen zóó gracieus van lijn, zóó prachtig van kleurschakeering eu van zulke soepele stoffen, dat ze de vrouw weer lust zouden doen krijgen in de schoonheid van dezen harmonieuzen opschik.. hij schiep en ruïneerde zich, deze zielige meusch. In het midden der vorige eeuw, toen het costuum werd opgeblazen, de crinolinen bolden als luchtballons eu de bewegingen belemmerden, over viel Mrs. Bloomers met een soort harembroek de prude Engelsche socie ty, die ze danig shockeerde. Haar protest tegen de tirannie van de hoepclrok werd in de music-halls vroolgk bezongen: Mrs. Bloomers, pure and bright, Wears Turkish trousers day and night. De vermetele en rijke beauty kreeg heel wat navolging. Het gaf een heel gefJadder in de duiventil der voorwaartswillende jonge dames. Boven: Het' eenvoudigste ftyama-model in blauw linnen. Onder: Een uitlooper van de harembroek In naturel-kleurig shantung. Maar het succes bleek niel bestendig. DU harombrookon. al werden zo Be dragen, gingen telkens dieper schuil ouder de volumineiise stolprokkcii. verdwenen geleidelijk geheel uit het gezicht. Alloon de naam hloomers" bleef bestaan en werd toegevoegd aan de terminologie van de mode. een woord nog steeds gebruikt, maar dan onkol voor onderklcoding. Het was het ecnige woord dat mon schuch ter durfde uiten, want het woord broek" word niet getolereerd ih beleefd gezelschap en alleen in uiter sten nood sprak mon over unmentionables". Hiermede geraakte die episode voor bij. po verdoolde rok verscheen even wel' niet in onze garderobe als een vreemde eend in de byt. De zeer korte rokken, die zoolang hoogt vierden, hadden het oog gewend aan het feit, dat we beenen bezaten, aoms mooie beenen, ook weieens on volmaakte en voor die bleken de pyama's oen uitkomst, waarin men aan het strand kou kuieren zonder opzien te baren en toch meedeed aan het vroolüke maskerade-idee. Daaren boven slapen zelfs de meest conser vatieven al jaren in pyama's. Sportmeisjes gebruikten tweevorkige kleed ij van allerlei slag, voor allerlei spelen, ze droegen goedgetailleerde gespleten rokken zelfs op de wandeling en in de balzaal. Btf dat alles knikte do heer der schepping welwillend eu neerbuigend. Hoogstens zeiden ze met een superieur air: dwaas vrouwtje met haar modegrillen l We waren dus goed op dreef om langzamerhand het symbolische kleedingstuk van het gezag te veroveren, *» ongemerkt en steolsgowys. Toen kwam Mariene Dietrich in haar zakelijk colbert je en alles was verloren, zelfs de eer, want de politie, om het zoo maar te zeggen, zat haar dadelijk achter de beenbekleedende vodden. Het bleek teveel voor den bazigcu Franschman. Wie had hier de broek 'aan? Hot was uit met de pret. M a ia o u aont les pantalons d'antan? Als uien nu vraagt in de groote inodetempels of er geen jupcs-culottes, divided-skirts, oftewel broekrokken in hun collecties zijn, kijken ze rond of. ze het in Keulen hooren donderen, alsof er nooit zooiets heeft bestaan en ze zich beleedigd voelen, dat iemand hen van zooiets kan ver denken. ? .;. ?' ? "".*?* ' .??/.?' . Het feit is, dat onze modes, evenals onze wetten steeds door het mannen* dom z'ijövervaardigd en in het diepst hunner zielen zien ze ons niet graag in een broek en dat is de waarheid. Behalve wanneer dévrijheid van bewegen het wenscholijk maakt als bij het paardrijden, of voor de winter sport, wanneer iedereen in ski-tenue loopt, vinden ze ons aantrekkelijker in rokken en ze hebben geüjk. De meeste vrouwen zien er ook meestal ietwat potsierlijk uit in een pantalon. We zijn er eenvoudigweg niet voor gebouwd, en dit is nog belangrijker als de vrouw zich waagt aan shorts*1. Jonge meisjes, en dan nog wel slanke deerntjes, zien er sportief en gracieus uit in shorts", mits ze uitstekend . van snit zijn, en het werkelijk korte shorts" zijn. Allen die zich niet geheel zeker voelen over de rechtheid en perfectie harer beenen, vooral degenen die zich al te mager of maar in het minst mollig weten, is het ver standig zich niet aan die korte kleedy te wagen.. . ? . EUNE MARE ZIJN wij zou oppervlakkig als IIU'II Wel OlMJS XI'J{t. U'gl'llWOOI" dig? /ij u wij indurdmid %uu onverschil lig? Hullen we alk'im maar aan achter alk- uicmvighedeu onder de opzweepende leuxi»: Tempo, tempo J" Ni« t tillt'en. Ka hun' is het onnoo/.elr hulenigji» van «en paraplu om te 7A'U, dat t*r nog een levende <???derheid is onder menseheii. %* 1)«? vrouw Ui kweatie was mini vijf tig, al zag men haar dat uu-t aau. '/.«? was «'«'u dior typi« van onxeii tijd, die elieerseht t-n welgemanierd v.ijn en naar wie men gruug kijkt. Mam* op dii'U specialen middag WUB ae een tikje ? bedroefd: ze had een nieuwe paraplu verloren. Lieve mevrouw, er /.iju duizenden paraplu's in de wereld", zei een luch tig jong vrouwtje, die het vernam. Zeker i" wiuj het glimlachend ge* geven antwoord. Maar op iniju jaren zgn' schenkers van cadeautjes niet zóó overvloedig meer. Die. paraplu was een cadeautje van myu zoun. Ik zuu hel niet prettig vinden als hij moest denkeu, dat ik er onverschillig mee was geweest Wat zal ik doen?" Nét zoo'n paraplu koopen", \\UH het onmiddellijke antwoord van het luchthartige vrouwtje dat, als typisch kind van huur ttfd, ongelooflijk prak* tisch was. Tenminste, als het een model was dat gemakkelijk te vin den is r O, ja. Uer-couservatiei'J Ik zal het dadelijk doen. Als ik me niet vergif*. miste mijn zoon de 'plu gister al uit den standaard...." Zo ging en het jonge vrouwtje dacht over haar na met een gevoel van waardeeriug, dat ze zelden, aan iemand spendeerde: de ander was gracieus en er was geen enkele materieel? reden voor haar bevreesd te zijn, dat men haar voortaan geen cadeautjes meer zou gevea. Maar ze was een vrouw van traditie, van de fijne traditie, die wil,, dut we een ander niet grieven met uitingen van achteloosheid voor het-. geen die.ander ons schonk. Ze wus vüttig en in evenwicht l Hoeveel vrouwen van vijftig J///' '?» evenwicht en bijgevolg gelukkig? Weinigen. Ue meesten hebben geeu rust kun nen vinden, die haar een houding geelt eu laat zijn wat we waren toun '/.<? twintig of dertig waren: onzeker en weifelend; niet wetend wat ze moeten betreuren: hetgeen ze deden of het geen ze lieten. o drijven voort op den stroom der omstandigheden en, in een tijd, die doet of nj de uienscheu lauj. jong laat, gedragen ze zich als jeugd i gen; lakken nagels eu verven tnorideu: zingen juzz-schlagcrs en verliezen con tact met de diepere eu cssentieclciv ouderstroorningeti van het leven. Zij hebben geen tijd voorde kleine teeOe»dei heden en de kleine uitingen van tact, die wij/eti op grootu gemoudsru.-4 eu groote '/.eltcontrólc. . .' Do dame van vijttig ging heen e»< kocht ecu nieuwe paraplu, precies p lijk aau de verlorene. Ku toeu ze timi-> kwam en haar in den parapluhak wild» zetten, zag ze, dat daa«.' óók ecu nieuw»:. paraplu stond.. precies gelijk aau d*' verlorene. Ze wilde naar haar kann-i di aveu met haar exemplaar om dat snel pp te bergen, t oei *e op de trap haar zoon in de armen liep. Ujj'glimlachte van<de 'plu natu-haai eu zij glimlachte van de 'plu in den paraplubuk naa** hem. Lieve moeder^ u wét het toch: U uevêr ruius, bui it pours"...... Ze hield011 von elkaar eil ze begrepen elkaar volmaakt. Kn ze hadden er weinig woordtin voor noudig. , . KRK,'.\ Verplaatsbaar middenlicht H KT is niet- uit nieuwsgierigheid. dat wij tegenwoordig graag de eettafel bij het raam plaatsen. Wij zoeken lul licht en bovondien blijft de kamer belangrijk ruimer als niet het middengedeelte van het ver trek wordt ingenomen door de eettafelgroep. Nog een voordeel is hot gevolg van de afwijkende opstelling: de deuren van buffet of'dressoir zijn geheel open te zetten zonder dat er wrijvingspunten ontstaan tusschen de menschen om de tafel en de buffetdeurtjes. Eerlijkheidshalve dienen wij enkele moeilijkheden, die het gevolg zijn van de gewijzigde meubelgroeppernuj, onder de oogen te zien. De htucadoor heeft zeer eigenwijs en yolkomeu ongemotiveerd in het midden vnn de kamer tegen het plafond er»n inedaillon geplakt; vaak heeft do gas fitter in dit ronde stucperkje ccn eind gasbuis geplant eindigend in een haak, waarschijnlijk met de goede bedoeling dat hier de lamp aangehangen kan worden. Noch het stueperkjo. noch de gnspijp %jjn gewenscht, do«r wij zelf .willen bepalen waar wij de lamp plaat sen en daar moderne lampen niet op gehangen worden aan een haak. maar meestal geschroefd tegen tegels in lul plafond. De gaspijp kan verwijderd worden ?.!'::?r de vloer van de etage erboven te npenen; i? dit moeilijk, dan kan de pijp met een kort ijzerzaagje vlak onder het plafond geamputeerd wor den. Het stucperkje is nog gemakke lijker af te steken, maar een lidtccken blijft, tot op een goeden dag het gehoele plafond opnieuw gewit of ge schilderd wordt. Als wij echter de lamp boven de tafel bij het raam heb* ben aangebracht en do tafel wordt uitgeschoven, teneinde een grooter oppervlak te krijgen voor buiten gewone gasten, dient de lamp ver schuifbaar te zijn, daar anders de lamp niet meer in het midden boven de tafel hangt. .Onze afbeelding toont hoe met behulp van een stang, die tegen het plafond is geschroefd de lamp glijden kan; het snoer kan ge borgen worden in een opwind-huls met. veer, waardoor het snoer zichzelf oprolt en uitglijdt. PAUL BROMBERG Weet U, wat ik prettig vind ? Dar Mammie al mijn Meertjes in Persil wascht! Want daardoor blijft alles zóó zachr en soepel, dat ik nooit last heb van schrijnen en me altijd even behaag'lijk voel. Ook mijn zijden of wollen jurkjes wascht Mammie altijd met Persil. Ik zie er dan ook altijd even netjes en helder uit. Persil Persil E. Ottermann & Cos Handel Mij. N. V., Armterdam - Fabriek te Jutphjjs bij Ulrecht DE NIEUWSTE ELECTRISCHE KOELKAST MET GROOTE BEWAARRUIMTE TEGEN PRIJZEN ONDER IEDERS BEREIK (van f190.?af) N.V. Electrotechnlsche en Industrleele Mij. GROEN E VELD & Co. Amsterdam-C. - Kerkstraat 158 - Tel. 3B058 retKEN KASTJE L9LAOEN1 19. 501 kOUDE HOOGSTR.1 norna voor gevoelige huid. Om ZKKMKKUW-ftKRIK ? Itm i* ttttt» |*(4« kt«kh«*4*l t«rbr||k**r VAN IOGHUH UATUUt ? IMMVM ? KV. (UVMt LANDHUISJE goed gemeub. 5 a O bedden, w. en k. str. w., v. en a. tuin, geh. vrij te Heemstede, btf bosch en water, dicht bij tr. Zandvoort, te huur voor pl.m. f 150.-, voor ongev. 3 weken vanaf i 10 Aug'. Br. Gr. A'dammer No. 5120. GEVRAAGD prijsopgave jaargangen GROENE AMSTERDAMMER 1911 -I»I2- 1913 Brieven franco Me j. Schade» Statenbolwerk S.Haarlem. moog' de zomerzon blaak'ren en zind Yen, maakt u op u» vrouw en uw kind Ven. liliom" van fritz lang! en dus zij uw gang naar de uitkijk" en geen hitte zal u hlndVen. PAG. 12 OE GROENE No. 3032 PAG. 13 Di GROENE N» 3032

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl