?f Voor de vrouw |i fc> HET UUR VAN DE THEE Thee zetten en thee drinken is een kunst EENMAAL zoo wordt ver haald '?kwam een jongeling by Rikyu, den beroemdst en aller Japansche thee-meesters" en vroeg hem te mogen worden ingewijd in de geheimenissen der thee-ceremo nie. De meester glimlachte en ant woordde: Gij legt de stukken houtskool zoo, dat het water goed kookt; ge zet de thee zoo, dat de smaak op de goede wijze uitkomt. De bloemen schikt ge op de wijze, waarop de natuur haar laat groeien. In den zomer moet het koel zyn in het thee vertrek, in den winter behaaglijk. De wijsheid van deze anecdote zal vooral doordringen tot al degenen mider ons, die wel eens gepoogd hebben thee te zetten voor chte kenners en vereerders van dit edel kruid. Lafcadio Hearn, de Japan-kenner by uitnemendheid, zegt van den thoecultus dat hij is gedacht en bedoeld als een discipline van de houding, een opvoeding tot hoffelijkheid, zelfbeheersching en teederheid." Waarschyniyk ook daarom heeft men in Japan een omgeving ter beschikking, die do theeceremonie in alle opzichten tot haar recht doet komen. Zoowel het theehuis als de weg door het voortuintje, het vertrek waar de thee' geschonken wordt als de gebruiks voorwerpen, de kamer-inrichting en de kleeren der gasten, zyn gehouden in de gedempte tonen van volmaakte rust en evenwichtigheid. Niets mag de aandacht storen en afleiden. Pas wanneer het eerste porceleinen theeschaaltje is rondgegaan van band tot hand en telkens weer is omgespoeld, begint een hoffelyke conversatie, die aanvangt met het bewonderen van het theegerei. Dat alles kost behalve veel anders, ook veel tijd en de gemiddelde Westersche mensen is niet bereid voor zijn thee-uurtje zooveel omslag te maken. Weinigen slechts weten, dat men water zoo-lang kan laten koken dat* het zijn. beste eigenschappen verliest on dat ook de thee een en ander van haai* fyne geurigheid kwyt raakt, als ze wordt gezet, byvoorbeeld door een keukenmeisje, dat bezig is met de voorbereidingen voor den maaltijd en op dat moment juist iets vettigs han teerde. Om dit alles te voorkomen heeft men in Japan het thee-uur in het midden van den dag gesteld en er een ritueel van gemaakt, dat het met de uiterste omzichtigheid tot een dageiyks terugkeerend festijn maakt. Slechts twee blanke volken hebben deze gewoonte eenigcrmate van het gele ras overgenomen: de Kussen en do Engelschcn. Om het thee-uur ook naar Westcrichen trant volledig te genieten is in de allereerste plaats rust noodig. Een behaaglyke sfeer wordt verkegen, wanneer de theetafel zorgvuldig is ge??eed gemaakt; de thee met zorgvuldig' leid is gezet, ook al zullen wy daartoe . ihnmer de 37 regelen van de Japan sche thee-ceremonie in acht nemen. Het merkwaardige bij de theebe reiding is, dat er zeer vele recepten voor in omloop zyn, maar dat .vrijwel ieder een eigen manier-van doen hucft op dit punt, die hij prefereert boven die van zyn evcnnaaste! Sommigen drinken de thee, die juist is opgeschonken en doorzichtig is als barn steen; anderen geven de voorkeur aan een zeer sterk, byna zwart aftreksel, dat met veel melk en suiker wordt vermengd. Dat laatste wordt bijvoor beeld vry veel in Engeland gedronken en Ceylon-thee is hiervoor uitver koren. Koude melk, bij voorkeur ge pasteuriseerde, hoort in het melk kannetje op detheetafel te zijn, terwyl men room -die in andere landen wel bg thee gebruikt wordt in Engeland voor overdreven en overdadig houdt. Bussen doen gaarne confHuren, of rum in hun. slappe thee en maken ze zurig door toevoeging van een dun schgfje citroen. Trouwens, vry alge meen wordt erkend, dat de grootbladige Chineesche thee het allerlek kerst is met zulk een citroen-toevoe ging en wie hieraan gewend is, komt er '> * moeilijk meer l ut- naden? tluvsourten en vermengingen te waardeercu. Buitengewoon belangrijk is het wa ter, waarmee de thee wordt toebereid. Fijnproevers op dit gebied maken er in Engeland gewoonte van met kleine fleschjcs, govuld met het water, dut hun ter beschikking staat, naar hun theehandelaren te gaan om dan, na onderzoek van het water, een daar voor geschikt theemengsel te ver krijgen, dat voortaan hun standaardthee wordt ! liet is zeker niet zonder een gevoel van eerbied voor het gilde der grooto theehandelaren geweest, dat wijlen Johan Galsworthy de ma gistrale figuur van Johon Forsyte, uit zijn befaamde Forsyte-Saga" thcehandelaar liet zijn, wiens flair en fortuin voor een groot deel het gevolg waren van een zcldzaam-fijncn neus en dito verhemclte! Is een kopje thee" dan zoo ge wichtig? Hoort wat men hieromtrent in ons lieve vaderland neerschreef in de 17do eeuw, toen de nieuwe China-drank" naar de vercenigde provinciën was overgebracht en hier in de voorname koopmausfamilios algemeen ingang had gevonden: Thee vermindert de mat heden van het lichaam en overwint zware droonien. Zij versterkt het geheugen en verlicht het gemoed. Zij overwint slaap en verhindert algenteeiic slaperigheid. zoodat men met haar hulp zonder moeite gansche nachten aan het werk kan bly ven." Wij weten ook hoe de Amsterdamschc dokter Nicolaas Tulp zijn dames-patiënten heel veel thee voorschreef tot 30 kopjes per dag l :?tegen vapeurs" en ander myste rieuze kwalen. Het zijn naar men zegt, Boeddhis tische monniken geweest, die de eerste theekweekers en -drinkers waren en die er zich hoofdzakelijk mee verkwik ten omdat thee den slaap verdreef bij hun urenlange meditaties. Van de monniken kwam de thee bij de mach tigen in den lande; koningen en dich ters van het oosten dronken haar en weldra heel het volk. Maar hoe po pulair de thee ook werd, nooit verloor ze het waas van verfijning, dat haar van den aanvang af omgaf. Ook de oude wereld hoeft de thee universeel aanvaard. Van kostbaar genees- en genotmiddel voor enke lingen werd.ze bereikbaar voor ieder; de bescheidcnste huishouding kan haar tegenwoordig genieten, zonder dat zij haar geheim verliest. Dit is de hoogste beteekenis van de thee en de befaamde theeineester Itikyu uit Japan heeft daarop steeds den nadruk gelegd: luxe en over dreven verfijning zyn feitelijk vreemd' aan haar wezen. Ook een simpele landman, die de regels der tlieuccrcmonie aanvoelt" met zyn hart, zelfs al is zijn hoofd te hard om ze te loeren, kan den thec-cultus met zijn grove aardewerken utcnsilia op even Volmaakte wijze uitvoeren als de rijke aestheet met. zijn thee-gerni uit jatle en porcolein. En dit geldt ook voor het Westen. Want," zegt de wysscTpkugawa I Jeyasu in zijn wetten voor do thee": het ontoereikende is hier beter dan het overbodige!" ' ERICA De mode vanmorgen . Wit voor onze avondklecding is nog altijd buitengewoon feestelijk. Praclisch ia hét niett daar hét opvallend is en men lang niet'bij elke gelegenheid een witte avondjapon kan aantrekken. Op nevenstaande foto ziet men een toilet in wit satijn, strak om de heupen sluitend met ingezette godets van witte tutte. Dit laatste herhaalt zich inderuchc om den hals. Voor de koeler wordende zomer avonden zal de daarnaast afgebeelde wit bonten avondmantèl met korte ballonmouwen een heerlijk bezit zijn. Werkende EEN ACTUEEL A. M. Boissevain De opvatting dat oe gehuwde vrouw en in het bijzonder de moeder In het gezin en allén daar behoort wordt door een groot deel van het publiek en blijkens verschillende bepalingen van den laatsten tijd ook door de overheid gehuldigd. Men ont komt echter niet aan den indruk dat deze opvatting In vele gevallen meer op oppervlakkig generali seeren dan op juist begrip steunt. IN Nederland is het groote publiek zóó gewend aan vrouwenarbeid op elk gebied dat niemand zich eigenlijk bewust is, iets te hebben tegen hot werken van de duizenden jonge meis jes, die door hun werk in de jaren voordat ze trouwen min of meer in eigen onderhoud voorzien en daar door hun ouders het leven op hun ouden dag wat gemakkelijker maken. Ook de niet meer aan trouwen den kende groep, toch nog jonge vrouwen, dio zich largKaam maar zeker ecu eigen plaats in de maatschappij tracht te veroveren, die haar behalve de zekerheid vaneen verzorgden ouden dag ook arbeidsvreugde er levensvervuiling kan geven, 'tuit'bij Jan publiek niet op onwclwUlendheid. De werkende gehuwde vrouw echter wordt algemeen niet gunstig beoor deeld, noch door mannen, noch door vrouwen. De gehuwde vrouw hoort aan het gezin," zegt de tegenstander alsof in deze rooeilyke tijden voor zeer velen het huwelijk niet alleen dan mogelijk ware, nadien de vrouw bereid is mee te holpen de kost te verdienen en de quacstie van hot vormen van een gezin mot kinderen" niet eens aan de orde komt, omdat die. hardwerkende echtparen samen dikwijls niet zooveel verdienen, dat ze zich die luxe durven veroorloven. Dat een moeder, anders dan uit' f inancicelcn nood, buiten haar ge-' zinstaak nog tijd, lust en talent zou1' kunnen hebben om er een eigen werk-1 kring op na te houden die haar be halve oen eigen verdiend geldje, zelf voldoening en vreugde schenkt, die ze anders niet zou ondervinden, schijnt nier zich moeilijk te kunnen voor stellen. ' Zeer zeker is het gowenscht dat de moeder van jonge kinderen materieel in een positie verkeert die maakt dat zij geestelijk zoowel ak licharaelyk opgewassen is tegor de vermoeienissen die het jonge gezinsleven mot zich brengt. Zij moet zich geheel aan het jonge leven kunnen wijden, niet alleen ter wille van de kinderen maar ook ter wille van baar eigen ontwikkeling on in het belang van de maatschappij. Binnen de mur.cn var het eigen huis moet zij zich die eerste jaren in be slotenheid vertrouwd maken met allerlei levcnsprpblemet}. Wereldproblemen, waarvan de embryonale vor men reeds in haar kinderkamer aan wezig zyn. Men late de jonge moeder dus met rust. Zij heeft- ander werk te doen dan dat, wat haar buiten toe geschiedt en waarvoor haar tijd nog niet is gekomen. Heel anders is het echter gesteld met de moeders van opgroeiend kroost* zy* die kinderen hebben die de laatste klassen der lagere school en verder die der middelbare scholen bevolken. Tegenwoordig zyn de gezinnon zooveel kleiner dan vroeger dat het tot de zeldzaamheden behoort dat een moeder tegelijkertyd heel kleine en bijna volwassen kinderen heeft. Het het verdwijnen van het groote gezin van vroeger, waarin de moeder er PAG. 12 DE GROENE Ne.3038 moeders VRAAGSTUK van Lennep meestal niet aan toe kwam met haar grootere kinderen mee te groeien, omdat zy altyd maar weer bezig was kleinere te verzorgen, is er nu voor do moedere van grootere jongens en meisjes op een bepaald tydstip der opvoeding een heel andere taak aange broken, n.l. de plicht om door eigen voorbeeld de kinderen voor te gaan op den weg van het leven io de maatschappy, het werkleven der groote menschen. Een vrouw met een opgroeiend gezin heeft haar kinderen zooveel onafhankelijker opgevoed dan vroeger, dat zy al op veel jongeren leeftyd dan voorheen voor zichzelf zorgen en beslissen wat zy gaan doen op vrije, middagen, wanneer ze zullen werken, muziek studeeren enz. enz. Bovendien heeft zy, dank zy moderne hulpmidde len, als zij dat niet wil, heelemaal geen last van de vroeger zoo belangrijke inmaak, schoonmaak, opmaak van de wasch en andere huishoudelyke be slommeringen. ' Nu is hi deze moeilijke tijden bij zeer velen het Verlangen geboren iets te doen, met haar vrijen tijd dat waard is, gedaan te worden, dat eco nomisch verantwoord is tegenover het gezin. Niet-alleen maar passief consu ment zyn. Na de zorgen voor het gezin wordt nu de belangstelling wakker voor de zorgen van de maat schappij. Waarom zou een vrouw die in haar huishouden blijk geeft van organisatorische talenten, geen kijk hebben op de zaken en nooden van het gemeonobest4' In die belangstelling eenmaal ge wekt, dan wil zij ook trachten haar speciale gaven, kennis of ervaring productief te maken, niet alleen, niet zelfs primair uit een,oogpunt van geld verdienen, maar productief ook in geesteUjken zin, ten opzichte van de opgroeiende kinderen die, doordat noeder zich ontpopt in een all-round aensch, met belangstellingen buiten iet eigen huis, op hun beurt zich pntluiten voor dat leven in de maatschappy, waaraan ze straks ook zullen deelnemen. Da£ de vader van het gezin werkt vindt ieder kind uit een normale om geving doodgewoon. Hy verdient het geld. Hy moet werken. Of hij dat met vreugde en bezieling doet heeft na tuurlijk invloed op de sfeer in huis. Maar als moeder, die het niet hoef t. te doen, uit pure arbeidsdrang aan het werk gaat en bUjk geeft behalve het gewone alledoogsche, ook nog iets anders te kunnen prestoeren, dan komt ze daardoor haar kinderen veel nader,. dan wanneer zy op dien leeftyd voort durend by hen is. De tafelconversatie in een dergeujk gezin zal voor de kinderen steeds belangwekkend zyn, frisch n nieuw en de eigen haard Avordt voor de moeder op een geheel nieuwe wijze de plaats waar ook zy komt rusten.'Zy wordt een betere kameraad voor haar kinderen op deze manier en hun harten .zullen voor haar open gaan omdat de kinderen haar in. 'f-n nieuw licht zien. Er zyn heel wat moeders tot den arbeid gekomen uit noodzaak, die naderhand ondervonden dat zy dien arbeid om heel andere redenen in hun leven niét meer konden missen als bron van vreugde en voldoening waaruit zy <le krachten putten om hun gezin op te voeder». De opgroeiende jeugd heeft de ouders niet aldoor bij zich noodig, maar ze behoeft hen by momenten veel intenser en ook de werkende moeder zal die momenten weten tn vinden als ze echt moeder" is. . ia Ata, het radicale schuurpoeder! Zonder weerga, zoowel in kwaliteit als In prijs! Ata geeft geen krassen. Ata in handige strooiflesschen. Per stuk 12 cent. OstiTmann 8, Co's Handel Mi N.V., Amsterdam - Fabrii-k Ie Jutphaa* bij Utrecht Kamerplanten Najaars-bloeiende crocns DEZE leuke bollen zyn eigenlijk veel te weinig bekend. Ze kun nen dienen voor kamer en tuin en zijn in het bloeiende sortiment een welkome afwisseling. Hoe aardig is het als u deze crocussen in huis zet en leeken meenou, dat de gewone voorjaars-crocus nu reeds by u bloeit i U kunt ze m de kamer gewoon op de vensterbank zetten, want ze be hoeven noch water, noch aarde, doch vallen daar dan misschien gauw om. Leuker is het een drijfschaal ermee te vullen en de bollen vast te zetten door droog wit zand of kiezelsteentjes. Ze zullen u in September Verrassen met hun lila bloemetjes. . Zet u ze echter wat dicht opeen: blad maken ze niet en dat geeft altyd een cenigszms kalen indruk. Ook in den tuin planten we ze in groepjes en niet ver uit elkaar» Do beste tijd daartoe is Augustus of begin September. Zyn wc te laat met planten, dan hebben ze al gebloeid en moeten wc een heel jaar wachten1 om te kunnen beoordeclen of ze ons bevallen. Pos in hot voorjaar komt het blad te voorschijn. Dat Innt u gewoon afsterven. ' Vroeg bloeiende bloembollen WILT u vroeg wat in huis in bloei hebben? Dan moet u ook vroeg koopen, want inhalen kunt u het lator niét meer. Voor heel. vroeg nemen we geprepareerde hyacinthen, die op glazen gezet kunnen worden. Direct na de ontvangst koel zetten, ook wanneer ze eenmaal op het water staan. Ook mandjes en schalen kunnen ermede gevuld worden; de miniatuur tjes zetten we tusschen grint. Do paperwhites, de mooie witte trosnarcisjes, bestelt u natuurlijk voor uw drijfschalen. Er is ook een gele: Grand Soleil d'Or. Paperwhites wat later in het jaar opgezet worden niet zoo lang. Wilt u echter met Sint Nicolaas bloemen hebben, dan ook nu langzamerhand aan planten denken, doch de schaal zoo licht mogelijk zet ten. .'.'?.'.?.' ? ' ??? .". ? De vroege tulp Brilliant Star is mooier en grooter dan de van ouds bekende Duc van Tholl tulpjes, die in rood en wit verkrijgbaar zyn. Ook de Duc de Berlin behoort tot de vroegste. De kleur is róód met gelen rand. Deze alle z'dn uitstekend voor kamercultuur in schalen en mandjes, doch niet grint. ' (J. P. BnONKHOHST PAG. 13 DE GROENE No.3038