Bloscopy nnafok. Bovendien kon men op die manier de melkproductie nog niet bcheerschen, zoodat geen vermindering van de melkplas werd verkregen. Daarop is dit jaar gevolgd de beperking van den melkstcun, die dan eindelijk den sluitsteen moet vormen vnn de regeling van het melkveehoudersbedrijf. Dit moet de laatste schakel zijn die de productie met den afzet verbindt. ik ben zoo vrij er aan to twijfelen, of dit wel het geval zal zijn. Do boeren zitten nu met een vrij groot overschot van nagenoeg waardelooze melk. (iemiddeld zal slechts op SJJ% van de hoeveelheid melk die het vorige jaar werd geproduceerd steun betaald worden. De 11% die overschiet, en die trouwens in werkelijkheid veel meer is, omdat de melkproductie alweer hooger is dan het vorige jaar, zal weinig meer dan een cent per liter op brengen. De boeren mogen die melk echter niet zelf kamen en er is dus een geweldige premie op ontduiking gezet, die do geheele regeling in sterke mate verzwakt. Het ia ondoenlijk om by iedcren boer oen controleur neer to zetten. Bovendien is la-t niet zeker, dat men nu inderdaad een ver mindering van de melkproductie zal krijgen, omdat wel het aantal kalveren beperkt is, maar niet het aantal melkkoeien. Zoolang de boeren op eenigerlei wijze kans zien, de melk waarvoor zo geen steun ontvangen al of niet op frauduleuze wijze wog te werken (melk is bijv. een uitstekend voeder voor mestkalveren en varkens) zullen ze den veestapel niet inkrimpen. liet laat zich dan ook aanzien, dat men op den duur toch nog ge noodzaakt zal zijn om het aantal dekkingen te beperken. Wanneer men de stieren onder controle stelt, wat uiteraard een veel geringere mate van controle voreischt dan het naloopcn van allo koeien, kan men eenigszins nauwkeurig de melk productie van het volgende jaar schatten. Deze laatste stap heeft men tot nog toe niet willen doen, maar wanneer ook de melkbeperking tenslotte niet tot het gowonschto resultaat blijkt te leiden, zal men er wel toe moeten overgaan. lloo komt het nu, dat men zoo trapsgewijs tot regeling van het bedrijf is overgegaan? "Waarom heeft men niet van den beginne af do productie nauwkeurig in overeenstemming gebracht mot den afzet? De reden daarvan is eenvoudig deze, dat men den afzet niet nauwkeurig kende. Men wist wel wat er in voorbijgegane jaren was verkocht, maar men had heel weinig idee van de richting waarin do markt zich ontwikkelde. De productieregelingen waren dan ook steeds gebaseerd, op wat reeds voorbij was, inpJaata van op wat nog komen moest. Dit is een grootc fout van de geheele landbouwcrisbrogoling. Do markt is niet onderzocht, dat wil zeggen men heeft niet nagegaan, wat er naar alle waarschijnlijkheid in het komende jaar kon worden verkocht, maar men heeft de productie van het volgende jaar gegrond op den afzet van het voorafgegane jaar. Daardoor lati er tusschen do basis en den afzet der productie ongeveer twee jaar en het spreekt vanzelf, dat in tijden als deze in een dergelijk tijdsverloop geweldige verande ringen in het afzetgebied kunnen optreden. Deze zijn dan ook inderdaad opgetreden en daardoor is de overigens voel te primitieve tccltrcgcling steeds een eind achter do feiten blijven aansjokkcn. Ken van de conclusies van do commissie.Uimlerhoud in haar .rapport over het onderzoek ? naar den toestand van land- en tuinbouw in Noordholland en over do middelen die tot verbetering kunnen leiden luidt dan ook: Onder medewerking van do gemeentebesturen en de organisaties, van producenten on handelaren, dient do regeering een centrale instantie in het leven to roepen. welke, regelmatig de afzetmogelijkheden in binnenon buitenland en bijgevolg ook do ontwikkelings mogelijkheden van do productie, bestudeert." Hiermee wordt de korn van hot vraagstuk aan geraakt. Wil mnn met eenigo zekerheid van loonendo prijzen den land- en tuinbouw helpen» dan moet in de eerste plaats onderzocht worden wat verkocht zal kunnen worden. Wat tweo jaar ge leden verkocht is, hooft daarbij slechts een secun daire waarde. Onderzoek van de markten, bestudecring van de richting, waarin do vraag zich ontwikkelt, moet voorafgaan aan iedere productieregeling; hot is de sleutel tgt herstel van de wel vaart op het land. C. P. ROOSENSCHOON ZEIST BOUWTERREINEN en HUIZEN te koop in het Centrum der Gemeente. Inlichtingen: PARK KERSBERGEN Kantoor: Montaubanstraat 4, ZEIST DICTATOR EN LEGENDE Mussolini's Honderd Dagen" verfilmd L. J. JORDAAN ONZE tijd is vol dictatoren-gerucht. Dicta toren in feito en dictatoren in hope doen om het hardst van zich spreken. Met ver wonderde oogen heeft do wereld aanschouwd hoo iemand van de meest mediocre particuliere positie regelrecht in do legende overstapt en het moet haar pijnlijk getroffen hebben, met welko nuchtere (om niet to zeggen: weerzinwekkende) middelen* zich een dergelijke'transformatie van burger naar Uebermensch voltrekt. Maar voor wie goed toeziet zal echter do grootste teleurstelling liggen in do harde klap, welko deze drastische historische lessen aan alle hero-worship toebrengen. Want het valt niet to ontkennen: het is moeilijk zy*n veneratie voor sommige groote figuren der geschiedenis vol to houden, wanneer men als tijd genoot waargenomen heeft hoe zulk een affaire eigenlijk in haar werk gaat. Het allesbehalve heroieke geintrigeer ? de leugen en het bedrog de ordinaire mise-cn-scone de krampachtig bedreven pose en de vulgaire reclame zijn agenda punten waartusschen het onvermijdelijke brute geweld waarachtig nog het minst onsympathieke figuur slaat. Nee, de dictator van nabij bekeken valt allesbehalve mee en de skopsis waarmee wij tegenover den legendaircn" tijdgenoot staan moet zich onvermijdelijk overplanten op do waardeering voor zijn collega uit het verleden. Dit zal voor menigeen een gevoelig on positief verlies beteekenen.... verlies aan een weliswaar vaag doch daarom niet minder brillant idealisme. Het was voor velen onzer een onbewuste vergoe ding temidden van het banale, weinig verheffende alledagalevcn zich te kunnen terugtrekken op den cultus van een min-of-meer openlijk beleden ver eering van don hiftorischen held". Het was een soort tegenwicht voor de kleine, benauwde afhan kelijkheid, dio ons omringt, te kunnen denken aan den Mcnsch die sterk en groot en compleet genoeg was om allén te staan. Dat de held onzer droomen achter het dichte nevelgordijn der legende wel eens ongcévemodigde afmetingen zou kunnen aanne men, was een overweging waarmee wij ons instictief maar niet al te zeer bezig hielden.... beter een illusie, dan hcelemoal niets-! 31 aar in het harde licht der realiteit moest het wel opvallen, hoo oen der eerste daden van den Dictator-Held is, zich achter die met zorg gefabri ceerde nevelen der legende terug te trekken. Do bovcn-mcnschclijkheid, zoo leeren wij dagelijks, is vóór alles do vrucht van een weloverwogen systeem, dat in den grond niet zoo veel verschilt met theater- en circusreclame. De held moet een Begrip worden, een Legende en m vredesnaam geen feilbaar mensch meer zijn. Hij vertoont zich nog slechts by een voortreffelijk gearrangeerde misoen-scène, in een succesvolle tenue met een indruk wekkende pose. Zelfs deze dunne, artificieelc nevel ??die wy nota-bene voor onze oogen hebben zien ontstaan blijkt voldoende om den onbevangen kyk op do persoonlijkheid te vervagen en haar afmetingen in hot absurde te vergrooten. En mot schrik bedenken \vy, wat van onze idolen mag overblijven, wanneer de mist van honderd of moer ' jaren legende, eens zou optrekken In die gemoedsstemming is men geneigd de film naar Mussolini's Honderd dagen" met een wel willender oog te bekijken dan.... zeg: tien jaar geleden. Eigenaardig genoeg blijkt de eene dictator den andere nuchterder te zien, dan menige parti culiere vereerder. De vervoering en de dichterlijke verbeelding waarmee b.v. de kunstenaar zijn sujet idealiseert, is den Italiaanschen potentaat ten eenenmale vreemd. Hij constateert in den collega halfgod alleen do practische verdiensten, hij be kijkt hem, als men hot zoo uitdrukken mag, met het oog van den vakman. Die verdiensten mogen nu tastbare onjuistheden zijn, zij zijn in ieder geval tastbaar, d.w.z. zij prikkelen ons critisch oordeel en vermijden het gevaarlijke terrein der metaphysiek en der legendaire vergoding. Onwillekeurig dringt zich deze overweging op, waar wij bijna onontkoombaar staan voor de ver gelijking met dat andere Napoleon-epof, de Napoleon", van Abel Gance, dat inderdaad een epos was. De Franschc film zag den half-god door den nevel der legende en zij wist er met talent en raffinement de artistieke effecten van te benutten. Ganco's rhetorischc en pathetische panegyriek, dio het mot de historische feiten al heel weinig nauw nam, aanvaardden wij gaarne tenville van de gloeiende welsprekendheid en do mceslcependo extase. Toen tien jaar geleden bij do première in de Parijsche Opera het beeldvlak zich aan het slot verbreedde, hot Armee d'Italic" in zy°n triomphalen opmarsch de zaal dreigde te overstroomen on het machtige profiel van den imperator in surimpression" over hot doek gleed.... toen stond de menigte als n man op en zong spontaan de Marseillaisc raeo, die door do zaal daverde. Voor oen dergelijke vervoering is by Mussolini's Honderd dagen" geen plaats, daartoe is zij ten slotte te zakelijk en cajolcert zij te weinig onze hunkering naar de legende. Gance's Napoleon was een hcldenzang, dit werk maakt veeleer don indruk van een betoog. In een serie concrete beelden, dio met een zekere nuchterheid naast elkaar werden gesteld, toont qns do autour den Corsicaanschen veroveraar zooals hij hem interpreteert en in vrij wel alle opzichten doet hij afstand van de middelen, welke Gance gebruikte. Zijn Napoleon treedt op als een actieve persoonlijkheid, die voor aller oogen daden volbrengt, daden omtrent welker appreciatie en waarschijnlijkheid men zich alle voorbehoud kan pennittcercn. De Bonaparte van Gance daarentegen was eenvoudig het centrum van een apotheose, de 'geconsacreerde Held, wiens bovenmenschelijkheid eens voorgoed boven alle discussie staat en die men slechts wil verheerlijken. De heelo stijl en vooral ook de techniek dor beide films is hiermee merkwaardig in overeenstemming. De realisatie der Italiaansche f Urn zoekt het in een zoo duidelijk en overtuigend mogelijke plastische weergave. Een opmarsch is een militaire beweging en goon apotheose, een veldslag, een stukje veldheewbekwaamheid en geen heldenzang. De Fransche film werkto met al de effecten van compositie en belichting, die do ingenieuse auteur kon opbrengen, zij paste overblcndihg toe, surimpression, drievoudig beeld vlak, trucqage-symboliek en zwevende camera.. kortom het heele machtige arsenaal der filmrhctoriek. En by dit alles beschikte zy over een factor, die misschien voor haar doel het belang rijkste was: de uiterlijke verschijning van de hoofd figuur. Albert Dieudonnévertoonde een physieke gelijkenis met den Bonaparte der Bevolutie, 'die bijna een reïncarnatie mocht hoeten. Met dit Cae.saren-masker coquettéerde Gance van den eersten nieter tot den laatstcn en hij drukte aldus het cachot van zijn stijl op de heele vertooning. Want dit bleeke, on-aardsche, vastberaden adelaarsprofiel gaf den Napoleon der Legende, den sterken Eenzame, zooals wij tien jaar geleden in onze onervarenheid den Dictator wenschten te zien. Naast deze imposante illusie is do Napoleon van Werner Krauss on Corrado Racca een vermoeide, onder zorgen gebukte mensch, die zich wanhopig verweert tegen de ongunst der t ij don als do eerste do beste burgerman.... Van links naar t rechts: Albert, DieudonnéIn de Franschc film Napoléon" van Abt! Gance; Corrado Racca en Werner Krauss als Napoleon In de Itallaansche en de Duitsche versie van de fllai Honderd dagen van Napoleon" 1 - ? ? ?' ' ' ? - Een s/iow-up" in Amerika: verdachten opgesteld voor openbare ondervraging * ' * * * Verdachten voor het voetlicht POLITIE-ONDERZOEK IN AMERIKA PAG. «PE GROENE N» 3039 HET zaaltje is oen beetje muf en het tooneel is maar klein, ondiep. Doch eiken avond tegen acht uur stroomen de toeschouwers samen en zetten de schijnwerpers van het voetlicht het tooneel in verblindend licht. De toegang is kosteloos, doch niet vry*. Wie er binnen wil moet tot de politie behooren of een door haar afgegeven bewijs kunnen toonen dat hij beroofd, bestolen, aangerand of op andere wy'ze slachtoffer van een misdaad is. Nieuwsgierigen, Ook beroepsnieuws gierigen zooals journalisten, komen er niet aan te pas. Het tooneel is kaal. Do eenige versiering bestaat uit een dikken notenbalk op den achterwand ge schilderd waarbij cyfers staan: 5 ft, f, 4, 0.... De hoogte in voeten en duimen van den vloer, consta teert men. Verder niets. Maar hoo komt het dat deze kale wand iets onwezenlyks heeft, iets vaags, alsof men in een grooten aquariumbak keek? Men kijkt en kijkt en eensklaps ziet men het: tusschen tooneel en zaal is een scherm gespannen van fijn geweven stalen gaas, een soort vliegenhor van dunne, scherpe draden. Wee den speler die zoo in geestdrift zou geraken dat hij den sprong Over het voetlicht zou wagen. Maar de spelers hier zy'u niet geestdriftig. Hun komst wordt aangekondigd door een conférencier dio rechts op het tooneel aan een lessenaar plaat*» neemt en met oentonige stom zijn rol begint op te zeggen: avond aan avond dezelfde woorden: Dames en heeren, wij zullen u het resultaat laten zien van ons werk gedurende de laatste paar dagen: n en zeventig wetsovertreders die van verschil lende misdrijven worden verdacht. Wij verzoeken u ons bij te staan opdat zij een volledige bekentenis zullen afleggen. Ik zal aan ieder yan hen een aantal vragen stellen die zij zullen moeten beantwoorden; daardoor zult u hun stem kunneri hooren. Iedere verdachte krijgt een nummer dat hij zichtbaar zal dragen: prent u dit nummer in en vertel straks na de show-üp" wat u van hem weet. Bedenk: als u de politie helpt, helpt u uzelf. Weerwraak van den kant der bandieten behoeft u niet to vreezen: zy kunnen u niet zien.Want zij worden door het voetlicht verblind". " . Hij heeft het laatste woord nog niet gezegd of hij drukt op n belletje: de voorstelling kan beginnen. Sleutels rammelen, een grendel knarst, ijzer dreunt op y*zer. Voetetappen. Een breedgeschouderde rechercheur verschijnt hot eerst,. Achter hem schui felt ' een ry' arme zondaars, afschuimsol vdn het kokende, leven dor wereldstad: negers, blanken. PAG. 7 OE GROENE No, 3039 hobo's,nachtvlinders, eii daartusschen als verdwaald een keurig burgerinannetjo. Twaalf personen wor den toegelaten. Een tweede rechercheur sluit de rij. Nu begint het vraag-en-antwoordspel. Stuk voor stuk moeten de verdachten naar voren komen. ..Naam? Leeftijd? Beroep?.... Diroct antwoorden alsjeblieft. Al eerder met do politio in aanraking geweest? Had je een vuurwapen bij je toen je ge arresteerd werd?" En dan eensklaps oen strikvraag. De verdachte antwoordt aarzelend. Een volgende vraag. HU spreekt zichzelf tegen. Het procéd werkt snel en onverbiddelijk. Niet altijd gaat het zoo vlot l Ook niet altijd-zoo triest. Het burgermannetje antwoordt op de vraag. of hij al eens onaangenaamheden met de politie heeft gehad: ..Jazeker."?,.Heden?"???- ..Dron ken geweest." ??..Dronken zijn kun je toch moei lijk onaangenaam noemen." zegt do inquisiteur en het publiek beloont hem met een gegrinnik. ..Ik heb mezelf aangegeven." zegt het mannetje. ..want ik voelde mijn stuur niet meer tusschen m'n han den." Nu schatert de zaial helder op: ieder weet dat wie in beschonken toestand achtor het stuurrad gaat zitten in Amerika onherroepelijk do gevan genis in'gaat., Doch in de meeste gevallen gaat het om ernstiger delicten. Een Chinees komt op. gevolgd door een. half bloed: beiden cocaïnehandel. Een neger: valsohe kaarten. Een gewezen veroordeelde, voort waardelijk vrijgelaten wegens zy n goed gedrag dat hy' in de zondige stad blijkbaar niet heeft weten; te handhaven. Een autodief. Een gewezen dranksmokkelaar dio niet weet waarvoor hij is opgepakt: de politie weet het ook-niet maar acht het gewenscht hem er van tijd tot tijd aan te hprinneron dat zijn gangen worden nagegaan. > Volgende nummer: oen forsche kerel van negen tien jaar. Hoc lang bon je al in de stad?"?Net aangekomen." De politie heeft hem opgepakt toon hij 'als blinde passagier van den trein sprong. Volgende' nummer: een correct geklcedo jonge man» bleek, nerveus, intelligent. Zijn oogen staren. Zijn handen beven. Al eerder met do politie in aan raking geweest?" Neen." Maar een gchelle vrouwenstem in do zaal roept: Ik ken hem J" En den volgenden dag staat het bleeke, intelligente gezictit mot do starende oogen in do krant: Du politie is er in geslaagt den-dader van de gerucht makende inbraak bij mevrouw X te vatten." Wan hoopsdaad van een werkloozon intclluctuoel? Hoo hot zij,-do shqw-up" fieeft -aan haar dool beant woord. ? ' ' l -i.