rouwen en vrouwen teven GASTEN TE DINEEREN . .....EN DAN? u MAN" zegt hot me vrouwtje, op den koelen h er f? t morgen als de helianthen staan te knik ken in den tuin tegen de paarse, herfstknoopjes en de zilveren herfstdraden gesponnen 7. ij n van struik naar struik, man. denk je er om dat we overmor gen de Van Wijk's en de Van Buren's te dinecren krijgen! Wat zullen we na tafel met hen doen?" Ja, wat? Dineeren en dan ergens gaan dansen? Dineeren. en naar den schouwburg gaan? Dineeren en dan een film. gaan zien? Of een concert aanliooren? Of .ben stuk van een opera....? Meneer en mevrouw be raadslagen. Ergens" moeten ze naar toe, na het dinertje. Onze grootmama's zou het koud langs haar kaarsrechte ruggcgraton geloopen hebben, als ze dit hadden kunnen hooren. Het probleem bestond voor haar eenvoudig niet. Geen haar op haar welgekapte hoofden dacht er aan om de invitatie voor een dinertje nog door een andere invitatio te doen volgen. Zooiets moest worden ingedeefd bij de serie: O verdaad-dieschaadt." Ken gezellig dinertje was een feest op zichzelf en na afloop had men koffie en conversatie. Maar helaas, de jongelui van tegen woordig willen desnoods nog wel de koffie, die ze haastig opdrinken, en dan.... willen ze weg. Misschien kennen ze elkaar zóó goed, dat conver satie vol?lagen overbodig is geworden. En misschien kan het ook waar zyn, dat echte conversatie hun even vreemd en onwezenlijk is geworden als een gedicht van Heine.... Mogen we het hun zoo erg aan rekenen? Film?, radio; mechanische muziek zijn allemaal op den mensch losgelaten om zijn kostbaarste bezit, den tyd, te dooden ofte helpen doo den ! Ze zijn beter geslaagd dan ze zelf nog konden verwachten, want ze helpen ook om het zelfstandig denken te dooden i Voor denken is stilte noodig en hoeveel jonge menschcn onzer dagen zijn voor niets zoo bang als juist voor die stilte! Dan maar liever gén gedachten en veel lawaai. Maar het is de denker, die voor con versatie kan zorgen. Anno denkers! Probeert het niet vandaag of morgen op het dinertje, waar ge genood zij t. En de gastvrouw? Och, ze hoeft heden ten dage niet zenuwachtig te zyn of haar dinertje wel goed uitvallen zal. De mensch anno 1035 is geen gourmet en zelfs geen fijne keurder van spijzen, op de gulden uitzondering na, tlie den regel bevestigt. Hu eet, naar Amerikaanschen trant, veel Ie gauw. Hij heeft altijd haast, zelfs bi. een dinertje. Er wordt telkens naar de klok gekeken of men niet te laat 74»! zyn. voor hetgeen volgt. En dus brengt de gemiddelde gastvrouw geen dag meer door in do keuken, na een aan dachtige bestudeering van do meer ingewikkelde recepten van haar kook boek. Ze bereidt ook geen spécialités de la inaison" meer. Waarom zou ze? Het hotel om den hoek levert haar het heele zaakje met servies, zilver en bediening voor een civielen prijs thuis. Vlak na den oorlog werd het modo om te doen of men, ofschoon nog zeer jeugdig, toch al blaséwas van al wat do wereld te bieden had. Toen was het pose. Maar een pose, die zeer lang wordt volgehouden, kan realiteit wor den en thans es ze realiteit geworden. Men is blaséen blue" en weet er zelf geen raad mee. Onze jonge meisjes hebben zich allemaal een filmster tot model gekozen. Zo lijken er op, ge vaarlijk veel zelfs! Een standaarduiterlijk van modeschoon en gén woorden. Er zijn menschen, die vreezen, dat het dieet-houdon om de ?lanke Ujn er schuld aan is, dat bovon de ooren en onder de plast iek-kapsels van het moment een luchtledig is ontstaan.... In ieder geval is de gastvrouw van dit oogcnblik ontslagen van den moeilijkt-n plicht om haar gasten te schikken naar hun inhoud en haar tafel te sieren naar den inhoud haror kasten. 55e is net zoo rusteloos als de rest en Ze laat het anderen over. Onder in deri zak vindt .ze de rekening. ERICA Spiegeltje spiegeltje aan den wand, .. (BIJ «fe foto's) IK heb een hecrlijkcn dag gehad. Ik bon de gast geweest van Mevrouw OJga de B., die bekend staat als een van.de best geklccde vrouwen in de stad. Daar ik haar goed ken, vroeg ik haar cenigo dagen geleden, of ze ook naar de vele mooie shows was geweest en of ze haar inkoopen voor het nieuwe seizoen al had gedaan. Kom my eens opzoeken," was haar antwoord, dan kun je alles zien. Ik verwacht je vroeg in den morgen, zeg: tegen tienen, we gaan dan samen naar de stad en maken er een gezellig dagje van." Ik was opgetogen en nam de uitnoodiging graag aan. . Op den afgesproken dag werd ik dadelijk in Mevrouw de B.'s boudoir gelaten, waar myn gastvrouw my in een prachtige déshabillévan zilver lome ontving. Het was geheel recht gesneden en hing tot op den grond over een zwart onderkleed. Het had zeer wijde mouwen, die nauw om den pols stoten. Ik ontbyt altijd hier," zei ze. ..Dadelijk verkleed ik mij en dan gaan we naar de stad en kunnen we in de ??talages alle nieuwigheden bestudoeren." Toen liet ze me even alleen om na ??en kwartiertje terug te komen in een alleraardigst sportief toiletje, dat bestond uit een tamelijk nauwen rok van grijs diagonaal geweven tweed n «?en hardgroen wollen jasjo in strakke militaire lijn. Du sterk contrasteerendc kleurencombinatie, die men dezen winter zal zien, was dus hierin stipt nagevolgd. Om elf uur stonden we op straat en we hebben ons al winkelende verdiept in allo modefinesscs om er in de komende maanden toch maar zoo voordeelig mogelijk uit te zien. Het meest viel ons de verandering op by de hoeden. Bij de Bonnetteric zagen wo een ware keurcollectie; vele modellen waren geïnspireerd op kepi's en andere militaire hoofddeksels, hel men met pluimen, kwartiermutsen met koorden en kwasten. Daarnaast was er nog een enorme verscheidenheid in toques mot struisveeren, de onuit roeibare baretten, matrozenhocden, tulbanden on variaties op do Oosterscho fez. Toen wo bij de ruime uitstalkasten van Krause en Vogelzang arriveerden, kwam du even fraaie als practischc show van deze finna weer ter sprake. Dit huis namelijk het blijkt elk jaar opnieuw legt er zich speciaal op toe, klucren tu toonen, die werkelijk draagbaar zijn. Men kan zichzelf altijd in zoo'n toilet voorstellen. Hier zagen WQ ook den militairen invloed op mantels en japonnen. Er was o.a. een zwart wollen mantel met een rij brandebourgs van zwart persianer, een eveneens zwarte japon, gebor duurd met kraaltjes en dubbele koor den als ceintuur,' prachtige mantels mot kragen van rood vos en wolf, twee zeer nieuwe bontsoorten. Alleraar digste sporttoiletten werden ook hier getoond, vele voor. golf, met den rokbroek. Tijdens het lanceeron van de avondtoiletten hadden we óns. op de Italiaanschc tentoonstelling te Parijs gewaand. Het waren mooie toiletten van geborduurd brocaat en van cliangeant tafzijde. Inderdaad, hier was keus voor iedereen. Hirsch bracht als steeds een uitge breide collectie, waaronder veel op eigen atelier gemaakt. Het is veel prettiger te zien, hoe al deze mooie stoffen te verwerken zijn, dan ze alleen maar in de etalages te hangen; Ook aan de vele details, zoo belangrijk in den aanstaanden winter, werd hier veel aandacht geschonken. Bij Volk bewonderden we de prach tige bontcollectie, en by Filia kwam ons weer al het schoons voor den goest> dat we op de show hadden gezien. Hier was vooral de nadruk gevallen op veel bloemgarneoringen, zoowel voor middag als voor avond. Zoo was er een aubergine-kleurig avondtoilet met een dubbele rij van rose en purperen rozen aan den hals. Zeer opvallend was ook een zwart tafzyden japon met zwart tullen over* kleed, bezaaid met chenille noppen en daarbij een zwart fluwcelen diadeem in het haar met korte tullen voile eveneens met nopjes. De middagjurk jes waren, voor zoover niet zér ge* kleed, alle sportief en van angora wollen stoffen mot knoopen of een enkele gesp gegarneerd. Opmerkelijk waren bij alle shows de mouwen. Velen zyn aangeknipt, hetzij kimono, hetzij raglan. Ze hebben dan vorder enorme ballonnen, die zich over den geheelen arm kunnen uitbreiden, of zich be perken tot boven- of onderarm. ** *' Van onze wandeling thuis gekomen, wachtte ons oen heerlijk twaalfuurtje. Mevrouw L. belde my gisteren op, of ik vanmiddag een kopje thee bij haar kwam drinken," vertelde myn gastvrouw me aan tafel. Ik heb de uitnoodiging aangenomen op voor waarde, dat ik myn gast mee mocht brengen, en dat ik niet te lang zou blijven, daar ik vanavond een zakenvriend van mijn man te eten krijg. De heeren gaan echter direct na het dinor weg, daur zo naar een vergadering mouten. Dat treft buitengewoon, want ik heb twee kaarten voor de première in den schouwburg, waar we dan samen heen kunnen gaan. Je blijft natuuriyk vannacht hier logeeren." Er stond dus nog heel wat op ons programma. Voor de thee bij Mevrouw L. ver kleedde myn gastvrouw zich natuuriyk en hulde zij zich in een zeer kort bontjasje met eigenaardig wijd geknipte ondermouwen en een opstaanden kraag. Ze droeg een hooge fluweelen hoed er by met een bos haneveeren. Om kwart voor vyf waren we weer thuis en excuseerde Olga zich even om zich te kleedcn voor het diner. Ze kwam juist op tijd beneden om een laatsten blik op de tafel te werpen. Toen kwam de heer des huizes met zyn gast binnen. Even later, toen ik met den heer P. in gesprek was, hoorde ik het complimentje, dat de heer de B. zijn vrouw maakte over haar smaakvol dinertoilet van zwarte crêpe niet capuchon-hals van achteren en do monnikspy-achtige mouwen. Een breede gouden ceintuur vormde de eenige garneering. Hoewel het gezelschap elkaar betrekkelyk vreemd was, werd het een gezellig eetpartytje en vonden we het inderdaad jammer dat het afscheid zoo spoedig kwam. Olga en ik gingen ons verkleeden en