De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 14 september pagina 8

14 september 1935 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

fv y Hollandsche helderheid de trots van .» iedere huisvrouw! Inderdaad, hét is de trots van iedere huisvrouw haar woning en kleeding zoo helder mogelijk te houden. Zelfs in vroegere tijden, toen zij nog niet over de moderne hulpmiddelen beschikte/ werden kosten nog moeite gespaard pm den roem van Holland's helderheid hoog te houden. Tegenwoordig gaat dat alles veel eenvoudiger en goedkooper, want bij iedere rechtgeaarde huisvrouw zult U thans Persi l vinden, Pers i l het zelfwerkende waschmiddel, waar de moderne huisvrouw alles.mee wascht. Van gordfjnen tot het kleinste stukje uit haar linnenkast toe. Persil w Persil E. Ojtermann & Co's Handel Mij. N.V,, Amsterdam - Fabriek ,tc Jutphjos bij Utrecht Uit de natuur daarna! bewonderde ik haar voor^'de zooveelste maal dien dag in een van haar nieuwe aanwinsten. Het was een model japon van Victor Stiebel, van zwart fluweel met korte sleep. Zeer apart was de gedrapeerde sluier van zachtblauwe mousseline de soie. *, * Het was een interessante avond en we reden zeer voldaan huiswaarts. Daar ik den volgenden morgen reeds vroeg -weer weg zou gaan, nam ik bij het naar bed gaan afscheid van mijn vriendin en bedankte haar hartelijk voor al het genotene. Gekleed in een lang nachtgewaad van bleekrose crêpe de chine, afgezet met cru kant, waaroverheen een bijpassende liseuse, wenschtéze me welterusten. . Dien nacht droomde ik, dat ik alles bezat, wat ik dien dag gezien had, en een .ware nachtmerrie werd het, tóen ik voor een speciale gelegenheid een toilet moest uitzoeken en het geschikte niet kon vinden. Tenslotte lag alles door en op elkaar en doodmoe van het gezoek en verward in al de kleeren, ontwaakte ik. E. W. DANSEN KM BESCHAAFD mits In TANZ KLAUSE LIUttfiHEPLCM Bloembollen voor de kamer T T" zult waarschijnlijk denken een \J opsomming te krijgen van Hfacmten, Narcissen, Crocus en Tulpen, -hun toepassing en behan deling in de kamer en de voorzorgen dio noodig zijn om mislukking te voorkomen. Ik veronderstel, dat u deze bloem bollen al door eu door kent en wil daarom het oog eens laten vallen op een paar andere, die wel minder bekend doch daarom een proefneming meer dan waard zijn. Ik denk eerst aan de Iris reticulata, een donkerblauw irisje, dat buiten reeds in Maart bloeit en daarom in uw kamer zeer vroeg kan z^jn. U moet echter de beplante pot of schaal buiten laten staan tot de knoppen to voorschijn komen en dan pas in de kamer zetten. Na enkele dagen zal uw geduld ten volle beloond worden! Het ingraven in den tuin is niet moeilijk: een laagje aarde boven den rand van den pot van 8 cm ie voldoende, daarop wat bedekking tegen de vorst. In Januari haalt u wat aarde af, later nog eens wat meer, tot u eindelijk het bovengenoemde tijd stip kunt bepalen. Wie geen tuin heeft, neine een proef in den kelder. Dan komt de pot in een kistje en daarin het.zand. Alleen moeten" w»1 hier aan vochtig houden denken. Ook Sneeuwklokjes zijn aardig in <lo kamer. Ze verlangen oon onverwarmde' omgeving en tevens wat veel vocht. Hebben we een tuin, dan doen we netals 'met de Iris reticulata, maar kunnen de potjes in olk geval Januari binnen halen. Hebbén wc» gpon tuin. clan moet de kelder ons helpen. In drjjfschaaltjcs voldoen uitetekend do Romeinsche Uyaeintjon. zeer vroeg. Reeds met Kerstmiskunnen ons do kleine bloemtrosjes, die van 3?5 uit eiken bol komen, ons verrassen. De kleur is wit. TT kunt óf in tuinaarde óf tusschon kiezelsteen tjes planten* Wat voor Sneeuwklokjes geldt is ook bestemd voor Muscari, Blauwe druifjes, die dus ook in uw kam r-sortiment kunnen worden opgenomen. Vraagt u echter steeds uw leverancier een voor de kamer geschikte variëteit. Er zijn enkele, diéheel mooi voor den tuin, doch voor de kamer niet voldoen. Indien u 't krijgen kunt, moet u eens een bol nemen van de vêltheimia, de Wintervuurpyi. We planten van Sept. '?November in ouden pot in goeden, voedzamen tuingrond. Pot en al zetten we in onverwarmde kamer. Het gieten is normaal. Bij deze simpele zorgen zullen u in den winter de leuke rose bloemen aan 40?60 c.M. hoóge bloemstengels zeker genoegen doen l U. P. BRONKHORST Dr. JAC. SPEOHTENSMIDSE" is eigenlijk niet anders dan de letterlyke vertaling van het Duiteohe Spechtenschmiede". Tenminste het is nüj onbekend of de Nederlanders van veld en bosch wel dusdanig van de gewoonten vau de Groote Bonte Specht op de hoogte ztfu, dat zij het begrip van een zijner aardigste hande lingen hebben kunnen verbinden aau uen woord. Iedereen weet, dut de kegels vau Uu «luimen rijpen in het tweede najaar ua den bloei en zij strooien hun zaden vooral op droge zonnige voorjaars dagen. Hot krakeu van de zich upenendo kegels wordt dan begeleid door vroegen merelzang eu vinkeulag: een van de mooie, feesteUjke olgemeene natuurverschijnselen. Nu vormen de zaden in die rapende eu rijpe kegels een zeer begeerlijk voedsel voor verschillende dieren. De kruisbekken gaan er al in Juni eu Juli aan te gast; wanneer de kegels nog heelemaal groen ztfn en daarna volgen al gauw de eekhoorns en do bonte spechten, die onverdroten op menige plaats den hooien winter door zich blijven voeden met dennezaad. Daarbij profiteeren zij ervan, dat in do driekwart eeuw, die achter ons 'ligt, duizenden en nog eens duizenden hectaren in ons land beplant zijn met dennen. Tegenwoordig gaat men ge lukkig meer aandacht schenken aan lóofhout. In de duinen zijn sinds vijftig jaren de Zwarte Deunen sterk favoriet, zoo Oostenrijkers uls Corsicaneu eu het moet erkend worden dat zy een veel beter figuur slaan dan hun voor ganger do Grove Den. De nieuwe Zwarte Deunen zijn nu al zoo vér, dat ze vrucht dragen on hier en daar uemou zo al een aanloopje tot kroneuvorming, een nieuwe trek in ons landschap, waar ik later nog wel eens op terug kom. Maar nu kom ik lievor terug op mijn Bonte Specht. Die IH nu al oen vaste klant geworden in de nieuwe dennobosschen. Het lijkt wel, alsof de jonge Bonte Spechten KG ontdekken op do zwerftochten, die ze schijnen te ondernemen korten tijd nadat zg het ouderlijk nest hebben verlaten. Wüweten nog altUd niet precies wat jonge vogels doen in den eersten tijd dat zij zelfstandig" genoemd zouden kunnen worden. Het lijkt or wol op, alsof zij zich dan gedragen, zooals wij als wij konden beschikken over hun grooto bewegingsvrijheid. Cjo ziot hoe voorzichtig ik mij moet uit drukken. Maar wo mogen ons wel voorstellen, dat op deze manier de nieuwe bosscben en trouwe.ris ook andere ontginningen een bevolking kunnen krijgen van in 't wild levende vogels. Er zyn ook andere manieren, waar ik later wc] eens van hoop lo vertellen. In ieder geval heb ik nu de spechten in mijn bosch. Zoodra zy er zijn, weet ik het ook al. want deze vogels zijn heel spraakzaam en begeleiden met hun sterk klinkend staccato; Ijook" of tjèdoek" al hun ondernemingen' Ook tjedookkcn zij er dan ook lustig op los waniieer de dennen flink met nieuwe kegels bezet zijn en dnnjkan rlo maaltijd beginnen. Zoo heel gemakkelijk gaat het in den winter dan niet, want de vette naadjes liggen dan stevig ingeklemd tusschen de taaie schubben. Het lukt ook niet, om ze aan den boom zelf er uit te hakken, want daarvoor neven de,lange buigzame twijgen te weinig steun en houvast. Zoo komt het dan, dat we onzo specht bozig kunnen zien met het afplukken van zoo'n dennekcgel. Ook «laar heeft hij nog heel wat moeite n ico en dikwijls genoeg moet hij opIiouden, om oven op adem to komen. itiaar na een opwekkend tjèdoek" iraat hiji weer aan het nikken en plukPAG. 14 DE GROENE Ne. 3042 Een Spechtensmidse" in het Bosch. 0e Groote Bonte Specht heeft de stugge dknnt* kegels geplukt, ze vastgeklemd in een spleet van een gedeeltelijk vermolmden boom en er vervolgens door krachtig Hakken met *')'n snavel de vette zaadjes uit gehaald. long voor een kegel ledig Is haalt hij een nieuwen, en zoo vormt, zich eeniheefe voorroodloon:'*den voet van zHn oonfee/d». ken on eindelijk kan hij met zijn prooi er van door gaan. De oplettende wandelaar weet wel, waarheen. Die heeft al lang ergens in het bosch aan den voet van een ouden boom een stapel half afgekloven dcnnekegels ontdekt vaak een welkome buit voor sprokkelaars. Die boom is meestal een oude eik, of een populier, een enkole maal een accacia of nog wat anders, maar in ieder goval, een, dio aan den vogel gelegen heid geeft om zijn kegel vast te zetten in een diepe spleet van de schors of in een scherpe takvork. In ons geval had hij een oude kreupeleik genomen met een geriefeHjken hoek in een molmgat. Alweer met muziek wprdt. de kegel vastgezet en nu gaat hot op een hakken on wringen en het uitpulloken ,vau do zaden. Nog lang eer ze alle er uit zijn, wipt hij do kegel uit de klem eu gaat een nieuwe halen. Dat gaat zoo dag in dag uit en soms wel jam- op jaar. Daar heb ik n geval van gekend, maar dat was niet in een natuurmonument en do oude accacia die daar tot aan beeld diende in de smidse heeft het niet kunnen uithouden tegen dorps uitbreiding. In Maart ligt- de smidse verlaten, want dan vischt rlo specht in gezel schap van meezen 011 vinken op zijn dooie gemak do zaden uit do vanzelf opf-ngesprongon kogel*. omtrent b'jStieuromarRt tot -ftmötffrcöam int 3aer 1935 DE KI LI N DANST! '" . ? i . " Cnineescn tooneel in Katenorecht "V * T"E zijn bij de Chmoezen op bezoek YV geweest, do Katendrechtschc Chinee/en. die wellicht tot de in woners van hot grooto Rotterdam wor den geteld en die, ondanks deomstand ighcid, dat ze m isachien sinds jaar en dag leven aan de grauwe boorden van rommelige havens, die nu op sterven liggen, tóch gebleven zijn wat zo waren: zonen van het Hemelsehe Ryk, vol waardigheid en ras besef. Dit laatste is een hatelijk woord geworden in onze dagen, maar bij de Chincezeu moot het gebruikt worden, daar men het iedere seconde voelt. Óók als het Katendrechtsche Ch'meezen zijn. Rotterdam vierde zijn SeptemberV.V.Wweek" on Katondrecht had zijn Chinatown-poorten ' opengezet voor blank bezoek. Katendrecht is altijd te bezoeken, maar men komt er zoo niet toe. Er is ook weinig opmerkelijk» to zien, op déChineesche letters na, op restaurantjes en wasscherijen. Maar nu was Katendrecht Chineesch versierd en in Gen groote rood-en-wit gestreepte tent werd Chi neesch circus gehouden. Daar danste de fcïlin. De kilin is een heilig Chineesch dier. Een fabelóier, dat in overoude tijden op aarde kwam. Dit. is een groote gebeurtenis geweest in de Chineesche fabelleer en daarom kozen de Katendrechtsohe Chinéezen den dans van de Ifilin als pièce de r sistance in hun rood-en-wit' gestreept circus. Ieder uur was er een nieuwe voorstelling. Buiten hoorde men al de schrille klanken van de Ohineesche muziek daarbinnen. Br stuwden ge staag menschen de tent 'in. Wonder-1 Hjke menschen, nieuwsgierige men schen. Gén óp oostersche sensatie «belust elite-publiek. Zoo maar men schen van de haven, die als donkere drommen ' langs de schuttingen om kolen- en graanbedrijven, langs de havens waren komen aanstuwen, en 'die Ohineesche zoetigheid gekocht hadden aan dékraampjes en mis schien, voor de kinderen, een Chineesch poppetje , a la minute Juit gekleurde was' gekneed voor n kwartje. lu de rood-en-witgestreepte teut< zaten ze met de voeten op een zand vloer op houten banken. En vaag drong tot de meesten wel door, dat ze in een ander werelddeel waren beland; in het Verre Oosten! Er was een podium met gekleurde doeken afgezet, waarop blinkende Chineesche emblemen waren genaaid. Houvast aan hot Westen vras nog .dat er drie muzikanten in Rotterdamsche hemdsmouwen speelden eu dat ook de gentlemen aan de cassa en in het gangpad colbertjes van C. & A* droegen: Man r deze stróohalm voor den Westerling, die zich graag thuis voelt, vergleed ijlings toen op het podium do troep zyn opwachting kwam maken: een acht tal Chincezon in blauwe pofbroeken en blauw 'en gele beemvinclsels boven zachte geelleeren schoenen met rie men en witte shirts. Ze droegen blauw en witte baretten op het lakzwarte haar en maakt hun buiging met ijzige onverstoorbaarheid, rechts en links van den Europeesch-aangedanen manager, die presenteerde...." ; Toen danste de kilin. . Hij was een uit twee.'man samen-. gesteld fabelmonster: blinkend van lak in vele kleurtjes, met uithollende oógen en een open bek, de ^ Chinee sche drakenkop, die den danser tot pp de blauwgele beenwindselen gaarne ?verborg. Hét andere uiterste: de staart met een groen pluimpje. Daartüsschen de streeling van een' lang zijden kleed met geschilderde schub ben en breede roodz^den randen. En de kilin danste. HU was pas op aarde gekomen en had het i-echt op verbazing. HU* danste voort en de verbazing groeide tot opgétog nheid. De' kilin zag de zon opgaan en zijn bewondering uitte ziph in steige rende vreugde. Hij ontdekte het malsche gras m de dalen en schopte, het eerst verachtelijk weg om dan te leeren hoe lekker het was .en in vreugde te grazen. De kilin .ver heugde zich over de schoonheid der oude wereld, maar de kilin werd moe 'en eindelijk,trok hij zich terug van de aarde, naar de geheime plaatsen, vanwaar hij gekomen waf. En in de pauzes tusschen de kilindansen. kwamen do stok- eh zwaardvechters. Ze bestreden en omspron gen elkaar. Een lans kletterde tegen den scherpe drietand van een land man: hier was de lord of war", die den armen dorpeling kwam plunderen en die in zijn leemen hut niets anders zou achterlaten 'dan de zwarte ijzeren pot voor het waterkoken.... Twee, drie minuten lang stonden hun ge zichten in de strakke verbetenheid van strijders, die alleen moord zien. Dan gleed de effenheid weer over de ronde en ovale gele gelaten, een klein buiginkje; ze trokken af. , Er was een nuchtere Rotterdamsche vrouw, die zenuwachtig op haar houten bank aan haar zakdoek zat te frommelen en die tot den man met den deukhoed. die bij haar hoorde, sprak: ..Ik wor d'r zoo eng van. man. .Laten we weggaan. Al dal woeste gespring..... 't is of ze me vermoorden. 'V De man lachte geringschattend. Om te toonen, dat een stoer Rotter dammer nog voor geen dozijnen pinda-Chineezen op zij gaat, trad hij naar het podium en ging daar hoo nend staan dirigeeren met zijn handen. Er kwam een kleine Chinees bij hem, die nauwelijks tot zijn. schouder reikte en die hem beleefd uitnoodigde wér naar z'n plaats te gaan. Nee vader, strakkies, effe nog hier ?staan....", begon de Rotter dammer. ' ' Toen gaf ,dc kleuie Chinees een' lichten duimdruk op des Rotter dammers sjtoeren schouder en de groote kerel was opeens'mak als oen lammetje -geworden. Keerde terug, naar zijn vrouw, mét wie hij het plots eens'geworden was, dat weggaan het beste zou zijn. Nu werd hij d'r óók eng van". De kilin danste. En déetokvechters dansten. Oosterech verheerlijkten ze de lieflijke wereld en de moordzucht van de menschen en het ging man tegen man. Vrouwen telden niet mee. En er waren er velen.wien hét koud over den ruggegraat liep. j li i l [ l PAO. is DE;GROENE N». XM

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl