De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 21 september pagina 11

21 september 1935 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

f-1 DE KLEINE KRANT BINNENLAND Artlstcn voor de micro |~)K concurrentie tusschon onze drie 011 dei-tin verschillende Omroepen is zwaar en men doet al liet mogelijke om het zoo aan te leggen dat er geen ?/leitje van de luisteraars verloren puit. liet nieuwste in deze kringen, aldus meldt ons onze speciale Radio-mede werker, is het besluit van eenige onzer Omroepen om tie artisten die voor hun micro optreden, voor te schrijven dat zij niet in hun colbertje en hun huisjapounetje verschijnen doch in een kleedij in overeenstemming met het geen zij heet en. voor te stellen. Het voorbeeld in deze. ia gegeven door den heer Vogt van de Avro die, een dezer dagen wederom een lans brekend voor het strijden met opeu vizier voor zyn eigen Omroep, daartoe een middeleeuwsch harnas had aan getrokken. Oplettende luisterviiiken moeten dit gehoord hebben want er was een ontegenzeggelijke metaalklank door de raclio te hooron en men hoorde duidelijk het opslaan van het vizier en het stoken met de lans die brak. Het was een hevige krak eu me nigeen zal gedacht hebben dat het een eloctrisehe ontlading was. liet was de luns die do heer Vogt iu stuk ken deed vliegen! Bij di- Vara staat nieii tegenwoordig iu een vurig rood costuum. niet iu de eeue hand een bom eu in de andere .tle ..Internationale". Pater l'erquin draagt, als hij propaganda maakt voor do ? Km, oen gwial-manteltje . on de laatste redevoering van Minister tle Wilde voor do N.C'.K.V. werd voorge dragen in een hpogon hoed en gekleedt»- jas. Han Hollander zit in een oranje-trui zijn sport-praatje te houden en toen niet lang geleden Minister Oud zijn rode voor'dt* micro hield waarin hij den staat van 's lamls geldmiddelen uiteenzette, had de Bond van Deur waarders voor een passend gala-costuum gezorgd. . Men zal hct.met ons eens z'ijn. aldus onze radio-export, dat do stemming in dr huiskamers er niet dan door winnen kan. __^ Scheuring; in de X.S.B.? Utrecht. 1H September. In welinge lichte kringen fluistert men iets over een scheuring in de N.S.B. Er zou onder de leden twist zijn ontstaan over de vraag, wie, zoudra Nederland ?uit de handen van de bonzen bevrijd . zal zijn. de titel .van Leider zal behooren te dragon. Een gedeelte schaart zich achter den tegenwoordigen leider, Ir. A. A. Musscrt, een andorl deel wenscht lot Leider te zien benoemd de Heer M. V. E. H. J. M. draaf de Marchant et d'Ansenibourg. Het conflict zou reeds, oud zijn. on hoofdzakelijk gaan over de meerdere of mindere geschikt heid van de namen der candidaton voor het leiderschap. De aanhangers vun M. V. E. H. J. 'M. betoogen dat hun voorman do mooiste " en langste naam heeft dio men zich denken kan, terwyi A. A. heet naar een nederige vogel. Het sterkste tegen argument is. dat de naam van Mussert zuiver Diets is, en dus ook in Vlaan deren geliefd zal zijn, torwyi de tegencandidaat een naam hoeft die doet denken aan den taai-anarchist Mar chant. Vlrceht. 19 September. De geruchten omtrent den strijd tussehen Mussert en d'Anscmbourg nemen toe. Men is er zelfs niet meer geheim mee, vooral niet van M. V. E. H. J. M.-scho zijde. Deze groep moet namelijk een gewel dige overwinning behaald hebben, door de jongste incidenten. De Eerste Kamer opperde twijfel aan de natio naliteit van den Oraaf. Onmiddellijk daarop moet deze met byna algemeene stemmen benoemd zijn tot Algemeen Leider, want was het niet de groutc Adolf zelf. die ook een vreemde nationaliteit bezat en slechts door zeer link *) optreden Duitseher kon worden? Adolf is groot, on M. V. E. H. .1. M. is z'ijn profeet. *) Dit 'm een drukfout, er moet mi' tunrlijk ..flink optreden" staan, Red. Een nieuwe wet K zal Nederland ook zijn plaats in de i-y der beschaafde naties gaan innemen; Op ons Departe ment van Beschaving ligt, naar wij vernemen, een wet gereed die voor goed een eind zal maken aan de provocoerendo gedragingen van een klein doel der bevolking, de metselaars. clieel ons vaderland hooft aan den lijve ondervonden on kunnen lezen in hot anti-mctsolarische weekblad do Held" hoe zeer de metselaars onze volksziel vergiftigen. Daaraan wordt nu een eind gemaakt door do Wet Een reserve-off/C/er op do nationale Minderheid" die de volgende artikelen bevat: j. c.r zijn voortaan monschen on metselaars. Menschen hebben uit sluitend rechten, metselaars uitsluitend plichten. 2. Mensch is hij, dio voldoet aan do volgende eisenen:«. nooit metselaar geweest is of zich tot dit ras aan getrokken hoeft gevoeld; 6. tot in het tiende geslacht geen voorouders heeft gehad dio metselaar waren of daarmee wel eens omgang hadden; c. zelf nooit iets aan metselaars hebben opgedra gen, verkocht, aangeboden, noch ooit iets van een metselaar kocht of wel eens met een lid van dat ras praatte of wandelde. Andere personen zijn allen metselaars. 3. Huwelijken lusschen mewchen en metselaars zijn verboden. Metse laars mogen geen menschen beneden do 45 jaar in hun huishouding laten werken. 4. Monschon dio zich door een metselaar openlijk geprovoceerd voe len mogen hom op slag afmaken. Wij vertrouwen dat ieder mensch deze wet niet instemming zal be groeten. Moge hot gevolg zijn, dat de metselaars worden teruggedrongen. Wij roepon ieder op om do wet toe te passen op een wijze, dio overeenstemt mot onze nationale .eer en- historische volksziel. En hot kleine inconvoniont, dat er nu natuurlijk geen'huizen meer worden gebouwd, kunnen we wel verdragen. , BUITENBAND tiucrra en de oorlog EEN financieel medewerker van een groot Nedcrlandscli dagblad is zeer verontrust uit Italiëterug gekeerd, omdat hij daar op schuttingen en andere obscure plaatsen hot, biykbaar met ongeschoolde hand geschrevan. opschrift W Óuerra" had aan getroffen, waaruit hij afleidde dat liet Italiaansche volk tot in zijn diepste lagen door oen vordorfolijkon oorlogs grijk sommige aken kunnen zij TTE VAN EIJK K III Kip na lipiel («'il wgsto) avond in mol i'i' liiiar wal /.o oriiulr. heiden Feuilleton 3IOMCA 1IJBKFT MIJ BEDKOGEN ? H. B. Fortuin TPOEN Mpnica haar korte blonde haren borstelde om mot m'ij uit te gaan en ik met mijn rug naar haar wit slaapkamcrtje uit het raam stond te kijken, kreeg ik een ingeving. En op dio ingeving zijn Monica on ik'die avond de Eeuwigheid ingedreven. Toen Monica or uit zag als een plaatje uit Vogue, gingen wo met do . lift naar bQneden, stapten in een taxin reden naar oen theater. Halver wege het stuk, toen het ons te zeer verveelde, Hopen we weg en gingen in oen gek klein kroegje cognac drinken. Monica schertste met de verzamelde mannen; zij lokte hen en was plotse ling een fel begeerd middelpunt van ? een ruwen kring bootwerkers, snorders on twijfelachtige jongens uit dq halve wereld. ? Ik zat er by -r oen enkele kook verstolen hoe ik het vond, waagde een spotwoord togen een kameraad. Toon sprak ik: Mijne heeren, ik heb u oon voorstel to doen". Hot was ineens stil. Allen keken naar my. .Hot was of het licht hoor baar word on de dranklucht een kleur lager. in do vende xvtit n t tic l dood n gindoH . ?veeir «-on n. De ui uit He di' utnilat iloodr lieiievan luid. waar vogfls zongen il kruin rn do oude freules voor hot h raam zaten mot hun gobelinwcrl» met liefdevolle oogeri naar do c takken keken en anecdotes opha« van Crootpapa. dio mot een ka onder de stam had gezeten te stierf, en van t) vergroot mama. di mot waterverf had uitgetcekend o eerste bladzijde van een vergt poë/ie-iilbum. en van hoe '/o zelf schommel aan een tuk hadden g in hun jeugd toen iedereen gest kanten jurkjes droeg met vlech Alle* bij elkaar genomen kan ino best voorstellen dat do oude dai erg aan 'm gehecht waren, en het zovonden hom to snoeien, wat tot ge had dut ie vreemd ging doen in storm vnn verleden week, die vee. hard was. Midden onder do thee kwam K Knoop Knoop ineens mot een -M aohtige telefoon om raad to vragc Mama. die altijd veel succes hoc planten. Xe y.ei «.at er iets vree was. dat /e liet nog weg Imd gein voor haar oudere zuster, maar . lii'uk kraakte.... Mama raadde aan hem onmidt ti' spnlken. n» oen half uur echte. geest is bevangen. Ton behoeve van de lezers die geen Italiaansch kennen voegde hij in do krant bij hot opschrift zijn vertaHng: leve do oorlog !f' Het verheugt ons dat wij de ver ontruste gemoederen kunnen gerust stellen. De oorlog" is in het Italiaansch nog altijd ,,/a guerra". Guemi, echter is oen zeer populair wielrenner, en het Circuit de Floreffe, waar iedere Italiaansche straatjongen vol van was. is nog maar pas verredon. Maar een financieel expert kan niet deskundig zijn in alles. . HUWELIJKEN TAtf DE» 1>A« Een boomkweeker T«»k«nln|«n voor De Kltln» Krant van Hein Rlinnn Een fuciferskoopmon aannam. Ik zal tot drie tellen on de eerste die mij daarna uit don wég heeft gorüimd krijgt Monica". Het bleef stil ik zag afwachtend rond; toen klonk gemompel. De waard zei dat hij mot dio smerige grappen niets te maken wou hebben. Monica was doodsbleek geworden on zei slechts: Nee, nee Hendrik ik wil niet!" Maar ik bleef kalm en zei: Nu .hoeren, hoe denkt u erover?" En na een-korte stilte zei eon klein, gedrongen, 7Avart manneke, dat vlak achter mij stond: Ja, ik doen het". En stuk voor stuk, allemaal stemden zij toe. ..'-..' ' ? Hot kleine zwarte mannetje bood een cognac aan, voor zijn reke ning. ' Toen teldo ik: Eén, twoo, drie!" ' Hét kleine zwarte manneke sprong toe. Zyn mes flikkerde. Ik viel slap oyor do tafel. Hot manneke dëod twee stappen naar Monica. Monica ontrukte hom het mes en verwondde zichzelf doodelük in de hartstroek. Het zwarte manneke kreeg 20 jaar. Verzachtende omstandigheden (onder den invloed; suggestie van den^ ver moorde) behoedden hem voor levens* lang. PAG.M DE GROENE;NO. o v ALIDA ZEVENBOOM IK heb den halven nacht de vorige week opgezeten om de Keizerin van Abessyniëdoor de radio te hooren en ik vind het niet netjes dat er tusschen door is geseind want ik had graag gehoord wat zij ons, vrouwen van Europa en Amerika, te zeggen had of eigenlek had ik het kunnen weten zonder dat ik een woord van haar gehoord had want als wij vrou wen over iets gelijk denken, dan moet het wel z^jn over die geschiedenis daar aan de Boode Zee l Misschien beleven wij het nog dat het Italiaansche leger het water daar wordt in gedreven maar dat or dan een droog pad voor ze gemaakt zal worden dat geloof ik niet. Ik vraag mij ook wel eens af of het nog wel nut heeft dat wy ons zoo uit sloven voor den Vrede. Ik draag elke week een kwartje by in een busje dat aan de deur komt en dat de bedoeling heeft den Wereldvrede te bevorderen en het is niet om het een of ander maar een kwartje is in dezen tijd toch maar een kwartje en wat ben ik er mee op geschoten? Maar kan het ook eigenlijk anders zoolang de kwestie van oorlog of vrede heelemaal in handen is van de mannen die altyd en eeuwig nog oorlogszuchtig zijn? Verleden jaar heb ik nog een paar vergaderingen meege maakt van die vereeniging die ook zoo druk voor den Vrede werkt en wy hebben toen een pracht van een motie aangenomen, die als ik het wel heb, naar Oenève is gebracht door het bestuur en het spijt me dat ik niet mee mocht want het ging op kosten van de vereeniging en ik hoor dat de dames er door de hoeren van den Volkenbond erg aardig zijn ontvangen en 's avonds op het Meer hebben gedobberd en ge danst op een boot maar de Vrede is er geen stap dichter bij gekomen, en daar om geloof ik dat het niet beter wordt voor wy, vrouwen, daar in Oenève de boventoon voeren en de mannen mogen toezien hoe wij het klaar spelen den Wereldvrede te verzekeren. Ik heb zelf een kwestie die denken doet aan Italië-Abessyniëmet de menschen uit het benedenhuis onder me, die recht hebben op een stuk zol der, maar aangezien ik ruimte te kort kom, had ik graag dat stuk zolder van hen, maar neem ik nu een bezem en wapen Leentje met een pollepel en geef meneer Stiefstra de pook en trek ik er dan zoo pp uit om dat zoldert je in te pikken? Ik ben netjes naar be neden gegaan en heb belet gevraagd en zij hebben mij ook heel netjes ont vangen en-ik heb ze gezegd dat ik graag dat stukje zolder van hen in gebruik zou willen nemen omdat ik het zoo broodnoodig heb en dat zij er toch niets aan hebben'omdat er niets op staat van hen en zy drie trappen op moeten en waarom zouden zij het mij dan niet gratis voor niets afstaan? Moeten de menschen elkaar niet onder ling helpen want zijn wij niet eikaars naasten? Ik liet zoo'n beetje door schemeren dat zU het me best voor niets konden afstaan en toen had u' in eens die gezichten moeten zien l Ik had werk om mijn fatsoen te houden maar ik hield de eer aan mij en ging weg zonder.een onvertogen woord te zeggen al branden er drie dozijn op mijn tong en toen ik de kamer uit was, hoorde ik mevrouw tegen meneer zeg gen: Wat zeg je van dat brutale ouwe wijf f" Ik heb daarop nog even mijn hoofd om de deur gestoken en gevraagd of'zij nog wat zeiden en toen keken ze erg ontdaan en meneer zei dat hij het over minister Oud had gehad en ik heb toen niét anders gezegd dan: O, zoo t" Maar 's avonds heb ik de radio tot n uur laten spelen en ben zélf met watjes in mg* n ooren naar bed gegaan en van morgen heeft Leentje per ongeluk de vuilnisketel op hun stoep om laten vallen want een onge luk ligt in een klein hoekje en ik heb boven hun huiskamer de kleeden by mij laten opnemen want er moest noodig gestoft worden maar ga ik daarom met geweld te keer omdat ik dat stukje zolder niet kan krijgen? En zy hebben al aangpscheld en ge zegd dat stukken uit het plafond naar beneden kwamen maar is dat mijn schuld ? Dat noemen ze sancties", zei me neer Stiefstra maar dat kan wel maar als ik dat stukje zolder kan gebruiken en zy gebruiken het niet en zij willen er dan nog geld voor dan zeg ik maar dat züdan tmaar moeten afwachten hoe het gaat. En daarom, als wij vrouwen in Oenève de baas waren.... De decoratieve schapenkudde ENIGE dagen geleden was er een bijzonder naargeestig be richtje in de bladen over den aankoop van een kudde schapen door een vereeniging f of misschien door het Larensch of Blaricumsch gemeente' bestuur zelf) ten einde de landelijkheid van het reservaat" aldaar te accentueeren en op te luisteren. De kudde bestond uit veertig schapen, behalve den herder. En de bedoeling was. gelijk ge zegd, zich zelven en anderen diets te maken, dat er nog zoo iets als een LarenBlaricumsche heide bestond, als ten tijde van Anton Mauve. Hoe vaak ia hij zulk een bewegelijken drom niet tegengeko men in dékromming van een zandweg je of heeft hij al die rappe pootjes zien pasaecren in de verte der onafzien bare heide, met hel silhouet van den tragen herder scherp afgcteekend tegen de lucht. Xu is Mauve dood en de heide ia omgezet in nette villaatjes met vierkante tuintjes, en tcaar schapen en herder ge bleven zijn, weet geen mensch. Maar toen het bijna allemaal verkocht en vol strekt bedorven waa, heeft een voonienig gemeentebestuur er een mieserig klein stukje van overgehouden, opdat de on» noozele zomergast toch nog iets van buiten" zou vinden en niet in arren moede heengaan. Hetgeen onvoordeelig ware. En op dal gereserveerde, uit den mond der speculanten gespaarde stukje hei en bosch, aan alle kanten door de villaatjes nieuwsgierig en begeerig beloerd, moeten nu ook weer de lieve achaapjea weiden, omdat dit zoo bij het (tooneel) landschap behoort. Zij en de Herdert icdarschijnlijk een verkleede secretarie-ambtenaar, zulten zich daar doodelijk loopen te vervelen, van 's mor gens zes lot 's avonds zes, om dan in een keurig geschilderde schaapskooi te wor den opgeborgen en het voedsel te krijgen, waar zij den godganachen dag natuurlijk vergeef s naar loopen zoeken. Want het stukje hei is na twee dagen allicht zoo kaal als een asfaltstraat. Eigenlijk had men beter en goedkooper steenen schaapjea kunnen aan schaffen en die schilderachtig tegen den achtergrond van een boschje plaatsen. Met eenige duo, roodgemutste kaboutertjea, verrassend achter boomen óf in holletje* opgesteld, ware dan een veel beter effect bereikt dan thans met die ónnoozele levende dieren, die waarachtig niet weten zullen wat zij in dat tuintje moeten beginnen. Naar ik meen, heeft de Blaricumsche burgervader ze Jioogstzelf geïnstalleerd. . F. C. . HEDENDAAGSCHE MACHTHEBBERS TeeJtenln voor De Groene Ver*tljnen Machtswaan ZUIVEL OP ZUIVEL HEEL lang geleden, in den goeden ouden tijd, waren de Lage Landen van het Noorden vol boeren en koeien en men wist nooit wie er welvarender uitzagen, het vee of de menschen: ze zagen er allemaal uit als melk en bloed. De koeien graasden in dé\rei en de boeren molken de koeien en maakten boter en kaas van de melk. Ze ver kochten een en ander aan hun buren die minder rijk aan zuivel waren en kregen boter ;by de visch.. en het ge volg was dat de Lage Lauden een land van melk en honing waren waar het altijd botert je tot den boom was. Dat was allemaal goed en wel zoo lang de buren Laaglandsche zuivel wilden eten en contant betalen. Doch die kregen er op den duur genoeg van. Ze hadden een duren oorlog ge voerd en zich daarna steeds dieper in de moeilijkheden gewerkt, met het gevolg, dat zo den buikriem moesten aanhalen. Onder die omstandigheden vonden ze het bepaald een onsym pathiek denkbeeld dat ze als melkkoetje werden gebruikt door Laag landsche boeren die zelf de boter alleen op hun koek wilden hebben en de kaas sneden dat het een lieve lust was, en zy gingen eigen zuivel eten. Doch de koeien bleven grazen en de bperen bleven melken, ze molken voort op hoop van betere tyden en demelkstroom rees al meer en meer en de kaaspakhuizen kraakten. Laaglanden zijn echter geen lieden die zich de kaas zóó maar van het brood lieten eten en ze namen Maat regelen. Ze mengden de kostelijke roomboter door hun margarine en ze stelden prijzen vaat en verkochten de boter aan hun buren voor een derde van den prys 'dien ze er zelf voor moesten betalen om toch maar aan de markt te blijven, en de boeren molken voort ,op hoop van betere tgden. Ze stopten een deel van hun koeien in blik, maar do boeren molken voort o. h. v. b. t., de melk stroom hield aan en het was alles boter aan de galg gesmeerd. Dat kon natuurlijk op den duur zoo niet blijven, en een aantal Laaglanders die wat in de melk te brokken hadden staken de wyze hoofden by elkaar en zeiden: Laat óns zien wat we in vredesnaam met onze melk kunnen doen voor we er heelernaal in ver drinken". Xa lang peinzen sprak de wijste' van hen: Zuivel is gezond: laten we ze zelf opeten". En aldus werd besloten. IJ OOG boven de Leidscheatraat waait nu de vlag v.an de V dtu-goed-niet-melk-week. Vier - .weken lang sloven delMeba eu de Vami en do O.V.V. en een cerecomitéen twee honderd werklooze onderwijzers en ontelbaar vele lieftallige vrijwilligsters zich uit om de hoofdstad aan de melk te krijgen mitsgaders de boteren de kaas. Duizenden dokters kunnen jaren lang ploeteren en vechten voor betere volksvoeding; men vindt het prachtig en laat hen alleen staan: er moeten economische belangen, in . het spel komen om een krachtige, zy het iet wat eenzijdige vöedt-u-goed-actie te ontketenen. . En laat ons nu, onder het genot van een lekker glaasje melk, een souden boom gaan opzetten ? over Ordening'! h E PAO.il 01 GROENE N«.304}

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl