De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 21 september pagina 4

21 september 1935 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

«?r iM "<r H vl mogelijkheid vuor nieuiund onbeperkt ie, maar de beperkingen, die te voren golden, waren beperkingen, waaraan men gewend en waarmee meu ver» trouwd was, en die in hoofdzaak, y.oo niet uitsluitend, voortkwamen uit omstandigheden van 's menschen wil min of meer onafhankelijk als daar zgn: meerdere of mindere persoon* lyke bekwaamheid, betere kansen" of ook wel natuurkrachten" als be tere, of slechtere oogstomstandighe.den en dergelijke. Voorzoover men de beperkingen voelde, aanvaardde men deze als onvermijdelijk. Maar nu kwamen daar plotseling handelsbe lemmeringen, betalingsmoeilijkheden. teeltbeperkingen kortom allerhand maatregelen, die menschen trof fen, doelbewust en uit eigen wil. Het verzet daartegen vloeit in laatste instantie voort uit de bijgeloovige vrees, dat ongeluk niet kan uitblijven. als men te kort schiet in eerbied voor den fetisj, en de stille woede, dat men nu af moest zien van de stille hoop (in vrijwel ieders hart op den bodem verborgen, als zij al niet hooger heeft weten te komen), nmaal rijk" te woeden. In deze roerselen mengt zich dan nog de huiver voor het vreemde men voelt, dat er met dit alles een nieuwe orde gaat komen en de angst voor den ondergang van de wereld, waarin men thuis is. waarin men zijn wortels heeft. T"}B oudergang van eeu stelsel, dat *^ is inderdaad, wat wij beleven. Men spreekt het veelal nog slechts in bedekte bewoordingen uit. Kiesche uitdrukkingen als structureele ver anderingen", structuurwijzigingen" verbloemen de harde waarheid, dat de burgerwereld ten einde loopt, dat wil zeggen, dat we den ban zullen moeten breken van het geldfetisjisme. Een groote ommekeer voltrekt ziel). De noodzaak is voelbaar en tastbaar en zichtbaar in den nood van zoovele millioenen. in heel de ..beschaafde wereld", die tot werken in staat zijn. maar geen werk kunnen vinden, en nu een kommervol leven pp de grens der daadwerkelijke ontbering voort-' sleepen en 'dat te midden, van een wcreld, die zoo rijk i? aan stoffelijke goe deren als zelden tevoren. Men ziet diezelfde noodzaak in de ontreddering der overheidsgeldmiddelen in vrijwel alle beschaafde landen". De wijze, waarop de overheid aan haar middelen komt. is thans nog geheel beheerscht door het geldfetisjisme. Omdat men bevangen is in den waan, dat men alleen door ruil geld verdienen kan, heerscht nog overal de opvatting, dat de overheid alleen geld uit kan geven, dat de burgers eerst hebben verdiend door ruil (waaronder begrepen de ruil van diensten voor geld, dien wij als dienstbetrekking tegen salaris of loon kennen). Van dit geld hef t de overheid belastingen, een ander deel (en wel bespaard geld) trekt zij tot zich door leening maar zoo wel de belaatingengelden als de leeninggelden moeten de burgers eerst ver dienen. Zoolang de staatsbemoeienis buiten het gebied van voortbrenging en ver deeling .van goederen bleef, ging hét met de openbare middelen redelijk wel. Nu de overheid hier in moet grij pen, loopt het spaak, Dat ingrijpen is echter onvermijdelijk geworden. De staat" en zijn inrichting moge er ongeschikt Voor zijn, een nieuwe orde ning moge de onafwijsbare voorwaarde zijn voor doeltreffende regeling op dit gebied: de overheid" heeft*voortaan ten deze een taak, die zij niet meer af kan wijzen. VrótQer of later zullen de regeeringen de verplichting moeten erkennen en aan vaarden de millioenen thans werkloozen te werk te stellen?niet in tcerkver? schaff ingen, maar aan eerlijk bruikbaar werk, overeenkomend met den aanleg der Ir werk !»? tttellen irerkbrueMfit. \'roeyrr of later sullen de regeeringen de ver plichting moeten erkennen en aanvaar* den, de groote hoeveelheden stoffelijke goederen, die Ihanit ongebruikt blijven of vernietigd worden, aan de iHetwchlielil ten goede te doen komen. Dat wil zeggen, dat de ivgeerUigun door middel van nieuwe lichamen. want de staatsinstellingen deugen hiervoor niet over de diensten zul len gaan beschikken van hen, voor wie de vrije maatschappij geen werk heeft en zullen gaan beschikken over de goederen, welke de vrije maatschappij niet kan opnemen. Zij zullen aan de plicht om aan die diensten en góéde reu een nuttige bestemming te geven het recht ont Iconen er over te beschikken. En dit beschikkingsrccht zal zijn uit drukking vinden in geld", dat im mers tot het middel geworden is om beschikkingsrecht uit te drukken. Het onderscheid ligt hierin, dat dit recht niet meer verkregen wordt door ruil van goederen en diensten, maar afge leid wordt uit klaarblijkelijk beschik bare diensten en voortgebrachte goe deren. Maar de werkloozeu kunnen alleen werk vinden, als de bedrijvigheid in haar geheel toeneemt: bovendien zul len ook dan nog groote groepen in andere beroepen over moeten gaan. De goederen, waarvan wij nu te veel hebben, vinden eerst koopers. als de welvaart in haar geheel aanmerkelijk groot er wordt, ert bovendien zal men voor een deel andere goederen moeten gaan voortbrengen. Dat wil zeggen, dn t hel nieuwe geld. 't welk de overheid uitgeeft, regel matig in wisselwerking zal treden met het geld voor het ruilverkeer in de vrije maatschappij, waaruit dan weer volgt, dat de overheid zich een recht van toezicht moet voorbehouden over de wijze, waarop de enkele burgers over huu geld gaan beschikken omdat onvermijdelijk de onbelemmer de uitoefening door do enkele burgers van een recht om naar willekeur te beschikken over hun geld. het over heidsbeleid op dit gebied zou doorkrui sen en veelal onmogelijk zou maken. Bovendien mag en kan de overheid. die zelf door middel van haar eigen nieuwe instellingen (organen) werk" geeft en goederen beschikbaar stelt. niet dulden, dat de enkele burgers najuwillekeur nieuwe ondernemingen be ginnen en misschien dezelfde goederen in overbodige hoeveelheid op de markt brengen. ' Eindelijk en tenslotte kan en mag de o verheid de verdeeling van de opbrengst der ondernemingen-in inkomen" voor de werkers (salarissen en loonen) en besparingen, die op den duur nieuwe beleggingen beteekenen, niet aan de willekeur der ondernemers overlaten, omdat het welvaartspeil alleen dan steeds stijgen kan, wanneer die ver deeling redelijk en billijk is. De beoor deeling daarvan vereischt een over-* zicht van het geheel van inkomens en prijzen eenerzijds, ' der beschikbare voortbrengingsmiddelcn (kapitaalgoe deren) anderzijds. Met al deze beperkingen, die de overheid gaat opleggen (en reeds thans gedeeltelijk besig t« op te leggen) maakt zij het den burgers onmogelijk onbe perkt geld te vergaren l Zij stoort dus de toovergebruiken, waardoor men zich den geldfetisj gunstig trachtte te stemmen. Daarmee neemt zij do vei^ plichting op zich te voorzien in de behoeften, die de fetisj-aanbidder» tot nog toe op hun wijze meenden t« ber vredigen. In de taal onzer duigen beteekent dit, dat de nieuwe economi sche structuur een dusdanige uitbrei ding der sociale wetgeving, althans der sociale voorzorgen, zal moeten bren gen, dat démensen eindelijk verlost wordt van de kwellende zorg voor de toekomst een zorg, waartegen geen 'mensch bestand was, is of ztfn zal. Dr. M, R. J. BRINKGREVS; hel Het Kngeluch belang bij ENGELAND is tegelijk een eiland en een wereldrijk. Dit rijk was oorspron kelijk voornamelijk Amerikaanse)». Nadat de Vercenigde Staten hun onaf hankelijkheid bevochten is het Brit se lic Rijk hoofdzakelijk Aziatisch geworden. Na het ontwaken van het Oosten", de opbloei van Japan en de betrekkelijke industrialisatie van Voor-Indië. weet Engeland dut zijn rijk steeds meer een Afrikaanse h rijk zal worden. Dit is de reden, waarom de Afrikaansche zaken Engeland in do allereerste plaats belang inboezemen, bijna evenzeer als de kwesties in Europa zelf. Als zekere Fransche journalisten eer aan deze waar heid hadden gedacht, zouden zij zich niet /.oo hebben- behoeven te pijnigen met de vraag: Zal Engeland in'de Abèssijnsehe kwestie zwak zijn of niet ?" In Afrika kan Engeland niet zwak zijn zonder zij n eigen toekomst te vergooien. (Kwwantiel Berl in Muriannc, Parij t) Italië* en de economische Hunctlet* ALS economische sancties op Itali zouden worden toegepast, zou da delijk de vraag rijzen welke uitw'erking zij op de Italiaanscbe volkshuishouding zouden hebben. Bezien wij daartoe de nota die door de experts van den Volkenbond op 25 J »'»j-l aan de Commissie van Dertien (tot onder zoek naar tle maatregelen tegen vcrdrags?schenders). Zij bevat meer dan vijftiR bladzijden nomenclatuur der producten en statistieken van de invoer- en uit voerlanden. In bijna alle rubrieken staat Itali hij de invoèrstaten en.... voor hooge bedragen. ? Van den invoer in 103- ten bedrage van S>(>7 millioen lire bedroeg de invoer van Duitschland en Amerika samen ongeveer 2200 millioen. het deel van de voornaam ste Volkenbondsgetrouwe staten (Beleië. Frankrijk, Engeland. Griekenland. Neder land. Joegoslavië. Tsjccho-Slowakijc, Roemenië. Spanje/Zwitserland. Rusland. Britsch-lndië. 'Zuid-Afrika. Egypte. Ar gentiniëen Australië) bedroeg meer dan 4 milliard lire. Maar de vraag is niet xoo'zeer waar Italiëkoopt, als wel boe hel zal betalen. Immers de Italiaansche goud voorraad vermindert, ondanks de pojiinsen van Mussolini om haar op peil te houden. ? ? Het koersverschil tussch'en de wereld markt en Romó toont ook reeds duidelijk. dat in feite de lire lang geen /o.iii», meer waard is. Zij is ongeveer 40 pCt. in waarde gedaald en in Parijs en Londen kan men zwarte" lires krijucn zooals men vroeger ,,/wartc roebels" bij clan destiene kooplieden kon krijgen: men ?? kan gemakkelijk lires krijgen van /o a / lo.?- de honderd. (Mariannc. Parijs) Bonnet't» aanbod cn'JBngelanüg economische politiek IN zijn rede voor de Volkenbpndsvcrgadering deed de Fransche. minister van Handel. Bonnet, het aanbod de handels belemmeringen te verminderen in ruil voor het besluit van andere landen tot stabilisatie van den wisselkoers. Dit is een opmerkelijk aanbod, dat bij' gunstige voorwaarden kan leiden tot een aanmer kelijke stap vooruit inzake de economische samenwerking. Er hangt echter veel af van de détails van Bonnet's voorstel, die nog niet duidelijk zijn. Als hij een perma nente, onvoorwaardelijke stabilisatie van den wisselkoers vraagt, zal Engeland er niet op ingaan en mag dat ook niet. De voordcejen van de Engelsche vrijheid om een binnenlandsche politiek te voeren die. niet gestoord wordt door goud- en wisselbewegingen zijn in de praktijk van de laatste twee jaren bewezen veel groolcr ? te zijn. dan alles wat te verkrijgen ware door een ?wisselstabilisjatie. en een kleine, verlichting van de Fratische beschcrmingspolitick. Als minister Bonnet daar entegen afzonderlijke handelsovereen komsten voorstelt, die geldig zullen /.ij n zoolang de wisselkoersen stabiel blijvc.ii, zou het voor Engeland alleen de moeite waard, zijn, als Frankrijk bereid 'was vóór deze stabilisatie te dcvalueeren/ Daarvoor zijn twee goede redenen. Ten eerste kan niemand, die den huidigen economischen ? toestand van Frankrijk kent, werkelijk gelooven in 'eenige verandering in de handelsbelemmering, zoolang de huidige deflatie duurt. De Fransche boeren eisenen op het oogenblik reeds heftig ee*n reeks van zware vermeerderingen van tarieven en contingentecringen. Ten tweede verwacht niemand in Engeland. zelfs als formeel een tariefsverlaging plaat-; vond. eenige uitbreiding van den handel, zoolang de binnenlandsche deflatie in Frankrijk voortgaat. GrootBrittanic heeft in de twee laatste jaren gemerkt, dat haar export naar landen met een te hooggewaardeerde valuta afneemt en haar export naar landen met een aangepaste valuta toeneemt. Het ccnige voorstel, dat Groot-Brittanniëzou kunnen overwegen, zou dat tot voorloopigc stabilisatie zijn in ruil vuor devaluatie en tariefsverlaging der goudlanden. Tegelijkertijd moest de Britsche regccring zich bereid verklaren de eigen tarieven te verlagen. De algcmecne overtuiging in Engeland is. dat de handhaving van een lagen rentevoet van veel grooter belang is dan de vastlegging van de wisselkoersen: men gelooft er niet in de mogelijkheid van een duurzaam .? herstel der goudlanden zonder devaluatie. Totdat de Fransche. Hollandschc en Zwitsersche autoriteiten dit beseffen is meerdere overeenstemming niet waar schijnlijk. f /'hèKfoiiflinisr, l.oiittcn) BuitenlanÜBch oordeel over de Xederlandsche politiek INDIRECTK aanvallen up de munt. l meestal een resuUaat van de weigering om de openbare Middelen te SHiieeron wanneer /ij niet in 'evenwicht zijn. zij» eveti gevaarlijk als directe bedreigingen..» H.w./i wanneer de ..politiek" er in zon slagen in Holland ondanks alle* de aan passingspolitiek van den lieer i'olijn te belemmeren, of wanneer zij onverjioypt in Frankrijk die van liet kabinet Laval zon compromitteercn. dan./ouden de gevaren. welke de twee rcgceringen zoo juist dank zij hun energie bezworen hebben, weer" opnieuw en met Vermeerderde kracht herboren worden. (LfTewpf. Parijs) HOLLAND zinkt, evenals Frankrijk. steeds dieper in de mudder der «tcflatic. De/e week werd openbaar ge maakt, dat het begrooting.stekort veel crooter zou worden, dan bij, voriae veri klaringen verwacht werd eh dat de in komsten snel slinken. Er is een toenemend spoorwegdéficit en de reaeerin« voelt zich genoodzaakt aanzienlijke nieuwe uit gaven te doen om de gewapende'macht, te versterken. In deze onistandigheden vereischt de handhaving van den gouden standaard, waaraan de regccring even koppig als te voren blijft vasthouden. meerdere belasting en meerdere bezui nigingen. Looneii.cn salarissen van de overheidsdienaren zullen weer besnoeid móeten worden en er zal een nieuw onderzoek naar de openbare uitgaven worden ingesteld. De drooglegging van de Zuiderzee, hoofdzakelijk uit leenihgcn gefinancierd,' gaat door .om werk te verschaffen ert er worden stappen gedaan om de behoefte aan invoer te verminderen door het aanmoedigen van meerdere industrialisatie. Feitelijk Heeft de regcering, nadat het geneesmiddel den toestand van den patiënt heeft verergerd, de dosis van dat middel vergroot en zij zal dal blijven vergrooten tot het verzet van de maatschappij tegen de deflatie onweerstaanbaar wordt. Er is echter geen uit zicht op een politieke samenwerking. die naar het Belgische voorbeeld machtig genoeg zou zijn om Colijn te onttrobnen cri het aangewezen genees middel van een matige devaluatie toe te de* passen. (Xfw Staicsntan and Xalioii. Luitdcii) l*e voorraden dalen! . . , Eindigt de crisis r . OP de gVondstoffenniarktcn is sedert ccnigcn tijd een snelle vermindering' der voorraden te constateercn. Hier 'volgen ccnige opmerkelijke cijfers: De wereldvoorraad aan tarwe bed roe;. ?op .'i Juli 1^35 io,«> millioen ton tegen 12,2 inilliocn in Mei '35 en 13,8 inillioen i,üJuni 193-1: aan rogge, bedroeg zit 1,53 inilliocn ton tegen respectievelijk 1,72 en 't*24 millioen ton: aan haver 420,000 ton tegen 482.000 en 609.000 en aan mals i.600.000 tegen 1.500.000 en i.no.ooo ton,. Er vindt ook een vermin dering van den suikervoorraad plaats, die op het oogenblik 7,74 millioen ton .be draagt tegen rcsp. 7,96 en 8,28 millioen ton. De wereldvoorraad van koffie »> i,44 millioen ton tegen 1,47 ea 1,63 millioen,, van spek 38.500 ton tegen i 40.800 en 82.700 ton. l De botervoorraden zijn nog zeer hoog: PAG. « DE GROENE N» 3043 70.300 ton tegen 38.400 en 73.400. De wereldvoorraad aan katoen is tot 1.13 millioen gedaald van resp. 1.27 en 1,67 millioen ton; die aan zijde tot 11.000 van 12.400 en 15.500 ton: de rubber blijft nog vrij constant met 693.000 tegen 864.000 en 679.000 ton. De tin-voorraden zijn 15.700 ton tegen 18.700 en 20.400 ton; de loodvoorraden 227.000 in plaats van 223.000 en 244.000 ton: aan Europeeschc steenkool is er nog 16.8 millioen ton tegen 17.1 e|i 18.8 millioen en aan benzine '48.4 millioen hectoliter tegen 55.2 mil lioen een maand en 53.9 een jaar ervoor. (.\Viic Freie Presse. Weencn) Morah'M kans up het presidentschap der V.8. HET is duidelijk, dat wanneer de Republiekeincn het volgend jaar William E. Borah als hun candidaat zouden aanwijzen,-dit heel wat opschud ding zou verwekken onder de volgelingen van Roosevelt. Roosevelt weet zeer wel, dat Borah de eenige tot nu toe genoemde persoon is. die in grooten getale stemmen van vooruitstrevenden en radicalen zou verwerven: deze man wordt nog steeds omgeven door een aureool van radicalisme, 'afkomstig uit de dagen, dat hij inderdaad vooruitstrevend was. Hij beeft nog steeds groot gezag in den Senaat, als rechts geleerde en kenner van de grondwet: en hij trekt nog .steeds ontzaglijke mcnschenmassa's als hij in het publiek spreekt. Jaren geleden had Boruh gemakkelijk president kunnen worden, als hij nl. eens on vooral besloten had te breken met de conservatieven in zijn partij, of althans indien hij den strijd liad willen aanbinden tegen het reactionnairebewind van Hoover en Coolidge. Maar Borab is mi eenmaal geen overlooper. Telkenmale als hij voor (Ie keus stond tussclien zijn onafhan kelijkheid en zijn partijdiscipline, ver koos Borah het Rcpublikcinschc kamp. Dat er bij hem een groote verandering heeft plaats gehad,, wordt bewezen door het feit, dat hij ook door de Republikeinen als een serieus candidaat wordt be schouwd. Nog slechts weinig jaren geleden werkte zijn naam op alle ..big bussiness"menschcn als een roodc lap op een stier. Thans voelen zij zich steeds meer tot hem als voorstander van de isolatie-politiek aangetrokken. Evenwel moet niet ver geten worden dat niemand krachtiger heeft gestreden voor een fatsoenlijke en vredelievende politiek in de Caraïbische zee en dat hij voortdurend heeft aange drongen op erkenning van en het aanknoopen van handelsbetrekkingen met Rusland.' zonder te zien naar de ver schillen in politieke opvattingen bovenal is hij opgekomen voor de grondrechten der burgers, waarover Franklin Roosevelt tot op heden een pijnlijk stilzwijgen bewaart. Er is evenwel n groot beletsel voor Borah's candidatuur. Hij zal eenenzeventig zijn, als hij het volgend jaar als president wordt gekozen. Hoewel hij een man van voorbeeldige leefwijze is, heeft hij toch onlangs een ernstige operatie moeten ondergaan en is hij niet meer de buitengewoon krachtige man van vroeger. Het is in de Amcrikaansche geschiedenis nog nooit voorgekomen, dat een poli tieke partij de presidentscandidatuur van een zeventiger overwoog. Toch hecht Borah; als cje berichten juist zijn, ten zeerste aan zijn candidatuur. En als hij het zoover zou brengen, zou Roosevelt terecht bevreesd moeten zijn. want hij zou dan een tegenstander hebbén, die in .sommige opzichten bekwamer is clan hij, «n veel béter dan hij in staat om de strijd vraag over de 'grondwet te hanteéren, wanneer dat de hoofdstrijdvraag /.ou worden bij de verkiezing. En het zou moeilijk zijn om het publiek bewust te maken van de zwakheid van, Borah's karakter, zijn merkwaardig gebrek aan inzicht op economisch gebied, zijn on. macht om een strijd tot het einde toe uit te vechten, het duidelijk te maken hoe 'eer hij een vrijbuiter is en hoezeer hij ;»Hc 'bestuurs- en- administratieve er varing mist. . ?????'? i (The'Xalion. Xeu> ,York) Mutatie MJ de RiJksweer (OOR het Rijksministerie van Oorlog . wordt thans officieel bevestigd, dat (Jeneraal-majoor Von Reichenau op t Oc«ober zijn post als Chef des Wehrmachts»mtes" verlaat. Hij gaat als commari?leerend generaal van het Vilde legercorps en commandant van een Wehrkreis" naar München. Zijn opvolger in het minjsD teric wordt generaal-majoor Kcitel, van wien reeds bekend is, dat hij heelemaal geen echte Nazi" is, maar dat hij ook onder Hitler vast heeft gehouden aan de oude leer, dat de Rijksweer ,,onafhan kelijk" moet blijven. De post waarvan de heer von Reichenau verwijderd werd. wordt politiek niet ten onrechte als belangrijk beschouwd, en wel reeds hier om, omdat de chef van het ,,\Vehrmachtsamt" de talrijke geheime mili taire fondsen controleert. Zelfs minister Von Blomberg, laat staan generaal Von Fritscli. kon tot heden niet over hoogc bedragen beschikken, zonder dat de chef van het Wehrniachtsamt". wiens be doeling was van het leger een Hitleriaanschc partijformatie te maken, precies op de hoogte was, waarvóór deze bedragen waren besteed. De moeilijkheden, die daaruit voortvloeiden en die pijnlijke momenten schenen te hebben opgeleverd. zullen na Reichenau's verwijdering als opgeheven beschouwd kunnen worden: de legerleiding kan nu over financiën beschikken,. zonder dat de partijleiding dat bij iedere gelegenheid te weten komt. (Das nette Tagebuch. Parijs) D1 De overvalaoorlog Duitsche luchtmanoeuvres hebben in begin September in de buurt van Brunswijk plaats gehad. Du opdracht was. vooral opmerkelijk. Er werd nl. uitgegaan van de veronderstelling van een plotseling uitbreken van den oorlog sonder oorlogsver' klaring. Het is déeerste maal. dat deze hypothese bij officiéele Europeesche ma noeuvres wordt gebruikt. Maar bij Goerings ministerie is men ook zeer vooruitstrevend. (Das Neiie Tagebiich. Parij*) Of verkiezingen |n Polen DE verkiezingen in Polen /ijn een ernstige.nederlaag vpor het fascisme geworden. l)e kolonels, die in Warschau démacht in handen hebben/hadden zich een vredig bestaan willen verschaffen door een kieswet af te kondigen, die feitelijk alle partijen afschafte en aan de oppositie zelfs de mogelijkheid om te be staan ontnam. Maar er bleef een wapen over* aan hen die geen bijzondere symKatie koesterden voor de huidige machtebbers te Warschau: onthouding. Het wachtwoord van de geheele oppositie is geweest niet tp stemmen. Het is in brecde kringen opgevolgd. Het aantal stemmen heeft hict meer dan 46 pCt. van dat derstemgerechtigden bereikt. Van de uitge brachte stemmen moeten er bovendien nóg een millioen als ongeldig worden beschouwd. Zoodat de regeering in, totaal nog geen 40 pCt. der stemmen heeft gekregen; Deze' op zich zelf reeds belangrijke nederlaag is nog Verzwaard door het feit, dat aan den kant van de verkiezingsboycot vooraanstaande personen stonden: met name de president van de Poolsche republiek Moscicki en de inspecteurgeneraal van het leger Ridz-Smigly. '. (Marianne. Parij$) Halie Selaattie alg Journalist BIJ een pers-conferentie heeft de Turksche consul-generaal te AddisAbeba verklaard, dat de journalisten onder hun Abcssijnsche collega's.... den Negus zelf konden rekenen. ? Er verschijnen, dagelijks in AddisAbeba. vertelde hij, zes kranten, waarvan twee in het Fransch. n in het GrieksclV n in het Italiaansch. en n in het Amharisch. de officiéele taal in Abessyniè'. Dit laatste bla'd. genaamd ..Bahanina". staat onder toezicht van den Koning der Koningen zelf'en hij schrijft/ er dagelijks een hoofdartikel voor.. De Negus houdt trouwens ook een zeer nauwlettend toezicht op het persbureau en de officiéele propaganda en inUchtingsdiensten. En met de grootste zorg waakt hij erover, dat de correspondenten van de ibuitcnlandshc pers do inlichtin-, gen krijgen die het' gunstigste luiden voor den goeden naam. en het c red iet van zijn rijk. (L'Orient.' Beintth) Hoogconjunctuur in genealogische vejrval«ehingen ? ? HET officiéele inlicbtingbiireau voor genealogisch onderzoek deelt mede, dat de aangiften van bedrog met familie wapens zich bij het bureau opstapelen. De ongelopflijke opbloei van het afstainmingsonderzoek heeft een aanzienlijke toename van dit bedrog veroorzaakt. (De Duitsche kranten van n September) Taptoe of reveille ? (Evenlrig Standard\London) Schaam /e ;e niet, zoo'n kleinen jongen «éslaan?" Ik sla hem niet ik ben hem aan 'c beschaven..'" (Marianne, Parijs) Oe eene schilder tot den anderen: Zeg, Jan, heb jij er een/; idte van hoe »aot het/j?" (Sydney Bulletin) r J Laat dien worm los ze; ik |e /" (Passing Show, Londen) Ie i i En isjJatnuuwjnan, buurvrouw?" Nee, o//een maar 'n hulsvriend." (Sydney Bulletin) PAG.-7 DE GROENE N*. 3043

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl