Historisch Archief 1877-1940
«?r
iM
"<r
H
vl
mogelijkheid vuor nieuiund onbeperkt
ie, maar de beperkingen, die te voren
golden, waren beperkingen, waaraan
men gewend en waarmee meu ver»
trouwd was, en die in hoofdzaak, y.oo
niet uitsluitend, voortkwamen uit
omstandigheden van 's menschen wil
min of meer onafhankelijk als daar
zgn: meerdere of mindere persoon*
lyke bekwaamheid, betere kansen"
of ook wel natuurkrachten" als be
tere, of slechtere
oogstomstandighe.den en dergelijke. Voorzoover men de
beperkingen voelde, aanvaardde men
deze als onvermijdelijk. Maar nu
kwamen daar plotseling handelsbe
lemmeringen, betalingsmoeilijkheden.
teeltbeperkingen kortom
allerhand maatregelen, die menschen trof
fen, doelbewust en uit eigen wil.
Het verzet daartegen vloeit in laatste
instantie voort uit de bijgeloovige
vrees, dat ongeluk niet kan uitblijven.
als men te kort schiet in eerbied voor
den fetisj, en de stille woede, dat men
nu af moest zien van de stille hoop
(in vrijwel ieders hart op den bodem
verborgen, als zij al niet hooger heeft
weten te komen), nmaal rijk" te
woeden.
In deze roerselen mengt zich dan
nog de huiver voor het vreemde
men voelt, dat er met dit alles een
nieuwe orde gaat komen en de
angst voor den ondergang van de
wereld, waarin men thuis is. waarin
men zijn wortels heeft.
T"}B oudergang van eeu stelsel, dat
*^ is inderdaad, wat wij beleven.
Men spreekt het veelal nog slechts in
bedekte bewoordingen uit. Kiesche
uitdrukkingen als structureele ver
anderingen", structuurwijzigingen"
verbloemen de harde waarheid, dat de
burgerwereld ten einde loopt, dat wil
zeggen, dat we den ban zullen moeten
breken van het geldfetisjisme.
Een groote ommekeer voltrekt ziel).
De noodzaak is voelbaar en tastbaar
en zichtbaar in den nood van zoovele
millioenen. in heel de ..beschaafde
wereld", die tot werken in staat zijn.
maar geen werk kunnen vinden, en
nu een kommervol leven pp de grens
der daadwerkelijke ontbering voort-'
sleepen en 'dat te midden, van een
wcreld, die zoo rijk i? aan stoffelijke goe
deren als zelden tevoren.
Men ziet diezelfde noodzaak in de
ontreddering der
overheidsgeldmiddelen in vrijwel alle beschaafde landen".
De wijze, waarop de overheid aan
haar middelen komt. is thans nog
geheel beheerscht door het
geldfetisjisme. Omdat men bevangen is in den
waan, dat men alleen door ruil geld
verdienen kan, heerscht nog overal de
opvatting, dat de overheid alleen geld
uit kan geven, dat de burgers eerst
hebben verdiend door ruil (waaronder
begrepen de ruil van diensten voor
geld, dien wij als dienstbetrekking
tegen salaris of loon kennen). Van dit
geld hef t de overheid belastingen, een
ander deel (en wel bespaard geld) trekt
zij tot zich door leening maar zoo
wel de belaatingengelden als de
leeninggelden moeten de burgers eerst ver
dienen.
Zoolang de staatsbemoeienis buiten
het gebied van voortbrenging en ver
deeling .van goederen bleef, ging hét
met de openbare middelen redelijk
wel. Nu de overheid hier in moet grij
pen, loopt het spaak, Dat ingrijpen is
echter onvermijdelijk geworden. De
staat" en zijn inrichting moge er
ongeschikt Voor zijn, een nieuwe orde
ning moge de onafwijsbare voorwaarde
zijn voor doeltreffende regeling op dit
gebied: de overheid" heeft*voortaan
ten deze een taak, die zij niet meer af
kan wijzen.
VrótQer of later zullen de regeeringen
de verplichting moeten erkennen en aan
vaarden de millioenen thans werkloozen
te werk te stellen?niet in
tcerkver? schaff ingen, maar aan eerlijk bruikbaar
werk, overeenkomend met den aanleg der
Ir werk !»? tttellen irerkbrueMfit. \'roeyrr
of later sullen de regeeringen de ver
plichting moeten erkennen en aanvaar*
den, de groote hoeveelheden stoffelijke
goederen, die Ihanit ongebruikt blijven
of vernietigd worden, aan de
iHetwchlielil ten goede te doen komen.
Dat wil zeggen, dat de ivgeerUigun
door middel van nieuwe lichamen.
want de staatsinstellingen deugen
hiervoor niet over de diensten zul
len gaan beschikken van hen, voor wie
de vrije maatschappij geen werk heeft
en zullen gaan beschikken over de
goederen, welke de vrije maatschappij
niet kan opnemen. Zij zullen aan de
plicht om aan die diensten en góéde reu
een nuttige bestemming te geven het
recht ont Iconen er over te beschikken.
En dit beschikkingsrccht zal zijn uit
drukking vinden in geld", dat im
mers tot het middel geworden is om
beschikkingsrecht uit te drukken. Het
onderscheid ligt hierin, dat dit recht
niet meer verkregen wordt door ruil
van goederen en diensten, maar afge
leid wordt uit klaarblijkelijk beschik
bare diensten en voortgebrachte goe
deren.
Maar de werkloozeu kunnen alleen
werk vinden, als de bedrijvigheid in
haar geheel toeneemt: bovendien zul
len ook dan nog groote groepen in
andere beroepen over moeten gaan.
De goederen, waarvan wij nu te veel
hebben, vinden eerst koopers. als de
welvaart in haar geheel aanmerkelijk
groot er wordt, ert bovendien zal men
voor een deel andere goederen moeten
gaan voortbrengen.
Dat wil zeggen, dn t hel nieuwe geld.
't welk de overheid uitgeeft, regel
matig in wisselwerking zal treden met
het geld voor het ruilverkeer in de
vrije maatschappij, waaruit dan weer
volgt, dat de overheid zich een recht
van toezicht moet voorbehouden over
de wijze, waarop de enkele burgers
over huu geld gaan beschikken
omdat onvermijdelijk de onbelemmer
de uitoefening door do enkele burgers
van een recht om naar willekeur te
beschikken over hun geld. het over
heidsbeleid op dit gebied zou doorkrui
sen en veelal onmogelijk zou maken.
Bovendien mag en kan de overheid.
die zelf door middel van haar eigen
nieuwe instellingen (organen) werk"
geeft en goederen beschikbaar stelt.
niet dulden, dat de enkele burgers
najuwillekeur nieuwe ondernemingen be
ginnen en misschien dezelfde goederen
in overbodige hoeveelheid op de markt
brengen. '
Eindelijk en tenslotte kan en mag de
o verheid de verdeeling van de opbrengst
der ondernemingen-in inkomen" voor
de werkers (salarissen en loonen) en
besparingen, die op den duur nieuwe
beleggingen beteekenen, niet aan de
willekeur der ondernemers overlaten,
omdat het welvaartspeil alleen dan
steeds stijgen kan, wanneer die ver
deeling redelijk en billijk is. De beoor
deeling daarvan vereischt een over-*
zicht van het geheel van inkomens en
prijzen eenerzijds, ' der beschikbare
voortbrengingsmiddelcn (kapitaalgoe
deren) anderzijds.
Met al deze beperkingen, die de
overheid gaat opleggen (en reeds thans
gedeeltelijk besig t« op te leggen) maakt
zij het den burgers onmogelijk onbe
perkt geld te vergaren l Zij stoort dus
de toovergebruiken, waardoor men
zich den geldfetisj gunstig trachtte te
stemmen. Daarmee neemt zij do vei^
plichting op zich te voorzien in de
behoeften, die de fetisj-aanbidder» tot
nog toe op hun wijze meenden t« ber
vredigen. In de taal onzer duigen
beteekent dit, dat de nieuwe economi
sche structuur een dusdanige uitbrei
ding der sociale wetgeving, althans der
sociale voorzorgen, zal moeten bren
gen, dat démensen eindelijk verlost
wordt van de kwellende zorg voor de
toekomst een zorg, waartegen geen
'mensch bestand was, is of ztfn zal.
Dr. M, R. J. BRINKGREVS;
hel
Het Kngeluch belang bij
ENGELAND is tegelijk een eiland en
een wereldrijk. Dit rijk was oorspron
kelijk voornamelijk Amerikaanse)».
Nadat de Vercenigde Staten hun onaf
hankelijkheid bevochten is het Brit se lic
Rijk hoofdzakelijk Aziatisch geworden.
Na het ontwaken van het Oosten", de
opbloei van Japan en de betrekkelijke
industrialisatie van Voor-Indië. weet
Engeland dut zijn rijk steeds meer een
Afrikaanse h rijk zal worden.
Dit is de reden, waarom de
Afrikaansche zaken Engeland in do allereerste
plaats belang inboezemen, bijna evenzeer
als de kwesties in Europa zelf. Als zekere
Fransche journalisten eer aan deze waar
heid hadden gedacht, zouden zij zich niet
/.oo hebben- behoeven te pijnigen met de
vraag: Zal Engeland in'de Abèssijnsehe
kwestie zwak zijn of niet ?" In Afrika kan
Engeland niet zwak zijn zonder zij n eigen
toekomst te vergooien.
(Kwwantiel Berl in Muriannc, Parij t)
Italië* en de economische Hunctlet*
ALS economische sancties op Itali
zouden worden toegepast, zou da
delijk de vraag rijzen welke uitw'erking zij
op de Italiaanscbe volkshuishouding
zouden hebben.
Bezien wij daartoe de nota die door de
experts van den Volkenbond op 25 J »'»j-l
aan de Commissie van Dertien (tot onder
zoek naar tle maatregelen tegen
vcrdrags?schenders). Zij bevat meer dan vijftiR
bladzijden nomenclatuur der producten
en statistieken van de invoer- en uit
voerlanden. In bijna alle rubrieken staat Itali
hij de invoèrstaten en.... voor hooge
bedragen.
? Van den invoer in 103- ten bedrage van
S>(>7 millioen lire bedroeg de invoer van
Duitschland en Amerika samen ongeveer
2200 millioen. het deel van de voornaam
ste Volkenbondsgetrouwe staten (Beleië.
Frankrijk, Engeland. Griekenland. Neder
land. Joegoslavië. Tsjccho-Slowakijc,
Roemenië. Spanje/Zwitserland. Rusland.
Britsch-lndië. 'Zuid-Afrika. Egypte. Ar
gentiniëen Australië) bedroeg meer dan
4 milliard lire. Maar de vraag is niet
xoo'zeer waar Italiëkoopt, als wel boe hel
zal betalen. Immers de Italiaansche goud
voorraad vermindert, ondanks de
pojiinsen van Mussolini om haar op peil te
houden. ?
? Het koersverschil tussch'en de wereld
markt en Romó toont ook reeds duidelijk.
dat in feite de lire lang geen /o.iii», meer
waard is. Zij is ongeveer 40 pCt. in
waarde gedaald en in Parijs en Londen
kan men zwarte" lires krijucn zooals
men vroeger ,,/wartc roebels" bij clan
destiene kooplieden kon krijgen: men
?? kan gemakkelijk lires krijgen van /o a
/ lo.?- de honderd.
(Mariannc. Parijs)
Bonnet't» aanbod cn'JBngelanüg
economische politiek
IN zijn rede voor de
Volkenbpndsvcrgadering deed de Fransche. minister van
Handel. Bonnet, het aanbod de handels
belemmeringen te verminderen in ruil
voor het besluit van andere landen tot
stabilisatie van den wisselkoers. Dit is een
opmerkelijk aanbod, dat bij' gunstige
voorwaarden kan leiden tot een aanmer
kelijke stap vooruit inzake de economische
samenwerking. Er hangt echter veel af
van de détails van Bonnet's voorstel, die
nog niet duidelijk zijn. Als hij een perma
nente, onvoorwaardelijke stabilisatie van
den wisselkoers vraagt, zal Engeland er
niet op ingaan en mag dat ook niet. De
voordcejen van de Engelsche vrijheid om
een binnenlandsche politiek te voeren die.
niet gestoord wordt door goud- en
wisselbewegingen zijn in de praktijk van de
laatste twee jaren bewezen veel groolcr
? te zijn. dan alles wat te verkrijgen ware
door een ?wisselstabilisjatie. en een kleine,
verlichting van de Fratische
beschcrmingspolitick. Als minister Bonnet daar
entegen afzonderlijke handelsovereen
komsten voorstelt, die geldig zullen /.ij n
zoolang de wisselkoersen stabiel blijvc.ii,
zou het voor Engeland alleen de moeite
waard, zijn, als Frankrijk bereid 'was vóór
deze stabilisatie te dcvalueeren/ Daarvoor
zijn twee goede redenen. Ten eerste kan
niemand, die den huidigen economischen
? toestand van Frankrijk kent, werkelijk
gelooven in 'eenige verandering in de
handelsbelemmering, zoolang de huidige
deflatie duurt. De Fransche boeren
eisenen op het oogenblik reeds heftig ee*n
reeks van zware vermeerderingen van
tarieven en contingentecringen. Ten
tweede verwacht niemand in Engeland.
zelfs als formeel een tariefsverlaging
plaat-; vond. eenige uitbreiding van den
handel, zoolang de binnenlandsche
deflatie in Frankrijk voortgaat.
GrootBrittanic heeft in de twee laatste jaren
gemerkt, dat haar export naar landen
met een te hooggewaardeerde valuta
afneemt en haar export naar landen met
een aangepaste valuta toeneemt.
Het ccnige voorstel, dat
Groot-Brittanniëzou kunnen overwegen, zou dat
tot voorloopigc stabilisatie zijn in ruil
vuor devaluatie en tariefsverlaging der
goudlanden. Tegelijkertijd moest de
Britsche regccring zich bereid verklaren
de eigen tarieven te verlagen. De
algcmecne overtuiging in Engeland is. dat de
handhaving van een lagen rentevoet van
veel grooter belang is dan de vastlegging
van de wisselkoersen: men gelooft er niet
in de mogelijkheid van een duurzaam
.? herstel der goudlanden zonder devaluatie.
Totdat de Fransche. Hollandschc en
Zwitsersche autoriteiten dit beseffen is
meerdere overeenstemming niet waar
schijnlijk.
f /'hèKfoiiflinisr, l.oiittcn)
BuitenlanÜBch oordeel over de
Xederlandsche politiek
INDIRECTK aanvallen up de munt.
l meestal een resuUaat van de weigering
om de openbare Middelen te SHiieeron
wanneer /ij niet in 'evenwicht zijn. zij»
eveti gevaarlijk als directe bedreigingen..»
H.w./i wanneer de ..politiek" er in zon
slagen in Holland ondanks alle* de aan
passingspolitiek van den lieer i'olijn te
belemmeren, of wanneer zij onverjioypt
in Frankrijk die van liet kabinet Laval zon
compromitteercn. dan./ouden de gevaren.
welke de twee rcgceringen zoo juist dank
zij hun energie bezworen hebben, weer"
opnieuw en met Vermeerderde kracht
herboren worden. (LfTewpf. Parijs)
HOLLAND zinkt, evenals Frankrijk.
steeds dieper in de mudder der
«tcflatic. De/e week werd openbaar ge
maakt, dat het begrooting.stekort veel
crooter zou worden, dan bij, voriae
veri klaringen verwacht werd eh dat de in
komsten snel slinken. Er is een toenemend
spoorwegdéficit en de reaeerin« voelt zich
genoodzaakt aanzienlijke nieuwe uit
gaven te doen om de gewapende'macht, te
versterken. In deze onistandigheden
vereischt de handhaving van den gouden
standaard, waaraan de regccring even
koppig als te voren blijft vasthouden.
meerdere belasting en meerdere bezui
nigingen. Looneii.cn salarissen van de
overheidsdienaren zullen weer besnoeid
móeten worden en er zal een nieuw
onderzoek naar de openbare uitgaven
worden ingesteld. De drooglegging van
de Zuiderzee, hoofdzakelijk uit leenihgcn
gefinancierd,' gaat door .om werk te
verschaffen ert er worden stappen gedaan
om de behoefte aan invoer te verminderen
door het aanmoedigen van meerdere
industrialisatie. Feitelijk Heeft de
regcering, nadat het geneesmiddel den toestand
van den patiënt heeft verergerd, de dosis
van dat middel vergroot en zij zal dal
blijven vergrooten tot het verzet van de
maatschappij tegen de deflatie
onweerstaanbaar wordt. Er is echter geen uit
zicht op een politieke samenwerking.
die naar het Belgische voorbeeld
machtig genoeg zou zijn om Colijn te
onttrobnen cri het aangewezen genees
middel van een matige devaluatie toe te
de*
passen.
(Xfw Staicsntan and Xalioii. Luitdcii)
l*e voorraden dalen! . . ,
Eindigt de crisis r .
OP de gVondstoffenniarktcn is sedert
ccnigcn tijd een snelle vermindering'
der voorraden te constateercn. Hier
'volgen ccnige opmerkelijke cijfers:
De wereldvoorraad aan tarwe bed roe;.
?op .'i Juli 1^35 io,«> millioen ton tegen
12,2 inilliocn in Mei '35 en 13,8 inillioen
i,üJuni 193-1: aan rogge, bedroeg zit
1,53 inilliocn ton tegen respectievelijk
1,72 en 't*24 millioen ton: aan haver
420,000 ton tegen 482.000 en 609.000 en
aan mals i.600.000 tegen 1.500.000 en
i.no.ooo ton,. Er vindt ook een vermin
dering van den suikervoorraad plaats, die
op het oogenblik 7,74 millioen ton .be
draagt tegen rcsp. 7,96 en 8,28 millioen
ton. De wereldvoorraad van koffie »>
i,44 millioen ton tegen 1,47 ea 1,63
millioen,, van spek 38.500 ton tegen
i 40.800 en 82.700 ton.
l De botervoorraden zijn nog zeer hoog:
PAG. « DE GROENE N» 3043
70.300 ton tegen 38.400 en 73.400. De
wereldvoorraad aan katoen is tot 1.13
millioen gedaald van resp. 1.27 en 1,67
millioen ton; die aan zijde tot 11.000 van
12.400 en 15.500 ton: de rubber blijft nog
vrij constant met 693.000 tegen 864.000
en 679.000 ton. De tin-voorraden zijn
15.700 ton tegen 18.700 en 20.400 ton;
de loodvoorraden 227.000 in plaats van
223.000 en 244.000 ton: aan Europeeschc
steenkool is er nog 16.8 millioen ton tegen
17.1 e|i 18.8 millioen en aan benzine
'48.4 millioen hectoliter tegen 55.2 mil
lioen een maand en 53.9 een jaar ervoor.
(.\Viic Freie Presse. Weencn)
Morah'M kans up het presidentschap
der V.8.
HET is duidelijk, dat wanneer de
Republiekeincn het volgend jaar
William E. Borah als hun candidaat
zouden aanwijzen,-dit heel wat opschud
ding zou verwekken onder de volgelingen
van Roosevelt. Roosevelt weet zeer wel,
dat Borah de eenige tot nu toe genoemde
persoon is. die in grooten getale stemmen
van vooruitstrevenden en radicalen zou
verwerven: deze man wordt nog steeds
omgeven door een aureool van radicalisme,
'afkomstig uit de dagen, dat hij inderdaad
vooruitstrevend was. Hij beeft nog steeds
groot gezag in den Senaat, als rechts
geleerde en kenner van de grondwet:
en hij trekt nog .steeds ontzaglijke
mcnschenmassa's als hij in het publiek
spreekt.
Jaren geleden had Boruh gemakkelijk
president kunnen worden, als hij nl. eens
on vooral besloten had te breken met de
conservatieven in zijn partij, of althans
indien hij den strijd liad willen aanbinden
tegen het reactionnairebewind van Hoover
en Coolidge. Maar Borab is mi eenmaal
geen overlooper. Telkenmale als hij voor
(Ie keus stond tussclien zijn onafhan
kelijkheid en zijn partijdiscipline, ver
koos Borah het Rcpublikcinschc kamp.
Dat er bij hem een groote verandering
heeft plaats gehad,, wordt bewezen door
het feit, dat hij ook door de Republikeinen
als een serieus candidaat wordt be
schouwd. Nog slechts weinig jaren geleden
werkte zijn naam op alle ..big
bussiness"menschcn als een roodc lap op een stier.
Thans voelen zij zich steeds meer tot hem
als voorstander van de isolatie-politiek
aangetrokken. Evenwel moet niet ver
geten worden dat niemand krachtiger
heeft gestreden voor een fatsoenlijke en
vredelievende politiek in de Caraïbische
zee en dat hij voortdurend heeft aange
drongen op erkenning van en het
aanknoopen van handelsbetrekkingen met
Rusland.' zonder te zien naar de ver
schillen in politieke opvattingen bovenal
is hij opgekomen voor de grondrechten
der burgers, waarover Franklin Roosevelt
tot op heden een pijnlijk stilzwijgen
bewaart.
Er is evenwel n groot beletsel voor
Borah's candidatuur. Hij zal
eenenzeventig zijn, als hij het volgend jaar als
president wordt gekozen. Hoewel hij een
man van voorbeeldige leefwijze is, heeft
hij toch onlangs een ernstige operatie
moeten ondergaan en is hij niet meer de
buitengewoon krachtige man van vroeger.
Het is in de Amcrikaansche geschiedenis
nog nooit voorgekomen, dat een poli
tieke partij de presidentscandidatuur van
een zeventiger overwoog. Toch hecht
Borah; als cje berichten juist zijn, ten
zeerste aan zijn candidatuur. En als hij
het zoover zou brengen, zou Roosevelt
terecht bevreesd moeten zijn. want hij
zou dan een tegenstander hebbén, die in
.sommige opzichten bekwamer is clan hij,
«n veel béter dan hij in staat om de
strijd vraag over de 'grondwet te
hanteéren, wanneer dat de hoofdstrijdvraag
/.ou worden bij de verkiezing. En het zou
moeilijk zijn om het publiek bewust te
maken van de zwakheid van, Borah's
karakter, zijn merkwaardig gebrek aan
inzicht op economisch gebied, zijn
on. macht om een strijd tot het einde toe uit
te vechten, het duidelijk te maken hoe
'eer hij een vrijbuiter is en hoezeer hij
;»Hc 'bestuurs- en- administratieve er
varing mist. . ?????'? i
(The'Xalion. Xeu> ,York)
Mutatie MJ de RiJksweer
(OOR het Rijksministerie van Oorlog
. wordt thans officieel bevestigd, dat
(Jeneraal-majoor Von Reichenau op t
Oc«ober zijn post als Chef des
Wehrmachts»mtes" verlaat. Hij gaat als
commari?leerend generaal van het Vilde legercorps
en commandant van een Wehrkreis"
naar München. Zijn opvolger in het
minjsD
teric wordt generaal-majoor Kcitel, van
wien reeds bekend is, dat hij heelemaal
geen echte Nazi" is, maar dat hij ook
onder Hitler vast heeft gehouden aan de
oude leer, dat de Rijksweer ,,onafhan
kelijk" moet blijven. De post waarvan de
heer von Reichenau verwijderd werd.
wordt politiek niet ten onrechte als
belangrijk beschouwd, en wel reeds hier
om, omdat de chef van het
,,\Vehrmachtsamt" de talrijke geheime mili
taire fondsen controleert. Zelfs minister
Von Blomberg, laat staan generaal Von
Fritscli. kon tot heden niet over hoogc
bedragen beschikken, zonder dat de chef
van het Wehrniachtsamt". wiens be
doeling was van het leger een
Hitleriaanschc partijformatie te maken, precies
op de hoogte was, waarvóór deze bedragen
waren besteed. De moeilijkheden, die
daaruit voortvloeiden en die pijnlijke
momenten schenen te hebben opgeleverd.
zullen na Reichenau's verwijdering als
opgeheven beschouwd kunnen worden:
de legerleiding kan nu over financiën
beschikken,. zonder dat de partijleiding
dat bij iedere gelegenheid te weten komt.
(Das nette Tagebuch. Parijs)
D1
De overvalaoorlog
Duitsche luchtmanoeuvres hebben
in begin September in de buurt van
Brunswijk plaats gehad. Du opdracht was.
vooral opmerkelijk. Er werd nl. uitgegaan
van de veronderstelling van een plotseling
uitbreken van den oorlog sonder oorlogsver'
klaring. Het is déeerste maal. dat deze
hypothese bij officiéele Europeesche ma
noeuvres wordt gebruikt. Maar bij
Goerings ministerie is men ook zeer
vooruitstrevend.
(Das Neiie Tagebiich. Parij*)
Of verkiezingen |n Polen
DE verkiezingen in Polen /ijn een
ernstige.nederlaag vpor het fascisme
geworden. l)e kolonels, die in Warschau
démacht in handen hebben/hadden zich
een vredig bestaan willen verschaffen
door een kieswet af te kondigen, die
feitelijk alle partijen afschafte en aan de
oppositie zelfs de mogelijkheid om te be
staan ontnam. Maar er bleef een wapen
over* aan hen die geen bijzondere
symKatie koesterden voor de huidige
machtebbers te Warschau: onthouding. Het
wachtwoord van de geheele oppositie is
geweest niet tp stemmen. Het is in brecde
kringen opgevolgd. Het aantal stemmen
heeft hict meer dan 46 pCt. van dat
derstemgerechtigden bereikt. Van de uitge
brachte stemmen moeten er bovendien
nóg een millioen als ongeldig worden
beschouwd. Zoodat de regeering in,
totaal nog geen 40 pCt. der stemmen
heeft gekregen;
Deze' op zich zelf reeds belangrijke
nederlaag is nog Verzwaard door het
feit, dat aan den kant van de
verkiezingsboycot vooraanstaande personen stonden:
met name de president van de Poolsche
republiek Moscicki en de
inspecteurgeneraal van het leger Ridz-Smigly.
'. (Marianne. Parij$)
Halie Selaattie alg Journalist
BIJ een pers-conferentie heeft de
Turksche consul-generaal te
AddisAbeba verklaard, dat de journalisten
onder hun Abcssijnsche collega's.... den
Negus zelf konden rekenen. ?
Er verschijnen, dagelijks in
AddisAbeba. vertelde hij, zes kranten, waarvan
twee in het Fransch. n in het GrieksclV
n in het Italiaansch. en n in het
Amharisch. de officiéele taal in
Abessyniè'. Dit laatste bla'd. genaamd
..Bahanina". staat onder toezicht van den
Koning der Koningen zelf'en hij schrijft/
er dagelijks een hoofdartikel voor..
De Negus houdt trouwens ook een zeer
nauwlettend toezicht op het persbureau
en de officiéele propaganda en
inUchtingsdiensten. En met de grootste zorg
waakt hij erover, dat de correspondenten
van de ibuitcnlandshc pers do inlichtin-,
gen krijgen die het' gunstigste luiden
voor den goeden naam. en het c red iet
van zijn rijk. (L'Orient.' Beintth)
Hoogconjunctuur in genealogische
vejrval«ehingen ? ?
HET officiéele inlicbtingbiireau voor
genealogisch onderzoek deelt mede,
dat de aangiften van bedrog met familie
wapens zich bij het bureau opstapelen.
De ongelopflijke opbloei van het
afstainmingsonderzoek heeft een aanzienlijke
toename van dit bedrog veroorzaakt.
(De Duitsche kranten van n September)
Taptoe of reveille ?
(Evenlrig Standard\London)
Schaam /e ;e niet, zoo'n kleinen jongen
«éslaan?"
Ik sla hem niet ik ben hem aan
'c beschaven..'" (Marianne, Parijs)
Oe eene schilder tot den anderen:
Zeg, Jan, heb jij er een/; idte van hoe
»aot het/j?"
(Sydney Bulletin)
r J
Laat dien worm los ze; ik |e /"
(Passing Show, Londen)
Ie
i i
En isjJatnuuwjnan, buurvrouw?"
Nee, o//een maar 'n hulsvriend."
(Sydney Bulletin)
PAG.-7 DE GROENE N*. 3043