Historisch Archief 1877-1940
DRIE VROUWEN
Jeanne van Schalk-Willing
DE duur en de goedkoop ge
kleede dame wandelden samen
door de Lange Leidsche Dwars
straat, waarin de lommerd gelegen is.
Ze moesten daar niet wezen. De
armelijk gekleede constateerde dit
met eenige verwondering, de rijke'
herkende het gebouw niet eens. Zo
liepen langs een schutting, waarop
de reclameplaat geplakt was van
Ripolin, de man die schildert op den
rug van zijn maat en die op den rug
van den volgenden en die.... Een
stukje nachtmerrie. De hocle wande
ling had iets ondefieerbaar triestigs
en ongerijmd». Het was de
vier-uurschemering van November. Twee
stallantarens brandden op een kar
met gerookte paling en er kocht
niemand. De slecht gekleede vrouw
voelde, dat de vriendin uit haar
schooltijd haar als een curiosum be
schouwde als levend contact met de
bohème en daarover ergerde zij zich.
Ze hadden thécomplet gebruikt en
do arme piekerde erover of ze niet
te begeerig do sandwiches en petits
fours naar binnen had gewerkt.
Bovendien wantrouwde ze de houding
harer gezellin, die niets van al het
lekkers had aangeraakt. Wegens de
lijn? Och komt Dat hoorde niet bij
het type " comm'encement de siècle
Van deze oergezonde, vitale, en uiterst
welgestelde doktores. Een vrouw met
een onderkin boven de astrakan
bontkraag en handen in de zakken
en toch aan de vingers van die par
mantige en nonchalante handen kost
bare ruigen. Zij zat in ettelijke be
sturen, ze had een oog voor nuttigheid.
Sprak je over een boek, dan vroeg ze:
Wat worden de menschen er beter
op?" Het tooheel was gerechtvaar
digd als instituut ter verheffing van
het volk.
En juist het tooneel was het
aanknoopingspunt geweest tusschen haar
. beiden na twaalf jaren. De arme had
gelden ingezameld ter subsidieering
van het avantgarde-tooneel, waarvan
zij deel uitmaakte. Ze had niet lang
hoeven te pleiten in de kamer met de
Perzische tapijten, de Libertylampen,
het wortelnotenhoutèn bureau. De
rijke had ruim geschonken. Toen had
zich dat gesprek ontsponnen, waarbij.
het actricetje, dat toch haar eigen
leven en het bestaan van het instituut,
dat mede dank zij haar talent be
stond, verdedigde, zich weldra voelde
als een klein verkommerd poesje, dat
melk slobbcren mocht van een scho
teltje onder de tafel der imposante
doktores. Verheffing, (wat
hagelblank waren de dollies op haar
theetafel !) saneering van den smaak van
het volk (zilveren vaasjes overal)
de generatie van den gezonden smaak.
Dat waren woorden, die slobberende
poesjes toch niet begrijpen konden.
Hoe kwam het toch, dat tusschen dit
onwerkelijk geredeneer telkens de
voorstelling opdook van Dina de
werkster met haar als uitgescheurden
mond, den ? zwaren buik, die haar
overhemdsblouse met het belachelijke
strikje kwam vertoonen: Mijn buur
vrouw zegt nog, juffrouw Sibbe, zegt
ze, u lijkt zoo net op een
paardrijdster." Straks zeg ik nog tegen
mijn vriendin, denkt de actrice:
Dokter Brummer, zeg ik, dokter
Ida Brummer, u praat nét over
kunst."
En nu waren ze samen onderweg
naar diezelfde werkster, waar de
actrice een boodschap moest afgeven.
Ze bad onderhand geprobeerd luchtig
te converseeren, maar naast deze
beroepsweldoenster verwerden haar
verhalen tot mislukte anecdotes. Dan
waren- ze bij het nerinkje beland,
waarboven Dina woonde. Het winkel
tje zelf, waar stopwol en petroleum,
koffie en augurken werden verkocht,
was als het voorportaal; en toen ze
het nauwe uitgesleten holle trapje
opgestommeld waren, was zij, de
actrice, eindelijk, met een zucht van
verlichting in de werkelijkheid, haar
werkelijkheid beland. Daar was ze:
Vier stoelen met rood zeil om een
tafel. Een glazen vaas met katoenen
rozen, veel mooier dan werkelijke,
een buffet met een opzet, waarop
elf groene glazen met gouden biesjes
op een rij. (Jammer, n kapot dus.)
Een plaat van een bedroefde
visschersvrouw in een zwarte lijst tegen een
behang, waarachter 's avonds vast
de muizen piepten. En dan die bestor
ven lucht van koffie, groene zeep en
chloor. In het midden troonde Dina
en ze vulde de kamer. Ze was iemand
Dina, die zoo breed haar zwarte
portemonnaie onder haar rokken van
daan kón-halen om het arme actricetje
aan een dubbeltje voor erwtensoep
uit de gaarkeuken téhelpen. Maar wat
zag ze eruit! Eén oog was dicht
geslagen. Haar wang vertoonde bloe
dige strepen. Ze was een
grandguignolmasker; maar daarachter, als water dat
men murmelen hoort ouder een rota,
bleef dat andere, onverlet door het
geschonden gezicht, die kloeke warme
levensblijheid, die sprak uit elke
beweging, waarmee zij de stoelen
voor haar gasten verschoof. Zelfs leek
het de actrice, nu de gelaatstrekken
mismaakt waren en opgeloopèn, alsof
die bron der vreugde dichter aan de
oppervlakte gedrongen was, alsof
ze straks te voorschijn 'borrelen zou,
nu de vrouw, een geduldige kolos,
met scheef hoofd en den rug van haar
hand in de zij, bleef wachten tot de
dokteres, die automaat van nuttige
raadgevingen zou leeggeloopen zijn.
Van do trap gevallen? Bet de wonde
met...."
De actrice wachtte op iets en het
kwam ook, toen de werkster haar
onmerkbaar bijna, als gold het een
geheim naar het petieterige keukentje
lokte.
***
Ben heelemaal niet van de trap.
gevallen", het gezicht met dien reuk
van bloed kwam vlakbij dat van haar
armzalige mevrouw. Het poesje mocht
bij de volksvrouw op den arm komen.
Hij was weer es dronken en dan
slaat ie er op los. Maar dat hoeft zij
daar niet te weten." Een stilte. Dan
kalmer en met een ander timbre:'?In
zijn soort is het toch wel een best
mannetje. Zooals die nou bijvoorbeeld
zijn schoenen houdt, geen spatje
zeg ik u, geen spatje. Al regent het
buiten dat het giet en is de straat.
n plas, ze blijven net zoo glimmend,
nee hoor, daarin is hij eenig!" Ze
stonden samen in het kleine keukentje
voor het fonkelend fornuis. De
bovenplaat glom als een spiegel, de knoppen
fonkelden als zonnen. Maar ha haar
gedachten zag de actrice onder de
streepjesbroek van den broodbezorger
de Zondagsche schoenen en zo glom
men met een onwerkeiyken glans,
waarbij de plaat en de knoppen ha
het niet vielen. Het was heerlijk
daar dat moment in de keuken met
Dina. .Te kon bijna met je tanden in
het geluk bijten.
Toen ze weer buiten kwamen was
het pikdonker in de straat geworden.
De vrouw in den bontjas was bij een
van haar stokpaardjes beland: Kin
derbeperking, drankbestrijding, be
scherming der vrouw. Och ja, zij zou
'het immers nooit begrijpen, dat
vreugde en leed verschillend zijn in
de wereld. De n heeft plezier in de
menschheid op te poetsen, de ander
put even groote voldoening in het
hantecreh van schoenborstel en smeer.
En glimmende schoenen kunnen soms
opwegen tegen een bestaan van
zorgen, armoede en mishandeling.
IIUIIIIMHIIIHIMIIIIMIIMMINHIHMIHHMHIHIIIUIIIIIIIIIIIHIHIMIMIM
IK ZEG..
TlllllnillMMIIHIIIMIIIIIMnMMMIMMIMMHIMIMIIIIIIIIUIIIMIIIIMMIMI
Devaluatie en prijsstijging
DE WUze Olifant heeft zich in De
Groene van 12 October jl. uit
gelaten ui deze geest, dab de
ontwikkeling der economische toe
standen in Belgiöde Nederlandsche
devalulsten aan het denken moet
hebben gebracht. Immers hoogere
belasting en hoogere prijzen zijn na
de eerste schijnwelvaart onze Zuide
lijke buren aan het kwellen."
De Wijze Olifant heeft ver
moedelijk zijn kennis vergaard uit
een of meer groote Nederlandse dag
bladen. Had hij zijn snuit wat verder
doen reiken, dan had hij misschien
ook wel gegevens gevonden, welke
hem een wat andere kijk op de ont
wikkeling daar te lande zouden hebben
gegeven. Immers de prijsstijging, waar
men zo'n ophef van maakt, is slechts
voor een zeer klein gedeelte veroor
zaakt door de devaluatie van de
Belgische franc. Die prijsstijging doet
zich in de gehele wereld voor, ook
hier te lande. Indien men het verloop
van de wereldprijs van verschillende
artikelen vergelijkt met het verloop
van de detailprijzen in België, dan
blijkt de meerdere prijsstijging door
devaluatie te variëren tussen 6 en
12%, ongeveer het percentage, dat
door de voorstanders van devaluatie
hier te lande steeds was verwacht.
Het Belgische percentage is natuurlijk
iets aan de hoge kant, aangezien
men daar niet zo sterke
landbouwsteun had als hier te lande.
In verschillende dagbladen wordt
thans veel ophef gemaakt over deze
prijsstijging en over de loonsver
hogingen met 3 en 6%, die hiervan
voor Belgiëmet zijn indexionen het
gevolg zijn. Wanneer men echter in
aanmerking neemt, dat door een
devaluatie met 28% de prijzen aan
de grens met 80% zijn omhoog ge
voerd, dan is het duidelijk, dat zulks
bij een stijging van detailprijzen
met ongeveer 10% en van lonen mei
ongeveer 5% de productieverhou
dingen aanzienlijk heeft verbeterd.
Dit blijkt ook uit de rijksbegroting.
Al vertoonde deze nog aanvankelijk
een tekort, dat door een kleine ver
hoging van belastingen moet worden
gedekt, dat tekort is gering, vergeleken
bij het tekort, dat zonder devaluatie
op de begroting zou zijn geraamd.
Voorts dient men nog te bedenken.
dat ten tijde der devaluatie enig'?
heffingen zijn afgeschaft en . ver
minderd, zulks in tegenstelling met
hier te lande, waai* de tekorten nog
steeds in stijgende richting gaan en
verhogingen van belastingen en
crisisheiïngen aan de orde van de dag zijn.
Ik kan het de Wijze Olifant niet
kwalijk nemen, dat hij dit niet juist
heeft ingezien: Un léphant est un
anjmal trompé.
' Prof. N. J. POLAK
De Wijze Olifant antwoordt:
MI JN hooggeleerde opponent
or' kent het bestaan van de prijs
stijgingen hl Belgiëen over de bede
wereld. Waaneer wij dus dit feit beide
als vaststaande aannemen, dan is de
wijze olifant gerechtigd .de vraag te
stellen, of het thans wel het geschikte
oogenblik is, tot devaluatie over te
gaan. Hoe meer de prijsstijging alge
meen is, des te minder urgentie bestaat
er, om hier te lande een'devaluatie t«
ondernemen* . ' :,
De wijze olifant bestrijdt, dat
iemand kan voorspellen, hoe ver deze
prijsstijging zich voort zal zetten.
zoodat de bepaling van de mate vao
devaluatie, die voor ons land geboden
zou.zljn, bij deze situatie een zoo
groo
. Ze stonden samen in het kleine keukentje voor het fonkelend foinuls
PAG. H DE GROENE Mo. 3047
illMIIIIIHMIIIIIIMMMIIIMIIMItllllMMIMMMMMMIHMIIIIIMIMIIIIIIINI
OP- EN AANMERKINGEN
UIT ONZEN LEZERSKRING
iHIIMimmilMIIIMimiHIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIimilUlllimillllli
te moeilijkheid is, dat hij, in tegen
stelling tot de geestverwanten van
Prof. Polak, huiverig blijft, onder deze
omstandigheden zijn trompet te gebrui
ken om tot devaluatie op te wekken.
HU moge bedrogen zijn, maar hij
zou niettemin ongaarne zien, dat men
thans bedrogen uitkwam.
Misplaatste geraaktheld
l NDEETIJ D schreef ik, dater in het
l oog loopende pogingen door de
sociI aal-democraten werden gedaan om
zich te richten naar de Encycliek
Quadrageshno Anno, ten einde daar
door de kans te vergrooten een politiek
verbond met de R.K. Staatspartij te
sluiten." (De Groene, 10 Aug.)
Dr. van der Ooes van Naters leidt
hieruit af, dat door mij o.a. wordt ver
ondersteld dat de Nieuwe Organen",
bedoeld in het Rapport der S.D.A.P.,
zijn geïnspireerd door Quadrageshno
Anno en noemt vervolgens deze ver
onderstelling zelfs een kwaadaardig
verzinsel". (Excusez du peu!)
Ik kan hem wel de verzekering
geven, dat, wat mij betreft, zijn rede
neering geheel ongegrond is.
Hetgeen door mij in de Groene van
10 Aug. werd geschreven, is eigenlijk
niets anders dan een bevestiging van
de woorden, die door Dr. van der Goes
van Natera op het Paaschcongres der
S.D.A.P. 1035 werden uitgesproken.
Voorwaarts" van 23 April schrijft
hierover (cursiveering van mij. N.):
Het volk regeert en zal blijven
regeeren ook in een
Nieuwe-OrganenStaat. Wanneer de grondslag van den
Staat parlementair, democratisch, in
dividueel blijft, kan de verdere bouw
corporatief zijn. Het beginsel der
decentralisatie is hier van diepe
beteekenis. Terecht noemt
Quadragesimo Anno" dit het groote grond
beginsel der sociale wijsbegeerte, waar
aan niet te tornen valt. De verwant
schap tusschen deze gedachte en de
grondslag van Nieuwe Organen doet
. reeds de vraag opkomen of voor een
democratische decentralisatie volgens
functies de medewerking van andere
groepen zou sijn te krijgen.
De verwantschap met het Plan van
. den Arbeid en de geschiedenislessen
der laatste weken (de verkiezingen! N.)
wijzen reeds op een bevestigend ant
woord. Een schijnbare moeilijkheid
doet zich voor. dat de katholieken in
de door hen voorgestelde bedrijfs
organisaties voorheen-geen plaats aan
de consumenten gunden.
Dit is echter geen principieele
kwestie."
Aldus sprak Dr. van der Goes van
Naters en dit is m.l. zeer zeker een in
'f>d oog loopende poging van de
sociaaldemocratie om zich te richten naar de
Encycliek Quadrageaimo Anno.
Kan men voorts ontkennen, dat de
S.D.A.P., bij de pas doorstane Kabi
netscrisis, de verwantschap" tus
schen Quadrageslmo Anno" en de
Nieuwe Organen" der S.D.A.P. op ha
M; oog loopende wijze naar voren
hoeft gebracht?
Het is m.i. dan ook wel 'duidelijk,
van een kwaadaardig verzinsel",
mijnerzijds althans geen sprake is!
NUSUWENHUIS
Geen propaganda voor hét Plan ?
PROFESSOR Jitta maakt in zijn
hoofdartikel van 5 Oct* bezwaar
tegen het onmiddellijk en in de
eerste plaats gebruiken van het Plan
van den Arbeid voor de propaganda.
Dit schijnt mij te berusten op een
achromeujke onderschatting van d
Psychologische factoren tot het te bo
ven komen van de crisis. Evenzeer
*k de crisis zelf verergerd wordt door
de geestelijke verlamming,'die crediet,
ondernemingslust en arbeidsvreugde
weemaa
DUBBELE INVLOED...
Colgate's Tandpasta heeft een
tweeledigen invloed op Uw tan
den. Eerstens dringt zij in alle
hoekjes tusschen en achter de tan
den door en verwijdert grondig
alle voedselresten. En bovendien
bevat zij een onschadelijk doch
f e i 11 o o s-p o l ij s t e n d bestanddeel
dat Uw tanden hun natuurlijken
glans hergeeft.
Colgate maakt Uw tanden dus
blanker en schooner. Dit staat
zoo vast, dat wij U aanbieden op
ons risico een proef te nemen!
VRAAG NAAR COEKEET"!
DUBBELE GARANTIE!
Koop nog heden een tube
Colgate's tandpasta, en borstel daar
mee minstens tweemaal daags
flink Uw tanden. Als de tube
leeg is, zullen Uw tanden schoe
ner en blanker zijn dan ooit. Bent
U het daarmee niet geheel en al
eens, stuur dan de leege tube aan
COLGATE,
AMSTERDAMG., en wij betalen U het dubbele
van den aankoopprijs terug.
Colgate's Tandpasta beschermt
Uw mond en tanden, en houdt
den adem frisch.
dooft, wordt het herstel gesteund
do.or den geest van samenwerken, het
uitzicht op verbeterde toestanden,
vermeerderde koopkracht en den wil
zich daarvóór in te spannen.
Zoo is n.m.m. eerst groote winst
van het Plan te verwachten, wanneer
door uitgebreide propaganda ha breedc
volkslagen de gedachte ingang vindt,
dat er wegen zijn om (zacht gesproken)
den huldigen toestand aanmerkelijk te
verbeteren. Propaganda tot na de
bestudeering uit te stellen, zou uitstel
van dezen factor beteekenen, die de
doorslaggevende factor bij hut voor
en tegen van het Plan kan zijn.
U. G. A.
IN .de rubriek Ik zeg...." is
plaats voor uitingen van lezers,
voor .zoover zij van algemeen
belang zijn. Inzending kan plaats
hebben tot Dinsdagmorgen. Bij
dragen, die niet kunnen worden
opgenomen, worden teruggezon
den wanneer porto hiervoor bij
de kopx Is Ingesloten.
De redactie maakt de lezers er
op attent dat Inzendingen voor
deze rubriek moeten, worden In
gestuurd op papier dat aan n
zijde is beschreven. '.
De Koningin der Portables
slechts nog
fl.
N V. M LINDENB AUM & Co'i SCHRIJFM ACHINEHANDEL
Keizersgracht 239 ? Amsterdam - Ttlefoon 30239
! zij die déwetenschap dienen"
draait de uitkijk" nu!", roept tante lien en
de daad bij het woord,
wordt .'r krans opgespoord: '
vanavond gaan zij met z'n tienen!
Wilt U er bij verhuizing aan denken, dat
alleen adreswijzigingen die ons des Dinsdags
met de ochtendpost bereiken nóg voor
het nummer van die week kunnen worden
aangebracht ?
PAG. IS DE GROENE N*.3047