De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 26 oktober pagina 2

26 oktober 1935 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

F^ J J &, fEEN WAARSCHUWING Mr. H. P. Morchont DEZER dagen heb ik gezegd: *dc NationaalSocialistische Beweging is noch nationaal. noch socialistisch; blijft alleen de beweging." Deze beweging is voor ons Nederlanders een gevaar. Ik moge daarvoor enige gronden aanvoeren. *) De beweging beoogt de dictatuur. Wat is het grote verschil tussen de dictatuur en het koningschap? De Koning is de in een levend mens vertegen woordigde instelling van het hoogste staatsgezag, de drager van de erfelijke Kroon. Er zijn populaire vorsten en minder populaire. De aanhankelijkheid aan den persoon kan meer of minder sterk zyn. (Maar ook als zij minder sterk is. blijft die persoon de vertegenwoordiger van hot hoogste gezag, los van zyn individualiteit, en als zodanig- geëerd. Hetzelfde geldt, behoudens de erfelijkheid, van den president dor republiek. Do dictator is gclegenheidspersoon. Hy is een tijdelijke verschijning. Krachtens de ervaring der historie is het met zijn leven afgelopen. Zy*n pol'soon. zyn qualiteiten zijn hoofdzaak. De aanhan kelijkheid van het volk geldt niet het instituut.. waaronder het volk zich veilig weet. doch zyn persoon. Blijft het koningschap desondanks gehand haafd, dan wordt do aanhankelijkheid aan hét . instituut verdrongen, geabsorbeerd door de aan hankelijkheid aan den persoon. De vorst wordt een aanhangsel, een bijloper, die nauwelijks de aan dacht heeft. De eenheid van do natie vindt haar symbool niet in het koningschap, vertegenwoordigd door den vorst, doch in den persoon van den dictator, de tijdelijke verschijning. Het besef van de functie van het koningschap kan onderwijl voortleven, doch niet krachtens zyn eigen betekenis. In Italiëleeft het voort, omdat de kroonprins er toevallig een populaire figuur is. Zo populair, dat de dictator in hem een lastigen concurrent.schijnt te zien. Dat de dictator in het voortleven van de eenheidsgedachte der natie in het instituut van het wettige staatshoofd een ongewenst verschijnsel ziet, bleek in het Duitse Rijk. Zolang in President Hindenburg nog een eigen wilsoefening realiseer baar bleek, werd met hem rekening gehouden. HU heef t nog tegen Hitlcr gedreigd: als gij gekke dingen gaat doen, dann zich ich mir die Uniform wieder an." Toen deze moeilijkheid was over wonnen, bestond, ofschoon Hindenburg nog leefde, het instituut feitelijk niet meer. En toen hij had opgehouden te leven, verdween het instituut. Het heette bescheidenheid, dat Adolf Hitler feitelijk afstand deed van de grootse titel van President, en zich met die van Führer contenteerde: in wezen betekende het de afschaffing van het president schap, de verwijdering van het wettige staatshoofd als incarnatie van de eenheid van het volk, en zijn vervanging door de tijdelijke verschijning van een persoon, den dictator. Het was de logische consequentie van de dicta tuur; naast haar is geen tweede incarnatie van de volkseenheid to dulden. Hieruit volgt, hoe vals in Nederland de opmars is van de dictatuur ouder de vlag dqr Oranjes. Dat is zuiver misleiding. De manoeuvre heeft geen ander doel dan om de Oranjegetrouwen over te leiden van het werkelijk object van hun trouw op den persoon van den dictator,.naast wien een vertegenwoordiger van de Nederlandse eenheid in Oranje in wezen niet bestaanbaar is. De dictatuur en het instituut van een ander Staatshoofd vormen een alternatief. Tezamen zijn zij een tegenstrijdig heid, die zowel in het stelsel van de constitutionele' monarchie als in dat van de dictatuur onmogelijk is. Men heeft tussen beide te kiezen. Gelijk het Duitse volk heeft moeten kiezen tussen do oude Rijksvlag en het hakenkruis. De Nederlanders moeten dit alternatief klaar voor ogen houden: wie kiest vóór Mussert, kiest tegen Oranje..In handen van Mussert is.de Oranjevaan n valse vlag. Bracht het volk hem aan het bewind, dan zou hetzij uitdrukkelijk in. de Grond>)Men kan tegenover de N.S.B, principiële bestrij ding voeren. Men kan zich ook bepalen tot maatregelen ora aan de beweging de wind uit de zeilen te nemen". De eerste methode is de juiste. De regeringsplicht om misstanden op te ruimen heeft met de N.S.B, niets te makem Hij is,dezelfde met en zonder N.S.B. En wie de N.S.B, houdt voor niets-anders dan een organisatie voor l^et opruimen van misstanden Vergist zich, al wMlü»atj*zelf die vergissing-in déhand. ? wet, hetzij door de conventie, do Kroon worden onttakeld. In de tweede plaats volgt uit het systeem, dat by de dictatuur alles afhankelijk is van den. persoon van den dictator. Wie vóór hem kiest, kan dit alleen doen op grond van zijn persoonlijke qualitoiten. Anders heeft het geen zin. De dictatuur zouder aangewezen dictator is onbestaanbaar. Alleen de dictator stelt de dictatuur aan de orde. Daarmede maakt hij ook automatisch 'zijn eigen. persoonlijkheid tot voorwerp van critick. De heer Mussert, die op een goeden of kwaden dag als candidaat-Nederlands Führer is uit do lucht komen vallen, heeft op geen enkele wijzo. door geen enkele daad doen blijken, dat hij als dictator voor het Nederlandse volk aannemelijk is. Hy mist daarvoor alle qualiteiten, met name allo oorspronkelijkheid, afgezien nog van zijn gebleken onwetendheid. Alles wat hu doet is namaak, II i t Ierse namaak. Zelfs de partybonzen" en hét journaille" zyn uit Mein Kampf overgenomen. Het program is vertaald, de methode der demagogie, door Hitler in Mein Kamp/ meesterlijk beschreven het H het enige deel van zyn boek, dat niet beneden de maat is het vertoon, de poging van don Führer om zich op te dringen als een genie", alles is namaak. Soms faalt zelfs de namaak. Hitler waarschuwt bijvoorbeeld, om vooral niet rijp en groen tot de party aan te trekken; men moet haar niet vóór alles groot willen zien. Daarvoor dienen zij, die men meesleept, buiten de party. De partij aU kern moet altijd zuiver blijven. Führer Mussert daarentegen bocht aan het getal alles. Hij werkt alleen met nullen. Het gehalte schijnt van geen belang. Maar het aantal nullen imponeert ons Nederlanders niet. Laatstelijk heeft de heer Mussert op zijn Indische reis bewezen, dat hy door zy'u vertoon een be denkelijk tekort camoufleert; wat alles afdoet is, dat hij van het tekort zich in het geheel niet bewust is: hu trok naar Indiëom lauweren te plukken, en hij gaf zich in al zijn armoede bloot. Ons Nederlanders imponeert ook niet het ver toon van kracht. Wij noemen dat in onze nuchter heid krachtpatserij. De heren zijn er trots op, wanneer zij menen te bemerken, dat anderen bang voor hen zyn. Het pleit in het geheel met voor de qualiteit van de heren, wanneer verstandige mensen tegenover hen niet op hun gemak zouden zijn. Wie een knokploeg ziet aankomen, doet verstandig als hy uit de weg gaat. Een verstandig mens is bang, wanneer een kind met lucifers speelt; bang namelijk, dat zijn huis in vlammen zal opgaan. Ook is een verstandig mens bang voor een gek, die kans heeft gezien om zich te wapenen. Die gek is er ook trots op, wanneer hij merkt, dat men bang voor hem is. Dit alles zegt dus niets voor de respectabiliteit van hem, die een ander bevreesd maakt. Het zegt wel, dat een verstandig regeerder moet zorgen, dat hij door de heren niet wórde overvallen. Bij zo'u gelegenheid moet er bloed vloeien. En bloed vergieten moet men altijd zien te voorkomen. Temeer, omdat er steeds onschuldigen en misleiden vallen. Het verdient daarom de voorkeur, de misleiders tijdig te ^evacueren. De Nederlandse regeer der wachte niet *te lang een poging af om hem zelf te.evacueren of te erledigen". Als het hem interes seren mocht, naar welke methode het Nederlandse. Hitler-filiaal werkt, waarnaar Oostelijk van ons is gewerkt en wordt gewerkt, dan leze hy het boek der boekeu, Mein Kamp f. Hij wane niet, dat het zou zijn. verouderd. Het is het levensboek van de . . nagemaakte Hitlers in Nederland. Enige bloemkens uit de enorme ruiker mogen hier den Neder landsen regeerder worden aangeboden. Het voorschrift vau Hitler isf Terror 'gegen . Terror. Hij bedoelt: het feitelijke schrikbewind van do marxisten" kan alleeu worden overwonnen door een schrikbewind onzerzijds. ?Terreur is feitelijke geweldpleging zonder wet telijke grond. Daarover handelt ook Hitler, waar hij voorschrijft: Terror gegen Terror. Onze N.S.B. echter begrijpt onder terreur" het toepassen vau wettelijke maatregelen tot handhaving van de orde door de overheid. Dat heeft niets vau ter reur. Zo zal ook wel weer het iubeslagnemeu van de rotatiepers van Volk en Vaderland terreur (Slot. op pag. 19) PAG.2 DE GROENE No.3048 PROF. DR. HENRI P/RENNE i ^ ROfl£Rr FRU,N Twee groote /iistonc|,c ons zijn ontvollen Hier is mijn IER is mijn hand, pak aan /" Zoo luidde het onderschrift van een Belgische prent ter felicitatie .van de Nederlandsche arbei dersbeweging met het j.l. Zaterdag in de Utrechtschc Tivolizaal gehouden Plan"-congres. Maar de jonp' voorzitter van de S.D.A.P., Vorrink, heeft in zijn krachtig slotwoord krachtig in dubbelen zin, want het was zonder geluidsversterking van eenzelfde klankvolunit' als de redevoeringen der andere sprekers mét dit hulp middel dezen slagzin overgenomen om de houding weer te geven, waarmee de S.D.A.P. en het Nederlandscii Verbond van Vakverenigingen het Plan van den Arbeid" aanbieden aan vrijwel het gehele Nederlandse!^ volk. En deze uitspraak werd onderstreept door da decoratie achter het podium, waarop de belde besturen en de makers van het plan gezeten waren: een roode schijf, met blauwe en roode stralen, waarop in zilveren letters niet Ons Plan voor de arbeiders", maar Om Plan voor ons Volk". Nog sterker onderstreept werd zij door ds. Banning in tiDe Sociaal-Democraat" ; Het Plan is er niet voor de Partij, evenmin als de Partij is voor haar zelf. Plan en Partij zijn er voor het volk." Al maken wij ons geen illusies, dat dit hooft standpunt onder de socialisten reeds verder zou zijn doorgedrongen dan in andere partijen. En de woorden op en achter het podium vonden ook hun weerslag in de geestelijke decoratie vóór het podium, waar een zeventlgtal niet-socialistische gasten door hun aanwezigheid van hun belangstelling -getuigden. Ond>'r hen politieke figuren als prof. C. W. de Vries, pre/. Kohnstamm,mr. Schilthuis en mevrouw Bakker?Nort, experts op het gebied van bedrij f s- en volkhuishouding als de hoogleeraren Limperg, Kaag en Posthumus, groote werkgevers als ir. Kessler en prof. Klopptr. Ook dit verschijnsel wees er op, dat het op dit congrfs niet alleen om een pariijkwestie ging. En inderdaad, wie billijk wil zijn, moet erkennen, dat met dit Plan van den Arbeid" een strekking in de socialistische beweging is vastgelegd, die een groote verandering ten goede beteekent; met alleen omdat :// de overbrugging inhoudt van de twee stroomingen binnen deze bewegingt de marxistische theorie en de reformistische practijk, welke wisselende invloed bij den buiten staander soms den indruk van dubbelhartigheid wekte en men nu beter zal weten wat men aan de organisaties heeft, die n kwart van het Nederlandsche volk op politiek en economisch gebied vertegenwoordigen, m>wr veel meer nog, omdat deze organisaties hiermee princi pieel het starre klassenschema" hebben laten valleit. Het is niet meer een belangenstrijd van de arbeiders r practisch maar al te vaak alleen als de industriearbeiders opgevat eenerzijds, tegen boeren, midden stand, intellectueelen en bedrijfsleiders anderzijds, maar een samenwerking van al deze groepen, tot versteviging der gezamenlijke bestaansvoorwaarden, welke beoogd wordt; en waarvoor ook de arbeiders offers "willen brengen. Hiermee is het orthodoxe marxisme radicaal over wonnen; de bestrijding door zijn laatste vertegenwoor digers maakt eigenlijk alleen maar n zieligen" indruk; daarentegen aanvaardden die. jongeren, welke zich ntomarxlst noemen, het Plan volledig naar strekking en inhoud. . ? ' ?????' Er zi/n echter meer symptomenvan een koerswijziging te waardeerden:. ioo was» er geen tibgenblik sprake van e' tenifenz om dit Plan-door-een minderheid tnti hand, pak aan!" rcvolutioimairc middelen op te laten leggen; ook een ..economische dictatuur" wees Albarda uitdrukkelijk af: ..Wij bieden ons Plan van den Arbeid aan een vrij volk aan om het in vrijheid te aanvaarden en te verwezen lijken". Dan was er de afwijzing van alle overdreven centralisatie: van de zes sprekers over den inhoud van liet Plan r. Vos, directeur van het bureau van voor bereiding, Drees, Van der Woerden, Van der Sluis, Van Braambeek en Kupers was er vrijwel geen, die niet den nadruk legde op de noodzaak van zoo groot niogelijKe decentralisatie en zoo veel mogelijk vrij initiatief. De uitwerking bleef nog vaag', ook voor dezen wirm van ordening zouden bij den grootmeester van inizc decentralisatiegedachte, Thprbecke, nog wel aan wijzingen te vinden zijn. Een vierde verbetering kondigde zich nog slechts aan', de beoogde conjunctuurverzachting door verplaatsing der openbare werken naar de crisisperioden, waarin zij Wdkoop, zijn en de werkloosheid bestrijden, brengt met :/(?/(, dat men afstand moet doen van het van den knagen boom leven" van de overheidsorganen in de laatste periode van hoogconjunctuur, dat vaak onder socialistischcn druk plaats vond. De plaatsruimte verbiedt thans op de economische vóór- en nadeelen van het Plan uitvoerig in te gaan: het moet duidelijk zijn dat tegenover belangrijke creditposten, als het met-ongebruikt laten van de zeer bruikbare werkkracht van de helft der werkloozen, van veel renteloos kapitaal en veel rendabele werkgelegenheid, eenige nadeelen niet ontbreken: vermindering der exportkansen', maar vooral van die producten welker uitvoerkansen toch reeds zeer dubieus geworden waren; mogelijke verjaging van den geldhandel, en consumptievermindering der bezitters, welker invloed op de werk loosheid niet voldoende verdisconteerd schijnt in het Plan; de risico's der fouten door de nieuwe overheids bemoeiing temaken; tic risico's, ook voor de toekomstige kapitaalruimte, "an het leeningsplan van 600 millioen over drie jaar; al moet erkend worden, dat wij de op dezelfde wijze verkregen, dubbel zoo groote en veel onproductievere mobilisatie-onkosten ook te boven zij'n gekomen. Tot de vermindering van deze nadeelen moge de opbouwende critiek leiden, welke Albarda aanvaardbaar en wenschelijk heeft verklaard. Want de positieve kanten ?2ijn te waardevol, dan dat een eerlijke, kans" er aan onthouden zou:mogen worden; en niet in het minst om de hand, door de socialisten hierbij aan anderen toegestoken. Men zou een en ander graag vroeger hebben gezien, maar erkend moet worden, dat van socialisten niet mocht worden geëlscM, dat zij aan een crisispolitiek "P grond van een artder economisch stelsel zonder bedenking zouden meedoen. ????? . Wie een nederige buiging verwachtte, vindt dit gebaar natuurlijk onvoldoende. Wij schatten een toegestoken liand hooger. Wie een jiu-jitsjü-greep verwacht, zal zijn eigen hand Kauw terugtrekken. Wij meenen dat wederkeerig ver trouwen gerechtvaardigd en noodzakelijk is. Wie zelf zachtere handen heeft en wien déitnoodiging wat ruw f n de ooren klinkt, zal misschien even aarzelen voor den harden greep van een belelte hand. Maar wij meenen, dal dit gén reden mag zijn om een toegestoken hand te weigeren. Mr. W. VERKADE WEEKTROMPET VAN DEN WIJZEN OLIFANT HOAHK vergezelt Eden naar onève. Wat wil dit zeggen? Dat Engeland trouw blijft aan het Pact. Twijfelaars mogen eenige wankelingen hebben opgemerkt, die aan dit be sluit vooraf zijn gegaan, maar het is niet ondenk baar, dat die waren ingegeven door diplomatieke noodzakelijkheden, met name door deze noodzake lijkheid, dat aan Mussolini het argument uit de hand moest worden genomen om het Italiaansche' volk tegen het Engelsche op te zetten. Maar nu zet men toch door en het is duidelijk dat men niet zal transigeeren. al is er toch nog een tydgaatje gelaten tot 10 November, waarin men hoopt toch nog een toestand te verwekken, die sanctie-politiek overbodig maakt. Men hoopt, men hoopt. maar de olifant is pessimistisch. De Abessynsche tegen stander van Italiëblijkt niet van gisteren" te zijn, en zich niet te laten dwingen tot gebieds afstand, ook al belooft men hem dan een uitweg naar zee. Mussolini schijnt eenige pogingen tv wagen, om tot een vreedzame oplossing te komen. maar zo wijkon niet veel af van de eischen aanvan kelijk door hem gesteld, die tot den oorlog voerdon. En daar trapt de Xegus niet in. Men moet overigens bewondering hebben voor de wjjze waarop de Abossiniërs hun troepen in bedwang houden. Zij slaan de raadgevingen hunner westersche instruc teurs geenszins in den wind en mijden stelselmatig het open veld, waardoor de Italiaansche voortgang slechts uiterst langzaam geschiedt.'en de kans op succes van do Italiaansche legers tot een uiterste minimum wordt teruggebracht. ** * Hot Britsche Rijk had in de afgoloopen weok niet alleen naar buiten positie te nemen, het ver toefde, ook binnenslands in een spannende periode. Het verkiezingsdrama is aan den gang en het levert interessante aspecten. Snowden is liberaal ge worden! Het ontlokt den olifant dezen trompetStoot, dat iedereen die lang in de politiek toeft. op den duur liberaliseert. Hot liberalisme, hoezeer hot overal Xiit de gunst van de volken treedt, blijft oon politieke categorie, een begrip waarnaar zich onvormijdolijk elke pmctische bc wtnds voering moet wenden. Overigens zyn de Engelsche libe ralen. hierin is elk liberalisme onverbeterlijk hopeloos gescheiden en verdeeld. Men heeft nu de Simonioten. de Samuelieten en de Georgianen. Bij do laatsten schijnt .Snowden zich te willen aan sluiten. Men fluistert, dat Cluirchill deel zal gaan uitmaken van hot ministerie. ? . -.'*.» s ... . * ? J k treed nog even oon 'stap terug en kom weer bij do sanctie-politiok terug. Ook in Nederland hoeft dózo quaestiéde aandacht getrokken, omdat ze oon onderwerp van discussies was in onzen Senaat. Do -Eerste Kamer hooft het ontwerp dat oeconomischo sanctios van Nodorland als uitvloeisel van ons lidmaatschap van don Volkenbond invoert bekrachtigd. Het bleek echter, ook in de Eerste Kamer, dat de opvattingen omtrent'-de waarde on beteekenis van don Volkenbond, en omtrent do waarduering van onze Volkenbondspolitiek ook . in den Senaat verdeeld zijn. Hetgeen met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid was to voorspellen, is geschied. De behandeling van dit wetsontwerp lokte uit..wat meestal het samentreffen uitlokt tusschen den Minister van Buitenlandschc Zaken en de Eerste Kamer: een nogal aangespitst conflict tusschen den Minister en Prof. do Savomin Lohman. Prof. de Savornin Lohman komt thans zelfs den Minister verwy"ton. dat hij een tendentieuze verandering zou hebben aange bracht in het stenografisch verslag. Do olifant wil over dit allerhotoUgst geschil geen oordeel vellen. Alleen vraagt hij zich af, of dergelijke onheimclijke situaties- de sfeer ten goede komen, waarin onze buitehlandsche politiek wordt behandeld. Aan Prof. do Savomin Lohman komt do onvergelijke lijke verdienste toe dat hij met kritischer oog dan cenig ander parlementslid ons door verschillende kabinetten al te zeer. veronachtzaamd buitenlandsch beleid bekijkt. Maar zou het grooto goed van een zoodanige methodische kritiek niet voor een deel bedorven worden door dergelijke verper soonlijkingen welke toch eigenlijk zich bevinden buiten het wezen der zaak die aan do orde is? Ik spreek hier geen verwijt, uit aan den Minister, noch ton Prof. Lohman, maar tracht beide emi nente mannen van dienst te zijn met een slmpelen olifantsraad. PAG. 3 DE GROENE No.3048 De Nederlandsche S.D.A.P. vierde haar Plan van den Arbeid. Het was grootscheeps en kleurig ingericht, en de oude Dom Het zich leenen voorhet spelen van socialistische liederen, waarvoor hu en de als zeer nationaal bekend staande burgemeester van Utrecht die evenwel twee rooden by" zich in het college heeft gekregen door de laatste wethoudersverkiezingen danig zijn onderhanden genomen. En ook de olifant, hoewel hij een veel te bedaard beest is om zich al te hevig te ergeren, heeft toch wel even zijn loggen kop geschud en zich afgevraagd of deze sociaal-muzikale bevlieging Van een burgemeester die zich in 1918 bij het verzet van de revolutie-Troelstra historisch verdienstelijk heeft gemaakt, wel een juiste bevlieging is geweest. De olifant is heelemaal geen socialistenvreter, hij weet veel opbouwend werk van de S.D.A.P. te waar deoren. Maar hooren internationaal gezinde liede ren op oen Nederlandschcn toren, en moet men niet nu, in dezon buitengewoon-geprikkelden tijd, alles vermijden, naar links en naar rechts, wat ge voeligheden kan opwekken? * « In hetzelfde Utrecht waar de Koudon hun triumfdag vierden, gunde een onpartijdig lot ook aan de N.S.B, haar triumf. Er zyn persen in beslag genomen, en er is togen redacteuren van Volk eu Vaderland proces verbaal gemaakt. Zie hier wat do ietwat verwaterende N.S.B, nu juist noodig'had. Ziet hier een martelaarschap om van te likkcbaorden.'?Ziet hier oen reclame. Gelegenheid als' den Mussertianen in lang niet werd geboden. Van de sensatie moeten deze heeren. die op het gevoel leven en niet volgens het denken, het alleen maar hebben. Als er zoo nu en dan maar eens geschoten en gevangengenomen en geverbaliseerd wordt, dan zyn deze heeren allang tevreden l De olifant is or van overtuigd, dat de Utrechtsche justitie haar zeersoliede redenen heeft gehad voor dezen inval met zijn consequenties. Het werd zoo langzarnorhand godsiiederlijk wat hot nat ionaal-socialist isdi orgaan uitspoog, en deze van alle verantwoordelijk heidsgevoel gespeende jongelingen, behoorden voor hun kwajongenstaai tegen een Begeering die man non van formaat bezit en die ons volk den dienst bewijst om het heen te helpen door dezen ntoeilijken tyd. oen pak slaag te krijgen op het aan de achterzijde onder het zwarte hemd zich bevindendo lichaamsdeel, dat bij babiosros* is gck!eurd. Maar de Olifant zegt toch: kalme, negeerend? bestrijding, zonder lawaai, is het beste remedie tegen deze beweging die niet weet wat ze wil. maar die den brutalen wil heeft der onwetenden. En 'geensocialistische liedoren op den Dointoren die. zoodra de persen-van Volk on Vaderland weer .vrij zijn. natuurlijk worden uitgespeeld tegen hon, die dio persen in beslag namen. Over het Plan van den Arbeid schrijft een ander. medewerker in dit blad in een Sympathieke ge zindheid, waarvan ik veel versta. Maar ik ben or toch niet ongelukkig over. dat het nog in do omgeving der vlaggetjes is gebleven, en niet reeds als wetsontwerp eener roode .Regeering.-ter tafel ligt. De olifant is nog zoo'n ouwe liberale sukkel. die niet kan gelooven in de. doctrine eener eeuwigzaligmakende overheids- of gomeooschap's-stcun. De lezer wil zich er even rekenschap van geven. wat het beteekent.in dezen ty'd door leening een bedrag van 200 millioen por jaar op te nemen. En wanneer de honderden millioenen niet door een vrijwillige Icening werden opgebracht ja.'?dan kan de Staat, dan kunnen de belastingbetalers het doen. Zal door een crisisplan als te. Utrecht aan de orde was de koopkracht worden vermeerderd? Wellicht voor korten tijd, voor zoover er geen verschuiving van koopkracht is. Maar terecht schreef de- Nieuwe Rottérdamsche Courant", dat voor het gedeelte, waarvoor werkelijk geen verschuiving van koopkracht optreedt, een uitverkoop van koopkracht plaats heeft. , . ZEIST BOUWTERREINEN en. HUIZEN te keep in het Centrum der' Gemeente. Inlichtingen: PARK KERSBERGEN 1 Kantoor: Montaubanstraat 4, ZEIST 'il i i

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl