r BI? m m (&.;- -'"? -* O' R: w te e< V" P v, p ii li v o t v rouwen en vrouwenleven Dwaze overpeinzingen op den laten avond OP den zér laten avond. Mijn anders zoo stille kamer was heelemaal vol. Niet met menschen maar met woorden. Woorden en zinnen die je alleen kunt zeggen als je jong bent. Soms ben ik maanden lang vergeten dat een mensch zoolang en zooveel achter elkaar kan praten. Op een avond als deze weet ik het dan weer. We kennen hem al heel lang. Al jaren vóór hij zoo was als nu, zoo zeker en.... een beetje rumoerig. Vroeger was hij een stille, verlegen jongen die via zijn Calvinistische opvoeding een artistenmilieu en vrijheid voor syno niem hield. Maar dat is jaren en jaren geleden. Nu wil hij geen vrijheid meer of datgene wat bij hem daarvoor doorging. Vanavond wilde hij verschrikkelijk veel. Hij wilde leven, daden doen, her vormen. Ik was slap en ingeslapen, ik had geen eigen meening en ik sloot me op en het was allemaal lafheid. En toen werd ik" plotseling opgenomen in een grooter verband. Jullie suffen hier maar door" zei hij. Het klonk zóó flink, dat ik me inderdaad ont zettend suf voelde. Jullie hebben geen vaderlandsliefde, geen gemeenschaps gevoel, geen begrip van politiek. In Frankrijk...." Tot zoover kon ik hem volgen. Toen hij het woord politiek" had uitgesproken was het mis. Menschen zooals ik, die niet dadelijk met een richting kunnen meeloopen, waar die richting dan ook heen leidt, hebben of krijgen een minderwaardigheidscom plex. Het is onvermijdelijk. Je moet iets zijn in dezen tijd. Je mag de handelin gen van een mensch niet meer zien als het onoverkomelijk gevolg van duizend andere handelingen, toestan den en gebeurlijkheden. Je mag een mensch, je vrienden, je zelf (vooral je zelf) niet meer zien als min of meer verdwaalden of verblinden. Een mensch is óf goed, óf slecht. Je moet kleur be kennen en er zijn alleen maar felle kleuren. Je moet weten. Je moet zeker zijn. Dat heb ik vanavond allemaal geleerd. Maar, aangezien ik zoo goed als niets weet en ik maar van een paar dingen zeker ben, heb ik een minder waardigheidscomplex. Het is een grie zelig woord, maar het valt al mee. Je hebt er alleen last van als je in gezel schap bent. Ik heb er mij dus maar bij neergelegd. Ik zie zoo weinig menschen. Politiek t" zei hij. Ha l" riep mijn complex. En daarna begreep ik niets meer. Ik hoorde alleen maar woorden. Harde, snelle woorden als geweerscho ten 's nachts op een donkere hei. Ge meenschapsgevoel ! Paf l Vaderlands liefde ! Paf! En daar omheen een aarde donkere nacht. ZEKER een uur nadat hij was ver trokken waren die woorden nóg in mijn kamer. Ik heb beduusd voor me uit zitten kijken. Ik zag dingen die ik anders meestal niet zie, en als ik ze zie, mij zeker niet hinderen. Dat er weer stof op de boekenkast ligt, dat die oude stoel nu toch wel erg bouwvallig wordt en dat Moby Dick, onze poes, drie zwarte haartjes precies midden op zijn spierwitte hoofd heeft. En al soe zende ging ook dat voorbij. Dat beetje stof is zoo erg niet, de leunstoel zit in ieder geval nog heel plezierig en die drie zwarte haartjes geven Moby Dick iets heel aparts. Al die krachtige woor den en die felle jonge stem zijn weer vergleden in de suizende stilte van mijn trouwe avondkamer. De mode van morgen Een fraai schouwburg- of dinertoilet is neuenstaande witzijden japon. De sleep komt uit de taille, de mouwen zijn aan het gedrapeerde lijfje geknipt en vallen in een punt tot even over den elleboog. Ontelbare diamant j es glinsteren in de gladde ceintuur. In avondhoeden is dezen winter een eindelooze fantasie. Men ziet de wonderlijkste modellen. Vogelueertjes is geliefd materiaal. Bij de witte japon wordt een hooge puddingvorm van louter witte veertjes gedragen. Bij de wit hermelijnen avondcape heeft de draagster een hoofdtooi gekozen, die veel aan een hanenkam doet denken. Veertjes in allerlei pasteltinten zijn tot een soort helm bijeengevoegd met bovenop een bleekgroene ja igrette. Moby Dick spon. Ik keek de blauwe sliertjes rook van mijn cigaret na die in den hoek bleven hangen waar mijn bezoeker al heen en weer loopend het woord vaderlandsliefde" had los ge knetterd .... Vaderlandsliefde Wonderlijk dat je daar tegenwoordig zooveel over hoort praten. Vroeger hoorde je er bijna niet van. Je zei toch óók niet hardop dat je van je moede: hield of van je man of je kind?.... Zou er op de heele wereld wel n mensch. zijn die de plek kan vergeten waar hifxj kort of lang gelukkig is geweest ? Vaderlandsliefde.... Meisje E. kom voor de klas en maak een reisje van Maastricht naar Leeu warden .... nóg voel ik de angst toen ik met de lange stok met venijnige punt voor de klas stond. Achter je een troep giechelende meisjes en jongens, omdat je het wel wér niet zou weten, vóór je de kaart van Nederland: groen, geel, roze en daarom heen een blauwe zee en verder alles wit. Je begon al dadelijk te stotteren. Het stotteren hield even op als de stok over de Veluwe gleed (daar had je fietstochtjes met je broer gemaakt) en bij Deventer was het weer mis, 't bleef mis tot het bittere einde, tot je met een rood hoofd weer in je bank zat De Veluwe ken ik; de hei daar en de wegen die toen nog heel stil waren En als ze me nu 's nachts eens in een dichte auto zouden zetten en me, laat ik zeggen, nac-~Groningen reden? Ik ben nog nooit in Groningen geweest. En als ik dan uit stapte terwijl het al licht begon te wor den en ergens zou een haan beginnen te kraaien? Zou ik dan weten, voelen dat ik in Holland ben, zou mijn hart dan sneller gaan kloppen of zou ik aanvechtingen krijgen om het Wien Neerlandsch bloed te gaan zingen ?.... Denk je in dat de chauffeur zich in het donker in den weg vergist en je met het ochtendgloren ergens in Duitschland bent.... zou ik dan weten dat ik niet het Wien Neerlandsch bloed moet zingen, maar.... Verwarrend zijn zulke gedachten TOCH laat het woord me niet los; hij zei het zoo geweldig fier ev . zelfverzekerd. En dadelijk daarop zie . ik weer het journaal van gisteren in de bisocoop.... Proeftocht van een nieuwen kruiser... artillerieoefeningen rookgordijn.... en dan vliegmachines en rook en reusachtige sche pen met kanonnen en officieren met verrekijkers en soldaten in hoog gras tusschen veldbloemen en langzaam stappende kameelen met hooghartige gezichten.... Ik denk aan mijn kleine vriendinnetje met de twee blonde vlechtjes en groote witte strikken. Ver leden week mocht ze niet naar buiten, ze was verkouden en ze zat met een dikken doek om naast haar moeder en naaide groene knoopen aan een be lachelijk kleine poppenjurk.... Ik zie de straat hier vlak achter en ik hoor het rumoer van de honderden kleine meis jes en jongens die in de lente buiten spelen.... en dan weer het journaal .... een bom die op zee uit elkaar spfet en huizenhooge fonteinen van water ... .maar dat was op zee en er sprong alleen maar water heel hoog in de lucht.... vaderlandsliefde Ik weet niet meer hoe de burgemeester heette van het dorp waar ik als kind woonde, maar ik weet nog precies waar die oude braamstruik heel achter in den tuin stond en dat de bramen aan den kant van het kippenhok het eerst rijp werden. En dat onze hond bijna niet meer loopen kon van de rheumatiek en 's zomers altijd dwars op het tuin pad lag, vlak bij de hooge zonnc bloemen..... Als we met den bokkewagen door den tuin reden kregen we bij het ronde rozenperk altijd ruzie/ PAO. 12 DE GROENE Ne 305T omdat we dan allemaal tegelijk den bok wilden sturen En dan kwam Moeder den tuin in. ,,Wees toch verdraagzaam kinderen," zei ze en ze trok een dor blaadje van een groote gele roos Kan iemand ter wereld je je her inneringen afnemen?.... vaderlands liefde. ... En als je vader en je moeder nu eens, toen je nog niet loopen of praten kon, naar een ander land waren gegaan en je was daar opgegroeid en je had dóar broertjes en zusjes gekregen en een tuin en een bok en een hond ... .wat zou dan je vaderland zijn? Verwarrend zijn zulke gedachten .... v En dat kleine lage huis.... waar je eens stralend binnen kwam met een raar wit bundeltje in je armen dat je zoon was van nog geen week.... en de blauwe irissen om het huisje en het grasveld met madelief j es.... en dan weer die bom en het water dat hoog opspat, allén nog maar water.... vaderlandsliefde.... en die bom en het meisje met de vlechtjes en mijn moeder bij het rozenperk en de straat hier achter.... Toen keek Moby Dick me aan met groene verwijtende oogen. Dat jij je tijd zit te versuffen moet jij weten" zei hij, maar ik heb recht op mijn schoteltje melk iederen avond".... en toen was het al geen avond meer. G. J. WERUMEUS BUNING-ENSINK Miljoenenbudget der schoonheid KAMERPLANTEN HET Sinaasappelboompje" is een kamerplant, die voor ieders beurs bereikbaar is. Daarenboven behoeft deze plant niet zoo erg in het licht t« staan, om toch succes te brengen en dat is reeds een afwijking van de meeste kamerplanten, Het Sinaasappelboompje wordt bij den bloemist in een warmen bak gekweekt n heeft daarom nogal veel te lijden van den overgang: warme bak?huiskamer. Als u de plant koopt» zit ze vol blad en vol van de aardige kleine oranje appeltjes. Na eenigen tijd gaat het blad afvallen en daarna ook de appeltjes. En meestal ver? dwijnt dan de plant naar den vuilnis bak. Het is echter niet moeilijk, ze over te houden. Meestal loopt ze in den zomer weer uit, krijgt kleine bloemetjes (de voorboden van de vrucht, waarom het gaat) en werkelijk ook de appeltjes, maar in veel minder aantal. Veel zorg behoeft u de plant niet te geven om het zoo ver te brengen; de normale verzorging,. zooals u ze iedere plant zou geven: nieuwe bladiiarde, kunstmest, desnoods nmaal vloeimest, matig gieten. Om de appeltjes zoolang mogelijk te houden zet u de plant na den inkoop in matige kamerwarmte en giet vooral niet te veel. .Veel Zon schaadt, maar in den tijd, dat de plant haar vruchten draagt is de zon niet zoo krachtig meer. O. P. BRONKHOBST HET begint als een sprookje: op haar terras met de roode, de blauwe en de gouden tegels, lag de schoone Egyptische. Slavinnen wuifden haar koelte toe met groote pluimenwaaiers, pauwen stapten fier rond, safierblauw welfde zich de Egyptische hemel boven haar. Maar het gelaat der schoone vrouw stond strak. Was het ziels verdriet, dat haar kwelde? Neen. Ze had slechte ontdekt toen ze, bij het toiletmaken, speurend keek in den spiegel van gepolijst metaal, welke een slavin haar voor hield, dat sluik haar toch eigenlijk leclijk was, hoezeer het ook geurig werd gemaakt door reukwerk, glanzig door welriekende oliën en hoe fraai de hoofdtooi der Egyptische vrouwen er op sloot. En nu tobde ze over een middel om die gladde sluike lokken kronkelig on krullend te maken als de lichamen der dunne slangen, die door de tuinen schuifelden.... Wie deze vrouwe geweest is, vermeldt de historie niet. Misschien was het de schoone koningin Nefretete zelve. In ieder geval zon ze op een middel en vond ze een middel. De dames der Egyptische oudheid leefden weliswaar te midden een er vaak sprookjes* achtige weelde, maar ze konden toch niet, zooals wij, een trammetje of een bus pakken, om naar een kapper te gaan en een permanent" te be stellen I . Toch heeft ook de Egyptische iets soortgelijks door het hoofd gezweefd, toen ze haar slavinnen order gaf korte gladde staafjes van bamboe te snijden. Om deze staafjes werden lokken van heur haar heengewonden. Daarop Werd het geheele hoofd atevig bepleisterd met leem of modder en ten derde kreeg vrouw Zonne opdracht om het coiffure te blakeren, totdat de leem geheel hard was geworden en kon worden weggebikt. Hierna gingen de stokjes uit de lokjes en krinkelden thans inderdaad als even zoovele adders omlaag. pETJWEN zijn gegaan en gekomen *?' sindsdien, maar ook de vrouw onzer dagen koestert nog steeds het gevoel dat sluik haar niet mooi is l Of ze gelijk heeft is een tweede, een feit is het, dat het overgroote deel der vrouwen, die zonder krulhaar geboren zijn, zich laat friseeren, zoo mogelijk permanenten". Hiervoor bestaan diverse methoden, die steeds gewijzigd en verbeterd worden. Niettemin blijft het nog altijd een coryée voor de vrouwen om zich eenige uren lang aan een per manent''-behandeling te onderwerpen. Maar ze doen het gedwee. Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden", zeiden onze grootmama's hardvochtig en de facto blijkt miss 1935 het met haar eens. In Amerika heeft de gemiddelde vrouw er tijd n geld voor over om er ,,goed uit te zien", zooals men dat daar noemt, hetgeen beduidt: om een mode-gezichtje en een mode coiffure te hebben! De mode-experfs in de Staten moedigen dat natuurlijk ten zeerste aan. Dezer dagen zijn allen, die in het schoonheidsbedrijf" werk zaam zyn, bijeen geweest om te confereeren over hun toekomstplannen en daar hebben ze meteen de wereld kond gedaan van hun schoonheidsbudget". Gaat alles zooals de heeren en dames beauticians" willen, dan zal er in den jare 1030 in Amerika alleen de kleinigheid van $ 30.000.000 worden gespendeerd aan de schoonheid. Onder beauticians" verstaat men in de Vereenigde Staten de schoon» heids-expert in het algemeen, de kapper, de masseuse, de dieetspecialist en de handelaar in cosmetische artikelen. De Amerikaansche vrouw wordt door hen magnetisch aange trokken en, wat mér zegt, ze schijnt er op het oogenblik het geld voor te hebben I We herinneren ons een f Urn, waarin de Amerikaansche maatschap pij door de crisis heengeholpen werd dank zij een Ministerie van Amuse ment" en waarin tegen het slot, een symbolische cowboy door de hemelen reed om den volke te verkondigen dat de malaise voorbij was. Dit tijd stip is misschien nu bereikt; in ieder geval wordt er van mannelijke zijde niets gedaan om het vrouwvolk te verhinderen 30 millioen dollars aan haar good looks" te spendeeren. AAR.... wat krijgen ze er ook ? niet voor l Een te int als peachesand-roses" l Valsche wenkbrauwen, die wel peperduur zijn, maar die dan ook de zwaar mishandelde, bij ge plukte, uitgedunde en kapot-geverfde boogjes geheel overdekken! Valsche wimpers, die de oogen overschaduwen en those baby-looks" geven aan dames, wier babyjaren lang terug liggen t Valsche vingernagels in bloed en ander rood, die dames aan de vingers worden geschoven, die overdag weinig tijd hebben en 's avonds toch smart" willen zijn. En dan natuurlijk nog de dozijnen soorten rouges en poeders, de lippenstiften, die dezer. dagen gerust brazen" mogen zijn, als de gelaatsrouge dan maar een beetje gedempt is. De lotions en ietwat kleverige vloeistoffen, die be doeld zijn om de als uit bakeliet ge goten kapsels waardoor heel wat haar uitgedund moet worden ! in vorm te houden. Het matte goud poeder, waarmee coiffures en ook aan gezichten overwaasd worden. Waar lijk, men krijgt waar voor zijn geld. Er zijn ook vijf nieuwe soorten permanemV'-machines in omloop ge bracht, die het proces korter en aan genamer heeten te maken. Eén dier machines specialiseert zich zelfs alleen op de onnoozele nekhaartjes, die hier mee tot krulletjes worden hervormd. En dan te weten dat er romanciers zijn, die juist aan die nekhaartjes weemoedige of verliefde beschou wingen hebben, gewijd! ERICA ?'? *? __ ? ?' ? ' ? S f Aan de abonné's van 99 DE GROENE jj . die er de voorkeur aan geven het abonnementsgeld voor 1936 l per giro of postwissel over te maken, wordt verzocht dit te doen f VÓÓr 15 Janiiari a,S*, daar anders een V kwitantie wordt afgegeven, verhoogd met zegel en incassokosten. f ONS POSTGIRONUMMER IS 72880; GEM. GIRO G. 1000 -..-?- * f»venr\ A M M C B 2 5 s i s i De Administratie: GROENE AMSTERDAMMER j . _^ AMSTERDAM C. I Keizersgracht 355 i Keizersgracm «a* - r''""iiiiHimimimiimiiiiHiiuiiiMitiiMi!iHiimiimiiMHHiiiiiHiiiimiiiiimiiiiim PAG. 13 Dl GROENE N0.3SS7 PAO. 4 n* f:a Keuken tafelkleed 130 X 150 ..0.95 Ontbijtlaken, 120 X 145 halflinnen ..U.95 Ontbijtstel, 150X150, m. 6 vingerd., prima crèpe 1*85 Tafelkleed, bedrukt, 130 X 160, prima crêpe 1*65 Handwerkkleed mei bonten rand 130 X 160 ,. 0.95 Idem, wit, <. -_. 130 X 160 . , l 65 Theewarmers geteekend . 0.35 Div. garens, rest., uitgebreid kleurenass., kluw o* streng 0.03 Badhand doeken, 50 X 90 0.25 Badlakens, ' 140 X 160 . . 1.65 Japonschorten Cretonne, pr. kw., alle maten, 42?50 1.95 Fantasieschortjes, alleraard, kl. en modellen 0.95 Badjassen v, dames en heeren 125 cm lang 2.75 Heerenzakdoeken, pr.kw., groot _ p. y7 doz. - . 1.5U Dameszakd., pr. kw. macco, moderne dessins, per % dozijn . . . 0.65 Van opruimings artikelen worden geen stalen of zichtzendingen ge zonden. Zaterdags tot 10 uur geopend NV. HET HUIS Kalverstraat 1 3 4 A'dam C. - Tel. 34689 Was DE GROENE juist uitverkocht toen U er naar vroeg? Een goede raad: NEEM EEN ABONNEMENT! ZIE. DEN BON OP PAG. 20