DE KLEINE KRANT IIIIIIIMIIIIIIMIIItMIIMIIIMIIIIMHKIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIM f BERICHT j | Wegens plaatsgebrek moet deze week I het Hoofdartikel blijven liggen, f TiiHiimiiiMiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiHiiiii Rectificatie T kwaadaardige zetduiveltje heeft ons weer eens leelijk parten ge speeld. Wij willen nog even rechtzetten: In het politiek overzicht van 28 Mei 1922, ie kolom, ije regel van onder stond te lezen: ,,De definitieve pacifi catie van de gehele wereld kan nu niet lang meer op zich laten wachten." De welwillende lezer zal natuurlijk begrepen hebben, dat deze zin moet luiden: De wereld stort zich in een toomeloozen bewapeningsren, welks doel of gevolg een onontkoombare oorlog is." Nederlandsen» oorlogsplannen? QNGEVEER gelijk met de publica ties van den heer Mowrer in de Chicago Daily News over den Nederlandschen angst jegens Duitsche invalsplannen, behandelde Lai-Lek-Lee in de Japanese Garden Herald" de overvalsplannen van ? Nederland op Duitschland. Na gewezen te hebben op de groote ontwikkeling van ons luchtvaartverkeer in de laatste jaren, op de oefentochten van onderzeeërs door vijf werelddeelen en op de groote manoeu vres van den vorigen zomer, maakt de heer Lai-Lek met ongerustheid melding van de groote leeningen die in de laatste jaren door Nederland zijn aangegaan. Dit geeft reeds voldoende reden tot angst, maar deze wordt nog verergerd als men bedenkt dat thans overal in Nederland vaste bruggen en nieuwe wegen worden aangelegd, in de rich ting van de Oostgrens! Terwijl een van onze belangrijkste luchthavens ligt in.... Twente. En tenslotte komt dan de Nederlandsche Regeering bij de Kamers in dienen het zoogenaamde Defensie"fonds tot een bedrag van ongeveer 5300 milliard gulden.... Er is" zoo schrijft Lai-Lek, voor Japan reden om zich tegen deze agres sieve bewapening te verdedigen door uitbreiding van zijn vredelievendheidsweermacht!" Uniform voor Journalisten JN de Tweede Kamer is een wets ontwerp ingediend, dat beoogt voort aan ook de Nederlandsche journalisten in uniform te steken. Er worden drie rangen ingesteld: verslaggever, redacteur en hoofdre dacteur. Op de revers van zijn uniform krijgt de verslaggever een metalen plaatje, een vulpen voorstellende, de redacteur een schrijfmachine, de hoofd redacteur een bureaustoel. De uniformen zijn als volgt: Sportjournalisten: plusfour, schiller hemd, sportief colbert, op de rechter mouw voetbal of discus. Journalisten voor politeke artikelen: suite, hooge hoed of dop; rechter mouw hol vat of slang. Kunstrecensenten: C en A costuum, geen hoed; rechter mouw: notenbalk of palet. Persfotografen: regenjas, rechter mouw: fototoestel. De onafhankelijk werkende categorie artikelenschrijvers behoeft geen uni form te dragen. Wel is verplicht het duidelijk zichtbaar dragen van de af beelding van een encyclopedie. BUITENLAND IN het Hauptmann-proces zal wel licht weer een nieuwe wending ko men doordat senator Hoffmann her opening van de instructie in het De wonderen der Journalistiek WILLEM KESt Oprichter van het Concert gebouw-orkest te Amsterdam. TE MUNCIIEN_OVERLEDEN. (Van onzen correspondent.) MUXCHEN', 21 Febr. In de Uni versiteitskliniek tb München is heden avond overleden W i lle m K e s, in den ouderdom van 79 jaar. Willem Kes. Willem Kes was de oprichter van het Concertgebouw-orkest te Amsterdam. Voor biografische bijzonderheden van den overledene zie pag. 2, 56 kolom. (De Telegraaf van 23 Februati 1934, Avondblad.) WILLEM KES TACHTIG JAAR. De kunstenaar, die den roem van het Concertgebouw orkest vestigde. PAEDAGOOG VAN GENIALE HOEDANIGHEDEN. WILLEM KES wordt morgen tachtig jaar. Onverbrekelijk is de haam van den kunstenaar, die niet alleen als buitengeWillem Kes. woon dirigent, maar ook als geniaal paedagoog op een belangrijke periode van ons muziekleven den blijvenden invloed ?uitoefende, waarvan de (enz. enz.) (De Telegraaf van 13 Februari 1936, Avondblad.) \ ontvoeringsproces bevolen heeft. Uit drukkelijk werd er echter bij vermeld dat hiervoor de executie van Hauptmann niet zal worden uitgesteld. Langzaam maar zeker beginnen toch ook in Amerika de Europeesche denk beelden omtrent rechtspleging en justi tie ingang te vinden. Oormaken en gevolgen Wat de liefde teweeg kan brengen nPOEN Senor Juan Pombo de hand gevraagd had van Senorita Elvira Rivero, stelde zij als eisch dat hij eerst een Oceaanvlucht zou volbrengen. Hij deed het, en thans vormen zij een ge lukkig paar. Bij ijvere naspeuringen bleek ons dat er niet minder dan vier op precies dezelfde wijze verloopen huwelijks aanzoeken zijn geweest in Europa, namelijk: Een Fransche Monsieur hoorde zich door zijn aangebeden Demoiselle den eisch gesteld, eerst faam als escroc" te verwerven, overal uitgewezen te worden en daarna een proces te ver liezen tegen een groot Nederlandsch Dagblad. Hij deed het voor haar. Toen een bescheiden Oostenrijksch schilder naar de hand van zijn Fraulein dong, deelde zij hem mede, slechts de vrouw te willen zijn van een dictator over minstens 70.000.000 zielen. Het is den armen man niet gelukt. Daarom probeert hij nog steeds aan te sluiten. Een juffrouw uit Oss stelde haar galant den eisch, eerst wegens moord levenslang te krijgen; als hij dan vrij was zou ze verder zien; Tenslotte was er een Signorina die haar Signor wel accepteerde, doch hem voorschreef, tenminste n werelddeel grondig uit te moorden. Hij is er mee bezig. _____ MISDADIGHEIDSVRAAGBAAK ( Vragen voor deze rubriek te adresseeren aan Mr. J. Link, Strafgevangenis, Leeuwarden.) J. P. te K. Probeert u liever een kraakje. Met bankbiljetten is wel te verdienen, maar het wordt meestal ontdekt. Klaas". Niet in Oss asjeblieft! Kidnapping blijft uitzondering; de meeste orkestleden ontvoeren gén meisjes. N. de C. te 's-G. Je komt er altijd beter af als je dronken achter het stuur iemand aanrijdt dan wanneer je uit honger brood steelt. Frans L. te M. Daar staat maximum zeven jaar op. ||OU zee ! Hou zse, meneer volksgenoot,! hou zee i Wat heb ik meneer lan^ niet l in den winkel gezien l Een beetje griep gehad. Komt dat hou-zee-weertje. Sssst, kameraad volksgenoot [j Hou-zee-weertje noemt u dit ho".d«nj weer dat lijkt op landverraac Is immers ironisch bedoeld, k.i raad ezel l Ach juist. Hahaha ! En kan ik mijn volksgenoot van zijn? Geef mij een doosje Van Duy cigarillos. Er is vanavond een :ilm.| voorstelling. U wilt toch niet zeggen dat mijn Van Duyltjes st.. .. Niet te harden, volksgenoo . IQ huis mag ik ze niet meer rooken van de vrouw. Maar om mee te nemen zijn ze geschikt. Ze kunnen me fouilleeren.. geen stinkbommet j e zullen ze vinden. En als ik dan binnen ben, komen mijn Van Duyltjes voor den dag t Is ie effe houzee P! Reuze, volksgenoot, reuze ! Mag ik even dien jongen kameraad helpen ? .. .. En ? Geef maan twintig Mus-ert-1 piraten. Die zijn uitverkocht tot mijn spijt. | Ik zal dadelijk het kringhuis opbel' >n... Hou nou effe zee, hél Zoo.ang kan ik ommers niet wachten. Geef dan maar 'n pakkie Miss Noire. Zeker, alstublieft, volksgeroot. Hou zee, volksgenoot! Hou zee. En, wat ik zeggen wil, me ie«r kameraad volksgenoot,. hoe is .< lijn nieuwe merk u bevallen ? U weet .vel, mijn Burgemeester van Amstenr.-.de" van acht cent? Om de waarheid te zeggen, liet b»st. Nee, de kleur beviel me al d delijk niet. Te.... hoe moet ik het * oemen .... te bruin, ziet u. Enhetbim enwerk lijkt me ook niet puik. Hoe is het mogelijk, kamer ad. Anders heel geen klachten gehad ! £en kranig model en een fijne geur. Nou, ik houd m» maar bij ; lijn Van Duyltjes. Daar zit tenminste een luchtje aan. En wat die rede van o: zen grooten voorganger bij het graf </an kameraad Gustloff betreft.... O zoo, meneer volksgenoo , o zoo ! Ik ga een nieuw merk lancet en. Ghetto". Zal populair worden, merker! Succes ermee, kameraad. Hou zee ! Hou zee, volksgenoot! Tot z ens en hou u maar zee l Kunt u er uit ko men? (Nadruk verba en) THANS: f IEDER COSMOPOLIET; Onze billijke populaire tour doo België, Frankrijk, Zwitserland, Iteli Oostenrijk en Duitschland. l N 9 D A G E N Europa wonderreis per luxe autobus met chauffeur GIJ BEHOEFT SLECHTS TE ZITTEN!'* PROGRAMMA Ie d*g: Amsterdam naar Brussel, alwaar van taal veranderd wordt.Lof ««ren In de Grot v. Han. 2e dag i Parijs'en de bezienswaardigheden In haar omjevlrj. Autotocht naar Versallles met bezoek aan de ruïne van het Verdraf van Versallles, waarin noj de authentieke f eest van Locarno. Maaltijd In het Hollandsch restaurant, 's Avonds bezoek aan de fe sloten schouwburgen. 3e dag: Langs de Fransche versterkingen naar Genève. Bezoek aan de Inrichting voor lijders aan dlplomanle. Gelegenheid tot bezichtiging der prachtige collectie belangen der wapenfabrlcage. Rondgang door het Vólkenbondspaleis met de beroemde Salie des Pacts Perdus"; daarna om den tuin leiding. 4e'dag: Rome en omstreken: Bij droeg weer " uitstapje naar Addis Abeba (drinken mee nemen). Tocht dóór het antieke Rome van vroeger: Parlementsgebouw, Koningshuis, Musoleüm, gedenkteeken van den teruggekeerden sol daat, hospitaal bezoek, 's Avonds naar de oorlojscommunlquéi. 50 dag t Rondrit door Trentlno, alwaar men getuige Is van den onbeschrljfelljken geest drift dar bevolking om In Afrika voc Mussollnl te (aan vechten. 60 dag: Over den c e h e e l verlaten Brer nerpai naar Oostenrijk, alwaar alleen hc verkeer llnki mag zijn. 7e d»g: Wéenen, De Parel voor de Zwijnen' Rondleiding wordt verzorgd door bulter landiehe Illefale organisatie. Lunch naa keuze In de Habsburgsche Restauratie <-' In De Kleine Entente. B* dia: Het Ille Rijk en xljn woeste natuur Bezoek aan de Olympische Wlntirspelr. en twee concentratiekampen. Mogelijk held voor een gedeelte van het gezelscha om hier achter te blijven. Den nabestaande kteren wij den vollen prijs van het nic> meer genoten traject uit l Dan naar Berlijn: Bezichtiging der macht hebbers, 's Avonds: Grand Guignel, Op voeringvan Greuelmirchen. 9e dag: Vetlooze maaltijd. Bijwoning van er rechtszitting: Elntopf Gericht. Daarna gi. legenheld tot vluchten. Langs' de volmaakt ? Forten van den Rijn naar Holland, waarr. een leder, voor zoover nog aanwezig, ilc' EN DIT Adv. veilig naar huls kan begeven ALLES VOOR EEN SPOTPRIJS Slechts ten koste van Europa PAO. If DE GROENEN* 10*4 [|pt^lf|*J '?F^'^''" ?&;'&?-?"* ? r xsw ^«^'??S ierte vru ven< MONICA, Monica, heb je wel gezien, flat ik van je houd? Monica, ik houd van je! Ik wil . r4)d samen met je zijn. Monica, antv 'ordt my." M 'iica bleef stil. Ach Hendrik, wat ;il ik je zeggen? Ik vind je heel aarcl.r en zoo. Maar van je houden..." D' jongeman was gebroken. Hij |draa:ie zich zonder woorden om en verli : de kamer. Met stekende oogen trok tij in de garderobe zijn jas aan i en vTÏiet zwijgend het huis. O j straat was het lente. De kastanjebo nen waren in knop, de taxi's ! reek" met open dak. De menschen waru; ?!den met open jas. Maar Hen drik norkte het niet. Hij liep en zag niet 'roe de zon straalde. Wat moest hij 'oen? Waar moest hy heen? Alle.s was toch zinloos. Niets kwam er u. i>r op aan. Zoo liep hij door, tot bij <' gens ging zitten. Het was een café<- tras. Hy bestelde moedeloos iets, en glaasje vermouth. Het kwam .. het smaakte hem niet eens. Daa: >m vroeg hij er nog een, dat ging al !'? ter. En de zon scheen lekker wanu in zijn haar. En er kwamen moo;.- vrouwen langs al waren het niet alle deugdelijke. Maar zoo was Hen alk. En daarom bestelde hij nog .-en glas, maar nu Fransche en Itali ansche door elkaar. Dat is een heet j k mengsel; dat vond hij ook en ! larom liet hij het nog eens ben-, len. Toen vroeg hij een bols. En l j dronk er twee. En toen draaide bet aféterras een klein beetje. En | een iame die naast hem zat aan het i volg nde tafeltje had eindelijk succes, na <???!! half uur kijken. En ze dacht: k- je nu wel, ik voel zoo iete. Als je h. r maar niet opgeeft, is het nooit verl. -en moeite." En hu vroeg of zij i: ?t aan zijn tafeltje wilde komen k'i. En hij bood haar en hem een veri> -mth aan. ?' , uica was alleen achter gebleven. De zon scheen door de gordijnen van haar zitkamer. Ze zat alleen in haar kam.T en verveelde zich een beetje. Of -^rvelen kun je dat niet noemen, iii je weet hoe dat is als het voor jaar ia. Daarom ging zy naar beneden «a br-lde haar vriend Pred op. Fred, vil wandelen, ga je mee?" Maar Fred had dien avond een afspraak en had geen zin om dien middag weer geld en aandacht uit te geven met Monica; hy zei, dat hij geen tijd had, en dat wandelen een belachelijk vooroordeel was en dat zij niet wilde wandelen maar alleen voor een caf zitten en dat ze zeker aan de rieten stoeltjes zou blijven haken met haar nieuwe mantelpak en dat het alleen om het mantelpak begonnen was en dat zij niet moest dwingen. Toen ging Monica alleen en kwam voor het caféaangewandeld waar Hendrik zat, met staaroogen in de damesoogen, en niets zag. Monica zag hem al toen zij aangeloopen kwam en kon toen niet meer omdraai en en moest het eenige vrye tafeltje nemen dat er nog was en dat was naast Hendrik en zijn tafelgenoote, waar eerst de dame alleen gezeten had. Hendrik was erg dronken en deed de dame een huwelijksaanzoek: Mary", zei hij, Mary, nou moet je eens luisteren, zeg, heb je wel gezien dat ik u min, dat ik je min? Zeg? Of heet je geen Mary, ik houd van je Marie, zeg, geloof je dat wel, hps. Je hoeft het niet te gelooven want het is ook niet waar, ik wil heel wat anders, zeg. Ik wil altijd met je samen zijn, Marie, antwoord mij of vin-je mij alleen maar aardig, heel aardig. Ant woordt mij, verdomme; zeg maar: Nee!'' De menschen er om heen lachten en keken geamuseerd of geërgerd toe. Hendrik zat daar met ordeloos haar. De zon schoot er lichtjes doorheen. Zijn da? zat scheef; zijn mouw was nat van de jenever. En toen Monica hem zoo zag, woelde er ineens iets overstelpends in haar op, iets dat uit haar groeide en waar zij buiten stond. Er was iets, dat zij op eens heel zeker wist, positief en onontkoombaar zeker. En toen Hen drik weer bazelde: Nou Monica, nou Marie, nou Harmonica, wil je de harmonie met mij, zeg?" stond zy op en ging rustig bij de twee aan het tafeltje zitten. Ja Hendrik, ik houd van je," zei zy. Maar praat wat zachter als je wilt." En tot de dame: Deze heer is mijn man, wilt u alstublieft weggaan?" en tot den keUner: Ach Ober, bestelt u even een taxi!'' H, B. FORTUIN Met Jo Spier Uit en Thuis WAT zou er van Jo Spier ge worden zijn als hij toevallig eens twintig jaar vroeger het levenslicht had gezien? Dan zou hij ongetwijfeld óók een knap teekenaar zijn geworden, want zulk een aanleg verloochent zich niet. Maar dan zou hij zijn carrière hebben gekozen in een tijd toen de kranten het nog zonder teekenaar meenden te kunnen stellen, en daardoor zou er een voortreffelijk reporter aan hem verloren zijn gegaan. De Maatschappij Nederland heeft onlangs een album uitgegeven, be vattende een aantal teekeningen die Jo Spier op zijn reis naar en door Nederlandsch Indiëheeft gemaakt. De meeste van deze teekeningen zijn indertijd reeds in De Telegraaf ver schenen, doch hier vindt men ze ge kleurd. (En, het zij tot eer van de firma Enschedéen Zonen gezegd: buitengewoon mooi gereproduceerd.) En nu blijkt pas wat J o Spier als reporter met de teekenstift waard is. Want slechts de allerbeste reportages verdragen bundeling en heruitgave in boekvorm. Jo Spier werkt voor de krant, en hij heeft een vaste manier van tee kenen, een procédéwaarvan hij niet afwijkt. In deze twee dingen ligt een gevaar. Krantenwerk heeft een vluchtig bestaan, en de lezer die in vijftig teekeningen dezelfde hand en dezelfde manier heeft herkend is maar al te zeer geneigd het den eenenvijf t igsten keer wel te gelooven: O ja, dat is Jo Spier aardig" en hij zou het niet niet eens merken als het toevallig namaak was. (Menige reclameteekenaar weet dit en maakt er dankbaar en onbescheiden gebruik van.) De teekenaar deelt hier het lot van zijn collega met de pen, die ook zijn moeite, zijn zorg en zijn talent wijdt aan een product dat na vluchtige kennisname voor den voddenman wordt bestemd. Daarom is het zoo te waardeeren dat in dezen tijd een Nederlandsche onder neming een album als Uit en thuis" als propaganda-uitgave durft te lanceeren. Want nu bekijken wij deze reisschetsen als reeks, de eene na de andere, aandachtiger dan destijds in de krant, en: Welk een reporter l" zeggen wij. De kunst van den goeden reporter is: Jo Spfer: Port Said (Uit het album Uit en Thuis") zijn lezer de dingen te laten mee-zien en mee-beleven, maar hem mér te laten zien en beleven dan het geval zou zijn als hij er zelf bij was geweest, door de hoofdzaken naar voren te halen, de kern te belichten en van het bijwerk juist zooveel aan te duiden als noodig is. Dat is het precies wat Jo Spier doet. Bekijk met aandacht een willekeurige teekening van hem: verbazingwekkend is het wat er alle maal is weggelaten. Maar wat er op staat is precies wat noodig is om het beeld gespannen van leven te maken. Zie dien eenen dooden rat op straat in Port Said en die paar stippen om de koppen van mensch en dier u ruikt het Oosten, u hóórt het gonzen. En zie dan verder hoe elk streepje ver antwoord is, elk detail zijn plaats heeft; zie de rake typeering der hoofd figuren, maar zie ook dat kleine ezeltje heelemaal op den achtergrond, een ezeltje zooals u ze alleen in Noord Afrika ziet (tenminste als u met Jo Spier reist; wie weet wat u anders niét zou zien). En zooals elke teekening, zoo is óók de keuze der onderwerpen, en wie dit album rustig bekeken heeft is inderdaad uit en thuis geweest: hij weet meer van een reis naar Indi dan hij uit een dik boek-in-woorden had kunnen leeren, hij heeft iets van Indiëgezien, geproefd en gevoeld. Misschien heeft dat niets te maken met Kunst anderen mogen daarover oordeelen en dan tevens uitmaken wat meer waard is: voortreffelijke journalistiek of middelmatige kunst. Inmiddels zal het publiek zeggen: Geef mij maar Jo Spier," en het zal geen ongelijk hebben. F. A. ROELS Brandwonden Purolerop Puro/geneest Wat Münhardi maaM i» goed PAG. 17 DE GROENE No. 3064 i l U