De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1936 27 maart pagina 3

27 maart 1936 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

u LENTE 1935 (Marianne, Parijs) De verkeersagent zegt wel-te-rusten (Sydney Bulletin) ^ f l Veilig verkeer (Passing Show, Londen) Vuile, verschoten gordijnen en tapijten als nieuw! Door ons procéd stoomen, kleurophalen off oververven in andere tint. Schoonmaaktijd ^ Palthe-tijd rr ?!"??, J N.V. UURWERK, GOUDEIV ZlLVERflAIVÜEL > GEUR. BREEN Nienwendljk 179 Haarlemmeratr. 84 RUIME SOBTEEBING ELECTB. KLOKKEN * Vert. ZentRa Horloges Reparatie Inrichting TOOF O ORWEBKB N, «O CO EN MOOI PLAN ZUID COMFORT. KAMERS Rustige omgeving. Prijzen naar de tijden. Br. No. 1120 De Groene. B Vort Ribbentrop RaadsBlttlng ERLIJN had den tijd gehad om den vrien delij ken Von Ribben trop te vermommen als een lOOpCt. Nazi, machinaal en gela den. Koesterden de DuitIschers nog illusies? Zeker niet wat de uitslag der stemming over het verbreken van Locarno be treft, maar zeker wel ten aanzien van de cijfers der stemming. Te voren hadden zij aangekondigd dat hun woorden vóór alles bestemd waren voor de volken zelf, over de hoofden der Raadsleden heen, en dat zij gewijd zouden zijn aan het vredesaanbod van den Führer". Maar het was vooral een half politiek, half juridisch pleidooi om stemmen te winnen. Een Amerikaansch journalist vatte Ribbentrop's rede als volgt samen: Ten eerste: wij hebben het verdrag niet verbroken. Ten tweede: als wij het gedaan hadden, zouden wij gerecht vaardigd zijn. Ten derde: wij zullen het nooit weer doen!" Men was nieuwsgierig naar de stemmen van de Latijnsch-Amerikanen en van Denemarken. ,,Ik verzoek u te ant woorden met ja, neen of onthouding," had de president gezegd. Toen Chili aan de beurt was begon zijn vertegen woordiging: Wegens het feit, dat " en na vijf minuten gesproken te hebben, besloot hij: onthoud ik mij." De stem werd als geldig beschouwd. Argentini zei: Ja"; dat land is politiek, econo misch en geestelijk onder Engelschen invloed evenals het salpeterland Chili onder dien van Duitschland. Ecuador?" vroeg de president. Ecuador antwoordde niet. Reeds twee dagen was de vertegenwoordiger niet aanwezig. Wegens ziekte, zoo had hij laten weten. Ik heb naar hem laten vragen," zeide de Fransche gedelegeerde zachtjes, ,,maar hij was uitgegaan...." Uit naam van Denemarken antwoordde Munch: Ja". Het gezicht van Von Ribben trop, tot nu toe onbewogen, betrok. Ook kolonel Beek antwoordde: Ja," hoewel zonder eenige geestdrift of overtuiging. Litwinof onthulde voor het eerst door zijn antwoord, dat hij ook Fransch kende; hij, die steeds Engelsch spreekt liet een donderend Oui" hooren. (Marianne, Parijs) Engeland en de kleine] mogend heden HET Britsche publiek, dat over tuigd is, dat deze crisis zonder oorlog tot een einde zal komen, blijft onverstoorbaar evenals in 1908 en in 1912, toen Europa maar net een oorlog kon vermijden en evenals in de crisis van Juli 1914, die op een oorlog uit liep. Misschien zullen er weer drie crises noodig zijn voordat het Engelsche volk, thans nog pacifistischer dan vóór 1914, het stadium bereikt waarop het bereid is te vechten. Maar dat stadium zal onvermijdelijk komen wanneer Engeland, evenals voor den oorJog, alleen maar probeert zich er politiek uit te draaien, zonder ooit de oorzaken van het conflict onder oogen te zien. Onder de -internationale anarchie van voor den oorlog, was de evenwichtspolitiek de eenige basis van internatio nale betrekkingen, en kon de diplomatie niet veel anders doen dan uitwegen . zoeken en prestige-politiek voeren. Maar de opzet van den Volkenbond was juist, in Europa een rechtsorde te vestigen. De Engelsche gave om iedere kwestie on bevooroordeeld zonder al te veel principes te behandelen, wordt dikwijls aangezien voor het resultaat van een langdurige politieke ervaring; en in de dagen van internationale anarchie was de onafhan kelijkheid van den eerlijken makelaar", zonder eigen belangen in Europa, soms een vredesfactor. Maar deze traditie laat het Engelsche volk bij de huidige situatie volkomen in den steek; het praat over collectieve veiligheid, maar begrijpt er niets van. Als de eenzijdige verdragsbreuk-zonder-eenige-waarschuwing ver ontschuldigd of slechts formeel veroor deeld moet worden en den rechtsbreker verzekerd wordt, dat f\ tieven volledige instemming vim ? het Geneefsche systeem onni ,j tegen den grond. Toen Engeland sancties eisch _ Mussolini, juichten alle kleine ? ;oge' heden Engel ands initiatief toe, <>ve ?ij Sir Samuel Hoarc's ondubbr' inn doch spoedig vergeten, verklari .r de grondstoffen toejuichten. Zij l >op dat Engeland eindelijk besefte, lat Volkenbondslidmaatschap meebn :gt,< de verplichtingen in elk geval worden nagekomen. En zij steu Jen sancties hoewel hun belangen r direct bij betrokken waren en zi econ misch veel riskeerden. Openlijk ze ie i in Genèvc, dat de meeste land. i namen in het besef dat deze met J tegen Italiëslechts een proef-proc. . voor een verzet tegen het Hit' Thans vragen zij zich in de corrici rs va de conferentie te Londen af. wat et nj is van een proef, als de uitvoeri g plaats vindt. (New Statesman and Nation, l Een andere Engelsehe meeni. WAT moet Engelands houdin Deze kan het best bepaald door erop te letten, wat Sowjct-J is]a zou wenschen dat wij deden i net het omgekeerde te doen. (Hoofdartikel in de Daily Mail, I De City is pro-Dultscb HET is zeker, dat de City dagen bezield is met voor d schers gunstige gevoelens. Zoo el financieele als in industrieele kri -jen dit te constateeren. En deze . gesteldheid beheerscht de situati . di de conservatieve regeering gaat te raad opvolgt van de beheerscht s va het Britsche economische leven. De City heeft inderdaad hè- l financieele overwegingen, die er h, vr brengen, het met Duitschland p accoordje te gooien. Debesprekin. n,c meermalen tusschen Montague > or (den directeur van de Bank of E; gla en Schacht hebben plaats gehad, dit ten duidelijkste. Maar ditmaal de pro-Duitsche invloeden van <; ondersteund door de openbare n De City is tegenover Duitschl gunstiger gestemd, nu zij zeer m is over Frankrijk, over welks fin politiek zij zeer geprikkeld is. Mer dat de wijze waarop Frankrij verweert tegen de economischt het commercieel herstel van de 've verhindert, dat Frankrijk dus de > <n is van alle huidige moeilijkhede. veroordeelt dus Frankrijks huidij. ding, hoe gegrond zijn juridische menten, welke als spitsvond! hei worden beschouwd, overigens oc Deze invloed van de City werkt durend ten nadeele van Franki jk ten voordeele van Duitschland. (Daily Heratd, L.nda Amnestie of vervolging T DEZER d. ,'en j er in een politiek pn begonnen tey n tig mannen < wen; zij wor .en l schuldigd va bo verraad, onv!at een illegale ocii' democratisch' opgericht zo hebben. Twt .; de beklaagde i, Heinz Sailer, vroeger redactei r de Arbeiter-Zeitung en Marie I ;nh een textiel-arbeidster, dreigt de da straf en den overigen lange ge va nisstraffen. In West-Europeesche in waar sociaal-democraten een leid' spelen in het politieke leven en al ??:: lutionnaire actie mijden, wekt l 't bazing dat de doodstraf kaï. s« op het organiseeren van zt: k partij. Oostenrijk is een Ch istó Corporatieve staat" en de reg vorm is een dictatuur. Maar Schuschnigg is er altijd op geweest de wereld te overtuigen dat' althans geen terreur bestaat, die te/* Von Schuschnigg i zijn btiona , vroo|e noj; t lam! eltl Ike or var usin ' geerir betr lo.z. ^ | VOC' dit lm on1 bliek vallet' i.s met Duitschland. Kondigde ?Cerstmis geen amnestie af voor tenrijkers, die aan de twee logen hadden deelgenomen en daarvoor geen waardeering bij rsche democratieën? Want hun - is noodig voor het bewaren onafhankelijkheid tegenover het socialistische Duitschland. Door re socialisten en vakbondsleden, steeds een machtige groep in , urmen, van zich te vervreemden, in de kaart der Nazi's, die van vredenheid gebruik maken. om redenen van binnenlandsche buitenlandsche politiek is het t belang van de Oostenrijksche om in dit proces clementie iiten. En de Engelsche houding a de Oostenrij ksche regeering :-en groot deel door haar houding roces worden bepaald. (Manchester Guardian) iels is het vonnis, waarschijnlijk r den druk van de buitenlandsche opinie, betrekkelijk clement uitenrijk's anti-semltlsme EOI'OLD Kunschak, de vroegere van den arbeidersvleugel van nrij ksche christen-socialistische eft dezer dagen in een toespraak dat men een eind zou maken ruisvogelpolitiek in het Joodsche !;. Hij eischte een snelle opan dit vraagstuk uit sociale ngen. De leiders van de arbeiders loeten voortaan naar afkomst en denkijze l ooren tot het van ouds gevesfgde i. istelijke volk. De ontbindende ttvloec! van het Jodendom moet uit het esteli i en oeconomisch leven van het uitsd ? vol* verdwijnen. Het is op ziin chts1. ezeg d lichtvaardig om het vraaguk h n te willen draaien. Er zijn maar ree r wegen: een tijdige oplossing van igstuk, waarbij men redelijk en me: * helijk te werk gaat, of een geweld ige iplossing. Van :.iag en morgen zouden bekende ste! !cen te Weenen over het Joodsche aag.'-. :k spreken. Moi' igneur Innitzer, de Weensche ;rdin il-aartsbisschop, heeft Zondag op g Jte vergadering gezegd: Mi had misschien beter gedaan nog |en oo nblik te wachten met te spreken an et christelijk Oostenrijk en eerst o Tgangsnaam te scheppen. Nu Ceft i; >n in zeker opzicht een voorschot igeve . maar houdt men zich niet aan talingen; zoo komt het, dat men : en haar vertegenwoordigers oordelijk stelt voor hetgeen in istelijken staat Oostenrijk nog rde is. Ik moet als vertegenwoorn de kerk, ondanks het feit dat eboden is, toch den eisch stellen, meer ernst make met de inlossing z beloften." N. R. C. idadigheden in Spanje ;;olf van geddadigheden , Granada en zelf wordt veroorzaakt uitgesproken ? kers uit de lagen van aatschappij, >r provoca'Chtscheor- zamora H. Gelukkig de aanslag op Don Luis Jimenez Jen bekenden jurist en socialist. uiden de roerigheden die volgden . afenis van den hem begeleidenden nt, die als slachtoffer viel, n?1 van een nog veel ernstiger ka-?weest zijn. Opgeschoten jongens tot 20 jaar uit de achterbuurten i de brandstichtersbenden. Maar perioden van politieke verschuizijn ook zij een deel van het volk); en de regeering kon zich idhaven als zij de politie van de >enen gebruik liet maken. In 's overbewapening van de politie ?ire handicap bij de ordehand oveel onrust is er natuurlijk veel g op de Zwarte Beurs waar de PAG.« 06 GROENE N**C.7DE GROENE No. 9069 peseta eenige percenten in waarde is gedaald . . . Geruchten van devaluatie vinden in officieele kringen geen geloof en een der kranten prijst den minister van Financien voor zijn woord, dat het over wegen van zulk een daad uiterst dwaas" zou zijn. Echter valt het te bezien wat voor begrooting het nieuwe ministerie voortbrengt; want sedert 1933 is er geen begrooting geweest en heeft Spanje op voorloopige twaalfden geleefd. De poli tieke veranderlijkheid, de industrieele onrust en gedeeltelijke boycot door financieele groepen, welke de linkerzijde on vermijdelijk ontmoet, vermeerderd met de noodzakelijke behoefte aan groots credieten om de voorgenomen agrarische hervorming en openbare werken-program te financieren, maken de financieele toekomst duister, zelfs nu de gouddekking overvloedig is. Toch moet deze regeering het financieele en monetaire vraagstuk oplossen, als zij het land het economisch herstel wil bezorgen, waarop alleen de sociale rust gegrondvest kan worden. (The Economist, Londen) Leeshonger |n Rusland IN de Sowjet-Unie is de geheele boek handel, zooals alle takken van in dustrie en nijverheid, genationaliseerd, d.w.z. hij is het eigendom van den Staat Er bestaan daar duizenden wirtschaftliche Einheiten", die zelfstandig werken, door den staat worden gefinancierd en staatseigendom zijn. De Sowjet-Unie, Europeesch en Aziatisch Rusland, heeft 170 millioen inwoners, verdeeld over 132 verschillende volksgroepen, die alle autonomie bezitten, d.w.z. het recht hebben boeken in de moedertaal uit te geven en deze in haar scholen te ge bruiken. Men stelt aan de uitgeverij eischen, waar van men zich nauwelijks een voorstelling kan maken. In 1928 waren er in SowjetRustand 10 millioen leerlingen op de volksscholen. In 1932 19 millioen. Op de middelbare scholen in dezelfde jaren 1.600.000 en 4.445.000. Op technischeen vakscholen 264.000 en 1.437.000. Op hoogescholen 166.000 en 550.000. Verder bestonden er in 1929 224 in stituten voor wetenschappelijk onder wijs, die in 1932 tot een getal van 770 aangegroeid waren. Te voorzien in het hieruit voortvloeiend geweldig boekenverbruik, behoort tot de belangrijkste opgaven van het Volks commissariaat van Onderwijs, dat alle middelen aanwendt om aan deze vraag naar boeken te kunnen voldoen. Er worden momenteel boeken in 70 talen uitgegeven; dit zijn schoolboeken en boeken over kunst, wetenschap en litera tuur. Maar er zijn nog vele noordelijke en oostelijke landen, die een eigen taal hebben, die echter nog niet op schrift gebracht is. Aangezien Lenin den grond slag gelegd heeft voor nationale auto nomie, wordt er met kolossalen ijver ge tracht ook voor de/e volksgroepen een literatuur samen te stellen. De boekenproductie van 1887?71916 van het geheele Tsaristische Rusland was 250.000 titels met een oplaag van ongeveer 2 milliard exemplaren, 1913 was in het Tsarenrijk het hoogtepunt van de boekproductie, n.l. 34.000 titels met een oplaag van 118.800.000 exemplaren. Van dit getal kwam n derde deel uit de Territoriën, d.w.z. Polen, Letland, Estland, Litauen en Finland', die tot de meest geculti veerde landen van het Tsarenrijk be hoorden. In de verschillende landen van de Sowjet-Unie hebben de verspreide uit geverijen in die landen in 1930 een syndi caat opgericht, de z.g. Ogiz, een afkor ting voor: de vereeniging van alle staats uitgeverijen der Sowjet-Unie. De taak van deze Ogiz is het regelen van alle staatsuitgaven. Op deze manier zijn in 1930 27 staats uitgeverijen vereenigd. Deze 27 zijn weer onderverdeeld in 17 gespecialiseerde uit geverijen. Ogiz heeft ook tot taak het systematisch regelen van de uitgeverij. opdat niet de een uitgave de andere concurrentie aandoet. (Nieuwsblad v.d. Boekhandel, Amsterdam) De kleine caricaturen in den tekst zijn uit Marianne." Ma Volkenbond: Toe jongens, word weer goede vrienden ik weet wel dat hij In 't ongelijk is, maar als ik hem er van langs geef kon 't mijzelf wel eens opbreken!" (Glasgow Record) VREDELIEVEND GEBAARD Hitler: Kunnen we niet een of ander accoord sluiten opdat je mij niet meer overal volgt?' (Low in Evening Standard, Londen) Merkwaardig voetstuk van een vredesapostel (Birmingham Gazette) Ja, zij is dot op jagen, maar ze kan die arme diertjes niet zien lijden." (Humorist, Londen) ff.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl