/o' .." -.^flp? v V * " 'i *^ '1 'n Eenvoudig, gezellig en dankbaar werkje . . . . De groote belangstelling, welke wij van onze clientèle mochten ondervinden voor ons breionderricht heeft ons doen besluiten thans ook demonstraties van LEERBEWERKING te geven In onze passementerie-afd. parterre toont een vakkun dige adviseuse U wat U met leder bereiken kunt. deRUénkorf ^^ AMSTERDAM De groote verleid! ngsscéne (Low in Evening Standgrd, Londen) . -r-U Jl 71', ???^v.w'.'.y.'.i.' '."'.t".'P l. Verhaaltjes zonder woorden. (Krokodil. Moskou) ^ * . ~ .W * Eden De Volkenbond, Italiëen Engeland HET binnen trekken der Italianen in Dessiéverandert de situatie waarmee de Volkenbond te ma ken heeft niet be langrijk. Wat deze bezetting in mi litair opzicht ook beteekent, sinds de nederlaag der Abessijnsche legers in het noorden is het dui delijk, dat Mussolini zijn uiterste best doet om ,,aan den oorlog een eind te maken" voordat twee moeilijkheden ont staan: vóórdat het dreigende complex, dat door de Duitsche actie in het Rijn land ontketend is zich tegen hem keert, en voordat de regens in Abessyni zijn veldtocht blokkeeren. zijn vijand pp hun verhaal laten komen (hoewel nie mand de gevolgen van een even regel matige verspreiding van gas als van de regens zelfs meer kan schatten) en de sancties meer tijd van werken tegen hem geven. Het hoort niet tot de taak van den Volkenbond deze tactiek in de hand te werken, maar hij behoort alleen maar alles te doen om Italiëte laten inbinden. Alle redenen, welke den Volkenbond er dit najaar toe brachten, een actie te ondernemen tegen een aanval, welke feitelijk de terugkeer der internationale anarchie inluidde (een terugkeer, die nog heel wat schandelijker was, dan alles wat Duitschland heeft gedaan) zijn* nu nog des te dringerder. Wat ook de motieven der afzonderlijke mogendheden bij hun steun aan den Bond zijn geweest de Franschen be schuldigen ons hem te steunen ter be scherming van onze belangen in zuid en oost, terwijl wij de Franscben beschuldi gen hem niet te steunen, omdat zij hem alleen als pistool op de borst van Duitsch land beschouwen, het Engelsche volk interesseert, «ch alleen voor den Volken bond als bij zich houdt aan de beginselen van het Handvest. De bezetting van Dessiéis alleen een signaal te meer, dat ons waarschuwt, dat de nederlaag wat nader is en de terugkeer van de anar chie der eigenrichting in bet volkerenlever nog wat dreigender is geworden dan zij al was. (Manchesier Guardian) N Paul-Boncour Engeland, Frankrijk en de Volkenbond | A 17 April had men in Genève het gevoel, dat de gevreesde crisis in den Volkenbond niet zou plaats vinden. Men weet nu een maal, dat wanneer Frankrijk en Enge land het eens zijn alles tenslotte te recht komt. Welnu, na een lang onderhoud tusschen Eden en Paul-Boncour, deed het gerucht de ronde: ,,de overeenstemming is be reikt!". En noch in Hotel Beau-Rivage. den zetel der Engelsche delegatie, noch in Hotel Des Bergues, waar de Franschen verblijf hielden, sprak men dit goede nieuws tegen. Er ontstond dan ook geen veront rusting toen men dien middag achtereen volgens vernam, dat Aloïsi, na Rome geraadpleegd te hebben, den wapen stilstand, die door Boncour was voor gesteld, weigerde en dat Wolde Mariam, de Abessijnsche gedelegeerde, na raad pleging van' Jèze en Eden de laatste Italiaansche voorstellen van de hand wees. Iedereen gaf toe, dat de verzoenings procedure mislukt was. Maar niemand nam deze mislukking tragisch. Een ge vleugeld woord te Genève luidt: Er bestaat geen echec voor den Volkenbond, zoolang Frankrijk en Engeland het eens zijn." Men was bang geweest, dat Engeland de zaak zou forceeren. Maar Eden is verstandig geweest. Hij heeft begrepen, dat Frankrijk niet kon handelen voor de verkiezingen. Had Engeland niet een dergelijke verlamming gekend voor zijn verkiezingen in November ? Maar bovenal had Eden, na de bespre kingen in den Raad, begrepen, dat hij niet in de meerderheid zou zijn. Hij kon d(x nog maar nauwelijks rekenen op l' ien, Portugal en Denemarken. Immers I ,\n speelt tegen Italië, al speelt het miss* ,M[ ook wel een van de spelletjes van Dui. -chland. Portugal heeft zich in Scpte bcr tegen het , .bederven van de zaak oor procedure-kwesties" verzet en het lijft altijd in bet kielzog van Engf nj. Denemarken, doordrenkt door het ,"olkcnbondsideaal, probeert door ^ ,0tr trouw aan de Geneefschu leer i; ,ike Afrika zijn tekortkomingen in akc Duitschland, welke door zijn liggin <mvcrmijdclijk zijn, goed te maken. (Mariannc, J'a >?.) De gevolgen van den oorlog ? >or Itali DE oorlog in Abessyniëis in i alic allerminst populair. In het algei -?-en zijn de Italianen het regime, dat hu in dezen onpopulairen oorlog heeft m ge sleept moe; zij zijn ontevreden en >os Zij zien heel goed dat de oorlog ur de ruïne leidt. En zij beseffen, lat ook indien Italiëzou overwinnen, v ,irraing en een gedurende twintig jaar er schrompelde buitenlandsche handel 'iet l gevolg zullen zijn. Maar niemand durft te zeggen of maar te mompelen wat hij denkt. Dt cistische partij is goed georganis Zoodra iemand aangegeven is als t> stander, beginnen zijn moeilijkh* Weldra wordt hij op losse gronden oordeeld, meestal tot een driejarig* banning naar een klein eilandje bencv Sicilië. Wie zegt dat Mussolini niet v wordt als misdadiger bestraft met jaar gevangenisstraf. Men beseft in Italiëheel goed Mussolini den oorlog verklaard omdat de economische situatie ,u snel bergaf ging. Zelfs zij, die in beginne den oorlog hebben goedgeV begrijpen nu, dat dit avontuur niets goeds zal brengen. Zij zien \\ dat al zou Italiëgeheel Abessyni zetten, het nog niet voldoende gelJ hebben, om de overigens twijfelacl bodemschatten te exploiteeren... prijzen der levensmiddelen stijgen \ durend. Olie, suiker, koffie, boter, en zelfs fruit n groenten zijn in maanden minstens dubbel zoo geworden.... Evenwel hebben d' cessen van maarschalk Badoglio ? uitblijven van werkelijke sancti jongere Italianen eenigszins me oorlog verzoend. Eenige dagen v. ik Rome verliet hoorde ik de hemden op het Corso zingen: ,,.\ den oorlog gewonnen hebben zulh de Engelschen verslinden." (Giovanni Giglio in de Daüv l ' L 'as.-rd. enien, l ??erBer den si.s tien dat jeeft ?ew den 'iird, talie l in. t*zoa tist D? iortspek vier iuu: SUL' het! de den rdat1 artwij wij . (J/u. i(K! Het lot van net Tana-meer E Italiaansche vlag wappert oevers van het Tana-meer. Dit werd tot nog toe als Engelsen bescl hoewel het op Abessynisch gebiec' Want het water uit het stroomt naar den Nijl, en deNijl, bt gen en geleid door Engelsche inge bevloeit de vlakten van den Soe« voedt Egypte. Maar laten wij niet ongerust Het Tana-meer is fi blijft Engel Italiaansche soldaten slaan hun op aan de oevers, maar de En marine waakt aan het Suezl Als de Italianen het zouden Soedan en Egypte van hun \\; berooven, zou de Engelsche v! verbinding tusschen het Italia leger en Italiëafsnijden. (Daily Express, f. Turkije vraagt herziening EINDELIJK heeft de 'Turk*. geering den lang verwachten s' daan waarop reeds zoo lang dor is gezinspeeld. Zij heeft een <? verzoek gedaan, om in de naaste toe te onderhandelen over een nieuw v« dat het statuut van de Zeeëngten regelen. Het verzojk is gericht a;i.i groepen van staten: in de eerste aan de medeonderteekennren v;.' Zeeëngten-tractaat van 1923. (! basis is van de huidige demi'ita en in de tweede plaats aan alle V bondsleden. Ook aan den Volken! deels omdat hij speciaal genoemd * PAG. 6 DE GROENE, ctex in Ie bepalingen van het tractaat van .)_?{, en deels omdat Turkije thans op rc>-'tl van artikel 19 van het Handvest je herziening van een verdrag vraagt, dat naar zijn meening niet meer toe te pas «n is. Door onderhandelingen te verkie 'n inplaats van de wereld voor een fait accompli te stellen, toont Turkije ;j:l een goed lid van de internationale ma t schappij. De voorwaarden van het In- ngten tractaat van 1923 zijn inderdan ! verouderd en niet meer toepasselijk , doe de schrikbarende verslechtering van ' den internationalen toestand in de tussoht ii liggende 13 jaar. In 1923 .stemde Tui :ije er in toe, de zeeëngten, welke ;jjn Europeesch deel van zijn Aziatisch geb ?d scheiden en welke een rechtstreeksch i toegang te water tot Konstantinopel vor ten van de Zwarte en de Middellandscli< Zee uit, onversterkt te laten. Dit | oftV was aan Turkije gevraagd, omdat dez< territoriale wateren tegelijkertijd de een ;e waterweg tusschen de Zwarte Zee anden, Rusland, Roemeniëen Bulga rije en de rest van de wereld zijn. De T u: en stemden alleen in deze concessie toe op voorwaarde, dat deze buren dai de lacune in hun veiligheid zouden aan uilen. Een absolute voorwaarde voo dit tractaat is de garantie der vier .te mogendheden .geweest, dat zij nenlijk alle maatregelen voor Tur kije - veiligheid, die door den Raad zouden HOT en voorgeschreven, zouden uitvot.- 'n, wanneer de gedemilitariseerde zöii' van Turkije het voorwerp zou \vor en van eenigerlei bedreiging. T ans, zoo betoogt de Turksche nota. l is l pan geen Volkenbondslid meer en Ital ? i-'1, veroordeeld als aanvaller. Ovt al wordt herbewapend. En Itali hee (haewel de Turksche nota hier be* iciden over zwijgt) sinds den Grooten )orlog steeds zijn eigen plannen voor een expansie ten koste van Turkije. IV Dodekanesos ligt voor vliegtuigen mail r twee uur en voor schepen maar wei nig verder van den mond der Dardanellen ,ii. Onzekerheid is ontstaan in de Middellandsche Zee in tegenstelling tot den toestand in de Zwarte Zee, die thans gerusMellend is. Het is duidelijk, dat de \olkenbondsleden-onderteekenaars van het Zeeengten-t ractaat (behalve Italië) van Turkije niet kunnen eisenen, dat het ach aan de risico blootstelt net zoo behandeld te worden als Abessynië. haald uit de offers die hij heelt moeten vragen. In tegenstelling met de Broqueville heeft hij met volkomen meesterschap de nochtans zoo heterogeen samengestelden regeeringsploeg weten te leiden, en ook te bedwingen. Behendig heeft hij de klippen omzeild van de plan-mythe logen. De finanrieele deflatie, die voorzeker zware offers heeft gekost aan het klein spaarwezen en de loontrekkenden. heeft hij gecompenseerd door een economische herleving die op korten tijd merkbare resultaten heeft afgeworpen. Hij is fair genoeg geweest om zelf te bekennen dat er nog veel blijft te doen. Na de oplossing van het conjunctuurprobleem, blijven de problemen van structureelen aard openstaan. Er moet nog diep gesneden worden in het zeer complexe en broze linanciee! en eco nomisch organisme. Maar het mes van den Staat is bot. Politieke hervormingen dringen zich op en moeten vooruitloopen. De fiscale deflatie blijft een dringend probleem. Daar lii^t de sleutel voor een organische bestendigigng van de econo mische heropleving. Daarvan is meer te verwachten dan van een politiek van groote werken. Benevens de reuzenka pitalen, die daarvoor noodk' zijn. biedt *ij het gevaar <ïe economische bedrijvig heid in een kunstmatige richting te sturen. De /waarste lastposten van het staats beheer slaan op de leerlingen, de sociale en militaire uitgaven. De conversie der buirenlandsche schulden /al verder wor den afgewikkeld in voordeelige voor waarden, de aanhoudende verminde* ing van de we' kloosheid kan de sociale laster, nog op gevoelige wijzen doen slin ken, maar vooral een nieuw internationale statuut, gericht op wederzijdsohe en geleidelijke ontwapening, zou ons moeten toelaten, onze militaire uitgaven in sterke mate te verminderen. (Hooger Leven, Antwerpen) t , de )it .neer cl< 'uwd C(: ligt, n; i neer >? vonei 'Lir?, t>r. n en st 'ijn: s . I'f ? 'iitcn H 'rf llC \< -naai. >, don r ttl . ; Ad A Pa om toen, dien( mee? daad zijn van fijn 'ij d« 'ijn laten part i [wnd. «taai van Zeeland iirnsl ?IrapJ moei nve ?laat ? hel (The Economist, Londen) } Van Zeeland DE jonge Eerste Minister heeft definitief Kamer en Senaat voor zich ge wonnen. Van Zee land, die geen poli tieker is, heeft een politiek succes ge oogst waarop weinig politieker» kunnen bogen. Beide Ka mers zijn opgerezen cm een minutenlange ovatie te n. En in der waarheid, het was verVan Zeeland is er in gelukt op ?rlijke wijze een gedachte in een om te zetten. Gedachte en daad verigens de treffende kenmerken ijn optreden. Zijn redevoeringen 'ipolitisch en juist daarom treffen 'olitiekers des te beter.. Deze laatste o gewoon hun doen en. denken te werken op het veerenspel van ?elangen, dat zij met verbaasde ht en eerbiedige ingetogenheid te luisteren naar een man die larheid durft te zeggen zonder is een onbetwisbaar voordeel voor ?litiek denken, dat er af en toe < t ra-parlementairen in de Kamers i gezet, al was het maar om enkele te geven in zake objectief en zakeptreden. Want daar juist ligt het ?dig gevaar van het democratisch i: de verknechting van het verstand et partij belang, het kweeken van geesten, het volslagen gemis aan tisch overzicht, een steeds verder ?dreven compartimentatie van groe'-?n ondergroepen. is de verdienste geweest van Van 'id, in de omstandigheden waar hij 'ond, met de gegevens, waarover hij J''*"\ het maximum te hebben ge DE GROENE No. 3073 hord |Un . De Brit*eh-Ind|«che Congres-partij PANDIT Jawaharlal Nehroe opemje het 49ste All-India congres in Lucknow met een rede, waarin hij zich even stoutmoedig tot het socialisme als tot een militante politiek jegens de nieuwe grondwet bekende. Hij is na Gandhi de populairste figuur in Indië, maar hij slaag de er niet in op een van deze beide ge bieden het Congres een beslissender! stap te laten doen. Zijn voorstel was, dat de Congres-partij zou trachten, waar moge lijk, om de meerderheid te krijgen in de provinciale wetgevende organen, en ze dan te gebruiken om de zaak te laten vastloopen en zoo de onmogelijkheid t demonstreeren om onder deze grondwet eenigen maatregel van belang op het gebied van economische hervorming te nemen. Het bestuur had echter reeds besloten de vraag, of congres-aanhangers regeeringsverantwoordelijkheid zouden mogen aanvaarden, uit te stellen, door haar ter beslissing naar de provincies te verwijzen. Dit werd betwist door de socia listische groep, die met een meerderheid van tweederden verslagen werd. Men heeft den indruk, dat de oudere generatie van beroepspolitici, gesteund door de bezittende klasse, volledig bereid is regeeringsverantwoordelijkheid op zich te nemen, maar het Congres was kennelijk te hevig verdeeld om naar de eene of de andere richting te kiezen. Plaatselijke omstandigheden zullen nu beslissen. Dat de jongere generatie, die zich om de socialistische groep heeft verzameld, op elke drie stemmen er n kon verwerven voor een politiek van obstructie is een treffend bewijs voor haar snellen groei. Een breuk tusschen de socialistische en de bezitters-groep is op den duur onver mijdelijk: maar door op dit congres tot evenredige vertegenwoordiging te be sluiten heeft Pandit Nehroe eenig uitstel bewerkt. Met verontrusting lezen wij het nieuws dat de vroegere burgemeester van Calcutta, Subhas Bose, bij zijn terugkeer na een verblijf in Europa opnieuw in hechtenis genomen is, zon der aanklacht of vonnis. Dat zijn Nazimethoden. (New Statesman and N at ion, Londen) De kleine caricaturen in den tekst zijn uit .iMarianne". De Negus: Ik kwam over Abbessyniëspreken . . . ." Flandin: Doet u mij een plezier en komt u later nog eens terug wij hebben op 't oogenblik zooveel aan ons hoofd!" (II Travaso delle Idee, Rome) ..Moet a er ver mee, meneer? Wilt u er een papiertje om?" (Marianne, Parijs) NAGEKOMEN HUMOR Déverkiezingsdokter: Zeg eens: negen en negentig!'' (Daily Herald, Londen)