De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1936 8 mei pagina 7

8 mei 1936 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

J n i rijsche notities rouwen en IELPT DEN VREDE JUIN EEN STEM Interview met Rosa Manus LONDEN?Genève?Parijs in vijf dagen, dat is de raid, die me juffrouw Rosa Manus zoo juist heeft afgelegd om plannen te beramen ten behoeve van den vrede. De groote meerderheid der menschen wenscht den vrede. Desondanks bereiden de volken der aarde zich koortsachtig op den oorlog voor en drijven de gebeurtenissen gevaarlijk naar een catastrophe", zoo luiden de aanvangswoorden van het pamflet, dat mij alvast wordt toegestopt, terwijl een vorig interview wordt afgehandeld. Wat is de reden voor deze gevaarlijke absurditeit en wat is er tegen te doen?" Ja, daarover heb ik deze dagen heel wat af gepraat", begint juffrouw Manus. Op aandrang van mijn Engelsche vrienden ben ik naar London gekomen, ofschoon ik eigenlijk juist van plan was eens een beerlijken rustigen zomer te genieten. En toen ik er was, was ik een verloren mensch ! Het verbaast mij soms, dat Lord Cecil niet geheel Europa tot zijn denkbeelden heeft kunnen bekeeren, want hij is een van de overtuigendste en ook van de geestigste menschen, die ik ken. Voeg daarbij dan nog Noël Baker, Norman Angell, Mrs. Corbett Ashby en u zult begrijpen, dat er van mijn zwak ke protesten niets overbleef. Weg rustige zomer ! Maar het hindert niet; ik sta nu zelf ook in vuur en vlam voor de nieuwe plannen." En wat zijn die dan precies?" Ja, daar zegt u zoo wat. Precies is er nog niets. U heeft er zelfs in de kranten nog weinig over gelezen. Het zal dan misschien ook niet dikwijls voorkomen, dat de vrouwenpagina van een weekblad zoo actueel is met haar berichtgeving. U heeft absoluut de primeur. Ik zal u vertellen, waarover wij in drie steden, en in de treinen en vlieg tuigen daartusschen, gesproken heb ben en wat er voorloopig besloten is, maar u moet goed begrijpen, dat veel punten nog voor wijziging vatbaar zijn. De hoofdschotel van onze gesprek ken was, dat er veel meer menschen voor den vrede voelen en zelfs voor den vrede werken, dan men geneigd is te denken. U weet, dat er bij de Peace Ballot, die vorig jaar op Lord Cecil's initiatief in Engeland gehouden is, elf millioen menschen onvoorwaardelijk vóór het handhaven van den vrede door den Volkenbond hebben gestemd. Als u nu bedenkt, dat er groote en machtige dagbladen in Engeland zijn, die dagelijks tegen den Volkenbond ageeren, dan kunt u begrijpen hoe bemoedigend deze resultaten zijn. Het is dan ook bekend, dat door deze uit komsten heel wat nationalistische koersen gewijzigd zijn. Die invloed ten goede hebben deze elf millioen men schen alleen kunnen uitoefenen, om dat iemand de moeite heeft genomen om ze te tellen, zoodat ze als het ware tegelijk en verbonden zijn opgetreden. Dat is de clou. Hoe kunnen de men schen, die den oorlog afwijzen 'als middel om menschelijke geschillen op te lossen, bijeen gebracht worden, geteld worden, opdat hun stem en hun aantal duidelijk blijke? Bij verkie zingen moeten deze zelfde menschen zich uitspreken over een heel program ma, waarvan de vredespolitiek maar een onderdeel is. Velen zouden vóór den vrede willen stemmen, maar daarom nog niet vóór de Labour Partij of de S.D.A.P. Het is dwaasheid om de regeeringen van de meeste landen er zijn uit zonderingen een bepaalden zucht tot oorlog in de schoenen te schuiven. Maar zij kunnen noch willen verande ring brengen in hun gedragslijn, als zij daartoe niet gedwongen worden NIEUWS UIT DE VROUWENBEWEGING Amerikaansche Dr. Sarah Wambough, wier proefschrift indertijd het houden van plebiscieten betrof, is naar aanleiding van de belangrijke rol, die zij tijdens het Saarplebisciet heeft gespeeld, door drie Amerikaansche Universiteiten tot doctor honoris causa benoemd. Ook de Universiteit van Genève hesft haar het eere-doctoraat opgedragen als erkenning van haar emimnten arbeid. Voor haar doeltreffende be moeiingen tijdens het plebisciet in Carinthië, nu 75 jaar geleden, had de President van Oostenrijk haar reeds eerder een hooge onderscheiding aangeboden. ONDANKS den angst voor de vrouwelijke dominee, heeft het Noorsche Lagerhuis toch deze be voegdheid en tevens de benoembaar heid tot alle staatsbetrekkingen, zon der uitzondering en op dezelfde voor waarden als de mannen, aan de vrouwen van Noorwegen verleend. In Engeland i$ nog onlangs het Kerkbestuur tot de conclusie geko men, dat de gratie Cods noodig voor het herderlijk ambt alleen den man kon toevallen. /N Praag hebben de vrouwenvereenigingen politieke cursussen georganiseerd om vrouwen meer met de huidige toestanden bekend te ma ken. Leiders van verschillende poli tieke partijen hebben interessante lezingen gehouden over de politieke moeilijkheden, waarvan de gevolgen in het bijzonder de opgroeiende jeugd en de moeders treffen. Naar wij vernemen bestaan er in ons land plannen, dit goede voorbeeld te vol gen. - G. M. Stratton van Berkely University (Californiè') heeft een bijzondere studie gemaakt van het verschil in reactie bij bepaalde gevoelens en heeft daarbij gevonden, dat de man in veel sterkere mate op toorn reageert dan de vrouw, die daarentegen veel meer onder den indruk van angstgevoelens l.imt. Proefondervindelijk is nog uitge wezen, dat de vrouw zich bij uit barstingen hetzij van angst, toorn of andere gevoelens beter weet te beheerschen dan de man, zoodat het popu laire geloof, dat vrouwen ongedisci plineerd zijn, naar het rijk der mythen moet worden verwezen. door de publieke opinie. Deze publieke opinie is er. Zij oordeelt rustig en ver standig, dat zij voor de volken wil, wat voor de menschen al lang gewoonte is, nl. een vreedzame oplossing van geschillen, maar haar geluid dringt niet tot de regeerders door. Het is het geluid van gewone menschen, die niet gewend zijn om hun stem in het open baar te verheffen, die geen eigenaars van dagbladen zijn, die er geen direct belang bij hebben hun meening aan anderen mee te deelen. LORD Cecil heeft dat al lunchende glashelder uiteen gezet. De mach ten die naar oorlog drijven, zijn talrijk; van vrees, misverstand, onwetendheid en vooroordeel tot bestaande belangen van den meest uiteenloopenden aard. Zij hebben echter dit gejneen, dat zij in bepaalde dringende gevallen tegelijk in dezelfde richting werken, daardoor snel en doeltreffend pressie uitoefenen en goede kans hebben hun droevige doel te bereiken. De machten, die vóór den vrede zijn, zijn eveneens talrijk, maar verspreid, slecht georganiseerd en daardoor zonder effect. Die te organiseeren, die te mobiliseeren, dat moet ons doel zijn." De toestand is op het oogenblik zoo: Er zijn veel menschen, die overtuigd zijn dat een oorlog nooit een oplossing is. Voor een klein deel zijn ze georga niseerd in de vredesvereenigingen met de aan het hoofd de vereeniging voor Volkenbond en Vrede. Tot zoover is dus de zaak in orde. Dan zijn er tal van andere internationaal georganiseerde vereenigingen, die zich toch ook voor een deel met den vrede bezig houden. Alle internationale vrouwenvereenigingen bijvoorbeeld, maar ook de vereenigingen van oud-strijders, de twee groote internationale organisaties van de kerken, de internationale studentenvereenigingen en nog tal van andere. De leden van deze vereeni gingen zijn dus ook al ondergebracht en het is voldoende, deze verbonden zelf op een bepaald punt tot samen werking te krijgen. Daarbuiten zijn er nog vredelievende menschen, die tot geen enkele vereeniging behooren die zich met vredelievendheid bemoeit. Nu is er in een paar landen al een begin gemaakt met het bijeenbrengen van deze krachten vóór den vrede. In Engeland hebben verschillende ver-1 eenigingen samengewerkt voor de Peace Ballot. In Frankrijk is in korten tijd het nu al machtige Rassemblement Universel pour la Paix" ont staan, dat door zijn brochure: ,.Le monde entier pour la paix, les peuples répondent oui!" contact heeft gekre gen met gelijkgezinde personen en vereenigingen in vele landen. In Tsjechoslovakije zijn ze druk bezig, in Belgiëen in Zweden zijn ze al een heel eind, in Spanje is een begin gemaakt, in Genève is iedereen even enthousiast. Misschien zal de uitslag van de Volk mbondsvraag in het Groene-referendum in dezelfde richting helpen. Pierre Cot, Herriot, Mme. Malaterre-Sellier, Senator Rollin, de Brouckère en Camille Huysman, Benesj, Az ik geef u maar een paar namen om u| te laten zien dat het meenens" is. Zoover zijn we dus op het oogen-l blik. Wij dat wil zeggen een klein l internationaal comitémet Lord Cecil aan het hoofd, een paar andere ke ien en mijzelf in alle bescheidenheid als organiseerend secretaresse - wij wil-j Ien al deze pogingen en krachten co rdineeren. Wij schrijven daarom eenj groote studie-conferentie uit in Genève van 4 tot 6 September, waar leiders enj belangstellenden van alle landen bij een kunnen komen. In eenige open bare zittingen zullen wij den toestand! bespreken, oorlogskansen, vercledM gingskansen, vredeskansen. In kleinere groepen zullen wij de gemeenscha pp«-l lijke richtsnoeren trachten te vinden en zien te komen tot een algemeen plan] van actie, waarvan de details aan ' bizondere omstandigheden van el<1 land kunnen worden aangepast. Meer kan ik u op het oogenblik ni< vertellen. Maar laat ik er nog aan t< voegen, dat wij er volkomen van do drongen zijn, dat conferenties, wa iedereen roept en schreeuwt om vree maar waar verder niets gebeurt, den tijd zijn. Wij willen severelj practical" zijn om tot de verwezer lijking van ons doel te komen, eigenlijk in n zin is samen te vatten» de mobilisatie van de openbare meen" achter de vraag om vrede, ontwa ning en internationale rechtvaardig heid door middel van een sterl Volkenbond." P- Vl van vroeger 'EN der bekendste Parijsche parfumfabrieken, het huis Houbigant, heeft onlangs in haar ^onkamers in de Faubourg Saint Hoiréeen verzameling van verfijnden i volmaakten stijl ten toon gesteld. jet waren niet de eigen moderne cret, maar een zeer oude collectie tenen en f lacons, die zij binnenkort het Musée des Arts Décoratifs wil aan. En het zijn ook werkelijk nbeelden, die alle zorg en bescherverdienen. Niettemin ken ik uwen genoeg, die, staande voor deze nderen van verfijning, een zucht spijt niet zouden kunnen onder kken bij de gedachte, dat zij eigenin de handtasch thuis hooren en Lt op de nuchtere planken en in de llle vitrines van een museum. JHeusch, we wisten wel, dat de vroujtlijke coquetterie geen voortbrengsel i dezen tijd was. Maar toch is het 111 ij de verrassing in die poederdoon, die fleschjes voor reukzout, die sjes voor mouches een zoo geraffirtfe kunstzinnigheid te ontdekken. r zij n kleine vondsten van verrukkegratie en elegantie, van een belijke en haast ontroerende volaktheid. Sommige der kleine n cesJires voor het taschje, overtrokken iet segrijnleer, uit den tijd van Lode|jk XIII zijn onnavolgbaar van hoonheid, zelfs voor den tegenwooren tijd, waarin de kundigheid van vervaardigers zoo groot is en de ak der kunstenaars en ontwerpers onophoudelijk verfrischt wordt. ouwens, waarom vinden wij, dat het [rijnleer van de lyde eeuw fijner is, hter van korrel, zeldzamer van nee? Waarom meenen wij, dat de ichilderde bloemen, de gegraveerde .uren, de geciseleerde vogels op de irken, op de flesschenbuiken, op de van vroeger, volmaakter zijn i tegenwoordig? Dat zal wel komen da? onze tijd door zijn massale verjïlvuldiging alle dingen heeft ontpterd. Men copieert, men vervaarf in serie, men lanceert tien duizend verpen, die naar n model worgemaakt. En voor ieder die maar l is er namaak-segrijn, zijn er bloeti i!ie net met de hand geschilderd «n en die in werkelijkheid opgedrukt [n. is er net-echt-gegraveerd en imita?cisalure.... lln de vitrines had elk der tentoonptelde kostbaarheden een eigen acit, karakter en waarde. Om het ntje van mijn neus bij te poederen ilde ik uit mijn tasch mijn poeder[osje. dat ik tot op dit oogenblik mooi ' gevonden. Het is van email, na ak hagedissenhuid: ik vond het ichrikkelijkl SUZANNE NORMAND RECEPT VAN DE QROEME11"""1111111""1"»""" Tomaten-tapioca \ f R was eens een jongetje, dat f k niet van tapioca hield, en toen | J") een man was geworden stond hij f TO afwijzend tegen over die kikker- i jjl/es". Totdat hij at: | vSneedjes oud brood, geroosterd of | '"i m de boter gebakken, waarop | ? soort van papje was gespreid, s naakt van een blikje tomaten-1 fee, een halven liter water en een kopje fijne tapioca, wat Wor- \ Mtrshiresaus en eventueel een fijn f \alen vlêeschrestje. Deze boter-* imetjes waren bestrooid met Par- l teaansche kaas, op elk was een l ' ire reep mager spek gelegd en l hadden gedurende een minuut = tien in een warmen oven een cro- f ante allure gekregen. | [Tóén vond hij dit heerlijk. Enl itrna leefden zij gelukkig en te-\ ien. r "'"IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIMIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIlT PAG. 12 DE GROENE No.30*13 DE GROENE Ne. 3075 Aan de zee en in de duinen is veel zon en scherpe lucht waar door de kleeding veel te leiden heeft. Daar is men met Tobralco", de Ideale waschstof, bijzonder op zijn gemak, daar Trobralco, voor kleur en kwaliteit volledig gegarandeerd is. Nieuwe dessins voor jong en oud ook effen wit en pasteltinten. TOBRAUCQ Fabrikaat Tootal De ideale wctsclisiof Gemakkelijk te wasschen naam steedi Moeilijk te verslijten. op zelfkant. 70 e.M. breed, 85 et. p. M «te r. KENT GIJ DAT LANE New York, Philadelphia, Washington, Atlantic City, Chicago, Niagara Falls, Detroit AMERIKA lïatwna/e ATLANTIC CITY. . ledere Zaterdag per ARNOLD BERNSTEIN LIJN of RED STAR LIJN Een uitstekende klasse Het gehele schip te Uwer beschikking! ARRANGEMENTSREIZEN reeds voor S 185.In Juli a.s. gezelschapsreizen onder geleide voor 8 19°*- en hooger -i- Vraagt geïllustreerde brochure ..?bij de reisbureaux of bij de Hoofdagenten NEDERLANDSCH BEVRACHTINGSKANTOOR Singel 198 - Amsterdam C. Ringers' Chocolade Bloemen Dikwijls naaeboolsl, nimmer in kwaliteit geëvenaard. ORCHIDEEËN (zeer pittig) Violen . (pittig Margrieten (zacht Chrysanten (melk Voor elke smaak een bloem DENK NET; DAT BEGRIJP IK TOCH NIET! Want een vrouw die DE GROENE leest BEGRIJPT HET WEL! l

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl