De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1936 12 juni pagina 6

12 juni 1936 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

Een verhaal van De Groene VECHTEN ONDER VROUWENOOG ANTON is veel sterker l" zei mevrouw Wijers rustig constateerend, terwijl ze naar haar dochtertje Lena uitzag, het meisje met de wit blonde pijpenkrullen. Op hetzelfde oogenblik tuimelde Murk Tuinstra over de straat, en Anton, gloeiend van strijdlust, sprong bovenop hem en drukte zijn gezicht flink in de modder, zooals die andere jongens het hém gedaan hadden, een week geleden. Dat van mevrouw Wijers had hij heel goed verstaan, al deed hij net of hij haar niet herkende, en hij voelde zich nu al veel zachter gestemd tegen Murk, die langzaam opstond om zijn pet en tasch op te rapen. Hij was groot en blond, zijn gezicht vertoonde een schichtige trek, wat bangelijk, wat terneergeslagen; niet voor niets was hij een week te laat op school gekomen door de mazelen, en dan deze overval! In de klas had Anton heelemaal geen acht op hem geslagen, maar na school zag hij hem de deur niet uitkomen, of hij vloog op hem af, aangetrokken als door een magneet. Dit was een jongen, dien hij slaan moest. Hij had hem niet eens goed bekeken Huilde hij nu? Besluiteloos liep hij naar hem toe: Welken kant moet jij uit?" Een nieuwen overval duchtend antwoordde de ander eerst niet, schetste toen een vaag gebaar naar eert van de wind streken. Ineens keek Anton de glim lachende mevrouw Wijers van zoo hinderlijk dichtbij in haar gezicht, dat hij toch maar zijn pet afnam. Maar hij stond nu ook heel dicht bij Murk. Ga je mee?" vroeg hij. Ja," zei Murk Tuinstra. Hoe heet je?" vroeg Anton. Murk," zei Murk Tuinstra, en iets haastiger erachter: Tuinstra " , Anton merkte niet dat zijn eigen juffrouw, die met de paardentanden, de school juist verliet; hij had niet het gevoel iets ondeugends gedaan te hebben, hij had niet het gevoel, dat hij gevochten had. Hij was al op weg, en Murk Tuinstra liep naast hem, op een pas afstand. Dit was het begin van een vriend schap, die zich vooral in den tuin van Murk Tuinstra openbaarde, waar ze gewoonlijk speelden zonder ruzie. In het midden van dien tuin liep een geel beklinkerd straatje, met een hek aan weerskanten. Een blauw geschilderde paal rees vanaf het midden van hét linker hek schuin omhoog, om te eindigen bij de duiventil, waar de paal tevens van kleur veranderde, doof de duiven. Voor spelletjes of wat daarvoor doorging opende de paal onbegrensde mogelijkheden, men kon er zich op verschillende, manieren aan vasthou den, of er schrijlings op klimmen, of er heelemaal los van staan, zooals stoere, indolente schippers, die het tuig en het zeil in oogenschouw nemen en verder niets uitvoeren. Van tijd tot tijd ver scheen mevrouw Tuinstra, een rechte dame met een stijf, doch niet onvrien delijk gezicht, in de tuindeur, met twee Sinterklaasjes symmetrisch opgeheven in haar handen. Anton en Murk riepen dan Ha!" en klommen als gedres seerde dieren naar beneden om de koekjes in ontvangst te nemen, die ze dan weer op de paal opaten, knabbe lend, harde stukjes uitspuwend, vredig en eendrachtig. En dan maakten ze maar weer een touw aan de paal vast, en speelden een nieuw spel zonder naam. Scheen Murk Tuinstra ook heel wat mans, met hun tweeën, aan de paal, waar hij doorgaans het grootste woord had en in het bezit bleek te zijn van een soort basstem, waarmee hij bulde rend lachen kon, op school had hij geen leven meer, sinds ze zijn naam ont dekt hadden. Het scheldwoord Jurk" of Val van Urk" als hij eenmaal op den grond lag, was soms niet van de lucht, en meermalen kon men hem als een aangeschoten hert naar huis zien hollen, met een paar groote jongens of een bende kleineren op de hielen. Hij liep dan trappelend, zijn hoofd iets achterover, een angstig verdwaasd licht in zijn oogen, net zoo lang tot ze hem ingehaald hadden en op zijn rug sprongen. En na een maand vrisndschap kon Anton den dwang van dit voorbeeld niet langer weerstaan. Hij rende mee, hij liep harder dan de anderen, hij achtervolgde Murk door een wirwar van steegjes en kwam op plaatsen waar hij nog nooit eerder was geweest. Pas bij zijn huis kreeg hij den vluchteling te pakken; dol van een vreemde woede, aangehitst door zijn eigen snelheid, wilde hij hem te lijf, en zag toen ineens achter de schuine vitrages een vrouwengestalte. Iets was er in hem, dat zich mevrouw Wijers herinnerde. En om het nog beter te doen dan toen, gebruikte hij nu niet alleen zijn vuisten, maar ook zijn voeten en venijnig schopte hij den schreeuwenden Murk tegen zijn scheen been en hooger ook, totdat het heftige getik op het raam en het booze gezicht er achter hem tot bezinning bracht. Onmiddellijk maakte hij rechtsomkeert en glipte een steegje in. Maar nog een kwartier daarna, en hoewel hij heel goed wist, dat dat Murk's moeder was geweest, bleef hij er zich vaag over verbazen en het leek hem iets van een barre onrechtvaardigheid waar om ze niet tegen hem geglimlacht had en hem aangemoedigd en niet had geroepen, dat hij de sterkste was van. de twee. S. VESTDIJK Links: Griend met zijn kreekenen den poorsen bloei van de Lamsooren Rechts: Plantengroei op het wondcrcilandjc Griend Uit de Natuur Natuurmonumenten Dr. /AC P. THIJSSE IN deze dagen, den jubeltijd van de Maar ik zou u de haren te berge ku Groene, mag ik er wel even aan her- doen rijzen met de opsomming inneren, dat ons Weekblad een groote minstens evenveel heerlijke en b; dertig jaren geleden den groei van de rijke landschappen, die thans op toen zeer jonge Vereeniging tot Be- bloot liggen voor allerlei aanv houd van Natuurmonumenten heeft verwacht en onverwacht. bevorderd door haar ledental opeens te Behalve de jaarverslagen bev verdubbelen. E. Heimans had in de bundel nog veel nuttigs en wel Groene een paar artikelen geschreven eerste plaats volledige gegevens over de nieuwe beweging en vele lezers trent de lichamen, die met ons het reageerden daarop door als lid of doel nastreven: in de eerste plaa donateur toe te treden. Heimans kwam Staatsboschbeheer en dan de St ze mij brengen: een sigarenkistje vol gen der Provinciale Landschappen naamkaartjes, briefkaarten en brieven, is de bundel dan als het wan een kleine honderd met elkaar en de compendium geworden voor de ledenlijst zelf telde op dat oogenblik beschermingsbeweging in ons la tegen de negentig namen. Dat waren Bij wijze van mengelwerk kome ook nog eenige artikelen van tische en wetenschappelijke beteel De meeste terreinen van de Ve mooie dagen. De geschiedenis van de Vereeniging kunt ge thans beknopt nalezen in den pas verschenen bundel jaarverslagen, ging zijn verworven om hun v» 7*1. En doordat ieder, leek en vak die ook de feestrede bevat, uitgespro- schappelijk belang en nu komt h in, dergelijke hybrieden nu langken bij gelegenheid van het vijfen- stellig op aan, dat de Vereeniging < twintig jarig bestaan, een rede heele- tenschap bevordert en dat de b naren van de wetenschap, zoowel ten als leeken, gebruik weten te n van de zeer bijzondere gelegenh die de natuurmonumenten hur den. Daar is al wel reeds mooi maal zonder bombast, maar met tal van bemoedigende en nog al pikante bijzonderheden. Thans zijn we weer vijfjaar verder en ik wou om een lief ding, dat we het ledental nog eens konden verdubbelen, verricht, maar naar mijn zin ni' 9 f M. *. ^.'<__1______fi?.-^?.j.»?t A IK u«. d. M. jk ^* __«22 ' ******** 4*+* v* 4A 4- ?%? «4** en0 Het is nu helaas al jaren achtereen vrij wel stationnair, dreigt zelfs achteruit te gaan. Dit is een zeer bedenkelijk ver schijnsel, vooral nu de behoefte aan natuurruimte" steeds sterker wordt gevoeld en tegelijkertijd het Nederlandsche Landschap overal wordt benoeg en niet bijtijds. monding der rivieren en aan den der zee is jong en aan verlerlei verandering onderhevig en de schap heeft een prachtige taak m bijhouden dier veranderingen. ;t dure! wijze van uitgave, de liefbber door de tabellen en Latijnsche n.en kunnen worden afgeschrikt. Beiden kunnen gerust zijn. Dit degeboek zit zoo propvol frissche :eën dat iedere tuinier er zijn voor ei mee kan doen. En voor den liefboer-tuinbezitter die het waarlijk st als een roman van A tot Z beeit te lezen, met tabellen en all het een onuitputtelijke bron van verwerven van de D wingeloosche Heide, eeuw belangrijke dingen gebeurforlichting inzake alles wat zijn tuin het Buurser Zand, de Rhedensche en slechts ten deele zijn geregistreen treft, een vraagbaak die hij niet Worth-Rhedensche heiden, de land- staat op het punt van te verdw|hi tevergeefs zal ter hand nemen. hrijver en uitgevers hebben tuinieHilverbeek, de Onzalige Bosschen, dévele jaren mee en het is te hope*ui Nederland een grooten dienst Loonsche en Drunensche duinen, de de wetenschap er nog kan tff*<jzen door dit boek op deze wijze dreigd met afbraak. De zeven jaar- zij slaagt er nog niet altijd in verslagen, die de bundel bevat, zijn op natuurmonument Griend, het deze punten tot mijn groote verveling achtig eilandje tusschen Harling en diepe beschaming vrijwel stereotyp. Terschelling, glipt om zoo te z Doch gelukkig bevatten ze naast die tusschen de vingers der onderzo jammerklachten ook het relaas van het door. Daar zijn in de laatste k « ^ T^ ? 4 _1_? ^ T_I_ J_ A <*.?.»? l*«%1«M«v«*S2iVA *1«MnrAM rrAnAII fl Hapertsche heide, Staelbergven en an- wat te grijpen valt. Zoo zou il dere vennen bij Oisterwijk, een stuk minstens een half dozijn voorbt Waalenburg en de Aalscholverkooi bij kunnen geven uit de natuur» Wanneperveen. Niet slecht geboerd en dat nog al grootendeels in crisistijd. lit te kort schieten van de wetenap heeft een vrij nuchtere en liever uit te spreken oorzaak, maar ik t het toch maar zeggen: geldde". In Zwitserland krijgen de erzoekers niet alleen reis- en verkosten maar soms zelfs nog.een lage". Dat alles konden wij tot toe niet doen. aar nu vinden we op bladzijde i6a den Bundel een hoofdje: BijzonFondsen". Als eerste fonds wordt oemd het Van Tienhoven-Studies voor wetenschappelijk werk in behoeve van natuurmonumen', gesticht 19 November 1935. Toen van Tienhoven zestig jaar. ter hebben we nu een nieuwe lank. Het belang van natuurherming komt nu in een veel sterlicht te staan en ons volk kan nu er en degelijker ingewijd worden [het wezen van ons bewonderensrdig land, waar voor de heele ld zoo veel te leeren valt. aar nog eens over verdubbelen geken. Dit fonds is jong en klein, ials de Vereeniging dertig jaar gen. En nu is het werkelijk niet ?delijk, om te verwachten, dat dit nu ubbeld kan worden. Men kan storop de Postrekening 32391 van de eniging tot Behoud van Natuurnumenten te Amsterdam. Doch vertet niet al uw kruit, want er zijn nog bijzondere fondsen" en over n rvan hoop ik ook nog eens aan het rd te komen. Het andere, daar mag net van reppen. k zal u niet opwekken, om lid te len van de Vereeniging tot Behoud Natuurmonumenten, want dat ?tellig wel in orde. Zoo niet, i spoedig een berichtje aan het Setariaat, Heerengracht 540, Amiam. Dan krijgt ge meteen den oien Bundel en daarin zevenmaal itereen mijn vermaning om weer uwe leden te werven. Ms de Vereeniging honderdduizend en telde.... Voor tuiniers CHRIJVEN over een practisch, \ technisch onderwerp voor vak lieden en leeken is lastig en dankbaar werk. Ofwel men blijft n den populairen kant en dan vindt -akman er allerlei in dat strikt ge niën niet heelemaal juist is en schrijft booze critiek, omdat veel van zenlijk belang onbesproken is ge ven; ofwel men streeft naar een :h altijd maar betrekkelijke voligheid en zuiverheid en dan vindt kek het maar een droog en vervelend merhand wel kent, loopt elk boek n dien aard tegenwoordig gevaar eerste oppervlakkige kennismaking or beiden te worden afgewezen. tiet zou te betreuren zijn, indien hn Bergmans' nieuwe boek over r verzorging l) zulk een lot trof daarom willen wij er hier nadrukli.ik de aandacht op vestigen. De vakOns Nederlandsch Landschap, a u zou anders door de luxueuze der de menschen te brengen. F. A. R. l) John Bergmans: De tuin bij het menten van onze Vereeniging «f's (Scheltema en Hotkema, Amvan de aanverwante lichamen. PAG. 10 DE GROENE N S. M DE GROENE No. 3060 SALZBURGER FESTSPIELE van 25 Juli tot 31 Aug. 1936 W. A. MOZART: COSI FAN TUTTE Dirigent: Ftiii v W«ln|»riiwr 29 Juli en 25 Auf ustus Huoo WOLF: DER COMREOIDO* Dirigent: Bram Wilttf 11 «D 21 Auf ustus W. A. MOZARtT DON QIOVANNI Dirigent: Brano Walter 28 Juli. 4, 13 «n 24 Aufustus OIUSEPPE VERDI: Dirigent: Arturt Toseanlnl 81 Juli, 10, 20 en 26 Augustus L. VAN BEETHOVEN: FIDEUO Dirigent: Arturo Tatunlnl 25 Juli, 5,16 en 81 Augustus W. A. MOZART: FKURO'S HOCHZIIT Dirigent: Filli v. Wtlngartmr 27 Juli en 29 Augustus RICHARD WAONER: M«ISTCRSINQCM Dirigent: Arturo Teceanlnl 8,14,18 en 22 Augustus CH. W. OLUCK: ORPHEUSund EURYDIKE Dirigent: Bruno Walter l en 17 Augustus RICHARD WAONER: TRISTAN und ISOLDE Dirigent: Bruno Wilttr 27 Augustus 9 ORKCSrCONCERTEN der WIENER PHILHARMONIKER Dirigenten: Pltrra MONTEUX Arthur ROOZIN8KI Bron* WALTER F«l!x WEINOARTNER Arturo 70SCANINI 26 Juli, 2, 6,12,16,19, 21, 23 en 28 Augustus Huoo VON HOFMANNSTHAL: JEDEftMANN l J. W. OOETHE: FAUST (!? D««l> (OptnliMMopvMr<MOph«tDompWnt*Siliburt|> l (Opmluoht opvotrlng In d« rotsrijschool) R«gt«; MAX KEINHARDT liirtiii in illi inliehtinpin bij di DIBECTIE DER SUZBUR6ER FESTSFIEIE, SALZBUIfi en bij tlli Riiiburnui Losse nummers van De Groene 20 et. Ouder dan 3 maanden: 60 et. Toezending uitsluitend na ontvangst van het bedrag HEERENKLEEDING VOOR VADER EN ZOON TOT REDELIJKE PRUZEN ADRIAAN SCHAKEL HilllGEWEG . TELEFOON 37273 Er kwamen twee heeren uit het Noorden Toen ze eenmaal van SCHAKEL hoorden Kochten ze daar een jat Tegelijk ook een daa En «choenen en hoeden en boorden Voor kleine verwondingen: hè» ideale 9-H vanaf Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten is niet volmaakt zonde* een fóho&dyke >A/aar blijven de voordeelen van een fijn pro fiel, prachtig haar en mooie oogen.., als U w tanden leelijk, onaantrekkelijk zijn? Wilt . , U dat Uw charme verdwijnt als U lacht? , en eee oma ogaeie an1 glazuur polijst, door een volstrekt onschaDat is ook niet noodig. U kunt de hagel- delijk bestanddeel, waardoor Uw tanden blanke, fraaie tanden hebben, die de natuur glanzen als parels. Draag zorg voor wat de U had toegedacht. U kunt een glimlach be- Natuur U gaf! Houd Uw tanden blank met Dit schuim beschermt Uw tanden, reinigt de mond volkomen, en voorkomt slechte adem. En ten tweede omdat Colgate het tandzitten die bewonderd wordt, die charmeert! Maar tanden-6orsfe/en is daarvoor niet af doende! Om ze grondig te reinigen, moet U een speciale tandpasta met dubbele werking gebruiken: Colgate, die door vele tandartsen nadrukkelijk wordt aanbevolen. Eerstens omdat haar aromatisch schuim doordringt tot in de kleinste hoekjes tusschen de tanden, Waar gevaarlijke voedselresten achterblijven. Colgate, en Uw lach zal Uw adem frisch ongedwongen, en zuiver zijn. VRAAG NAAR COLKEET"! Tweemaal Uw geld terug! Als U na het gebruik van n tube Colgate niet volkomen tevreden bent o ver de resulta ten, zend dan de leege tube aan COLGATE, Amsterdam-C. Wij betalen U het dubbele van de aankoopprijs terug. l N TUBES VAN 2 5, .4065. COLGATE VERFRISCHT UW MOND! ; f

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl