Historisch Archief 1877-1940
IS HIT TYP IIN KIUS Tl
MAKIN Un Dl OtOOTE COUICTII
190x130
VANAF
145 x19S
VANAF
vrees der vrijzinnige volkspartij en der boeren, die
tot nu toe de roode minderheidsregeering steunden,
dat de socialisten het volgend jaar met een onbe
twist geslaagde crisispolitiek de verkiezingen in
zouden gaan. Daarom zijn zij in vereeniging met de
conservatieven gedurende de laatste maanden be
gonnen de regeering aan allerlei kanten op haar
plannen te beknibbelen; dit culmineerde in de
defensieplannen, waarvoor de regeering plm. 25 pCt.
minder beschikbaar wilde stellen dan de burgerlijken.
Na lang onderhandelen bleek zij bereid het verschil
te deelen, mits de wederpartij door
belastingverhooging en verhooging van het ouderdomspensioen
wilde toonen, dat de defensiepolitiek niet ten koste
van de sociale politiek mocht gaan. Dat aanbod is
afgewezen; maar de socialisten hebben nu het
succes met het punt van het ouderdomspensioen de
verkiezingen in te kunnen gaan in plaats van de
defensiepolitiek, waarin zij volledig opportunist
waren. De regeering heeft dan ook alleen van het
eerste punt halszaak" gemaakt en is afgetreden.
Een combinatie van conservatieven, volkspartij en
boeren moet nu tot den herfst de zaken redderen
onder leiding van Pehrsson.
HET HERZIENINGS-ONTWERJ- VOOR ONZE GROND
WET is, althans in uittreksel, te onzer kennis
gebracht.
Drie principieele punten omvat het nieuwe ont
werp :
ie. Inperking van de drukpersvrijheid, helaas
ook tot de mogelijkheid van verschijningsverbod
door de regeering toe; een minderheid der com
missie maakt daartegen bezwaar.
2e. Opheffing van de parlementaire onschend
baarheid wegens opruiing of schending van gehei
men, waarvoor wel iets is te voelen;
nvervallenverklaring van volksvertegenwoordigers van hun
lidmaatschap als de Raad van State oordeelt dat zij
streven naar verbreken der rechtsorde met onwet
tige middelen. Het invoeren van een subjectief
oordeel met bedenkelijke mogelijkheden wordt door
dezelfde minderheid bestreden.
3e. Een aantasting der evenredige vertegenwoor
diging, die op zichzelf niet onjuist hoeft te zijn maar
ook gebruikt kan worden om de verstarring van de
huidige partij-indeeling nog sterker te maken.
DE AFTREDENDE GOUVERNEUR-GENERAAL heeft
zijn laatste openingsrede voor den Volksraad
gehouden. Met trots zag hij terug op het volbrachte
bezuinigingswerk (alleen aflossing van schulden is
nog mogelijk) en hij kon reeds weer eenige teekenen
van verbetering in het economisch leven en dus ook
van de overheidsfinanciën aankondigen. Tot die
overheidsinkomsten uit de ondernemingen behoort
thans eindelijk ook een petroleum-cijns, waarover,
in tegenspraak tot het zeer hoog te-paard-zitten der
overheid om haar zorg voor de inheemsche bevolking,
op weinig verheffende wijze met de oliemaatschap
pijen is gemarchandeerd. Deze discriminatie
tusschen blank en bruin, welke het sterkst tot uiting
kwam in de houding van den G.G. tegenover de
N.S.B, (nimmer werd nog opgehelderd of hij zich
hierbij wel aan de strikte aanwijzingen van minister
Colijn hield), doen ons er niet rouwig om zijn dat
zijn ambtstermijn niet nog met een jaar is verlengd.
Van opleving in het moederland is nog steeds niet
veel te zien, al vloeide deze week het goud wat
minder snel weg dan in de vorige. Het behoud van
Leerdam en de opening van de Waalbrug zijn slechts
voorwaarden voor, geen symptomen van een herstel,
en hét terrein der mogelijkheden, dat door deze
beide gebeurtenissen wordt ontsloten, is slechts klein.
DIENSTWEIGERING
Mr. W. Verkade
NA de artikelen van den verkeersvlieger
A. Viruly en zijn besluit op principieele
gronden ontslag te vragen als reserve
officier, en het tegenbetoog van den heer A. W. Colijn
schijnt het juist, los van de actueele vragen, het
vraagstuk der dienstweigering nog eens principieel
te beschouwen.
Wij zijn ons bewust hiermee een gewaagde onder
neming te beginnen omdat de dienstweigering tot
die onderwerpen behoort, welke eer de sentimenten
dan de gedachten in beweging brengen. Voorstan
ders en bestrijders van dit verschijnsel zien gelijkelijk
maar al te vaak over het hoofd, dat het hier gaat
om een daad, die uit zeer verschillende be
weegredenen kan voortkomen waarover de
zelfde beschouwer bij de verschillende gevallen dus
eigenlijk een zeer uiteenloopend oordeel kan en
moet hebben. Maar in de hitte van den strijd worden
de dienstweigeraars door antimilitairistisch gezin
den vaak alle gezien als gewetenshelden en door
hun bestrijders als lijntrekkers of lafaards.
Ongetwijfeld komen beide categorieën onder de
weigeraars van den militairen dienst voor en
tusschen deze uitersten liggen nog een aantal andere
mogelijkheden, die wij moeten nagaan om tot een
billijk oordeel te komen. De lijntrekkers beginnen
wij met uit te schakelen; hun houding is niet prin
cipieel en meestal zijn de gevolgen der weigering te
onaangenaam dan dat zij op dezen grond aanlok
kelijk kan zijn voor eenigszins geestelijk bewuste
menschen. Ook de overige probleemloozen, die bij
den dag leven, hun kleine pleziertjes zoeken, maar
verder alles nemen zooals het valt, en die dus dienst
nemen als het gezegd wordt en afzwaaien als daartoe
het commando wordt gegeven, laten wij buiten
beschouwing.
Voor alle overige dienstplichtigen vormt het al of
niet gehoorzamen individueel of collectief een
probleem. Er is nl. een groote categorie geloovigen
die zich in dezen door de uitspraak van hun kerk
laat leiden, maar daarmee is het vraagstuk alleen
verschoven naar de verantwoordelijke leiders van
die kerkgenootschappen. Voor de leden daarvan
verdwijnt dan echter het besef, dat hier een vraag
stuk ligt, zoozér, dat het b.v. is voorgekomen, dat
in 1930 een hoofdzakelijk uit Roomsch-Katholieken
samengestelde krijgsraad maar niet kon begrijpen,
dat een jong intellectueel geen dienst wilde nemen
hoewel noch de Remonstrantsche Broederschap,
noch de godsdienstige studentenorganisatie, waartoe
hij behoorde, hem dit voorschreef.
Een innerlijk conflict is ook uitgesloten bij de
vele moderne afgodendienaars van staat en klasse.
Afgodendienaars in dezen zin, dat zij ofwel staat en
volk of klasse als absolute waarden, die hun geheele
leven en denken bepalen, erkennen, ofwel staat of
klasse als een godgewilde instelling-zonder-grenzen
zien. Voor de eerste groep is een andere houding
dan gehoorzaamheid aan den staatsdienst ondenk
baar: zie b.v. de duizendtallen Japanners die zich
opgaven om met bestuurbare mijnen vijandelijke
oorlogsschepen en daarmee onherroepelijk ook
zichzelf te vernietigen. Voor de tweede groep is het
zuiver een kwestie van opportuniteit: In dienst van
de dictatuur van het proletariaat en als het tegen
een fascistischen staat gaat dienst nemen, in andere
landen het er van laten afhangen, hoe men den
burgerlijken staat het meeste afbreuk doet: door het
leger onbetrouwbaar te maken of door dienst te
weigeren.
EEN innerlijk conflict moet er echter ontstaan
bij elke groep of persoon die zelfstandige
geestelijke waarden erkent "buiten en boven den
staat en zich gebonden voelt zijn gehoorzaamheid
daaraan metterdaad te toonen. Dus allereerst bij
eiken vorm van levend Christendom. Zoo zien wij
dan ook van de vroegste Christelijke gemeenten, dat
personen en groepen geweldloosheid in praktijk
brengen en daarmee weigering om in dienst van den
staat wapenen te dragen. Het is nooit de groote
massa der Christenen doch het zijn steeds individuen
of secten geweest die dit standpunt hebben volgehou
den* Onder de Quakers en Doopsgezinden leeft in
dit opzicht een sterke traditie.
De hoofdlijn in de Christelijke wereld loopt anders.
Men aanvaardt het geweld in deze zondige wereld
ter handhaving van het recht en de overheid heeft
met zijn geweten te rade te gaan of hij het recht
dient, al dan niet. De katholieke kerken trachten
daarbij de overheidspersonen te leiden; de protestan
ten laten hun individueel hun consequenties trekken
uit wat het Evangelie boodschapt. Het Calvinisme
PAG, 4 DI GROENE N*.
voegt daaraan een zeker recht op ongehoorzaj
heid van den onderdaan, althans van de lagere o
heid toe. Doch het probleem is aanvankelijk tnj
zelden acuut omdat militaire- en politiedienst
door den staat geéischt worden, doch op
willige dienstname berusten.
Acuut wordt het vraagstuk eerst recht, als na|
Fransche Revolutie de volksstaat geboren worrti
Napoleon de conscriptie daarop kan enten. T
becke toont zich in zijn rede over het
schap b.v. verschrikt over de steeds
eischen der overheid en verklaart, dat dit alle
compenseeren valt door een recht van medebep
van het staatsbeleid door alle burgers. In ons
komen echter toch weinig gevallen van weigei
voor, het bekendste geval is nog dat van
groep boeren uit Twente die zich in 1830 weige
te laten mobiliseeren tegen België, ver in het zuii
Maar werkelijk oorlogsgevaar ging buiten ons
om en die groepen, welke zich bij hun gewet
beslissing niet door hun geloofsgemeenschap l'
leiden, waren juist de dragers van de staats
rechtsidee, waarvoor de dienst werd gevraagd.
Tijdens den grooten oorlog hebben vele chris
en vele kerkelijke ambtsdragers met schrik on
hoe gruwelijk, hoe duivelsch de middelen w
waarmee de staten pretendeerden hun ree
dienen; en ook hoe weinig houdbaar deze re
der staten waren in het licht eener internati
De reportage van de week
TRITONKAMER
Dt Utrechtsche Universiteit viert haar
driehonderdjarig bestaan. De Utrechtsche studenten*
wereld viert het feest mede; vandaag vangen in
Hilversum de wedstrijden aan, waarmee de
Utrechtsche Studenten-roeivereeniging Triton haar
vijfenvijftig-jarig bestaan herdenkt. Ter eere van
dit feit zijn wij een bezoek gaan brengen aan den
tempelt dien een oude getrouwe van Triton hier in
Amsterdam heeft opgericht.
H
ET hart van Utrechtsche Studenten-roe
ivereeniging klopt niet slechts in Hilversum, waar
vandaag de jubileum-wedstrijden een aan
nemen, het klopt ook niet alleen in Utrecht, de
iad van den Dom. De ziel van Triton huist in Am
sterdam, in het meest Amsterdamsche deel van de
ten Westen van den Westertoren.
Amsterdam bestaat daar uit een samenstel van
r acht j es en straatjes, die elkaar kruisen en in
Ikaar overloopen en illustere namen dragen: de
"loemgracht, de Willembijs, de
Goudsbloemdwarsraat en de Driehoekstraat. Midden in die straat
eft een poortje toegang tot een achterliggend
ofje. Boven het poortje staat met witte letters op
au w: x 88 x-Triton-1936. En terzij een groot
plakat: Tritonkamer, H. van Essen."
Door het poortje, komen we bij het trapje, dat
aar de woning van van Essen leidt: twee kamers
ip tweehoog. Welkom" roep t een muurplaat ons op
n eersten overloop toe, Salve" zegt een ander op den
eeden. Groot schiet plotseling het Utrechtsche
?apen voor ons op; en links het Amsterdamsche.
met de absolute eischen^van het christendom- -n wit fin Wauw ^^ We ^
te sterker gevoeld, omdat een Tostoy en zijn n Jeden Wnnen in de woning van Hendrik van Essen.
pftTs. retracht hadden ze m rechtstreekscne toel xr;:*?,::**:_ :-«._ j__i.j j ... TT, «,
Utrecht
op
roeivereeni^
gers getracht hadden ze m rechtstreeksche toef vijfenvijftig jaar geleden werd
sing te brengen. En van enkele verlichte lande
het onze, de Scandinavische en sommige an
hebben de regeerders de moeilijkheid
en erkend; en aan den dienstplicht de rnogcj
heid van Roode Kruis- en burgerdienst, zij
onder eenigszins bezwarende voorwaarden,
bonden.
Dit is een zeer billijke oplossing, al kan de
passing nog verbeteren; want de staat, die
draagt voor de collectieve zelfhandhaving, heef
recht van zijn onderdanen hiervoor dienste
vragen. Doch het christelijk geloof als waa:fan Duyl) in l894 yoor het eerst dfi Varsity won
erkennende, mag zij niet straffen dengeen, Ui
eischen van het Evangelie en met name va
Bergrede zoo absoluut ervaart, dat hij het
monisch geweld van een modernen oorlog,
in dienst van hooge rechtsgoederen, nie".
aanvaarden. Omgekeerd mag dan ook bij
menschen geen al te groote onevenredigheid
consequente toepassing van deze levenshou
op ander terrein (het vrijblijven van
begrepen) verwacht worden.
Lxgegroeid internationaal rechts- en realil
;ericht de Utrechtsche Studenten
;ing Triton". Twee jaar later kwam bij de jonge
' dienst Hendrik
het zoontje, de
ereeniging als bootenknecht n
an Essen Sr. Vijf jaar oud was
iendrik van heden, toen die in het bootenhuis en op
iet terrein rond kwam zwerven. Hulpje voor zijn
ader, die tegelijk oppasser" was, knechtje voor ,,de
eeren", schoenpoetsend, jas borstelend, pakjes
rcngend groeide Hendrikje op. Daar maakte hij de
erste Triton-overwinning mee, toen de ploeg
Sche'ng en Inslag", gecoached en gestuurd door Dick
en
at vier jaar achtereen bleef doen. Maar toen was het
it met Hendrik's Tritonvrijheid: hij moest een vak
teren, stucadoor.
Een en veertig jaar bleef vader van Essen Triton's
ootenknecht. Toen ging hij met pensioen. Al dien
jd stucadoorde de zoon in Amsterdam. En al dien
jd groeide in hem een dankbare liefde voor Triton.
Nu is Hendrik van Essen Jr. zestig jaar en zijn
is al een vijftien jaar dood. Maar de zoon heeft
riton een tempel opgericht. Hij en zijn vrouw zijn
tempeldienaren: Philemon en Baucis.
, Baucis is
nAARNAAST doet zich onder invloed vatiln beste vrouw dje gui en graag 2Oete kop: th
.. . .«.« «.-j. if_ 1 i_i_ ___i:il. . . ? - . . ** " rj
:henkt en beamend knikt en mompelt bij alles wat
[hilemon zegt. En Philemon.... is een kunstenaar
een uitvinder. Niet de kunst om de kunst, niet de
tvinding om haarzelve: neen, alles tot Triton's eer.
besef een nieuwe vorm van dienstweigering
Men ziet den gewonen oorlog als statenan
waarbij geen enkele staat gelijk heeft. Men
vaardt echter het geweld in dienst van een b
staatsche rechtsorde. Dit standpunt groeit IA/E zitten, nadat een prachtig gestreken kanten
in de oecumenische beweging, de eenheidsbewif y kleedje van de zitting is weggenomen. En dan
der kerken, en zal dus nog steeds meer onder de «k je je OOgen uit. Want die kamer is geen kamer:
tenen doordringen. Het heeft bij het zich onthAt is een prieel op tweehoog achter in een hofje in de
van alle oorlogsgeweld, dat men kortweg aljrdaan. De muren schijnen ruwgeschaafde planken
1 nog haast levend hout, groen en dorgeel.
nestige takken, armdik, omlijsten ruwgeschaafde
jren. Het plafond is veelkleurig. In het midden
roset in blauw n wit: Triton's kleuren. Daarom
en in stralen uitloopend naar de zijkanten, de zes
iren van de zes Utrechtsche faculteiten.
| Aan een muur links en rechts van de kast, twee
Kerk en Vrede" standpunt zou kunnen ken
sen, dit vóór, dat het een reëel besef toont vo<
geen waarden, ook geestelijke waarden,
barbarij wordt prijsgegeven indien men
internationaal terrein niet medeverantwooi
stelt voor de rechtsorde (wat afdwingbaar hèi<
noods met geweld, impliceert)
Het heeft tegen: de onvolmaaktheid der int
tionale rechtsorde hetwelk voor een juiste perso
ihilderijen, primitieven; het eene is een acht, die
list door de bemanning uit het water wordt getild,
ke beslissing veel voorlichting en inzicht vereis< .heel volgens voorschrift, het andere een vier.
het gevaar, dat de gewelddadigheid der mo MÏUU: het mooiste in de kamer, het stuk dat
oorlogstechniek het recht in onrecht gaat lcs domineert, dat centraal is en den zin aan
verkeeren. ai tempel geeft, is een levensgroot beeld van den
Toch geeft alleen dit laatste standpunt de ri« iden van Essen, van Tritons bootenknecht, stoer
dynamiek aan de geloovigen om hun lot niet i chtop, keurig in zijn zwarte jas met de zilveren
gelaten af te wachten, maar zich ook in te J loopen, zijn witte-broek-met-den-vouw en de
voor opböuwenden arbeid, die dit gewetensco au we bies, zijn immer gele schoenen. Dit is een
aan velen kan besparen.
Snel mooi bruin
door AMILDA-zonnebrufncrême, óók bij
weinig of geen zon.
Placon 90 et Tube 60 et. Doos 50 en 25 ei
Vreest geen Examen
want er is een middel dat U kalm houdt en
waardoor Uw geest helder blijft.
Mljnhardt's Zenuwtabletten behoeden
U voor zenuwachtigheid. Ze zijn verkrijgbaar
in kokers van75et. bij Apothekersen Drogisten.
meesterwerk van af beelding; alles als in werkelijk
heid. De Oranje-Nassau-orde, verkregen na 41
jaar trouwen dienst, de zilveren ankertjes op de jas,
de blauwe trui met de in wit geweven letters, dat
is alles afgebeeld met een trouwhartigheid, die ont
wapent en met een simpelen kunstzin die verrukt.
Nu wordt het tijd den zoon sprekend in te voeren,
een vriendelijk manneke, met een bril en een
genoegelijk schrander gezichtje, met twinkelende
oogen en een gezellige bedrijvigheid, die nooit aflaat.
Meneer, van me vijfde jaar af op Triton, begrijpt
u, en toen ben ik Triton getrouw gebleven, al die
jaren. En toen me vader dood is gegaan heb ik
geprakkiseerd: nou moet ik iets maken dat als een
herinnering kan dienen voor die man, die nou zoo
met alles heeft meegeleefd. En nou heb ik hem in
cement gemaakt. Eerst een geraamte van duivengaas.
En toen heb ik gazen windsels van den dokter
in cement gedoopt en der omheen gewikkeld. En
toen verder met cement opgewerkt. En het hoofd
heb ik geboetseerd van klei en toen afgegoten, net
als de schoenen en de handen. En toen heb ik gedacht
me vader woog 150 pond; en daarom heb ik er
zooveel cement opgestreken, dat het beeld ook 150
pond weegt."
Dit is maar n staal van van Essen's vinding
rijkheid en werkelijke kunstzinnigheid. Er zijn nog
veel meer dingen die hij ontworpen heeft: een roei
boot van beton, een waterfiets van beton, een tuin
in een boom", die 5 meter van het keukenraam
vandaan in het hofje gestaan heeft, en waarheen een
vijf meter lange brug voerde, opdat Hendrik met zijn
vrouw eiken avond in den boom konden theedrinken.
Dat alles kunt ge hooren en zien bij Hendrik
van Essen in de Tritonkamer, Driehoekstraat in de
Jordaan. H. B. FORTUIN
Boven: Hendrik van Essen met het
door hem vervaardigde beeld van
zijn vader, den ex-bootknecht van
de U.S.R.V. Triton, 1681-1923".
Het beeld is van cement, uitgehold
totdat het 150 pond woog, het ge
wicht van vader van Essen. Zou
Hendrik's wensch nog vervuld
worden en dit beeld eens b ij Triton
worden geplaatst?
Midden: het geschenk dat Hendrik
heden dejubileerende
roe/vereen/ging aanbiedt. Feitelijk zijn het
maar twee vieren. Maar kijk je
schuin langs een zijkant, dan zie
je er, door de spiegels, milliosn
maal millioenen.!
Onder: een schilderij door van
Essen, op eterniet meteen lijstvan
sintels.De acht dragen no»Tr/ton's
oude shirts. Rechts staat de oude
van Essen met de hand boven de
oogen te kijken, of het goed gaat.
«w l'Foto's Eva Besny
»«-*??
Er S H GROENE No. 9061
T
<r