Historisch Archief 1877-1940
l t
i
r
ONS JUBILEUM-REFERENDUM
Voorloopige gezichtspunten
VELE bladzijden in dit nummer ontleden den
uitslag van ons Jubileum-referendum. Reeds
voor deze ontleding was een maand van snellen
arbeid noodig. Wanneer wij echter deze twee analy
ses, die van de stemmers zelf en die van de uit
slagen der vraagpunten, tot een geheel hadden
willen maken, hadden wij het geduld van het
Nederlandsoh publiek nog bijna'dubbel zoo lang in
spanning moeten houden, en wel juist in een tijd,
dat zee en bosschen ons meer lokken dan politiek.
Toch noopt de samen
stelling van ons kiezers
II
III
2.
3.
4.
5.
corps" tot eenige terug
houdendheid t. a. v. uit
slagen. Zoo het vrijwel
ontbreken van de N.S.B.;
de grootere reserve van
confessioneele vrouwen,
plattelanders e. a. tegen
over de overigen; zoo het
groote aantal vrijzinnigen
in de intellectueele beroe
pen, enz. Het antwoord
op de vraag: Wat heeft
deze uitslag nu politiek te
be teekenen?" kan dus
niet anders dan een
voorloopige indruk zijn. Toch
schijnen er reeds enkele
dingen te zeggen: Zoo
blijkt het uit de beant
woording der vragen, die
hier in aantallen en m
percentage-cirkels is aan
gegeven, dat van een
representatieve selectie
uit ons volk 70% voor
stander is van een door de
overheid geleide maat
schappij die echter ruimte voor zelfstandig initiatief
laat. Dit verschijnsel wordt geaccentueerd door wat
blijkt uit onderstaande grafiek: n.l. hoe snel het ge
loof in het vrije spel" bij de jongere generaties
daalt: in anderhalve generatie van 39% tot 14%.
Een eclatante meerderheid werd behaald door de
aanhangers van het parlementaire stelsel, al
wenschen velen blijkens de opmerkingen een sterk
uitvoerend gezag. Zelfs wanneer men voor de
N.S.B., die zich grootendeels onthield van stemming,
het aantal voorstanders van den autoritairen staats
vorm verdrie- of vervierdubbelt, dan nog is de meer
derheid onzer democratische traditie overweldigend l
Ook in de koloniale politiek bestaat een uitge
sproken meerderheid, zij het geen verbluffende.
En wel voor de ethische" of Leidsche school.
l. Mogelijkheden van maatschappijvorm
I. Het Vrije spel van krachten" 6266
2* Solidarisme .................. 1 1497
3. Democratisch socialisme ....... 7820
4. Communistische klasseoverwin
ning ...................... 263
Staatkundig stelsel.
I. Parlementair ...... ........... 25241
2. Autoritair .................... 1096
Tusschenvormen ................. 616
Buitenlandsche politiek.
l . Sterk bewapend nationalisme . . 1350
Gewapend neutraal
Volkenbondslid ........................ 11468
Eigen leger voor collectieve veilig
heid ...................... 3737
Volkenbond met politieleger .... 4779
Volkenbond met volledige ont
wapening .................. 5192
IV. Koloniale politiek.
I. Rijkseenheidspolitiek" ........ 9064
2. Ethische" opvoedingspolitiek . . 15258
3. Indiëlos van Holland, nu" . . 576
Tusschenstandpunten . . . .......... 650
N.B. Tusschenstandpunten beneden de i%
en blanco's zijn verwaarloosd.
Onder de huidige internationale omstandigheden
is de groote verwarring, die op het terrein der
buitenlandsche politiek blijkt te heerschen niet zoo'n
wonder. De strooming, die ook zonder voorafgaan
de ontwapening in Volkenbondsgetrouwen zin kan
werken, zou misschien vóór de Abessijnsche
debacle nog het grootste aantal stemmen gehaald
hebben. Nu is zij na het nationalisme de zwakste:
naar twee kanten blijkt zij af te brokkelen, naar
een sceptische terughoudendheid en naar een
idealistischen toekomst
droom. Van de 13708 echte
Volkenbondsvrienden blij
ken er 9971 niet meer te
kunnen gelooven aan de
waarde van een zelfstan
dige legermacht. Dat door
goede voorlichting een
realistischer oordeel ech
ter toeneemt, blijkt uit
de betere cijfers voor de
stemmers met hoogere
opleiding (blz. 10, staat
5a en 56^.
Nog merkwaardiger con
clusies blijken er te trek
ken uit de referendum-re
sultaten der politieke par
tijen afzonderlijk. Daaruit
blijkt bijvoorbeeld, dat de
aanhangers van de
Antirevolutionnaire en
Chr.-historische partij nagenoeg
identiek over alle belang
rijke politieke vragen den
ken en hun verschil zuiver
op kerkelijk terrein ligt;
dat voorts de
VrijzinnigDemocraten prachtig werk
kunnen doen, doordat zij het voorbeeld kunnen ge
ven, hoe samenwerking bij vrijwel alle denkbare poli
tieke tegenstellingen mogelijk is, doch dat zij op den
langen termijn voorshands weinig perspectief bieden.
Zoo kan men lang voortgaan en lang blijven
discussieeren maar wij volstaan nu met nog slechts
n hoofdindruk: Afgezien van de buitenlandsche
en defensie politiek, die op internationale uitwegen
wacht, is nu de hoofdvraag welke kant de solidaristen
zullen gaan kiezen, óf aanleunen aan de onder de
jeugd terrein verliezende liberale economie óf het
zoeken van een basis van samenwerking met een
Plan-politiek die verwante trekken heeft. Duidelijk
is in ieder geval, dat de partijtegenstellingen heel
wat minder reëel zijn, dan bij de onderlinge
discussie soms lijkt. Mr. W. VERKADE
DE ANTWOORDEN, M AAR LEEFTÜDEM ONDERSCHEI DEM
I. MAATSCHAPPELIJKE ORDE
^ "4, ?
3
«8*
44
51
1
[a
%
43
%
i
e
4 ,OY,
JTREOECRINÖdVÖRM
HL. BUITENLAND5CHE POLITIEK
.2.
VERHOUDING TOT l M Dl Er
JON6ERMN25
25-34JAAR
2 Ov
g.ov..
2,0*.
iffi
35-49 JAAR 50-64 JAAR 656NOUMB
In bovenstaande grafiek.Is voor de afzonderlijke leeftijden (tot 25, van 25?34, van 35?49. van 50?64 en boven de 65 jaar)
htt percentage der stemmen voor de verschillende mogelijkheden In verhouding aangegeven. Zij geeft een goed beeld
van de politieke verschuivingen dte bij de vertchillende generaties optreden.
DE UITSLAG VAM
I MAATSCHAPPELIJKE ORDE
?n.
23%
r ? r *
^, <\^'
HI.&UITEMLAND5CHE POLITIEK
5
19%
**"!
4
17%
De referendum uitslag in percentages. De sleutel voor
de absolute cijfers </«<
lllimtlllllllllllllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIW
Bmsselsch
Stakingen!
MAANDAG voor een week: Eerste gewaar]
wording bij aankomst: geen taxi's bij
station! Maar de trams rijden regelmatig e,
de bevolking kan moeilijk sterk onder den indruk zijn)
direct tegenover het station is het volop kermis!
In de laatste tram uit een buitenwijk naar di
binnenstad kondigt de conducteur type
opgeschotenjongen met een Mussolinikaak dreigend aan:
Morgen zullen ze moeten loopen." Maar de volgendt
dag tramt men wel; slechts een klein deel van hei
personeel is niet verschenen, de controleurs vallen
daarvoor in, en 's middags is de dienst weer
heeltmaal normaal.
Nog eenmaal treffen wij een stakingsbeetd aan:
een groepje postende kelners trekt langs de hotels en
café' s om hun collega's tot aansluiting te bewegen.
Bij informatie blijkt het dat deze menschen geen
loon ontvangen en soms nog den patroon moeten
betalen voor het recht, van de fooien te mogen leven.
Overigens heerscht er uiterlijk orde. Een groottl
ruitercolonne, die bij zijn rit midden door de stad\
even opschudding veroorzaakt, blijkt alleen t
opluistering van een sportfestijn uit te rukken ....
; De nieuwe Kamer bijeen
TY7EL is de bewaking van het Kamer-gebouw
W groot: tot ver in den omtrek staan op eiken
straathoek vijf agenten, die dichter bij het gebouw
versterkt worden met telkens tien brandweerlieden.
De regeer ingsverklar ing, waarvoor de nieuwe
regeering bij haar optreden een drietal weken
van voorbereiding meende te hebben, moest onder den
indruk van de stakingsbeweging zoo spoedig mogelijk
worden afgelegd. Woensdag den 2 45 ten Juni werd
daartoe besloten, dienzelfden avond komt tot het
opstellen daarvan de ministerraad bijeen en vergadert
tot drie uur 's nachts. Na een korte rust vinden dt\
ministers het gezamenlijk Concept den volgenden mor- \
gen op hun bureaux, krijgen nog tot half elf
gelegenheid tot het opstellen van amendementen, waarna een
korte gezamenlijke zitting de definitieve redactie
vaststelt. Om twee uur begint dien dag de Kamer
zitting; de Nederlandsche tekst is dan nog niet eens
gereed en De Man, die na Van Zeeland dezelft
rede in het Nederlandsch zal houden zit tijdens
woorden van zijn voorganger nog het gebrekkig
departements-Nederlandsch te 'corrigeer en. De i
van de regeeringsverktaring heeft echter onder
grooten spoed niet geleden. Zelden werd er de laa
jaren in een klein land een omvangrijker p
aangekondigd.
De
rebelleere*
T70OR de Vlaamsche kwestie is het program
V mager, het bevat slechts getrouwe handhaving t
der taalwetten; overigens status quo. De teleurstellir
van vete Vlamingen uit zich inde Kamer in
uitbarstingen van de Vlaamsche Nationalist*
overigens te recht als de Vlaming Hüy
burgemeester van de Vlaamsche stad , Antwerpen, to
'H.R&GEERIMG5VORM
13 VERHOUDING TOT INDIE
cijfers vindt men in het midden in bijgaand artikel, waar
hoofduitslag zijn weergegeven
IMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Momentopnamen
voorzitter gekozen van een in meerderheid Vlaamsche
Kamer, zijn openingsrede het eerst in het Fransch
houdt; maar ten onrechte als de premier, die gewoon
is Fransch te spreken, zijn regeer ingsverklar ing in
deze taal voorleest; te minder juist omdat hij aan
kondigt, dat in den senaat de regeeringsverklaring
het eerst in het Vlaamsch zal worden uitgesproken.
Minutenlang gebrul en onderlinge debatten met alle
andere groepen verhinderen Van Zeeland, die met
?een ontwapenende hulpeloosheid rondkijkt, eenigen
tijd aan het woord te komen. Maar hoezeer deze
demonstratie alleen een prestigekwestie is, wordt
bewezen door het feit dat als minister De Man daarna
hetzelfde in het Nederlandsch zegt, vrijwel geen
Vlaming meer luistert; voorzoover zij niet zijn
weggetoopen (de Vlaamsch-nationalen met de uit
vlucht: Wij willen geen vertaling /") zitten zij in
grooten getale te lezen of te schrijven.
Plaats voor de jeugd
TYT AT opvalt, als men in het parlement
rondW kijkt is de groote verjonging die de Kamer
heeft ondergaan. Hij mans en burgemeester Max,
naast elkaar op de liberale banken, maken veeleer
den indruk van de laatsten der Mohikanen" dan
van aanvoerders eener generatie van politieke voor
mannen. Meer dan ff-jarigen zijn er slechts zeer
weinigen en het gros van de hémicycle" maakt den
indruk van tusschen de 35 en 4$ te zijn. De oude
routiniers zijn overal weggevaagd; jonge gezichten
n ongegeneerd zomersche kleeding ziet men op alle
banken. Hetzelfde Verschijnsel J*ij de regeering; op
de voorste banken van het halfrond: veertigers op een
enkele uitzondering na. De premier Van Zeeland is
in zijn kwieke slankheid een uitgesproken jeugdige
figuur; alleen de ernst en de zakelijkheid, die zich op
zijn gezicht weerspiegelen, maken dat men hem niet
nog veel jonger schat dan hij is. De Benjamin is de
34-jarige minister van Vervoerswezen Jaspar, een
neef van den bekenden politicus uit vroeger jaren;
de kamervoorzitter waagde bij de eedsaflegging der
kamerleden tegenover hem zelfs even een grapje over
de leeftijdsgrens. Ook zeer jong is nog de nieuwe
functionaris voor Buitenlandsche Zaken, Spaak,
voor twee en een half jaar nog de kwajongensachtige
links-radicale aanvoerder der socialistische jeugd, die
bij de nationalistische kranten de ruiten ingooide.
Men fluistert dat hij gekozen is, omdat hij zich nooit
met internationale kwesties heef t bemoeid, dus vrij
staat tegenover de sanctievragen. Wat openlijker zegt
men, dat hij gekozen is omdat men onder gén
beding Vandervelde wilde, den eenigen der drie
itbelles-mères" (die in het vorige kabinet voor de
drie groote partijen als ouderen een oogje in het zeil
hielden) die niet heeft willen verdwijnen en voor
uiten nu een ministerie van Volksgezondheid is
gecreëerd. Hij zit nu als eenige oudere in het ministerie
wat onwennig tusschen de anderen. Maar zijn rol
als partijleider is kennelijk uitgespeeld. Tragisch:
de patron", die niet bijtijds kon gaan....
G. A.
HET WAREN BESCHAMENDE EN TRAGISCHE
DAGEN TE GENBVE. Ook zonder het
Italiaansche spektakel tijdens de rede van den Negus
zou 't dat geweest zijn: het beschamendste chapiter
in de geschiedenis van den Volkenbond.
De Negus stond daar als het Geweten der Historie.
En het is niet mogelijk deze stem het zwijgen op
te leggen, zelfs wanneer zij niet viva voce spreekt;
Tenslotte was het minderwaardige Italiaansche
tumult niets anders dan de menschelijke reactie
daarop de verontwaardiging, waarmee zich die
genen verraden, die de waarheid te hooren krijgen.
Het was overigens niet alleen Italiëdat de waar
heid te hooren kreeg het was de heele Volkenbond.
Het is moeilijk te zeggen of het verschijnen van
den Negus van eenig practisch nut zal blijken. Het
is veel te vroeg om dat te overzien. Maar voorloopig
was zijn reis naar Genève niets anders dan een
herhaling van de bedevaart naar Europa van den
verslagen Oom Paul.
WANNEER WIJ NIETTEGENSTAANDE DIT ALLES
VOOR OPHEFFING DER SANCTIES ZIJN, dan
is dit omdat in werkelijkheid de zaken veel inge
wikkelder zijn, dan zij er van buiten bekeken wel
uitzien. Het is al te simplistisch gezegd, wanneer
men het zóó voorstelt alsof de zaak alleen maar
schipbreuk geleden heeft door een geheime afspraak
tusschen Frankrijk en Italië. Wanneer ooit Europa
misleid door de raadgevingen van onbekwame
politici een verkeerden weg heeft ingeslagen, dan
was het in dit laatste halve jaar. Dit doet niets af
aan onze veroordeeling van Italië's optreden, even
min iets aan onze sympathie voor de Abessynische
zaak. Wanneer echter een rechtsmiddel ondeugdelijk
blijkt, moet men het laten vallen, al houdt men aan
den rechtsgrond nóg zoo stevig vast.
Maar het is moeilijk bij dit alles van Recht"
te spreken, van Recht in de volle beteekenis van
het woord. Het is wellicht geoorloofd er nog eens op
te wijzen, dat wij, toen verleden jaar te Genève de
besprekingen over Sancties begonnen, geschreven
hebben over het fenomeen dat in internationale
zaken de menschheid slechts ,,m*t de linkerhand
getrouwd" was aan het Recht ? d. w. z. niet
getrouwd. Het Volkenrecht kende immers niet het
principe der rechts-afdwinging. Het was dus niet,
in de volle beteekenis van het woord, Récht. Want
Recht zonder Sanctie is geen recht. Men behoeft
zich er immers niet aan te storen !
Toen kwamen de sancties (meervoud l). Maar
geen Sanctie. Engeland, zoo bleek later, was nl.
niet bereid voor de toepassing der sancties te vechten.
Wat beteekent dat? Zelden luidde een zin onzinni
ger. Het beteekent niets anders dan dat Engeland
en a fortiori Frankrijk, samen de belangrijkste
Volkenbondsmacht niet van zins was de....
rechtshandhaving te handhaven, de afdwinging
af te dwingen, de sanctie te sanctionneeren. Dus:
niets !
Neen, had men waarlijk iets willen bereiken, dan
had men eerder moeten beginnen. Dan had men
stop" moeten roepen, nadat de eerste tienduizend
tallen door het Suezkanaal vervoerd waren en
desnoods het Suezkanaal maar moeten sluiten!
Maar het is nu mosterd na den maaltijd.
Overigens er zijn nog andere zaken, die van
invloed waren op deze fatale ontwikkeling van wat
eerst zoo veel scheen te beloven. Den
FranschItaliaanschen afspraken, en de verwerving van
Italiaansche sympathieën in Frankrijk door middel
van heel veel geld, was iets anders vooraf gegaan:
de Engelsch-Duitsche vloot-overeenkomst, een dom
heid, die nu ook in Groot-Brittanniëwordt ingezien.
Want het gevolg hiervan is geweest, dat Frankrijk
nog beduchter was geworden voor Duitschland dan
het tevoren reeds was en uit zelfbehoud wel met de
Italiaansche vriendschap rekening moest houden.
Terugblikkend moeten wij dan ook wel erkennen
dat het een verwikkeling van funeste
oorzaken-engevolgen is geweest en dat het Duitsche Rijk inder
daad van het enibrouillement gebruik heeft ge
maakt. Van dat oogenblik af was de Abessynische
zaak verloren. En het gaat niet aan, de schuld te
werpen op de geheime diplomatie", noch op de
overijverige en naïeve Volkenbondsstatistici die
beweerden dat Italiëbinnen een half jaar op de
knieën zou liggen, maar het zijn enkel en uitslui
tend de leidende (en incompetente) staatslieden
van Europa, die zich niet'alleen niet gerealiseerd
hebben wat het eigenlijk zeggen wilde, met
sanctionneering van het Volkenrecht te beginnen, maar
die ook het simpele politieke spel zoo weinig
verstonden . dat zij storende mogelijkheden, als
PAG. 3 DE GROENE Ne. 3063
het ter ongelegener tijd verscheuren door Duitsch
land van het Verdrag van Locarno, eenvoudigweg
ecarteerden.
VAN ZEELAND is nu geroepen om de Volken
bondsvergadering, die formeel een voortzetting
is van de vorige bijeenkomst, die nog door den
tegenwoordigen Tsjechoslavaakschen President
Benesch geleid was, te presideeren. Het is een wereld
vol moeilijkheden en gevaren, die de jonge Belgi
sche premier naast zijn sociale zorgen thuis op
deze wijze tijdelijk onder zijn hoede krijgt.
De punten van gevaar zijn in de eerste plaats
Oostenrijk.
SCHUSCHNIGG heeft geweigerd naar Genève te
komen in verband met de geruchten, die de ronde
doen over een plotselinge restauratie. Een restau
ratie v«n de Habsburgers kan tot interventie aan
leiding geven. En van interventie tot oorlog, il n'y
a qu'un pas!
Dan is er het onrustbarende optreden van
Forstner in Danzig, waar de onder niet-officieelen
Duitschen invloed staande regeering zich van de
nadrukkelijke bevelen van den Volkenbondsraad
niets aantrekt.
Verder is een punt van gevaar, tot verwondering
van de Duitsche regeer ing zelf, de verhouding tot
Engeland. Men ontwijkt nog steeds het antwoord
op de Engelsche vragen. De Wilhelmstrasse is zelfs
geneigd in 't geheel niet meer te antwoorden, bewust
als zij zich werd dat de marge van het debat nu zoo
nauw geworden is, dat men inderdaad niet veel
langer zal kunnen chicaneeren en binnen
afzienbaren tijd zou moeten zeggen aan welke verdragen
men zich wél zal willen houden en aan welke niet;
en of men op oorlog aanstuurt, ja of neen. Het lijkt
op een schaakspel, waarbij nu van n partij de
Dame ernstig in gevaar is gebracht.
IN DE NEDERLANDSCHE POLITIEK heerscht een stem
ming van lichtgeraaktheid, die men als voor
boden van een hoognoodige vacantie zou kunnen
opvatten als er niet zulke ernstige belangen op het
spel stonden, die gedachten aan persoonlijke ele
menten moeten doen verdwijnen. Er is een conflict
tusschen Minister Gelissen en de Zuivelcentrale,
waarbij de laatste haar medewerking aan de
uitvoerpolitiek staakt, als de minister niet beter haar richt
lijnen volgt, er is een bittere stemming over het
eervol ontslag van den burgemeester van
Hardenberg, die blijkens Almelo's rechtbank 15 maand
gevangenisstraf heeft verdiend. Er zijn harde woor
den gevallen over de zachte hand die de fiscus tegen
over de Indische oliemaatschappijen blijft toonen.
Wij gelooven dat dit minder ligt aan de goede rela
ties waarop de revolutionnair Sneevliet doelde, dan
wel aan de internationale machten die de groote
olietrust vormen en waartegen een kleine staat
bijna niet op kan. Liet de petroleumsanctie niet
iets dergelijks zien ? Scherp is ook het duel tusschen
den overigens zoo regeeringsgetrouwen mr. Joekes en
dr. Colijn, minister van koloniën. De eerste verde
digde taai Van Vollenhovens standpunt dat bij de
Indische bestuurshervorming de werkelijke decen
tralisatie, n.l. het overdragen van verantwoordelijk
heid aan locale organen, moet plaats hebben voor
een ambtelijke bestuursdecentralisatie.
Gedachtig aan de onsterfelijkheid van het laatste
streven op het Plein en de ontelbare pogingen van
minister Simon de Graaf om dit standpunt aan de
Kamer op te dringen, wenschte de V.D. voorman
geen enkele chicanemogelijkheid open te laten.
Minister Colijn moest toegeven, zoodat de regeering
eerst weer bij déKamer om geld moet vragen
vóór de eilandgouverneurs met hun ambtelijken staf
mogelijk zullen zijn. Dat zal nu nog wel even duren,
want opvoeden tot bestuursverantwoordelijkheid
kost tijd......
SOMS zou men zelfs gaan wanhopen aan het
staatkundig verantwoordelijkheidsbesef van ons
eigen jjplk. Het politieke gewicht dat al te velen
hechten aan de praatjes over dr. COLIJN, de munt
die Vova daaruit slaat voor een actie tegen de Ka
tholieke Staatspartij, de onhandige reddingsmanoeu
vres van een dr. Vos, deze onwelriekende verschijn
selen behooren bij de traag of niet-stroomende
politieke wateren van onze verstopte parlementaire
Slapeloosheid
tengevolge van de zomerwarmte, overwint
men spoedig dóór het gebruik van een paar
Mijnhardt's Zentiwtabletten. Buisje 75 et.
V