De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1936 10 juli pagina 8

10 juli 1936 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

wee* V. Uro ti wem. '/.'" DOCHTERS VAN MOEDER INDIE Purdah' Vrouwen De Redactie voldoet gaarne aan het verzoek uit het hartje van BritschIndii homend, dit stuk te plaatsen. Ofschoon een sterke groei van de vrouwenbeweging in deze gewesten niet te ontkennen is, vervallen wij misschien te snel in de gewoonte te spreken van Britsch-Indië", zooals wij spreken over Amerika", daarbij uit het oog verliezend, dat in beide werelddeelen enorme contrasten mo gelijk zijn. Wij hebben aan Rama Ra u ge vraagd hoe zij en haar medestandsters zich den weg denken, die most lei den tot de bevrijding der vrouw. Wij hopen t.z.t. haar antwoord te publiceeren. ? N bet nummer van de Groene AmI sterdammer van 15 Januari j.l., dat l mij naar hier werd opgezonden, bsvindt zich een artikel van Mevr. Wijnaendts Francken-Dyssrinck, getiteld: Dochters van moeder Indië". Sprekend in het laatste gedeelte van dit artikel over de All India Conferences schrijft deze prominente figuur der Europeesche Vrouwenbeweging: ,,Vrouwen van alle godsdiensten en kasten wonen dezs jaarlijksche Con gressen bij, moeten er dagenlang voor reizen. Ook vele vrouwen die onder de Purdah- verorden ing leven, nemen aan de verhandelingen deel." Ik wil nu de strijdvraag over dat vele" op een bsvolking van drie hon derd zeventig millioen zielen even in het midden laten en mij een oogenblik bepalen tot dat ne woord in het losjesneergeschreven zinnetje: purdah-ver ordening". Wanneer men per trein reist van Delhi naar Calcutta, een traject van i 1500 K.M., passeert men een vijftal tamelijk groote steden, centra, waar men de ontwikkelde Indische vrouwen kan ontmoeten. (Het zijn deze centra welke gewoonlijk afgevaardigden stu ren naar Vrouwen-conferenties.) Daarentegen reist men langs dui zenden en nog eens duizenden dorpjes, mud-villages", waar haar minder be deelde zusters leven, de diep-beklagenswaardige wezens, die vijftig jaren of langer doorbrengen in celstraf van de ergste soort: Purdah". De Indische vrouw van goede geboorte brengt haar jeugd door in de vrouwenveitrekken van haar vaders huis. Zij ziet na haar veertiende jaar geen man meer behalve haar vader en broers, komt zelden op straat en dan nog alleen in een her metisch gesloten voertuig en zoodra ze uitgehuwelijkt is aan een man, dien ze nimmer heeft gezien, wordt ze overge bracht naar haar nieuwe gevangenis: de vrouwenvertrekken in 't huis van haar echtgenoot, waar ze de rest van haar leven doorbrengt. HET Indische straatbeeld is zoo geheel verschillend van dat op Java. Daar ziet men de vrouw in haar kleurige baadjes voorbijgaan, pratend, lachend. Zij bsvolken ds passars, spelen in de schaduw der^ljcomen met kinderen en geven Jav&'-dat aantrek kelijke bseld van zorgeloos, oostecsch leven. Hier in Britsch-Indiëziet men op straat ook vrouwen, maar het zijn slechts die, welke tot de allerlaagst: kaste bahooren, de Harryans of ,,untouchables", gehuld in afzichtelijke lompen. Eeuwen van minachting heb ben op deze verschoppelingen een eigenaardig.triest stempel gedrukt: de paria's, de kasteloozen.... En toch.... als men bedenkt wat het leven is van de kastevrouw in haar afgesloten kamers, jaar-in, jaar-uit, en elk jaar zes maan den gekastijd door een hitte, die alle bsschrijving te boven gaat, dan is die vrij-rondloopende Harryanvrouw fei telijk nog beter af! WIJ hadden eens een Mohammedaansche huisjongen in onzen dienst. Hij vroeg me of hij zijn vrouw op ons erf mocht laten wonen en eerst weigerde ik omdat ik vond dat onze bedienden-accomodatie niet op de aan wezigheid van vrouwen berekend was. Maar hij bleef aandringen en ik gaf tenslotte toe. Hij vroeg mij om een paar oude gordijnen en daarmee schut te hij, met bahulp van spijkers, den paardenstal af. Het was in Augustus, het bijna-allerheetste deel van het jaar en de koelste kamer van onze bungalow, waar alle ramen gesloten moesten blij ven en we den heelen middag bij een groote fan zaten, steeg de tempe ratuur eiken middag tot no°F. Men kan zich dus gevoegelijk de hitte in den paar denstal, die maar drie muren had, voorstellen. Visr maanden bleef dis Mohammedaansche vrouw op ons erf wonen, slechts een paar meter van ons af, en in dis maanden hebben wij nooit n glimp van haar gezien. Vermoedelijk werd 's nachts een kleine opening gemaakt in het dichtgespijkerde gordijn en dan zal de vrouw er wel eens een oogenblik uit zijn geweest, maar ook alleen als de andere (manne lijke) bedienden sliepen. Het zou even nutteloos als onhandig zijn geweest, den huisjongen hierover te interpelleeren. Kaste en purdah" zijn hier ijzeren wetten en daar kan geen Europeaan zich in mengen. Het is geen verhaaltje, dat bij de groote aardbeving in Behar in Januari 1934» welke midden over dag plaats vond, duizenden vrouwen bedolven werden. Bij het bergen der lijken von den de soldaten om den hals van tallooze mannen een koord, waaraan een sleutel bevestigd was: de sleutel der vrouwenverblijven. En terwijl alles wat leefde en vrij was, zich naar buiten spoedde werden de Dochters van Moeder Indië" in haar muizenvallen onder het puin bedolven. DAT de moderne vrouw in Europa vecht voor vrijheid en geluk van haar zusteren in alle landen, is een schoon streven. Maar voor de BritschIndische vrouw ligt dat geluk niet be sloten in het woord kiesrecht. Een in de woestijn van dorst versmachte vraagt niet om een kaartje voor een mooi concert. Hij smeekt om water ! En zoo smeekt de Indische vrouw hier voorloopig slechts om n ding: ver lossing uit purdah", want dit is de conditio sine qua non voor elk vrouwengeluk. Is dat eenmaal bereikt, dan komt het kiesrecht er lal er ook wel, langs de normale lijn der evolutie. De Indische vrouwen, welke in Europa zich bewegen op Conferenties en Vrouwencongressen wekken mo gelijk den indruk, dat Britsch-Indi al aardig op weg is naar de verwezen lijking der Conferentie-idealen. Maar ^ieoe '^iof en ully Voici les beaux jours, tenminste zoo lang als kat duurt. Maar wij zijn er van het jaar zeer gosd op ingeschoten om ten alle tijde een deel van onzen rug aan de zon of aan het electrisch licht bloot te stellen. Een keurig ensemble, zooals dit van Bruyére is haast een tenue de ville, totdat mevrouw haar jasje uittrekt. Dan is ze plots geheel plage. Een groot gemak voor wie met de tram naar huis gaat! De bestuurster van de Micky Mouse kruiwagen droeg een complet van Tyröolsche inspiratie, de anderen robbedoes was voorzien van een stevig handgebreid pak van bruin-roze wol. f "' -?' ?<* .* A ** l evenmin als n zwaluw zomer maakt, evenmin is dat geringe contingent vrije Indische vrouwen vertegenwoordigend voor de miltioenen gevangenen. Terwijl ik dit schrijf, passeeren buiten op den weg twee koelies. Aan een langen bamboe dragen ze een roodgeverfde kist. . In n van de zijkanten hiervan is een verschuifbaar paneel, dat thans echter hermetisch gesloten is. Ik weet dat zich in den bodem een paar luchtgaatjes bevinden om de occupante voor den verstikkingsdood te behoeden, en in dezs pikdonkere kist, waarop de * Maartsche zon staat te branden, wordt een Mohammedaansche vrouw vervoerd, als een meikever in een lucifersdoosje. Zoo reisden haar moeder en groot moeder, zoo zullen vermoedelijk haank dochters en kleindochters door Indië^ reizen. ' Want de Indische evolutie gaat niet snel. En er zal nog heel wat water door de hsilige Ganges stroomen, eer de vrouw zich hier als een vrij, gelukkig mensch, ongesluisrd bewegen zal. Pachrukhi-Behar A. DEN HBRTOG-BARTELINK f NIEUWS UIT DE VROUWENBEWEGING mij bovenal getroffen heeft in de laatste Studie conferentie in de School voor Wijs begeerte te Amersfoort", zei ons een oud-strijdster uitde vrouwenbeweging, was de eenstemmigheid waarmede alle spreeksters van oordeel waren, dat de vrouw een rol in het openbare leven heeft te vervullen, die verschil lend is van die van den man" De moeilijkheid van den tegenwoordigen tijd zit in de aanknoop ingspunten, die het vrouwelijke inzicht moet vinden om werkzaam te kunnen ti/n in een nog steeds grootendeels mannelijk georiënteerde wereld. Deze opvatting leidt dus niet tot een onder scheid naar mannelijke of vrouwe lijke beroepen, maar naar een man nelijke of vrouwelijke wijze, waarop een bepaald beroep te vervullen is. T\E gemeenteraad van Parijs, die U ongeveer een jaar geleden twee vrouwelijke assistenten bij de politie benoemde, heeft thans besloten nog achttien vrouwelijke agenten aan te stellen, zoodot er in elk district van Parijs n vrouw zal werken, met als voornaamste opdracht de be scherming van verlaten kinderen. Wat draagt de moderne vrouw? EN WAT DRAAGT ZIJ NIET (Een indiscretie) GEEN modekrant lijkt ons ge schikt, deze door ons in over weging genomen kwestie doel matig te beantwoorden. Ook de groote magazijnen raken niet de diepte van het probleem. Beiden weten alleen, wat op het oogenblik wordt gekocht. Maar wij willen er nader op ingaan, wat de hedendaagsche vrouw, in tegenstelling of overeenstemming met verleden tijden, van zichzelf laat zien. Laten wij met het hoofd beginnen: Ooren worden weer getoond, nadat een.ige jaren een of verscheidene permanente golven ze niet alleen schuil hielden, maar dikwijls zich uitbreidden tot het midden van de wangen. Het voorhoofd wordt meestal half bloot gedragen, omdat het hoofd dekseltje schuin moet zitten. Gezicht wordt niet meer gedragen; t wij bedoelen het individueel gevormde persoonlijke gezicht. Als surrogaat heeft men het type" uitgevonden, zooals het sportieve-, wandel-, dans zaal-, beroeps- en huishoudelijke type. De modellen ontleent men veelal aan de moderne film of aan advertenties. De daarvoor noodige middelen koopt men in den schoonheidssalon. Schoon heid is tegenwoordig een soort masker, dat zoowel de persoonlijke uitdrukking van gedachten, als ook het verschil van jaren verbergt. De wenkbrauwen worden geschoren en niet een stift in smalle bogen op de huid geteekend. De natuurlijke kleur van de huid wordt < door schmink en poeder gewijzigd . niet altijd in het voordeel veranderd. De ( mond lijkt niet op een rozenknop, l zooals op de meisjesportretten van Boucher of Watteau, niet op de veel- (' verzwijgende en veel belovende in eenf glimlach gesloten lippen van de MonaV Lisa, nog minder op dat van karakte ristieke rimpels omgeven geheime vakje van het vrouwelijke gelaat, zoo als wij het op de mooie oude vrouwen portretten van Rembrandt en zijn leerlingen zien: hij is vervangen door een roodomlijnde, meestal lachen de opening, die twee rijen van echte of valsche tanden tentoonstelt. Hals wordt ook haast niet meer gedragen. De hals is verstopt in shawls, strikken, poolvossen en capes. Zelfs de avondjapon is meestal van-. voren tot bovenop dichtgeknoopt en PAG. 12 DE GROENE N0.30M »beschermt de stemcrganen der vrouw. ? Het décolleté(o ! fransche en italiaansche schilders van alle eeuwen) <s naar den achterkant verplaatst, dat wil zeggen: men draagt zooveel rug s aanwezig is. Het moderne zwempak heeft heelemaal geen ruggedeelte. In den tijd van de pas af geloop en girconnemode droeg de vrouw geen b>ezem. Corselets en bustehouders vervngen de mythologische Amazonenojeratie. In plaats van het bloedige irgriipen gebruikte men een permantnt t pers. De Rococomode daarenttgr eischte een hooggeplaatste boe die tenminste tot den aanzet laar was. De nieuwe mode ontiets aan deze beide tegenstrijdige .igen: zij verlangt een door banden r gehouden boezem, doch keurt de .theid van dit lichaamsdeel af. T:s: boezem wordt wel gedragen, nu-ar op een geheimzinnige manier. Buik en heupen heeft men heelemaal nut meer. Ze worden deels door iiunoering, deels door massage, of lateer- en vermageringskuren tot op hfv geraamte gereduceerd. Schilders van de oud-duitsche school zouden thans vergeefs naar geschikte modellen voor hun vrouwenportretten rond kijken. Het naïeve moedergeluk en zijn on hulsel wordt niet meer gedragen. -Met het bovenbeen begint de bevrijdir.gs-actie van de moderne vrouw. De lange rok van haar japon heeft telkens een split aan den zijkant; de draagster toont volgens eigen smaak meer of minder been en ondergoed. De knie, na eenige jaren absolute openbaarheid te hebben genoten, ver gt zich nu kuisch tusschen wijde sn van den rok. Kousen zijn een , waarvan men haast niet kan geloöven, dat het stoffelijk is. Voeten worden veel gedragen. De nieuwe schoenen zijn in hoofdzaak gemaakt van hooge hakken onder, en zoc weinig mogelijk leer boven de zool. Handen draagt men niet, tenminste nie- buitenshuis. Daarentegen zijn handschoenen onmisbaar geworden. |Armen worden veel gedragen; daar|do/>rwordt de handschoen,, armschoen". "~ nachts draagt men pyama's van Lwebdunne zijde met nog dunnere 'gecombineerd, in ieder geval zoo zichtig, dat de vrouw dan eindelijk ijk haar huid draagt. M. W. l. 13 DE GROENE No. 3084 Houdt U Fit door de heerlijk opwekkende Eau de Cologne BOLDOOT. Zij veririscht en verkwikt en stelt U in staat tenvolle van sport en spel te genieten. Een afwrijving met BOLDOOT ontspant zenuwen en spieren en doet vermoeidheid als bij tooverslag verdwijnen. Maar let vooral op den naam BOLDOOT. Dan alleen heeft U de echte, origineele Eau de Cologne Boldoot. IMPERIALE 25 et. en hooger VERITABLE 20 et. en hooger EaudeColoqne V. 4SÜh*4A -lüS?-J. ^M^ De Zwitsersche School met individueele opleiding Handelsopl. Elndex. 8ymn. en H.B.S. Cursus voor Hollanders voor het aatxvullingsex. aan de Techn. Hoogeschool in Zürich, btgln 3 Aug. Nieuwe opleiding voor jonge vrouwen. n-jarige cursus ter vorming van arts-ass., afgesl. door ex. onder staatstoez. Uitn. geschikt óók voor ben, die aan vuil, hunner opl. wenschen door lessen in anat., physiol., verbandleer, psycholog., administr. en talen. Uitst. Holl. referenties. Instituut Minerva Zürich Inl.: Drs. W. F. Maarten**, Scheveningen. Kortrijkschestr. r t, Tel. 556859 is de film, die u onder alle omstandigheden de * beste kiekjes geeft til VEILIG VERZEKERD tegen de kosten der ziekenhulsverpleginff en operatie, met een duidelijke polls der Verg. v. Ziekenhuisverpleging in de Ned. Herv. Diac. Inr. Vraagt inlichtingen aan het kantoor der Verg.: Overtoom 283, (Diaconessenhuis) Telefoon. 80202 ? 82002 r J

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl