Historisch Archief 1877-1940
wee*
V.
Uro ti wem.
'/.'"
DOCHTERS VAN MOEDER INDIE
Purdah' Vrouwen
De Redactie voldoet gaarne aan
het verzoek uit het hartje van
BritschIndii homend, dit stuk te plaatsen.
Ofschoon een sterke groei van de
vrouwenbeweging in deze gewesten
niet te ontkennen is, vervallen wij
misschien te snel in de gewoonte te
spreken van Britsch-Indië", zooals
wij spreken over Amerika", daarbij
uit het oog verliezend, dat in beide
werelddeelen enorme contrasten mo
gelijk zijn.
Wij hebben aan Rama Ra u ge
vraagd hoe zij en haar medestandsters
zich den weg denken, die most lei
den tot de bevrijding der vrouw. Wij
hopen t.z.t. haar antwoord te
publiceeren.
? N bet nummer van de Groene
AmI sterdammer van 15 Januari j.l., dat
l mij naar hier werd opgezonden,
bsvindt zich een artikel van Mevr.
Wijnaendts Francken-Dyssrinck, getiteld:
Dochters van moeder Indië".
Sprekend in het laatste gedeelte van
dit artikel over de All India Conferences
schrijft deze prominente figuur der
Europeesche Vrouwenbeweging:
,,Vrouwen van alle godsdiensten en
kasten wonen dezs jaarlijksche Con
gressen bij, moeten er dagenlang voor
reizen.
Ook vele vrouwen die onder de
Purdah- verorden ing leven, nemen aan
de verhandelingen deel."
Ik wil nu de strijdvraag over dat
vele" op een bsvolking van drie hon
derd zeventig millioen zielen even in
het midden laten en mij een oogenblik
bepalen tot dat ne woord in het
losjesneergeschreven zinnetje: purdah-ver
ordening".
Wanneer men per trein reist van
Delhi naar Calcutta, een traject van
i 1500 K.M., passeert men een vijftal
tamelijk groote steden, centra, waar
men de ontwikkelde Indische vrouwen
kan ontmoeten. (Het zijn deze centra
welke gewoonlijk afgevaardigden stu
ren naar Vrouwen-conferenties.)
Daarentegen reist men langs dui
zenden en nog eens duizenden dorpjes,
mud-villages", waar haar minder be
deelde zusters leven, de
diep-beklagenswaardige wezens, die vijftig jaren of
langer doorbrengen in celstraf van de
ergste soort: Purdah". De Indische
vrouw van goede geboorte brengt haar
jeugd door in de vrouwenveitrekken
van haar vaders huis. Zij ziet na haar
veertiende jaar geen man meer behalve
haar vader en broers, komt zelden op
straat en dan nog alleen in een her
metisch gesloten voertuig en zoodra ze
uitgehuwelijkt is aan een man, dien ze
nimmer heeft gezien, wordt ze overge
bracht naar haar nieuwe gevangenis:
de vrouwenvertrekken in 't huis van
haar echtgenoot, waar ze de rest van
haar leven doorbrengt.
HET Indische straatbeeld is zoo
geheel verschillend van dat op
Java. Daar ziet men de vrouw in haar
kleurige baadjes voorbijgaan, pratend,
lachend. Zij bsvolken ds passars,
spelen in de schaduw der^ljcomen met
kinderen en geven Jav&'-dat aantrek
kelijke bseld van zorgeloos, oostecsch
leven.
Hier in Britsch-Indiëziet men op
straat ook vrouwen, maar het zijn
slechts die, welke tot de allerlaagst:
kaste bahooren, de Harryans of
,,untouchables", gehuld in afzichtelijke
lompen. Eeuwen van minachting heb
ben op deze verschoppelingen een
eigenaardig.triest stempel gedrukt: de paria's,
de kasteloozen.... En toch.... als
men bedenkt wat het leven is van de
kastevrouw in haar afgesloten kamers,
jaar-in, jaar-uit, en elk jaar zes maan
den gekastijd door een hitte, die alle
bsschrijving te boven gaat, dan is die
vrij-rondloopende Harryanvrouw fei
telijk nog beter af!
WIJ hadden eens een
Mohammedaansche huisjongen in onzen
dienst. Hij vroeg me of hij zijn vrouw
op ons erf mocht laten wonen en eerst
weigerde ik omdat ik vond dat onze
bedienden-accomodatie niet op de aan
wezigheid van vrouwen berekend was.
Maar hij bleef aandringen en ik gaf
tenslotte toe. Hij vroeg mij om een
paar oude gordijnen en daarmee schut
te hij, met bahulp van spijkers, den
paardenstal af. Het was in Augustus, het
bijna-allerheetste deel van het jaar en
de koelste kamer van onze bungalow,
waar alle ramen gesloten moesten blij
ven en we den heelen middag bij
een groote fan zaten, steeg de tempe
ratuur eiken middag tot no°F. Men
kan zich dus gevoegelijk de hitte in
den paar denstal, die maar drie muren
had, voorstellen. Visr maanden bleef
dis Mohammedaansche vrouw op ons
erf wonen, slechts een paar meter van
ons af, en in dis maanden hebben wij
nooit n glimp van haar gezien.
Vermoedelijk werd 's nachts een kleine
opening gemaakt in het
dichtgespijkerde gordijn en dan zal de vrouw er
wel eens een oogenblik uit zijn geweest,
maar ook alleen als de andere (manne
lijke) bedienden sliepen. Het zou even
nutteloos als onhandig zijn geweest,
den huisjongen hierover te
interpelleeren. Kaste en purdah" zijn hier
ijzeren wetten en daar kan geen
Europeaan zich in mengen.
Het is geen verhaaltje, dat bij de
groote aardbeving in Behar in Januari
1934» welke midden over dag plaats
vond, duizenden vrouwen bedolven
werden. Bij het bergen der lijken von
den de soldaten om den hals van
tallooze mannen een koord, waaraan een
sleutel bevestigd was: de sleutel der
vrouwenverblijven.
En terwijl alles wat leefde en vrij
was, zich naar buiten spoedde werden
de Dochters van Moeder Indië" in haar
muizenvallen onder het puin bedolven.
DAT de moderne vrouw in Europa
vecht voor vrijheid en geluk van
haar zusteren in alle landen, is een
schoon streven. Maar voor de
BritschIndische vrouw ligt dat geluk niet be
sloten in het woord kiesrecht. Een in
de woestijn van dorst versmachte
vraagt niet om een kaartje voor een
mooi concert. Hij smeekt om water !
En zoo smeekt de Indische vrouw hier
voorloopig slechts om n ding: ver
lossing uit purdah", want dit is de
conditio sine qua non voor elk
vrouwengeluk. Is dat eenmaal bereikt, dan
komt het kiesrecht er lal er ook wel,
langs de normale lijn der evolutie.
De Indische vrouwen, welke in
Europa zich bewegen op Conferenties
en Vrouwencongressen wekken mo
gelijk den indruk, dat Britsch-Indi
al aardig op weg is naar de verwezen
lijking der Conferentie-idealen. Maar
^ieoe '^iof en ully
Voici les beaux jours, tenminste zoo lang als kat
duurt. Maar wij zijn er van het jaar zeer gosd op
ingeschoten om ten alle tijde een deel van
onzen rug aan de zon of
aan het electrisch licht
bloot te stellen. Een keurig
ensemble, zooals dit van
Bruyére is haast een tenue
de ville, totdat mevrouw haar
jasje uittrekt. Dan is ze plots
geheel plage. Een groot gemak
voor wie met de tram naar
huis gaat!
De bestuurster van de
Micky Mouse kruiwagen droeg
een complet van Tyröolsche
inspiratie, de anderen
robbedoes was voorzien van een
stevig handgebreid pak van
bruin-roze wol.
f "' -?'
?<* .*
A
** l
evenmin als n zwaluw zomer maakt,
evenmin is dat geringe contingent vrije
Indische vrouwen vertegenwoordigend
voor de miltioenen gevangenen.
Terwijl ik dit schrijf, passeeren
buiten op den weg twee koelies. Aan
een langen bamboe dragen ze een
roodgeverfde kist.
. In n van de zijkanten hiervan is
een verschuifbaar paneel, dat thans
echter hermetisch gesloten is. Ik weet
dat zich in den bodem een paar
luchtgaatjes bevinden om de occupante
voor den verstikkingsdood te behoeden,
en in dezs pikdonkere kist, waarop de *
Maartsche zon staat te branden,
wordt een Mohammedaansche vrouw
vervoerd, als een meikever in een
lucifersdoosje.
Zoo reisden haar moeder en groot
moeder, zoo zullen vermoedelijk haank
dochters en kleindochters door Indië^
reizen. '
Want de Indische evolutie gaat niet
snel. En er zal nog heel wat water door
de hsilige Ganges stroomen, eer de
vrouw zich hier als een vrij, gelukkig
mensch, ongesluisrd bewegen zal.
Pachrukhi-Behar
A. DEN HBRTOG-BARTELINK
f
NIEUWS UIT DE
VROUWENBEWEGING
mij bovenal getroffen
heeft in de laatste Studie
conferentie in de School voor Wijs
begeerte te Amersfoort", zei ons een
oud-strijdster uitde vrouwenbeweging,
was de eenstemmigheid waarmede
alle spreeksters van oordeel waren,
dat de vrouw een rol in het openbare
leven heeft te vervullen, die verschil
lend is van die van den man"
De moeilijkheid van den
tegenwoordigen tijd zit in de aanknoop
ingspunten, die het vrouwelijke inzicht
moet vinden om werkzaam te kunnen
ti/n in een nog steeds grootendeels
mannelijk georiënteerde wereld. Deze
opvatting leidt dus niet tot een onder
scheid naar mannelijke of vrouwe
lijke beroepen, maar naar een man
nelijke of vrouwelijke wijze, waarop
een bepaald beroep te vervullen is.
T\E gemeenteraad van Parijs, die
U ongeveer een jaar geleden twee
vrouwelijke assistenten bij de politie
benoemde, heeft thans besloten nog
achttien vrouwelijke agenten aan te
stellen, zoodot er in elk district van
Parijs n vrouw zal werken, met
als voornaamste opdracht de be
scherming van verlaten kinderen.
Wat draagt de moderne vrouw?
EN WAT DRAAGT ZIJ NIET
(Een indiscretie)
GEEN modekrant lijkt ons ge
schikt, deze door ons in over
weging genomen kwestie doel
matig te beantwoorden. Ook de groote
magazijnen raken niet de diepte van
het probleem. Beiden weten alleen,
wat op het oogenblik wordt gekocht.
Maar wij willen er nader op ingaan,
wat de hedendaagsche vrouw, in
tegenstelling of overeenstemming met
verleden tijden, van zichzelf laat zien.
Laten wij met het hoofd beginnen:
Ooren worden weer getoond, nadat
een.ige jaren een of verscheidene
permanente golven ze niet alleen schuil
hielden, maar dikwijls zich uitbreidden
tot het midden van de wangen.
Het voorhoofd wordt meestal half
bloot gedragen, omdat het hoofd
dekseltje schuin moet zitten.
Gezicht wordt niet meer gedragen; t
wij bedoelen het individueel gevormde
persoonlijke gezicht. Als surrogaat
heeft men het type" uitgevonden,
zooals het sportieve-, wandel-, dans
zaal-, beroeps- en huishoudelijke type.
De modellen ontleent men veelal aan
de moderne film of aan advertenties.
De daarvoor noodige middelen koopt
men in den schoonheidssalon. Schoon
heid is tegenwoordig een soort masker,
dat zoowel de persoonlijke uitdrukking
van gedachten, als ook het verschil
van jaren verbergt. De wenkbrauwen
worden geschoren en niet een stift in
smalle bogen op de huid geteekend. De
natuurlijke kleur van de huid wordt <
door schmink en poeder gewijzigd .
niet altijd in het voordeel veranderd. De (
mond lijkt niet op een rozenknop, l
zooals op de meisjesportretten van
Boucher of Watteau, niet op de veel- ('
verzwijgende en veel belovende in eenf
glimlach gesloten lippen van de MonaV
Lisa, nog minder op dat van karakte
ristieke rimpels omgeven geheime
vakje van het vrouwelijke gelaat, zoo
als wij het op de mooie oude vrouwen
portretten van Rembrandt en zijn
leerlingen zien: hij is vervangen
door een roodomlijnde, meestal lachen
de opening, die twee rijen van echte
of valsche tanden tentoonstelt.
Hals wordt ook haast niet meer
gedragen. De hals is verstopt in
shawls, strikken, poolvossen en capes.
Zelfs de avondjapon is meestal van-.
voren tot bovenop dichtgeknoopt en
PAG. 12 DE GROENE N0.30M
»beschermt de stemcrganen der vrouw.
? Het décolleté(o ! fransche en
italiaansche schilders van alle eeuwen)
<s naar den achterkant verplaatst, dat
wil zeggen: men draagt zooveel rug
s aanwezig is. Het moderne zwempak
heeft heelemaal geen ruggedeelte.
In den tijd van de pas af geloop en
girconnemode droeg de vrouw geen
b>ezem. Corselets en bustehouders
vervngen de mythologische
Amazonenojeratie. In plaats van het bloedige
irgriipen gebruikte men een
permantnt t pers. De Rococomode
daarenttgr eischte een hooggeplaatste boe
die tenminste tot den aanzet
laar was. De nieuwe mode
ontiets aan deze beide tegenstrijdige
.igen: zij verlangt een door banden
r gehouden boezem, doch keurt de
.theid van dit lichaamsdeel af.
T:s: boezem wordt wel gedragen,
nu-ar op een geheimzinnige manier.
Buik en heupen heeft men heelemaal
nut meer. Ze worden deels door
iiunoering, deels door massage, of
lateer- en vermageringskuren tot op
hfv geraamte gereduceerd. Schilders
van de oud-duitsche school zouden
thans vergeefs naar geschikte modellen
voor hun vrouwenportretten rond
kijken. Het naïeve moedergeluk en zijn
on hulsel wordt niet meer gedragen.
-Met het bovenbeen begint de
bevrijdir.gs-actie van de moderne vrouw.
De lange rok van haar japon heeft
telkens een split aan den zijkant; de
draagster toont volgens eigen smaak
meer of minder been en ondergoed.
De knie, na eenige jaren absolute
openbaarheid te hebben genoten, ver
gt zich nu kuisch tusschen wijde
sn van den rok. Kousen zijn een
, waarvan men haast niet kan
geloöven, dat het stoffelijk is.
Voeten worden veel gedragen. De
nieuwe schoenen zijn in hoofdzaak
gemaakt van hooge hakken onder, en
zoc weinig mogelijk leer boven de zool.
Handen draagt men niet, tenminste
nie- buitenshuis. Daarentegen zijn
handschoenen onmisbaar geworden.
|Armen worden veel gedragen;
daar|do/>rwordt de handschoen,, armschoen".
"~ nachts draagt men pyama's van
Lwebdunne zijde met nog dunnere
'gecombineerd, in ieder geval zoo
zichtig, dat de vrouw dan eindelijk
ijk haar huid draagt. M. W.
l. 13 DE GROENE No. 3084
Houdt U Fit
door de heerlijk opwekkende
Eau de Cologne BOLDOOT.
Zij veririscht en verkwikt en
stelt U in staat tenvolle van
sport en spel te genieten.
Een afwrijving met BOLDOOT
ontspant zenuwen en spieren
en doet vermoeidheid als bij
tooverslag verdwijnen.
Maar let vooral op den naam
BOLDOOT. Dan alleen heeft
U de echte, origineele Eau de
Cologne Boldoot.
IMPERIALE
25 et. en hooger
VERITABLE
20 et. en hooger
EaudeColoqne
V. 4SÜh*4A -lüS?-J. ^M^
De Zwitsersche School met
individueele opleiding
Handelsopl. Elndex. 8ymn. en H.B.S.
Cursus voor Hollanders
voor het aatxvullingsex. aan de Techn.
Hoogeschool in Zürich, btgln 3 Aug.
Nieuwe opleiding
voor jonge vrouwen.
n-jarige cursus ter vorming van
arts-ass., afgesl. door ex. onder
staatstoez. Uitn. geschikt óók voor ben, die
aan vuil, hunner opl. wenschen door
lessen in anat., physiol., verbandleer,
psycholog., administr. en talen. Uitst.
Holl. referenties.
Instituut Minerva Zürich
Inl.: Drs. W. F. Maarten**,
Scheveningen. Kortrijkschestr. r t, Tel. 556859
is de film,
die u onder alle
omstandigheden de
*
beste kiekjes geeft
til
VEILIG VERZEKERD
tegen de kosten der ziekenhulsverpleginff en
operatie, met een duidelijke polls der Verg.
v. Ziekenhuisverpleging in de Ned. Herv. Diac. Inr.
Vraagt inlichtingen aan het kantoor der Verg.:
Overtoom 283, (Diaconessenhuis) Telefoon. 80202 ? 82002
r J