'A* J» i HET PAARD VAN TROJE Mr. M. Kann WIE een berg bestijgt, komt wanneer hij steeds hooger en hooger in sterk geaccidenteerd terrein is gestegen aan een punt waar hij zich wat wil verpoozen om op zijn gemak te genieten van de heldere luchten en om zich, terugblikkend, eens nauwkeurig te oriënteeren. Hij zoekt zijn punt van uitgang over boomtoppen en groene valleien naar beneden blikkend en hij ver baast zich al ras over den afgelegden afstand. Wie de historie van den dag te boek stelt en teekening tracht te ontdekken in de ontwikkeling der gebeurtenissen rondom, pauzeert ook eens een oogenblik om zich te oriënteeren en terug te zien op datgene, dat zich de laatste maanden onder zijn oogen heeft afgespeeld. Het Duitsch-Oostenrijksch accoord, waarover naieve politici (en van dezulken zijn er helaas in het nog democratische West-Europa veel te veel) zooveel goeds weten te zeggen, kan men slechts dan overzien, wanneer men terugblikt naar den historischen datum van den 7den Maart. Dat is de dag, waarop de troepen van Hitler het Rijnland binnentrokken en waarop Duitschland feitelijk het Verdrag van Locarno verscheurde. Maar dat is ook de dag, dat het Abessynische pleit voor Italiëgewonnen werd, want van dat oogenblik af werd het te gevaarlijk om op Italiëdruk uit te oefenen. Ook dit behoeft weer iets nadere toelichting, want het is alles slechts geconditionneerd" waar. Het was zoo, omdat Engeland en Frankrijk vast besloten waren niets te beginnen dat op een werkelijke inter ventie leek. Engeland althans wilde tot eiken prijs een militair conflict met Duitschland vermijden, zelfs een dat het kon beschouwen als door Duitschland's optreden uitgelokt Frankrijk tot eiken prijs een treffen met Italiaansche strijdkrachten, zelfs dan, wanneer dit slechts voort zou vloeien uit een daadwerkelijk Italiaansch verzet tegen de eco nomische sancties. Het is later bekend geworden dat, wanneer zelfs Frankrijk allén zich actief zou hebben verzet tegen de eenzijdige opheffing van de demilitarisatie van het Rijnland, en wanneer er Fransche troepen aan de Duitsche grenspalen zouden zijn verschenen, de Duitsche Rijksweer order had terstond terug te trekken. Men had het in Duitschland niet op een daadwerkelijk conflict willen laten aankomen. Pertinax (AndréGiroux) heeft daarover eenige interessante bijzonderheden gepubliceerd, o.a. in het tijdschrift Foreign Affairs van Juli; wellicht zou er in Duitschland daarop een intern conflict zijn uitgebroken, waarbij de Rijksweer het heft in handen had moeten nemen. Hoe het ook zij, een energiek optreden op dat oogenblik had de wereld een zee van ellende kunnen sparen. De hypothese is in ieder geval niet ver gezocht dat, wanneer n dictator plotseling een versperring op zijn weg had gevonden en het veld had moeten ruimen, ook een andere dictator daarvan den terugslag zou hebben bespeurd. Het was dus zelfs toen nog niet te laat om het Abessynisch conflict op een fatsoenlijke wijze te beëindigen. Nu is er echter niets meer aan te doen. Het is ijdel om te twisten over schuld". De film der ge schiedenis is geregisseerd en bij de opname onherroe pelijk vastgelegd. Nu verschieten voor ons oog de beelden in niet te stuiten consequenties. Het is duidelijk dat Duitschland Italiëeen zeer grooten dienst bewezen heeft, door op het critieke oogenblik Frankrijk en Engeland te bruskeeren. Zonder een schot te lossen is het de Duitsche soldaat geweest, die de Abessynische oorlog gewonnen heeft in het Rijnland. Voor wat, hoort wat. Men mag veilig aannemen dat een hechte DuitschItaliaansche samenwerking dateert van dien tijd. Er is ontzaglijk veel geschreven over de onmo gelijkheid" van zulk een samenwerking. Ik geloof ook niet, dat die samenwerking bijzonder har telijk is. Maar dat die bestaat, dat is duidelijk. H*t Hort van oni Noord' zee-itrand... het bekoor lijke NoordwUk met het HUIS TER DUIN. Een prachtige omgeving ? en ?en beschaafd en vrooMjk verblijf l Openluchtrestaurant De Brug". Vwuf t 6.- per «fag Weekend venef t 12.50 HUIS TER DUIN MOORDWUK AAN ZEI En zij dateert van de dagen vóór den yden Maart' toen Italiëvooraf mededeeling kreeg van de aan staande bezetting van het Rijnland. Voor mijzelf twijfel ik niet, of latere publicaties uit de rijks archieven zullen bewijzen dat deze tijdige mededeeling in werkelijkheid een verzoek van Hitler was om Mussolini's fiat. In ieder geval: beider belang was er mee gediend. Daarna ontwikkelden zich de gebeurtenissen in versneld tempo. De Duitsche gezant te Rome, Von Hassell, vloog onophoudelijk heen en weer. Na de successen in Abessyniëwerd Graaf Ciano belast met de leiding van Buitenlandsche Zaken. Het ge gons over een Duitsch-Italiaansche overeenstem ming hield aan. Intusschen roerden zich de nationaal-socialisten in Oostenrijk opnieuw. Door allerlei financieele schandalen in de eerste plaats door de gebeurtenissen met de Phoenix-verzekeringsmaatschappij stond de regeering alles behalve stevig. De onverzoenlijke anti-Hitleriaan en goed katholieke Starhemberg werd uit het kabinet gezet. Hij ging naar Italiëom zich bij zijn grooten broer te be klagen, maar Mussolini's steun kan niet bijster groot zijn geweest want Starhemberg moest onverrichterzake terugkeeren. In hoeverre had Mussolini Weenen aan de nationaalsocialisten overgeleverd, tot dank voor 't aangenaam verpoozen"? Natuur lijk niet in militair opzicht. Daar heeft Mussolini eenvoudig niet over gedacht l (En dat is ook nu nog het eenige lichtpunt.) Het is dan ook met de onderhandelingen die in werkelijkheid onderhandelingen tusschen Itali en Duitschland waren, en niet tusschen Oostenrijk en Duitschland allesbehalve vlot gegaan. Mus solini wilde niet meer geven, dan een zekeren, van Duitschland onafhankelijken, binnenlandschen in vloed, dien de Oostenrijksche nationaalsocialisten mochten uitoefenen. En daarbij wilde Mussolini, door zijn in Oostenrijk zoo machtige tusschenpersonen, zelf de controle in handen houden. Hitler daarentegen wilde alles of niets. Het verloop van zaken heeft Hitler gedwongen om toe te geven, maar niet dan nadat hij er n gewich tige concessie uit had kunnen slaan: practisch ge sproken hebben de nationaal-socialisten, mits zij Oostenrijksch" blijven, daar nu vrij spel voor hun intriges. Het is weer een dier ironische buien van de godin der Historie, dat het Von Papen was, die was aangewezen om in Weenen de onderhandelingen te voeren, Von Papen die als een aan banden gelegde minderheid de nationaal-socialisten introduceerde in het kabinet waarvan hij vice-kanselier werd, om later, op dien gedenkwaardiger! dertigsten Juni, op uiterst onzachte wijze, en ten koste van zijn gebit, te merken dat het Verstand geen recht van spreken heeft, daar waar de Vuist regeert. Hitler heeft tenslotte toegestemd in Mussolini's voorwaarden om tot een gezamenlijk CentraalEuropeesch blok te komen. Wat er ook met Oos tenrijk mag gebeuren door den wassenden invloed van de nationaal-socialisten, militair heeft Hitler daar nog niets te vertellen. In dit verbond hoedt Mussolini de hegemonie. Men kent elkander. Waarom zou men elkander vertrouwen ? Voor Italiëis er nog geen reden om den Brenner prijs te geven. Dat Hitler voorloopig op deze voor hem zoo be zwarende voorwaarden inging, is heel begrijpelijk. Duitschland vleit en ducht Engeland en is ongerust over den omkeer die, jammer genoeg zoo laat, in de Engelsche politieke zienswijze plaats grijpt. En tenslotte: wat deert dit toegeven? Men kan met den ondermijningsarbeid beginnen. En dan zien waartoe men komt. Dat is een beproefd recept. Weet Mussolim dat dan niet? Wel degelijk. Wanneer het hem niet langer bevalt, zal hij, mocht zich daarvoor een reden voordoen, dit contract we gens wanprestatie" kunnen opzeggen. Hij houdt voldoende invloed te Weenen. Maar zoolang het niet is opgezegd, is het een schitterend wapen tegenover de langzamerhand arrogant wordende Westersche democratieën. Zoo is er een groot anti-democratisch blok ont staan. Daarin bespeelt Mussolini, al naar de politieke behoeften, het klavier der Duitsch-Itali aansche sympathieën en tegenstellingen. Accoorden en disharmonieën moeten het Westen imponeeren. Om dat te bereiken is een stuk Europeesche cultuur opgeofferd Weenen. Dat onder het beheer van deze trustees de vrede niet veilig is, is duidelijk. Daarom kan het vredesgeschenk van de Oostenrijksch-Duitsche vriendschap wel eens hert Paard van Troje blijken. PAC. l DE GROENE Nb.306 Steun aan Kunstenaars ER wordt den laatsten tijd aan allen kant gesproken over steun die aan de kunste naars, speciaal de beeldende, zou moeten worden verleend. Men kan ze niet beter steunen dan door de belangstelling van het publiek voor hun vak te stimuleeren. Zonderlinge metafoor ?.«????????^???^??^???^^^^^??IHiH^^^^^^^^^^BV /"NVERIGENS is de door Vora gekozen me\J tafoor ietwat zonderling. De aanhang der N.S.B, is juist in de kringen der kleine drank handelaren, caféhouders en kroegbazen verhou dingsgewijs zser sterk. Dat is geen wonder. Eenerzijds is aan deze bedrijfsgroep hier te lande van Regeering en Wetgever niet bepaald Waarom wordt dan in een tijd, dat men metl«en Wandeling ten deel gevallen,' die tot veel een Engelsche tentoonstelling stadgenooten en vreemdelingen in grooten getale naar het Stede lijk Museum tracht te lokken, juist vrijwel al het, toch al schaars in het Museum, aanwezige werk van de levende kunstenaars, speciaal van z.g. jongeren (in Nederland blijft men dat tot zijn vijftigste jaar en langer) weggemoffeld en opgeslagen in de kelders? Ken U zelf VOVA deed een poging tot parodieering van het Groene-Referendum in mislukten KleineKrant-stijl. I Er zou een referendum onder drankhandelaren zijn georganiseerd Waarvan de uitslag als een klinkende overwinning op de geheelonthouders zou zijn voorgedragen. De geheelonthouders zijn natuurlijk jonge fascisten, de drankhandelaren de met veel zorg uitgekozen groepen, die geacht kunnen worden actief aan de gedachtenvorming van het Nederlandsche volk bij te dragen. Er zij gaarne acte verleend dat Vova haar aan hang beschouwd als daartoe niet te behooren. .rkentelijkheid voor het systeem stemt. Anderspeelt de borreltafelwijsheid en achterklap ven Dslangrijke rol in de N.S.B.-poliek, het geen haar uiteraard van de sympathie van achter het buffet verzekert. Voor deze groep trouwe volgelingen lijkt de ge kozen rolverdeeling niet vleiend. Gevaarlijke Ijver OP smokkelaars wordt den laatsten tijd wel zeer energiek en te letterlijk jacht gemaakt. Er wordt maar raak en ook raak geschoten. Laatstelijk in Maastricht, waar men er n in een auto, die in volle vaart door de stad reed, doodschoot. Het is bloot toeval dat de onbestuurd doorrijdende wagen niet aan andere menschenlevens een einde maakte. Ter overweging zij gegeven, dat op het smok kelen hier te land nog steeds niet de doodstraf is gesteld, en voor anderen dan de smokkelaars ook moeilijk zal kunnen worden gesteld. Zou men het niet liever eens probeeren met een verbstering der preventieve grensbewaking? , D Indiëeirfederland E pogingen om den beroemden band tusschen \°f -Argentiniëzouden hebben gebracht: het mooie, het Nederland en Indiënauwer aan te haten, zijn vxjzondere, niet het gewone. En op dat gewone komt weer begonnen, de fraseologie gaat opnieuw \^ juist aan. Films van sawahs en bergen, van den hoogtij vieren. laatste jaren. Dit genoegen dateert niet van de Het is begonnen met den vliegdienst, wierp zich later op de radiotelefoon en ten slotte op de versnelling van den vliegdienst. Vervolgens kwam weer de radio: een wekelijksche-radiocauserie van hier uit zou Nederland beter omtrent de nooden en behoeften van Indiëop de hoogte moeten brengen. Bij oppervlakkige beschouwing lijkt hier werkelijk wat voor te zeggen, dat is', voor de causerie. Tal van gebeurtenissen zijn Boroboedoer en oude tempels, van oerbosch en inlandcrs in hun doen en laten kunnen ongetwijfeld intertssant zijn, zij geven in geen enkel opzicht een denk beeld van het leven van den Europeaan in Indië. J tist over dat leven moet het groote publiek in Hollind worden ingelicht. Waarom geen films gemaakt van Pasar Ikan (de v;schveiling), van een groentepasar, van de drukte winkelstraten op koopdagen ? Het Hollandsche van Indiëmoet den Hollander «»i*» ?<?. txwf 1*0 buMocïf ic. 4 ui uu/t £CC/et<trlefCla*Cfi £ljfl ? ***» «.«v»»*»..«ww*»» vwit drtute «ffrvct ucfl <K4U(CUr CCtvr werkelijk van voldoende belang om door het gesprokefmpder worden gebracht, wil hij belangstelling gaan woord naar Holland te worden gebracht, maar hetu^}oelen. Hij moet eerst begrijpen dat hier ook iets houden van een wekelijksch praatje voor de microoonf over Indiëlaat de groote menigte van radioluisteraars in Holland volkomen onberoerd, omdat hun bekend heid van het z.g. tropisch Nederland" waarom spreken wij hier eigenlijk niet van gematigd Indië" als wij Holland bedoelen? zoo beneden peil is, dat zij voor een luchtrede over het wel en wee van dat land met den besten wil van de wereld geen belang stelling kunnen gevoelen. De een of andere rede van den Gouverneur-Generaal moge al eens luisteraars vinden: het meerendeel van hen schakelt alleen in om den G.G. te hooren spreken en niet uit belang stelling, uit zucht naar vermeerdering van kennis. Het is gebeurd dat tal van Hollanders hun ver wondering te kennen gaven dat de G.G. Hollandsch en geen Maleisch sprak. Het is hier in alle kalmte en rust vernomen. Het was slechts een bewijs te meer van de onkunde in Holtand wat Indiëbetreft. Is het nu aan te nemen, dat dit manko-aan kennis verdwijnen zal als van hier uit een mijnheer over Indiëgaat praten, vertelt van de tekorten op de b& grooting, van den economischen toestand, desnoo* van de beslissingen van den Volksraad? OuaIndischmenschen in Holland zullen ongetwijfeld luisteren, maar het groote publiek gaat zoeken naaf een golf, waarop een jazz téhooren valt. TTET beste middel om Holland, wat dit betreft, op U " voeden, biedt de bioscoop. Eerst zien: het meer instructieve onderricht kan later volgen. Indien elke week in de theaters in het moederland in het journaal een klein stukje Indiëkon draaien, zou dit telkens iets weg nemen van de pijnlijke on kunde, die thans aanhoudend te constateer en valt. Er zijn films van Indiëgemaakt. Ochse deed omstreeks 1025, Mullens wat later, doch voor invai hemzelf leef t. Iets, want veel mér is het niet. Het is de algemeene en groote fout in Holland, dat in Indiëeen tropische provincie van het moederland wordt gezien, waar Hollanders wonen. Niets is min der waar dan dat. Er wonen menschen, die heel spoe dig, nadat zij hier zijn aangekomen, den invloed van het klimaat, de andere levenswijze, van de zeden en le/aoonten ondergaan. Zij raken los van Holland, wginnen zich in te burgeren en indien zij na een half jaar verblijf eens rustig bij zichzelf nagaan, hoe zij denken over vraagstukken, waarover hun gedachten naar zij meenden volkomen bezonken waren, dan tullen zij tot hun verbazing bemerken, dat zij thans ie dingen onder een Indischen hoek zijn gaan zien. Vandaar dat het toehalen van den genoemden band ) moeilijk gaat. Gevaar dat het zien van een f Urn van het Hollandsche leven in Indiëde boven aange duide fout zal accentueeren, bestaat slechts in geringe mate. Het ontdekken dat juist het gewone anders is, vijst op een verschil, waarvan de meesten zich thans ' bewust zijn. 'ft verschil maakt, dat wij den band" nauwelijks er voelen. Zeker, wij kunnen telefoneeren over de 'ft van den aardbol, het vliegtuig brengt ons in 13 gen antwoord op een brief, maar verdere voordeelen 'staan er niet. Onze gedachten blijven Indisch. De slagzin het nauwer aanhalen van de banden" *x>rdt dan ook eigenlijk alleen in Holland aangehe. Hier zijn wij te nuchter voor opgeblazen enthoume. De wekelijksche causerie uit Indiëvindt dan vrijwel alleen instemming bij hen, die zich reeds >r de microfoon zien staan om met hun stem, nadat n naam, in de eerste plaats hun naam en niets dan '?n naam, in Holland bekend gemaakt zal zijn, voor'iting uit Indiëte brengen. Mogelijk worden zij, 'atrieeren zij eens, in het moederland dan wel voor - -T»-- ?wr.^» m, ~p^ jy »-«*?**» w uw *w»w »*»w*r* » MWf» WWff »» ? B f»*w »*rw* Vf » *?*/ »»»*«*) *'» f»»* f ?*% structieve doeleinden waren zij ongeschikt, omdat zij jhdische specialiteit gehouden. van Indiëte zien gaven, wat zij ook van AustraliëPATAVIA-CBNTRUM. C. QUATORZE JUILLET, de Fransche nationale feestdag, is zonder incidenten van belang achter den rug; een indirect bewijs dat de regeering vast in 't zadel zit. Vaster dan de Spaansche volksfrontregeering. Van haar is het moeilijk aan te nemen dat zij lang zal duren, wanneer er geen einde komt aan het regime van door de politie toe gelaten en bedreven gruweldaden. Het is waar dat de reactie ook niet voor daden van terreur terug deinst, maar het is nu eenmaal de plicht van het gezag om de orde te bewaren. Maar om op het zooveel huiselijker Frankrijk terug te komen: langzamerhand keert de rust terug in het bedrijfsleven. De zorgen, die de regeering kwellen zijn niet in de eerste plaats van econo mischen aard. Het is de buitenlandsche situatie, die haar met kommer vervult. Met leede oogen ziet zij hoe Mussolim de conferentie der Locarnomogendheden een spaak in 't wiel tracht te steken. Zonder Duitschland wil hij niet naar Brussel. Maar Frankrijk blijft er toch op aandringen. DB CONFERENTIE TB MONTRBUX heeft nU toch tot een resultaat geleid. Wanneer in een onder stelden oorlog Turkije neutraal blijft, mag het de Dardanellen sluiten. De doorvaart is geregeld en, behoudens eenige beperkingen, voor een ieder toegestaan. Turkije mag de fortificatiën weer inrichten. Bulgarije is niet tevreden. Ook Japan heeft lang gemopperd, maar zijn belangen zijn hier wat ver gezocht. Wanneer de tegenwoordige constellatie van de oeverstaten der Middèllandsche Zee geen principieele verandering ondergaat en SovjetRusland een ijverig voorstander blijft van de collec tieve vredespolitiek, kan behalve Turkije ook En geland zich met dit resultaat gelukwenschen. De Middèllandsche Zee baart intusschen den Engelschen zooveel zorg, dat zij trachten met Egypte tot spoedige overeenstemming te komen. De Britten zullen zich nog wel met de verdediging van het Suezkanaal blijven belasten, maar zij zullen het leeuwendeel van hun troepen uit Cairo weg nemen. De Staf zal daar echter gevestigd blijven men wil zich altijd gaarne in den rug dekken. Boven dien kan men aan de zanderige oevers van het kanaal of aan de zoutwaterpoelen bij Ismailia of Suez moeilijk een Generalen Staf huisvesten. Wat de Soedan betreft, welk gebied nominaal onder Britsch-Egyptisch codominium staat, is er nog geen overeenstemming gesignaleerd. Engeland zal hierin wel niet toegeven en geen daadwerkelijke inmenging van Egypte gedogen. In Palestina heeft het Britsche gezag nog steeds de handen vol. De Engelschen moeten er hun aan vankelijk weifelmoedig optreden bekoopen met een ongewone ontplooiing van militair machtsvertoon. Óf het veel zal helpen? Och, er zal wel een einde komen aan de ongeregeldheden, maar de moeilijke vraag is: wat daarna? Door opruiing en noodeloos gestook, en door niets anders, is er een Arabische kwestie" ont staan, die iederen reëelen grond mist. Maar zij is er nu eenmaal en zij zal in den Zuid-Oosthoek van de Middèllandsche Zee voorloopig wel een blijvenden ?haard van onrust en gevaar vormen. MAAR OOK VAN DEN KANT VAN JAPAN dreigt gevaar. Om zijn oppositioneele en zelfs ob structieve gezindheid tegenover de internationale solidariteit nog eens duidelijk te laten uitkomen, verzette Japan zich op de conferentie te Montreux, tegen eenige schappelijkheid inzake de Dardanellen, want het zag niet graag, dat Russische schepen zoodoende in de Middèllandsche Zee zouden kunnen komen. Maar de Japanners moesten wel toegeven. Zij konden op geen bijval van anderen aanspraak maken. Nog kort geledan hebben Amerika en Engeland te Tokio scherpe protesten laten hooren omdat Japan ten detrimente van China en van alle handeldrijvende volkeren het smokkelen bevorderde en zich niet veel van de douane-rechten aantrok. Zelfs is daarover een klein incident ontstaan: Chineesche autoriteiten zagen zich genoodzaakt gewapender hand tegen een Japansch handelsvaartuig op te treden. Onder Japansche bescherming maakte de regeering van Mantsjoekwo het al even bont. Er zijn tallooze klachten over opium-verbouw en opiumexport. Ook bleef Mantsjoekwo in gebreke de gewaar borgde pensioenen te betalen aan de vroegere Russische beambten der Oost-Siberische spoor; Het zijn wel is waar nog maar kleinigheden, maar zij PAG. 3 D6 GROENE No. 3065 zijn tenslotte verre van geruststellend. Verder heeft Japan onlangs definitief neen" geantwoord op het eenige en overigens uiterst zwakke voorstel (inzake kaliberbeperking) dat men nog als gunstig resultaat van de Londensche vlootbesprekingen van dezen winter zou kunnen aanmerken. Ook dit is wel licht een punt van ondergeschikt belang, maar het wet alweer de scherpte van den bewapeningskarnp. Het is in de eerste plaats China, waarheen Japan den blik richt. Geen wonder; eeuwige verdeeldheid maakt de penetratie gemakkelijk. Reeds lang heerscht er twijfel in het Hemelsche Rijk aan de oprechte trouw van Tsjang Kai-sjek. Toch hoeft het feit dat hij zijn militaire leerschool onder Japan sche leiding doorloopen heeft, vele jaren geleden, niet te bewijzen dat hij aan Japan verkocht is. En zijn Chineesche politiek, die er op gericht is om het niet tot conflicten te laten komen, bewijst dat ook niet. Maar desalniettemin staat hij bij zijn broeders in den reuk van Japansche gezindheid en de Kantonneesche leider Tsjen Tsji-tang maakt daar op dit oogenblik gebruik van om tegen de z.g. centrale regeering te Nanking te ageeren. De Chineesche eenheid lijkt verder af dan ooit! DB S.D.A.P. BAARDB BBN NIBUW BEGINSEL PROGRAM; d.w.z. de sterk gedifferentieerde commissie maakte een met algemeene stemmen aanvaard ontwerp. Het nieuwe program legt op een groot aantal punten de ontwikkeling van de S.D.A.P. in democratischer en nationaler zin vast en weer legt daarmee de beschuldiging dat de huidige poli tiek dezer partij slechts conjunctuurpolitiek is. Van orthodox marxisme is er weinig meer in te beken nen: de strijd dezer partij wordt als gerechtigheidseisch gefundeerd; de Verelendungstheorie" en de automatische overwinning zijn geschrapt. De ar beidersklasse is bijna overal door de massa van het volk vervangen, terwijl toch duidelijk de verschil lende posities van arbeiders, plattelanders nieuwen" en ouden middenstand onderscheiden zijn. Nieuwere economische verschijnselen als het monopolisme en het toenemende gewicht dat de vaste lasten in de schaal leggen, worden nauwkeurig geformuleerd. En als remedie, zij het zonder internationale per spectieven slechts als gedeeltelijk remedie, worden de hoofdgedachten van de plan-politiek ingevoerd. Principieel wordt ook het oorlogsvraagstuk be handeld, waartegenover de internationale rechts orde als doel wordt gesteld. En erkenning van de waarde van de staats- en de volkseenheidsgedachte bekronen dit voorstel. DB NATURALISATIE VAN DEN HEER MANNHEIMER is er nu door. Er is nog een beetje na gepraat in de Eerste Kamer. De heeren van Citters, Briët en de Gijselaar hebben eenige bekrompen op merkingen ten beste gegeven. Wij zijn echter over tuigd van hun goede trouw. Dat de heer Van Vessem afwezig was en ausgerechnet" zijn partijgenoot de Marchant et d'Ansembourg over deze zaak aan het woord liet is een van die vermakelijke gebeurtenissen die ons met dezelfde vroolijkheid van het parlemen taire jaar afscheid doen nemen als er vroeger over ons vaardig werd toen wij voor den tijd van de groote vacantie de schoolbanken vaarwel mochten zeggen. Voor een handelsland als Nederland is Xenophobie uit den booze. De ministers Van Schaik en Oud wezen hier op. Ook burgemeester Fortuyn, die in zonderheid nog eens wees op het internationalisme van den bankwereld. Dat zoo iets sinds onze Gou den Eeuw nog toelichting behoeft l Van banken en bedrijf gesproken: alom wordt er gewezen op een langzame, maar toch merkbare en in haar geaardheid duurzame verbetering in onze economische positie. Balansen, jaarverslagen en statistieken wijzen uit dat op een zeer breed terrein gezondere toestanden heerschen. De staalproductie in Amerika bereikt een recordcijfer. Veilingen bij Christie geven ongekend hooge prijzen te zien. Ook in ons land klinken er meer optimistische stemmen. Zou werkelijk de depressie voorbij zijn? Het kan evenwel niet anders, of het zal nog heel lang duren, voordat er in Nederland Weer een redelijken graad van voorspoed heerscht. Wij mogen nog geen Victorie roepen. Uw beste tochtgenoot is Purol. Deze verzacht en geneest zonnebrand, door zitten, schrijnen en stukloopen van huid en voeten; Tube 45 et. Doos 60-30 et. Bij Apoth, en Drogisten. U1'. ! 'i i ' »/v :-r' t "??/??* 77 Vjl