rouwen en vrouwenleven ZIJN KINDEREN GEBOREN WERELDBURGERS? E. Westerman Holstijn-Vissering E ENIGE jaren geleden heeft Generaal Smuts eens gezegd: Kinderen zijn geboren wereld burgers en als zij maar niet gedrild worden in bekrompen nationalisme en als zij op oordeelkundige wijze geholpen worden in hun pogingen om elkander te leeren kennen, zullen zij uit zichzelf?geheel natuurlijk een op samenwerking berustenden wereldstaat vormen." (The New Era, October 1931.) Is dit werkelijk zoo? Zijn alle kinderen geboren internationalisten? Hoe komt het dan, dat juist onder de jongeren het nationalisme zoo is toegenomen? Is dit alleen een gevolg van chauvinistisch schoolonderwijs en politieke propaganda? En zelfs, al was dat zoo, hoe kan een dergelijke suggestie zooveel vat krijgen op geboren wereldburgers en hen tot nationalisten omvormen? Waar moeten we den oorsprong zoeken van nationaal gevoel en besef van nationaliteit? Bij mijn eigen kinderen probeer ik hierop een antwoord te vinden en ik vraag mijn 7-jarigen jongen: »»Tot welk volk behoor je eigenlijk?" Hij ant woordt direct automatisch: Tot het Nederlandsche volk." Het klinkt als een aangeleerd lesje, maar opeens voegt hij er enthousiast aan toe: Nee ik hoor tot het Amsterdamsche volk l" Heel duidelijk klinkt verschil tusschen beide antwoorden: hij weet van hooren zeggen, dat hij Neder lander is, maar hij voelt zich Amster dammer. Zijn vaderland is nog niet grooter dan zijn woonplaats daar speelt zich zijn leven af, alleen hier is het eigen bekende terrein, en elk Zondagsch tochtje buiten de stad is feitelijk een vacantie-reis in den vreemde. En nu herinner ik mij opeens een gezegde van mijn dochtertje, toen zij 3 jaar oud met ons thuis kwam na eenige weken vacantie. In onze tagewoning bevond zich een trap naar enkele bijgetrokken kamers op een hoogere verdieping; het kind liep die trap met wijding op en riep vol trots en bewondering: Daar heb je weer die gróóte, mooie, Amsterdam sche trap !" In volwassen oogen was deze trap evenmin groot als mooi: een simpele, houten, rechte trap, heel wat minder monumentaal dan menig andere, die zij buitenshuis leerde kennen. Maar voor het kind was deze trap de trap der trappen, de eenige, die werkelijk groot en mooi kon zijn, eenvoudig omdat het de eigen trap, de trap van thuis was. En haar thuis noemde zij: Amsterdam", maar het Amsterdam" van dit 3-jarige meisje had nog weinig gemeen met het vaderland van den 7-jarigen jongen, dat zeker reikt van Schellingwou tot Schiphol haar Amsterdam strekte zich slechts uit tot de buitenmuren van haar woning! Alles, wat daar buiten lag, was buiten"land vreemde huizen» vreemde straten met rare namen, nog verder de oude stad"; maar als iemand haar trachtte wijs te maken, dat dit alles ook Amsterdam was, protesteerde zij heftig: Amster dam was alleen haar thuis ! Geleidelijk verwijdde zich het begrip Amsterdam, en tegelijk zagen wij ook de grenzen zich verwijden van het eigene, het vertrouwde, dat wat allén groot en mooi kon zijn. EN deze geboren Amsterdammers, die eenige jaren noodig hadden om hun vaderstad geheel als eigen grond te leeren voelen, zouden geboren wereldburgers zijn? Toch wel, meent Smuts: kinderen zijn immers niet belast met rassenhaat of die gevoelens UITERLIJKHEDEN" 20 ? en TTEEL Parijs loopt op het *1 oogenblik in zomerjasjes van eenigerlei aard. Die het breed hebben, bezitten voor het déjeuner & la campagne een lange witte jas van piqué, piquédat in aller lei dessins optreedt en niets meer weet van de rechte lijntjes, die het jaren lang heeft gevormd. Der gelijke jassen, ook korter, maar dan in n of twee kleuren be drukt, zie je in déstad veel op straat, steeds op een donker rokje gedragen. Worth heeft zijn mannequin kennelijk aangekleed om naar Robinson" te gaan. Die tuit en zwarte ruit en dat vage air van eigen maaksel zijn een voorbeeld van de mauvais gou f '-inspiratie die zich dit jaar af en toe mani festeert. Als je zegt: Ik vind het niet mooi," dan zeggen ze: Ah, mais c' est tres nouveau". Passen jullie er maar voor op I Er zijn in Holland genoeg jurken, die het cachet van de onvolmaakte hüisnaaister dragen, zoodot je niet nog eens voor de chic er een bij hoeft te doen. OTicoline NIEUWS UIT DE VROUWENBEWEGING T\ T\E Amerikaansche gezante in *-' Kopenhagen een van de drie vrouwelijke gezanten, die de wereld op het oogenblik telt is met een Deen in het huwelijk ge treden. De wetgeving van haar ge boorteland is zoo liberaal dat zij haar eigen nationaliteit mag behou den en ook haar functie ! Een drie dubbele voorsprong van de Ameri kaansche vrouw op de Nederland sche, die geen gezante mag worden ; zoo ze het at was door huwelijk met een buitenlander haar nationaliteit zou verliezen en zoo ze die wist te behouden toch nog wegens huwe lijk ontslagen zou worden! i Noorsche Eerste Kamer was zeer verdeeld over de volledige vrijheid, die een groote meerderheid van de Folketingleden aan de vrou wen wilden toekennen om, indien zij daartoe de bekwaamheid bezaten, alle staatsambten uit te oefenen. Bij de stemming werd het desbe treffende wetsontwerp met een meer derheid van twee stemmen verworpen. Volgende, keer beter! TN het Fransche weekblad Rome is gravin Giaechi?* Mizzitelli (vice-presidente van het Italiaansche Roode Kruis) tot wethouder van Rome benoemd; dit is de eerste maal dat een vrouw een dergelijk ambt bekleedt. De burge meester van Rome, die den titel van Gouverneur heeft, wordt bijgestaan door acht wethouders, die evenals hijzelf door den Duce worden be noemd. Marianne geeft Juliette Paray een interessante beschouwing over de tallooze vereenigingen, die in Frankrijk arme gezinnen trachten bij te staan, hetgeen tot versnippering, willekeur en fraude aanleiding geeft. Het is een oud feministisch ideaal, het maatschappelijk werk op een doel-. treffende en vakkundige wijze te organiseeren en er zooveel mogelijk het liefdadigheidskarakter aan te ont nemen. Een uiteenzetting als die van Mlle Paray draagt er zeker toe bij de gevaren en de ondoelmatigheid van het geliefhebber in liefdadigheid" aan het licht te brengen. van erf-vijandschap, die het voor de volwassenen vaak zoo moeilijk maakt om tot vriendschappelijke samenwer king te komen". Doch Smuts vergeet hier die primitieve afweer van het vreemde, die elk jong kind eigen is en die we bij oudere jongens vooreerst zien uitgroeien tot felle partijdigheid voor eigen buurt, eigen school, eigen voetbalclub. Al streven we er nog zoo ernstig naar, kinderen zoo vredelievend mogelijk op te voeden het zal ons nooit lukken hun voorliefde voor het eigene geheel te onderdrukken en waarschijnlijk is dat maar goed ook. Hier denk ik aan een anderen 5-jarigen jongen uit de provincie, die met zijn ouders zijn eerste buitenlandsche reis maakte en niets begreep van hun geestdrift voor dat rare bergland schap. Waarom is dit nou zoo mooi ?" vroeg hij telkens en protesteerde eindelijk geërgerd: Maar onze plantsoentjes zijn toch óók mooi!" Deze kleine nationalist, die tot zijn i4de jaar steeds militarisjtischer werd, is nu, door een goed ontwikkelden critischen geest en veel contact met buitenlan ders op weg zich tot een echte wereld burger te ontwikkelen; wel zwelt zijn hart nog van trots als Holland een voetbalwedstrijd wint, maar de succes sen van het Nederlandsch elftal worden tegenwoordig veel minder geteld dan de vriendschap van zijn buitenlandsche vrienden. Zijn de internationalisten niet vaak wat te ongeduldig om een natuurlijken groei af te wachten ? In de ontwikkeling van West Europa is het nationalisme zelf nog niet eens zoo heel oud de Amsterdammer van 4 eeuwen geleden was op dit punt niet veel verder dan een 7-jarige jongen: hij voelde zich meer Amsterdammer dan Nederlander en benadeelde zonder gewetensbezwa ren zijn landgenooten door leveranties aan de Spanjaarden. Wanneer onze kinderen in enkele jaren een ontwikke ling doorloopen, waarvoor onze voor ouders eeuwen noodig hadden, dan behoeft men aan de toekomst van het internationalisme nóg niet te wan hopen; ook al worden zij dus zeker niet met liefde voor de geheele wereld geboren, de mogelijkheid om al jong DE LEUGENMACHINE Suzanne Notmand E' 'EN geleerde natuurlijk een Amerikaan heeft een appa raat uitgevonden om leugenaars te ontmaskeren. Het is wel fraai; dat belooft wat! Het leven is zóó al niet zoo erg prettig, maar moet het ons nu heelemaal onmogelijk worden gemaakt? En wat moet er gebeuren met dat beroemde gezegde: Het woord is den mensen gegeven om zijn gedachten te verbergen"? Ik heb zoo'n vaag idee, dat in de meeste gevallen de heeren geleerden er beter aan zouden doen hun honger naar ontdekkingen op dringender op gaven te richten. Het aanwenden van geduld en uitvinders-genie om deiJ leugen te achterhalen moest gestraft worden met deportatie naar een vol komen verlaten en bovendien nog versterkt eiland. Maar, zult u vragen, wat is dat voor een toestel en wat is die geleerde voor iemand ? Welnu, ik zal het niet loochenen: bijzonderheden heb ik niet. Maar ik heb wel het portret van dien beminnelijken droomer gezien. Hij lijkt wel wat op een dokter, rimpels in het voorhoofd en in gespannen aandacht. Duivelsche elèctrische draden komen uit zijn ooren,en loopen samen bij eeninstru ment van geheimzinnig voorkomen, dat vast zit op den pols van de patiënte. Van de patiënte ? Neen, ik bedoel de leugenaarster. Want natuurlijk heeft men een vrouw voor dit onderzoek uitgekozen: het is toch een vaststaand., feit, dat sinds moeder Eva de vrouweAk de eenigen zijn op aarde, die liegen.... Op het stuk van eerlijkheid moet ik trouwens toevoegen dat ik, om het nu maar eens gewoon te zeggen, dien ge leerde niet erg hoog aansla. Want zijn slachtoffer tegenover hem toont op haar gezichtje de frischheid en on schuld, en naar het mij schijnt, den nauw merkbaren spot van iemand die niet bang is in de war te zullen raken. Niet dat ik die koelbloedigheid aan haar eerlijkheid toeschrijf: integendeel, 'ze heeft dat ondefinieerbare van niets. dien lichtzinnigen geleerde), ik ben werkelijk erg bang, dat uw draden, [hoe ingenieus ook gevonden, en uw bhtschermen en andere leugenI nieters", als glas op dat teere polsje zullen breken. Want aangezien er nu eenmaal vrouwen zijn, en aangezien Izj nu eenmaal liegen (en wat dacht l u eigenlijk van de mannen: ze liegen veel meer dan wij en veel minder goed), moet de diagnose vrijwel onoverkome lijke moeilijkheden en bezwaren onder vinden. ,,Liegen", sprak Koningin Hortense, dochter van Keizerin Jo| séphine,,,liegen is een zonde, maar de i^eheele waarheid te zeggen is een 'misdaad...." 'Laten we toch het hart niet de zorg j ontnemen in angstige spanning een jleugen te vermoeden, aan te voelen, MI zelfs hem niet te merken. Bij 'dergelijke ondernemingen moet de | wetenschap een nederlaag lijden. DROOGBLOEIERS j A zeker, er zijn droogbloeiers ! ! j Dat wil zeggen bloembollen, die >loeien /onder water eu zonder aarde. Dat zal u misschien ongelooflijk in de ?oren klinken, doch dtui raad ik n aan: neemt u eens een proef. Maar dan ook \verkeljjk droog laten staan: geen water of aarde bijvoegen ! Hiermede bedoel ik in de eerste plaats de Colehicum of Herfststijloos. De groote; donkerbruine, gladde bol is? >i> zichzelf reeds een sieraad voor uw ?ehoorsteeiimantel of vensterbank. Hij l s te verkrijgen in de maanden Juli en 11 / ijuSU8t'Us' ^a eenigen tijd ziet u uit *SfJ4jii schijnbaar dooden bol een aantal r'sfengels komen, die ongeveer een _ ' tvintiglal bloemetjes dragen, lila en i'p Crot-usseii gelijkend. Dat gaat alles inzelf ! Het beste plekje in uw huisvumer is in volle licht, daar, waar i Heen de morgenzon komt. De bloeHeii blijven dan mooi op kleur. Op ?en donkere plek worden de bloemen 'lets-lila en de stengels allicht te lang. De bol is na den bloei niet waardeoos. U plant haar in den tuin, waar ze u het voorjaar een groen blad voort brengt. Na het afsterven en uithalen zet u den bol weer in de kamer. Kr zijn voorts ook Croeussen, die droog bloeien ! U kunt ze aardig t usschen steentjes zetten en dan denkt ?en leek dat u een schaal Crocussen ;i September in bloei heeft, die eigen:ijk pas. in het voorjaar bloeien. Dooh u weet wel beter. Het zijn de lerfstcrocusseti, Crocus Zonatus of 'rocus Speciosum. G. P. BROXKHORST uit en naast hun natuurlijk en primi- te vreezen of zich te verwijten dat wij tief nationaal gevoel een wijder boven- allen bezitten als ons geweten zwaar nationaal voelen te ontwikkelen dragen is en ons hart vol wroeging. zij ongetwijfeld in zich. Geachte heer, (nu richt ik mij tot PAG. M DE GROENE N». 3016 ,EEN RECEPT VAN DE GROENE mi.m.m mm x Schti TÏT/ET alle Russische woorden '?? -L » zijn even lang, zooals wel = i' duidelijk blijkt uit bovenstaande | f klanken, die een smakelijke spinazie- I soep aanduiden. Men zegt groene | schti, maar daar ik geen andere i f schti ken, en ook niet weet wat groen f £ m het Russisch is, vind ik Schti l l tont court mooier als titel. I l Een half pond gekookte spinazie i wordt door de zeef gewreven bij een = lichte roux van boter, weinig meel* wat gehakte ui. Roer met een l l* handvol zuringbladen en nog wat l | boter goed door elkaar en laat | % zachtjes stoven, totdat de zuring \ \\gaar is. Voeg aan dit papje goedel |j bouillon toe of, iets minder rijk, die | i van het bouillonblokje, en laat nog l | wat doorkeken. Een toevoeging van l | room, al of niet zuur, verhoogt het l | velouté. Serveer met gehalveerde^ i harde eieren, die men ook een Rus- I | sisch allure kan geven door het geel l | na vermenging met gehakte peterselie l assaisonnement terug te brengen l in het wit, deze door eiwit en brood- | uimels te halen en ze in warme f | olijfolie licht bruin te bakken. | 'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiT . 13 DE GROENE Ne. 30M Geniet van Uw Reis door de heerlijk opwekkende kracht van Eau de Cologne BOLDOOT. ~ Die zal U kalmeeren en verkwikken, U de ver moeienissen doen vergeten en U in staat stellen om frisch en opgewekt te genieten van alles wat het reizen U biedt. Laat daarom een flacon Eau de Co logne BOLDOOT Uw trouwe reisgenoot zijn. Doch let op den naam BOLDOOT. Dan alleen heeft U de garantie voor de allerbeste kwaliteit. IMPERIALE 25 et en hooger VERITABLE 20 d en hooger EaudeColoqne C* Beleedig hem niet met apenootjes als U hem bezoekt in Ouwehand's Dierenpark Rhenen op den Grebbcberg is de film, die u onder alle omstandigheden de beste kiekjes geeft Bezoekers aan Amsterdam Victoria Hotel - Damrak t'0 c. Station - noodigt U uit WIJ verzorgen U In on* hotel tegen matige prijzen. U zult tevreden zijn! _ Kamers met Holl. ontbijt Lunch Diner vanaf f 3.50 f 1.50 en ffc- f 2.-, f 3?en Dt DbMtto 1 t ? 1 V A