MEER VLIEGVELDEN! Maar het behoeven geen luchthavens te zijn C. van Steanderen Jr. WIJ hebben te weinig vlieg velden. Weliswaar wordt er aan het veld bij Rijswijk (Z.-H.) hard gewerkt en is ook het veld bij Teuge (bij Deventer) gereed, terwijl een paar weken geleden het particuliere vliegveld Groenendaal" bij Doetinchem werd geopend, doch wij hebben nog steeds veel te veel mooie plekken in ons land, waar je als sportvlieger niet kunt komen. Zoo nu en dan hoor je van plannen; zoo dacht Zwolle er een tijdje geleden over een luchthaven aan te leggen en ook Hee renveen wilde iets dergelijk gaan doen. Doch het is bij plannen gebleven, omdat men luchthavens wilde maken, welke zouden worden opgenomen in het binnenlandsche luchtverkeer der K.L.M. Nu voelt de K.L.M, uit den aard der zaak heel veel voor propageering van de luchtvaart en ziet natuurlijk graag, dat ergens een vliegveld komt, omdat hierdoor de airmindedness" van de streek wordt vergroot, hetgeen allicht ten goede zal komen aan den verkoop van plaatsbiljetten voor bui» tenlandsche reizen per vliegtuig. Doch heel veel verder kan de K.L.M, voorloopig niet gaan, want de poging van een paar jaar geleden om een binnenlandsch luchtnet te exploiteeren is op een fiasco uitgeloopen. Een binnenlandsch luchtnet heeft voor ons kleine land dan ook weinig zin en het is te begrijpen, dat de K.L.M. er niets voor voelt, terwille van een vliegveld een dienst te openen op Heerenveen, Zwolle of andere plaat sen. En dus zeiden de vroede vaderen: Dan maar geen vliegveld", en de zaak was voor hen afgedaan. Want zij wilden een luchthaven, zooals Eelde, Twenthe, Eindhoven, met een haven meester en radiostation, nachtver lichting en alle verdere mooie, dure dingen. En daar de aanleg van zoo'n haven zeer veel geld kost en ook de exploitatie er van niet zoo heel erg goedkoop is, is het duidelijk, dat een dergelijke onderneming alleen maar gerechtvaardigd is, indien tegenover al die uitgaven ook redelijke inkomsten staan. Inkomsten die in hoofdzaak zouden moeten voortvloeien uit door de K.L.M, te betalen landingsgelden. l l Is het echter noodzakelijk, dat een vüegterrein per se een luchthaven is ? Ik dacht van niet. De sportvliegerij heeft aan havens geen behoefte, wel aan geschikte landingsterreinen. Het gaat met dit soort vliegerij als met de watersport. Een cano, een wherry, een botter vragen niet om een prachtig ge outilleerd geval als de Amsterdamsche haven; zij hebben alleen een aanlegsteigertje noodig, een eenvoudig boothuis. Zoo'n landingsterrein kan dan ook zonder veel kosten tot stand komen. Hoofdzaak is, dat het vlak is en hard; een goede grasmat is ideaal. Het moet zoo mogelijk onder alle omstandig heden droog blijven, althans niet dras sig worden en er bshoort dus te worden gezorgd voor een behoorlijke afwa tering. Hooge boomen, fabrieksschoorsteenen en andere obstakels welke laag inzweven verhinderen, moeten zich niet in de buurt bevinden. WAT de verdere uitrusting betreft: een witte cirkel op den grond, een windzak aan een mast, een benzine pomp, waar ook olie te krijgen is en waarvan de bediende, die tegelijkertijd als ,, havenmeester "kan fungeeren, in staat is een band te repareeren en een bougie schoon te maken. Een dergelijk veldje kan aangelegd worden bij een natuurbad, bij een hotel, in een streek, die het van toeristen hebben moet. Een utopie? Wij hebben reeds n zoo'n veld: dat van Groenen daal" bij Doetinchem. Onder leiding van den heer H. Wesselo, architect te Bussum, is daar een zwembad ge bouwd, aan den eenen kant grenzende aan een kanovijver, welke 's winters dienst doet als ijsbaan, en aan den anderen kant aan een vliegveld. Er is een terras, waar je heerlijk in de zon kunt zitten, er is een restaurant en op tien minuten loopen is een behoorlijk hotel, De Vijverberg". Het veld zelf is nog niet goedgekeurd door Water staat voor alle sportvliegers; een bosch aan de Zuidzijde en hooge peppels aan de Noordzijde maken het binnenkomen en het starten nog een beetje moeilijk met bepaalde vliegtuigtypes. Met een F.K.46 heb ik er zelf echter een stuk of zes landingen n starts gemaakt en hoewel ik slechts een middelmatig pilootje ben, had ik toch geen moeite. Hetgeen pleit voor de machine, zult u zeggen. De heer Bulten start en landt er geregeld met een vier-persoons F.K. 43 Coupé" en ook andere sportvliegtuigen kwamen gemakkelijk bin nen en vertrokken weer. Jan Duimelaar zette er een oude F. 7 neer, die door Noomen een weekje later naar Schiphol werd teruggebracht. Zoodat het in de praktijk nogal meevalt. Die hooge ob stakels zullen echter verdwijnen en dan is dat veldje voor iedereen bereikbaar. 's Zaterdagsmiddags op je gemak er heen, van Amsterdam is het maar een uurtje vliegen; je gaat heerlijk zwem men en laat je in de zon bruin braden, in den tuin van het hotel kun je ten nissen als je daartoe lust hebt, je kunt in den mooien omtrek een wan deling maken, in Doetinchem het streekmuseum De Kelder" bezichtigen enfin, je kunt er doen wat ieder ander gedurende een weekend zoo doet. Alleen met dit verschil, dat je er niet heen behoeft te gaan per stoffige, warme trein of per auto over te drukke wegen. Zulke veldjes moeten wij overal hebben. Knocke en Oostende hebben elk een vliegveld, ook het Chateau d'Ardennes en men vliegt er heen. Geen onzer badplaatsen heeft iets dergelijks. De Friesche meren, ZuidLimburg, Boekelo, de kustplaatsen, zij zijn per vliegtuig niet te bereiken en dus gaan de sportvliegers noodge dwongen naar het buitenland. Maar het aantal sportvliegers is nog klein en het heeft niet veel zin om voor dat handjevol menschen terreinen te gaan aanleggen.... Wie zoo praat vergeet, dat ten eerste het gilde der amateur-piloten nog steeds groeiende is en ten tweede dat zeer veel menschen van de sportvliegerij worden terugge houden, omdat zij niets er voor voelen zoo straks, als zij hun brevet hebben, zich te moeten bepalen tot een rondje boven het terrein of tot een doelloos tochtje boven ons land. En zij voelen nog minder voor een dure rit naar een of andere buitenlandsch veld. Zij willen na een half uurtje, een uur vliegen niet op een ander vliegveld terecht komen doch op een plaats, waar zij gezellig wat kunnen eten, waar zij prettig kunnen zitten, net als die meneer, die met zijn auto naar Laren of Zandvoort gaat. De gelegenheid maakt in dit geval den sportvlieger. G. B. ANTON VAN HET is gewoonweg verschrikke lijk, dat G. B. Shaw op 26 Juli tachtig jaar wordt en dat er dan alweer over hem geschreven moet worden. Wij kunnen wel troost zoeken bij de gedachte, dat toch geen mensch het leest, omdat iedereen den man al lang moe is, doch dit is slechts een bewijs te meer voor zijn actualiteit, want de menschen, die men moe is, zijn actueele menschen. Ze manifestee ren hun bestaan op een hinderlijke manier, maar ze manifesteeren hun bestaan. Shaw doet dit de laatste jaren door mede te deelen, dat hij niet van kinderen houdt en dat hij veel van Hitler verwacht of andere dingen van zulken aard, waaromtrent alleen te zeggen valt, dat ze verkeerd zijn, hoe wel het beter staat, te beweren, dat ze paradoxaal en oorspronkelijk zijn. Shaw is niet paradoxaal en niet oor spronkelijk. Hij doet maar zoo. Hij wendt voor, dat hij geestig is. Hij is een oude man, die ons wil doen gelooven, dat hij Bernard Shaw is. Bernard Shaw moest allang gestorven zijn aan een vegetarisch dieet, wanneer hij werkelijk bestaan had. Maar hij is een legende. In werkelijkheid bestaat er slechts een simulant, die veinst te lijden aan humor, maar die volstrekt hypochonder is en die de heele maat schappij beschuldigt van hypochondrie. Deze simulant, G. Bernard Shaw, had aanvankelijk veel aanleg voor c moraal en weinig smaak in het leven maar hij zocht er zijn kracht in,, te doen alsof hij een ander was, n.l. iemand, die het leven prettig vond en de moraal vervelend. Dit heeft hij weten vol te houden tot vandaag en hij heeft het weten vol te houden met een hardnekkigheid, die aan het geniale grenst, indien ze niet geniaal is. Hij heeft het weten vol te houden met een bewonderenswaardige waarschijnlijk heid. Wie hem leest, voelt werkelijk zoo iets als pret, en begint te gelooven, dat hij een optimist voor zich heeft met een goed humeur. Beziet men de werken van Shaw aandachtiger, dan lUINKERKEN heel toch afschrikwekkend is. Shaw ft nooit menschen geschapen. Er is Tartuffe, geen Harpagnon, geen capin in zijn werk. Hij kan geen lucht schrijven. Hij is er nooit in ;eslaagd, een leuken deugniet te ntwerpen. Al wat hij ontwierp was .oraal, die vergeefsche pogingen deed m de gedaante te voeren van het even. Shaw is de voorlooper van de ie, dat men boeken moet verranden, als men niet wil, dat anderen e zullen lezen, omdat hij in de bezorgdeid voor de deugd van anderen altijd hoogste levensmanifestatie van ichzelf heeft gezien. Hij had officier oeten worden bij het Leger des Heils. Dit heeft hem altijd hevig ge ntrigueerd, zoo hevig zelfs, dat hij zich eanne d'Are niet kan voorstellen als en middeleeuwsch boerenmeisje, doch dat hij van haar de suffragette van een soort nieuwe heilsleer maakt. Had hij geleerd, andere menschen met rust re laten, hij zou wellicht een belangrijk kunstenaar zijn geworden, helaas heeft hij steeds gemeend, dat hij het leven moest verbeteren, en zich nooit afge vraagd, wat het leven was. Hij behoort rot dezelfde school als August Strindberg, die ook vergeten is, maar hij heeft in deze school de tegenoverge stelde methode toegepast. Hij heeft geestigheden gezegd met denzelfden r als Strindberg treurigheden zei, de werkelijkheid te vergeten en tegelijk te veranderen. Men verandert de dingen niet als men niet begint, xe te nemen voor wat ze zijn. Hij heeft in de menschen nooit menschen gezien, clleen maar mogelijkheden. De misdaad van Shaw is, dat hij puritein was en de moraal ontveinsde. Men kan met de moraal alles doen, en de meest gebruikelijke handelwijze is wel: ertegen te zondigen, maar men <an van de moraal nooit iets maken, dat hoe dan ook het leven zou kunnen vervangen, want daar is de moraal niet voor, evenmin als de aesthetica, de sterke drank of het vrouwenkies recht. Zulke dingen heeft Shaw noch tans steeds mér bemind dan het leven Overzicht van het vliegveld Groenendaal bij Doetinchem. Rechts op den achter grond het zwembad met restaurant. blijkt echter het bedrog. Zijn blijspelen zijn geestig, maar ze zijn nooit blij. . Men kan zich nauwelijks iets voorste*^ h'J ***** gepredikt, dat men zulke len, dat minder blijmoedig is dan wereld der spelen van G. B. Shaw. Deze wereld lijkt op de hel van Jeroen Bosch, waarin allerhande onderdeden den lachlust opwekken, terwijl het mér beminnen moest. Dit is Beloofd en de waardeering voor het daalde, de waardeering voor het steeg. Vandaag is iedereen : lOralist en bemoeit zich met wat anderen doen. Maar er is bijna nie mand, die nog leven kan l Groote schrijvers hebben nooit lust, het leven op te hangen aan hun meeningen, of als ze dit wel hebben, worden ze moralist, geen tooneelschrijver. Racine zegt niet, dat Hippolyte beter had gedaan door niet te begeeren en Shakespeare laat zich niet uit over de gewenschtheid van Caesars' heerschzucht. Ze beelden wat er is, laar probeeren niet er iets bij te iiaken. Ze zijn tevreden met de schep ping en daarom scheppen ze zélf. Shaw is niet tevreden. Hij is dus ook niet scheppend en vooral geen revoluijonnair. Hij is een ontevreden conser vatief. Hij vindt alles slecht, zegt Van alles, hoe het eigenlijk moest, en heeft nergens pleizier in. Daarom verzint hij geestigheden. Hij amuseert er, spijts zijn pessimisme, zichzelf mee en laat ons het eerlijk bekennen ook orisl VAN RUN S SMOSTERD PAG. 15 DE GROENE Ne. 3066 George Bernard Shaw at men noemt: :en ftiaslagwerJ Annual Register 1935. Prijs 30/(Longmans, «reen A Co., London) DIT, onder redactie van M. Epstein, M. A., Ph. D. samen gestelde politieke jaarboek ver dient aandachtige belangstelling. Het is eenigszins gewoonte geworden, bij ons in de eerste plaats naar Duitsche jaarboeken te grijpen. De laatste jaren werd dit moeilijker. Vele politieke en geschiedkundige jaarboeken, daar uit gegeven, vertoonen nl. dezelfde eigen aardigheden als de jongste Duitsche encyclopaedieën zij zijn hun objec tiviteit ten eenen male kwijt. Het Annual Register vervult zijn taak op pijnlijk nauwgezette wijze. Het is onmisbaar voor dengene die studie maakt van de geschiedenis der laatste jaren. Land voor land geeft het de gebeurtenissen van het afgeloopen jaar. Daarna volgt een speciale cultuur-geschiedenis: ontdekkingen, ge beurtenissen op het gebied der weten schappen en der kunsten. Om een voorbeeld te noemen van de moderne tendenz van dit werk: ook de geschie denis van de film en de belangrijkste gebeurtenissen in de filmwereld ont breken hieraan niet. En het is alles met zeer veel oordeel des onderscheids uitgekozen, vermeld en gerangschikt. Dit werk verdient een grootere ver spreiding dan het op dit oogenblik bij ons heeft zoozeer zijn wij er aan gewend andere en minder goed geïnfor meerde historische handboeken te raad plegen. Het Annual Register is reeds in zijn lyysten jaargang. Het is voor het eerst uitgegeven door den litterator Edmund Burke in 1758. M. van Blankenstein en &. Cohen: 1035. Geïllustreerd jaarboek van het wereldgebeuren (De Torentrans, Zeist) HET is niet meer dan natuurlijk dat men, als men dit overzicht in woord en beeld van het jaar 1935 in Juli 1936 ontvangt, den wensen voelt opkomen dat een uitgave als deze iets sneller tot stand zou kunnen komen. Aan den anderen kant beseft men, nu de afstand tot het behandelde tijdvak wat grooter is geworden, des te nadrukkelijker hoe nuttig, ja on misbaar een uitgave als deze in den tegenwoordigen tijd is. Lezers van De Groene zullen vele illustraties herkennen. Men zou kun'nen zeggen dat dit jaarboek voor elk jaar de taak verricht die De Groene van week tot week vervult. Ze gaan weer tr acteeren! Overal waar Droste's tractatie-mannetjes" ko men, zijn ze welkom! Iedereen ziet ze even graag! Probeert U maar: verrast U ze thuis maar eens met zoo'n groote doos vol heerlijkheden met Droste Pastilles I Nimmer afwijkend in kwaliteit. Altijd welkom! In groote doozen van 250 gram 90 et., per ons 30 DROSTE ALTIJD WELKOM! Spaart plaatjes voor het album Java I". r PEREZ PERZISCHE TAPIJTEN AMSTERDAM C - Singel 480-482 h/h Koningsplein ROTTERDAM - 'S-GRAVENHAGE - UTRECHT ZOMER-OPRUIMING. ALS ER BELANGRIJKE DINGEN GE ZEGD MOETEN WORDEN, STELT DE GROENE ZE AAN DE ORDE!!! Dit is een traditie van zestig jaren, welke tot op den huldigen dag wordt gehandhaafd. De tijden zijn ver anderd, en er zijn dingen die in de dagen van De Koo en Van Maurik konden worden geschreven en geteekend, vormen van critlek die door hen vrijmoedig konden worden gehanteerd, welke men thans niet meer oirbaar zou achten. Maar steeds is DE GROENE gebleven: on beschroomd, deugdelijk gedocumenteerd, frisch van inhoud en vorm en daardoor HET BLAD WAAK MEN OVER SPREEKT Hlerlanft afknippen n 'h BON Ondergeteekende wenscht zich met ingang van heden te abonneeren op DE GROENE AMSTERDAMMER. De abon nementsprijs van heden af tot 31 December 1936 bedraagt f 4.?. Abonnementen kunnen slechts op 31 December eindigen en worden anders stilzwijgend voor een jaar verlengd. Naam: Straat: Nr. Woonplaats: ..' ??...?..; ; Handteekênlng» ..... ;..*?