II ? \ iTo DE GROENE AMSTERDAMMER Opgericht In 1877 Weekblad voor Nederland onder hoofdredactie van PROF. MR. A. C. JOSEPHUS JITTA 60e jaargang No. 3096 Redactie: Mr. M. KAN N. TH. MOUSSAULT, Dr. P. H. RITTER Jr.. Mr. N. J. C M. KAPPEYNE VAN DE COPPELLO en Mr. R. H. DIJKSTRA Red. en admlnistr : Keizersgracht 355, Amsterdam C. Telefoon 37964 - Postgiro 72880 - Gem. giro G 1000 De abonnementsprijs bedraagt f 10.?per jaar. Abonnementen kunnen met elk nummer Ingaan, doch alleen tegen het einde van een jaargang worden opgezegd. NAAR ECONOMISCHEN WERELDVREDE? M. Kann DE rede, die Minister Eden verleden week bij de algemeene debatten te Genève gehouden heeft, is achteraf duidelijk geworden. In de Volkenbondsvergadering zelf leek het toen nog niet veel meer dan een troostrijk en vriendelijk praatje, waarmee de kinderen zoet gehouden moesten wor den: men moest toch zien te komen tot een herstel van het vrije handelsverkeer, waardoor de economi sche oorlog van allen tegen allen zou ophouden en de benoodigde grondstoffen beter onder de volkeren konden worden verdeeld l Inderdaad maar daarvan zijn wij nog ver ver wijderd. Toch geeft de expresselijk tot uiting ge brachte beweegreden, waarmee de Vereenigde Sta ten, Engeland en Frankrijk zich verbonden hebben om bij het loslaten van het goud door de Fransche Republiek, af te zien van retorsie-rnaatregelen, alles in het werk te stellen om den vicieuzen cirkel van elkander beconcurreerende valuta's niet verder door te trekken en te overwegen hoe, en wanneer, men zou kunnen beginnen met het neerhalen der economische barrières toch geven dit voornemen en deze belofte hoop op een betere toekomst. Het zou fraaier geweest zijn, wanneer een internationale valuta-regeling (met de noodige correcties) inter nationaal had kunnen worden vastgesteld. Maar zoover zijn wij nog niet gevorderd. Hiervoor is een geweldig internationaal vertrouwen noodig, een volkomen integriteit der onderhandelaars en een geheimhouding, die absoluut verzekerd moet zijn betreffende alles, dat besproken wordt, waarover wordt getelefoneerd, of geschreven. Geen copie, geen gebruikt velletje carbonpapier zou er mogen verdwalen. Zoo iets is natuurlijk een utopie l Al krijgt men den indruk dat dégang van zaken door diverse omstandigheden in Frankrijk werd versneld, toch is de wijze, waarop op dit oogenblik de zaken worden aangepakt de eenige juiste methode. Tusschen betrekkelijk ruime grenzen werd in Frankrijk de goudwaarde van den toekomstigen franschen franc vastgesteld. Bij ons werd over deze grenzen niets openbaar gemaakt. Dit wil niet alleen zeggen, dat bij ons geheimhouding met grooter waarschijnlijkheid verzekerd kan blijven, maar ook dat de regeering zich grenzen getrokken heeft met de reserve dat die grenzen wel weer eens zouden kunnen verschuiven. Zooveel mogelijk wordt de koersbepaling van het geld overgelaten aan het vrije spel van de krachten van vraag en aanbod. Dit biedt de grootst mogelijke garantie, dat de fout van een te lage of te hooge fixatie (een fout, die indertijd door Mussolini gemaakt is, die te hoog stabiliseerde en daarmee Chur chili's fout herhaalde) wordt ver meden. De vooruitzichten op een herstel van normale handelsbetrekkingen zouden veel rooskleuriger zijn, wanneer er niet een aantal staten was, dat in een net van invberbelemmeringen verstikt was geraakt, dat hen hinderlijker omknoopt dan invoerrechten en contingenteeringen zouden kunnen doen. Ik bedoel de clearing-staten. Dit is misschien wat on nauwkeurig uitgedrukt. Letterlijk gesproken bestaan er geen clearing-staten, alleen clearing-verdragen. Maar practisch gesproken komt het hierop neer, dat een aantal landen het internationaal handels verkeer afwikkelt onder de vigeur van compen satie-verdragen. De belangrijkste hiervan zijn Duitschland en Italië. Zij zijn in dezen toestand verzeild geraakt omdat déopoffering van de econo mie aan het militarisme heeft geleid tot het weg vloeien van goud- en deviezenvoorraad, zoodat leveranties aan deze staten inderdaad niet meer mogelijk zijn, dan onder compensatie-beding. Dit is echter niet meer het eenige; de monetaire situaties zelf in deze landen, waar niet langer een openbare controle door parlement of rekenkamer uitgeoefend wordt, is hoogst bedenkelijk geworden. Wanneer al het buitenland zou besluiten af te zien van het systeem van zakendoen van boter bij de visch, dan zouden deze landen het wisselverkeer toch zijn vrijen loop niet kunnen laten. Zoo spiegelt zich in de economische verhoudingen een scheidslijn af, die sinds lang de wereld in tweeën heeft verdeeld. Men moet hieruit niet aanstonds de bedenkelijkste conclusies trekken. Aan de eene, de vrije" zijde van de grens is het volstrekt niet alles rozengeur en maneschijn. De toestand in Frankrijk bv. is nog hoogst onbevredigend. En aan de andere zijde van die grens zou volstrekt niet alle hulp vergeefs zijn. Credietverleening aan deze staten kan de zaak weer in het rechte spoor brengen. Maar het is duidelijk dat de allereerste voorwaarde tot zulk een internationale Credietverleening juist bij de belangrijkste dier landen nog ontbreekt. IN den Franschen senaat is zeer terecht tot de regee ring-Blum het verwijt gericht, dat zij niet vol doende rekening hield met de regels waaraan een financieel beleid nu eenmaal gebonden is. Vincent Auriol, zijn minister van financiën, is helaas een zwakke broeder. De voorzieningen, die hij wilde treffen om aan eventueele nadeelen van de aanpas sing van den franc tegemoet te komen, waren allerbedenkelijkst. Zij zouden op den duur de Fransche valuta op hetzelfde hellende vlak gebracht hebben als waarop zij zich in de na-oorlogsjaren bevond. Wij zien de Fransche franc nu scherper dalen dan de gulden. Dit is geen wonder. Het Fransche prijzenpeil is het laatste jaar boven het Hollandsche uitgekomen. Tegelijkertijd is de situatie op mone tair gebied bijzonder slecht geworden. De Fransche staat zag zich genoodzaakt in stijgende mate beroep te doen op de Banque de France. Het is duidelijk, dat men de regeering-Blum hiervoor niet verant woordelijk kan stellen. REEDS nu kan als een belangrijk voorbeeld van den nieuwen toestand in geheel West-Europa worden aangemerkt dat de vlucht in het goud tot het verleden behoort. Er bestaat nu immers geen reden meer om goud te hamsteren. Uitgedrukt in een onzer geldsoorten is het meer waard geworden. Dat op opgepot goud nu nog belangrijke winsten te maken zouden zijn, is uitgesloten. Het is echter niet alleen het oppotten van goud geweest, maar in veel ruimeren zin de vlucht in het geld en de vlucht uit goederen die de wereld in de verstijvende omklemming heeft gehouden, die wij depressie noemen. Reeds nu zal er een snellere om loop van goederen kunnen plaats hebben en na uit eindelijke normalisatie en stabilisatie zou iedere reden tot economische terughoudendheid zijn ver vallen. Wat zal echter de prijs van het goud zijn? Met een dekking die bijna z maal zoo groot is als de veiligheidsgrens, die men vroeger in acht placht te nemen, zien wij sommige landen gedwongen de vrije werking van den gouden standaard vaarwel te zeggen. Het is duidelijk dat er een abnormale vraag naar goud geweest is en dat de goudschatten, in de centrale banken, of particulier, enorm zijn. Natuurlijk zal de lust om goud te koopen waarlijk niet geheel verdwijnen. Maar zal men op de vrije markt te Londen nog dezelfde prijzen bieden? Of zal de Engelsche regeering ingrijpen wanneer het pond derhalve ongewenschte neiging tot stijgen gaat vertoonen ? Of is, in de koersschommelingen, die wij heden zien, dit spel van vraag en aanbod reeds aan den gang? Dan zou de consequentie daar van zijn dat de goudwaarde van den gulden niet of slechts weinig herzien behoefde te worden. Maar het is nog te vroeg om op deze vraag een antwoord te geven. Wat we wel kunnen zien, is dat eenerzijds reeds op dit oogenblik de belemmering wegvalt, die de voortdurende deflatie op ons economisch en sociaal bestel uitoefende en dat anderzijds mogelijkheden in het verschiet komen en vragen rijp voor bespre king beginnen te Worden, die er toe kunnen leiden dat langzaam aan de internationale handelsbelem meringen worden afgebroken. Maar hiervan moet men zich vooralsnog niet te veel voorstellen. IPAG. 2 DE GROENE Ne. 3096 &fa Machinale waanzin WEDRENNEN waarbij op n na alle] den zouden worden doodgeji zouden geen publiek trekken, maar tegen vliegtuigrace naar Johannesburg waarbij machines strandden behalve die van scheen geen bezwaar te zijn. Maar de eer der machines maakt mensct vens waardeloozer dan het leven van een Twee maten IN De Rijkseenheid" treffen twee samen, waarin ons prachtig Valeriuslied V heden nu treden...." genoemd wordt. E. S. schrijft naar aanleiding van de uitze van dit lied door de V.A.R.A.: Daarom\ het atheïstisch marxisme ook niet het He den Godsdienst, als propagandamiddel te bruiken." Even te voren heeft v. G. O. echter het van het congres te Neurenberg met dit vermeld als aanwijzing dat de hoofd ming in Duitschland diep religieus is, al en tast men" en dat daar een botsing geesten aan den gang is, waarbij naar den Ie God wordt gezocht". 10e redactie van De Rijkseenheid" zou de «re!<i een ontzaglijken dienst bewijzen, indien Ij dr methode bekend wilde maken, volgens ; het zij zoo trefzeker in nzelfde verhijnsel de ware en valsche heiligheid onderbeidt. /erMoozen meteen sterretje n crisis heeft ons doen kennismaken met ^ het zeer pijnlijk verschijnsel van den erk _'loozen"-reserve-of f icier. |?Ni< t het feit der werkeloosheid, dat ook den erv«'-off icier heeft gegrepen is hier het pijnlijke, ?h M et feit, dat de maatschappelijke positie rdcor niet meer in overeenstemming is met oiüciersstand", schrijft Ons Leger". lMer zou het nog iets anders kunnen zeggen: let h t feit der werkloosheid van den reserveiciei is het pijnlijke, maar het feit, dat de ats^happelijke positie van bijna een half milNederlanders niet meer in overeenstem_ is met hun oorspronkelijken stand". De giek der werkloosheid hangt waarlijk wel van dere dingen af dan van de sterren die men al niet op zijn kraag draagt. Nieuwe economiscwHtiek noodzakelijk Mr. M. P. L. STEENBERGHE Oud-minister Economische Zak M' r EN zal het i vergeven, nu de re mij een kort vraagt over de N« tandsche mor maatregelen, de ding groot is, retrospectieve be wingen te geven. Wij neer men in een niet grijs verleden. meend heeft, de Mm terieele verantum lijkhetd bij handhaving van den gouden standaard* langer te kannen dragen, mag men een toegeven deze verleiding zelfs natuurlijk noemen. Toch . zelfoverwirfning in deze geboden. Het zou desnieth interessant zijn alle argumenten, die men destijdt\ op meer of minder vriendelijke wijze tegen i aanvoerde, te vergelijken met de uitingen van de t zijde op dit oogenblik. In het bijzonder zou hc (niet kostbaar) materiaal gevonden worden in groote Pers, die thans prijst, wat destijds aan verachting van het Nederlandsche publiek werd i geboden. In het bijzonder is dit het geval met dti gelijke gevolgen van devaluatie verbetering i concurrentiemogelijkheden, rendementsherstel, koopere credieten, terugvloeien van gevluchte . len enz., die alle ontkend werden, terwijl thans* verwachtingen door dezelfde Pers als waarschij' worden voorgesteld. Om niet te spreken van als vaststaand aangegeven vernietiging ven Staatscrediet, terwijl reeds den eersten dag m devaluatie de Staatsfondsen hooger stonden voren. Met Dr. Colijn ben ik het echter eens, beter doen, thans niet naar het verleden, doch non toekomst te zien. Ik zou dit echter verder willen < strekken dan Dr. Colijn in zijn Maandag rede aangaf. Wil de monetaire maatregel gevolgen voor ons land hebben, dan zal ra met de tot nu toe gevoerde economische . moeten worden gebroken en een politiek van < conjunstuurstimuleering onverwijld worden gepast. Steeds is door mij, laatstelijk in mijn1 van 2 Februari te Amsterdam, betoogd, dat devab. geen economische politiek beteekent, doch slechO] noodzakelijke grondslag voor het voeren v actieve economische politiek. Gebroken zal worden met de politiek van prijs- en lot.waardoor herstel van de koopkracht en verbeteriW bedrijvigheid mogelijk worden» Bij een vol&» monetaire aanpassing ??eveneens bij het ook d<#\ toegejuichte systeem der zwevende valuta n door de werking van het egalisatiefonds A?J geschieden, aangezien de door de deflatiepolitu*' men janpassing van het nationaal aan het intertiom.jtkostenpeil hierdoor wordt voltooid. Ook hier ' u .'derom, dat de monetaire maatregel beter een gt eden had genomen kunnen worden. De deiepo'itiek heeft het laatste jaar practisch stil [taan doch het uitblijven van het monetaire sluit' mi" handhaving van den constanten prijs- en loon: hseft ons volk veel onnoodige ellende geht. \Uitet >ard zal in den aanvang een zekere controle ?fen overdreven prijsopdrijving niet gemist kunnen rden. De eerste reacties geven echter wel aan, dat ?t tiji zeer kort zal kunnen zijn; ondanks de Persrlich 'ng van den laatsten tijd, waarin devaluatie \onr-. hte als een ramp werd aangegeven, heef t ons '? opnieuw getoond een groote mate van koel'id en gezond verstand te bezitten en niet in mmingen te vervallen. Ten spoedigste zal -'rt groot gedeelte der knellende landbouwt regelen, vooral in het belang en volgens den an den landbouw zelf, moeten worden opaller ' zal men niet in de fouten van Belgiëmogen De, bij een goede hanteer ing der landimaatregelen zeer geringe, verhooging van kostt van levensonderhoud zal gelijktijdig door i even tdige verhooging van de steunuitkeeringen loom. der laagstbetaalde arbeiders moeten worden "Ii/Y"-n. Dit is economisch mogelijk en sociaal :lk. Het uit de devaluatie hetzij herhaald, in t 'Idoende mate toegepast volgend rendetshei tel geeft eindelijk de gelegenheid tot werkruimi'/;? door vergrooting der koopkracht en ge in- istrialisatie, waar nu, maar ook eerst nu, \Reget ing met succes stimuleerend kan werken. Het is literaard onmogelijk om in kort bestek alle *cten behandelen. Ik wil nog slechts wijzen op ms -schapen mogelijkheid de zoo noodzakelijke ng T het bedrijfsleven, die tot heden in strijd rrtf' de prijsdrukpolitiek der Regeering, met te 'imuleeren, op de totaal gewijzigde positie het Indische bedrijfsleven, waar de export quantitf s <ds de hoogconjunctuur vrijwel gehandft is : nu met n slag ruim rendeerend wordt ti dt joede gevolgen zoowel voor Indiëzelf als ' het /i '.'^ederland, op de uitbreiding van de werkmhei' ? door de verruiming van de binnende vrije exportmarkten, enzoovoort. ftjn cc .clusie uit de voorafgaande korte beschou* zou ik aldus willen formuleeren: Voor het Thnd.;he volk, in elk opzicht de Regeer ing *n; door de Regeering, een juiste muntverhouding 'deren n handhaven en bovenal het zwaartepunt 01 op de noodzakelijke nieuwe economische ? H 'ervan hangt het af, of de voordeden der e nderdaad verkregen zullen worden. De 9en : an Dr. Colijn en Mr. trip (interview "? September 1936) waarin te weinig de . ^ en vrijwel uitsluitend de finantieele zijde Iwf vrcuqstuk bezien worden, stellen ten deze niet W man,, i WIE ZEGT: DB SPAANSCHB KWESTIE, ZEGT: de Italiaansche kwestie. Daar is geen twij fel aan. De Engelsche publieke opinie, die zich niet met devaluatiezorgen hoeft bezig te houden, is opgeschrikt door berichten die te lezen stonden in de Daily Herald de spreekbuis van Labour, hoewel geen partijblad in engeren zin en op dit oogenblik trouwens Engelands meest ver spreid dagblad. Ook door de solide News Chronicle werden deze berichten over openlijk vertoon van hooge Italiaansche officieren en luchtstrijdkrachten op Majorca vermeld. Het is waar, dat de hevig ver ontruste News Chronicle o.a. als bron van haar berichten een blad uit Barcelona noemt. De Daily Herald beroept zich op ooggetuigen. Het is moeilijk reeds op dit oogenblik de zuivere waarheid vast te stellen. Maar dat Italiëzijn eigen spel speelt in deze Spaansche aangelegenheid, dat staat meer dan vast! Tevens dat het daarbij allereerst stuit op Engelschen tegenstand. Een Italiaansche vloot- of luchtbasis op de Balearen is voor Frankrijk overigens evenmin acceptabel. Italiaansche of Duitsche strategische steunpunten in Noord Marokko zouden precies even ongewenscht zijn. Frankrijk treft dan ook reeds de noodige maatregelen. Het heeft de vermoording van een Fransch onderdaan en de weigering daar voor schadeloosstelling te betalen als motief aan gegrepen om de grens van het Spaansche bescher mingsgebied te sluiten. Verder heeft het Fransche kabinet een generaal, tevens lid van den oppersten oorlogsraad, benoemd tot gouverneur. Het Rif kan ieder oogenblik de Spanjaarden ook een toe komstig fascistisch Spanje meesleepen in een wanhopigen strijd waarbij Spanje geheel afhanke lijk is van Frankrijks goede gezindheid. Dit is het antwoord op de kwartjesvinders-politiek, op het valsch spel inzake de non-interventie, waarbij nu ook Portugal zich heeft aangesloten, nu non-inter ventie en embargo overbodige zaken schijnen te zijn geworden. Het laat zich aanzien dat de legale regeering het na den val van Toledo niet lang meer zal kunnen houden. Van werkelijk gezag is geen sprake meer, hetgeen ook het Nederlandsch gezant schap en Nederlandsche onderdanen hebben moeten ondervinden. Dat de Spaansche regeering haar gezag niet kan handhaven, kan men haar niet te zwaar aanrekenen. Het is haar onmogelijk gemaakt. Af gezien van de ongewenschte gevolgen, vooral in buitenlandsch-politiek opzicht, van een overwinning der militairen, kan het ons koud laten, wie in Spanje de zege wegdraagt. Aan het moorden dient een einde te komen. In een onzer nabuurlanden, waar de censuur weinig streng is, zag uw over zichtschrijver een film-reportage van den burgerkrijg, van het verhoor en de veroordeeling" der gevangenen. Een rij geketende soldaten van allerlei slag en leeftijd op de binnenplaats van een oud gebouw. Mitrailleurs. Gaten in de muur. Waar eerst een rij menschen had gestaan, stond nu een in elkaar gestrengelde rij half ineen-gezakte, half in groteske houdingen staande, elkaar omvattende roerlooze gestalten. Een oudere man stond daar strak en be wegingloos, zijn armen geslagen om twee onbe wegelijk tegen hem aangeleunde jongeren. Waren het zijn zoons, die hun verstijfde armen bezwerend omhoog hielden? Een oogenblik later: lekkende petroleum-vlammen doofden langzaam terwijl een. zwartgeblakerde massa zichtbaar werd. S IR SAMUEL HOARE IS VAN ZIJN INSPECTIEtocht in de Middellandsche Zee teruggekeerd. Hij heeft zich in tweeërlei opzicht gewroken voor de scheeve schaats die hij verleden jaar heeft gereden. Men herinnert zich dat hij in Davos uit gleed nadat hij door zijn toegeeflijke houding tegenover Laval in de Abessynische aangelegenheid als Minister gevallen was. Hij heeft nu in Londen de kunstijsbaan heropend. Maar dat is niet het eenige. Wat hij ook gedaan heeft, dat is: zijn bevindingen rapporteeren. Deze ondernemende minister van marine heeft meegedeeld dat Engeland gerust kan zijn. Malta blijft Malta. Maritiem is de positie in de Middellandsche Zee volstrekt niet zoo slecht. Maar wat de strategische en economische situatie van Italiëbetrof! die is veel en veel slechter dan naar buiten bleek. Men moest de Italianen vooral niet naloopen. Nu, dat heeft men dan ook niet gedaan. Ook te Genève niet, in de zaak van den Negus. En het feit dat de Italianen, toen zij eenmaal begrepen dat de anderen hen niet meer zouden naloopen, besloten om het lidmaatschap van den Volkenbond niet op te zeggen, bewijst dat Italiëhet Westen meer noodig heeft, dan het Westen het land van den Duce. GENBVB, EN ALLES WAT DAAR ALZOO BESPROKEN wordt, geeft in deze tweede Volkenbondsweek stof tot velerlei overpeinzingen. Lester, de Hooge Commissaris van Danzig, is benoemd tot onder secretaris-generaal van den Volkenbond. Er gaan geruchten, dat een Pool tot zijn opvolger zal worden aangewezen. Dat lijkt ons een vreemde oplossing van de bestaande moeilijkheden. Oost-Europeesche vraagstukken drukken zwaar op de wereldpolitiek. Litwinof beweegt zich met zijn vriendelijk vollemaansgezicht als steeds druk tusschen de vele afgevaardigden. Maar het valt niet te ontkennen, dat zijn gezag verminderd is. Dat is niet zijn schuld. De jongste gebeurtenissen te Moskou (waar intusschen ook Rykof het veld heeft moeten ruimen, hoewel laatstelijk tegen hem ingebrachte beschuldi gingen ongegrond werden bevonden) maken dat echter onvermijdelijk. Een ernstige moeilijkheid voor vlotte samenwerking van de toonaangevende mogendheden met Rusland, in dit geval van Engeland met Rusland, vormt het feit dat commu nistische agitatie niet geheel vreemd is aan de nog steeds voortdurende ongeregeldheden in Palestina. Het is maar een bijkomstige factor; er zijn belang rijker centra van propaganda, die tegen Palestina gericht wordt. Intusschen treedt generaal Dill daar energiek op. In de mandaten-commissie zijn uitteraard'aan het adres van den mandataris de noodige vragen gericht, maar de Volkenbondsraad heeft beschikt dat voorloopig geen antwoord gegeven behoeft te worden. Op het eerste gezicht lijkt dat onbevredigend, maar het kan ook heel verstandig zijn. Eden wil eerst het rapport van de commissie van onderzoek afwachten, die pas aan 't werk kan gaan nadat aan de onlusten een eind is gekomen. Velen ligt het welzijn der Joden in Palestina na aan 't hart. Rechtzinnigen spreken nog gaarne over het Uitverkoren Volk. De Jood zelf verhoovaardigt zich niet gauw. Deze archa sche term hoort thuis in de adolescentie-jaren van een volk en in iedere natie heeft dit begrip eens op zijn eigen wijze geleefd. Maar in het heden geeft de tragische historie van het joodsche volk toch n kenmerk te zien, dat aan uitverkorenheid doet denken: waar de Joden lijden, is de menschelijke cultuur in verdrukking en wat den Joden uit komst biedt is thans wereldbelang. FVUITSCHLANDS PRESTIGE HEEFT OPNIEUW EEN L/ gevoeligen klap gekregen; ditmaal weer in Zwitserland, waar twee Duitsche handlangers van de Gestapo", Romer en Muller, respectievelijk tot vier maanden en anderhalf jaar gevangenisstraf zijn veroordeeld wegens poging tot menschenroöf. Muller bevindt zich overigens in Nederland in hechtenis. Zij hebben getracht den vroegeren Rijkskanselier Bruning aan de Gestapo over te leve ren. Ditmaal is het spelletje mislukt, dat reeds zoo vaak door de Duitsche politie-autoriteiten, met overtreding van alle regelen van recht en fatsoen, geprobeerd is. Doux pays! De militariseering van het Duitsche bedrijfsleven moet tot een economische debiele voeren. De slechte rogge- en tarwe-oogsten van dit jaar zullen op grond van nu reeds bekende gegevens Duitschland dwingen anderhalf millioen ton graan uit den vreemde in te voeren. Dat is nog maar n van de vele toekomstige moeilijkheden op het gebied der levensmiddelenvoorziening. Want ondanks alle autarkische maatregelen kan men de eigen behoefte nooit dekken. Het Derde Rijk heeft echter den weg der afsluiting gekozen. Nu moet het zich voeden me't wat er groeit en bouwen op den Gott der Eisen wachsen Hess. DB DEVALUATIE IS IN ONS LAND Zfier rustig opgenomen. Ons volk heeft zich voldoende tot staatsburgerschap opgevoed getoond om in het volle besef van de risico's bij dergelijke gebeurte nissen toch zijn kalmte te bewaren. Van paniek is geen oogenblik sprake geweest en de verkoop van goederen is niet zoo sterk gestegen, dat er uit af te leiden zou zijn of zij het gevolg is van de vrees voor prijsstijgingen dan wel van den ingetre den herfst. Het kordate optreden der regeering hesft daartoe in zeer sterke mate bijgedragen. Allereerst zal de rustige stem van dr. Colijn be darend op de gemoederen hebben gewerkt. Ver volgens ook de maatregelen ten bate van een egalisatiefonds, en tegen de prijsopdrijving. En ten slotte de wijze waarop deze maatregelen door de Kamers zijn aanvaard. In n langen dag zijn de drie ontwerpen der regeer ing1 in Tweede en Eerste Kamer behandeld. En beide Kamers ver? i Ir* M; l i PAG. 3 DE GROENE No. 30W