Hlm i '3 Léon Zack Kun»t*alcn A. Vecht, Rokin, Amsterdam WEINIG schilders zijn er, die in hun werk zoo tastbaar het joodsch karakter neer leggen als Léon Zack, de Rus die Parijzenaar werd. Het ligt niet alleen .in.de keuze van zijn onderwerpen, die hij gaarne aan het Oude Testament, en dan bijzonder aan de meest dich terlijke en de meest mystieke boe ken ontleent (men noemt hem een chassidist, deswege), maar in de gansene atmosfeer van zijn werk, in het episch verloren-zijn van de figuren in het landschap, in de weeke, vlietende kleur (een muzikale kleur), in de ge latenheid van de voordracht. Er klinkt een toon uit dit werk op als uit een bladzijde van den Talmud. Het is mogelijk dat Zack een goed cosmopoliet is geworden (het zelfportret geeft hem als heer gekleed, en met een scherp, intelligent gezicht), maar hij is in zijn droomenwereld, in zijn artistieke aandacht, kind van het Ghetto gebleven, zijn afkomst niet verloochenend. Léon Zack heeft niet, gelijk velen in Parijs, de manieren van het Fransche fauvisme en cubisme afgekeken en toegepast. Als er invloeden van de Fransche schilderkunst in zijn werk zijn dan komen deze van Corot in enkele schilderijen, zooals b.v. het Paysage au cheval blanc", met zijn blauwen en grijzen. Maar meer van Daumier, wiens vlotte, driftige schildertoets, met resoluut-geteekende zwarte omtrekken, men makkelijk herkent. Het is geen slaafsche navol ging, overigens, Léon Zack heeft eigen wegen genoeg en hij handhaaft zich als een interessant schilder, met een poëtische natuur, die het drama van den mensch en het drama van zijn geslacht ziet, doch het schil derend steeds opneemt in een trillende, vermoeiende atmosfeer. Het curieuze is dat hij, vooral in de kleine for maten de details verwaarloozend, ook in gestalte en gelaat van zijn mensch!figuren, toch steeds bijzonder duidelijk weet te maken wat er tusschen zijn sujetten omgaat. Het is een impressio nistische epiek, wat hij ons geeft. Een enkele maal . te schematisch, maar meestal treffend door mooie kleur en dichterlijke allure. Schilderijen in liedvorm, als die vergelijking is toegestaan. Ik wijs bijzonder op ,,La Rencon tre", op het Portrait Imaginaire", op Job et ses Amis", dat wel symbo lisch lijkt, vastleggend wat het oude volk ondergaat aan misère, en bezit aan energie. J. E. GAG EN HUMOR D. C* van der Poel De Marx Brothers EEN film van de Marx Brothers waarvan A night at the opera" binnenkort in het Alhambra te Amsterdam zal worden ver toond is een klasse op zich zeil. Evenals een film van Chaplin. Overi gens is tussen beide, ondanks alle ver schil, ook overeenkomst. Evenals een film van Chaplin is een film van de Marx Brothers op het eerste gezicht meer reproductief dan productief. De camera schijnt hier slechts weer te geven, wat door deze geniale clowns en acrobaten wordt gedaan. Maar noch Chaplin, noch de Marx Brothers zijn in hun werk, dat de film vertoont te denken zonder de film. Het was en is Chaplin's geniali teit als speler voor de film en als maker van films, dat hij zo ten volle heeft begrepen wat de film is en hij zijn werk zo geheel aan de film heeft aan gepast. Het zelfde moet gezegd worden van de Marx Brothers. Schijnbaar reproduceert de film voor ons slechts nummers" van op zich zelf vaak verrassende virtuositeit. Maar in wer kelijkheid zijn deze nummers niet los van de film te denken, al dringt zich de films als zodanig nergens op de voorgrond en demonstreert het came ra-oog" nergens nadrukkelijk zijn ver schil van visie met ons eigen oog. Het tempo, dat onverbrekelijk deel is van dit werk, is het tempo van de film. Een scène als de kleine scheepshut, waarin steeds meer mensen komen binnenvallen, is alleen op de film mogelijk. Een scène als de ver stoorde opera-voorstelling, met de in de touwen van de décorstangen vluchKUNSTZAAL VAN LIER ROKIN 126 AMSTERDAM Doorloopend ^Tentoonstellingen tende acrobaten en de als gevolg daarvan op de meest dwaze wijze wisselende decors, is buiten de film ondenkbaar. Niet slechts technisch, maar vooral ook wat betreft het tempo, dat van een dergelijke scène onmisbaar onderdeel is. Zodat op deze wijze camera en montage toch onmiskenbaar een aandeel hebben in de productie van deze clownerie. Deze hele film is n dolle opeen volging van gags" waartussen enkele scènes, als het prachtige spel op de vleugel, dat bijna ontroerend werkt welke ons geen adempauze laten. Toch af en toe wordt het tempo verbroken voor een liefdesscène en song, welke kennelijk zijn ingelast om de film voor elk wat wils" te maken. De eerste film van de Marx Brothers, The dictator", is tamelijk onopge merkt gebleven en men heeft nu waarschijnlijk aan de algemene wens van het publiek, dat koning" is, willen tegenoet komen in de richting van het langzamerhand tot wet ver heven recept. Winst is dit niet, maar bij het vele dat de Marx Brothers bieden, nemen wij het op de koop toe. Overigens is dit vele inderdaad zoveel, dat een enkele voorstelling onvol doende is, om het in zijn détails naar de volle waarde te schatten. GlUckskinder" Rembrandlthcater, Amsterdam TEGENOVER de gags en de echt Amerikaanse humor der Marx Brothers, waarmede deze doorspekt en verbonden zijn, staat de Duitse humor van Robert A. Stemmle, Paul Martin (draaiboek) en Curt Götz (dialoog), welke onder regie van Martin tot een goede amusementsfilm is geworden. Glückskinder" zou misschien geen bijzondere aandacht waard zijn, ware het niet, dat hiermede wederom het herstel van de Duitse productie wordt bevestigd. En dit minder op een ver rassende, dan wel aangename wijze. Daarbij mag de hernieuwde ontmoe ting met de oude sterren Lilian Harvey en Willy Fritsch in een film van over het algemeen zeer goed volgehouden stijl toch ook een beetje verrassend heten. Wij zijn het met oude sterren zo vaak anders gewend l Ondanks het feit, dat het zeer onwaarschijnlijke verhaal, dat men ons in een verrassende voordracht nergens BIJ DE AFBEELDINGEN Links : Léon Zoek, De ontmoeting Rechts, boven /eon Gallaud in Regie" (De Uitkijk) Midden en onder: Scènes uit A Night in the Opera" (AlhambraTheater, Amsterdam) als waarschijnlijk tracht voor te zetten i in Amerika speelt, vormt een uit. stekende, echt Duitsche dialoog een belangrijk onderdeel van deze film om de inhoud n om de wijze w.-.ar deze inderdaad in de film is opgenomen. Tegen het slot maakt het aanva^J kei ijk niet oversnelle tempo plotseling een sprong, welke niet geheel wordt gemotiveerd. En natuurlijk is <?r <jj obligate song, welke rijkelijk gerekt j is. In totaal echter brengt de Ufa met] Glückskinder" een goede amuse. mentsfilm, welke de verwachting we dat wij op de Duitse film voorta als welkome en te lang gemiste aanvulling van het wekelijkse pro>| gramma mogen rekenen. Gefilmde filtnl Regie" (De Uitkijk, Amsterdam) EDMOND Gréville maakte m\ Regie" een film van de Hij laat ons een blik werpen in del studio en in het leven van een be-j roemde regisseur. En hij doet dit met vaak verrassende beheersing van del film-taal, al is ook het geheel lang niet overal op het zelfde peil. Aljl gegeven is deze film een navrant en l belangrijk beeld van het leven in en.| om de studio. In de eerste plaats worden wijl onmiddellijk geboeid door een prachtig] begin en een uitstekend dramatis slot maar het laatste komt niet ié\ zeer op rekening van de maker, daal wel op rekening van degene die ia! deze film de schaar zette om er het! happy end af te knippen, waar. l schijnlijk uit keurings-overwevingen.l Deze keer echter met het uit ^onder-J lijke resultaat, dat de film --r door! heeft gewonnen. Het einde van del ,,grote man" na zijn tegenslag, inde! schamele hotelkamer, als hij vergif! heeft genomen en nog eenmaal het! drama maar nu het w-.rke!ijk| tragische slot van zijn eigen k ven voor de spiegel regisseert en r.et cor-l responderende beeld van de in dtl in de telefooncel neerhangende hoorn,! is van een kracht, welke d-or het| oorspronkelijk toegevoegde v,eei van de geliefde op het ziekenhuisbed] slechts kon worden verzwakt. Belangrijk als idee is de sc-ne wal de filmartisten, die werkloos matrl dan in avondtoilet, op de mestvaalt! schooieren naar een stuk wegge-l worpen voedsel. Alleen, de Russen! hadden hier een ontstellem groot! stuk realisme van gemaakt, terwijl! Gréville op dit punt kennelijk te hoojj heeft gegrepen. v. d. ffj ir *; HIJ WORDT GESPELD! u t;; s,""«'" »?' ls de moe,te zakelijk, overzichtelijk waard. r-t^^i ' "??./">» wcrzicncefMK frisch en actueel _ gezaghebbend - prettig geschreven boeiend. er " erland gesproken, of De Groene vertelt er ?ets over dat U elders niet vindt en dat voor U belang is. h "Ze admi"'«ratie aanom het nummer van De Groene dat misse'n m.ssen. . f Ml Q|t nummer IS J^el n waarvan U zegt: Dit rest krijgt U dan cadeau. !LK NUMMER van De Groene bevat zulk ' mTerdere '" * ****** vlnd* U er * ?^**üi vjrn DI?»Qt* 66n Jiooi veel meer dan U er voor betaalt. 61 sten jaargang (1937)! UÏ5" fVv°r het jaar 1937 fe a||e ^ tot 31 December 1936 KOSTELOOS. iVbEmetD1>N B°N 'NGEVULD - ? &roui/jec or postwissel geschreven **n 11 k^ L . . O "'?«?i wrwii, Cll \J UC" hoort tot de groeiende schare dergenen d.e met enthousiasme zeggen: mijn lijf blad?.. DE GROENE! Hier (anti afknippen BON .?k , D, Naam:..; . Straat: Woonplaats: , .») Doorhalen wat niet wordt verlaagd. Nr. U :H 'J'i ' ::'! i:»;: :":i Handteekening:.,