Historisch Archief 1877-1940
y, -4
en
DE GROENE AMSTERDAMMER
Opferlcht In 1877
Weekblad voor Nederland onder hoofdredactie van
PROF. MR. A. C. JOSEPHUS JITTA
60e jaargang No. 3102
Redactie: Mr. M. KAN N. TH. MOUSSAULT,
Dr. P. H. RITTER jr., Mr. N. J. C. M. KAPPEYNE
VAN DE COPPELLO en Mr. R. H. DIJKSTRA
Red. en admlnlstr : Keizersgracht 355, Amsterdam C
Telefoon 37964 - Postglro 72680 - Ge m. giro G 1000
De abonnementsprijs bedraagt f 10.?per jaar.
Abonnementen kunnen met elk nummer Ingaan, doch alleen tegen het einde van een jaargang worden opgezegd.
FRANKRIJKS MOEILIJKHEDEN
M. Kann
TERWIJL wij in Nederland aan de mate
waarin de nieuwe staatsleening geslaagd is,
kunnen vaststellen, dat ons staatscrediet
zich niet alleen volkomen heeft kunnen handhaven,
maar in de aera der nieuwe monetaire politiek zelfs
nog versterkt naar voren treedt, moeten de
Franschen erkennen, dat zij nog steeds niet zoover zijn.
Het is moeilijk de oorzaken daarvan precies na
te gaan, daar zij niet alle van materieelen aard zijn,
maar voor een deel van psychologischen oorsprong.
Het vertrouwen is nog niet terug gekeerd, al zijn
er symptomen van beterschap te bemerken.
Men kan waarlijk Blum niet aansprakelijk stellen
voor fouten, die voor 98 % door zijn voorgangers
gemaakt zijn. De Fransche begrootingen hebben in
geen jaren een evenwicht tusschen inkomsten en
uitgaven te zien gegeven. Nu is dat zoo erg niet,
zoolang de geldmarkt in staat is bij te springen.
Dat in deze tijden extra uitgaven noodzakelijk zijn,
is een punt, waarover in Frankrijk alle partijen het
eens zijn. Vandaar de gewoonte de begrooting te
splitsen in een gewoon en een buitengewoon budget.
Maar het ging er nog al eens met den Franschen
slag toe en de gewoone begrooting placht slechts op
papier te kloppen. Van een en ander is het gevolg
geweest, dat het staatscrediet afbrokkelde. De
koersen der staatsleeningen daalden. Het werd
steeds moeilijker nieuwe leeningen aan te gaan.
Ten leste kon nog slechts een Engelsen crediet
tijdelijke uitkomst brengen.
MET de overwinning van links in den verkiezings
strijd in het voorjaar begon de
volksfrontpolitiek. De deflatiemethoden van vorige regeeringen
werden radicaal overboord gezet. Deze methoden
hadden tot niets geleid. Blum begon met een daar
aan diametraal tegenovergestelde politiek: die van
het doen van uitgaven. Gezien het succes van
Roosevelt, verwachtte hij ook voor Frankrijk meer heil
van royaliteit dan van aanpassing".
De geschiedenis zal erover oordeelen of de
politiek van voortstuwing der conjunctuur door
het doen van uitgaven in Amerika met meer over
leg en minder fouten gevoerd is, dan in Frankrijk.
Waarschijnlijk zijn in de Vereenigde Staten veel
tegenstrijdige maatregelen genomen en niet weinig
fouten gemaakt en tóch is het succes niet uitge
bleven. Of in Frankrijk mér fouten gemaakt zijn
valt niet uit te maken. En het is nog veel te vroeg
om over het succes te oordeelen. Maar wel kan men
met zekerheid zeggen, dat de populariteit van de
gevoerde conjunctuurpolitiek in Frankrijk lang
niet zoo groot bleek als in Amerika. Eén der oor
zaken hiervan was ongetwijfeld, dat men in Frank
rijk van achteren naar voren begon. Eerst kwamen
de loonsverhoogingen en de allerminst overbodige
veranderingen in de wettelijke bepalingen nopens
arbeidsduur en andere sociale aangelegenheden,
terwijl de meest elementaire plannen tot
werk'verschaffing op groote schaal nog ontbraken.
Zoodoende kwam het tot prijsverhoogingen zonder
quantitatieve consumptietoename.
De devaluatie van den franc bracht verbetering.
Het Fransche prijzenpeil zag zich gemakkelijk
aangepast. Er stonden Frankrijk geen belemmerin
gen meer in den weg om zijn aandeel te nemen in
het herstel van de wereldconjunctuur. Duidelijke
teekenen van dit herstel bleven in Frankrijk dan
ook niet uit. Maar het vertrouwen in de Fransche
valuta keerde daarbij niet tenig.
Naast de moeilijkheden van economischen aard
plagen moeilijkheden van politieken aard Blum's
cabinet. De volksf rontregeering wordt mede gesteund
l lui 7onillifOn komen tot rust,
kalUW fcCIlUffCII meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten
door de communisten. In de regeering hebben zij
echter geen directen invloed. Hun fractie is niet
vertegenwoordigd in het cabinet. Maar de zij het
dan ook losse?verbondenheid met de communisten
verleende de bijzondere kleur aan het zoo vaak in
opspraak gebrachte Fransen-Russische verdrag. Een
deel van de publieke opinie begon daarin niet meer
of minder te zien, dan een samengaan met Moskou
ook in Fransche binnenlandsche aangelegenheden.
Men kan heden ten dage vrijwel geen Fransche
krant opslaan, of men vindt dit thema terug. Nu
wil dit niet zeggen, dat het Fransche volk in zijn
geheel, of zelfs maar in grooten getale, terug zou
zijn gekomen op de meeningen, die het uitte in de
verkiezingsresultaten van dit voorjaar. De kranten
behoeven volstrekt nog niet de publieke opinie
weer te geven, zooals die er in waarheid uitziet.
Maar de angst voor Moskou is op dit oogenblik
(voor een groot deel onder den indruk van de gebeur
tenissen in Spanje) zoo groot, dat een deel van de
radicale partij aan het wankelen is gebracht. In
de toekomst kan daarin voor het cabinet-Blum een
groot gevaar schuilen. Zonder de radicalen kan
hij niet regeeren. De debatten naar aanleiding van
de begrooting zullen ons dienaangaande spoedig
opheldering verschaffen.
Intusschen is Flandin begonnen met zijn Union
Démocratique den weg op te gaan van het zich
van het volksfront afscheidend radicalisme. Hij
wil aansluiting zoeken bij de middenpartijen.
Het is mogelijk, dat hij het bij het rechte eind heeft
en dat hij met de scherpzinnigheid van een
doorwinterd politicus begrepen heeft uit welken hoek
de wind waait. Maar dit is tenslotte allemaal
politiek gedoe, waarbij de realiteiten wel wat al te
veel uit het oog verloren worden.
HET is nu eenmaal een van de paradoxen der
hedendaagsche politiek, dat een linksche regee
ring zich niet de zoo hoog noodige luxe van een
bondgenootschap met Sovjet-Rusland kan veroor
loven en een rechtsche regeering wel. Het is
Barthou, een man van rechts, geweest, die de
banden met Rusland heeft aangeknoopt. En het
is dan ook alleen een uitvloeisel van de demago
gische praktijken, die in de tegenwoordige politiek
zijn ingeslopen en van de gewoonte om valsche
voorstellingen v den staatan van zaken te geven,
wanneer dat gunstig lijkt, waaraan het anti-Russisch
kabaal te danken is. Het pleit voor een man als
Mandel, die ongetwijfeld tot de oppositie behoort,
dat hij gewezen heeft op de noodzakelijkheid om
het verdrag in stand te houden. Het Russisch bond
genootschap berust op realiteiten van buitenlandsch
politieken aard. En het is juist daarin, dat het
principe van wederkeerigen bijstand tot uiting komt.
-De paradox, dat Blum zich niet kan veroorloven
wat een meer naar rechts georiënteerde regeering
zich ten aanzien van het bondgenootschap met
Rusland wel veroorloven kan, berust op psycholo
gische factoren. Dergelijke zaken worden niet
alleen met het nuchtere verstand, maar ook met
het gevoel beschouwd. Temidden van al het lawaai
om het bondgenootschap met Rusland lijkt mij
dit bondgenootschap zelf evenwel niet in gevaar.
Hoogstens het kabinet-Blum. Maar ook hierin
kan de tijd wonderen verrichten. Juist zulke
gevoelsoverwegingen plegen na verloop van tijd,
wanneer de spanning waaronder zij ontstaan zijn
verminderd, zwakker te worden. Wanneer er voor
Frankrijk een tijdperk van rust en ontspanning
intreedt en het herstel der bedrijvigheid duidelijker
bernerkbaar wordt, dan zullen al deze factoren van
psychologischen aard ophouden Frankrijk nadeel
toe te brengen. Dat slaat evenzeer op een zoo gewich
tige en in haar uitwerking zoo zakelijke aange
legenheid als de terugkeer in het vertrouwen in
den franc, als op het groote belang, dat er voor de
tóekomst in gelegen is, dat men weer terug keert
tot een vast omlijnde buitenlandsche politiek.
Tenminste zoolang die politiek den vrede dient.
PAG. 2 DE GROENE No. 3102
DE DICHTi
Open Brief aan
A. ROLAND HOLST
Naar aanleiding] van
nevenstaand gedicht
Amice Care,
LINKS of rechts" in nauw verholert\
tiehen zin aan te treffen in een
jouw hand is een onvermoed avontu
letteren, dat nochtans niet de, op het eerste \
absurde, behoefte om daarop van een we
dienen kan verklaren.
Is het eigenlijk niet zoo, dat we hier, veelt
met een vers van den dichter van Winter aan\
van doen hebben met een berijmde these van <
opgeheven ontgoocheling? De opzegging van i
relatie met de stroomingen van hier en th
het postulaat van volmaakte onaando
daarvoor van den dichter, lees ik in deze
Daartegen stelling te nemen schijnt mij
ter wille van veel wat zal moeten zijn, als uxBJ
ten onder is gegaan. Vandaar deze brief i
plaats.
Wat voor den dichter ten deze geldt,
allen gelden, voor wie de dienst van den
laatste rechtvaardigingsgrond is.
Te ontkennen valt niet, dat in hun
het oude Europa, dezulken allengs vervallen i
staat van ondraaglijke vereenzaming, waarin i
heid van hoon en verguizing iedere belijdenis]
te zullen verstikken, en die in haar schrS
realiteit schrijnend contrasteert met de eenza
romantiek, waarmede tot voor luttele jai»\
zich te beschutten placht tegen een al tt
gemeenzaamheid. Door ons in die vereer
verhoogvaardigen en, haar tot norm verhefft
volstaan met een brekelijk spel van glassch
schelpen, zouden wij echter haar wezen
zelve miskennen en verloren ondergaan in
die wij meenen te verfoeien.
Er is een gemeenschap, die ontstaat uit <
de gebeurtelijkheden van leven en dood,
de persoonlijkheid zich prijs geeft om iedffl
der onbeschutte uitzonderlijkheid te ontgaan.
de gemeenschap der horden, die alles ontk
bedreigen, wat ons dierbaar is.
Maar er is ook een nadere gemeenschap,
met en uit het woord (materie van den die
mensch tot mensch gesproken, die wellicht
wezenlijk distinctief is van dezelven
overigens leeft in deze wereld. ledere
slechts de totaliteit der collectieve verworve
een dergelijke gemeenschap, voorondersteld,*
staketsel en voedingsbodem, voor de indi
der deelgenooten, die zich daarboven kan
Fit blijven
FIT" is een tijdschrift, dat u wil
uzelf ten volle te ontplooien. In het
ber-nummer staat een artikel: Vijf minuti
dag om fit te blijven. Des Maandags ge
volgende recept:
Leg een boek op den grond. Laat uw l
op dit boek rusten en uw hielen op den
Probeer u nu zoo hoog mogelijk op de te
verheffen. Begin met een dun boek. Latetj
u misschien een iets dikker nemen.
keer of tien op en neer, op uw teenen."
Tot onze vreugde stelt het Nieuwsblad]
den Boekhandel" hiertegenover een
getiteld: Vijf minuten per dag om uw besc
te ontwikkelen. Daarbij is voor. den
het recept:
Neem een boek ter hand. Laat uw
boek rusten en gedenk de inspiratie, de
de liefde, waardoor het tot stand gekoma
er er zoo goed mogelijk in te lezen. Begin
romannetje. Later kunt u misschien
irders verwerken. Zeg een keer of tien:
is er alleen om gelezen te worden."
voor de jeugd!
[heer Alfred Dennis, rechter te Weymouth,
eft gepleit voor het aanstellen van jonge
echters. Hij sprak daarbij radicale taal:
; de ouderen er uiten geef den jongeren een
t
i dezen strijder voor de rechten der jeugd
verwachten dat hij óf wel zelf nog tot
Jigen behoorde óf wel zelf tijdig pensioen
tvragen.
zeker zou men bij deze woorden niet
dendat de heer Dennis actief rechter en* 97
is.
(N THANS
dei' voet geloopen dier gedrilde drommen
Inks of rechts, met in zijn ooren hun gehuil
koor van afgericht gejubel of gejammer
r dan zij, hij in het stof en in het vuil
jeze .vereld. In de rafels van zijn kleeren
[j zijn lange leden liggen, eens gewend
ndn gang dan dit bevolen opmarcheeren,
tra i'jn hart vertrapt, dat al wat het niet kent
pt, i n, zoo gekend, met honen zou verguizen.
den voet geloopen, in zijn linkerhand
ielp. breekbare waarborg van het eeuwig suizen,
zijn rechter een glasscherf, die de open brand
ider licht weleer in een smal torenvenster
it, litft hij verworpen, maar zijn trots volstaat
it b-waarde: verre stem en ijle glinster
'len zijn als wat nu is ten onder gaat.
\haar nooit kan verzaken zonder zich zelve
i ondergang te doemen. Laat ons dat deemoedig
M.
\?de Pooltocht der Verbeelding", dat typisch
lansch stuk proza, dat ik onlangs toegewijd
heb je eerder de dichters aangeduid als
ver, eeuwenlang, de uitgezonden vermetelen
imperialisme der ziel", die gedreven werden
! hoop nieuwe wingewesten te kunnen toe
aan troon en volk", thans echter vereenzaamd
wrmoedigheid en wrevel om een menigte,
volk meer is" en niet meer bruikbaar voor
tmeen doel.
\at je niet toen en nu, dat als het verband
in df oude volken verloren gaat, die verkenners
t nieuwe volken op hun zwerftochten kunnen
'en, waar de prachtige of strenge rijkdom" van
egeuoerde lading van hand tot hand kan
\tn nieuwe bezieling kan wekken, en waar
vor ,,het verlies van wortels en nest" solaa*
\geboden?
ivel, dat ik niet meen, dat wij volksch
i moeten worden, in den zin waarin zulks wordt
m door de z.g. volle levers" onder ons, die
'ing van hun povere verlangens zoeken in een
'iels-Cineac, liever dan zich in de moeiten en
'ihkingen van de wezenlijke ontdekkingsreizen
n geest te wagen. Maar wij zouden ons van hen
luttel onderscheiden, indien wij de dwingend
''n tijd gestelde problemen, die in weerwil van
chijn vóór alles geestelijke problemen zijn,
trachten te ontgaan in een gecultiveerde
een'id en verzuimden naar nieuwe contacten te
i' ?'.??. ' ? . .
slech's de speurtochten opnieuw en telkens
vtüaard worden door dédaartoe geroepen
ver[fi i's het, dunkt mij, van weinig belang of zij
"""k of naar rechts worden aangevangen. Mits
elooze eerlijkheid wordt volhard, zulten wij
ten stotte terug vinden bij dezelfde volken,
nijn stellige overtuiging de volken van links
Wijken te zijn, de eenige die onvoorwaardelijk
w kunnen bieden, omdat zij van ons niets te
hebben. .
laat ons voorloopig alle politiek ter zijde
ieder met eigen werktuig en compas den tocht
den, met een hartelijk tot weerziens.
Als steeds je
R. H. D.
OF IX NOVEMBER IS IN EUROPA'S WESTELIJKE
hoofdsteden voor de achttiende maal de
wapenstilstandsdag gevierd. Hoeveel wijzer
zijn wij geworden? In de arsenalen daveren de
stoomhamers, op de marinewerven overstemt het
doordringend geratel van de pneumatische klink*
machines het geloei der Novemberstormen en in
Frankrijk en Engeland (om van Duitschland maar
te zwijgen) moet de particuliere vliegtuig-industrie
zich staatstoezicht en overheidsinmenging laten
welgevallen, waarbij de staat eenerzijds een deel
der winst opeischt, die aan de geweldige opdrachten
verdiend wordt, en anderzijds voorschrijft welke
investeeringen moeten geschieden opdat in tijd
van oorlog de noodige fabriekshallen en machines
gereed staan en een nog grootere productie ver
zekerd is. Niettemin schijnt het dreigend spook
van een nieuwen wereldoorlog toch weer op den
achtergrond te geraken. De herlevende bedrijvigheid
is daarvan zeker een der voornaamste oorzaken.
Te meer omdat de tegenstelling hoe lariger hoe
duidelijker wordt: de economische opleving zet
zich voort in de liberale en democratische gebieden
onzer veel-geplaagde aarde, de zelf-gewilde afslui
ting en de onzekerheid, wat de toekomst brengen
zal, rusten loodzwaar op die staten, die de
gevaarzine van Europa vormen. Geen volk wenscht
oorlog. En al mochten sommige machthebbers niet
afkeerig zijn van krijgslustige avonturen en daarbij
over voldoende psychologische middelen beschikken
om hun volkeren op het beslissend moment mee te
krijgen over de economische middelen om een
oorlog vol te houden, beschikken zij nog niet. Zoo
blijft dus voorloopig de vrede in stand.
Intusschen woedt nog steeds de Spaansche
burgerkrijg, een oorlog die misschien nog
menschonteerender is dan een Europeesche oorlog. Een eind
is hieraan nog niet te zien, zelfs als Madrid gevallen
mocht zijn..Dat de menschheid werkelijk de lessen
van den oorlog geleerd zou hebben, is iets dat wij
nog niet behoeven aan te nemen.
REEDS ALS PRINS VAN WALES HEEFT BNGELANDS
jonge Koning zijn vader vertegenwoordigd
bij de jaarlijksche plechtigheid in White Hall waar
op 11 November de wapenstilstand bij den cenotaaf
herdacht wordt. Nu was hij daar in eigen rechte.
Nauwelijks een week tevoren had hij het parlement
geopend en in zijn troonrede de wet aangekondigd,
die nu is ingediend en aan de regeering het recht
moet geven aan het dragen van uniformen en aan
stoot gevende onderscheidingsteekenen paal en
perk te stellen en ordeverstorende optochten en
meetings te verbieden. Het is zoover gekomen dat
dit, in het van alle private inmenging zoo afkeerige
Engeland, noodig werd geoordeeld. Maar het zijn
niet alleen binnenlandsche zorgen, die drukken op
de schouders van Edward VIT. Reeds dezen zomer
heeft hij zich voor de Britsche zaak gespannen,
op zijn toer door de Middellandsche Zee. Het wordt
nu hoe langer hoe duidelijker dat Engeland ten
slotte een diplomatiek succes geboekt heeft. Wel
heeft Mussolini waarschijnlijk uit gekrenktheid
dat hij de erkenning van zijn Keizerrijk er niet
bij de groote mogendheden en slechts bij zijn
Centraal-Europeesche vrienden door kon krijgen
in zijn rede te Milaan zeer trotsche woorden aan
het adres van Engeland laten hooren, maar ook
in de hieruit voortvloeiende pourparlers heeft
Groot-Br ittanniëde overhand behouden. Engeland
wenschte werkelijk niet door den Duce genadiglijk
erkend te zien, dat het rechten kon doen gelden op
een ongestoorden doorgangsweg door de Middel
landsche Zee. En het wilde dan ook op geen ver
drag ingaan nopens verdeeling der. invloedssferen.
Integendeel, de Middellandsche Zee is een levens
belang voor het Britsche Rijk, zooals Eden het
uitdrukte, en Engeland zal dit belang hoeden,
zonder voor 't overige Italiëook maar iets van het
zonlicht te misgunnen. Dat klonk allemaal vaag en
weinig-zeggend. Maar het ging in de eerste plaats
om iets concreets: om de Balearen. Door discrete
personen overgebrachte wenken lieten Mussolini
er niet over m het onzekere of Frankrijk en
Engeland blijvende strategische stations op ander
mans gebied zouden dulden. In Marokko en in de
eerste plaats op de Balearen, waar het eilandje
Ibiza feitelijk in Italiaansche handen is. Het
Foreign Office beschikte dienaangaande over objec
tieve gegevens. Het was duidelijk dat de Engelsche
diplomatie deze actie tevens uit naam van den
Quai d'Orsay voerde. Uit politieke overwegingen
moet de Fransche diplomatie nóg strikter achter
de schermen blijven. Kort en goed, Mussolini die
PAG. 3 DE GROENE N». 3102
zich de weelde van een werkelijk conflict met
Engeland niet veroorloven kan, moest bijdraaien
en dat deed hij heel handig. Hij maakte gebruik
van de toevallige" aanwezigheid van den in fascis
tische kringen zoo goed georiènteerden corres
pondent van de Daily Mail, Ward Price, om te
publiceeren dat hij iedereen zou verachten die een
stuk van zijn land aan een vreemde mogendheid
afstond. Dat was flink gezegd, maar de Italiaan
sche terugtocht van de Balearen is er mee bezegeld.
OOK NAAR OOST-EUROPA STREKKEN 7ICH DB
zorgen van het Foreign Office uit. Terwijl
Rydz Smigly tot Maarschalk van Polen verheven
werd een plechtigheid waarbij naast zijn militair
gezag ook zijn politiek gezag bevestigd is bevond
zich de PooJsche minister van Buitenlandsche Za»
ken, Beek, het enfant terrible van Europa, te Lon
den. Haalde ook hier het Foreign Office voor zuster
Marianne de kastanjes uit het vuur? Beek werd
met ongewone attenties overladen. Hij mocht
meeaanzitten bij den Lord Mayor in Guild Hall en zag
zich weer erkend door de grooten der aarde. Dit zal
ongetwijfeld een heilzamen en kalmeerenden in
vloed hebben op zijn avontuurlijken en zelfs
roekeloozen geest. Beek heeft een tijd lang een
antiFransche politiek gevoerd waarvan de oorsprong
gezocht moet worden in gekrenkte ijdelheid. Niet
zoozeer persoonlijke als wel nationale ijdelheid. Hij
is toen in het vaarwater van Duitschland geraakt.
Daarbij is Polen niet wel gevaren. De economische
voordeelen, die Polen daarvan verwachtte, bleven
uit. Toen begon het in Danzig te spoken. Voorzoover
daaronder slechts Duitschers te lijden hadden, liet
dat den Polen koud. Nu ook Polen het slachtoffer
worden van nationaal-socialistische mishandelingen
is het besef ontwaakt dat men Danzig te veel aan
zijn lot heeft overgelaten. Zich rond-uit tot den
Volkenbond wenden, dat is iets dat Beek nog niet
aandurft. Schuldgevoelen maakt nu eenmaal kriegel.
EEN LICHTPUNT, MEER DAN DAT: EEN NIEUWE
dageraad beteekent voor ons het verbluffend
succes der Nederlandsche staatsleening. Hiermee
wordt bewezen dat in de nieuwe en nog hoogst on
volkomen monetaire orde, het crediet van ons land
en van zijn ruilmiddel zeer hoog wordt aangeslagen.
Gevlucht kapitaal blijft ons toevloeien. Maar er
blijkt mér uit het succes dezer drie procents lee
ning: dat in den tijd van herstel die wij nu voor
ons uit zien, het geld overvloedig zal zijn en goed
koop en dat wij, voorzoover wij bij zulke zaken over
een blijvenden toestand kunnen spreken, een periode
tegemoet gaan waarbij belegde kapitalen geen
hooger rendement dan 3 of 37$ procent zullen afwer
pen, zoodat nog wel meer leeningen en conversies
zullen volgen. Voor het overige zij er nog op
gewezen dat zich nu ook bij ons, evenals in Engeland
en in Amerika, het vroeger onbekende verschijnsel
voordoet, dat na het verlaten van de goudpariteit,
het crediet juist grooter wordt! Waarmee niet ge
zegd wil zijn, dat men slechts van 't goud af hoeft te
gaan, om crediet te krijgen.... En zijn ook andere
factoren in 't spel, bovenal: het vertrouwen.
BIJ DE ALGEMBENB BESCHOUWINGEN OVER
de begrooting 1937 is het welslagen van
deze conversie!een ing algemeen als een gunstig
verschijnsel toegejuicht. De stem in de N.R.Ct.
die deze soort aanpassing" plotseling verkeerd
vond, heeft in onze Kamer van Honderd gelukkig
geen enkelen weerklank gevonden. De heer de
Geer moest zelfs constateeren, dat het optimisme
zich nu naar de regeering en haar aanhang, en het
pessimisme zich naar de socialisten had verscho
ven. Deze omwisseling van stemming is er echter
in de eerste plaats een van politieke seizoenswisse
ling: de regeering wil zich voor het voetlicht
der komende verkiezingscampagne zoo gunstig
mogelijk voordoen, de oppositie heeft er baat bij
de verloopen periode zoo zwart mogelijk af te
schilderen. Eerst in de tweede plaats heeft dit
psychologisch stuivertjewisselen zijn grond in de
feitelijke economische verhoudingen. De beurs
opleving en de grootere zekerheid van het crediet
heeft voor de volksgroepen, waarop de S.D.A.P.
De grootste collectie
werkelijk mooie lampen vindt u bij:
JA C D CT D C Ceintuurbaan 308
M O r U. f\ O telef. 21006-91740
Toonzalen óók op de eerste tage.
!!