v. t 'rouwen en vrouwenleve TENTOONSTELLINGEN niet alleen voor mannen! MIJN Engelsche vrienden wezen mij er op, dat ik het Bri&che landschap niet zonder vooroor deel bekeek. Eiken keer, zoo zeiden zij mij, dat er water bij te pas kwam, een rivier, de zee of zelfs maar een miezerig vijvertje, riep ik: Hier is het mooi." Het idee, de wereldtentoonstelling Amsterdam 1939 grootendeels op het water te doen plaats vinden, was mij dan ook uit het hart gegrepen. Helaas het plan verkeerstentoonstelling" veel minder. Want wat beteekent dat ? Vree selij k mooie, glimmende machines met decoratieve, maar duistere aanwij zingen en toelichtingen; een enkel vliegtuig in zijn geheel, dat tenminste begrijpelijk is, maar verder brokstukken of het inwendige van een aan tal apparaten, motoren en toestellen, voorts tabellen en groote grafieken over wonderlijke dingen, zooals rotaties per cylindereenheidscoëfficient, coëf ficiënten per cylindereenheidsrotatie of per rotatiecylindereenheid. Het doet er niet toe; voor een niet technische vrouw en dat zijn er nog massa's is het zoo zorgvuldig bij elkaar ge brachte tentoonstellingsmate-iaal heelemaal niet interessant! Vader, zoons en een enkele dochter zullen er van smullen, het was het visioen van de duizenden verveelde, vermoeide, maar geduldige moeders, dat mij den moed gaf de enthousiaste mannelijke plannenrnakers in de rede te vallen met de eenvouci e opmerking: Zou den jullie denken, dat vrouwen daar iets aan hebben?" Hè, wat, vrouwen?", was het ont hutste antwoord, zouden die niet .. .., moeten die apart...." en ieder een zweeg, verbolgen en perplex over Eva, die zich niet thuis zou voelen in het Paradijs der techniek. Het spijt mij, lieden," zei ik luch tig j es, maar van het oogenblik af, dat jullie wenschen een zoo groot mogelijk aantal bezoekers te trekken, eischt de efficiency, dat jullie reke ning houdt met het vrouwelijk deel der bevolking, dat in het algemeen in de meerderheid is en dat van het reizend publiek een belangrijke moot uit maakt." Maar wat kun je in 's hemelsnaam doen om vrouwen te interesseeren, een modeshow of een kleuterklasse hooren toch niet op een verkeerstentoonstel ling !" kwam er een ten slotte sneerend uit den hoek. Verontwaardigd en verbaasd over mijn eigen vuur, hoor ik mijzelf op eens afratelen: Maar natuurlijk zijn er honderden dingen waarvoor een vrouw zich interesseert op het gebied van het verkeer. Zelfs een modeshow kan daarbij te pas komen, maar dan na tuurlijk niet van avondtoiletten, maar van reiskleeren, costuums om in te wandelen en delicaat probleem om in te fietsen, autokleeren en wat al niet. Het transport van kinderen is mis schien het oudste vervoervraagstuk ter wereld en van de oplossingen daarvan door de negervrouw, de Eskimosche en de Thibetaansche gevonden tot aan de allergerieflij kste Rolls Royce-kinderwagens van West-Europa valt er toch heel wat ten toon te stellen. His torisch lijkt me dat ook heel aardig: UITERLIJKHEDEN" MODERN is de vrouw m haar reizen en jassen: een wild veu lentje wordt te haren behoeve omgetooverd in een flatteuse trai eüing coat. Maar voor een bruidsjapon blijven, evenals in den oertijd, satijn en kant toonaangevend, zooals Joan Crawford in de nieuwste Metro Goldwyn film laat zien. ^nicotine Het vervoer van kinderen door de eeuwen heen," meteen een welkome afwisseling met de historische costuums en poppenhuizen. Hoe eten verder al die menschen, die vervoeren of vervoerd worden? Je zou allerlei kookinstallaties kunnen laten . zien, op een schip, in een vliegtuig, in een trein, in een tent. Hoe was de keuken van Byrd daar aan den Zuid pool en hoe die van de Visser's in de Himalaya? Wat heeft Lindbergh ge geten toen hij het eerst den Oceaan overstak en wat Jean Batten toen zij laatst naar Australiëvloog? En wat kosten die vlieg-, scheeps- en treinhuishoudingen ? Hoe worden de inkoopen gedaan ? Dat zijn toch allemaal belangrijke dingen; als de menschen niet te eten krijgen staan zelfs jullie prachtigste machines op den duur stil. Al die keukens zouden echt kunnen functionneeren, en zoodoende tegelijk kleine eet- en drinktenten zijn. Maar dan is er behalve de. e eele kant nog een heel ander- kant, het transportwezen, dat d< vrc interesseert. Kan niet een r aal richt worden met de zegei het verkeer," de dokter, die telefoon en zijn snelle auto een kan redden, vliegtuigen, lUe i middelen brengen aan anuers reikbare menschen, de radi0) op de eenzaamste posten het co met de medewereld verzekert. En misschien zou het verstandighet restaurant van Byrd aan het i ' daarvan te bouwen, zoodot de schen kunnen trachten c>.ar hoogte te nemen en te bei rijperi), wij in een tijdperk, waai n knap zijn, zóó dom leve;, ondanks allen technischen \ nog steeds niet in staat schi nentti de wereld in den rechte: koers | houden...." PI:GGY Jeanne, de M.étro'controhust Een Fransch beroep ... een Fransch vrouwenleven G i A je naar Parijs?" vroeg 'n goed vriend van me en sloeg in extatische verrukking de oogen ten hemel. Ah, Parijs...., wat ruikt het daar lekker!" Lekker?" "vroeg ik. Ja" zei hij als je er bent geef je neus dan eens de kost in de Metro!" En nu woon ik al sedert drie maan den op 'n chambre meublée", Boule vard Raspail deux-cent-sept, en heb twee maal daags gelegenheid in de Metro m'n neus te gast te laten gaan ? ? ? Wat zal ik u ervan vertellen.... Ik leef nog. En wat meer is: ik heb in die onderaardsche Metro-gewelven een vriendin gevonden, 'n vriendin voor het leven: het is Jeanne, de M trocontroleuse. Ze stond daar nu al acht jaar aan den uitgang van het station Montparnasse. Ze droeg 'n zwart uniform met een leeren gordel en had een kepi op haar bruine, vermoeide haren. Acht jaar lang ging die wervelende menschenstroom nu al langs haar heen: Station Montparnasse is een overstapstation, en een druk overstapstation. Het leven bruiste en kolkte rondom haa- <n al, wat zij ervan zag, was een hand met 'n kaartje erin.. .. De longen doortrokken van onreine lucht stond zij daar, met gebogen hoofd, en knipte de kaartjes, die haar toege stoken werden. Acht jaren. Doch n maal keek ze op, onze oogen ontmoetten elkaar, we lachten gelijktijdig, en toen was alles in orde. ER kwam 'n dag, waarop we tegen over elkaar stonden. Jeanne's dienst was juist afgeloopen. Om ons was het gehaast der menschen, hing zwaar en zwoel de, zoozeer door mijn verren, Hollandschen vriend geprezen, Metro-,,geur"; een mengeling van zweet, knoflook en armoe-Iucht. Boven onze hoofden het vuile, gewelfde pla fond, onder onze voeten de vuile, be morste vloer. Tegen de betegelde wanden de brutale, hel-kleurige recla mebiljetten: Dubo, Dubon, Dubonnet", Lampes Philips, excellentes",?Fromage: la vache, qui rit"; Pernod, l'apératif merveilleux". Twee snoeren electrische peertjes, zich ver liezend in het duister der steeds nauwer samenloopende tunnelgangen. Van links raasde een trein naderbij, en van rechts raasde een trein naderbij, jachtige menschen uitspuwend, jachtige menschen inladend. Toen wendde Jeanne haar blik af 1 naar] 'n er lar aun| - het! 'n stran !d werl 'de win 'ange chen; ice al nog :;en mput overd nks Daar chtigin| n en i iskoe en noodigde mij uit: mr te gaan.... dineeren.... heidje maar," voegde zij verontschuldigend handgeb Even later stapten we al te schemeren do o straat, waar alle hande: op het trottoir afgewikk naast de aldaar uitgestr inventaris. Daar waren vol gladde, glanzende v i pers, pietermannen en glibberige schubben-diere: mogen heeten. En daar hii nades" en andere ge koeien-Hchaamsdeelen, bloederig-rood, en desom', prikkelend en begeerlijk. hoog-opgestapeld, schilder rangschikking, bloemkool len en directoires en co< steelpannen. Jeanne deed haar ink donkere oogen, ondank' arbeidsdag, pienter en op En toen we door de deur een vierkante birr stapten, waar adem-bekle: berheid hing, die Jeanne roerd scheen te laten, < boodschappennet, waar ui etensdingen puilden. E reeks moddei ige trappen hielden wij stil. Een h. werd geopend daa juichkreet: als een werve er iets op Jeanne af, tvgere kinderarmen kien hals en bracht het bodanig in de verdrukkin JEANNE bevrijdde zie! slin 'n beetje ontroerd, 'n eet je draaide zich naar mij: Zeg goedendag, ma petite ! 'n Verlegen, groezeli even in mijn hand. Jeanne trok me de eigenlijk zeer practisch, -en in zich vertegenwoordi' e: a manger", salie de bt n", en ,,chambre a couchc ". Ze trok een gordijn o{ rij. twé, ma chérie!" En .:^r IH niet al te solide wiegje en roze en mollig, met n «' zwarte Napoleon-lok over h voorhoofdje. Ik keek om mij heen ..ik K de twee kinderen, en '-k * Jeanne, verwachtende haar glimlach aan te zullen tr< schrok: haar oogen stonden een ?unqu opensta .?nplaatj| ; mende s achter ( oeg zij | vele! kwam -Jijde l ,-elooze ( klonk vind i e lange, | en oin l :schap; knuisti«| 1|ÏCEPT VAN DE GROENE Eten onderweg een Joegoslavischen trein klinkt dat begrijp je i'd van het menu ! Maar op bord <regen we ten slotte ook de tnde lekkere combinatie van in lillon gekookte rijst, zacht gepo' ieren en een verrukkelijk Lui/e. <?'?' 'k a^s ^t volgt determirde>' ~ofer, weinig meet, bouillon, gen ngde kruiden en veel pac/? het laatst een eierdooier er geklopt. Verificatie van Ln de<.! ictie was niet goed mogeüjk, t dat -V' kok de vaktermen alleen | zijn c\;en jargon kende, waarvan \sluite>'-d het woord paprika door beiden werd begrepen, hetgeen weer de Fransch-Duitsche uitJa-oui ontlokte. Zoo praat je i zoo ti't je onderweg. Gezellig is er c;-, strak, waren op de baby t n zagen die niet haar 'n smaile streep in haar wit tcht, le?k vastberaden genoeg, maar Ije goe<' oplette, bemerkte je, dat de hoeken een beetje afzakten, als |'n kir-., dat verdriet heeft en zich wil houden. leanne ,ing naar haar keuken" en de .ueegebrachte lekkernijen te rken Linette, de groote dochter" i tien e . ik bonden enorme schorten en schraapten de wortels. [Ha, w.irm eten !" snapte het kind, [dat v. .s genoeg. Ik begreep, hoe leve 11 j es in déze troostelooze er uit moesten zien. Ik had jduisteivn wintermorgen voor oogen, ho Jeanne, tegen vijf uur, in ?v uniform, de deur zachtjes .by achterlatend in de hoede jarige groote" dochter, die st zetten, luiers wasschen, c.a::uoen en, niet te vergeten, jrbij zo. ,,en passant" ook nog naar «l m<- >st, om 'n knappe meid te den.. .. wen/ een schemer lamp j e aangeid, er ;wam 'n vaasje met bloemen ?rsch. ? n, de gordijnen werden dicht We zaten om 'n tafel en i oden wijn en sopten ons eren 'stok-brood in bruine jus. En ?aatte > over het weer en over het en ov r de klompen en de tulpen ns van ,,la Hollande". Er ?n vragen gewisseld als: mr je de kinderen niet.... e man je soms.... of: oaantje, zou dat niet.... uur later kwam het af, 'n f 'n tie. rnchoven ken i oen g irom ? heeft ander pa, ^id. Do ,roote en de kleine dochter i in zo :e rust. We stonden voor de Je nne keek neer op haar ?\ haar handen gingen in ''aar over de lijfjes, zonder ?iken. jis heureuse, moi. Quand fluisterde ze en keek me ?u de oogen. 'NJ VC: ben i:: tal . e jn |»tkoek; ens j St VC; : ruikAch t, darui wereld het vaderland terug. Aan is genood onze van ouds -de vriend, en eet havermet reisverhalen. ? ?at hij op tafel: Dat zou e*:en! Vertel op, hoe vond ?i m de Metro?" fanne, moedig, vertrouwd r ben je weer r er," antwoord ik met 'n ? imlach tot onzen goeden ruikt er.. .. als nergens M LlEN LUDRIKS TOONSr£LL/NGSPLANN£N n d/t nummer zooveel ruimte .;0f een aantal wekelijkschc «/? OQn ten off-cr zijn gevo//em ?«oebe/ oreno.o.ChonVflf/o, PÜZZ/CS, |"«n en Hendrik Kist. De trouwe lezer « a/te de volgende week terugvinden. brengen geluk, doch ook wei kleine verwondingen! Jfansaplast elastisch is het ideale snelverband FA F. SINEMUS Leidschestraat 20-22 AMSTERDAM C. UITGEBR. COLLECTIE ULSTERS FI.55.50 roor liet goed ver zorgde interieur tapijten N.V. KON. VER. TAPIJTFABRIEKÊN R'DAM. A'OAM. DEVENTER. MOORDRECHT TOONZALEN TE AMSTERDAM: SINGEL 464 Klein maar rijn! In 5 verschillende smaken. 25 cents per ons. VOOR BRAND/TOF tzs^m a? KLEMAN BERGHUÜJ BRIANAHERNE FRANK MORGAN AUNEHACMAHON EEM W.S.VAN DUKE SOCIETy COMEDIE ZWITSERLAND voor opvoeding en onder. wys het ideale land LAUSANNE (Zwitserland) Hoogere Handelsschool COLE SUPÉRIEURE DE COMMERCE Erkende school voor jongelieden van beiderlei kunne van 14 tot 20 jaar. Bijzondere klassen voor leerlingen wier voertaal niet het Fransch is. Bijwerken in een specialen cursus met 18 lessen Fransch per week. Inlichtingen en programma kosteloos. LOSSE NUMMERS VAN DE GROENE: het nieuwe nummer ...... 20 cent nummers ouder dan een weekt . . 30 cent nummers ouder dan 3 maanden . .60 cent (verhoogd met eventueele portokosten) Wilt U bij bestelling het verschuldigde bedrag meteen zenden? Anders kunnen wij Uw aanvraag niet in behandeling nemen! DE ADMINISTRATIE ?i-i i ? t: IE