De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1936 26 december pagina 13

26 december 1936 – pagina 13

Dit is een ingescande tekst.

r ?61 QI i;' ??^"? . KLEINE KRANT it««di wek«ll|lcj. nooit wtek«ll|kl" DE KLEINE KRANT C DE KLEINE KRANT vtrtchljnt d«f Satyrdax» of Mrd«r des Groenen trouwe /ïwant Buitenland DE TOESTAND door p.g. Opmercator J zijn dankbaar: dankbaar al len pacifisten, omdat er nu nie.?nd meeir is, die* zegt den oorlog te '.Jen. Dankbaar den bewapenaars, ? -ïij ons de'stellige rust schenken j den vrede voorstaan. Dankbaar ipenfabrikanten, omdat zij ons de «n geven, den vrede te handhaOankbaar den Spaanschen nationa, omdat zij ons het bewijs geleverd hd -'a, dat zulk een conflict nog niet n EuropeesoÉtöp oorlog tot geieft te hebben. Dankbaar den - omdat die ons gedemonstreerd hoe lang en hoe zeer je over :unt praten, zonder dat er verzet .omt en ook werkelijk oorlog. lar China, Japan en Rusland, nog steeds niet in een grooten zijn gewikkeld. ikbaar Frankrijk, dat zoo tolerant tegenover de Duitsche dreiging. Dankbaar Engeland, dat zoo vooruitz.: ad aan het wapenen is, dankbaar T dat het al gedaan heeft, dank?-?c.. ons zelf, omdat wij nu meedoen. . o is iedereen den ander dank verf* uigd. Totdat men uit louter dankneid elkander stank voor dank geeft. Binnenland EÉN NIEUW TIJDPERK? Y/OLGENS het A.N.B, zou in de ge schiedenis van ons land een nieuw tijdperk zijn ingetreden, het z.g.n. vijf de ijstijdperk. Dit zou in verband staan met het naderen der kamerverkiezin gen. Het zou, aldus het A.N.B., te mer ken zijn aan toenemenden laster, ver hoogden vèrgaderingsdrang, aan her haalde pamfletten-regens, e.d. Neder Zondsche Wijsheden Laat 'u niet in de veiling nemen l * Veil veiling veilingmeester Aan onze lezers ? ^MMIBIIB^^^^^^^^^^M^ ^ .??««?««w»^?^?.?* Ongezonde stukken (Wij begrijpen onze lezers niet. Hier is een Ongezonde Stukkenrubriek, waar elke lezer gratis gebruik van kan maken. En er komt bijna niets l Elke week plaatsen wij Ongezonde Stukken van lezers over alles, waar over zij niet nagedacht hebben, hoe korter hoe beter. De aangevallen instanties of personen krijgen het recht zich zwak te verdedigen!) weering. «rtttge partijen (Pranje woffeftjes it loop. £c$ittmitb DOOI versiering m be JUmietibe ferftoagett. Hteofttttt TKUasclK TOatet-, Wtttb- ett Zonest JBovenbiett nog eett paat fttefen fieffeffettrett, roob.gttt jongeftfeitrb |>rarJ)t fet$ta*tift*n £.<£. 1684/0. Tooneel EEN NIEUWE TROEP ons van welingelichte zijde werd meegedeeld, zal in ver band met de op handen zijnde feeste lijkheden een nieuw tooneelgezelschap De Oranje Spelers" het licht zien. Het ligt in de bedoeling van de directie, de voorstellingen, die op hoog cultureel peil zullen staan, van toepasselijken aard te doen zijn. De voorbereidingen van Oranje Bitter" zijn reeds in vollen gang, ter wijl ook het speciaal voor deze gelegen heid geschreven Oranjebloesem" reeds in studie genomen is Verder is de directie ifl onderhande ling met den schrijver van he£ geestige Fransche blijspel Orangeade^terwijl men ook de opvoeringsrechten tracht te verkrijgen van het Amerikaansche massa-stuk The Orange Tree". Wij wenschen dit oranje troepje succes. Politieke wederwaardigheden WAT GEBEURT ER IN CHINA? VOOR den leek lijken de gebeurte nissen in het Verre Oosten wat onbegrijpelijk, maar toch zijn ze be trekkelijk eenvoudig. In China zijn permanent twee regeeringen, zooals er in Nederland twee hoofdsteden, spel lingen, talen en vlaggen zijn. Het spreekt vanzelf dat (net als bij ons) de aanhangers van de eene partij de andere zwaar bevechten en zich van tijd tot tijd geroepen achten, het land te red den, . ' Breekt er zoo'n red-moment aan dan spreekt men in Europa van onge regeldheden, respectievelijk opstand, al naar den aard van het redden. Japan ziet dit alles aan en terwijl het wat Chineesche steden bezet, deelt het Nanking beleefd mede dat men daar nu eens moet ophouden met provoceeren, daar Japans geduld niet on uitputtelijk is. Als er dan weer ergens een Japansch generaal vermoord wordt, is het duidelijk dat de daders Chi neesche communisten zijn. En daarom wordt dan een klein brokje China in een soort Schutzhaft genomen met de mededeeling aan de Regeering dat Japans geduld niet onuitputtelijk is, zoodat men, enz. Weigert China nu zoo'n stuk land als Japansch te er kennen, dat is het duidelijk dat Japan aan China mededeelt dat Japans geduld niet enz., zie boven. Ons ontroerend Kerstverhaal JJIJ het ontzettend kleine kerst boompje zat het ontzettend oude moedertje. Er was geen brandstof in huis, ook geen meel en bloem, geen rijst of vermicelli, geen boonen en aardappelen. En dus zat zij in de kou stil te wachten. Dat zat zoo: Haar zoon was tien jaar geleden naar Indiëvertrokken, maar de laatste jaren had zij niets meer van hem gehoord. Zou hij nog leven? En zou zijn gebruind en van gezondheid stralend gezicht straks als een helder licht de armoedige stulp verwarmen en zou zij dan met haar door ouderdom beenige hand hem zacht door de haren streden, als zij vroeger zoo vaak gedaan had, toen hij nog jong was? En zou zij dan de jaren van eenzaamheid en armoede vergeten zijn? Of niet? Het kon wel haar laatste Kerstmis zijn.... In dat geval moest hij toch aan zijn belofte denken.... dat hij over tien jaar weer thuis zou komen Zou hij komen? Ja.... nee.... ja.... nee.... De kaarsjes waren een voor een gedoofd. Het moedertje ziet beelden DE THUISKOMST uit het verleden. Zij hoort een stap, buiten op het grint. Zij zet reeds het bijbehoorende verraste gezicht. Maar het is de nacht waker. En dan op eens (Nu zijn er twee mogelijkheden. Hij kan het zijn: dan is het een gelukkig kerstverhaal. Of hij kan het niet zijn. Dan sterft het oude moedertje, met een glimlach op de smalle lippen, omdat zij dacht dat hij was thuisgekomen. En dan zijner weer mogelijkheid a. hij komt echt niet meer, en b. hij komt wel en vindt haar in haar stoel met een glimlach om haar lippen. Dit alles ter keuze van den gebruiker. Uitslag in ons volgend kerstnummer.) (Ingezonden mededeeling) > IvH/Jvöl JVllö. < ? . c VERRAST UW VROUWS met een geschilderd portret uwer kinderen door Mans, Mauve of Weissenbruch. N.V. FALSIFICATIO GERING DAGBLAD in de hoofdstad vraagt Humor on Grappon in elke hoeveelheid Eigenhandig geschreven brieven met opgave leeftijd en genoten voorge schiedenis onder letter K. Bureau Kleine Krant- Met. baard onnoodig te solliciteeren. 32456/c. Uit de Jubileum Kleine Krant van het jaar 1996 AMSTERDAM VOOR 60 JAAR in 2936 van Dam naar Omval (verder was er toen eigenlijk nog niets dan wat opgespoten land en fabrieken) wilde reizen", had lang geen eenvoudige taak. De ondergrondsche was «r nog niet, de blauwe expres was er nóg niet, en de huizen waren nog niet ingericht, om er op te landen. In de nauwe straatjes van de stad (ongeveer zoo groot als thans het oude Centrum) bewoog zich de zoo genaamde tram'', een voertuig dat langs spoorstaven zijn weg door de stad zocht en over den bovengenoemden afstand ongeveer een half uur a drie kwartier deed. Er waren reeds taxis, doch deze konden practisch geen snel heden boven de 90?100 kilometer bereiken, daar.... het geheele verkeer geperst moest worden door de straatjes van 5?25 meter, alles ging gelijk vloers. Het was dan ook geen wonder dat deze grappige auto's", die vooraan een soort uitbouwsel hadden waarin zich de (benzine!)motor bevond, niet konden opschieten en er bijna evenlang over deden als de tram. De grachten waren destijds nog wérkelijke grachten, met echt water in het midden en twee straatjes van een meter of zes aan de kanten. Hét water was geflankeerd door.... boomen (die men trouwens ook langs N.Z.-Voorburgwal en meer straten nog vond). Op deze weggetjes moest het verkeer zijn weg vinden l Indien men daar nog bij in het oog houdt dat de geheele stad werd doorkruist met spoorboomen waarop de (stoom l),,treinen" zich met hun bekende snelheid voort bewogen, terwijl het verkeer wachtte daar er nog geen of slechts een paar tunnels waren, dan kan men zich indenken hoe het verkeer geregeld was. En dan verbaast men zich niet meer dat er in 1936 in Amsterdam een zoo genaamde maximumsnelheid was vast gesteld van veertig kilometer per uur.... De wonderlijke ontdekkingsreis van KLEINEKLANT" n BIJTETAND" Een verhaal voor onze /eugdjes Nou, lieve neefjes en nichtjes; toen dacht ik, nu neb ik lang genoeg in de wieg geschommeld en dus maakte ik mijn et kapot en stapte naar buiten met myn kleine hondje Bijtetand. Want tk wou Jullie allemaal zien en ook Mae West en de mooie versiering in Den Haag en nog veel meer. ? Zoo, en we zijn meteen het Vrije Veld In gegaan om ontdekkingen te doen. Nee, stoute Bijtetand, Je mag niemand plagen, zeker Konijntje niet, want wij willen neet braaf zijn, en als Je heel zoet oent, gaan we samen bij dien mijnheer kijken, wat hij staat te schilderen. (Volgende week een andere kindervertelling) Dag Mijnheer; U bent xeker een kunstschilder en neemt u mij niet kwalijk dat Ik u mijn linkerhand geef, want ik houd mijn hoed in de andere. Nee, zegt de schilder, dat neem ik Je niet kwalijk, maar tk heb verder geen tijd meer, want er moeten vanmiddag nog twee van Qoght, n Rembrandt, en ook nog een Matis Of. IU f& il \ f4

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl