Historisch Archief 1877-1940
r
?61
QI
i;'
??^"?
. KLEINE KRANT
it««di wek«ll|lcj.
nooit wtek«ll|kl"
DE KLEINE KRANT C
DE KLEINE KRANT
vtrtchljnt d«f Satyrdax»
of Mrd«r
des Groenen trouwe /ïwant
Buitenland
DE TOESTAND
door p.g. Opmercator
J zijn dankbaar: dankbaar al
len pacifisten, omdat er nu
nie.?nd meeir is, die* zegt den oorlog te
'.Jen. Dankbaar den bewapenaars,
? -ïij ons de'stellige rust schenken
j den vrede voorstaan. Dankbaar
ipenfabrikanten, omdat zij ons de
«n geven, den vrede te
handhaOankbaar den Spaanschen
nationa, omdat zij ons het bewijs geleverd
hd -'a, dat zulk een conflict nog niet
n EuropeesoÉtöp oorlog tot
geieft te hebben. Dankbaar den
- omdat die ons gedemonstreerd
hoe lang en hoe zeer je over
:unt praten, zonder dat er verzet
.omt en ook werkelijk oorlog.
lar China, Japan en Rusland,
nog steeds niet in een grooten
zijn gewikkeld.
ikbaar Frankrijk, dat zoo tolerant
tegenover de Duitsche dreiging.
Dankbaar Engeland, dat zoo
vooruitz.: ad aan het wapenen is, dankbaar
T dat het al gedaan heeft,
dank?-?c.. ons zelf, omdat wij nu meedoen.
. o is iedereen den ander dank
verf* uigd. Totdat men uit louter
dankneid elkander stank voor dank
geeft.
Binnenland
EÉN NIEUW TIJDPERK?
Y/OLGENS het A.N.B, zou in de ge
schiedenis van ons land een nieuw
tijdperk zijn ingetreden, het z.g.n. vijf
de ijstijdperk. Dit zou in verband staan
met het naderen der kamerverkiezin
gen. Het zou, aldus het A.N.B., te mer
ken zijn aan toenemenden laster, ver
hoogden vèrgaderingsdrang, aan her
haalde pamfletten-regens, e.d.
Neder Zondsche Wijsheden
Laat 'u niet in de veiling nemen l
*
Veil veiling veilingmeester
Aan onze lezers ?
^MMIBIIB^^^^^^^^^^M^ ^
.??««?««w»^?^?.?*
Ongezonde stukken
(Wij begrijpen onze lezers niet. Hier
is een Ongezonde Stukkenrubriek,
waar elke lezer gratis gebruik van
kan maken. En er komt bijna niets l
Elke week plaatsen wij Ongezonde
Stukken van lezers over alles, waar
over zij niet nagedacht hebben, hoe
korter hoe beter. De aangevallen
instanties of personen krijgen het
recht zich zwak te verdedigen!)
weering.
«rtttge partijen (Pranje
woffeftjes it loop. £c$ittmitb
DOOI versiering m be JUmietibe
ferftoagett. Hteofttttt TKUasclK
TOatet-, Wtttb- ett Zonest
JBovenbiett nog eett paat fttefen
fieffeffettrett, roob.gttt
jongeftfeitrb |>rarJ)t fet$ta*tift*n
£.<£. 1684/0.
Tooneel
EEN NIEUWE TROEP
ons van welingelichte zijde
werd meegedeeld, zal in ver
band met de op handen zijnde feeste
lijkheden een nieuw
tooneelgezelschap De Oranje Spelers" het licht
zien. Het ligt in de bedoeling van de
directie, de voorstellingen, die op hoog
cultureel peil zullen staan, van
toepasselijken aard te doen zijn.
De voorbereidingen van Oranje
Bitter" zijn reeds in vollen gang, ter
wijl ook het speciaal voor deze gelegen
heid geschreven Oranjebloesem" reeds
in studie genomen is
Verder is de directie ifl onderhande
ling met den schrijver van he£ geestige
Fransche blijspel Orangeade^terwijl
men ook de opvoeringsrechten tracht
te verkrijgen van het Amerikaansche
massa-stuk The Orange Tree".
Wij wenschen dit oranje troepje succes.
Politieke wederwaardigheden
WAT GEBEURT ER IN CHINA?
VOOR den leek lijken de gebeurte
nissen in het Verre Oosten wat
onbegrijpelijk, maar toch zijn ze be
trekkelijk eenvoudig. In China zijn
permanent twee regeeringen, zooals er
in Nederland twee hoofdsteden, spel
lingen, talen en vlaggen zijn. Het
spreekt vanzelf dat (net als bij ons) de
aanhangers van de eene partij de andere
zwaar bevechten en zich van tijd tot
tijd geroepen achten, het land te red
den, . '
Breekt er zoo'n red-moment aan
dan spreekt men in Europa van onge
regeldheden, respectievelijk opstand,
al naar den aard van het redden.
Japan ziet dit alles aan en terwijl
het wat Chineesche steden bezet, deelt
het Nanking beleefd mede dat men daar
nu eens moet ophouden met
provoceeren, daar Japans geduld niet on
uitputtelijk is. Als er dan weer ergens
een Japansch generaal vermoord wordt,
is het duidelijk dat de daders Chi
neesche communisten zijn. En daarom
wordt dan een klein brokje China in een
soort Schutzhaft genomen met de
mededeeling aan de Regeering dat
Japans geduld niet onuitputtelijk is,
zoodat men, enz. Weigert China nu
zoo'n stuk land als Japansch te er
kennen, dat is het duidelijk dat Japan
aan China mededeelt dat Japans geduld
niet enz., zie boven.
Ons ontroerend
Kerstverhaal
JJIJ het ontzettend kleine kerst
boompje zat het ontzettend oude
moedertje. Er was geen brandstof in
huis, ook geen meel en bloem, geen
rijst of vermicelli, geen boonen en
aardappelen. En dus zat zij in de kou
stil te wachten.
Dat zat zoo: Haar zoon was tien jaar
geleden naar Indiëvertrokken, maar
de laatste jaren had zij niets meer van
hem gehoord. Zou hij nog leven? En
zou zijn gebruind en van gezondheid
stralend gezicht straks als een helder
licht de armoedige stulp verwarmen
en zou zij dan met haar door ouderdom
beenige hand hem zacht door de haren
streden, als zij vroeger zoo vaak
gedaan had, toen hij nog jong was? En
zou zij dan de jaren van eenzaamheid
en armoede vergeten zijn?
Of niet? Het kon wel haar laatste
Kerstmis zijn.... In dat geval moest
hij toch aan zijn belofte denken....
dat hij over tien jaar weer thuis zou
komen Zou hij komen? Ja....
nee.... ja.... nee....
De kaarsjes waren een voor een
gedoofd. Het moedertje ziet beelden
DE THUISKOMST
uit het verleden.
Zij hoort een stap, buiten op het
grint. Zij zet reeds het bijbehoorende
verraste gezicht. Maar het is de nacht
waker. En dan op eens
(Nu zijn er twee mogelijkheden.
Hij kan het zijn: dan is het een
gelukkig kerstverhaal. Of hij kan
het niet zijn. Dan sterft het oude
moedertje, met een glimlach op
de smalle lippen, omdat zij dacht
dat hij was thuisgekomen. En dan
zijner weer mogelijkheid a. hij
komt echt niet meer, en b. hij
komt wel en vindt haar in haar
stoel met een glimlach om haar
lippen. Dit alles ter keuze van
den gebruiker. Uitslag in ons
volgend kerstnummer.)
(Ingezonden mededeeling)
> IvH/Jvöl JVllö. < ? . c
VERRAST UW VROUWS
met een geschilderd portret uwer
kinderen door Mans, Mauve of
Weissenbruch. N.V. FALSIFICATIO
GERING DAGBLAD
in de hoofdstad vraagt
Humor on Grappon
in elke hoeveelheid
Eigenhandig geschreven brieven met
opgave leeftijd en genoten voorge
schiedenis onder letter K. Bureau
Kleine Krant- Met. baard onnoodig
te solliciteeren. 32456/c.
Uit de Jubileum Kleine Krant
van het jaar 1996
AMSTERDAM VOOR 60 JAAR
in 2936 van Dam naar Omval
(verder was er toen eigenlijk
nog niets dan wat opgespoten land en
fabrieken) wilde reizen", had lang
geen eenvoudige taak. De
ondergrondsche was «r nog niet, de blauwe
expres was er nóg niet, en de huizen
waren nog niet ingericht, om er op te
landen. In de nauwe straatjes van de
stad (ongeveer zoo groot als thans het
oude Centrum) bewoog zich de zoo
genaamde tram'', een voertuig dat
langs spoorstaven zijn weg door de
stad zocht en over den bovengenoemden
afstand ongeveer een half uur a drie
kwartier deed. Er waren reeds taxis,
doch deze konden practisch geen snel
heden boven de 90?100 kilometer
bereiken, daar.... het geheele verkeer
geperst moest worden door de straatjes
van 5?25 meter, alles ging gelijk
vloers. Het was dan ook geen wonder
dat deze grappige auto's", die vooraan
een soort uitbouwsel hadden waarin
zich de (benzine!)motor bevond, niet
konden opschieten en er bijna
evenlang over deden als de tram.
De grachten waren destijds nog
wérkelijke grachten, met echt water
in het midden en twee straatjes van
een meter of zes aan de kanten. Hét
water was geflankeerd door....
boomen (die men trouwens ook langs
N.Z.-Voorburgwal en meer straten nog
vond). Op deze weggetjes moest het
verkeer zijn weg vinden l Indien men
daar nog bij in het oog houdt dat de
geheele stad werd doorkruist met
spoorboomen waarop de (stoom l),,treinen"
zich met hun bekende snelheid voort
bewogen, terwijl het verkeer wachtte
daar er nog geen of slechts een paar
tunnels waren, dan kan men zich
indenken hoe het verkeer geregeld was.
En dan verbaast men zich niet meer
dat er in 1936 in Amsterdam een zoo
genaamde maximumsnelheid was vast
gesteld van veertig kilometer per
uur....
De wonderlijke ontdekkingsreis van KLEINEKLANT" n BIJTETAND"
Een verhaal voor onze /eugdjes
Nou, lieve neefjes en nichtjes; toen dacht ik,
nu neb ik lang genoeg in de wieg geschommeld
en dus maakte ik mijn et kapot en stapte naar
buiten met myn kleine hondje Bijtetand. Want
tk wou Jullie allemaal zien en ook Mae West
en de mooie versiering in Den Haag en nog
veel meer. ?
Zoo, en we zijn meteen het Vrije Veld In gegaan om ontdekkingen te doen. Nee, stoute Bijtetand,
Je mag niemand plagen, zeker Konijntje niet, want wij willen neet braaf zijn, en als Je heel zoet
oent, gaan we samen bij dien mijnheer kijken, wat hij staat te schilderen.
(Volgende week een andere kindervertelling)
Dag Mijnheer; U bent xeker een kunstschilder
en neemt u mij niet kwalijk dat Ik u mijn
linkerhand geef, want ik houd mijn hoed in de
andere. Nee, zegt de schilder, dat neem ik Je
niet kwalijk, maar tk heb verder geen tijd meer,
want er moeten vanmiddag nog twee van Qoght,
n Rembrandt, en ook nog een Matis Of.
IU
f&
il
\
f4