WILHELMINA" TAFELBILLARDS (BELASTINGVRIJ) In elke huiskamer een: WILHELMINA"TAFELBILLARD VAKWERK - WERELDMERK Vraagt protp. Blllardfabr. Wllhalmlna" - Stadhoudtnkade 127. A'dim dat U de kosten voor Zlekenhulsverpleging WIST U en operatie kunt verzekeren bl| de Verg. voor Ziekenhuisverpleging in de Ned. Herv. Diaconessen Inrichting? Inlichtingen Kantoor der Vereeniging Overtoom 283 (Diaconessenhuis) Tel. 82002-80202 VOOR BRANDSTOFFE KLEMAN BERGHUIJS SPUI i AMSTERDAM TELEFOON 42211-42186 J. iiV ":;;i ty ;* fn luisteren naar de kalme, vertellende stem: ,,Voelt u wel, gelukkig bent u als al uw wenschen in n richting gaan." Dat geldt al direct voor vanavond. Want in Amsterdam is er een première, waar je eigenlijk graag bij zou willen zijn maar als je nog eens wérkelijk wenscht om thuis te zijn en Puck's ij&trui af te maken en bewust te genieten van de rust van je eigen kamer en de stilte als je wenschen eens allemaal in die ne richting gaan, (waarin ze bovendien nog ver vuld worden ook) dan ben je vanavond gelukkig. Dan belandt je nóg hooger dan aan de Radio-volksuniversiteit, dan kom je heelemaal bij Lao-tse Zufrieden ist, wer sich zufrieden gibt." Een andere keer hoor je nog net: Staakt het vuren." Ook dat geeft je een por: ik vuur veel te veel in m'n leven. Gelukkig, dat die lezingen, in brokjes gehoord, nu in boekvorm zijn ver schenen. Moeten de jongeren, net als wij ge daan hebben, hun eigen peulties dop pen goed maar dit boek speel ik ze toch in handen. Want Carel is een karakter en hij kan het worden: een rots in de branding als hij maar vroeg genoeg hoort en weet dat eigen zinnigheid de parodie is van karakter. Un homme averti.... En Ella, vroolijk, hatelijk, onbeheerscht. Kan die haar voordeel niet trekken uit ,,de hardhandige moeder en het gebroken sleutelbeen?" En wij, de volwassenen, ik zelf in de eerste plaats? Wat maak ik van mijn leven? Nu, verder nu de kinderen groot zijn en al die duizend zorgen en zorgjes om het zilver en de kopjes, die toch allemaal samen den achtergrond waren van veel huiselijke gezelligheid, minder en minder zullen worden ? Leegte, met nakaarten als tijdpasseering ? Gelukkig niet, uw geestelijke ont wikkeling staat nooit stil, u kunt door groeien tot het einde van uw leven," heerlijke gedachte, heerlijk, moedgevend perspectief! ? Nog liggen de kaarten op tafel, de laatste robber is nog te spelen, nog kunnen we door het zwak naar het sterk." Voelt u wel het is maar een weet. KERSTSPEL" l"EEK RECEPT VAN DE GROENE"1"" MHHIMMUI^ l Iets anders dan Kerstpudding i S ? ? 5 | nTRADITIE is traditie en wie | | J- nooit op Kerstdag een Zweed-\ l sche hors d'oeuvre, een Fransche f l soep, een Duitsche kapoen en een f f Engelsche 'Christmas pie heeft ge- f geten, die weet niet hoe zwaar een | f Nederlandsch Kerstdiner kan wegen ! f En dat moetje weten om te begrijpen, f dat onze voorvaderen vroeger sober l i leef den in koude huizen en dat het l | voor hen een vreugde was zich met | | elkaar over te geven aan een orgie f i van calorieën! f | Maar heb je deze traditie aan het f l eigen oververzadigde lijf beleefd, dan | | mag ook de moderne tijd met zijn l | nieuwe verwarmingstechniek van\ l huis en mensch aan het woord komen, l i Een wijziging van het slot kan den | l al dadelijk eenige verlichting brengen. | f Neem twee van die gezellige f \fleschjes frambozenlbessensap', does | daar suiker naar smaak bij, breng | | aan de kook en voeg er ongeveer drie f | eetlepels aangelengde maizena door. f | Laat even bekoelen en giet dan in | | hooge kristallen glazen. Koud geser-1 | werd met een laagje room, heeft dit | i dessert het vroolijke rood en witte | |s aanzien, dat bij den Kerstmaaltijd | behoort, het streelt de tong en belast f niet verder het gemoed/ f MiiiiniiiiimiiiiitniiiiiiiiiiiiiiiwiiiiiimiMiiiiiiiiiiiMiiHiHtiiT SINDS eenige dagen is een ware Kerststemming over de klein tjes gekomen. Nu 't besef, dat St. Nicolaas, onbereikbaar ver, weer naar Spanje is teruggekeerd, de ge dachten aan den goed-heiligman sterk op den achtergrond drong, nu 't ge zellig gedoe begint van hulstversiering en kaarsen, en plannen voor de komende feestdagen, nu, o bron van onverwachte vreugde, de winkels, waarlangs we dagelijks komen, in n nacht tijd hun overgebleven marsepijnen biggetjes verwisselden voor goedig gebaarde Kerstmannen op sleetjes, chocoladen en besneeuwde kerkjes, met echt rood licht van binnen, en vele klokken en kransjes met roode lintjes, nu draaien vanzelf al hun ge dachten om 't Kerstfeest, vragen ze steeds om de Kerstliedjes waarbij ze de prentjes bewonderen, en om het verhaal van 't Kerstkindje. En ik vertel aan ons vierjarig Lientje deze middagen, na de thee, in de voorzich tigste woorden het wonderlijk verhaal van Bethlehem, waarnaar ze ademloos luistert. Deze middagen, ja; tot juist vanmiddag toe. Want wanneer ik met het theeblad de kinderkamer binnenkom, is daar 'n groot lawaai aan den gang, en 'n ? rommel zooals ik nog zelden aan schouwde. Over den grond de dekens, de kussens van de kinderbedden; de poppenboel, de trein, de boeken zijn alle weggeduwd naar de hoeken en wanden van de kinderkamer. Juist legt Lientje, op de roode driewieler gezeten, uit aan tweejarig Dolfje eigenlijk meer geïnteresseerd in de wielen van den poppenwagen, hém als voertuig toe gewezen dat hij rijden moet, achter haar aan, steeds maar rijden; ,,op reis, zie je?" En voort snelt Lientje, op de dikke gummibanden, door onze groote kinderkamer, aan het eind handig het fietsje keerend, gehoorzaam op een vaartje nagerend door Dolfje met zijn poppenwagen. En wanneer ik verbaasd toekijk, wordt het spel mij duidelijk uit Lientjes vage uitleggingen, van een reis over de sneeuw van beddegoed, maar ook uit wat daar is opgebouwd in de diepe A. hangkast in den hoek van de kamer. Want daar is de stal, een bedje is daarin op het smalle haardbankje al zorgvuldig gespreid. Ik ben de Kerst moeder en hij de Kerstvader" roept Lientje opgetogen namen zijn haar kennelijk ontschoten , en wij gaan naar den stal". Luid bellend komt de Kerstmoeder aangefietst en comman deert ondertusschen met een over slaande verkouden stem den al weer af geleiden en tegenstribbelenden Kerst vader", die iets anders in het vizier kreeg, om binnen te gaan. Een haastig opgeraapte teddybeer wordt door 't tweetal zorgvuldig toegedekt en.... ziezoo, geboren !" kondigt Lientje de komst van het Kerstkindje aan. Een kleine pauze treedt nu in, een weifelend gescharrel van Lientje met kleine kopjes en lepeltjes.... en heel onver wachts zet het spel zich voort in een grootsch verjaarsfeest van het Kerst kind met toffee's en lintjes waar bij tenslotte ook Sinterklaas nog ten tooneele verschijnt. Sta en verstomd kijk ik toe, naar dit spel, naar déze uitbeelding van wat ik nog gisteren vertelde, en met dit profaan en verward slot.. PROFAAN en verward? Neen toch niet. Want zijn in kinderoogen verjaardag" en Sinterklaas" niet even kostbaar als myrrhe, wierook en goud eens waren voor de drie Wijzen uit het Oosten? A. V.-B. PAG. 14 Df GROENE Ni. 3I« EEN HOLLANDSCHE JAZZ-SONG A ** ^<* i ix>«-k~. Jf -.?_ a. l . * i hiina ttii »tl» .._::Antwoorden op de prijsvraag O ONZE opgave voor een Hollandsche Jazzsong luidde als volgt: Het winterseizoen heeft zijn intrede edaan met nieuwe dansen en nieuwe jazz-melodiefn. Wij vragen onzen lezers den tekst voor een Hol landsche jazz-song te ontwerpen, in den bekenden gcvoelvollen en zinvollen trant, minimaal 2 cou pletten al of niet met een refrein. De vele teksten, die op deze prijsvraag ons redactiebureau binnenstroomden, zouden bijna de prijstoekenning verhinderd hebben, omdat onze kuiten hierop meer reageerden, dan de toetsen van onze schrijfmachines. Gelukkig werd onze loszinnigheid door de tranen, waartoe hetsentimenteelegenre, ook in vele variëteiten vertegenwoordigd , ons wist te bewegen, voldoende gedempt, dat wij als jury konden fungeeren. De eerste prijs Zoo geviel het dan, dat de eerste prijs werd toe gekend aan den heer C. A. S. te Ouwerkerk in Zeeland, hoewel niet geheel op de vele gronden, waarop hij zelf in zijn toelichting meent voor dezen ereprijs in aanmerking te komen. Deze inzender zond ons, behalve zijn gedicht, ook een compositie, die wij helaas wegens plaatsgebrek niet kunnen afdrukken, doch die zeer is gewaardeerd. O, Mijn Cecie Slow-Fox, Tango, ICnmba of iet* anders / oe vaak denk ik aan u, o schoone dagen. Toen wij, verbonden door de zoete min, Het Leven licht en schoon en vroolijk zagen En zij mijn ziel regeerde als koningin ! Maar ach, wat bittre smart Door priemde ons beider hart, Toen onze reine. vreugd om 't vuige geld Zoo wreed plots werd gestoord En 't heilig Ouderwoord Om 't aardsche slijk niet meer werd meegeteld / Op 't vaderlijk bevel moesten wij scheiden Gedwongen door de stomme macht van 't geld. Wat heb ik na dien tijd veel moeten tijden, ./«u liefde wijken moest voor bruut geweld. Soms heb ik stil getreurd Om wat er was gebeurd, Maar soms rees in mijn ziel een Jet verwijt. Ik heb geschreid, gezucht, Toen ben ik heengevlucht Naar 't verre vreemde land, waar ik nu lijd. Ver in den vreemde moet ik nu zwerven, 'k Draag in de eenzaamheid mijn treurig lot ? Moet ik als paria hier eenmaal sterven En leven steeds ten prooi aan smaad en spot? O, Cecie, dierbaar kind, Waar ik mij ook bevind, : Geeft de herinnering mij moed en kracht. . lisschien komt toch de tijd, Al ben ik jou nu kwijt, Dat ik weer komen mag, waar jij mij wacht / Een der groote qualiteiten van dezen song is, dat zij zoo echt-Hollandsch is van larmoyant pathos. Dat Hollandsch karakter ontbrak juist te veel l aan onzen getrouwen inzender A. v. d. B., die ons j bijna bij elke prijsvraag met een aardige vondst verrast. Toch kunnen wij niet nalaten zijn levens liedje van het Nikkerpaar af te drukken. Judy Zeg weet je 't nog, van d'eerste maal Wij samen in het danslokaal? Judy, o Judy / Wat waren wij toen met elkaar Een knap en lenig nikker paar, Judy, o Judy f Jij in het wit en ik in 't grijs, Net 't eerste paar in 't paradijs, Judy, o Judy ! Refrein: En klonk dan plots de toon der jazz, Wij lachten even, jij zei: yes, Er was nog slechts n enkel paar, Dat danst' een rhumba met elkaar! Wij dachten engeltjes te zijn In 's hemels spheren, Judy mijn ! En later zijn we saam getrouwd, We kregen kindren, braaf en stout, Judy, o Judy ! Ik werd chauffeur en jij werd meid, Heen gingen jeugd en fleurigheid! Judy, o Judy! Jij werd zoo wit en ik zoo grijs, 't Leek niets meer op hét paradijs, Judy, o Judy ! Nu zijn we eenzaam, oud en koud, De kindren zijn allang getrouwd, Judy, o Judy ! Wij wonen stil, der jaren zat, In Harlem, in de nikkerstad, Judy, o Judy ! En wachten daar, jij wit, ik grijs, Op onzen tocht naar 't paradijs, Judy, o Judy ! De tweede prijs Eveneens in het negergenre bleven W. en R. L. te N., doch met dezen Hollandsch en draai er aan, dat de zanger een authentieke Hollandsche arbeider is, die zich echter neger voelt. Het is wat meer een plantation-song dan een jazz-song is, doch dat is geen bezwaar. Derhalve kenden wij aan deze inzenders den Tweeden Prijs toe, om samen te deelen: Overpeinzingen van een Hollandschen arbeider, die zich neger voelt Ons leven slijten we aan de band, Wij arme negers der fabrieken, En draaien schroeven met gekromde hand, Hout'rig en stijf als mechanieken. Lange, korte, dikke, dunne, groote, kleine, koper, staal', Over de aarde gaan zij verder dan wij, in 'tfabriekskabaal; Want wij zitten vastgemoerd Aan de band, die immer sneller toert i). Schroef zonder moer is mensch alleen; Wij zouden hier niet zitten draaien, Wachtten niet thuis vrouw, kind'ren, meer dan een, Die zonder brood gaan naar de haaien. Waren zij niet daar, wij schroefden hier niet meer, geen dag, geen uur, TOTO als filmenthousiast TWEE NIEUWE OPGAVEN I* Radioprogramma Den lezers wordt gevraagd een radioprogramma samen te stellen voor n dag, dat aan alle soorten luisteraars, dus zoowel beoefenaars der wetenschap als der schoone kunsten, huismoeders zoowel als typisten, enz., enz., iets biedt op het moment dat zij in staat zijn te luisteren» Opgave van W. P. E. Lange te Naarden. Als eersten prijs loven wij wederom uit: een Dunhill bureau-vulpenhouder met artistiek uttgevoerden standaard ter waarde van ? 17.30; als tweeden prijs een plastiek van Hildo Krop. De redactie heeft het recht de inzendingen te publiceeren. Op de beslissing der redactie is geen beroep. Inzendingen uiterlijk Maandag 28 December. Verslag en prijstoekenning in het nummer van Dinsdag 5 Januari. II. Prijsvraagidee Herhaling van de opgave. De lezers van De Groene hebben gedurende een half jaar kunnen zien, van welken aard onze op gaven waren voor de prijsvraag. Nu vragen wij onzen lezers, op hun beurt een opgave voor een prijsvraag te bedenken. Voor het beste idee wordt een Dunhill-vulpenhouder uitgeloofd. De redactie heeft het recht, van de inzendingen gebruik te maken. Bij publicatie van een idee, naar wensch al of niet onder den vollen naam van den inzender, wordt hem door de redactie een plastiek van Hildo Krop toegezonden. Sluiting van den inzendingstermijn 31 De cember. Achter deez' ellend'gen, grijzen, grauwen, zwarten fabrieksmuur, Maar nu zitte' we vastgemoerd Aan de band, die immer sneller toert. Soms worden schroeven veel gevraagd, Men laat de band wat sneller loopen Ons loon wordt echter in 't geval verlaagd, Dat menschen schroeven niet meer koopen Schroeven roesten echter, pakken niet meer na verloop van tijd, Worden weggesmeten, als ook wij onz' langen dienst ten spijt, Als we op zijn en beroerd Van die band, die immer sneller toert. i) toert beteekent hier: op toeren loopen. Te noemen valt voorts nog, om zijn titel, O, kus nog niet mijn rozen-roode lippen" door Inco Pare. Uit vrees dat wij anders door het blozen onze groene kleur zouden verliezen, durven wij hiervan echter slechts de twee volgende versregelen af te drukken: Dus schenk ik met mijn lippenstift hun beiden Een manenschijnen-glans van karmozijn. Vermelding verdienen tenslotte nog M. E. te Helmond voor haar droefgeestig lied In de Provin ciestad en H. A. te Naarden, die een liefdeslied stuurt, gewijd aan een verkoopstertje en een groengeel-paarse spikkeldas, die op aardige wijze aan de vraag hebben voldaan. <^r TetKentng voor Dt Groene van L: Vtatr PAG 15 OE GROENE Ne. 3108 J