De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1937 3 april pagina 2

3 april 1937 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

«£BVi. --.jf,".'->-$r*DE GROENE AMSTERDAMMER Opgericht in 1877 ONAFHANKELIJK WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 6ie j«rg»nt No. 3122 Redactie: Mr. M. K A N N. TH. M O U S S A U LT, Mr. N. J. C. M. KAPPEYNE VAN DE COPPELLO «n Mr. R. H. DIJKSTRA Red. en admlnistr.: Keizersgracht 355. Amsterdam C Telefoon 37964 - Postglro 72880 ? Gem. giro G 1000 De abonnementsprijs bedraagt f 10.?per jaar. Abonnementen kunnen met elk nummer Ingaan, doch alleen tegen het einde van een Jaargang worden opgezegd. NACHTELIJKE SAMENSPRAAK in het Palazzo Venezia Napoleon: Schrik niet, waarde vriend l En blijf rustig liggen. Ik heb ook eens in zoo'n ijzeren veldbed geslapen. Maar toch eigenlijk alleen maar als het noodig was. Tegenwoordig schijnt dat ijzeren ledikant j e echter een attribuut te zijn waarmee de heeren hun rang van dictator te kennen willen geven. Een soort maarschalks staf. Maar dat hindert niet. Sta me toe, dat ik hier naast U ga zitten. Wel is waar beeldden de schilders mij steeds staande uit, met mijn hand tusschen mijn vestknoopen. Maar wij weten toch wel van elkaar dat wij in ons privé-leven al dat geposeer best terzijde kunnen laten. Zal ik mij nu maar op dezen zetel installeeren? Ik heb iets met U te bespreken.... Mussolini: Sire l.... Napoleon : Dérangeer U niet, jonge vriend. Luister eens, ik ben bang dat ge op den verkeerden weg zijt. Den zelfden verkeerden weg, namelijk, dien ook ik honderd en dertig jaar geleden heb ingeslagen. Ik heb U aandachtig gevolgd, deze laatste maanden. Spanje, Noord-Africa.... ik moet zeggen: dat is niet gering. Maar lijdt de kwaliteit niet ietwat onder de kwantiteit? Qiii trop embrasse mal treint. Is de wel-overwogenheid van uw plannen wel evengroot als hun stoutmoedigheid? Mussolini: Ik geloof wel, Sire, dat ik tegenover U ronduit mag spreken. Mijn plannen staan vast. Zij zijn wei-overwogen. Ik heb een vast ver trouwen in mijn ster. Een hoogere macht leidt mij. Zie, de wereldgeschiedenis plooit zich en ontwart haar tegenstrijdigheden in dier voege dat de grootheid van Italiëen daaronder zal ook eenmaal Corsica opgenomen worden, Sire dat het herstelde Romeinsche Rijk de machtige burcht zal worden, de beschermende steun, het kracht-stralende centrum der bedreigde Westersche beschaving I Napoleon; Woorden, woorden.... Mussolini: Toch niet. De beschaving wórdt be dreigd. De revolutionaire machten.... Napoleon: Die ken ik. Die waren er in mijn tijd ook. En ik zou zeggen, daar heb ik toch werkelijk wel een eind aan gemaakt. Maar ge moet een onderscheid maken tusschen destructie en revo lutie. De revolutie uitbannen kunt ge niet zoo*' lang het menschengeslacht leeft. Trouwens, daar wilde ik het niet over hebben. Dat zou mij te ver voeren. Maar nu ge dit onderwerp toch te berde brengt: zouden wij er tegenover elkaar maar liever niet rond voor uitkomen, dat wij dergelijke groote woorden gebruiken als excuses voor onze eerzuchtige daden ? Een soort uitvlucht om ons een moreelen grond te verschaffen. Mussolini; Als dat zoo was, Sire, zou dan de loop van de wereldgeschiedenis Italië's zending aantoonen? Natuurlijk niet l Maar dat doet zij wél. Italiëis het uitverkoren land. Wat was het na den wereldoorlog? Het land was ten prooi aan uit putting en onrust. Langzaam heb ik het kunnen ordenen. Ik heb mij toen de vriendschap van alle verdrukte Staten kunnen' verwerven. Werden zij niet mijn bondgenooten? En was niet de illustere Bonaparte in deze politiek mijn voor beeld? Alle ontevredenen schaarden zich om de lictorenbanier, Duitschland, Rusland, Hongarije, Turkije, Bulgarije. Dat was aan het eind van de twintiger jaren. Zoodoende kon ik in Europa twee kampen tegen elkander uitspelen. Frank rijk en Engeland eenerzijds en Centraal- en Oost Europa anderzijds. Tot meerdere glorie van Italië. Maar dergelijke constellaties vervloeien weer. Alles verandert. Wat chter bleef was Italië's domineerende plaats. Er ontwikkelde zich een andere tegenstelling. Die van WestEuropa tegenover Duitschland, waarbij Rusland de zijde van het Westen koos. Dat w'*£ in '33 *n '34- Wij vormden het Front van Stresa om Adolf Hitler in toom te houden. Napoleon: Een slechte imitator. En daarbij een geboren vijand van het Fransche volk. Mussolini: Een slechte imitator, dat geef ik toe. En dat heb ik hem in '34 ook laten voelen naar aanleiding van de Oostenrijksche kwestie.... Napoleon: Dat was maar een kleinigheid, al was het niet verstandig. Maar van Stresa gesproken.. . Mussolini: Het Front van Stresa was Ik. Frankrijk durfde niets, Engeland kon niets. Ik was de eenige. Ik begreep dat er met dit gezelschap niets te bereiken viel. Het bleef bij mondeling machtsvertoon. Toen besloot ik de zaken zelf in handen te nemen. En allereerst voor Italië's plaats in de zon te zorgen. Ik maakte den Duitschen tegenstander tot bondgenoot en vestigde mijn Imperium in Afrika. l Napoleon: N'en déplaise het Britsche wereldrijk. Mussolini: N'en déplaise Engeland. En waarom niet? Ik zou mij ten hoogste verbazen, Sire, in U een vriend der Britten te zien. Die huichelaars, die dorpsdominé's l Zij zijn niet eens meer in staat te verdedigen wat zij veroverd hebben en daarom nemen zij een ander zijn veroveringen kwalijk. Het wordt tijd dat de leidende plaats die de Engelsen en nog steeds meenen tebekleeden, door n ander wordt ingenomen die over de vitaliteit beschikt en de kracht die hem voor dit leiderschap voorbeschikken. Die 'ander, Sire, is Italië. Mare nostrum de Middellandsche Zee is onze zee, de oevers zullen óns zijn l Spanje, Noord-Af rika, Egypte, de geheele Arabische wereld.... Napoleon : Ge waart nu korten tijd in Afrika, mijn jonge vriend. Ik ken dat land uit een tijdperk dat men met minder comfort de woestijn bereisde. Met verachting van alle levensgevaar ben ik te paard van Cairo naar Suez gereden. Slechts twee gidsen vergezelden mij. De anderen lieten mij, na vijf mijl door het zand geploeterd te hebben, in den steek. Ieder hadden wij een waterzak van geitenvel mee en een brood op de bajonet ge spietst. iDat was alles-. En het doel? Het kanaal van Suez. De sporen van het kanaal der Ouden hebben wij gevonden. Ziet, dat was mijn droom. n later nog, toen ik op Sint Helena mijn mémoi res dicteerde, heb ik mij met dit project bezig gehouden. Wat is het resultaat geweest? De Engelschen en de Hollanders, dat zijn de twee naties die er het meest van hebben geprofiteerd.' Maar dat doet er niet toe. Ik wilde U slechts aantoonen wat werkelijk groote ideeën zijn. Den droom versmaad ik niet. Maar begrijp mij goed: wanneer gij groote daden wilt verrichten, moeten zij ook werkelijk groot zijn. Copieer niets, want ge kunt slechts het uiterlijke copieeren. Mijn 'heldendaden waren niet mijn veldslagen en niet het Europeesche keizerrijk met zijn vazalstaten, dat ik stichtte. Mijn groote daden waren die dingen, die nu nog over zijn. Ideeën, waaraan de menschheid iets heeft gehad. Organisatie in theorie en in praktijk. Wetgeving, de burgerlijke stand, wegen en bruggen. Afschaffing van gren zen. De grondslagen waarop de maatschappij van het Industrieele Tijdvak is opgegroeid. Mijn veldslagen? Ik kón niet anders. Hals over kop ben ik uit Egypte teruggegaan om Frankrijk te redden. Uit de eene daad groeide noodzakelijkerwijze de volgende. Uit het Con sulaat het Keizerrijk. Uit het eerste vredestractaat de volgende oorlog. Ik moest steeds ver der, niet omdat ik wilde, maar omdat ik door de ijzeren wet van oorzaak en gevolg gedreven werd. Maar dat, waarover ik droomde, waren andere dingen dan het stichten van vergankelijke Keizerrijken. Toen ik naar Afrika ging, nam ik een academie van mannen der wetenschap mee. En al zijn wij duizendmaal verjaagd en al zijn deze geleerden door de Engelschen gevangen genomen en op een Britsch fregat gezet, het is tot Frankrijks onvergankelijken roem, dat wij den Steen van Rosette gevonden hebben, uit welks inscripties vele jaren later voor 't eerst de taal der Pharao's en de Egyptische geschiedenis is ontcijferd I Mussolini: Ook het Fascisme zal op het gebied van kunst, wetenschap en techniek voor de wereld het réveil van een nieuwe aera blazen. Napoleon: In niets, dat niet elders overtroffen zal worden. Niemand beter dan ik zelf weet hoe verstikkend de dictatuur werkt op het scheppend intellect. Maar de mensch is een laf creatuur en de vleiers zullen niet nalaten u te verheerlijken uit angst voor straf. Hoe heb ik hen veracht l Mussolini: Wanneer het fascisme de wereld zal hebben bevrijd van de machten die haar belagen, zal er grooter menschelijke vrijheid zijn dan ooit te voren. Wanneer het Britsche wereldrijk ts overwonnen, wanneer Gibraltar en de toegang van de Middellandsche Zee bevrijd zijn, wanneer Spanje vrij is.... Napoleon : Spanje.... in al deze* plaatsen, Waar nu gevochten wordt, juist daar ten Noord-Oosten van Madrid, daar is het begonnen. In den winter van 1807 en 1808 dacht ik Spanje onderworpen te hebben. Karel IV en Maria Luisa dwong ik tot troonsafstand. Den jongen Ferdinand, dien ik tot koning had laten uitroepen, nam ik te Bayonne gevangen. In den tegenwoordigen tijd zou men Kanalisatie A LS in ons goede vaderland een beek of riviertje L\ al te vreemde kronkels maakt en een dergelijk ^ ^ water herhaaldelijk aanleiding geeft tot over strooming van het omliggende land, dan' gaat men meestal over tot kanalisatie: de bedding wordt hier en daar verbreed, de bochten en kronkels worden door rechte stukken kanaal af gesneden. Mooi is het resultaat meestal niet: veel schilderachtige oeverplekjes verkom meren en de nieuwe stukken kanaal liggen daar kaal en nuchter en het kan jaren duren voordat zij er door nieuwen plantengroei er weer eenigszins toonbaar gaan uitzien. Zoo kan kanalisatie soms een nood zakelijke maatregel zijn, maar hoe nuttig ook, altijd weer heef t deze maatregel ook iets stuitends omdat zij de schoonheid der vrije natuur verarmt. ' Ook in ons vaderlandsche geestesleven bestaat de neiging tot kanalisatie. Maar daar is zij nog veel gevaarlijker. Natuurlijk, als men practisch wit werken is het noodig om bepaalde gedachtenstroomen concreet te maken in vereenigingen en organisaties. Dan moet men al gaan afsnijden. Al te maniakale denkbeelden, al te fantastische constructies, al te wonderlijke hersenkronhelingen verdienen niet geincarneerd te worden in vereenigingen met een budget, met rechtspersoonlijkheid en gezag". En als wij practisch iets tot stand willen brengen in politiek opzicht onverschillig op welk terrein zich de politiek beweegt dan moeten wij wel in enkele groote blokken denken om overzicht te behouden, moeten wij schematiseeren op gevaar af, dat de origi neelste denkbeelden ter zijde vallen omdat zij grooten aanhang hebben en geen macht" vormen; dan moet er gekanaliseerd worden Zoo spreken wij ook in de buitenlandsche politiek van Duitschland denkt zoo" en Engeland wil dit" en Frankrijk verzet zich tegen dat," terwijl wij telkens weer dreigen te vergeten, dat er belangrijke minderheden en zeer belangrijke individuen in die landen zijn die over internationale vragen heel anders denken en morgen wellicht de meerderheid vormen. Toch heeft dit denken in blokken" wel zijn betrekkelijk recht, want origineel denken is tamelijk zeldzaam en bij tal van vragen vormen niet een aantal gelijkdenkende individusn een groep, maar zorgt een klein aantal leiders van een groep, dat hun volgelingen gelijk denken, door middel van het schriftelijk en mondeling propaganda-apparaat dat tot hun beschikking staat. Maar het blijft een betrekkelijk, recht, deze kanali seer ing van het geestesleven. En dat niet alleen, omdat vele individuen met meerdere banden aan ver schillende groepen gebonden zijn en bij conflicten dat verdragsbreuk noemen maar men zou het daarom niet laten. Ook gij schendt alle verdragen door uw troepen in Spanje oorlog te laten voe ren. Maar vergeet niet: mijn troepen hebben het er slecht afgebracht, zoo slecht dat te Parijs mijn ministers, Talleyrand voorop, reeds zagen dat mijn zaak verloren was. Uw troepen zullen het er niet beter afbrengen dan de mijne. Ik heb mij nog vijf jaar staande kunnen houden*. Vroeger ging alles langzamer. Ik dacht dat ik met grootere veroveringen mezelf kon redden; Duitschland, Rusland.... Maar mijn positie was verloren. Ik kan dat nu wel zeggen, want ik sta aan den anderen kant van alle menschelijke eerzucht. Ik geef toe dat de eerzucht ook mij gepakt heeft. Maar ik heb reeds nu getracht u uit te leggen, dat daarin geen ware grootheid was. Die schuilt slechts in de immaterieele maar daarom juist blijvende ideeën, die men kan realiseeren. Werkelijk, ik heb wel eenig recht van spreken. In dubbel opzicht, want ik heb ook in dit opzicht mijn stempel op de Historie gedrukt. Maar ook de andere zijde zie ik nu in ware proporties. Ijdelheid, mijn jonge vriend. Eerzucht en ijdel heid. Ijdel ook daarom omdat deze strijd om de hegemonie in Europa een ijdel streven is, -en vergeefsche eerzucht. Hoe grooter uw triomfen zijn, hoe hechter de tegenstanders zich aaneen sluiten. Ook in mijn tijd was Engeland een landje van burgers waar wij, militairen, met minachting op neer zagen. Burgers, kleinzielige kooplui, verbrokkelde krachten. Ge belaagt hen, ge weet dat gij sterk zijt en zij zwak zijn totdat ge tot de ontdekking komt dat plotseling een ander volk tegenover U staat. Ge zijt zelf de organisator van hun militaire macht geweest. En niet alleen van hen, maar van allen die ge meende te kunnen bedwingen. , ij hebben elkander gevonden. Zij wapenen zich zwaarder dan ge zelf ooit zult kun nen doen. Ik heb al deze zelfde fouten gemaakt. Ijdelheid der ijdelheden M. K. van meeningen daartusschen voor een persoonlijke beslissing komen te staan. Maar ook omdat er telkens weer origineele gedachten opkomen. Wie er absoluut op rekent, dat individuen zullen denken als de groep, waartoe zij behooren, misrekent zich telkens weer. Hij staat steeds weer onthutst voor het onverwachte. En. de origineele gedachte vormt vaak weer het begin van nieuwe groepsvorming die men kan tegenwerken, uitingsmogelijkheden kan ontnemen, kan verdachtmaken, maar die zich toch, als zij levensvatbaar is, op een goeden dag zal realiseeren in een eigen vorm. En nu komen wij Nederlanders, die allemaal in ons hart waterbouwkundigen zijn, en nu willen wij dadelijk weer opnituv kanaltseeren. Elke nieuwe gedachte wordt begroet met een nauwlettend onderzoek omtrent herkomst, motief, strekking, en niet te ver geten omtrent de personen, die haar dragen. En dan duurt het niet zoo heel lang of het nieuwe verschijnsel is ingepast in het kanalenstelsel dat wij kennen : het is Roomsch, Christelijk, Liberaal of Rood als het een politiek verschijnsel is; het is calvinistisch of humanistisch ofwel kerkelijk of sectarisch als het een kerkelijk verschijnsel in de Protestante wereld betreft; het is dadelijR een of ander-isme als het in de kunstwereld opkomt. En zoo kan men door gaan. En wij Nederlanders voelen ons bepaald onzeker als het eens niet lukt, om iets of iemand in de geijkte schema's te passen. zekere Mei-gebeu,rtenissen" op komst zijn en onze brievenbussen weer gevuld worden met het eene reclamebiljet van onze politieke partijen na het andere, beleeft deze nationale karaktertrek een extra hausse-periode. Iedereen taxeert iedereen op zijn politieke kleur: zou hij recht sch zijn oflinksch? conservatief of vooruitstrevend ? democratisch of dictatoriaal gezind?" en niemand denkt aan de ontelbare variaties en gradaties die er tusschen deze begrippen liggen. Maar toch brengen de komende maanden ons n kans. Elke overdrijving schaadt; en in een tijd waarin men het gaat probeeren ons wijs te maken, dat al wie niet voor Mussert" is Moskou" aanhangt en omgekeerd, is er misschien tegelijk een kans dat ons volk allereerst duidelijk zal reageeren : Geen van beiden/" en beide kanalen zal laten voor wat zij zijn; maar tevens zal wakker worden voor de niet geschema tiseerde verscheidenheid, variatie en onderlinge wisselwerking van gedachten die het voor zijn geestes leven zoo broodnoodig heeft. '' , MR. W. VERKADE DB REGEERING HAJA5JI HEEFT HET JAPANsche Kabinet ontbonden. Als motief geeft zij daarvoor op: zuivering van het partij-leven. De groote partijen Sei-joa-Kai en Min-seito hebben het in hun oogen verbruid doordat zij in het Parle ment uitvoerig discussieerden over verschillende wetsontwerpen, die handelden over militaire uit gaven en maatregelen die van belang waren voor de verzorging van het land met eerste levensbehoeften en de levensvoorwaarden van den zeer weinig florisseerenden boeren-stand zouden regelen. Maar waar voor dient een parlement anders ? Volgens de r«geering zouden de belangen van het leger en de natie geschaad zijn omdat deze wetsvoorstellen niet een twee-drie waren aangenomen. Intusschen heet het dat de regeering niet handelt als ledepop van de militaire machthebbers. Maar het lijkt er toch heel veel op. Wanneer intusschen deze groote partijen, die vóór alles nationaal zijn,|tegen het tegenwoordige bewind in het harnas worden gejaagd, zal op den duur de positie van het leger verzwakt worden. Een zuiver dictatoriaal bewind kan een tijd lang de zaak nog bijeen houden, maar ten slotte zijn dan de dagen van de militaire machthebbers geteld. Het leger, in zijn groote massa, wil zeggen: de boeren stand. Op het oogenblik leeft deze Ftand in Japan reeds onder zwaren economischen iuk. Onder de industrie-arbeiders groeit de arbeidersbeweging. On tevreden elementen van diverse kleur plegen samen te gaan. Zijn ook de officieele partijen in oppositie tegen het bewind, dan lijkt ffet waarschijnlijker dat de ontevredenheid van hen die zich economisch onderdrukt voelen, in legale banen afvloeit, dan dat zij haar uitlaat zoekt in een z.g. sociaal-fascis tische of nationaal-socialistische beweging. Dat is de goede kant van deze parlementaire crisis. IN SPANJE BLIJFT OP DIT OOGENBUK DE REGEErings-partij aan den winnenden kant. Sterker dan door alle communiqué's wórdt dit bewezen door de kleine muiterijen, die er in Spanje en in Marokko bij de Italianen en Duitschers plaats vonden. Van de Duitsche ,,vrijwilligers" was dit reeds lang be kend. Waar het kon liepen zij over. Voor Madrid konden zij dan ook niet langer in de loopgraven worden gebruikt. Het enthousiasme voor de vrij willige" dienstneming zal ter bij deze Duitsche en Italiaansche legionairs ook niet op vooruit zijn ge gaan nu zij getuige zijn geweest van het fusilleeren van tientallen van hun officieren en onderofficieren. Ook ter andere zijde is het niet geheel en al rustig. Maar daar vindt de innerlijke tegenstrijdigheid zijn natuurlijke oplossing in de politieke reconstructie, die in Kataloniëvalt waar te nemen. Hét is te hopen dat daarvan het resultaat zal zijn, dat de extremis tische elementen die in de tijden van verwarring het heft in handen kregen, aan banden worden gelegd. MUSSOLINI'S HOUDING TEGENOVER DE SPAANsche kwestie wordt nog door onzekerheid gekenteekend. Eerst wilde hij Franco tot geen prijs in den steek laten en doorgaan met zijn hulpverlee ning. Dit was rechtstreeks tegen Engeland gericht. Het was onvereenigbaar met het jongste Londen' sche controle-plan. Heel tactvol ontbood toen Delbos, de Fransche minister van buitenlandsche zaken, den Duitschen gezant te Parijs. Of zijn regee ring Mussolini niet tot matiging kon bewegen? De situatie leek n oogenblik op de spannende Julidagen van 1914 toen Sir Edward Grey te Berlijn vergeefs .-?. aandrong dat men daar Weenen tot matiging zou raden. De partij is anders verdeeld, maar de dramatis personae reageerden volgens geijkte rollen. Het Duitsche antwoord was hooghartig. Wij denken er niet aan ons hierin te mengen.! Onze zienswijze verschilt zelfs geen nuance met die van Italië!" Toen schijnt men te Londen rechtstreeks een waar schuwing naar Rome gezonden te hebben. Mussolini bleek althans plotseling aanzienlijk bekoeld en maakte bekend dat geen nieuwe bataljons naar het Iberisch schiereiland zouden worden gezpnden. Van een verandering van zienswijze kan men in tusschen nog geenszins zeker zijn. Het lijkt eerder een reculer pour mieux sauter. i OUD-MINISTER SAP SPEELT IN DE BELGISCHE politiek de weinig fraaie rol die Von Papen in Duitschland heeft gespeeld, zij het met veel minder succes. Hij gaat nl. door voor een geheim aanhanger of liever inspirator van de Rexisten. Hij behoort nog tot die groep van financieele politici en politieke financiers die tot voor enkele jaren een overheerschende rol speelden in de Belgische politiek en vooral de katholieke partij onveilig maakten door hun weinig nauwkeurige onderschei ding van zaken en politiek. Bij de laatste verkie zingen is daar een stevige opruiming onder ge houden, maar Sap heeft in het Vlaamsche land nog steeds heel wat aanhang en bovendien beschikt hij over De Standaard,'" de Vlaamsche krant der partij en is dus gebleven. Nu dreigt hij echter toch uit zijn partij gezet te worden. In de Kamer heeft hij nl. een zeer minderwaardigen persoonlijken aanval op den absoluut integeren Van Zeeland gedaan op vol komen onhoudbare gegevens. Zijn fractie heeft hem nu voor de keus gesteld excuses te maken of uitgeworpen te worden. Hij heeft tegen dit vonnis geprotesteerd, maar dat zal hem wel niet veel baten. Hoe het nu verder ook loopt, deze gebeur tenis zal er zeker weer toe bijdragen, van Zeeland's positie in het komende duel met Degrelle bij de tusschentijdsche verkiezing in Brussel nog te ver sterken. DE VERKIEZINGSCAMPAGNE BEPERKTE ZICH DEZE week nog grootendeels tot hometraining", tot voorbereidende vergaderingen in eigen kring. Maar de rede waarmee jhr. De Geer Donderdag de jaarvergadering van de C. H. Unie heeft geopend heeft natuurlijk naar buiten de aandacht getrokken, omdat hierin en man aan hetwoord]was,diemetden aftredenden premier een der ernstigste candidaten bij de komende kabinetsformatie is. De C. H. Unie zal na de verkiezingen op zakelijken en principieelen gronden haar positie tegenover het toekomstig kabinet kiezen, onverschillig of er al dan niet van haar geestverwanten in zitten; de formatie zelf acht jhr. De Geer geen zaak voor de kiezers. Tenslotte sprak hij over bekeeringen: over de duidelijke erkenning der Christelijke grondslagen onze samenleving bij de vrijzinnigen, die hij even belangrijk acht als de nieuwe koers der S.D.A.P.; voor zijn eigen geestverwanten zou de bekeering kunnen liggen in meerdere vrijheid in het twijfel achtige" naast eenheid in het noodige". TIEN DUIZEND WERKLOOZEN MINDER IN Februari 1937, dan in de overeenkomstige maand van het vorige jaar; dat beteekent een stap in de goede richting. Het ziet er naar uit of wij de conjunctuurwerkloosheid nu te boven gaari komen. Zoo noodig kan ook de werktijdverkorting een handje helpen in de bedrijven, die weer een nieuwen bloei tegemoet gaan, zooals de diamantindustrie, die het nu (voorloopig voor 3 maanden) met 40urenweek gaat probeeren. De structuurwerkloosheid zal nog heel wat meer moeite bezorgen. Ook een paar groote werkobjecten die op stapel staan zullen weer een paar zooden aan den dijk kunnen zetten: in Rotterdam zijn de laatste struikel blokken voor het groote tunnelplan uit den weg geruimd en in Amsterdam is weer bijna twee millioen bestemd voor nieuwe startbanen op Schiphol. HET HANDELSVERKEER MAAKT ZICH OOK BUITEN de aviatiek op om de vleugels uit te slaan. De handelsmissie naar Zuid-Amerika van Jhr. van Karnebeek is nog niet op de terugreis of een dele gatie van het Comitévoor den handel met SowjetRusland is onder leiding van den heer van Walree naar Moskou vertrokken. Mits de niet-erkenning door ons land geen onverwachte beletselen biedt, laat het zich aanzien, dat de ontvangst misschien wat minder feestelijk, maar het resultaat wel even tastbaar zal zijn. Ookmet Turkije is een verdrag afgesloten volgens hetwelk Nederland voor 35 millioen industrieele leveranties aan Turkije kan doen tegen ruil van een gelijk bedrag aan producten van Turkschen bodem. Moeizamer gaat het met de osLO-onderhandelingen: 'minister Baldwin heeft er zich in de vorige week in zeer weinig tegemoet komender! zin over uitgelaten bij de ontvangst van den Britschen Vredesraad; het starre vasthouden aan de meestbegunstiging dreigt wederom als bij ,,Ouchy" een spaak in het wiel te steken. De' Engelsche oppositiepers is hierover vuur en vlam van verontwaardiging; de kans is dus nog niet verkeken, dat de Engelsche regeering zich bij officieeier gelegenheid wat plooibaarder toont. UW BEDRIJF heeft voor schriftelijke propaganda veel voordeel van een Alg. Adressenbureau, dat behalve Adressen ook prima outillage heeft voor adresseren, etc. Inl. bij De Mutator", Alg. Adresccnbureau W. Parkw«g 112-0, Am.terdam.Z. Tel. 01077 PAG. 2 DE GROENE No.)in PAG. 16 DE GROENE NO. mi ~' PAG. 3 DE GROENE No. 3121

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl