..i H .: DE GROENE AMSTERDAMMER Opgericht in 1877 ONAFHANKELIJK WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 6ie |»rg,ng No.3i25 Redtctle: Mr. M. KANN, TH. M O U SS A U LT, Mr. N. J. C. M. KAPPEYNE VAN DE COPPELLO en Mr. R. H. DIJKSTRA Red. en admlnlitr.: Keizersgracht 355. Amsterdam C Telefoon 37964 ? Po»tgiro 72880 ? Gem. giro G 1000 De abonnementsprijs bedraagt f 10.?per jaar. Abonnementen kunnen met elk nummer ingaan, doch alleen tegen het «Inde van «en jaargang worden opgezegd. ENGELAND en EUROPA Mr* M. Kann Sombere bij naderende feestdagen ENGELAND bereidt zich op een luisterrijk kroningsfeest voor. Alles wat naam en aan zien heeft in Europa, in Azië, in Amerika, spoedt zich naar Londen. De Atlantische passagiersdiensten varen volbezet. En een verkeersstremming van eenige uren in het Suezkanaal doet duizenden vreezen dat zij te laat zullen komen voor de plechtig heid in de abdij van Westminster. Londen, Europa's grootste stad, is bevlagd en versierd een onaf zienbaar land van vlaggen, eerepoorten en tribunes. Er is een overweldigend programma vastgesteld van feestelijkheden, parades en vlootschouw. Met dat al voelt men er nerveuze spanningen in de atmosfeer. Het zal een Hollander misschien ietwat vreemd in de ooren klinken dat dit bolwerk der onverstoor baarheid, dat Engeland toch is, zich misschien voor het eerst sinds den wereldoorlog niet geheel gerust voelt ten aanzien van den Europeeschen toestand, Men vreest dat politieke moeilijkheden buitenlandsche moeilijkheden er nog de oorzaak van kunnen worden dat de feestvreugde op het laatste moment wordt verstoord. Bestaat er voor deze vrees een werkelijke reden? Dat is moeilijk te zeggen. Veeleer is het een complex van redenen, die deze nervositeit in Engeland heeft doen geboren worden. In de eerste plaats is daar de Spaansche kwestie, verscherpt door de steeds weer juist tegenover Engeland tartende houding van Italië. Dan is er de Duitsche kwestie. Het zijn vooral de handelskringen in de City, die bang zijn dat er uit dezen hoek gebeurtenissen zullen voort komen, die de wereld binnenkort voor een nieuwe ernstige crisis zullen plaatsen. Tenslotte: de veranderingen die in het kabinet Baldwin op til zijn. De oude trouwe Baldwin gaat heen als Premier. Hij heeft juist in de afgeloopen weken eenige indruk wekkende afscheids-speeches gehouden. Het stond reeds lang vast, dat hij alleen maar op de kroningsplechtigheden wachtte om zich in een rustiger leven terug te trekken. Neville Chamberlain zal hem op volgen. Deze wisseling brengt geen kabinetscrisis met zich mee. Slechts eenige mutaties van onder geschikt belang. Maar met Baldwin gaat een nationale figuur heen, een levend voorbeeld van alle goede Engelsche eigenschappen. Hij was zóó bijzonder geschikt om langzaam en geleidelijk het INHOUD 4 Guenther Stein: Hajatsji blijft beslui teloos. 5 A. Viruly: Bommen op Groningen. 6*- 7 In het oo^g der wereld. . ' ,. '?& Giacqmo Antonini: Roman van een. ??"? :. »huwelijk.?D. A. M. Binnendijk: Vuur^-k. Raymohd Brulez: Dietsche bard. Bibliografie. xo?ix Koen Limperg: Van concertzaal tot toneelzaal. Jan Engelman: Zelfportret van Courbet. Albert Plasschaert: Een noodzakelijkheid. 12?13 Desdemonia: Revolutie der moeders. H. M. S. J. de Holl: Aanleg en huishouding. Uiterlijkheden. Nieuws uit de vrouwenbeweging. 14 Herman Roelsz: Wie heeft den Dia mantenkoning vermoord? 16 Willy Corsari: Tweede avontuur. 17 Dr. S. Tartakower: Schaken in Ame rika: Charivaria. 18 C. A. Klaasje: De toestand in Ame rika. 20 De Kleine Krant. Engelsche volk in de laatste vier jaren een anderen kant uit te sturen. Haast zonder dat de Engelschen het zelf merkten, zijn aaj zich actief" met de Europeesche politiek gaan bemoeien en hebben zij zich, zonder zich van een vast-voorgenomen vredes politiek af te,wenden, gaandeweg zwaar bewapend. Maar daarmee is ook het besef geboren, dat de zaken niet zijn, zooals zij behooren te zijn. Want de bewapening kost handen vol geld. En nu plotseling de oude kapitein van het schip afscheid neemt, is men zich ervan bewust geworden, hoe groot de veranderingen eigenlijk wel zijn, die in dien tijd in de buitenwereld hebben plaats gegrepen. ENGELAND zou Engeland niet zijn, wanneer men er niet het gevoel had, dat alles tenslotte weer heel goed terecht zou komen. Maar men weet ook, dat het nu het moment is om waakzaam te zijn en nauwkeurig te letten op alles wat den goeden (en traditioneelen) gang van zaken zou kunnen verstoren. Nog veel overtuigder dan in de democra tische landen van het Europeesche vasteland is men er, dat het fascisme een onding is. In Engeland kan het dan ook geen voet aan den grond krijgen. De verkiezingen voor den Londenschen Graafschapsraad leverden daarvoor het bewijs. In Londens East-End hadden Mosley's bentgenooten denlaatsten tijd nog al wat lawaai gemaakt in de veronder stelling dat een deel van het mob dan wel meeloopertje zou spelen. Maar deze berekening is ver keerd uitgekomen. Evenals bij de parlementsver kiezingen van twee jaar geleden werden zij ook nu weer volkomen verslagen. Geen enkele fascistische candidaat werd gekozen, zoodat de partij zelfs haar inleggelden verbeurde. Kort na deze verkiezingen viel de beroemde Brusselsche verkiezing. Ook daarvoor bestond te Londen een overweldigende belangstelling. Men beschouwde deze stemming als een proef met de koortsthermometer van Europa. Ik laat geheel in het midden, of dit terecht was of niet. Het belang rijke hiervan is het feit, dat men in Engeland zooveel hechtte aan Degrelle's nederlaag. Ook naar onze komende verkiezingen ziet men er vol nieuwsgierig heid uit. Met dat al bestaat er geen werkelijke vijandigheid tegenover die partijen en tegenover die landen, die beheerscht worden door de partijen wier streven men voelt als in strijd te zijn met de menschelijke beschaving. Veelal is, op echt Engelsche wijze, het tegendeel waar. Men onderhoudt graag een zekere vriendschap met het doel door toenadering tot bekeering der tegenstanders te komen. Hoe loffelijk ook het leidt tot niets. Immers men gaat uit van de onderstelling dat ook de tegenstander te goeder trouw is. En dat blijkt steeds weer een vergissing. Intusschen heeft het, temidden van alle officieele bisbilles, nooit ontbroken aan pogingen om de ',telapes met het fascistische Italiëen het nationaalsocialistische Duitéenlpnd weer nauwer aan te haften^ Het zijn vooral linksche politici geweest die zich, uit een soort na-oorlogs-loyauteit, vooral steeds weer voor Duitschland hebben geïnteresseerd. Lloyd George, Lord Lothian, en nu weer George Lansbury. Op dit oogenblik is er eenig gerucht, wat hoop-enverwachting en zelfs optimisme om Lansbury's bezoek bij Hitler. Maar tegelijkertijd wekt dit bezoek ook critiek. Sceptici schudden het hoofd. Zij zeggen: Dat is al de zóóveelste keer. Steeds blijkt iedere hoop weer ijdel. Laat dergelijke missies toch aan de officieele diplomatie over. Wanneer men er aan gene zijde de oorzaak van is, dat wij nietofficieele wegen moeten bewandelen, dan ligt daarin een element dat niet deugt en dat gevaarlijk voor ons is." , VAN alle verontrustende zaken blijft de Spaan sche aangelegenheid de ernstigste. Terecht zien de Engelschen haar als een symptoom van PAG.2 DE GROENE No. 3125 dezelfde Europeesche ziekte maar ook als e«a symptoom dat op zichzelf een zeer ernstig ver schijnsel vormt. Wat men ernstig wenscht, is eigenlijk: een einde te kunnen maken aan den strijd in Spanje. Churchili, met zijn ietwat onEngelsche fantasie, heeft een zes-jaren-plan ont worpen om door middel van een internationale actie een einde te maken aan den strijd in Spanje. Eerst blokkeeren en pot-dicht afsluiten. Dan de strijdende partijen bij het nekvel" uit elkaar halen en het land onder internationale militaire controle stellen. Daarna twee jaar internationaal toezicht met een begin van autonomie. En de laatste twee jaar zelfregeering maar nog onder toezicht. Misschien ligt daarin een taak voor den Volkenbond. Genève zou daar in de toekomst misschien wat van zijn verloren prestige mee kunnen herstellen. Dat is allemaal heel mooi. Maar om dit pro gramma te entameer en, zou men eerst tot inter ventie in den strijd moeten overgaan. En men is zich er terdege van bewust dat dit voorshands onmogelijk is. Interventie zou tot oorlog leiden tusschen de intervenieerende partij en de fascistische mogendheden. Vandaar het verder bewandelen van den weg der non-interventie. Maar deze ijskoude neutraliteit voldoet ook niet meer. Dat bewees de oppositie tegen Eden in het Lagerhuis. Intusschen gaat nu werkelijk een strenge controle in tegen mogelijke overtreding der non-interventie be palingen. Een keten van posten, te land en ter zee, heeft rondom Spanje de wacht betrokken. Zoo komt men stap voor stap tot een steeds vollediger afsluiting. En mag op dit oogenblik niet in 't minst daardoor, dat met de strijdende partijen geen land te bezeilen is dwang van buiten om aan den burgeroorlog een einde te maken volkomen nutte loos zijn, er is niets geschied, waardoor deze weg voorgoed zou zijn afgesloten. Mochten de omstan digheden, op welke onverwachte wijze ook, daarvoor eens gunstig worden, dan zal de Engelsche regeering het daar zonder twijfel op aanleggen. Zoolang daarop niet het minste uitzicht bestaat, beschouwt men te Londen de Spaansche burger oorlog" als een uiterst gevaarlijke aangelegenheid, waaruit nog allerlei ernstige complicaties kunnen groeien. Sommige geagiteerde lieden, die zich hebben laten verontrusten door de tegenstelling tusschen den pronk en praal waarmee de Kroningsplechtigheden gepaard gaan en de internationale situatie, die eischt dat de regeering van het Britsche Rijk voortdurend op haar qui-vive is, kunnen het gevoel niet van zich afzetten dat er dingen staan te ge beuren, die het feestprogramma in de war zullen sturen. Het is te Londen gebruikelijk dat men zich tegen eventueele verliezen wegens het niet doorgaan van dergelijke plechtigheden verzekert. Korten tijd was in de City de premie zelfs opgeloopen tot 20%. Maar zou voor deze overgroote somberheid misschien niet nog een andere verklaring te vinden zijn ? Noch de Koning, noch de Koningin beschikken over physieke eigenschappen die voor dit zware en verantwoordelijke ambt, zooal niet strikt nood zakelijk, toch wel in hooge mate gewenscht zijn. En nog altijd leeft in breede kringen het gevoel, dat dit niet de echte Coronation is. Men had zich nu eenmaal alles anders en fleuriger voorgesteld. Misschien drijft dat gevoel over, wanneer de kroningsplechtigheid een feit geworden is. Maar daarmee zal er nog geen remedie gevonden zijn tegen de angstige voorgevoelens die men te Londen koestert ten aanzien van de gebeurtenissen in Europa. Een remedie daartegen kan slechts in de ontwikkeling dier gebeurtenissen gevonden worden. Daarin staat intusschen de rol van Engeland van te voren vast. Minitniiuiiiiiiiiiiiiititiiiii niuiiniiiiiiiiiiiiitiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Geen fooien, afe -t u beueft/ al alles in orde komen. Alle leed is J TI -rU zal alles in orde komen. Alle leed is l W geleden, laat ons drinken en vroolijk zijn taant alle menschen zijn nu in waarheid broeders. Garcon, nog een vermouth cassis ! Blum heeft bepaald dat nu de fooien zullen worden afgeschaft. Het is dus geen klein bronzen halve frankje, dat ik je daarstraks genadiglijk zat schenken, du haut van mijn café-stoeltje, maar het zijn vijftig centimes, vijftig heele centimes, alle vijftig, die jij, ouwe Jacques met je drankneus% het recht zult hebben van mij te eischen en die je daarom boven op het lijstje cijfers zult zetten, vlak onder den datum. Op het vodje papier dat je me daar straks z U geven. Maar den daiu-n niet meetellen, hoor l Want dat vindt Papa Blum niet goed. Evenmin dat je zoomaar uit-je-zelf een heele franc extra opschrijft omdat je een boodschap van Jeannstte hebt aangenomen, die laat zeggen dat ze nog eventjes naar den coiffeur moet en daarom wet een kwartiertje later zal komen drie kwartier later, dus, of nog meer.... i TYTAT is de wereld toch dwaas! Welk oude ** parlement was het toch alweer dat met algemeene stemmen de onvergetelijke motie aannam dat het rechtens Alles kon doen, behalve van een jongetje een meisje maken? Dat gesol met onmoge^ iterk bp stwtettge**pogingèn^tot'tegennatuurlijke* ? ''operaties. En het* kant dan. ook'niet het minste. effect hebben. Maar waarom zcuten wij onze brave vroede vaderen van dit onvergelijkelijk voorjaarsvroolijke Parijs en de regeerders van la deux France zoo snood de waarheid moeten vertellen? Dat immers niet noodig/ Zij gelooven zelf niet zoo heel erg in hun wetten en zijn er meer dan ieder ander van overtuigd dat wet geving maar iets heel betrekkelijke ut. Waarde Solon hier rond (ik zie hem hier reeds voort" schuifelen langs de café-terrassen in een wit Grieksch gewaad ), hij zou het grijze hoofd schu.lden over zooveel je-m'en-fiche ten opzichte onzer keurig gecodificeerde wetten. Maar laat hem dan onze wetten eens lezen ik wed dat hij zal zeggen, dat wij groot gelijk hebben met ons er niet aan te storen. Het is aangenaam te leven te midden van allerlei voorschriften die werkelijk de bedoeling hebben ons in geordende banen door de aardsche maat schappij voort te si U ven, maar waarbij het in tusschen niet ongeoorloofd is er eens f link de hand mee te lichten wanneer het wat al te stram dreigt toe te gaan. Is het eigenlijk wel noodig daarbij heel ernstig dóór te fitozofeeren en waarschuwend te wijzen op de gevaren, die hieruit kunnen ont staan? Och iedereen wét dat wel! Niet gauw zal men het zoover laten komen, dat de rekkelijk heid de wet geheel en al tot een illusie maakt. Neen, het gevaar ligt waarschijnlijk heel ergens anders. En wel daar, dat met dergelijke rethorische proeven van wetgeving als het Geen fooien a.u.b. !" door den wetgever de Pegasus der legislatieve illusie wordt bestegen. Men moet niet gaan be-wetgeveren wat in werkelijkheid tóch niet te be-wetten valt. Blum heeft Frankrijk in velerlei opzicht een vernieuwing doen beleven. Maar ver liest hij soms de realiteit niet ietwat uit het oog? Of weet hij wat het at Ier waarschijnlijkst is zelf wel dat de zaken niet zoo zullen worden uit gevoerd als de inkt het op departementale foliovellen heeft doen vloeien? Kom Jh'ier, ouwe Jacques, en geef -mij nóg een vermouth cassis. En een beetje,ijs want het begin* al warm te worden in de zon. Zie je wel, je slaat ? ijverig met je tot een dweil geworden servet in 't rond en je bedient me op mijn wenken. Jij bent van mij. En jij bent van je baas. En om die inge wikkelde dienstverhouding tot een goede oplossing te brengen, heeft Sint Nicolaas de fooien uitge vonden. Welk een geniale wijze van compensatie! Hoe juist, hoe billijk, en hóe rechtvaardig.... En al dit moois zou nu door n Pennestreek worden weggevaagd? Een kind, wie daarin gelooft J Ha, ha, Jacques, nóg een vermouth. En laat niets blijken aan Jeannette, wanneer zi'j strakjeskomt. Maar wanneer je soms denkt, dat daarvoor een tarief bestaat, dan heb je het mis, jou rekel! PARISIBN IIIIIIIMII ».\»v DB WERELD HEEFT ZOO AF EN TOE BEHOEFTE aan iets nieuws. Wij schreven er verleden week reeds over: de nieuwste craze is het gerucht dat in Amerika aanhoudt, dat de regeering te Washington zou aansturen op een lageren goudprijs. Zij zou dit kunnen bereiken door een invoer recht op goud te heffen of door een lagere goud waarde voor den Dollar vast te stellen maar welken weg zij ook zou kiezen, dit zou neerkomen op een appreciatie van den Dollar, juist op het om gekeerde derhalve van hetgeen wij voor drie, vier, jaren hebben gezien. Het gerucht is officieel en drastisch tegengesproken, maar geruchten van dit soort waren maar al te vaak rond in Wall Street. Een jaar geleden zeiden alle beursspeculanten er, dat er een verdere devaluatie zou komen. Ook dat bleek onzin, evenals de verwachte munt-appreciatie van de laatste weken. Maar wat was niettemin het gevolg? Dat tallooze speculanten, die voorraden aanhielden, gingen verkoopen. Dat daardoor de prijzen daalden zoodat anderen over de geheele wereld weer tot verkoopen gedwongen werden. Een beweging, die dan vanzelf eenigen tijd aan houdt, totdat een tijdelijk evenwicht op iets lager peil dan voorheen bereikt is. Op dat punt staan wij nu. Er is dan ook geen enkele reden dat een verder herstel zich in nieuwe prijs-en-koersstijgingen afteekent, behalve dan misschien dat een groot deel van het prijsherstel aan aankoop en aanmaak van oorlogsmaterieel moet'worden toegeschreven waar voor, goddank, door de sterke bewapening der demo cratische landen, het raison d'être weer aanmerkelijk op den achtergrond geschoven wordt. Intusschen is de hierboven beschreven redeneering niet de eenige aanleiding tot den stroom van realisaties geweest, die vooral de goederenmarkten in de laatste weken hebben zien voltrekken. Handel en industrie en vooral de speculatie waren door de snel aan trekkende groothandelsprijzen van dit laatste halve jaar met hun aankoopen wel wat heel hard van stapel geloopen. Metalen en andere grondstoffen hebben prijsstijgingen te zien gegeven, die in het geheel niet gemotiveerd waren. Men was overbought". Vandaar de scherpe dalingen. Nu is het prijzenpeil van de belangrijkste grondstoffen weer op een heel wat gezonder niveau aangeland. Op de toekomst blijft men echter gerust. Maar wordt dit optimisme wel door den politieken toestand van dit oogenblik gerechtvaardigd? WIJ ZOUDEN NIET ZOOVER OVER DE SCHOMMElingen in het wereld-prijspeil hebben uitge weid, wanneer wij daarbij niet als 't ware terloops de opmerking hadden gemaakt dat de politieke voor waarden voor dit herstel nog niet in vervulling waren gegaan. Nog verre van dien. Economisch beschouwd laat de wereld ons nog steeds het schouw spel zien van een oorlog van allen tegen allen. De eerste pogingen om daarin verandering te brengen kunnen dan ook geen geruchtmakende resultaten opleveren. Maar een begin is er toch. De Suiker conferentie te Londen, waar men het bezoek van minister Colijn en den Amerikaanschen ambassa deur Norman Davis op zeer hoogen prijs heeft gesteld, bewijst dit. En de veel-gesmade Oslobesprekingen zijn, te Brussel, opnieuw op gang gekomen. Daar is, toevallig, iu ut zelfde degen ook Dr. Schacht opgedoken, diétastend en voelend een weg zoekt te vinden die Duitschland zou kunnen bevrijden uit zijn zelfopgelegde isolatie. Maar dat laat deze Duitsche minister van financiën natuurlijk niet openlijk blijken. Van de week, toen iedereen , ter mterdere glQrie.van.Hitler.op zijr^manier parade hföH^4&tft. S(&Bth*?3^^ stoken. Hoewel het in financieele kcingen'in het geheal geen geheim is dat Schaéht niet gelooft in het fameuze vier-jaren plan uit publicaties van zijn hand is zelfs duidelijk gebleken dat hij nationaalsocialistisch gedirigeerde economie verantwoordelijk stelt voor de slechte voorziening van het Rijk met grondstoffen en levensmiddelen ??hoewel hij dus volstrekt niet vast in de leer is, heeft hij voor deze feestelijke gelegenheid een knieval gedaan voor het vierjaren-plan. Wie Schacht's beginseltrouw kent, zal zich hierover niet al te zeer verwonderen. Maar deze leider der Duitsche economie heeft nog mér gezegd. De grondstoffencrisis (dit vertelde hij nog iets nadrukkelijker in een rede die hij intusschen nog te München hield) zou over haar hoogtepunt heenzijn, de voorziening van Duitschland met al het noodige zou niet meer zoo moeilijk zijn als voor heen. Maar. een nieuwe verdeeling der grond stoffen" en koloniale privileges bleven natuurlijk een noodzakelijkheid. Afgezien nu van deze frazen, zal hij wel niets anders bedoeld hebben, dan dat PAG. 3 DE GROENE No. 3125 Duitschland ditmaal de zorgen van den winter te boven is en vrij zeker met de bestaande voorraden den nieuwen oogst kan halen. Maar daarna . . . . ? Pessimistische geluiden hooren niet thuis op een verjaardag. Schacht praatte nog wat over de wenschelijkheid van een internationale monetaire regeling en schuldenovereenkomst. Deze denk beelden zijn luchtkasteelen. Aan de onverwezenlijk baar hei d hiervan is het Derde Rijk niet in de laatste plaats schuld. Woorden . . . .woorden ! Beteekenis hebben zij niet, evenmin als het bezoek van Lans bury bij Hitler. Deze brave en wereldvreemde Engelsche socialistenleider schijnt niet te hebben begrepen dat men zijn bezoek niet au sérieux nam, en thuisgekomen, heeft hij in de Engelsche bladen pas gelezen dat de Duitsche couranten vrijwel geen woord over zijn bezoek hadden gemeld. Dat hij den weg had kunnen effenen voor belangrijke internationale conferenties, zal hij zelf waarschijn lijk niet meer durven beweren. MISSCHIEN KOMT DAT DOOR HET VOORJAARSgevoel, maar de hoop op heilbrengende interna tionale conferenties zit in de lucht hoe ongegrond die hoop ook nog steeds zijn mag. Na de Brusselsche besprekingen hield Sandler te Stockholm een rede voor den Bond van Zweedsche export-handelaren, waarin hij uitstippelde hoe hij in het kader van het Osl o-streven een mogelijke verlevendiging van den handel zag. Nederland en Belgiëzouden bepaalde contingenteeringen moeten opheffen. Denemarken zou handelspolitieke concessies moeten doen; Zwe den, Noorwegen en Finland tariefconcessies. Dit zou intusschen op zich zelf nog niet heel veel beteekenen en zelfs dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want uit hoofde van meest-begunstigingsclausules in bestaande handelsverdragen zouden dan waarschijnlijk ook andere staten dan die van het Oslo-concern hun aanspraken op faciliteiten doen gelden. Hoe moeilijk het is op n enkel détailpunt tot overeenstemming te komen bewijst de Londensche suikerconferentie waar misschien wel een snel resultaat te bereiken zou zijn .... wanneer Nederland en Tsjechoslowakije zich met een kleiner aandeel in de productie konden vereenigen dan waar zij meenen recht op te hebben. Voor Nederland (Nederlandsch-Indië) is een behoorlijk aandeel een levensvraag. Voor Tsjecho-Slowakije waarschijnlijk ook. Neen .... de stukken van de legkaart passen nog niet in elkaar l Maar het ziet er toch wel naar uit dat men na eenig loven en bieden tot elkaar zal komen en dat een overeenkomst voor vijf jaar zal kunnen worden aangegaan waarbij de productie van suiker internationaal geregeld wordt. DE CITY IS TOCH IETWAT ONTDAAN OVER DE belastingplannen van Chamberlain en de wijze waarop hij het Engelsche budget sluitend heeft ge kregen. Oef, het is er ! De sterke kant van zijn finan cieele gestie is, dat de bewapening grootendeels uit eigen middelen geschiedt. Dit steekt wel heel scherp af bij den toestand der Fransche financiën, die Blum weer veel zorg baart. De economische soliditeit van Engeland is op dit oogenblik een bolwerk voor den vrede. Hitler schijnt het noodig te vinden dat Mussolini eens over een en ander bij hem komt praten. Hij heeft daartoe Goering alvast eens naar Itali gestuurd. DE EEREVLUCHT DIE DE TWEE KOENE JAPANNERS maakten van Tokio naar de Londensche kroningsfeesten heeft veel gedaan om de harten der sportlievende Engelschen te veroveren. Zij hebben daarna nog een bezoek gebracht aan Berlijn en aan een geste van even groote sporDe zucht tdtv-zelfverhéeriijkend samenhokkên, die de menschheid nu eenmaal eigen is, kan op den duur niet bestand blijven tegen den invloed van het nieuwe contact tusschen de volkeren dat het mo derne luchtverkeer bezig is te scheppen. Holland laat zich hierin gelukkig niet onbetuigd. De nieuwe zomerdiensten van de K.L.M, verbinden ons met alle belangrijke plaatsen in Europa en een «groot deel van Aziëen weldra met de West. Een ge sloten kring van luchtlijnen omspant nu de aarde. (Slot volgende pagina} q&zd'// DE NIEUWE BROCHES i, PAG. 18 DE