Historisch Archief 1877-1940
l
HET PARLEMENTAIRE SYSTEEM
in den liberaal-democratischen Staat waarborgt:
Een gezonden volksinvloed.
Openbaarheid in het Staatsbestuur.
Een eigen recht, zoowel voor Kamer als Regeering.
De handhaving van den Rechtsstaat.
De DICTATUUR vernietigt al deze waardevolle
goederen, zonder er iets beters voor in de
plaats te stellen!
STEUNT DE LIBERALEN IN
STRIJD VOOR VRIJHEID EN RECHT
STEMT LIBERAAL
LIJST
5
't Tractatiemannetje
toont zijn goede hart . .
Doet U dat óók
eens: fracteer thuis
onverwachts op die
verrassend-lekkere
DROSTE-Pastilles. U
kunt ze per doos n
per ons koopen. En...
ze zijn altijd Welkom!
{Spaart plaatjes
voor onze albums.
ALTIJD WELKOM!
LOSSE NUMMERS VAN DE GROENE: 20 Ct.
NUMMERS OUDER DAN DRIE MAANDEN; 60 Ct.
TOEZENDING ALLEEN NA ONTVANGST VAN HET BEDRAG OP
POSTGIRO 72880 OF GEM.GIROG. 1000 VAN DE GROENE AMSTERDAM! 'FR
DE POLITIEK
en de nieuwe gordijnen
ER zijn, vermoed ik, slechts
weinig menschen, die niet onder
de bekoring komen van de
charme, die uitgaat van een oude
boerenwoning. Ik zelf behoor onder de
dwazen, die zelfs zoo'n schilderachtig
huisje onder stroodak verkiezen boven
een modern, gerieflijk bouwsel, en van
wege de poëzie alle ongemak op den
koop toe nemen. Er is slechts n
groot bezwaar. De maat. De maat van
de gordijnen.
Ik woon namelijk in een huis, waar
van geen enkel raam gelijk is aan het
andere. Dat heb ik deze week ontdekt,
toen ik de nieuwe gordijnen wilde op
hangen. Ik had het oude stel van de
vorige bewoners overgenomen, en in
mijn onschuld in elke kamer van
slechts n raam de maat genomen.
En toen, maar laat ik er niet weer
over beginnen, dan word ik weer wild.
Ik zal volstaan, dat ik na een reeks
teleurstellingen eindigde, met gordij
nen probeeren in de hal, een landelijke
schuur-met-balken. Toen ik ook daar
tot de conclusie was gekomen, dat er
maar n gordijn was, dat paste voor
n verzakt raam, was ik in een
vechtlustige stemming gekomen.
Op dat oogenblik verscheen de man.
Een lange, somber uitziende man, di
langzaam om déschuur wandelde, en
staan bleef voor het raam, waarachter
ik verbeten mijn vele gordijnen met te
breeden zoom scheidde van de enkele,
die Wél pasten. Onze blikken ontmoet
ten elkaar en ik taxeerde den man als te
behooren tot die menschen, die zich in
het leven trachten te houden met den ver
koop van band en aanverwante zaken.
Nu heb ik de gewoonte, altijd iets te
koopen. Ik ga van de veronderstelling
uit, dat zij, zelfs al zijn ze lui, zooals
men mij soms wil vertellen, toch niet
uit pure weelde besluiten, een dergelijk
ondankbaar artikel te gaan venten.
Voor ik echter het oude raam had
opengeduwd, om mijn bezoeker in de
gelegenheid te stellen iets aan te'bieden
uit den onvermijdelijken triplex koffer,
hernam deze zijn sluiptocht rond mijn
schuur. Hij liet het daar niet bij, maar
wandelde om het heele huis heen, mij,
die hem binnendoor volgde, telkens
door n der onbedekte ramen zijn naar
geestig gezicht toonend. Ik zal niet
ontkennen, dat zijn optreden mij be
vreemdde, en dat ik, toch al opgewon
den door het geleden echec met de
gordijnen, besloot, hem tot iederen
prijs te spreken te krijgen, en ter ver
antwoording te roepen.
Wij ontmoetten elkaar bij de ruïne
van het voormalige varkenshok, waar
ik hem den pas afsneed, door listig uit
den schuif te kruipen, waardoor eens
het zwartroze monster waggelde.
,,Wat zoekt ?" vroeg ik streng.
De man bleef staan en overhandigde
mij zwijgend een opgevouwen papiertje.
Aha! een lied,i' constateerde ik,
het vodje openvouwend. Maar het was
geen lied, er was geen aanhef van:
,. Mijnheer of Mevrouw,
gij dientsbode getrouw..
Het was evenmin een prijslijst Voor
carbolineum of bloemzaden, doch een
bevel, om een bepaalden mijnheer te
kiezen. Dat de huidige regeer ing niet
deugde, en waarom, stond verderop
verklaard.
Ontheven van den plicht, mijn
zooveelste stukje band te koopen, vouwde
ik het papier op, stak het in den zak van
mijn overall, en wilde met een,.goeden
morgen", weer door den schuif kruipen.
Ik dacht aan het vele werk dat mij nog
wachtte, aan den man met de vloer
matten, die ieder oogenblik kon komen,
maar niet aan de verkiezingen, en
aan de gemoedsgesteldheid van den
papiertjesbr enger.
Wat deze van mij verwacht had,
weet ik niet, maar dat ik zijn onte
vredenheid had opgewekt, bleek uit de
wijze waarop hij zijn zwijgen verbrak.
Jij bent zeker zoo'n rooieessebeëer",
zei hij smalend. Ik trok mijn hoofd uit de
schuif en vroeg verbaasd: een wat?"
De man nam. mij met woedende
blikken op vanaf de pijpen van mijn
overall tot den boerenzakdoek, die
mijn permanent beveiligde.
Mooie nasieonaal sosjelist!" ver
taalde hij zijn vorige aantijging
Ik bestudeerde een oogenblik de
wijze, waarop hij zijn pruim van de
eene wang naar de andere schoof, en
voelde me nijdig worden.?,,Zeg es.."
begon ik. Maar hij viel me in de
rede. Je hep er net 'n kop voor !"
Toen werd ik boos, cht. Hij mocht
zich voor mijn part ergeren aan mijn
werkkleeding, aan mijn optreden, aan
alles, ik wilde echter absoluut niet
vernemen, dat mijn kop er
nationaalsocialistisch uitzag. Het ging mij door
het hoofd, dat het tandelooze gelaat
van mijn aanklager bovendien ook
geen reclame was voor de richting van
het papiertje in mijn zak. Dat wilde ik
hem zeggen. Er kwamen mér primi
tieve aandriften in mij boven. Het liefst
had ik hem met een onderdeel van het
varkenshok van het erf gejaagd.
Het was niet noodig. Ik kreeg hulp.
Over het h eg j e boog zich een andere
man. Eén van de vele, nog onbekende
dorpsgenooten.
Niet anpakke, zus", vermaande hij
vaderlijk, de papiertjes van dien vent
zijn daar te smerig voor, smijt ze in de
sloot!"
Terwijl mijn tegenstander, die deze
tot mij gerichte woorden opvatte als
voor hem bedoeld, wat overigens het
geval was, wegstoof in de richting van
de heg, bracht ik mijzelf via het var
kenshok op neutraal gebied.
Van de schuur uit luisterde ik naar
het verloop van het debat buiten. Dit
liet aan hevigheid niets te wenschen
over, hoewel de bewijsvoering van geen
der partijen bepaald steekhoudend was.
Tenminste . mijn gordijnen han
gen nu al drie dagen, maar ik heb nog
steeds niet begrepen, waarom iemand
die failliet geweest is, geen verkiezings
briefjes zou mogen rondbrengen, en
waarom daartegenover een aanhanger
van Colijn op Zondag geen bootjes mag
verhuren.
....En dan nog dit: wie van u
weet, wat een rooie essebeëer is ?
C. SWANENBURG
LAAT DE VROUWEN MEEHELPEN!
S T E M T
DAAROM OP DE
i
VAN DE
VROUWELIJKE CANDIDATEN
?
DEMOCRATISCHE PARTIJEN
NEDERL. VEREEN. VOOR VROUWEN^ELANGEN EN
GELIJK STAATSBURGERSCHAP, AFD. AMSTERDAM
PAC. 14 DE GROENE N*. 1119
G. de Josselin de Jong
ONZE aardbol huisvest momen
teel 1.700.000.000 personen en
die houden er zeventienhonderd
millioen persoonlijke schoonheidsidea
len en -ideaaltjes op na. Maar....
die n duizend zevenhonderd millioen
zijn het toch maar roerend eens, dat
er maar n officieel
Standaardschoonheidstype bestaat dat wat nu door
de" mode wordt gedicteerd. Nu is onze
familiaire vriend, de canis familiaris.
waarvan de grootste een pony evenaart
en de kleinste op een tientje kan staan,
wel zér aan modes, dus aan démode
onderhevig. Niet alleen kan een nieuwe
rasgroep op het tooneel verschijnen of
ervan verdwijnen, ook dit gewilde"
rassengroepje zelf wordt doorloopend
naar modesmaak omgebouwd, ver
vormd, zoogenaamd veredeld. Wat
verschillen -t?een leek valt het op !
de hooge draadhaarterriers van vijf,
vier, drie jaar geleden niet van het
gemoderniseerde" kortruggige chassis
'37? Welk een ander gezicht hebben
onze tegenwoordige Schotsche terriërs
vergeleken bij de sigarenkist-koppige,
zoo dernier cri" in de naoorlogsche
herimport j ar en. De up to date Boxer is
25 pCt. volumineuzer en hooger dan de
succesboxer t j es van vijf jaar her. Het
zelfde met den Duitschen
Dwergpincher, toen liefst onder de 30 cM., nu
bij voorkeur daarboven; grappig, hoe
met het omslaan van de zoogenaamde
strooming ook de keurmeestersver
slagen mee overschakelen wat eerst
beoordeeld werd een pittige dwerg",
heet nu een wee niemendalletje".
Tevens constateeren wij,, dat in
diverse tijdperken de hond berhaupt
weinig in tel was en verafschuwd,
onverschillig welk mooi of leelijk genre,
en bijkans verboden, o.a. krachtens
middeleeuwsche verordeningen, om
daarentegen in een latere periode, weer
een opbloei door te maken.
i. Is het hondendom in het algemeen
op een gegeven oogenblik in trek?
In Duitschland wilde b.v. nog niet zoo
langgeleden een zekere groep er der
Hund i m Hause" finaal uitwerken; er
werden hondsche antihondpamfletten
verspreid, waarin aangehaald werd hoe,
nicht ohne Grund, dit onnutte weelde
huisdier bij de musdmannen geldt
voor onrein, hoe de cynische" soort
naam in alle talen een scheldwoord
insluit, hoe geen ander vee, behalve het
nog onhygienischer varken, in rommel
wroet en onze kinderen bacillen
aanlikt; hotels werden aangezocht gasten
met honden te weigeren.
Factor 2: welke rassen van den, nu
schijnbaar graag getolereerden", vier
voeter zijn populair?
Factor 3: Aan welke fokrichting,
aan welk courant rastype geeft men
gedurende eenigen tijd binnen de be
De boxershouding dezer pittige terriërs
demonstreert duidelijk het verschil
tusschen draadhaar- en giodhoorterriers.
De wirehoir is nog steeds modehond,
doch de gladhair heeft een zachter,
trouwer karakter, waardoor hij sterk aan
populariteit wint. Het terrierras is er
sinds 1915 sieeds meer in"geraakt,
terwijl in den loop van dien tijd reeds
veel aan het type herumgezüchtet" is.
(Terriërs van Mevr. Gunckel-Dekking,
van Kennel O/ Joy" te Haarlem)
staande rassen de voorkeur? Als
voorbeeld: is de origineele
gebruikscollie de favoriet of wel de verborzoïde
met zijn ramssnuitpartij en elegantere
sabelstaart? De ideaalhond is van
stopverf.
Groot Brittaniëheet toonaangevend
te zijn voor de wereld de Hollander
blijft echter weigeren wat hij gedroch
ten vindt, de Engelsche propaganda
ten spijt. Van den sterk gepousseerden
Welsh e.a., Corgi bijvoorbeeld
Londen's coming dog, ook al omdat de
kersversche vorstelijke prinsesjes
Elizabeth en Margaret Rose er op kiekjes
mee prijken neemt ons land geen
kynologische notitie; er is er naar
mijn weten hier maar n, en dan
nog te Scheveningen.
Den Borderterrier en den toch
karakteristieken Korry Blue, 'n knaap
van een werkterrier met in zijn felle
bruine oogen een somber cave canem"
kennen wij evenmin. Toch geven de
Engelsche statistieken een idee van
de modezwenkingen als geldend voor
de heele wereld. Ziehier de
regisstraties van den Britschen Raad van
Beheer (een oningeschreven hond
wordt beschouwd als niet bestaand wat
betreft het tentoonstellings- en fok
wezen, het is dus een betrouwbare
graadmeter):
1926
Duitsche herders 8,058
Draadhaar foxterriers 7.836
Airedale Terriërs S-I97
Cocker Spaniels 4,010
Pekineezen 3.656
Gladhaar foxterriers 2,840
3L597
1935
Cocker Spaniels .. . .. .... ? ? 7,656
Draadhaar foxterriers . 7.435
Schotsche terriërs .......... 4,531
Cairn terriërs 2,905
Pekineezen ?. 2,789
Duitsche herders 2,209
3
27,525
OVER deze sprekende cijfers valt
veel te filosofeeren en de hon
denkenners zullen dat ongetwijfeld
voor zichzelf doen. Bijvoorbeeld het
interessante opschikken van rang
nummer we bepalen ons tot de on
middellijk in het oog springende wij
zigingen, met name: de val van den
Duitschen herder en de sprong van den
Cocker, verder de achteruitgang van
het totaal, als uitvloeisel der crisis.
Die hoofdveranderingen gelden ook
voor ons land, d.w.z. met inachtne
ming van onze tegenwoordige rage
voor den Bouvier.
Met opzet heeft de schrijver getallen
aangevraagd loopende over meerdere
jaren, daar de hondenmode niet met
zoo'n schok omzwaait als de
hoedenmode. Waarom? Wel om het Leven
zelf, het Hondenleven dan altijd:
eerst moet een vorig ras met inbegrip
van de binnen dat ras gevraagde onder
rassen of -stammen, dus de nog levende
generatie, eindigen alvorens een nieuw
het kan verdringen. Halfsleetsche,
ouderwetsche" hoedjes gaan soms
gloednieuw met den vullesman mee..
Waarom doet" een ras het ineens
niet meer? Geen idee; publieke wis
pelturigheid ! Bovendien helpt de repu
tatie hier vaak een pootje mee. Plotse
ling gaat het praatje dat het ras valsch
is of zwak. Zoo heeft de zoogenaamde
scherpe wolfshond, dien iedereen voor
8 jaar ambieerde, den naam gekregen
van behept met specifieke herder
kwaaltjes". De Barsói, waarvan wij
dank zij de inflatie en dank zij" de
Russische omwenteling tot voor kort
's werelds beste bloed hadden (het
heroïsche, tsaristische Perchino type),
heette pardoes: onbetrouwbaar. Van
den spierwitten Bull-terrier fluistert
men in Engeland op het oogenblik, dat
hij, evenals witte katten, doof is.
In feite is dit slecht bij 2 pCt. het geval.
En vandaag luidt de Nederlandsche
klok: terriërs, liefst draadhaar,
spaniels (Cocker), bouviers enz. Dit zijn
m.i. allen crisisslagen in dien zin, dat
zij aangepast zijn (groot modewoord)
aan onze kleine tuinen, kleine wo
ningen, kleine auto's, kleine
voederbeursen. Ik brand van verlangen de
rassen ook sociaal in te deeleu: wij
hebben ontegenzeggelijk
Middenstandsen Betergesitueerde en Kleine
Man'srassen, maar die maatschappelijke
rashondendistributie zullen we, om door
het showwezen ambitieuze kynologen
niet op hun gauw-geërgerde
kynophilische teentjes te trappen, maar tactvol
achterwege laten; niettemin is het ver
schijnsel even opvallend als in het
autoleven met z'n zakenmanswagen,
jonggetrouwdenfordje, kèkslee,
studentenbrik, forensenwagentje,
provincialenmerk, doktersauto en nog vele speci
fieke specimina.
aiiiuniiiiiiiiiMiiiiiiiiiniiinnntiunniiuiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiMHiiiiniHiiiiiuiiin
CHARIVARIA
H
ET begrip modieus" heeft op 3
manieren invloed op den luxe-hond;
Paindeluxe-brood
.,De koningin kan de sleep zonder
hulp niet alleen dragen. De
uitnoodiging aan Halic Selassie om zich door
een vertegenwoordiger te doen ver
tegenwoordigen. Het is moeilijk een
maal bestaande wetten veranderd te
krijgen. Plan tot oprichting van een
nieuwe ijsfabriek. Hij bood haar een
fraai boeket bloemen aan. Hij is een
lichtend voorbeeld voor anderen ge
weest. Het eerste begin is moeilijk. De
luxueus ingerichte eetzaal annex
wandelprbmenade." (Hbl.) ,
Wanneer wij het over zure grond
zullen hebben, moeten wij in de
eerste plaats eens nagaan, wat is
eigenlijk zure grond en hoe komt
het, dat bijvoorbeeld een grond,
die nooit zuur is geweest na verloop
van tijd zuur wordt," schrijft een
medewerker in Buitenleven. Hij
moet eens een tijdie in een groote
stad gaan wonen. '
iiiiiiiiimmniniininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiNiniiiuiiiiiiitiiii
,,Bij haar komst werd de konink
lijke standaard geheschen, ten toeken
dat de landsvrouwe weder ten paleize
Het Loo vertoeft." (Hbl.)
Dus niet zooals gewoonlijk ten
teeken, dat zij juist vertrokken is.
,,De toegang tot de lezingen van
dr. M. ter Braak en A. van Duin
kerken is voor belangstellenden vrij'."
(Hbl.)
Wat moeten anderen betalen ?
De nominatief-accusatief
constructie
, ,De methoden van Scotland Yard
kent hij niet en "passen niet bij hem."
(Hbl.)
, ,De beslissende lotgevallen , van
zijn leven vinden wij in deze brieven
op aangrijpende wijze terug en zijn
geschreven in krachtig en zuiver
Duitsch." (Gr.)
Gaat dat zien, gaat dat zien
,, Zelf plakkende enveloppen."
(De kantoorboekhandel)
. .Ragnhild H veger slaat Rie Masten
broek," (mi.)
Terugslaan, Rie.
Een doel
,,Het schip voer1 in 1871 uit naar
?Indiëom nooit terug te keeren."
Correspondentie
V. te W. Ik lees in de X.R.C. , Me
vrouw Brunschvicq vergezelt haar
man Descartes, die hier een paar ,
lezingen zal houden". Heeft Mr. Ie
professeur Léon Brunschvicq in de
Aula Zaterdag misschien ook wat
gezegd over ,,La methode cart
sienne?"
Antw. Ik weet het niet, ik ben er
niet geweest. Maar naar den ouden
heer Descartes?is die niet van
1596? ga ik zeker luisteren.
Hininiiiinti
iiHtiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiinMiiiiiiHiiiiiiHnni
PAG. il M GROENE N*, tm
i?1
KO; V'^y **
n
; / ?wri'F
4J|K'
i l EB8
! ' ?W'.htl
PAG, * M GROENE N«. II»
Mll^»<N'L« .?*,
'" ' .1 ^v'
r^^iixl^