Historisch Archief 1877-1940
'???
??v
.1) ? r
DE GROENE AMSTERDAMMER
Opgericht in 1877 ONAFHANKELIJK WEEKBLAD VOOR NEDERLAND *'« I"r8an8 No.3140
De partijvorming ter linkerzijde
Prof. Dr. Ir. Goudriaan
De Liberalen
DE partij, welke na de N.S.B, bij de verkie
zingen de grootste nederlaag heeft geleden,
is de Vrijheidsbond. Deze nederlaag is vol
komen verdiend. Want deze liberale partij is niet* ? ? ?
liberaal. Dit is geen verwijt aan hare leiders. Het
politieke en economische liberalisme sedert het
begin der ipe eeuw is nog nooit werkelijk liberaal
geweest. Want de liberale gevoelssfeer in haar
zuiverheid beteekent een onbeperkte sympathie voor
de vrijheid van onderzoek en de vrijheid van critiek.
Maar het politieke liberalisme heeft zich nimmer
iets aangetrokken van de ontzaglijke critiek, die
theorie en ervaring jarenlang op het vrije spel der
krachten hebben uitgeoefend. Zij heeft de econo
mische vrijheid geponeerd als een dogma, dat aan
het vrije onderzoek der feiten het zwijgen heeft
opgelegd. [Men vergelijke bijv. de samenwerking,
die de R.K.S.P. heeft weten tot stand te brengen
met de hoogleeraren te Tilburg met de houding, die
de V.B. en de liberale pers hebben aangenomen
tegen liberalen zooals Prof. Polak, de beide Stuarts
en anderen]. Men behoeft bij het uitspreken van dit
oordeel niet te miskennen, dat het liberale staats
lieden zijn geweest, die in Nederland en ook daar
buiten belangrijke sociale hervormingen tot stand
hebben gebracht. Maar men kan bezwaarlijk vol
houden, dat deze hervormingen uit eigen initiatief
en eigen stuwkracht der liberale groepeeringen zijn
voortgekomen. Het waren geen uitingen van een
constructieven geest, die in onbevangenheid onder
zoekt waar het vrije spel der krachten gebreken
vertoont en hoe deze het best kunnen worden
verholpen.
Ware deze laatste mentaliteit aanwezig geweest,
het wezenlooze spel van een dozijn en meer crisissen
had men nimmer een eeuw lang gadegeslagen zonder
hiervoor de noodzakelijke remedies te zoeken.
De liberale partij in Nederland is dus niet inconse
quent geweest, maar heeft slechts haar oude traditie
voortgezet toen zij de afgeloopen jaren zich heeft
opgeworpen als de krachtigste verdedigster van de
zich zelf ad absurdum voerende aanpassings
politiek.
Nationale conjunctuurpolitiek in kleine staten
is bij voorbaat tot mislukking gedoemd". (Stelling
XXIX in de brochure Waar het om gaat", samen
gesteld door het Verbond van Nederlandsche Werk
gevers). En aangezien internationale
conjunctuurpolitiek alleen mogelijk is na opheffing der nationale
souvereiniteiten, dient er dus in het geheel geen
conjunctuurpolitiek te worden gevoerd. Vriezen
wij dood, dan....
De zwakte van den Vrijheidsbond in haar tegen
woordige gedaante ligt in de innerlijke tegenstrijdig
heid van haar gevoelssfeer. Voor het uiterlijk dient
zij zich aan als een vooruitstrevende partij. In
werkelijkheid wordt zij geleid door de niet confes
sioneele conservatieven. Haar gesteldheid des
gemoeds is die van het zelfvoldane rustige afwachten
van den natuurlijken loop der dingen.
Voor een partij van deze allure is in Nederland
stellig een duurzame, zij het ook een niet zeer
breede, plaats. Door het accentueeren van haar
conservatief karakter zal zij hoogstwaarschijnlijk
een aantal leden en kiezers aan de
VrijzinnigDemocraten verliezen, maar zij zal de mogelijkheid
hebben om daartegenover terug te winnen hen, die
haar thans den rug hebben toegekeerd voor Colijn
of de N.S.B. Zoodoende zal zij de belangen van de
democratische politiek, die ook bij haar veilig zijn,
beter dienen dan door te volharden in haar tegen
woordige tweeslachtigheid. '
De Vrijzinnig-Democraten
DE enquête door dit weekblad juist een jaar
geleden gehouden, heeft, aangetoond, dat het
vertrouwen in de vrije werking der sociale en eco
nomische krachten onder de jongere leeftijdsgroepen
sterk afneemt (zie het nummer van 4 Juli 1936,
Met vacantie?
Dan Purol meenemen! Dit voorkomt, verzacht
en geneest zonnebrand, doorzitten en stukloopen.
In nevenstaand artikel zet Prof. Dr. Ir. J. Goudriaan
uit Eindhoven zijn analyse van de partijvorming ter
linkerzijde voort. In de voorafgaande beschouwing
heeft de schrijver aangetoond, dat ruim een kwart der
stemmen, die of> de partijen der linkerzijde plachten
te worden uitgebracht, op drift" geraakt zijn, en
dat dit slechts door verdieping en versterking van
het eigen geestelijk klimaat weer hersteld kan worden.
Thans beschouwt de hooggeleerde schrijver concreter
de drie van ouds gevestigde linksche partijen, om na
te gaan, wat elker geestelijk klimaat" zou kunnen zijn.
staat 4b). Van de 65-jarigen en ouder zijn er 39 pCt.
die dit vertrouwen bezitten, van de 50?04 jarigen
33 pCt., van de 35?49 jarigen 20 pCt., van de 25
34 jarigen 18 pCt. Deze daling is te regelmatig dan
dat men zou mogen twijfelen aan de conclusie: de
in het oog springende ongerijmdheden van het
tegenwoordige economisch organisme maakt het
jongere geslacht» en terecht, besloten tot ingrijpen.
De vraag is maar in welke politieke partij deze
van den Vrijheidsbond vervreemden hun onderdak
zullen vinden. De Vrijzinnig-Democratische Bond
is van hare oprichting af geleid door de gedachte,
dat er bewust, zij het ook geleidelijk en welberaden,
in het economisch leven moet worden ingegrepen
van overheidswege, teneinde dit beter aan zijn doel
te doen beantwoorden.
Maar deze politieke partij heeft toch in den loop
der jaren belangrijke wijzigingen ondergaan. Zij
heeft haar radicale vleugel z'oo goed als geheel
verloren aan de S.D.A.P. Het Algemeen
Nederlandsch Werklieden Verbond ging reeds kort na
haar oprichting in ruste: de nazaten van Piet
Nolting zijn leden van het N.V.V.; de geestelijke
erfgenaam van Th. M. Ketelaar heet Theo Thijssen.
En deze verandering van maatschappelijke
structuur is niet zonder invloed gebleven op haar
activiteit. Mannen met het lan van Treub (in zijn
jonge jaren) of Dr. Bos zal men thans vergeefs bij
haar zoeken.
Men krijgt somtijds den indruk alsof in deze partij
het sentimenteele temperament, dat in het
Nederlandsche volk rijkelijk voorhanden is, den boventoon
voert en het intellect, dat juist in een partij als die
der V.D. zoo sterk behoort te spreken, geheel over
stemt.
In het vraagstuk van de landsverdediging bijv.
is de Vrijzinnig-Democratie practisch aan de linker
zijde van de S.D.A.P. komen te liggen. Terwijl de
laatste de eenzijdige ontwapening met overweldi
gende meerderheid heeft vaarwel gezegd en dit
besluit ook in de practijk weet te doen respecteeren
(zie het geval Kies) heeft de V.D. blijkbaar uit
overmaat van vrijzinnigheid ook thans nog het
afwijzen van de gewapende verdediging voor haar
leden mogelijk gemaakt. En zij ziet daarbij over het
hoofd, dat wie de democratische vrijheidsrechten
als een vanzelfsprekendheid aanvaardt, ook den
plicht heeft deze te verdedigen met dezelfde middelen
waarmede zij eeuwen geleden zijn tot stand gebracht.
In het vraagstuk van de monetaire politiek is zij,
als ware het een vanzelfsprekendheid, de orthodoxe
formule van den gouden standaard gevolgd. Minister
Oud is blijkens zijn jongste redevoering het daaraan
verbonden gevoelscomplex nog niet te boven en
gewaagt met trots van den gouden standaard van
zijn ideaal". En anders dan de katholieke partij,
die zich van haar gouden-standaard-ministers wist
te distantieere^ is'de zijne zooveel te nauwer om
hem als aanvoerder aaneengesloten.
En ook inzake het eenheïdskabinet, dit vpor
Nederland geheel nieuwe begrip, heeft juist de V.D.,
zonder eenige critische discussie, geestdrift betoond
voor de 'nationale samenwerking op breede basis".
De gedachte, dat men een regeering verzwakt,
indien men deze samenstelt uit meer partijen dan
voor het bereiken van een parlementaire meerderheid
noodzakelijk is ,dat men de democratische
oppositie verzwakt, indien men deze terugbrengt tot n
of zoo mogelijk tot nul democratische partijen en
dat men de democratie verzwakt doordat men dus
doende de natuurlijke behoefte aan oppositie, die
ook bij het beste regeeringsbeleid in elk democra
tisch volk leeft, met onvermijdelijkheid drijft naar de
anti-democratische partijen deze voor de hand
liggende overwegingen komen in haar pers niet
aan het woord.
Onder deze omstandigheden i$ de Vrijzinnig»
Democratie een veilig tehuis voor de ietwat passieve
middengroepen, niet ontbloot van Sociaal gevoel*
maar met matige politieke belangstelling. Con
structieve stuwkracht mag men thans minder nog
dan vroeger van haar verwachten. Haar tegen- i
woordige omvang zal zij waarschijnlijk nog jaren
lang kunnen handhaven. Een groote werfkracht
kan niet meer van haar uitgaan. Daarvoor heeft
zij het levenwekkende contact met de groote massa
al te zeer verloren.
DE S.D.A.P. heeft de laatste jaren voor het
uiterlijk een groote verandering ondergaan, die
alleen hen kan verbazen of met wantrouwen ver
vullen, die met haar innerlijke structuur weinig
bekend zijn. Zij durft thans te schijnen hetgeen zij
in diepste kern altijd is geweest: een radicale
hervormingspartij.
Elke mogelijkheid van verbinding met de com
munisten is voorgoed verworpen. Het nieuwe
program aanvaardt zonder voorbehoud de demo
cratie en verwerpt elke dictatuur. Het gaat uit van
de juiste gedachte, dat de taak van een massa-partij
niet alleen ligt in het behartigen van de belangen
der arbeiders, maar van alle economisch zwakken
en misdeelden.
De dogmatische socialisatie der productiemiddelen
is vervangen door het gemeenschapsbezit van de
voornaamste productiemiddelen". In het Plan van
den Arbeid heeft men een concreet programma
gegeven voor de naaste toekomst.
Toch is ondanks dit alles de S.D.A.P. bij de ver
kiezingen slechts met Y2 pCt. vooruitgegaan. En de
oude orthodoxie heeft reeds laten weten, dat dit
geringe succes te wijten is aan het weinig principieel
socialistische van de gevoerde verkiezingscam
pagne.
De waarheid is, dunkt mij, precies omgekeerd.
De expansiemogelijkheid van de sociaal-democratie
ligt niet meer op eenigszins belangrijke schaal bij
de confessioneele arbeiders. Deze hebben hun eigen
organisaties en voelen zich daaraan steeds sterker
verbonden, zooals de teruggang van het
sociaaldemocratische stemmenpercentage met name in de
katholieke provincies duidelijk aantoont.
De verdere groei van de S.D.A.P. moet hoofd
zakelijk gevonden worden bij de linksche midden
groepen. Deze politiek dakloozen zullen te eerder
in de S.D.A.P. hun geestelijk tehuis kunnen vinden
naarmate deze haar karakter van radicale
Nederlandsche hervormingspartij te zuiverder accentueert.
De groote verdienste van de S.D.A.P. in het verleden
heeft hierin bestaan, dat zij algemeene eischen van
politieke en sociale hervorming, zooals het alge
meen kiesrecht en de arbeidswetgeving, in het
geheele Nederlandsche volk heeft weten te doen
doordringen en daarmee tegelijkertijd groote
massa's politiek onverschilligen tot werkzaamheid
heeft weten te prikkelen. Het is volstrekt niet
noodig, dat men daarvoor instemming vraagt op
een tot in details uitgewerkt program. De geestelijke
atmosfeer is oneindig belangrijker dan de concrete
technische inhoud der hervormingen.
De onbuigzame wil om deze maatschappij met
haar in het oog springende gebreken beter te maken,
om' rusteloos te zoeken naar elk middel, dat daartoe
dienstig kan zijn en om voor geen enkel obstakel
terug te schrikken mits men maar niet afwijkt van
de hooge zedelijke grondslagen der democratie
dat is de stemming, die voor het hervormingswerk
noodzakelijk is.
Men kan hier stellig nog groote stukken van het
ondernemende Nederlandsche volk voor winnen en
daarmee tegelijkertijd den grondslag leggen voor
samenwerking met andere hervormingsgezinde
groepen ter linker- n ter rechterzijde.
Meer kan men niet verlangen, met minder mag
men niet tevreden zijn.
Er moeten drie linksche partijen blijven
ER is in Nederland n katholieke partij, er zijn
twee rechtzinnige protestantsche groepen, er
zijn drie vrijzinnige partijen. Dit is een logisch
opgebouwde reeks: naarmate de beginselen grooter
vrijheid laten aan het individueele inzicht, is sterker
differentiatie in de partijvorming noodzakelijk.
Daarom zou het een ernstige misgreep zijn, indien
men op welke wijze ook trachtte het aantal linksche
partijen met n te verminderen. De
niet-cbnfessioneele kiezer moet de vrijheid van keus behouden
tusschen een conservatieve, desnoods ietwat
reactionnaire partij, een gematigd vooruitstrevende en
een radicaal hervormingsgezinde. Elk dezer partijen
is reeds in kern aanwezig, het komt er slechts op
aan, dat een ieder in eigen kring zijn best doet het
bestaande karakter zoo zuiver en dus zoo krachtig
mogelijk te cultiveeren.
In deze ontwikkeling heeft de S.D.A.P. de grootste
verantwoordelijkheid, maar ook de schoonste taak.
VOOR ELKE BEURS 'N
BROCHES
2O STUKS
Kleine genoegens: root geluk
OUDE wijsheid verlangt, dat de mensch zich
ontspannen zal door bezig te zijn met datgene,
waarvan de dagelijksche arbeid hem het
meest verwijderd houdt. De Grieken leerden dit tot
hun schade aan de ,barbaren, die, zoodra ze het
vernomen hadden, voor hun pleizier professor in het
Grieksch werden. Sedert dien is Homerus onleesbaar.
Op hun beurt gaven de barbaren deze klare wetenschap
door aan de nomaden, met het schadelijke gevolg, dat
deze zich, voor hun genoegen, gingen huisvesten"
eene bezigheid, die in het alledaagsche leven verre
buiten hun gezichtskring had gelegen. Dit gaf aan
leiding tot de groote volksverhuizing, waarna de
Ariërs ontstonden uit het huwelijk 'tusschen volks
stammen, die reeds verhuisd waren en volksstammen,
bij wie de verhuiswagen nog niet uitgevonden was.
Op deze manier werd de geschiedenis van Europa
beheerscht door de bezigheden, welke de volkeren het.
meest van hunnen dagelijkschen arbeid verwijderd
hielden. Ter herinnering aan de groote cultuur
vormende waarde van deze ondagelijksche bezigheden
stelde keizer Augustus, die welwillend zijn naam
aan deze onderneming afstond, een bijzonder feest in,
dat in de moderne talen vacantie genoemd wordt en
dat de Earopeesche menschheid dwingt, zich gedurende
een korte periode te wijden aan datgene, waaraan zij
niet gewoon is, zoodot de meest gehuisveste lieden
zich plotseling gaan voortbewegen als nomaden,
terwijl daarentegen de geboren zwervers zich eerbiedig
opsluiten in hutjes aan de zee en huisjes op de heide,
zoo ver mogelijk afgelegen van de herbergzame
plaatsen, waar hunne vrienden den dag verliezen in
spel en dronkenschap* Bij de Europeanen wordt dit
feest jaarlijks met groote geestdrift gevierd en iedereen
probeert te doen wat hij kan om het zich prettig te
maken. Maar dit is nu juist het groote vraagstuk,
door weinigen opgelost naar hun eigen bevrediging.
Toch geeft het pas, dat men, teruggekeerd van de
feestviering, zijn vrienden, kennissen en verwanten
i'
\
PAG. a DE GROENE Ne. 3HO
tracht te overtuigen van het geluk, hetwelk men voor
geeft te hebben beleefd. Dit is een oude conventie,
waarmede nooit een Europeaan zal breken.
"\TELE wijsgeeren hebben getracht, een simpele
* oplossing te vinden voor dit vraagstuk van het
vacantiegenot, maar spijts de schoonheid hunner
weloverwogen stelsels, ziet men in de dagelijksche
toepassing nog weinig vrucht. Zelden immers kijkt
de Europeeër zoo verveeld en zoo verwaten uit zijn
toch al niet bescheiden oogen als tijdens deze vacant ie,
wanneer de handelaar in grutterswaren zich onledig
houdt met het amzwerven der Appenijnen, terwijl de
staatsman een verstandig boek lést, de krijgsheld een
slappen boord draagt, waarin zijn hals zich niet thuis
voelt en de kerkbedienaar vreemdsoortige vochten tot
zich neemt op het terras van een drankhuis in een
wufte hem ergerende grootstad. Hoogleer,aren
gaan met een hengel aan den oever van rivieren staan
en beroemde tooneelspelers nemen hun intrek in
dorpsherbergen, waar zij geheel onbekend zijn. Van
werktuigkundigen onder ons verhaalt men, dat zij aan
het zeestrand zich met het ongedierte der baren ver
maken en de rechterlijke macht bezoekt duistere
nachtgelegenheden. Zoover gaat in deze periode van het
jaar de offervaardigheid van de Europeanen, dat
men verstokte vrijgezellen ziet uitgaan met maagden,
vormende tezamen een zoogenaamd reisgezelschap,
terwijl de paedagogen, voor wie dit tijdperk bijzonder
aantrekkelijk schijnt, zich met volwassen menschen
inlaten, afstand doende van hun waardigheid.
De dommen, die steeds in de meerderheid waren
op aarde, zoeken hun mede-dommen te overschitteren
door het begaan van luisterrijke en kostbare
dwaasheden, maar de weinigen, die nog de wijsheid be
trachten, troosten zich met de wetenschap, dat kleine
genoegens voldoende zijn om het groote geluk te
bei reiken. Dit, mijn waarde Papiakou, is hetgeen bij
ons vacantie heet. ANTON VAN DUINKERKEN
OP HET SPAANSCHE OORLOGSTERREIN IS, SEDERT
den uitval der regeeringstroepen en de verdrij
ving der rebellen tegenover Madrid tot Brunete en
het vastloopen van de daarop gevolgde tegenaan
vallen, weinig veranderd. Ook de actie in
Baskenland schijnt na den val van Bilbao stilgelegd; men
fluistert wegens muiterijen bij de rebellen als gevolg
van republikeinsche propaganda (uit Madrid wordt
meegedeeld, dat daar sinds begin Juli door karton
nen bommen meer dan zestig millioen strooibiljetten
verspreid zijn). Alleen bij Teruel, in den gevaarlijken
zak in de regeeringsfrontlijn die de verbinding tus
schen Madrid en Barcelona al sedert het begin van
den burgeroorlog bedreigt, hebben de rebellen in de
afgeloopen week een aanmerkelijk voordeel behaald.
In ieder geval is de toestand echter zoo, dat zonder
een overweldigenden steun uit Italiëof Duitschland,
Franco zeker voor den winter geen beslissende over
winning kan behalen. Daardoor is het veel waar
schijnlijker, dat de beslissing aan het diplomatieke,
of Londensche front zal vallen.
WAT DB BRIEFWISSELING TUSSCHEN
CHAMBERlain en Mussolini in dit verband te beduiden
heeft, is niet geheel duidelijk. Naar den vorm doen
zij aan rozengeur en maneschijn denken. Maai de
inhoud is wegens het particuliere karakter" ervan
voorloopig" niet openbaar gemaakt en zoo is het
evengoed mogelijk, dat er een koehandeltje in voor
gesteld wordt, dat evenmin als het Hoare-Laval-plan
over Abessynië, het daglicht verdraagt, als dat de
correspondentie te onbelangrijk is, om er mee voor
den dag te komen en alleen dient om de atmosfeer
voor mogelijk komende onderhandelingen te ver
beteren ; of althans een al te gespannen situatie te
vermijden, nu de non-interventieonderhandelingen
wel geheel vastgeloopen lijken. Of is het waar, dat
het gewenscht zou zijn om Mussolini eens over
Spanje te benaderen buiten graaf Ciano, wiens op
volgerskansen schijnen af te hangen van zijn"
politiek in Spanje, om ? Hoe het zij, de kans is nihil, dat
Italiëzijn troepen uit Spanje in aanmerkelijke mate
zal terug trekken in ruil voor een formeele erken
ning van zijn verovering van Abessyniëbenevens
die van Franco als oorlogsvoerende partij. Dat het
Vattcaan dit laatste gedaan zou hebben blijkt ge
lukkig een canard"; de Pauselijke betrekkingen
met Franco blijven officieus. Het zou ook wel para
doxaal worden, wanneer de Paus hier sympathie
zou toonen met een partij, welke griootendeels last
hebber blijkt eener regeering, die in eigen land de
Katholieken zwaar vervolgt en zelfs haar eigen
nazi-aanhangers in den waan laat, dat Franco de
Katholieken in Spanje gelijk gezind is als Hitler
en Rosenberg het hen in Duitschland zijn.
DE MANDATEN-COMMISSIE VAN DEN
VOLKENbond vergadert op dit oogenblik ? over het
Engelsche voorstel tot deeling van Palestina.
In zekeren zin is ook dit probleem een uitvloeisel
van den strijd, die Mussolini op dit bogenblik met het
Britsche Empire aanbindt om de macht in de Oude
Wereldzee. Des Duces eerzucht gaat uit naar een
herstel van het Romeinsche Imperium met de oude
Romeinsche provincie Airica c.t Syiia. Afncaiso.2
Zuidelijke oever, inclusief Egypte, Syria de Ooste
lijke oever, het tegenwoordige Syriëmet Palestina.
Vandaar de bescherming" van den Islam. Het is
overigens niet enkel Italiëgeweest, dat de verbeel
dingskracht en haatgevoelens der Arabieren heeft
opgezweept. Allerlei invloeden zijn daar aan het
werk geweest, invloeden van buiten af en psycho
logische en politieke invloeden in het land zelf.
Engeland heeft nu de zure vruchten geplukt van
een lange periode van weifelmoedigheid. Intusschen
is het verdeelingsplan nog een duidelijke uiting van
deze politiek van wijken en weifelen. Dit is geen
kunst" maar ook geen oplossing, al is het nog zoo
begrijpelijk, dat de machthebbers van het Britsche
Ministerie van Koloniën de hoop koesteren op deze
manier geit en kool te kunnen sparen, althans
hoopten, zich nu niet de volslagen vijandschap van
de Arabische wereld op den hals te halen. Deze rede
neering sluit aan bij de
politiek-van-zoo-lang-mogelijk-toegeven, die het Foreign Office de laatste jaren
zoo meesterlijk (volgens anderen: zoo desastreus)
bedrijft. Maar het is uitgelekt dat het India Office
(het gouvernement yan Britsch-Indiëvalt niet onder
Koloniën") er anders over denkt. Daar kent men
zijn Mohammedaansche Pappenheimers ! Ook in het
Parlement, waar het' verdeelirigsplan nog even voor
het reces ter, sprake kwam, mochten de Engelsche
plannen geen grooten bijval oogsten.
Veel zal er in deze zaak dus van Genève afhangen.
Daar laat men zich niet intimideeren door den
PAG. 3 DE GROENE No.3MQ
Britschen minister van Koloniën Ormsby Gore, die
daar dezer dagen de zaak kwam uiteenzetten en het
voorstelde alsof er alleen nog maar gesproken kon
worden over de modaliteiten hoe, en niet over het
principe of er door een verdeelingsplan een eind aan
de bestaande Arabisch-Joodsche moeilijkheden ge
maakt kon worden. De Mandatencommissie die
den Volkenbondsraad een advies moet geven
wil de zaak zelfstandig onderzoeken en ook andere
plannen om de recente tegenstellingen op te lossen
(b.v. door een federatie) onder het oog zien.
Zij zal daarbij in de allereerste plaats rekening
houden met de rechtmatige wenschen der Joden.
Bij sommige Joden staat voorop dat in deze jaren
emigratie moet kunnen plaats vinden. Dus dan
maar verdeeling, zeggen zij. Inzooverre loopt hun
redeneering met die van het Engelsche ministerie
van Koloniën parallel, dat zij voor een
oogenblikkelijk zeer een halve oplossing zoeken, omdat zij
weten een volkomen oplossing niet te kunnen vin
den. Maar halve oplossingen helpen niet. In de
wereld-politiek is Groot-Brittaniëbezig dat duchtig
te ondervinden; in deze betrekkelijk kleine zaak zal
het dat ook merken. Hoe intusschen de bij deze
Palestina-plannen betrokken Joden, althans in
meerderheid, over het verdeelings-voorstel denken,
zal deze week in Zürich het Zionisten-Congres,
duidelijk genoeg uitwijzen. Vindt het daar onder
geen enkele voorwaarde instemming, dan zal de
mandaten-commissie te Genève den Raad nooit
aanraden het Engelsche voorstel over te nemen,
DE OORLOG IN NOORD-CHINA, DIB ZICH NOG
hoofdzakelijk tot schermutselingen en
vliegtuigaanvallen beperkt, wordt, in vormen die elders
in dit nummer nader worden beschreven, ook hoofd
zakelijk op diplomatiek terrein gevoerd. China kon
digt aan dat het niets meer voelt voor onderhande
len, hoewel het vermoedelijk zielsblij zou zijn met
een redelijk compromis. Japan doet weten dat het
geen vreemde inmenging zal dulden in het conflict,
hoewel het weinig te dulden" zal hebben wanneer
het zoover mocht komen. Ondertusschen laat het
door Wit-Russische huurlingen een Russisch con
sulaat leeghalen en antwoordt op het protest der
Sowjets, dat het van niets weet en zich ook niet
wenscht te bemoeien met onderlinge ruzies van
witte en roode Russen. Ondertusschen worden steeds
hooger lasten op de ruggen der arme Japanners ge
laden door de regeering, die angstig de evoluties der
militairen in China volgt, maar toch ook niet een
eind kan maken of durft te maken aan dit optreden.
Het schijnt dat de Duitsche bondgenoot" ook
al het mogelijke doet om Japan te remmen. Het
vreest te zeer voor verzwakking van deze bruikbare
boeman en voelt zichzelf niet-klaar, hoewel nu elke
maand zijn voorsprong in oorlogsmateriaal in ver
gelijking tot zijn naaste buren begint af te nemen.
TOCH IS VOOR ONS EIGEN LAND DE TOESTAND
nog allerminst zoo, dat wij in defensie-politiek
op onze lauweren kunnen gaan rusten. De geruch
ten nemen in waarschijnlijkheid toe dat de regeering
zal voorstellen ons jaarlijksch contingent tot
32.000 man te verhoogen, waardoor vrijloten geheel
en vrijstelling wegens broederdienst grootendeels
zou komen te vervallen. Ook zou de diensttijd ver
lengd worden tot elf maanden, wat. rijkelijk lang
schijnt. De huidige opleidingstijd is wel zér kort,
maar heeft dan ook het voordeel van zeer intense
oefening zonder demoraliseerende tijdsverspilling.
Werkelijke veiligheid kan er voor ons land,
zooals voor vrywel alle landen, echter alleen
in internationale rechtsordening liggen. Daarin
zal natuurlijk ook steeds een politioneel-militair
element blijven, maar arbeid van juristen is daar
voor ook immer noodig. Zoo kunnen wij ons ver
heugen over de jaarlijksche zomercolleges van het
Vredespaleis en het bericht, dat ons land met een
nieuw instituut voor vergelijkend recht zal worden
verrijkt, als gevolg van een besluit door het dezer
dagen in Den Haag gehouden congres voor inter
nationaal vergelijkend recht genomen.
Vraagt protpcetoi MR
Ing. HAUSBBAND,
BUtieoia, Btmummarw.
17 batichiiging aldaar of
gar. Ro«gi«M. Uuiou»
A T/DO. hau sc ar
F AANHANG-WOONWAGEN ook te huur/
VirkrlJibwr In dtn boakhandal.
v
l
l
b*.
~ ...<-*,,....*.