meer noodzakelijk over de lijnen van de Nederland en den Lloyd. De luchtvaart voorziet mee in het passagiersverkeer. En er zijn buitcnlandsche maat schappijen, die den reizigers gelegenheid geven zich te Singapore over te schepen naar Batavia. Hiervan wordt wel gebruik gemaakt. Tusschen de beide Nederlandsche reederijen bestaat samenwerking, waardoor de tarieven gelijk zijn, maar dit sluit de concurrentie geenszins uit. Ja, een van mijn mededirecteuren is lid van den raad van bestuur van de K.L.M De toekomst van het lucht verkeer kan ik niet beoordeelen. Het hangt er veel van af of het publiek air minded zal worden. Wij doen inmiddels alles om de snelheid te bevorderen. Wannér we een nieuw schip bestellen? Als we het noodig hebben, meenen er geld mee te kunnen verdienen en weten, dat we het kunnen betalen. Zooals nu het geval is, ook bij de sterk gestegen prijzen in den scheepsbouw. De levensduur van een passagiersschip schatten we op twintig jaar. Dan is het nog niet op, maar meest voldoet het dan niet meer volkomen aan de veranderde eischen, al worden de schepen steeds gemoderniseerd. De bouwprijs van ons nieuwe schip is 12 millioen gulden, die wij geheel uit eigen middelen kunnen voldoen. Ja, er is wél hard gewerkt moeten worden, om dit zoo direct na de crisis te kunnen bereiken. De ontwerpteekeningen ervoor en het dikke boek, waar iedere kleerenhaak in wordt aangegeven, waren het resultaat van ruim twee jaar studie. Want wij hebben dit schip in alle details ontworpen. En het is een nieuw, veel sneller type, met allerlei moderne faciliteiten voor de passagiers, vooral ook wat de ventilatie betreft. Dan gaat er heel wat tijd mee heen vóór we weten wat de meest economische oplossing is. Onze maatschappij geeft voor het bouwen de voorkeur aan Nederlandsche werven en de meeste passagiersschepen zijn de laatste jaren dan ook in ons land van stapel geloopen. Kort na den oorlog waren de prijzen hier helaas te hoog, en toen zijn we in Frankrijk terecht moeten komen. Maar we bouwen veel en graag bij de Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij in Amsterdam, waar we onlangs ook het nieuwe schip besteld hebben. De voornaamste factoren, snelheid en ruimte voor de passagiers, kosten enorm veel geld, evenals de accommodatie. Ook voor de veiligheid stellen wij de hoogste eischen. DE opleiding voor de zeevaart? Zeeman ben je, of je bent't niet. Heb je de neiging in het bloed, dan word je 't geleidelijk. Onzelichtmatrozen komen deels van het opleidingsschip Pollux, maar ook veel van de eilanden en de kust. Zij kunnen het brengen tot bootsman. De officieren worden op de zeevaart scholen opgeleid, en de studie is veel moeilijker geWorden door de nieuwe navigatie-hulpmiddelen. Verantwoordelijk voor het nemen van een besluit betreffende de vaart is alleen de gezagvoerder, die dus jaren lang alle rangen heeft doorloopen. Neen, wij verlangen niet, dat hij ook een society-man is. Maar wel moet hij zorgen, dat de passagiers tevreden onze schepen verlaten, door hun verblijf aan boord zoo aangenaam mogelijk te maken. Dit maakt het leven van de kapiteins zeer druk. Maar stellig zijn de menschen op onze schepen nog altijd even goede zeelui als vroeger. Ik ben trotsch op ons korps. En wat de toekomst voor Hollandsche jongens in de zeevaart betreft ? Er zal altijd wel gevaren moeten worden. Al is de gelegenheid den eenen tijd beter dan de andere. Dit is door alle eeuwen heen wel zoo geweest. Maar nu is de pro motie weer veel beter geworden. De proviandeering van een passagiersschip, als bij voorbeeld de Van Oldenbarnevelt", is meer dan een trein van de grootste as-belasting kan aanvoeren. Alleen 120.000 eieren. En hoe gecompliceerd de moderne installatie is: er ligt meer dan honderd kilometer pijpleiding en nog eens evenveel electrische leidingen in.... Een vliegtuigbouwer zei mij: ieder koopvaardijschip is in oorlogstijd van grooter waarde dan een vliegtuig. Zeer zeker, voor den aanvoer van levens middelen en munitie. Maar of wij hierom be lang bij oorlog hebben? Gedurende den wereld oorlog heeft men gemeend, dat hiervan een groote voorspoed voor de reederijen het gevolg zou zijn. Daarna is bewezen hoe rampzalig die gevolgen voor de scheepvaart geweest zijn. Inderdaad was de welvaart, die het vervoer voor de ontredderde wereld aanvankelijk meebracht, een waan, waarin zoo veel reeders zich overbouwd hebben. En de nadeelen van een verarmde wereld hebben de voordeelen ontstellend en eindeloos lang overtroffen. Wat er, als ons land in een oorlog betrokken mocht worden, met onze schepen gebeuren zal ? De Scheperivorderingswet is buiten werking. Wij varen in volle vrijheid. En ik geloof, dat de passagiers op onze Nederlandsche schepen graag varen. Bij iedere afvaart blijkt van groote belangstelling. Zoowel hier, als in Indiëstaan er dan duizenden langs de kaden als het tenminste geen slecht weer is...." van JL v ALBERT HELMAN HETE, dorre hoogv'akte van Aragon. In de late zomer, wanneer de boeren de oogst binnenhalen, schuilt er somtijds onder de fris-gesneden graanschoven een giftig klein dier, welks aanblik jong en oud in ontzetting brengt. Het is een zwarte spin met harige poten en een vreemde tekening op zijn rug, die veel weg heeft van een gitaar. Dat is de beruchte tarantula". Hindert men hem niet, dan is het feitelijk een zeer vreedzaam ondier. Maar komt men hem te na, of trapt men per ongeluk op een van zijn poten, dan bijt hij onmiddellijk en meestal precies beneden de enkel. En daar men in Aragon op het land steeds alpargatas", sandalen van linnen en touwzolen draagt, komt de beet meestal goed aan, en gebeurt het vaak dat daarna het ongelukkige slachtoffer bewusteloos neervalt. Volgens de traditie van de hoogvlakte wordt de gewonde dan zo snel mogelijk naar huis gedragen, en daar komen dan onmiddellijk alle jongelieden van het dorp bij elkaar om de dans van de giftige spin uit te voeren. De gitaren worden gestemd, de dansgroepen (?rondallas") gevormd. En nu worden de beroemde Jotas aragonesas", liederen, dansen en muziek tot n kunst verenigd, met hun uiterst levendig ritme en hun boeiende bewegingen uitgevoerd gedurende een gans etmaal. Dat is juist de zaak. Vierentwintig uur lang mag de dans niet onderbroken worden, op gevaar af dat anders de gebetene die daar in de nabijheid ligt, succombeert. Zodra de ene dansgroep moe is, neemt een andere zijn plaats in, en hoe vrolijker de danspartij, des te beter voor den patiënt. Zachtjes snikkend staat de getroffen familie daarbij, en verzorgt zo goed mogelijk denman of de vrouw die naar het heet in doodsgevaar verkeert. Tenslotte, wanneer de oorts begint te wijken, valt de patiënt meestal ondanks alle lawaai in een diepe slaap. Maar tot het eind van de vierentwintig uur blijft de krachtige muziek van de rondallas doorspelen, terwijl heel het dorp zich verblijdt over het gelukkige nieuws dat de getroffene in slaap is gevallen. Lan is het nog maar een kwestie van tijd dat hij het bed verlaten kan, en terug kan keren; op het veld. De beter ingelichte" lezer mag hierover lachen, juist zoals de schrijver dezes deed, toen hij dit ver haal hoorde van een paar eenvoudige boeren in het stadje Fiaga. Maar de boeren zelf reageerden daar heel zakelijk op, door na enige ogenblikken terug te komen met een jongeman, Antonio genaamd en negentien jaar oud, die bevestigde dat hij in de zomer van '34 door een tarantula gebeten was. Uitvoerig vertelde hij, hoe in minder dan een uur zijn gehele been was opgezwollen, en de pijn zich door zijn ganse lichaam begon te verspreiden, terwijl hij overdekt werd met zwarte vlekken> en de infectie tot aan zijn mond bemerkbaar was. Hij werd daarop naar zijn huis gebracht, en de ron dallas begonnen hun werk gedurende de voorge schreven vierentwintig uur. Geleidelijk aan namen de pijnen en de koorts af, en Antonio viel in slaap. Het is waar dat hij hierna nog tien dagen in bed moest blijven onder dokters behandeling, maar dat was, zo zei hij, tengevolge van zijn grote zwakte, die weer te wijten was aan mucho trabajo y poco corner" (veel werk en weinig eten). Bij verdere navraag bleek, dat het meerdere malen was voorgekomen, dat de slachtoffers van de taran tula werden behandeld door den dorpsdokter, zonder dat men de hulp van de rondallas te baat nam. In al die gevallen stierven de patiënten onherroepelijk. De vrouw van het huis Cuello" was een recent voorbeeld daarvan. En omgekeerd stierf geen enkele patiënt die bijtijds werd bijgestaan dóór middel van zang, dans en muziek. Ik heb mijzelf verdere onderzoekingen maar bespaard, blij dat ik tenminste de beschikking over n bewijsstuk kreegj namelijk de tekst van een tarantula-lied, dat bij de genezings-dans onder vele anderen door de rondallas gezongen wordt, en dat bestaat uit de bekende om egelmatige verzen" die kenmerkend zijn voor de spaanse volkspoëzie. De zo trouw mogelijke vertaling ervan luidt als volgt: PAG. |6 DE GROENE No. 3151 ,,De tarantula is een heel kwaad beest, voor steen noch stok is hij bevreesd. Zijn steken geven koorts en pijn, het is een beest vol van venijn. Ay, moeder, 'k ben er naar aan toe, zweet van de koorts en voel me moe, en heel mijn lichaam voel ik vol van steken. Ay, het maakt me dol. Vervloekt de spin, de moordenaar, die op zijn rug draagt een gitaar. Omdat ik hem niet heb gezien, ben 'k uitgedroogd als een sardien." Dit uitgedroogd zijn als een sardien, «Js een van die harde zoute, haast oneetbare sardines waar de. armste bevolking van Spanje haar maal mee doet, is een wonderbare karakteristiek van het koortsgevoel tengevolge van de beet. Wie ooit zo'n sardien gegeten heeft, weet rraar al te goed hoezeer zijn mond verdroogt en zijn" lippen schraal worden. Ik geef dit als een bewijs van de verbazing wekkende plastiek der spaanse volkspoëzie. Fraga is een ongelukkig stadje waar men alles eerder verwachten zou, dan iets dergelijks. Maar zoo is het schier overal m Spanje. Aan de gewoonte van de tarantula-dans zou men allerlei geleerde beschouwingen kunnen vast knopen. Rondom de Middellandse zee zijn dergelijke gebruiken van oudsher in zwang geweest. Reeds Homerus vertelt ervan, en deelt zelfs mee dat men het bloed van gewonde krijgers met fl itmuziek stelpte. En wat het dansen betreft, men denkt onwillekeurig aan de dansen van menigen indiaansen medicijnman rondom de zieke die in zijn hangmat ligt te kreunen. Ook daar houdt de dans niet op, voordat er, ogenschijnlijk tenminste, jnige verbetering is opgetreden. Men zou in Aragon dan ook kunnen denken aan de restanten van een oude, magische geneeswijze. Er moeten zeker nog oudere liederen bestaan, en het gebruik van gitaren ter bezwering van de beet van het dier dat een gitaar" op zijn rug draagt, duidt onmiskenbaar op de overal in zwang zijnde sympathische" of rela tivistische" geneeswijze. Maar er is nog iets anders. Ook in Italiëkomt de tarantola" voor. En het volksgeloof zegt daar (vooral op Sicilië) dat degene die door het ondier gebeten wordt, een aanval van danswoede krijgt, en moet blijven dansen tot hij erbij neervalt. Daar veroorzaakt de beet dus een soort van SintVitusdans. Men beweert voorts dat als tegenmiddel de bekende Tarantella", een dans in 3/8 maat moet worden uitgevoerd, en dat ook daarbij alles aankomt op de snelheid en het uithoudingsvermogen. In Italiëheeft het tarantulisme" een oude geschiedenis. Reeds in de i6de en xyde eeuw werden de epidemieën Van hysterische danswoede, die geheel het schiereiland teisterden, toegeschreven aan de overgrote vrees voor, of de zogenaamde gevolgen van de tarantula-beet. Wat steekt daar alles achter? De spin is een van de merkwaardigste dieren in de mythologie van vele, en zeer uiteenlopende volkeren. De halve mythologie van West-Afrika wordt door de spin beheerst. Maar hij heeft zijn rijk ook rondom de Middellandse zee, in Grieken land, Italië, Spanje, Noord-Afrika. In het aragonese stadje Fraga is nog altijd een deel van de cultus, aan hem gewijd, blijven voortbestaan. LICHT-WEE De particuliere electriciteits~ maatschappij of waar een Hollander aan denken moet MEUBELS en ander huisraad waren mijn nieuwe woning in quartier Montparnasse binnen gedragen. Zooals gebruikelijk en nood zakelijk voor iederen nieuwen bewoner van een Parijsch appartement, ging ik naar de C.P.D., de particuliere Com pagnie Parisien d'Electricité", om me bij dit instituut te laten inschrijven en aansluiten. Na drie dagen wachten, schrijven en telefoneeren kwam einde lijk de C.P.D.man, maar sloot me niet aan , constateerde integen deel met een even beminnelijk be doelde als irritante grijns een ernstige perte", op z'n Hollandsch kort sluiting". Gedurende enkele dagen had ik me bij kaarslicht moeten uitkleeden en had heele avonden in de Dome" met inte ressant doende artisten moeten praten over hun onbegrepen grootheid, omdat bij me thuis het licht niet brandde. Ik was dus ongeduldig, hetgeen, zooals ik later begreep, een reden was, waarom mijn electrische leiding chronische ziek teverschijnselen ging vertoonen. Ik be raadslaagde met m'n conciërge, een andere machtige Parijsche instelling. Ik wist dat het zoeken naar een kort sluiting een langdurige en kostbare geschiedenis zou worden. De conciërge glimlachte zoetig en bracht me vrien delijk aan het verstand, dat ik, van het oogenblik af dat ik de flat gehuurd had, zelf voor de reparaties had te zorgen en de daaraan verbonden on kosten moest betalen, ofschoon en dit wilde hij gaarne toegeven het defect al voor mijn komst bestond. Het was, volgens hem, moedwillig door de vorige bewoners bij het verlaten van het huis teweeggebracht. Wat een mentaliteit, n'est-ce pas, monsieur?" ,Ja zeker, om me zoo'n flat te ver huren." Ik zat steeds zonder licht en zon op wjraak. Zou ik een proces tegen mijn huisbaas beginnen om hem te nopen dz reparatie te laten doen en te bein P a r i j s talen? Geen proces", raadde men mij aan, een buitenlander heeft weinig kans om het te winnen." Ik liet me adressen van naburige electriciens geven en stapte er heen. De een zei: morgen"; de volgende was eerlijker en zei: misschien morgen". Ten slotte vond ik een electricien, die meteen met me meeging, wat me te meer verwonderde, omdat z'n uiterlijk me weinig hoop had gegeven. Na een half uurtje mijn leiding be keken te hebben, pakte hij zijn boeltje bijeen en zei lusteloos: Tot morgen." Maar hij kwam niet terug. Aan den conciërge vroeg ik toen het adres van de particuliere maatschappij, die de leiding had aangelegd en belde dat op. Als die de perte" niet kon of wilde vinden, wie dan wel? Den volgenden middag om vier uur kwam de man, snuffelde zoolang rond tot hij merkte, dat het etenstijd was, sneed toen lustig een leiding door en verklaarde het euvel hersteld. Helaas had later de C.P.D.-man een andere meening en liet me, mijn smeekbeden ten spijt, in het donker zitten. Dit her haalde zich eenige keeren en ik kreeg afwisselend bezoek van een electricien, die tegen etenstijd de kortsluiting" vond en een C.P.D.-man, die de leiding afkeurde. Tot ik hulp kreeg van een Franschen vriend, die er voor zorgde aanwezig te zijn bij het eerst volgende bezoek van den C.P.D.man. Hij ontving den man met den hoffelijksten Franschen glimlach en de woorden: De leiding is in perfecten staat." Daarbij haalde hij os tentatief een tienfrancstuk uit zijn beurs en speelde er nonchalant mee. Verder werd er over de studentenrelletjes in het quartier Latin gesproken, waarbij de C.P.D.-man in diens politieke mee ning volstrekt gelijk kreeg en werd er nog even gescholden op de corrupte buitenlanders. Het licht ging aan, de tien francs veranderden van eigenaar en de C.P.D.-man verdween in de bistro aan den overkant van de straat om er zijn apéritif te nemen. Geef mij dan maar onze vaderlandsche gemeente-bedrijven, dacht ik. J. LE FEBVRE J R. Praatjes en gedachten M ORGEN ga ik over. Maar het was een heel werk. En wat er bij zoo'n verhuizing nog vopr oude dingen voor den dag komen. Foto's met een neefje als baby pp een vachtje, die, nu een politiek getinte boksschool heeft, waarom ik hem niet meer wil kennen, hoewel hij volgens het kiekje altijd al iets loerends in zijn blik heeft gehad. En je vindt dingen, die je voor duur geld gekocht had, en die je eigenlijk nooit gebruikt hebt: een electrische koffiekan, een boek over uitvindingen, een steenen scheerapparaat. Zoo is de mensch en bij een verhuizing leert hij zich zelf eerst kennen. En toch doet het je goed. Een nieuwe omgeving maakt je van binnen ook weer een beetje nieuw en ik heb wel eens gedacht, dat dat een van de redenen is, dat dames zoo graag nieuwe kleeren en nieuwe kapsels laten maken, hoewel het daarmee nu wel eens een beetje overdreven is, zooals ook al blijkt uit het internationale kappersconcours, waardoor je bij ons in de zaak, als er veel buitenlandsche haarkunstenaars waren, wel eens de geur van een kapperswinkel kreeg, en een aantal hoofden met haar, dat het wel De Kring leek, zooals hij vroe ger was, met de echte artisten met de kunstenaarslokken, en wat zijn de tijden, als je dat nagaat, achteruit gegaan, dat nu vrijwel nog alleen de namaakartisten iets aan begroeiing doen. Die kappers weten het wel; niet om het een of ander, maar als je ziet, wat voor een modellen ze uit het buiten land meegebracht hebberrr dan denk ik bij me zelf wel eens, of ik nu toch wel het goede beroep gekozen heb. Maar ja, bij ons in de zaak kan je ze ook zien, in alle kleuren, met haargolven als goed geserveerde puree uit den oven. En nu loopen ook de mannen al zoo, zoodat je je afvraagt, hoe dat nu moet met onzen roep vari nuchtere, stugge Noorderlingen. Maar ja, mis schien is het maar een bevlieging, net als het schaken, dat er eigenlijk veel mee gemeen heeft, lang zitten en hersenwerk. ZE moesten meer zulke congressen organiseeren. Het zou het vreem delingenverkeer weer vergrooten, die, naar ik van den Heer Nikerk hoorde, hier dit jaar een slordige drie millioen hebben laten vallen, waarvan Kist, dat kon ik hem verzekeren, nog geen dubbeltje in zijn zak heeft gestoken, hoewel hij met de talen nog best zijn mondje doen kan. En daarom is het om dat vreemdelingenverkeer zoo goed, dat Amsterdam, als echte stad, er nu werkelijk een nachtclub bij heeft, die het in het mondaine en het nette zoekt, wat weer eens een afwisseling is, omdat wij er al een hebben, die het niet in het nette zoekt, en een, die het niet in het mondaine zoekt; en ze hebben me al verteld, wat wel niet waar zal geweest zijn, dat er op den openingsavond al twee ministers waren, en dat het zoo netjes was, dat geen van de twee ook maar iets te veel binnen kreeg, en zoo mondain, dat niemand van de anderen er iets van heeft laten merken. En ik zou er best eens willen kijken, hoewel tot vier uur te werken niets voor mij is, maar al was het alleen maar, orn bij ons in de zaak te kunnen zeggen: maar bent u er dan nog niet geweest, meneer?" Morgen ga ik over en ik ben er zenuwachtig van. Want je weet toch nooit, of die steenen hondjes de ver huizing kunnen doorstaan, vooral omdat die eene al eens gelijmd is; en ik heb zorgen voor mijn krans, die ik kreeg voor de hoofdrol in De graaf van Belford", die ik in 1928 speelde in Bellevue voor onze vereeniging, met een lint Hulde aan Kist, het trouwe Vereenigingslid" in twee kleuren met goud. En ik zeg tegen den Heer Defresne, of hij daar nu met verhuizen ook zoo'n last mee had, maar hij antwoordde niet, en ik wist al, dat de fooi huilen werd. HAUSCAR-kampMrwanns, In verfchillende uitvoering, srjn NU voordNllf l Bovendien gratis wlnterauillng. Vraagt«ui. naJaanprHslHit aan: ING. H A 8 B R A N D. BLARICUM. BesIehUglng: garage Roeglest - Blancum ?uiiniuiufuiiiimi iiMHUiiiiniHiniiiiiiiuuiiiiuiuuiiin miiiiiiiiiniiiiititiiiiiiuuiiiuitiiiiiiiiiiiiii IIIIIIIIHItllllMlltlllllllllllUIIIIIIIIII uii,innir CHARIVARIA Verrassende mededeelingen ,,De heer Bakhuys verzocht ons, enkele uren voor zijn vertrek naar Frankrijk, te willen mededcelen dal hij ons land niet verlaat na volledig te hebben voldaan aan zijn linantieele Verplichtingen," (Tel.) ,,De gestolen schilderij van Cranach is teruggevonden in het postkantoor te Leipzig in opgewonden, maar overigens onbeschadigden toestand." (N.R.C.) Paindeluxe-brood ..Klassiek is het postkantoor te Zaandam dat na gereedkoming wegens bouwvalligheid weer moest worden afgebroken en geheel nieuw her bouwd." (DéIng.) ,.Hij had verscheidene vrienden, onder wie Prof. Baudet, mr. Oskam en anderen." (Tel-) je niet voorspellen. Die moet je herdenken. Onze classici , ,Het deelnemen van deze partijen aan de regeering is de casus belli van den strijd." (U.D.) ..Zeemans-dillcma." (Haagschc C.) verbruikt voor de volk- honderd procent aan mogelijkheden." (X.R.C.) Nog zoo'n voorzichtige ,,Wij wagen ons niet aan toekomst voorspellingen,' ' (\. K.C.) Het geval ,,Hieruit valt' af te. leiden dat ])uitschland ertoe bereid is." (HM.) ', ,Uit dit alles valt een moraal te trekken." (H.P.) ,,Dat valt inderdaad niet te be reiken zonder inspanning." (Vnjh.) De onmogelijkheden ,,Xij toont ons dat in een scala van /i-er gevarieerde mogelijkheden." (X.K.C.) ,,Ik treed eruit om mijn mogelijk heden om in het algemeen belang te handelen te vergrooten." ( Tel .) ..Indien onmogelijkheden het pelgrimeercn niet in den weg staan, noodigt het Comitéu uit." (N.H.C.) Gehoorzaamheid is een plicht, die nooit berouwt," schrijft het Hbl. in de wëkelijksche rubriek Woorden van Wijsheid". Deze spreuk is niet ingezonden door mr. Pont of een zijner lotgenooten. De volle honderd procent 100% , .Menschen die voor de ivolle hon derd procent echt zijn, komen niet \wf."'(Hbl.) ,,Mcn kan een overtuigde feministe /.ijn en toch voor 100% vrouw." Nogmaals van toekomstvoor spellingen onthoud ik mij, zoo be sloot ir. Otten." (Tel.) Terecht. Beperk je voorspellingen tot het verleden. De toekomst moet Soep De politie zal eenigszins soepel op treden." (N.R.C.) ,,Hie»toe zijn soepel werkende han delsorganisaties noodig." (Gr.) ' Machtig en soepel draaide de nieu we wereldrecordhouder." (Tel.) , ,,Dit is niet voor 1 00% komen vast te staan." (Tel.) ,, De waarheid is juist 100% anders". De volle honderd procent 100% onmogelijkheden ,,Klk uur, elke minuut, elk oogen blik van haar leven diende te worden Onze adverteerende humoristen ,,Mej. Smit vraagt voor haar hui>houdster een betrekking bij een'heer of klein gezin, goed kunnende, koken.'' (X.K.C.) ..Huwelijk. Ongehuwde Dame, niet onbemiddeld, wenscht kennismaking met beslist net Heer," (HM.) Correspondentie B. te D. Ik lees in de Telegraaf van een groote ravage, van Hubcrmann's blessures en van interesse. Is ver woesting, verwonding, belangstelling niet goed genoeg? Antw. Voor de Telegraaf niet. Die is niet erg gebrand op goed Hollandsch. Vooral interesse is welkom. Want het is Duitsch en slecht Duitsch of liever in 't geheel geen Duitsch maar Latijn en ver keerd gebruikt Latijn. Interesse is een infinitief, beteekenende van be lang zijn. Hij heeft er interesse voor beteeként dus hij heeft er van belang zijn vopr. UI PAG. 17 DE GROENE No. 3151 II