rouwen en vrouwenleven UITERLIJKHEDEN" nARISIENNES, die zoo juist den leerplichtigen leef, ij d bereikt hebben, plegen ook lij feestelijke gelegenhe den sekere modicuse cis:hen aan haar kleed ing te stellen. Hce mjdern haar moeders ook mogen sijn, haar keuze valt haast aliijd op een gesnuckte jurk. Talloos zijn ook de variaties waarin deze gemaakt worden, hier wordt het effect bereikt door met twee kleuren bhiiW garen rose f la nel in te rimpelen en scber te borduren. DewittetoutoiCszijn daar entegen meer aan modeonderheiig en behooren kennelijk tot de collectie N.ël 1937. QficoL tne i oer mannen MAG dat ? Gaat dat? Kun je in een Vrouwenpagina over Mannen (met een hoofdletter) schrijven ? Ik hoop het zoo vurig, al was het alleen maar om aan te toonen hoe grootmenschelijk, hoe nobel wij vrouwen zijn. Overigens, noblesse is een prachtige eigenschap, een gezellige is het niet. Ik heb een vrouw gekend, een char mante, wat je zoo noemt vlotte" vrouw, die dol op den reuk van sigaren was omdat het zoo'n sfeer" gaf. Ze is tweemaal gescheiden en drie maal ge trouwd, hetgeen me niets verwondert, gezien het aantal sigarenmerken dat er bestaat. Maar die vrouw begrijp ik. Natuurlijk niet vanwege al die schei dingen en huwelijken, maar vanwege de sfeer waar ze het over had. Een man héft sfeer. Ga eens naar een of andere bijeenkomst van vrouwen. Nee, ik bedoel niet het soort vrouwen met toetjes in hun hals en japonnen met ,G. J. Werumetis Buning-Ensinïc x 4. een los kraagje, (zoo makkelijk in de wasch) en schoenen met platte hakken omdat dat zoo gezond is. Ik bedoel vrouwen, wezens die het noodig vinden minstens eens in de veertien dagen naar een kapper te gaan, die een onpractische japon met liefde dragen omdat ze er jong in uitzien en achter in de maand zonder de minste gewe tenswroeging met een taxi thuis ko men.... vrouwen zooals die van die sigaren. En nu die bijeenkomsten. De indruk die ik daarvan gekregen heb is iets kils, iets ongezelligs, iets.... krampacht igs. Er kunnen ontzettend rake, ontzettend wijze, ongeloofelijk ver standige dingen gezegd worden; het kille en ongezellige blijft. Laat nu in die bijeenkomst een man los. Hij hoeft heelemaal niet erg intellectueel of erg flink te zijn ; ik bedoel zoo maar een gewone man. Een wezen dat 's mor gens bij het ontbijt zuur kijkt en geen woord zegt, dikwijls onmogelijk onre delijk is, soms de deur hard achter zich dicht kwakt, op zijn kantoor de typiste (als ze leelijk is) uitfoetert,,... enfin, een man. Misschien heb ik het mis en zeer zeker zal het mij kwalijk worden genomen, maar op zulke oogenblikken heb ik meerdere malen een zekere op leving meenen te bespeuren, een soort milde ontspanning. De vrouwen keken allemaal een beetje minder flink, een beetje minder zpker van zichzelf en een beetje meer zooals ze werkelijk waren. fNNGETWIJFELD is dit psycholoV«X gisch makkelijk te verklaren; even makkelijk als het feit dat ook dit mij zeer kwalijk zal worden genomen. Ik heb het-er graag voor over. Want ik vind een man zoo kwaad nog niet. Als hij niet in het nauw zit weet je bij een man veel eerder waar je aan toe bent dan bij een vrouw. Denk je b.v. in dat je met den moed en doodsver achting, daartoe noodzakelijk en tegen den raad van je oudste dochter in, een van die wonderlijke fantasieën op je hoofd zet die men tegenwoordig hoed durft te noemen. Vraag een vrouw, (liefst je vriendin) hoe hij je staat.. Tien tegen een dat ze zegt: Gaat wel. Je moet er eerst aan wennen hè." Waar blijft je houvast? Vraag het een man. Monsterlijk", zal hij rustig en zonder een oogenblik aarzelen antwoorden. En je kwakt het ding in een hoek, zet je oude vilten flaphoed van verleden jaar op n hebt je zelfvertrouwen terug. Een man heeft een soort kinderlijke eerlijkheid. Kinderlijke vrouwen be staan niet, wel domme. Een man laat je rustig uitspreken, een vrouw nooit. Een man zegt van een vrouw die er gevaarlijk aardig uitziet: Ja, ze is knap," Punt, Een vrouw zegt: Ze is wel knap, maar.... haar neus is te lang, of haar voeten zijn te groot, of ze weet zich niet goed te icleeden." Een vrouw verliest zich altijd in details. EEN man kan een half uur zwij gend bij je zitten en het blijft ge zellig. Een vrouw zwijgt- alleen als ze zich nameloos verveelt of stierlijk het land heeft. En zoo zou ik door kunnen gaan, wat ik niet doe. Want ten slotte heeft mijn werkster gelijk. Ze is het met mij eens dat een man gezellig is, maar als ze mij heel lang en heel veel van haar man verteld heeft, haalt ze altijd een paar maal duidelijk hoor baar haar neus op en eindigt onver anderlijk met: Och mevrouw, wat wil u; 't is maar een man." Nooit te voren heb ik zóó goed de oneindig-diepe beteekenis van het woordje maar" begrepen. Ik heb me er dikwijls aan vastgeklampt, (mét het geen mijn werkster er achter zei), het dikwijls met moederlijke goedertieren heid herhaald óf zuchtend, óf wit van woede door opeen geklemde tanden gesist (dat kan als je goed woedend bent). Geholpen heeft het mij nog niet. Het doet er niet toe. Als ik nu maar heb aangetoond hoe breed, hoe ruim, hoe ontzettend nobel wij vrouwen zijn. HET ANTWOORD OP n November heeft mevrouw van Holthoon-Rambonnet voor de A.V.R.O. eenvoudig en duidelijk gesproken over de betee kenis van dezen wapensttlstandsdag voor de vrouwen, toen en nu. Tóén een dag van herademing, bang nog en be droefd over de ellende die was geweest, maar toch als een scheur in een troos teloos grauw wolkendek, een nieuw perspectief openend van licht en van betere tijden. En nu? Ons geloof in een toekomst, waarin onze kinderen veilig en vrij kunnen opgroeien, is verloren. Verloren is ook het directe gevoel v.oor de verschrik kingen van den oorlog, die ons toen allen deed zeggen: Dat nooit meer". Wat blijft er over? Een >handjevol illusies, vrijwel kapot geslagen door politieke kleinzieligheid, maatschappelijke tegenstellingen, kort zichtigheid en sleur, door een geeste lijke traagheid, die sterker is gebleken dan de geestdrift voor het nieuwe, de werkelijke gemeenschap der menschen. Daarnaast een vage angst voor de nieuwe verschrikkingen van den krijg, een angst, die moordender wordt naar mate men haar niet onder oogen wil zien, die vergroot wordt door eiken maatregel ter geruststelling van de burgerbevolking", die aan onzegbaar heid wint door alles wat de censuur uit de pers en de bioscoop tracht te weren. Ons ge.brek aan kennis van de wer kelijkheid heeft onze verwachtingen schipbreuk doen lijden; wat wij nu kennen van de werkelijkheid vervult ons met somberheid en met zorgen. En terecht. Hebben wij, Nederlandsche vrouwen, daarvoor geleefd, onzen geest ontwik keld, onze mannen verzorgd, onze kin deren gekregen, onze beschaving ver der gedragen om ten slotte letterlijk alles in rook te zien opgaan en uitge roeid te zien worden door het onzicht bare gifgas? Staan al deze' dreigende machten geheel buiten het bereik van een vrouw, van een groep vrouwen ? Is er iets dat wij kunnen doen ? Dat is de vraag, die den uden November 1937 aan ons stelt ??ook aan ons. Er is maar n antwoord. Wie draagt de verantwoordelijkheid voor den oorlog? Niemand. Ieder ge tuigt, dat hij een instrument is in de handen van anderen. Het staatshoofd van den generalen staf, deze weer van. den vijandigen generalen staf, die weer PAG. 14 DE GROENE No. 3154 NIEUWS UIT DE VROUWENBEWEGING AT dreigend gevaar de samenwerking bevordert, wordt weer eens bewezen door de twintig vrouwenvereenigingen, die dezen Zater dagmiddag gezamenlijk in het ge bouw de Ruyterstraat 67, den Haag, de vrijheid van arbeid voor de vrouw zullen verdedigen met de hulp van bekende sprekers en spreeksters. 7N Engeland worden de burge* meesters voor een bepaalden ter mijn benoemd, zoodat een voortdu rende wisseling plaats vindt en wij tot ons genoegen steeds weer van andere plaatsen hooren, waar een vrouw de gemeentelijke huishouding bestiert en vertegenwoordigt. Zoo heeft Windsor beroemd door zijn koninklijk kasteel en zijn nieuwen hertog thans Mrs. F. M. Carteret tot burgemeesteresse gekozen. (^UZANNE Karpelès, een be^ kend oriintaliste, heeft te Hanoi de Bibliothèque Royale gesticht, die tevens de heruitgave en de verbreiding van de voornaamste werken van de literatuur en de folklore van Cam bodja beoogt. Om ook de dorpen te bereiken reist deze geleerde en energieke vrouw in een klein Citroentje, gevolgd door een grooten vrachtwagen het land af. Haar komst in de dorpspagode niet alleen kerk, maar eveneens gemeentehuis wordt vaak met ongeduld verbeid. het hoofd van den Chineeschen vliegdienst staat Mevrouw Sjang Kai Sjek, in de rangen, hoog en laag, vechten de vrouwen mee en onder de puinhoopen van China lig gen duizenden moeders met haar kin deren bedolven. Weg met het Jantje van Leiden DE meeste kinderen doorloopen een periode, waarin ze vra gen, eindeloos veel vragen en de meeste moeders een, dat zij, na de eerst meer of minder geslaagde pogingen om consciëntieus op al deze vragen te antwoorden, kribbig daar onder worden. Begrijpelijk is het wel, maar verstandig is het natuurlijk niet, want een slechtgehumeurde moeder bevordert nu eenmaal niet een prettige huiselijke sfeer, waar binnen het kind zich alleen goed en normaal ontwikkelen kan. De kleine vraagal doet, onbewust, n van twee dingen: hij vraagt om te weten, of.... hij vraagt om te vragen ! Een moeder, die haar kind het beste moet kennen, kan nu tamelijk spoedig te weten komen tot welke soort hij behoort. Wanneer het gevraag maar eindeloos doorgaat, zonder eenig verband: ,,Moeder, waarom ziet spinazie groen ?" ,,Moeder, waarom heb je maar vijf teentjes en geen zes?" ,,Moeder hoe komt het dat wij hier twee kinderen hebben en Sien aan den overkant van de politici, op hun beurt gedreven door de publieke opinie, die beïnvloed wórdt door economische verlangens, traditie, opvoeding, geloof. Wat zijn al deze invloeden .anders dan wij zelf, mannen en vrouwen, ieder met ons stukje verantwoordelijkheid' niet meer, maar ook niets minder. Het is even dwaas te denken, dat de verwezenlijking van ons eigen inzicht alleen de verandering ten goede kan brengen, als te gelooven, dat wij ons ook maar van een milligram van onze werkelijke verantwoordelijkheid kun nen ontdoen. n November 1918 heeft ons een vraag gesteld. Dringender dan in an dere jaren. Er is maar n antwoord. Laten de diepte van uw teleurstellin gen, de grootte van uw afgrijzen, de onverwrikbaarheid aangeven van uw overtuiging, dat het ook anders kan. U kunt daartoe een korrel bijdragen, of een schep of een wagenvol. Of het veel is of weinig is betrekkelijk onbe langrijk. De eisch is, dat u in de stilte van uw binnenkamer" ontdekt, wit het is en dat dan doet, niet meer en ook niet minder. W. H. P. PAG. IS DE GROENE No. 3154 negen....", dan mag men in zeer veel gevallen aannemen, dat het kind nauwelijks luistert naar antwoord en alleen maar vraagt om te vragen. En dan is het universeele antwoord, dat een goed kinder-paedagoog en -vriend ons eens als sluitstuk op vele kindervragen noemde: Waarom? Bom l" soms op zijn plaats. Edoch...., heel veel kinderen vragen cht om te weten. En aan hen begaat men onrecht als men óf een ontwijkend antwoord geeft, óf kriegel zegt: Kinderen moeten niet zooveel vragen l" HET merkwaardige is dat het kind, dat iets vraagt omdat het graag wéten wil, hunkert naar een logisch antwoord en niet naar nonsens. 'Als een jongetje van 4 jaar bij zijn moeder informeert waarom de maan eigenlijk niet naar beneden valt, en ze ant woordt vroolijk: Dat komt, omdat hij aan een touwtje is opgehangen !..", dan schudt zoo'n jongetje het hoofd en voelt dat hem iets op de mouw wordt gespeld. Voelt hij het niet, dan.... is het nog erger, want op een goed moment zal hij zijn vriendjes deze opgehangen-maanhistorie ver tellen met de nadrukkelijke toevoe ging; En mijn moeder heeft het zelf gezegd l" Hij zal er achter komen, dat moeders opvatting niet de juiste is en.... zijn vertrouwen in moeder heeft een leelijke deuk gekregen. Natuurlijk kunnen we alle kindervragen maar mei zoo eenvoudig beantwoorden, maar we kunnen wel ons best doen, om het kind een zoo logisch-mogelijk antwoord te geven. Het is niet billijk om het van het kastje naar den muur te sturen; en doet men ietwat geheimzinnig met het antwoord, dan wordt de nieuws gierigheid geprikkeld en reken maar, dat het slimme kleine ding dan wel ziet achter de waarheid te komen.... bij een ander I Er zijn moeders die het akelig vinden, dat haar kroost haar ge leerde" dingen vraagt, die zij niet zoo a bout portant weet te beantwoorden. Ze maken er dan maar een fabeltje van of worden boos l Allebei fout. Het gemiddelde kind verliest geen respect voor de moeder, die zegt: Ja, dat zou ik zelf ook eerst even moeten na kijken, hoor l Als ik het weet zal ik het je vertellen l" Maar het kijkt wél pijnlijk getroffen naar de moeder, die er maar wat van maakt of tracht er af te komen, met het befaamde Jantje(Slot volgende pag.) )L1A * v in f «t l »rsmm»T | LS»». Sind» onheuglijk»* _; s.._ bijzondere distinctie geweest,^ der schepping ten zeerste In de smaak Doch ook In onze moderne, dagen' weet de mati5 van smaak de fijne, opwekkende Lavendelgeur nog steeds te waarderen. Bij. voorkeur gebruiken heren nu het bijzonder Verfrissende VINOLIA Lavendel» water in de sierlijke, kloeke fles en de ongeëvenaarde VINOLIA Oud Lavendel TolleUeap In luxe doos van 3 stuks. De ideale combinatie voor ieder, die prijs stelt op de zuivere, natuurlijke lavendelgeur. PARFUMERIE VINOLIA M.V. ' u-v N. F. VAN GELDER & C2 PRINS HENDRIKKAOE 25-27 A MCTCDH A M VAN BAERLESTH. 40 (FIL.) AIYlO l tKUAIY1 PORCELEIN - AARDEWERK - GLAS - KRISTAL WIJ VERKOOPEN RECHTSTREEKS AAN PARTI CULIEREN, OOK OP OËPRINS HENDRIKKAOE U PROFITEERT VAN EENE TRADITIE EN ERVARINB VAN RUIM 11 EEUW Rultorsport IS HcT GEÏLLUSTREERDE MAANDBLAD VOOR DE PAARDENSPORT! Proefnummer word! gaarne toegezonden ADM.: KNEUTERDIJK 3, DEN HAAG CREDIETEN van circa t 1000.?beschikbaar, af lossing 12, 18 ot" 24 maanden. Dis crete afwikkeling, geen kosten vooruit. Postzegel voor antwoord bijvoegen. Credietbank ,,'s-Gravenhage" Allard Piersonstr. 9d, Rotterdam, Tel. 33203 KAMPEERWAGENS Twee occasion*: geheel nieuw, modern type, vier «laapplaatten. Automatische rem PRIJS f 250.-EN f 375.Oud Blaricummtrwtg 34, LAREN N.H. S a l ka V al ka" verschijnt volgende week in de Cultuur serie Ook Gulbranssen verscheen in de cultuurserie.... Adverteeren... doet verkoopen !