De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1938 9 juli pagina 12

9 juli 1938 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

rouwen en vrouwenleven Een vraagstuk opgelostp /N een goed huwelijk behoort van tijd tot tijd oneenigheidteheerschcncp een bepaald punt: de Meeren van Mevrouw. De traditie wil, dat man en vrouw het hierover zelden of nooit eens zijn: en als men de zaak eens goed'nagaat, komt men tot de conclusie dat dit de eenige juiste staat van zaken is. Immers, deze meeningsverschillen kunnen slechts op twee manieren uit den weg geruimd worden: of hij vindt alles goed wat zij draagt, óf zij draagt alleen wat hij goed vindt. Het eerste wijst op onverschilligheid van hem, het tweede op te groote meegaandheid van haar. En dus, vrouwen, blijft vriendelijk wat bek vechten met uw man over uw, een ietsje gewaagde, sun-top" of over het probleem kousen of geen kousen" ; geeft niet al te gereedelijk toe, maar sta ook niet al te stijf op uju stuk, en bedenkt, dat zijn protesten belangstelling in uw uiterlijk verraden. Tot de vraagstukken, die bij deze discussies aan de orde komen, behoort ook dat van de shorts". Laat ons eens voor al vaststellen, dat zij alleen aan een zeer meisjesachtig figuur op hun 'plaats zijn. Kunt u het, ondanks het feit dat u een dergelijke gestalte bezit, tcch niet met hem eens worden, probeer het dan eens met een kort rokje, als dat van de foto. De zomermode brengt voort durend nieuwe modellen strandpantalons: we hebben nu al de pyamabroek (in ons land nog altijd de meest populaire), de nauwere heeren pantalon, de broekrok (lange en korte modellen), de shorts en het pof broekje voorwaar een groote verscheidenheid, maar sommige mannen zijn op dit punt voor geen rede vatbaar. Het korte rokje dus, van naturelkleurige tussor of shantung, met een zonneblouse uit een hel-gestreepte stof (de kleur van de rok met groen en oranje). Deze laatste kan ook als avondblouse dienen, met een lange rok ja, wij worden economisch, en als u hier nog eens even uais mans aandacht op vestigt, zal hij zich misschien nog sneller laten overtuigen ? CAMELIA" REISVERPAKKING De handige platte doosjes kunnen gemakkelijk in de handtasch worden meegenomen. Het eenige celsiof verband in kleine, compacte vorm. Prijs f. 0.45 per pakje van 5 stuks HET SLIJK DER AARDE G ELD maakt niet gelukkig" zij mijn tante altijd. We hebben het allemaal van onze prille jeugd af gehoord van menschen zooals mijn tante die het weten kon den . . . .en we hebben het nooit geloofd. 's Morgens zag je je vader al aan het ontbijt met een diepen rimpel in zijn voorhoofd omdat het in zijn fabriek niet wilde zocals hij wilde, je moeder tobde over een dienstmeisje dat ook al niet wilde en over een werkster die alle willen verleerd had omdat je er met zeven kinderen een dergelijke luxe niet op na kon houden. Je zag het helder en klaar dagelijks voor oogen: geld maakt niet gelukkig. Maar gelooven deed je het niet. Geld, dacht je als kind, (op die leef tijd denk je nog zuiver) is een middel om dingen te koopen die je noodig hebt om te leven. Als je daarna nog geld overhoudt ben je rijk want je kunt dingen koopen die niet noodig zijn, maar waar je ziel en zaligheid naar uitgaan. Dingen die het leven aangenaam en prettig voor je maken, waardoor je dus blij bent of gelukkig. Later leer je dat dat allemaal veel te logisch is gedacht, nooit strookt met de werkelijkheid en dat je tante en je vader en je moeder gelijk hadden. Later leer je dat geld hebben en tobben synoniem zijn. Miezerig getob over belasting, over personeel dat noodig is voor een veel te groot huis, over het dure onderhoud voor een nog duurdere auto, over hoeveel je dit jaar aan lief dadigheid zult geven en of het niet wat minder kan dan verleden jaar want arme menschen blijven er toch, of je 's winters naar de Rivièra zult gaan of naar Egypte en of dat wel kan.... ach geld hebben brengt een eindeloos getob met zich mee. KIJK eens naar de gezichten van menschen in groote glanzende auto's, kijk eens naar de menschen die zooveel kunnen koopen wat niet strikt noodzakelijk is om het leven in het veege lijf te houden. Kijk naar de uitdrukking op de gezichten van de gebenedijden die zich in zacht-veerende rijbedden kunnen verplaatsen, die niet in den regel op trams hoeven te wach ten die toch niet komen, die niet een gezellig afspraakje voorbij moeten laten gaan omdat een taxi te duur is en het hondenweer is. Zie je er ooit n blij gezicht onder? De mannen zijn meestal bleek, altijd dik en terwijl ze van en naar hun kan toor stuiven om het geld te verdienen wat hun het leven aangenamer zou moeten maken, zie je in de oogen van de aardigsten onder hen nog een vaag heimwee; waarnaar zijn ze zelf al lang vergeten. De vrouwen kijken allemaal vóór alles verveeld. In Holland schijnt dat nu eenmaal het etiquet van deftig heid te zijn. Ze hebben het land omdat de kapper hen niet goed gekapt heeft, of omdat ze nu juist niet die allerduurste bontjas mochten koopen, of omdat ze geen bontjas meer zien kunnen. De gezichten van de chauffeurs hebben geen uitdrukking; snuggere jongens als ze zijn, weten ze dat in hun vak aanpassingsvermogen een van de nood zakelijkste eigenschappen is. NEE, dan wij, u en ik, wezens zon der rijbedden en hoogstens met een bontjasje van twee jaar terug! Je hebt uitgerekend dat je, als je nu hél zuinig bent, de volgende eerste die schoentjes kunt koopen die je nu al sinds drie weken in je droomen vervolgen. Je hebt je heilig voor genomen alleen het hóógnoodige uit te geven; geen bioscopen, geen taxi's, geen bloemen.... vóór wat hoort wat, herhaal je in je zelf en je denkt aan de wrat op de kin van die oude tante die dat altijd zei en die platvoeten had. Goed. Je houdt het vier dagen vol. De vijfde loop je door de stad om een paar kousen te koopen die absoluut nood zakelijk zijn. Je loopt langs een bio scoop en de meer dan levensgroote oogen van Greta Garbo plus hun on peilbare diepte staren je aan. In een soort trance ga je naar binnen en bent twee uur lang vergeten dat je vroeg moet eten omdat je zoon 's avonds les heeft. Je komt weer buiten. Het valt allemaal boven op je. Het vroege eten n je had beloofd flensjes te zullen bakken n je moet de groenten nog schoonmaken.... een tram, in Godsnaam een tram! Bij de halte zie je net de achterkant van lijn 2 treiterig langzaam verdwijnen. Vlakbij is een taartjeswinkel en een taxistandplaats. Je koopt een doos taartjes en je neemt een taxi. Met de doos op je schoot zit je zacht-spinnend naar den breeden rug van den chauffeur te staren waar je nog flitsen op ziet uit de film. Een kwartier later zit je met jezoonslagroomuit een taartje te lepelen want voor die groen ten is het nu toch te laat geworden en de kruidenier op den hoek heeft heel lekkere doperwten in blik. EN laat me nu niemand vertellen dat die middag een zwarte vlek in uw of mijn levensboek is. Mijn zoon i's op tijd naar les gekomen, hij heeft weliswaar geen flensjes gekregen, maar daarentegen twee taartjes, wat heelemaal niet verkeerd is want men beweert algemeen dat er afwisseling in het dagelijksch voedsel zijn moet. Zelfs de paedagogie is niet in het nauw gekomen want een vroolijke moeder is beter dan een tobberige. En de schoentjes? Nu blijven ze nog een beetje langer dan ik eerst gedacht had een droom, wat heelemaal niet on plezierig is want zonder droomen kan een romantisch mensch als ik toch niet leven. En als ik nu rijk was geweest, zou ik al vier dagen van te voren geweten hebben dat ik naar die film zou gaan en met wie en hoe, en ik zou van te voren gezegd hebben wat ik wilde eten en het zou allemaal precies op tijd hebben klaar gestaan.... neen, inderdaad, geld maakt niet gelukkig. G. J. WERUMEUS BUNING-ENSINK De omkoopbare vrouw BROER en de school leven niet in harmonie. De juffrouw eischt van Broer een zwijgzaamheid, die hij niet vermag te geven. Boven dien schrijft hij met bibbertjes en heeft een geprononceerde meening over vele zaken, die afwijkt van het lesrooster. Maar de juffrouw klaagt niet en houdt het dapper vol met een stelsel van kleine gunsten en onderscheidin gen, dat zelfs Broer wel imponeert. Zij heeft bijvoorbeeld de rijen" bedacht. De rijen" zijn chte rijen van banken en in n zoo'n rij worden onderge bracht de kinderan, die 's morgens zoet waren en nu 's middags mogen verven of plakken of met klei knoeien. Maar er is ook een rij, die moet rekenen. Nare sommetjes, zoo van het genre: 73 af 28 is. . . . ? Dat zijn de stouterds van den morgen, de praters en de gichelaars. En natuurlijk. . . ., Broer is de eerste beste keer al tot de reken-rij veroor deeld. Hij vertelt het somber aan de koffie. Ik ga vanmiddag maar niet naar school, moeder !" Waarom niet?" verbaast moeder zich. Dan komt het verhaal van de rijen". Eigen schuld," vindt Guus en moe der zegt: Ja, Broer, dan moet je maar eens afleeren om dwars door de klas te praten. Stel je voor dat alle kinderen dat deden." Dat zegt de juffrouw ook," consta teert Broer. Hij is stil, het heele koffie-uurtje, hij broedt blijkbaar op iets. En het komt als hij handen gewasschen heeft en weer ongeveer klaar is voor school. Moeder, mag ik dat doosje aan de juffrouw geven?" Het is een trommel tje waarin eenmaal toffees van Broer zaten. Als je denkt dat de juffrouw het mooi vindt," zegt moeder onschuldig. Ze vindt het prachtig," beslist Broer en zoekt een keurig papiertje om het doosje in te verpakken. Hij trekt zijn jasje aan en komt goedendag zeggen met het pakje onder zijn arm. En dan, als hij al bijna in de gang is, komt nog even zijn bolletje om den deurhoek en met twinkelende blauwe oogen zegt hij: Want ziet u, moeder, als de juffrouw dat doosje zoo mooi vindt, hoef ik misschien niet in de reken-rij....!" Het mannelijk geslacht sprak. En de juffrouw? De juffrouw vloog er in ! ERICA PSYCHO-GRAPHOLOGISCH INSTITUUT VOOR ALGEMEENE KENNIS V. H. HANDSCHRIFT KARAKTER-ANALYSES; BEOORDEELING VAN SOLLICITATIEBRIEVEN; ADVIEZEN VOOR BEROEPSKEUZE; PSYCHOLOGISCHE ADVIEZEN; GRAFOL. OPLEI DINGS-CURSU3 EUTERFESTBAAT 12O TELEFOON 9130C CREDIETEN van circa f 1000.?beschikbaar, af lossing 12, 18 of 24 maanden. Dis crete afwikkeling, geen kosten vooruit. Postzegel voor antwoord bijvoegen. Credietbank ,,'s-Gravenhage" Allard Piersonstr. 9d, Rotterdam, Tel. 33203 Geen Kantoorhuur en toch . . . alle voordeden van een eigen kantoor of corres pondentie-adres, met telefooncel, spreekkamer, gelegenheid tot correspondentie en dupliceerwerk. Amsterdamsche Kantoren-Centrale. Tel. 46720 Gebouw Candida", N.Z. Voorburgwal 120-126 AUTO'S ZONDER CHAUFFEUR. Ook jaar- en maandcontracten. H. DIRKS-AUTF.X N.V., OFPICIAI, FORD-SERVICE-DEALER. LEIDSCILEUWAItSSTBAAT 26-34 - TELEFOO1V 37859. PAG. 12 DE GROENE No. 3188

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl