Ik kan nu eenmaal niet zwemmen.... HEELE consulten zijn over mij gehouden. Experts zijn er bij geroepen. De menschen schij nen niet te willen aannemen dat ik een van die vrouwen ben die nooit zullen leeren zwemmen. Ik heb er geen aanleg voor. Zegt de critische toeschouwer dat ik het niet volgens de juiste me thode heb geleerd, dan mag ik met het volste recht antwoorden dat ik elk jaar een maand van mijn vacantie aan een bepaalde methode heb gewijd. ?Alle methoden zijn op me geprobeerd. Vóórdat de zwemles begint aarzel ik bij den ingang van het zwembad tot ik zelf vind dat het te gek wordt. Het duurt een uur voor ik klaar ben. Dan probeer ik maar met onwrikbare zelf verzekerdheid mijn noodlot tegemoet te gaan. Mijn zoon strekt zijn kille, natte armen naar mij uit, mijn dochters spatten met water wanhopig plons ik er maar in. Ik probeer alle bevelen van den geduldigen badmeester op te volgen, maar ik kan er niets aan doen: ik zink. Ik zink even gestadig en wetenschap pelijk als een onderzeeër. Ik zink unaniem: niet eerst met mijn hoofd, of met mijn voeten, maar horizontaal en over de volle lengte. Ik word opgevischt en weer zorgvuldig op de golven gedeponeerd. Sla dan toch uit!" Ik sla uit, als een bezetene, en als men zegt dat ik het niet zoo wild moet doen, sla ik uit met het animo van een apathicus, die een kater heeft op Maandagmorgen. Het helpt niet. Langzamerhand krijg ik water bin nen 'n vies gevoel. Ik worstel maar door met nog net zooveel bewustzijn om dien prachtzoon-van-me te bewon deren voor zijn uithoudingsvermogen: al een uur lang werpt hij me in het water en vischt hij me weer op. Eindelijk komt de verlossing. Na een uur duikt het vroolijke, plens-natte gezicht van mijn oudste dochter ergens naast mij op uit de golven. Houd er maar mee op, Jan !" roept ze. , Je moet haar niet te veel inspannen ! Ze leert het pas." Dat roept ze al zeven jaar lang. Ze leert het pas Iro nisch lachend klim ik klappertandend uit het water. Wat kan een handdoek toch heerlijk zijn. Ik houd opeens met een hél bijzondere liefde van al mijn kleeren. Heusch ik kan nu eenmaal niet zwemmen. Ik heb er geen aanleg voor FRANCES WARREN De opvoeding van het kind, en een pas verschenen boek OUDERS zijn er om hun kinde deren op te voeden. Er zijn ouders die denken dat het kind er voor hun pleizier is, maar die op vatting zal zich wreken indien ze niet inzien dat zij er zijn voor het kind. Waarmee niet gezegd is dat ouders geen pleizier mogen beleven van hun kind, natuurlijk mogen ze dat, ze moeten het zelfs. Als de ouders niet gelukkig zijn, hoe moet het dan met het kind? Moet het in zijn prille jaren al vereenzamen en opgroeien tot een zonderling? Moeilijke kinderen wor den dikwijls hoe langer hoe moeilijker, en het gebeurt dan nogal eens dat de ouders hun schouders ophalen, of dat de moeder zegt: Dat heeft-ie van z'n vader". Of de vader zegt iets in dien geest. Het kind is nu eenmaal zoo want.. . . het was immers altijd al lastig. Maar waarom het zoo lastig geworden is, dat weten ze niet. Er zijn veel ouders die alles voor hun kinderen zouden willen overheb ben als ze maar wisten hoe. ONLANGS is er bij Meulenhoff ver schenen in de serie: Moderne Opvoeding en Wereldbeschouwing, een boekje getiteld: De opvoeding van zui geling en kleuter door Dr. M. J. Langeveld. Dit boek kan van nut zijn voor jonge ouders die voor het opvoedingspro bleem komen te staan. Het handelt om te beginnen over de voorbereiding van de komst van de baby. Dr. L. merkt zeer terecht op: ,,Er komt het moment dat het kind doet dat wij niet willen, laat, wat wij wensten. Er komt het moment, dat het kind het goede doet, dat wij niet zien en veroordelen, of het kwade, dat wij niet onderkennen. Er komt het moment, dat het kind een opgave wordt. Dat moment begint. . . . zoodra wij het kind geestelijk of li chamelijk hebben opgeroepen in ons huwelijk. Dan begint de opvoeding: maanden voor de geboorte". Het boek geeft tal van aanwijzingen, het gaat over wiegen en luiers, over de baby als opvoeder, de taal, het jokken, het spelen, het uitlachen, over kleuterscholen en het belicht alle mogelijke problemen waarvoor de ouders te staan komen. Het is een boek dat werkelijk nut heeft, en het is in eenvoudige vertrouwelijke taal ge schreven en aardig geïllustreerd. BARBARA Hoe moeten ouders van kinderen houden? OUDERS moeten niet van kin deren houden omdat ze zoo mooi, of zoo knap of zoo lief zijn. Zij mogen het prettig vinden dat de kinderen deze eigenschappen heb ben. Het is onmogelijk dat zij op al hun kinderen evenzeer gesteld zijn, evenmin als men op al zijn vrienden evenzeer gesteld is. Maar men kan wel evenveel van hen houden en hoe minder men op een kind gesteld is, des te belangrijker kan het zijn dat men van hem houdt. Juist op onbelangrijke punten is het voor een kind van het hoogste gewicht dat er iemand is, die voor hem zorgt die zijn knoopen aannaait, zijn rommel opruimt, 's nachts voor hem wil opstaan (of wil blijven waken tot hij thuis komt) en hem verzorgt, wanneer hij zich niet prettig voelt. Ondanks de buitenge wone toewijding van gehuurde knechten en de schitterende resul taten van sommige tuchtscholen, geloof ik toch dat deze persoonlijke, onredelijke zorg in het algemeen slechts van ouders kan komen. Daarmee wil ik niet zeggen dat ouders zichzelf tot slaven van hun kinderen moeten maken. Even eens wil ik er op wijzen dat zij niet op wederkeerige liefde moeten re kenen. Kinderen houden onge twijfeld van de onwaarschijnlijkste ouders, maar men dient dat niet te verwachten. Het is geen noodzaak dat zij juist op hun eigen huis ge steld zijn. Ouders moeten dan ook niet tot wanhoop gebracht worden, wanneer kinderen zeggen dat het bij hun vriendjes of vriendinnetjes thuis zooveel gezelliger is. Men kan dan beter antwoorden: Dat is juist prettig dat er leukere plaatsen zijn waar je ook wel eens naar toe kan gaan", of : Als je iederen dag een ijsco kreeg, zou het je ook gaan ver velen". Maar men moet vooral niet zeggen: Je hebt het goed hier en je bent er niet eens dankbaar voor". Men moet van kinderen geen dank baarheid verwachten, behalve in den vorm van doodgewone beleefdheid, zooals Dank je" bij het aanreiken van de boter. Wij moeten de kinde ren ook niet dwingen tot demon straties van liefde. Het zou een groote fout zijn wanneer wij verlangden dat zij zooveel van ons hielden, dat ze nooit los van ons kwamen. Margaret Cole PAG. 13 DE GROENE No. 3193 Verkwikkend als 'n malsch regenbuitje... Opwekkend als 'n lekker frisch regentje, dat alle stof verslaat en het groen weer helder maakt . . . zoo is de uitwerking van die paar druppels Eau de Cologne Boldoot op Uw zakdoek. Alle vermoeidheid vervliegt met de geurige verkwikking van die paar opwekkende druppels. Bet er Uw slapen en Uw polsen mee... schenk Uzelf nieuwe energie! Eau de Cologne Boldoot maakt 'n nieuw mensch van U ... met nieuwen levenslust . . . frisch als vroeg in den morgen! Impériale vanaf 25 ets. Véritable ,, 20 ets. Eau de Cologne Idd NEDERLANDSCH FABRIKAAT. FA F. SINEMUS 20 Leidschestraat 22 AMSTERDAM C. GEKL. OVERHEMDEN NAAR MAAT VAN Fl. 8.50AF PRIMA COUPE EN AFWERKING EIGEN ATELIER OUD GOUD JÜWEELEN enz. tegen hoogsten prijs FA LANGEDIJK Frederlksplein 11, A'dam Inkoop Gouden Tientjes II. 12.30?(1. 12.55 U l V' 'iil'1 ''r 'III'1 ''III'1 'V ''III1' Ml voor liet goedverzorgde interieur tapijten N.V. KON. VER. TAPIJTFABRIEKEN R'DAM. A'DAM, DEVENTER, MOORDRECHT TOONZALEN TE AMSTERDAM: SINGEL 464 DEROLFILM MET DE BESTE RESULTATEN