Nederland vindt een nieuw vossenras uit: MISTER SILVERKING! EEN zilvervossenbedrijf is een krui sing van 't boerenerf met 'n artis, daarbij met de allures van het wetenschappelijke proefstation. Het zoekfokken" is immers gericht op creaties, op het telen van model-vellen, die evenals modeljurken en modeltaschjes duurder zijn dan het alledaagsch fabrikaat. De edelpelsdierteeltbedrijven", zooals ze zich zelf ger manistisch noemen, trachten door krachttoeren met de erfelijkheidswetten uit hun doodgewone zwartzilver-vossen jongen te fokken, die anders zijn dan anders. Omstreeks 1930, toen een zilvervos nog een Zilvervloot was, en de farms als sterrekers na Juli-onweer uit den grond sprongen, werden de vossentelers plotseling uitgenoodigd naar Rotter dam te komen voor den blijden intocht van een splinternieuwe vossensoort, een Canadeesche kweekvondst. De supervos zoo groot als een kalf, met een pracht van een vracht van een vacht, kortom een revolutionnair beest?mr. Silverking" heette het zou op i April debarkeeren. Vele fokkers, (hij was bij voorbaat al gehaat, de hypervos, die hun normale vosjes en normale prijsjes zou ver dringen) stonden aan de kade. Het was oh, opluchting een Aprilmop geweest! Maar de auctor intellectualis, F. v. Esta Tjallingii van 't Vossenhol, kan meer dan grappen maken, hij kan ook rassen maken. Zoo juist komt hij zelf met zijn Zilverkoninkjes, den Aprilschen naam is aangehouden met een tot nu toe niet bestaande variëteit en wel den bonten zilvervos.... OP twee manieren kan een nieuw ras ontstaan: toevallig of opzettelijk. De, door grillen van moeder natuur, toevalling ontstane huisdier rassen zijn taltijk o.a. het kortharig Rex-konijn en de Dobermannpincher; in het vrije veld: de miskleurige lijsters, albinosnoeken en verdere witte raven, die den achterkant van 'de krant aan aardige foto's helpen. Uit zulke toevalsproducten kan de fokker, mits ook fokker" wel een constant verervend ras opbouwen. Nu mag het sneu heeten, dat in Amerika tegelijkertijd als onze Nederlandsche stelselmatig samenge stelde gevlekte vossen, iets soortgelijks ontstaan is, maar dat is toevallig. Het is de mutant Whiteface" alias Witgezicht. Terwijl onze v. Esta zijn witbekken pas eind 1938 had willen toonen, komt even eerder de Maasbode met een perskiek van den eersten in Europa aangekomen Amerikaanschen Witsnoet. Dit beestje, geteekend als een zwarte kat, die niet hèlemaal zwart is, dus met witte toet, pootjes en borstbefje, is door een Noorsche farm aangekocht voor slechts 30.000 gulden, terwijl een nabesteld paartje Noor wegen zal komen op maar ? 40.000. Dat is schande. Het is te geef. Heusch, in dezen, den leek misschien sappig lijkenden prijs, zit nu al deklad. Immers, de geluksfokker had eerst te kennen gegeven, dat ze minstens 25 duizend dollar het stuk moesten opbrengen. Maar zakelijk bekeken is het nog zoo gek niet, dat niet wij, juist dat kleine Holland, het allereerst aan de wereldvellenbeurs kwamen met deze bontcreatie. Het kan zijn, dat ik het verkeerd zie, maar als Holland, het aandurft, op de wereldmarkt te komen met een naturelvel, waar het f. 25.000 voor moet hebben.... dan krijgt het dien prijs doodeenvoudig niet. Nu heeft Amerika eens en voor altijd den pelshandel te kennen gegeven, dat bonte vossen dure vossen zijn. DIE bijterige, peper-en-zoutkleurige reinardjes mét: borstspat, bleeke beenen, blanke teenen en aanleg om in een later geslacht een witte kraag om te gaan doen heb ik geaaid en hun schapper geïnterviewd. Het fokproces begon zoo: indertijd kocht de uitvinder een vosreu van de Renardière Alsacienne, die had een witten buik. In 1931 viel, zooals dat heet, op eigen erf een welp met een misgetinten wit ten poot, 'n misbaksel, dat men ook schielijk dacht te pelzen (vakwoord voor: doodmaken) toen die vos, daags voor zijn stervensdag, het zóó met een kennelcollega aan den stok kreeg, dat zijn gehavende pels onverveilbaar ge worden was. Er zat niets anders op dan hem nog een jaartje te gunnen om zich van een verschen haartooi te voorzien. Aldus geschiedde, doch ziet daar, in dat extra levensjaar kreeg hij een witpoot-zusje. Dat waren alvast 3 vossen met veel, destijds officieel nog ongewenscht wit. Die zus trouwde met den witmaag-rekel uit den Elzas maar bleef kinderloos en hertrouwde, gelijk Cleopatra, met haar broer, in casu den vechtersbaas. Uit dezen echt stroomde een ruime in-de-familie-blijvende nafamilie voort. Maar, hoe men al die vossenkoppels ook vertroetelde met vitaminepap en dadels en kuikens, der vossen erffactoren werkten ditmaal niet mee: geen wit. Vergeet u niet, lezer, dat elke proefparing, op papier een rekensom van een minuut, telkens een jaarcyclus opeischt. pionier bedacht een krijgslist, plaatste een vraagadvertentie als opkooper van zoogenaamde miskleuren; roodachtige, effen zwarte, dus zilverlooze zilvervossen, chocolaa-bruine en desnoods (1) ook die waardelooze prul len met diskwalificeerend wit. Alles moet in het geheim geschieden. Het vervaardigen van gebruiks-dieren is evenzeer een fabrieksgeheim als van gebruiksdingen, als het recept voor zelfrijzend bakmeel of een televisietoestel. iiiiiiiiiliiiiiimnmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiuiiiiiiiMMiii MIIIIIIIIIIIIIIIIUIII Merkwaardige berichten ,,Onder de aanzienlijke geslachten op Bali is veel vrouwendom ge^ bruikelijk." (H.) Zijn haren waren blond en aan de slapen al wat kaal." (H.) M. O. Natuurlijk houdt de afwezigheid van notes het lezen meer op. De leerlingen kunnen beter het gehele boek lezen. We zullen ze zich zien toeleggen met dezelfde ijver op het Nederlands, waarop we thans som mige alpha's zich zien weipen op de Geschiedenis." (Levende Talen, Be richten en Mededelingen van de Ver eniging van leraren in de levende talen, No. 100). Taaiverrijking ,,Op angstige wijze zaten de renners, gegangmaakt door S., I., P. en G., achter elkaar." (H.) » Deze phase is daarna meer en meer afgeflauwd," (Volk) Charivaria Dat lag met twee ronden in het verschiet nog in de bereikbare mo gelijkheid." (H.) Auto-nieuws Het was een geluk dat de man opzij van den auto viel en op dat moment geen ander verkeer naderde." (Alg. Ind. DU.) Wij ontvingen diverse knipsels betreffende het sprookjesachtig ge beuren rond de Duitsche volksauto." Daar zweeft over de gebeurtenis sen het zoete lied van twee konings kinderen; het is of de accoorden weg glijden uit de lichtende toppen van haar vingeren." (R.) Men bereikt dit effect door de nagels te besmeren met het zgn. radium-lak. iiiiiimimiiiiiiiimiiiiiiiiiiitiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiin iiimiiiiiimiiiimiirj E i De politie heeft eenige jongelieden verbaliseerd." (H.) Niet erg, collega. Het wordt je van harte gevergeven. De dubbele optatief Men diene klaar te staan om zoo noodig bijstand te verleenen." (E. d. D.) Dit diene men terstond te be denken." (H. D.) De ware spontaneïteit De rede werd besloten met de uitnoodiging om het Wilhelmus aan te heffen, waaraan spontaan werd voldaan." (H.) Persoonlijkheden De burgemeester, persoonlijk op tredend als ambtenaar van den Bur gerlijken stand, heeft het huwelijk voltrokken." (Gooische BI.) De Koningin drukte allen raads leden persoonlijk de hand." (H.) Onmogelijkheden Het stuk biedt mogelijkheden, die in deze voorstelling echter lang niet alle tot hun recht zijn gekomen." (Cete-m) Onze uitdragers Deze overtuiging maakte het hem onmogelijk de liberale gedachte en de partij die deze gedachte uitdraagt, zijn steun te verleenen." (Lib. Wbl.) Zij zullen die herinnering uitdragen onder hun inheemsche landgenooien." ===== {H'} Onze volijverige secretarissen Mogen wij door bijgaande circu laire belangstelling bij u opwekken. en om personen, die Christelijke Vereenigingen testementair willen ge denken, ook op onze Vereeniging de aandacht te vestigen." (Sec-r. der l'ciecaiging X.) De ware doodsverachting Liever dood dan sterven, zei ccn soldaat tegen me." (Maandaguchtetidbl.) Correspondentie O. Ie A. Zou u uw mede-mede werker A. den Doolaard willen mededeelen, dat de slappe was niet op gehangen wordt (G. A. 24 Sept., pag. 4), omdat ze ook vóór Marchant en Kollewijn al was was en niet wasch? De soldaat had m zijn ransel een blikken doosje, in tweeën ver deeld, in de ene helft harde was, in de andere helft slappe was, zacht als schoensmeer. Aten leende die nogal eens onderling; vandaar de associatie met geld. Hij zit goed in z'n slappe was -- hij heeft geld. miiimimiiimiiiff«iiiiifmiiiMiffiiHMiiiii«M«iiiHimimiiiii«^ m" Een Kippendief-de-Luxe", de Zilvervos. Hoe de gevlekt-wording" begint, toont de, tenzij men deze afwijking juist wenscht , ongeoorloofde borstvlek op dit we/gebouwd, ruimschoots bezi/verde exemplaar Is de licentie je eenmaal ontstolen, dan ben je weg. Aan aanbiedingen geen gebrek: aan wit wel. Ergens diep Duitschland-in zag onze witjager tenslotte op zijn odysee een worp van vijf met volop blanda. Herr Züchter zou ze schön grosz anf tteren" en nasturen. Vijf weken lang kwam een wekelijksche rouwkaart, telkens een sterfgeval meldend, te Beekbergen aan. Leider zu schwach ..." Kruisingsprobeersels met een arctischen poolvos gaven moord en dood slag. Desondanks geen pups. Intusschen wierp een teef met akelig veel wit (de minachtende woorden van haar eer sten baas, die haar deswege graag weg deed) elk jaar kalmaan haar half dozijn jonkies, waaronder enkele zeer witte. Zoo werkte de schepper der zilverprinces aan zijn ideaal verder; de fragmenten uit de voorgeschiedenis dienen alleen maar om een idee te geven van wat men er alzoo voor over moet hebben: fokgenie, koppigheid, speurzin, briefwisseling, geld, voer, kennelruimte, reislust, humor, perso neel, tijd. Enfin, de vlekvossen zijn er nu. Wij hebben hier dus wit bloed, zooals dat in foktaal heet, een bloed, dat de Amerikanen en Noren bij hun whitefaces mooi kunnen inkruisen en betalen. EN als je nu eens om een wit voetje bij haar te krijgen zoo'n wirvoetvos als bontkraagje voor uw vrouw of anderszins wilt koopen, moet u dan veertig mille neertellen ? Is het dat waard ? Ja en nee. Een dier heeft altijd twee waarden": een indirecte fok waarde (levend) en een directe nutwaarde (dood). Dit nieuwe soort wordt de eerste jaren niet gepelsd, evenmin als in den begintijd van deze, pas veertig jaar oude, dierenindustrie, ooit een vos , ,voor den pels ging"; bijv. in 1910 dus een jaar lang geen enkele vossenhuid op de veiling verscheen. Levend was het tien maal zoo veel waard als dood. En te recht, een beest kan maar een keer doodgaan, tallooze malen zijn soort uit breiden. Zoodra er over zooveel generaties meer bonte vossen zullen bestaan, zal automatisch de fokwaarde dalen. Er zal zelfs een tijd aanbreken, dat han delswaarde en voortplantingswaarde op gelijk niveau zullen komen te liggen. En dat zal commercieel ook gezonder zijn. Hoe dan ook, dat zal nog wel even duren. G. J. DE JOSSELIN DE JONG PAG. 15 DE GROENE No. 3201