Historisch Archief 1877-1940
KA N T TEE K EN I N G EN
Duitschland's Nederlaag"
EEN aanzienlijk gedeelte van de pers in
binnenen buitenland heeft het klaar gespeeld om de
oplossing van het Sudetenvraagstuk te beschou
wen als een, zij het ook gedeeltelijke, nederlaag voor
Duitschland. De reden van deze politieke helder
ziendheid lag in het feit dat de overeenkomst te
München waar de Duitsche regeering zich bij had
moeten neerleggen het Fransche democrati
sche weekblad Marianne" is zelfs zoo naief om te
beweren dat Hitler en Mussolini gedanst hebben
naar het pijpen van Chamberlain en
Daladierop verschillende punten, ten ongunste van het Derde
Rijk, afweek van het door Hitler te Godesberg ge
stelde ultimatum. Chamberlain heeft in zijn uit
voerige rede d.d. 3 October deze punten als volgt
opgesomd: ten eerste: de overeenkomst van Mün
chen is geen eenzijdig ultimatum, maar een inter
nationale regeling; ten tweede: de bezetting van
het Sudetengebied geschiedt niet in n dag, maar in
vijf stadia tusschen i en 10 October; ten derde: de
grens van het te bezetten gebied is niet die van Go
desberg, maar zal door een internationale commissie
bestaande, gelijk men weet, uit een Duitschen en
een Tsjechoslowaakschen vertegenwoordiger als
mede uit de gezanten van Engeland, Frankrijk en
Italiëte Berlijn worden vastgesteld; ten vierde:
er zullen iri alle gebieden ,,van overwegend Duitsch
karakter" volksstemmingen worden gehouden. Ik
gevoel mij gedrongen te verklaren", zei Chamber
lain hierbij, dat de grens die de Duitsche regeering
te Godesberg heeft voorgesteld, een aantal gebieden
insloot, die men niet van overwegend Duitsch ka
rakter mag noemen". Inderdaad ! Ten vijfde: een
internationale troepenmacht zal de
volksstemmingsgebieden bezetten; ten zesde: de volksstemming zal
niet volgens groote, maar volgens kleine gebieden
plaats vinden; ten zevende: de Tsjechen mogen
grondstoffen, levensmiddelen en vee meenemen uit
het Sudetengebied; ten achtste: een internationale
commissie zal de evacuatie-voorwaarden bepalen;
ten negende: het optie-recht wordt erkend; ten tiende :
Tsjechoslowakije krijgt een internationale garantie
tegen een onuitgelokten aanval. Ziedaar de
voordeelen van München boven Godesberg. De tijd is
gekomen, om na te gaan, in hoeverre deze
voordeelen werkelijkheid zijn geworden, in hoeverre
Duitschland zich dus gehouden heeft aan zijn be
loften. Hierbij mag op den voorgrond worden gesteld
dat Londen en Parijs over dit punt een bedremmeld,
wellicht een schuldig stilzwijgen bewaren. Nog steeds
is geen kaart gepubliceerd van de vijfde door de
Duitsche troepen bezette zone. Zooveel is echter wel
duidelijk geworden, dat het grondgebied dat Duitsch
land nu laat ons er geen doekjes om winden:
niet voorloopig, maar definitief?bezet heeft, eerder
grooter dan kleiner is dan te Godesberg werd
geeischt. Wanneer het vergund is den Duitschen
rijkskanselier met een zoo weinig Arisch" persoon
als Shylock te vergelijken, dan zal men moeten er
kennen dat deze vergelijking ten gunste van den
laatste uitvalt, in zooverre hij zich tenminste hield
aan zijn eischen. Hitler eischt nu niet n, maar
twee pond. Dat zijn eisch ingewilligd wordt, behoeft
wel geen betoog: hoe zou Tsjechoslowakije zich nu op
eens moeten verzetten ? Van de hooggeprezen volks
stemming is nog maar uiterst weinig te bespeuren.
En zoo kan men slechts dit constateeren: onder
verwijzing dat de Duitsche regeering haar buiten
sporige eischen van Godesberg had laten vallen,
hebben Frankrijk en Engeland Tsjechoslowakije
gedwongen, de wapenen te strekken. Nu Duitschland
verder gaat dan het ooit heeft geëischt geen
woord commentaar, laat staan protest.
Wat nu?
,, V V ch(
beschouwen de overeenkomst van Mün
chen als een symbool van het verlangen
van deze twee volkeren om nooit meer onderling
oorlog te voeren. Wij zijn vast besloten om de me
thode van rechtstreeksche besprekingen te aan
vaarden bij de behandeling van elk vraagstuk dat
onze beide landen betreft." Ziedaar de belangrijkste
zinsnede uit de verklaring die Hitler en Chamber
lain veertien dagen geleden hebben opgesteld en die
de laatste bij zijn aankomst te Londen voorlas met
de blijdschap waarmee de jongeling zijn eerste
billet-doux" herleest. Helaas! Indien
ChamberUN VIN EXCELLENT
kruq brut
lain er op gerekend heeft, in Hitler een trouw ka
meraad en een welwillend vriend gevonden te hebben,
wat zal hij dan thans teleurgesteld zijn. Teleurgesteld
niet alleen door zijn daden, maar ook door zijn
woorden. De redevoering die de Duitsche
rijkskanselier Zondag j.l. te Saarbrücken heeft uitgesproken,
getuigde van weinig welwillendheid jegens het
Britsche Imperium. Een vermaning aan het adres
van het Engelsche volk om zich niet met de Duitsche
aangelegenheden te bemoeien, een sneer" op den
moeilijken toestand in Palestina, en de mededeeling
dat Duitschland de versterkingen aan de Westgrens
naar het Noorden zal uitbreiden dat was alles.
Geen woord, dat in de richting wees van oprechten
wil tot samenwerking, van bereidheid om ter wille
van Europa en de menschheid offers te brengen.
Integendeel. Sterker dan ooit, maakt de Duitsche
regeering den indruk vastbesloten te zijn, geheel
Centraal- en Zuidoost-Europa aan haar wil te onder
werpen en te onttrekken aan den invloed van het
Westen. Tsjechoslowakije wordt drastisch onder
druk gezet. Alle strategisch-belangrijke spoorwegen
snijden Duitsch gebied. Over het afsluiten van een
Tolunie voorspel tot inlijving in den een of an
deren vorm wordt nog onderhandeld.
Reichsminister Funk heeft de economische banden
tusschen Zuidslaviëen Duitschland versterkt. Robert
Ley houdt redevoering op redevoering in Bulgarije,
en de Turksche regeering, die in begin van dit jaar
een Engelsche leening van zestien millioen pond
heeft aanvaard, meende een Duitsch aanbod voor
een leening van honderdvijftig millioen mark niet
te mogen afslaan. Reeds deden er geruchten de
ronde dat Duitschland het voeren van een preven
tieven oorlog tegen de Sowjet-Unie overweegt, ge
ruchten waaraan wij voorshands niet al te veel
beteekenis zouden willen hechten, hoewel een der
gelijk plan in principe niet uitgesloten behoeft te
zijn. De onderhandelingen die Berlijn met Tokio
voert over de uitbreiding van het z.g.
anti-komintern-pact met militaire clausules, zijn voor de Rus
sische regeering stellig een reden tot ernstige be
zorgdheid. Zij acht een aanval op de Oekraïne op
den duur zeker niet uitgesloten. Onder het mom
van bevrijding" der vierhonderd-duizend aldaar
wonende Duitschers", zou de regeering van het
Derde Rijk zich in het bezit willen stellen van een
rijk landbouwgebied met tegen de dertig millioen
inwoners, dat over onmetelijke voorraden steen
kool, ijzererts en mangaanerts beschikt, alsmede
over aanzienlijke reserves aan zink, kwik,
aluminiumerts, fosfaat, asbest, grafiet, fosforiet, zwavel
en gips. Het groote obstakel op den weg naar dit be
geerde object is reeds uit den weg geruimd.
Tsjechoslowakije zwaait om
ER was in Tsjechoslowakije een aanzienlijke
strooming die van geen wijken voor ultimata
wilde weten. Indien het geheele land op dat stand
punt had gestaan, zou Duitschland de inwilliging
van zijn eischen zeker niet zonder hevigen strijd
hebben verkregen. De Tsjechen waren echter aller
minst eensgezind over de houding die men tegen
over den sterken nabuur moest innemen. De agra
riërs, die voor den afzet van hun producten voor een
groot deel op de Duitsche markt aangewezen waren,
hebben al jarenlang met Berlijn geliebaugelt" en,
naar het ons voorkomt, zijn zij het ook geweest van
wie de sterkste drang om tot het uiterste toe te ge
ven, uitging. Zij waren het, die Benesj tot aftreden
hebben genoopt hetgeen Tsjechoslowakije overi
gens tot dusver weinig heeft gebaat. Zij zijn het,
die thans, steunend op de verachting die het ge
heele volk voor de Westersche democratieën koes
tert, den definitieven omzwaai van Tsjechoslowakije
naar de zijde van Duitschland toe voorbereiden. Het
autonome Slowakije is het Tsjechische deel daarbij
eenige tempi voor. De regeering van dat gebied
heeft steeds de communistische partij verboden. De
Joodsche bevolking maakt zich, niet ten onrechte,
ernstig ongerust over het lot dat haar wacht. In het
eigenlijke Tsjechiëzijn de democraten sterker. Hun
partijen bereiden trouwens een nauwere samen
werking, ja een samensmelting voor. Het lijkt ons
echter hoogst twijfelachtig of zij den
anti-democratischen koers die de regeering-Syrovy onder
Duitschen druk inslaat, kunnen keeren. Verzet tegen de
Duitsche eischen zou nu den economischen onder
gang van het land beteekenen. Het is reeds meer
dan een derde van zijn geheele industrie en de helft
van zijn textiel- en zware-industrie kwijt. Dezen
ondergang wil de regeering tot eiken prijs voorko
men. Haar positie is trouwens al moeilijk genoeg.
Niet alleen de Duitsche-, ook de Ppolsche troepen
hebben de aanvankelijk afgesproken grens over"
schreden en er een rijk industrie-gebied bij
bezetMet Hongarije wordt nog onderhandeld over den
gebiedsafstand, en als trouwe leerling van de Duit
sche regeering, waarbij zij trouwens steeds nauwer
aansluiting zoekt, laat de Hongaarsche aanspraken
gelden op plaatsen en streken waar vrijwel geen
Hongaar woont, maar die toevallig het rijkste
Slowaaksche landbouw- en wijngebied vormen. Aan
de Roetheensche minderheid in het uiterste Oosten
is autonomie toegestaan. De Praagsche regeering
had stellig de eenheid van haar staat bevorderd door
reeds vroeger tal van concessies waartoe zij nu ge
dwongen wordt, vrijwillig toe te staan. Of zij ooit
blijvend de afscheiding der Sudetenduitschers onder
Duitschen druk had kunnen verhinderen, is de
vraag. En zeker is, dat zij, die de verzoening tusschen
de bevolkingsgroepen steeds gesaboteerd hebben,
dezelfde zijn die in de afgeloopen weken misschien
zelfs wel in de afgeloopen maanden bewust nau
were banden met Duitschland hebben bevorderd.
De Spaansche regeling"
TIENDUIZEND vrijwilligers terug eerder
treedt het Britsch-Italiaansch accoord niet in
werking." Dit is de boodschap die de Italiaansche
regeering uit Londen heeft gekregen. Inderdaad, het
schijnt er thans van te komen: tien van de, naar men
heeft berekend, tachtigduizend Italiaansche solda
ten worden op transport gesteld. Het zullen naar
alle waarschijnlijkheid niet de troepen zijn die de
meeste gevechtswaarde hebben, en dat hun mate
riaal machinegeweren, pantserauto's, tanks e.d.
in Spanje blijft, spreekt vanzelf. Is het wonder,
dat de Spaansche regeering die reeds alle
buitenlandsche vrijwilligers gedemobiliseerd heeft, met
groote bezorgdheid de onderhandelingen tusschen
graaf Ciano en lord Perth volgt ? Hoe kan men, zoo
vraagt zij zich af, nu opeens vertrouwen stellen in
de beloften van een bewind, dat zijn vroegere af
spraken reeds ettelijke malen heeft geschonden?
De tegenwoordige Britsche regeering heeft er reeds
zoovele malen blijk van gegeven, dat haar sympa
thieën zoo al niet aan de zijde van Franco, dan toch
zeker niet aan die van Barcelona staan, dat de repu
blikeinen met bezorgdheid de toekomst tegemoet
zien. Deze bezorgdheid is des te grooter, nu zij meer
vertrouwen hebben gekregen in hun uiteindelijke
overwinning, wanneer de beide partijen alleen ge
laten zouden worden. Zij staan er strategisch vrij
goed voor en Franco schijnt eenigszins buiten adem
te zijn geraakt, ondanks zijn trotsche verklaring,
dat hij onvoorwaardelijke overgave eischt aan
de overvloedig getoonde edelmoedigheid van de
overwinnaars" een edelmoedigheid waarvan
de uit de lucht gebombardeerde weerlooze burger
bevolking van Madrid, Barcelona, Valencia,
sGuernica, Castellon enz. enz. weet mee te praten !
Palestina
DE opstand van sommige Arabische groepen in
Palestina heeft in de maanden Juli, Augustus
en September officieel meer dan achthonderd
dooden gevergd. Het werkelijk aantal slachtoffers is
stellig veel hooger. Sinds het begin van deze maand
zijn trouwens al weer honderden dooden gevallen.
De toestand wordt van dag tot dag critieker. De
Arabische troepen, die geleid worden door de groot
grondbezitters en naar alle waarschijnlijkheid gefi
nancierd door de staten wier belang het is, de positie
van Engeland in de Middellandsche Zee moeilijk,
zoo niet onhoudbaar te maken, zijn er in geslaagd
verreweg het grootste gedeelte des lands te bezetten.
Reeds konden zij hier en daar eigen civiele rechtban
ken oprichten. De Engelsche regeering stuurt troe
pen en pantserwagens, maar schijnt niet vastbeslo
ten te zijn den opstand te verpletteren met all2 mid
delen die haar ten dienste staan. Het is de vraag of zij
dat nu, ook al wilde zij het, zou kunnen, met het
oog op de reactie die een dergelijk optreden in de
geheele Arabische wereld zou wekken. Het Inter
nationale Mohammedaansche Congres, dat dezer
dagen te Caïro bijeenkwam, heeft reeds gedreigd
alle Arabieren op te wekken tot opstand tegen het
Engelsche gezag. De positie van de Joodsche kolo
nisten, aan wier arbeid het verhoogde levenspeil ook
van de Arabische bevolking in Palestina toegeschre
ven moet worden, is uitermate benard. Het is zeer
onwaarschijnlijk dat hun aantal in de nabije toe
komst door immigratie belangrijk zal stijgen. Zij
zijn overgeleverd aan den goeden wil van de Engel
sche regeering en van de Arabieren en hebben eenige
reden om zich af te vragen wat van beide op den
duur het ergste is.
PAG. 6 DE GROENE No. 3202