De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1938 26 november pagina 18

26 november 1938 – pagina 18

Dit is een ingescande tekst.

eem, f1 / l 't &1\J }&**' Een verhaal van De Groene HET was aan den Rijn, in een stadje bij Koblenz, in de eerste jaren dezer eeuw. Het was bijna zomer, in Juni, toen ook aan den Rijn de lindeboomen in bloei stonden, en onze moeders op de warme, lichte avonden ons jongens met zoete listen en booze dreigementen in bed trachtten te loodsen. We hoepelden achter de Kruppfabrieken, we zaten in de linden en plukten de bloesem, die we als thee aan de apotheek verkochten, we lieten ons aan de ankerkettingen van landingsbruggen zakken en vischten maagwortel op, die we bij de apotheek verkochten voor thee tegen de kiespijn, we stonden bij de aankomst van de boot uit Mainz op de kade en liepen met de passagiers mee naar het hotel De Wilde Man", terwijl we het heele eind erheen onophoudelijk voor de voeten van de voorname reizigers liepen, tot het hun en ons voor de oogen schemerde en zij ons een stuiver toegooiden. Wét we ook deden, naar bed gingen we niet. Vaak kochten onze moeders met een flesch Niedersteiner agent Brühl om, met het doel ons zoogenaamd officieel in veiligheid te brengen. Wij van onzen kant offerden dan twee stuivers, die we zoo juist hadden verdiend met weer eenige gasten aardig voor de voeten te loopen, aan ouden Brühl, die ze meteen in een borrel omzette. Om eindelijk alle moeilijkheden te ontloopen en tot rust te komen, gingen we maar naar mijn grootmoeder. Mijn grootmoeder was een yo-jarige knappe flinke vrouw; zij kwam oorspronkelijk uit Biebrich aan den Rijn, uit Hessen Oranje", zooals ze met trots, haar Hessen Nassau noemde. Ze was fel antiPruisisch; over den ouden Keizer Wilhelm sprak zij slechts als de Kanonnenprins": ze kon het nooit vergeten, dat deze Pruis in 1848 in Baden op de demonstreerende massa had laten schieten. Ze vertelde ons wonderlijke verhalen van den moedigen hertog van Oranje, van den grooten Napoleon, die de Pruisen versloeg en de kaarsrechte populier lanen voor zijn marschcolonnes aanlegde, die het wetboek schreef, waaronder ze met grootvader was getrouwd; daarna zong ze altijd weer De Twee Grenadieren". Dat was zoo aangrijpend, dat wij jongens in de schemering van de lindeboomen meteen zaten te snotteren. Van den linker Rijn oever af schemerde flauw als een reuzachtige vinger des doods de witte Pyramide van den daar gevallen generaal van Napoleon, Hoche; daartusschen kronkelde de stroom zich als een machtige, sterke «thleet. Als grootmoeder eenmaal bij de Twee Grenadieren terecht was gekomen, was er geen houden meer aan, dan werd het complete opera- en operetterepertoire afgedraaid: Bettelstudent.Waf f enschmied, Traviata, Carmen. Nu nog zie ik hoe ze met haar 70 jaren plotseling, de schaal met peulen in haar vaart omgooiend, opspringt en fanatiek meesleepend het Trou badourlied in de avondstilte uitgalmt: Gloeiend slaan de vlammen ten hemel...." Wij jongens hielden van deze mooie, innig goede, enthousias te vrouw met het spierwitte haar en de reebruine oogen; we waren gewoonweg verliefd op haar. Als ze zei: Zoo, jon gens, nu is 't genoeg: ga slapen!" dan stormden we weg als ridders naar het tornooi om den wensch van de Vrouw zoo schielijk mogelijk te vervullen. Ze was een echte Rijnlandsche. Ze had het hart van een elf en een leeuwin tege lijk. Ik was haar lieveling. Toen de meester mij eens bij ongeluk met den stok op mijn hoofd sloeg zoodat ik ervan bloedde, pakte ze de keuken bijl op en rende naar school. De meester moest door het raam op de speelplaats springen ! Maar eens leerde ook ik haar woede kennen. Nooit tevoren of daarna zag ik haar ooit zoo boos. En hiermee begint eigen lijk deze geschiedenis. HET was op een helderen Junidag, toen weer de boot uit Mainz aanlegde. Ook voor ons jongens was het feest, wij raddraaiers stonden klaar voor de start aan de kade. Plotseling kwamen uit de kajuit op het voordek zonderlinge gestalten: m?nnen en vrouwen met reusachtige pelsjassen, met bont mutsen en het was midden in den zomer ! De vrouwen droegen opgerolde matrassen en kussens op hun rug, sommigen sleepten groote theeketels met zich mee. Deze menschen interesseerden ons plotseling meer dan alle andere passagiers. We liepen ze achterna, spraken ze aan, maar zonder op of om te kijken gingen ze voort, blijkbaar naar de Herberg Zur Heimat" aan het andere eind van de kade. Zigeuners!" riepen we, Eskimo's!" Maar Eskimo's hebben toch honden en kajaks. Russen!" riep nu mijn vriendje Menne, het bak kerszoontje. Maar de troep reageerde niet op ons geroep. We moesten dus duidelijker worden! We stormden op hen af, een van ons pakte nog gsuw een lange bontjas beet en sjorde er aan; ze keken echter niet om, ze gingen maar voort. Nu pakten we steenen op en mikten op hen. We raakten hen op hun rug, hun armen; met een stok duwden we de bontmuts van een ouden man af, de man raapte hem op en liep op een drafje de voortgeloopen groep achterna. Ik had tot doel de groote theeketel gekozen, die een vrouw op den rug droeg. Pang ! knalde een steen kletterend tegen het metaal, en nog eens pang ! en voor den derden keer... . pang ! patste iemand mij van opzij een harden draai om m'n ooren, dat ik er van tolde. Woedend was ik van plan den derden steen naar den schedel van mijn tegenstander te werpen, toen ik mijn grootmoeder voor mij zag staan; met een vuurrood hoofd stond ze te hijgen ven het rennen, en met oogen die vonken leken te schieten pakte Slaapkamer exclusief model breede praktische toilettalel of 3-deel. spiegel n. keuze breede bedden uitvoering: blank berken of Indisch palissander f 645. REENS SHOWROOMS: Heiligeweg 47-51, A'dam. Passage 76-78, Den Haag. 31 Bruton Street, Londen. W.l. Vraagt tlatprospectus in kleu rendruk, iiifiM^ Charivaria Paindeluxe-brood ,,Een beknopte inhoud, eigen handig door Kautsky zelf ge schreven". (Wij) ,,Een slagers]ongen reed giste renmorgen per fiets naar het Zuid, waarbij hij zich vasthield aan een in dezelfde richting rijdenden vrachtauto." (T.) M. O. Hij zit met zijn ene been in het neo-classicisme, dat niet beter weet of zo'n aanhef-met-aanroep is je ware, en dat slechts afkeuren de blikken over heeft voor de ver waten geesten, die desondanks voor naapen de neus optrekken en van experimenteeren maar niet kunnen afzien". (Levende Talen) Taaiverrijking ,,Gevoelens van vriendschap voor het genabuurde volk." (Colijn) Het streven naar contactname op intellectueel gebied". (Spaak) Geslachtelijke moeilijkheden ,,Toen werd de houding der Engelsch man welwillender". (H.) Onderwijzer worden als haar vader, daarvan had zij al lang ge droomd". (Vrijheid, Arbeid, Brood) Voor de kleinste helft is plaats in de ziekenhuizen. Maar voor de grootste helft moeten overal hulp ziekenhuizen ingericht worden". (R.) De middelbare wordt uitbe steed. ^^ Oefent ge mee met de N.C.R.V.? Dit is een goede vooroefening om het trillen van de tongpunt onder de knie te krijgen." (Ons Toon.) ,,Kan men echter van goeder harte verzekeren, dat een hoogeschool in het kader van ons hooger onderwijs behoort ?" (H.) Ja. De beek van boei en ban bevrijd, Gaf niet terug wat ze niet had". (Gerda's Lentelied) Maar zelfs al was j e die niet kwijt, Berooide beek, hoe lapte j' 'm dat ? Het stoffelijk overschot is giste renavond uitX. vertrokken." (Tel.) Ik vertrek", zei het lijk. Gemeenplaatsen en ismen Kunstenaar van formaat. Le venshouding. Meemaken. Mentali teit. Mogelijkheden. Momenteel. Naar voren brengen. Kaast. -name. Nauwelijks iemand. Niemand min der dan. Noodgedwongen. Correspondentie H. te V. De Auto" gebruikt het woord automobiel afwisselend als mannelijk en vrouwelijk. Wat is naar uw meening als juist te be schouwen ? Het automobiel zou mijn Hollandsche gevoel geen kwaad doen. Antw. Het mijne ook niet, behalve misschien in geval van een aanrijding. niiiiiiJijimiiiiiiiiimiliiiiMWfiiiMiiiimimiiiillliiimimiiiiiiliiiiiiilifiutiiimiiiiiim^ PAG. 19 DE GROENE &tó. 320t

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl