UlïHUiZIGHEDEN Film . Prinses Tacakanova (Tuschinski Theater) ROMANTISCH is de geschiedenis van de pretendente v.an den Russischen troon, d:'e den strijd aan bindt met Catharina De Groote. Zij verliest dien strijd, onder andere wijl zij den minnaar van de Czarin aan zich weet te binden, wat de hard vochtige heerscheres haar niet ver geeft. De liefelijke jonge vrouw sterft naast haar beminde op het schavot. Hoog'romantisch en schilderachtig is het in deze Fransche film uitgebeeld. Gaat henen en snottert! Tooneel Soubrette. Centraal Tooneel JACQUES Deval die reeds in zijn ,,Tovaritsj" om bedienend huis personeel heen een stuk heeft gebouwd, heeft thans een comedie rondom een kittig kamermeisje ge schreven. Het is eigenlijk een gefin geerd kamermeisje, als zoodanig bin nengekomen in het huis van haar nog nooit aanschouwde schoonouders, ge ruïneerde millionnairs. Natuurlijk wordt zij aan het slot, na tal van ver wikkelingen, met gejuich als schoon dochter erkend, ook het geld is dan allang teruggekomen, en in haar functie heeft zij gelegenheid gehad allerlei voortreffelijks voor het gezin te verrichten en bijv. den vader en de dochter van onberaden stappen af te houden. Voorts is er nog een gefingeer de verloofde van den in het geheim gehuwden zoon, die echter de oplossing sportief aanvaardt. In een dwaas niemendalletje als dit komt alles op de uitwerking van het gegeven aan, en die is bij Deval voor treffelijk, De dialoog is hier en daar zeer geestig en overal vlot, de situaties zijn vermakelijk en houden de spanning er in. De heele speelstijl is luchtig en verzorgd, gelijk men bij dit zoo goed op elkaar ingespeelde ensemble ver wachten kon. Mary Dresselhuys draagt, als het kamermeisje Francoise, een rood pruikie, dat haar engelachtig staat. Zij maakt een bekoorlijk en amusant, niet alleen om het ac cent werkelijk Fransch type S van haar rol, waarbij ook hier en daar een fijne ge voeligheid gelegenheid krijgt zich uit te spelen. Boeiend en gaaf zijn ook de andere vertolk ingen : Péronne Hosang en Cees Laseur als het eerst schatrijke, dan straatarme en vervol gens weer schatrijke echtpaar, Teulings als hun zoon, Diny Heynes als het zusje; van de andere rollen releveeren wijjvooral Cor Hermus die onnavolgbaar grappig den deftigen butler speelde. Remmelts' regie was onberispelijk. Robert's vtouw (Residentie tooneel), Stadsschouwburg DIT stuk snijdt allerlei belangwek kende problemen aan, maar het is daarmede te zwaar beladen; het geeft de oplossing niet. Bovendien, de pro blemen komen hier niet uit de karak ters voort, maar omgekeerd, deze laatste zijn gekozen als dragers van bepaalde levensbeschouwingen en over tuigingen. Ook praatstukken" kun nen boeiend tooneel zijn men denke aan Shaw maar hier komt alles te traag op gang en wordt dan verder te traag afgesponnen. De opkomsten en afgangen, heel de structuur van het stuk is fantasieloos en onhandig op het dilettantische af. Hier vermocht de regie van Bets Ranucci-Beckman wei nig meer te redden. De vertooning van het Residentietooneel was overigens verzorgd. Het intelligente en vakkundige spel van Vera Bendam ziet men altijd graag, en deze rol, een gestudeerde vrouw doch vurig van overtuiging, lag haar goed. Ook voor Verbeek zijn rollen gelijk deze van een Engelschen dominee, nobel en flink, geknipt, en hij voldeed dan ook uitstekend als haar echtgenoot. Max Croiset zette zijn uitbeelding van den jongen, onevenwichtigen, communistischen domineeszoon veelal te sterk in, maar gaf overigens gaaf en door dacht spel dat zeer verdienstelijk mag heeten. La Chapelle in de goedgeschre ven rol van den bisschop leek minder op dreef dan gewoonlijk; Adrienne Canivez, Coba Kelling en Bob de Lange gaven elk op eigen wijze voldoening door op uitstekend peil staand, alles zins overtuigend spel. Van een klein dienstboderollétje, dat niets om het lijf had, wist Caro van Eyck iets opmerkelijks te maken. Dit stuk is te Londen een van de grootste seizoensuccessen. Moge het Residentietooneel zich door dergelijke, voor ons land niet steeds geldige over wegingen niet te zeer doen leiden. Veilingen Eenmaal, andermaal: een goede daad. IN de Kunstveilingzalen der firma Mensing en Zn. aan de Doelen straat hangen schilderijen aan den wand. In de vitrines staat porcelein en kostbaar glaswerk, zilveren vaatwerk en sierlijke snuisterijen. De schilde rijen vertegenwoordigen waarde. Waar de ontleend aan het kunstenaarschap van hun makers en ontleend aan den tijdsafstand die er ligt tusschen het oogenblik van vervaardigen en den zachten winterdag, dat ik door deze zalen dwaal. En waarde in verband met hun bestemming. Deze voorwerpen en schilderijen zijn het eigendom van Nederlandschejamilies en kunsthandelaars, ze zijn van geslacht op geslacht overgegaan en staan nu ten verkoop om in de veiling van 20 en 21 December in andere handen over te gaan. De oude meubelen, de antieke klok ken, de kostbare boeken, porcelein en zilver, het moet alles verkocht worden aan den meest biedende. Doet gewinzucht Nederlandsche families en Nederlandsche kunsthandelaars hun goede ren aldus afstaan? Neen, het is medegevoel met hen, die voor een politiek systeem moeten vluchten. Joodsche vluchtelingetjes zul len door het geheele bedrag van de opbrengst geholpen kunnen worden. Daarvoor stonden families bezit af: een ets van Rembrandt, een werk van Isaac van Ostade, moderne meesters: Isaac en Jozef Israels en heel veel andere werken. Alles wat mooi en edel is, is daar ten verkoop. En het mooist en edelst is het doel. Gaat Zaterdag, Zondag of Maandag kijken en koopt er ! S taosscnouwDurg N.V. HET NEDERLANDSCH TOONEEL Directeur Cor van der Lugt Melsert Zaterdagavond 17 ^ f December 8.15 uur. eerste Voorstellingen Zondagavond 18 ' DE THOMPSON BROTHERS ' Circusspel in 5 bedrijven van Serck Roggers Toen ging plotseling het licht uit... Het slot van net verhaal, zooals Ben van Eysselsteijn het heeft gedacht VAN Westreene sprong op. Zijn plan stond vast. Hij deed een stap zijwaarts, trok de la van zijn bureau open en tastte naar zijn revolver. Geruischloos kwam hij naar voren. In de donkere kamer zag hij vaag de figuur van een man die op hem toekwam. Zij zagen elkaar gelijktijdig, hielden in een eendere reactie gelijk tijdig hun gang in. En dan rinkelde er een lawine van glas scherven omlaag. De onthutste inspecteur had zér scherp, maar zeer onhelder op zijn spiegel beeld geschoten. Nerveus draaide Hetty een nieuwe zekering in. Het licht ging weer aan. Zij gaf een onder drukten kreet toen zij zich omdraaide. Haar vader stond in de gang. De deur naar haar kamer stond open. De schemerlamp en een glas water waren van het tafeltje naast haar bed getuimeld. De poes was zoo vervelend", stotterde Hetty. Ik wilde ze gooien met m'n slof, maar ik raakte met m'n arm de schemerlamp.... en.... en toen schreeuwde de poes en het werd donker". Haar vader nam een boek van het opengeslagen bed. 't Is hél spannend" zei hij maar je mag zoo laat niet liggen lezen, daar word je nerveus van. We zullen beiden ons leven beteren. Jij mag in bed niet meer lezen, ik neem vacantie en ga me met je bemoeien. We hebben ons beiden wat over werkt. Als een politieman het toevallig dicht slaan van een auto verbindt met daarop volgende geluiden, omdat hij net aan misdadigers denkt, dan wijst dat op een inzinking. Het wordt een mooie tijd voor de Rivièra. Maar ik denk dat jij nog mér voor wintersport voelt, niet?" De oplossing, gelijk Jan Campert zich die heeft voorgesteld VERSTARD bleef Van Westreene zitten. Het scheen alsof een vlagende angst zijn spieren had verlamd. Hij wist dat nu ergens in dit huis de Hardbef aanwezig moest zijn. Hij wist even zeer dat deze voor niets zou terugdeinzen. Van Westreene greep naar de revolver in zijn achter zak. ... Vervloekt.... hij had het ding van middag op het bureau afgegeven om te laten schoonmaken.... Verbeeldde hij het zich of waren daar werkelijk voetstappen op de trap, traag, onafwendbaar naderbij sluipend ?.... Hij greep de tang, probeerde het licht op de gang, die plotseling helder verlicht werd. Alleen in de kamer was dus het licht kapot gegaan. Het was trouwens al een oud beestje die lamp. Voorzichtig daalde hij de trap af. In de kleine hall beneden was niemand te zien. Hij opende behoedzaam de huiskamer-deur, knelde de koperen tang vaster in zijn hand; wanneer de Hardbef achter de deur.... Op hetzelfde oogen blik werd er gebeld. Toen van Westreene de deur had geopend stond voor hem een ietwat wankelend, moeizaam sprekend jongmensch. Wa-waarde.... hik.... heer, stamelde het, ik. ... hik. ... rij daar met m'n w-wagen tegen z-z-zoo'n beroerde b-boom. . . . die wou. . . . hik.... niet weg. Een glasscher-scherf heeft mijn.... hik.... hand gewond. Ik heb, ge loof ik, in m'n schrik. . . . hik. . . . nogal 'n keel opgezet.... Hebt u.... u.... wat ver verband? Kom binnen, zei van Westreene, zette de tang in de paraplui-bak en vergat voor ditmaal wat zijn beroep was. Hier oj> zijn kop de oplossing die de schrij ver zelf aan het onderbroken verhaal had toegevoegd ?uapqqBq a; JBBJJP ;aui SijjazaS aaq; afdonj uaa fiq aa^ipop ua aapBA ua:rez ann uaa pM 3ojj ?, ^aa^s uap ut ua;uaiuouj uaSaj -aSuo }saaui ap do aaaui suaa JSM suo }BBJ sip 'ja;aui;unuj ap ui uapjnS uaa MUBS i(i aop UBp 'aaiq Sijsnj uaA3 JBBUI fif jfijQ 'pua^aziuo ooz Hoo ;uiJ04S jaq 'piBBMsS J(nis st UJBBJUBI uaa 's;am si }aq" 'j{oj;uado ufipjo3 }3q fiq [fiAua} 'fiq 3p3[OAJ3A ,,'iaM af ai;j -ppjBUjaS yaaq jaq UBB ÓBBJS af m af }Bp 'si ;saaMa2 vep ;BM 'uaiz suaa uajjnz a^ at JOOA aaqi do^ aaspjaj uaa i(i \ez uep ' uaAa JBBUI B{) -uauioo-ip JBBUI ufiz uauioojQ" ?pjBBpaq auaaa;sayw UBA jnapadsui appjooAvjuB '^afjaif '3i}qDBAvnuaz }aiu JBBUJ af JJBBJ^" ? ' ? ? ua3fo;sa3uBB JBBUI SJBBJJ ap qaq jjj ooz sajre si UIOJBBM 'japB^ ug ? ? ? ? usqqsq pjiSaS jajpjBM jiazatu :jaoui sjj -pMnBuaq ooz ;aq pBq Jji ? ? ? 'janainaS ua ja^uijaS uaa 'iai{B:pjads 3ip[3M33 uaa apjooq 3ji 'a;;jo^sjaau }Bp 3m; -SaijA uaa UBA uaqqaq puioojpaS IBOUJ m 'ufiz Sja ;aoui Jji JBBIU 'UBAJBBM jaam 'pmoojpaS 3ffi[3AmqosjE ooz qaq jfj [i3 uajooq ;aiu aiu n ui aip 'j ? ? ? -Jjaoq uap mo UTBM3J 330jp SJBBll apUapUBjq iaiU JBB[apUB3l uas aip 'puBq uaa 'uauuiq JBBU piA [asufiqos JBBA uaa 'usdo 3ui3 jn3p ap 'uio anap ap UBA ^njn ap uiBBz3uBi apiB-ejp pu-eq uaa 'SusS ap joop uaddB^siaoA apuadsjs aa uaj{uo[5( ' jstnf ap[iM fiq 'UBQ -piio;s[i}s ;jsq ufiz }o Jnapadsui ;aq SBM PAG. 25 DE GROENE No. 3211