IN'DEN HEMEL, HOOGSTRAAT 417 Een kerstverhaal voor De Groene, van Ossip Kalenter IN het glazen tramhuisje'merkte men niets van den scherpen Oostenwind. Hier stonden Jantje en Mary met hun moeders. Kerstmannetjë?" zei de zevenjarige Mary wijsgeerig, die bestaat toch heelemaal niet." Maar ik schrijf iederen keer een echten brief, met een postzegel, aan het kerstmannetje," zei de kleine Jantje beteuterd, en hij brengt me alles wat ik wil hebben." Mary' zweeg een oogenblik. Toen trok zij. haar wenkbrauwen op en vroeg: Hoe adresseer je dat dan?" Adresseeren ?" ,,Ik b^edoel: wat schrijf je dan op de enveloppe?" Op de enveloppe? Wel, heel eenvoudig: aan het kerstma/metje, in den hemel." Mary haalde met een komisch gebaar haar schou ders op, want ze wist dat er niet eens een vliegpost naar de maan bestond, laat staan naar den hemel. Daarbij viel haar blik op een grooten, mageren man die, in een afgedragen regenjas met hoog opgeslagen kraag, de handen in zijn zakken, achter hen stond. Hij staarde den kleinen Jantje strak aan, op een manier, die Mary een beetje schrik aanjoeg, zoodat zij onwillekeurig de hand van haar moeder vastgreep. Maar daar kwam al, met veel lawaai en hel verlicht, de tram. De andere moeder nam Jantje bij de hand, en alle vier verlieten snel het wachthuisje. De werklooze Karel Verrijn zag hen na, tot de tram wegreed. Toen hervatte hij zijn doellooze wandeling. Voor hij een zijstraat inging, keek hij nog eenmaal de tram na, waarin Jantje en Mary de villawijk tege moet reden, en mompelde, met een verbeten trek om den harden mond: kerstmannetje... .!" Denzelfden nacht schreef de werklooze Karel Ver rijn in zijn troosteloos logies bij het licht van een stompje kaars den volgenden brief: Lief Kerstmannetje ! Ik verlang niets meer dan een klein beetje werk. Ik ben een bekwaam bankwerker, 36 jaar oud, groot 1.95, sterk en bezit rijbewijs 3 b. Prima getuigschriften ! Wil iederen arbeid aan nemen ! Heb al het mogelijke al geprobeerd ! In mijn grooten nood wend ik mij tot u, lief kerstmannetje. U vervult toch zoo vele wenschen. Misschien kunt u ook de mijne ver vullen. Ik smeek het u met heel mijn hart! Hoogachtend Uw KAREL VERRIJN, Tuinderstraat 22, vier hoog achter." Toen streek hij zorgvuldig een oude enveloppe glad: Hoe had die kleine jongen het ook weer geadresseerd ? Aan het Kerstmannetje," schreef de zes en dertig jarige Karel Verrijn in een laatste, reeds aan waanzin grenzende hoop, in een geloof, dat reeds wanhoop was. En met kinderachtige letters voegde hij er bij: In den hemel." In zijn jasje moest, van een verongelukten sollici tatie-brief, nog een postzegel van drie zitten. Hij haalde den zegel te voorschijn en plakte hem zorg vuldig op den brief. Toen nam hij zijn pet, kroop uit zijn alkoof, leende zacht de sleutel bij den snurkenden kamerverhuurder en sloop de straat op. Het was koud en zeer helder buiten. De oostenwind woei over de daken. Als een slaapwandelaar gooide hij den brief in de bus. Als een slaapwandelaar keerde hij terug en viel toen zeer bevredigd in slaap. Den volgenden morgen had hij, gelijk alle vorige sollicitatie-brieven zonder succes, ook dezen dwazen vergeten, en zoo zou ons verhaal dus afgeloopen zijn, als niet.... Als niet postbode Groenendaal, in wiens handen deze onbestelbare brief geraakte, aan het onduidelijke adres in den hemel" de nadere aanduiding Hoog straat 417" had gevoegd. Postbode Groenendaal was niet zoo goed op de hoogte met den hemel als wel met het krantenwezen, en Hoogstraat 417 was de uitgeverij, waarbij ook de kinderkrant van de Morgenpost, onder redactie van den heer J oosten, verscheen. Fantastisch en onvoldoende geadresseerde kinder brieven waren steeds voor den redacteur J oosten bestemd. Op het kantoor van den heer Joosten heerschte een koortsachtige kerstdrukte, toen de juffrouw met den middagpost binnenkwam: een teekenaar schilderde een gouden engel op een rood gordijn terwijl achter in het vertrek twee afwaschmeisjes schoenen, poppen, polswarmers, sprookjesboeken en zakjes met lekkers en koekjes sorteerden. Meneer Joosten zette zijn grooten hoornen bril in zijn klein bleek gezicht recht, en zocht met geoefende hand de post uit. Bij Karel Verrijn's brief hield hij even op. Een ouder kind", zei hij en reikte den brief aan zijn oom Eduard toe, die bij hem op bezoek was, en naast zijn schrijftafel zat, nu moet je eens zien, waar ik al niet voor zorgen moet...." Oom Eduard had nauwelijks den brief gelezen, of hij stond opgewonden op, legde zijn zwar.e hand op den schouder van den kleinen, Weeken meneer Joosten en sprak geestdriftig: Dat komt prachtig uit! Je kent Max toch wel? Die heeft verleden zomer zijn bediende ontslagen. En juist gisteren is hij bij me komen jammeren, dat het zoo niet ging, dat hij het alleen niet meer af kon. Het levensmiddelenbedrij f is nog steeds het beste. Iedereen moet dagelijks eten.... Max zoekt iemand die hem in den winkel helpt en bovendien zijn kleine vrachtauto bestuurt. Dat is toch net de aangewezen betrekking voor dien man l" Meneer Joosten keek over zijn bril den dikken Oom Eduard aan, legde den brief van een elfjarige dichteres van kerstversjes op zij, belde de bodenkamer op en greep den horen van het toestel. Welk nummer heeft Max?" 45793", zei Oom Eduard. En toen telefoneerde meneer Joosten met meneer Max Loman, handelaar in koloniale waren en gros en en détail, en vroeg, of het hem ernst was, dat hij.... en dat hij iemand bij de hand had.... Intusschen vloog zijn roode potlood over een stukje papier en .schreef hij het adres van meneer Loman op. Daar moest me neer Verrijn, Tuinderstraat 22, zich direct aanmelden, riep hij den boodschapper toe, die, het papier in zijn leeren tasch, de trappen af vloog en fluitend op zijn fiets sprong. Den volgenden morgen om drie uur hield Karel Verrijn weer als vroeger een stuur van een vracht auto tusschen zijn handen, maakte zacht en gelukkig contact, schakelde over en gaf gas. De Oostenwind, die een ijskoude, drooge sneeuw met zich meer voerde, sneed hem in de ooren. Maar wat gaf dat? In plaats van zijn dunne regenjas had hij een warme winterjas van meneer Loman aan, waarvan de kraag, als hij opgeslagen werd, tot aan den rand van de pet reikte. De lantaarns, de nog slapende huizen, de pleinen met de bundels denneboomen, waarvan de feestelijke lucht hem gisteren nog op zulke droevige en wan hopige gedachten had gebracht, vlogen hem voorbij. Het ging vooruit met Karel Verrijn. Hij ging, met den tevreden aan zijn sigaar kau wenden meneer Loman naast zich, voor de eerste maal naar de centrale markthallen. MIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII lUiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiimiiiiMtimliiii tiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiHitiiiimiHiiiiiiiiiiiHiiiiiiimiiiiiiiiiHiii in iiiiiimiitiimimmiii iiiiiiini Op de glibberige paden ,,Men beschouwt dezen minister als de zwakste schakel in de kabinetsploeg." (H.) Hun is de as Berlijn?Rome een doorn in het oog." (R.) Onze uitdragers ,,Zonder het te beseffen draagt men de politiek der anti-democraten uit." (K. d. D.) Het is noodzakelijk dat ieder van ons door krachtige uitdraging van deze waarden medewerkt." (Lib.Wbl.) Onze indragers Het hlad wil de nationaal-social Charivaria tische beginselen indragen bij hen die ernst maken met het Evangelie." ===== (E' d' D') En onze naarvorendragers Het is juist, dat optimisme niet in de eerste plaats naar voren te dragen." Geslachtelijke moeilijkheden De heer Kaufman, Duitsche van origine." (R.) Dat is een mechanisme, die dit mogelijk maakt." (H.) Het juiste woord op de juiste plaats ,,|)e onsterfelijke verdienste van tachtig is geweest het verwerkelijken van een drieledig resultaat." (N.Gids) De onderhoudskosten kunnen uit de contributies worden bekostigd." (Alg. Ind. Dbl.) En de juiste term op de juiste plaats Het behoeft geen betoog de spon tane vreugde die in alle kringen geheerscht heeft te memoreeren." (Mbl. Ned. Ver. v. Teckenond.) Hollandsche zorgzaamheid ..Met groote toewijding hebben de medewerkers dit mooie werk verzorgd. Het koor dat de morgenzang ver zorgde is van een kwartet uitgegroeid tot een groot koor." (Radio-bode) ,,Hildo Krop heeft het borstrelief in het monument verzorgd. Een strijkje verzorgde zachte, welluidende muziek. To van der Sluys verzorgde haar partij met de prachtige sternmiddelen die men van deze zangeres kent." (H.) Willen de lezers Ch. helpen deze nieuwe rubriek te verzorgen? Wij moeten trachten met liet rechtsche Spanje zaken te doen, die mogelijk zijn." (\ijrn. C.) De andere reserveeren we dan voor het linksche. lliiiiiiiililllMlllliiiiiiiiiiiiiiiMlllillliiiillllllliiiiliiiiiiniiMiliiiniiiiiiiiitiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilllliiiiiiiiHiiiiiilliiiiiiiiiHlit IIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllltlflIlllllllllllllllllllMlllllllllllllllllllllnilllllllllltlllllllllllllllllllllllltllllllllMlllllllllllllllllllllTPAG. 18 DE GROENE No. 3212