AMERSFOORT Hotel-Pension BIRKHOVEN ^^TS water. Grenzend aan 150 H.A. bosch met vijvers en vergezichten. A MCTCDnA M LOGEER IN HET amsterdam f\rt& l CIXLsMPI CENTBAAI. HOTEL DEB A.M.V.J. leidscheboschje Het eenige hotel in Nederland met eigen overdekt zwembad Gratis toegankelijk voor Hotelgasten a Fl. 3.50 inclusief ontbijt APELDOORN H2JLS2SÏL Loola.n bij het Koninklijk Palels en bosschen. Mod, comfort. Bekend restaurant. installen. Matige tarieven. Telefoon 4141 A RN HTM Hotel-Restaurant BORDELAISE Hit 11 11 LI?! Velperweg. Tel. 24325. Bekend Rest. Mod. comf. DENEKAMPHOTEL GELINK UflTCI P PI l LI l/ door z<Jn mooie ligging en matige llU l CL U C L l N IA prijzen HET UITVERKOREN HOTEL VAN DENEKAMP EN OMSTREKEN. Onder directie van Mevr. R. ARENDT. Vraagt prosp. Tel. 314 (d. en n.) EINDHOVEN STATIONSPLEIN 2 - TEL. 3265 HET HOTEL-CAFÉ-RESTAURANT ter plaatse Is HOTEL SCHIMMELPENNINCK Cl CDECT Hotel-Pension-Rest. LANDGOED R E F U GIU M" Nieuwe dlr. Ged. nieuw Inger. cuarcc ? LANDGOED STAKENBERG" Str. w. op alle k. Centr. verw. (VelUWe) Ven. keuken. Rustig (el. temidden 68 H.A. elfen terr. Gar. vrij. Tennisbaan. Gelegenh. v. rultersp. Centr. v. wandel- en fietstochten. Pr. (1.3.50 tot fl. 5.50. Prosp. op aanvr. Tel. Elspeet 3 (d. en n.) HEERLEN HOTEL GERMANIA Tel. 4717. Mod. comf. «ar. vrij. Huis v. d. 1ste Gerenomm. keuken. Pension vanaf f4.-. Centr. van Z. Limburg U|||/rpqi|ll TROMPENBERG'S PALACE HOTEL lMLILIlUU.il Telefoon 7941 (2 lijnen) ? Matige tarieven LEIDEN SAVOY RESTAURANT EEN EVENEMENT j ?? ? l "J til Tegenover station. Tel. 2843. Tzlgane orkest MG. PRIM AS BELA HORVATH Chef de cuisine: H. Schregel; ex-chef de culs: L. Kamper. Rest. Meerrust, Warmond en Royal Schevenlngen . | LOC H E M Hotel STAD LOCHEM \ MAASTRICHT DU CASQUE", UW HOTEL Tel. 4343 - Garage - Hotelbus aan alle treinen MIDDELBURG HOTEL DU COMMERCE - Tei. 94 " J .-*--.. , Parkeerterrein vrij Modern comfort ROOSENDAAL (N -B.) Hotel »NEERLANDIA UWWWkUWnnk \ll. V.) Te,efoon 108 . comtortable - Voor»! CO EST Hotel "DE BOSCH VIJVER", Tel. 2706. Bus en Trein. N at uu r?"^VXa»»»»? ' schoon rondom. Alle comfort. Keuken en wijnen extra verzorgd. RESULTATEN mogen alleen den doorslag geven bij adverteeren Daarom adverteeren zij, die het weten, in De Groene Want in een blad, dat een week lang in de beste gezinnen van ons land gelezen wordt, heeft een ad vertentie haar maximale werking! ADVERTENTIES IN DE GROENE GEVEN RESULTATEN (Vraagt tarieven) JE UGDHERINNERINGEN Proeve van critisch litteratuurpsychologische studie H. B. Fortuin ER zijn vele soorten jeugdherinne ringen. Ik lees ze met pleizier. Want meestal was een schrijver op jeugdigen leeftijd nog niet zoo verdorven als blijkt uit bekentenissen van lateren tijd, zoodat je, als je het leest, niet aldoor hoeft te blozen. Dan is het een kalm, niet emotioneel soort schrijven, dat je ongemerkt kunt lezen, zonder dat het te veel opwindt. Iets anders is, of ze werkelijk juist zijn. Ik geloof namelijk niet aan jeugd herinneringen. Om dat te bewijzen wil ik u er eerst een vertellen: IK heb in mijn jeugd gewoond in een stad, dicht bij een vijver. Er was ook een hof, met kleine villatjes. Er tegenover woonde een lieve familie, van wie ik niets meer weet, dan dat zij een geit hadden. Eiken dag ging ik met een oude corsettendoos aan een eigen bevestigd touw, gevuld met zelfgesneden gras, naar den overkant van den weg om de geit te gaan voeren. Toen de geit dood was, ben ik nooit meer gegaan, hoewel mijn moeder zei: dat is niet aardig; ze zouden denken, dat je alleen maar om die geit kwam". ALS het nu zestig jaar geleden was, zou ik dat anders vertellen: Nu ik hier tusschen den vaalhoogen achtermuur van het huis-hierachter en de beklemming van de balconnetjes van een heel blok naaste buren mijn gedachten rond laat waren zie ik voor mij zonderling is dat dat oude Vijverlaantje; zoo groot als ik het zie was het niet. Het was klein als de wereld die het bevatte en die voor mij déwereld was. Wereld? Was er niet meer dan wereld? Er was: de geit. Ik was een pieterman-klein wezen, met rood kruippakje, dat mij afgezien van mijn al lang be leende en vervallen rokcostuum, van een oud-oom geërfd een in mijn later leven nooit meer bereikten indruk van mannelijke schoonheid heeft gege ven. En in dat kruippakje van roodgebreide wol met banddragers, tegen het afzakken, liep ik met een lang wit-cartonnendoos, waarin het gras, dat ik mét mij zeulde; dwars over den rood-klinkeren weg, langs het puntig hek, de sloot voorbij, naar de geit, die daar stond, als de trotsche al-moeder van mijn wenschen en gedachten, om bedachtzaam te kauwen, het groene en door zon en laat middaguur al weer half-verdorde gras, mij melan choliek aanstarend, zoolang zij niet dood was, wat een droeve mare mij bracht, juist toen ik weer de straat óver wilde steken, op mijn dagelijkschen bedevaartgang, naar de geit, de geit, die nu plotseling in den geest over mijn bureau schijnt te zweven, dat staat bij het raam, tusschen de muffe huisjes van ons buurtje." TEGENWOORDIG zou het anders gezegd worden: Ik dring nu dieper door in de schacht van de vlijmende pijn, die voert naar het lichte eind mijner jeugd. Te G., een stad waar later, ik zal toen een jaar of zes geweest zijn, een huizenmakelaar door een vrouw van losse zeden met een mes, een snijdend, scherp mes, de keel af werd gesneden, daar besef ik nu plotseling, zelf, eerder, voordien, met een dergelijk in lang gebruik afgeslepen mes, het gras van een voortuintje af gesneden te hebben. Dit mes had een zwart ebben heft, en een lemmet, waarop de verloopkleuren van een incidenteele ver hitting zeker in de werkplaats van mijn vader zich als rond elkaar slingerende veelkleurige wurmenkoppen geteekend hadden. Aan dat mes denk ik, steeds, wanneer ik lees van een moord, gepleegd met zoo'n mes, waarmee een keel is opengesneden. Ik vergat te zeggen, dat een geit, van zekere menschen, tegenover de woning van mijn vader (waarom ik in dit verband nooit aan mijn moeder denk, vermag ik zelf niet te doorgronden), een geit, die in mijn herinnering een tot barsten toe vol dier was, met een kop, welks geweld suggereerende con touren mij. ..." DEZE zelfde herinnering krijgt een andere kleur, als hij verteld wordt in een kinderboek: Toen vader nog klein was", zoo vertelde de heer Vermaet dien avond voor het slapen gaan verder, woonde er tegenover het huis van zijn vader en moeder, in een klein huis-je met rood pan-nen dak, een vriendelijk gezin, van arme, maar ar-beid-zame men-schen. En voor dat huis-je stond een geit. Nu jul-lie begrijpt, kin-de-ren, dat ik daar maar wat graag naar toe ging. Maar om-dat die geit natuurlijk hon ger had, bracht ik el-ken keer wat gras voor haar mede. Op een goe-den morgen nu, kwam baas Jansen, zoo heet-te de o-ver-buur man, naar mijn vader en zei: Wel baas, onze geit is ziek. Wilt u niet eens ko-men kij-ken?" Jul-lie begrijpt, dat ik ook wat graag van de par-tij was...." IN het Leerboek voor het dier in huis en op het erf", wordt de her innering als volgt: Geef een geit liever geen gras, dat met een stalen mes is afgesneden. Schrijver dezes herinnert zich een geval in zijn eigen jeugd, dat overbuurman een geit had, (waarschijnlijk een witte variëteit van de Luxemburgsche zwartwit bonte), die ik zelf gesneden gras te vreten gaf. Een korte veertien dagen later was het beest dood. Ik herinner mij nu het rapport van den veearts niet meer precies, maar acht het waarschijnlijk, dat de dood het gevolg was van het, door het blank staal aangetaste klaver- en grasgewas, dat zij, eenige uren na den afsnee, van mij toegediend kreeg. Ik geef mijn verklaring voor een betere." IN den roman, die onze werkster leest, staat de herinnering ook. Weer iets anders: Maar, sprak Walter, is het dan mogelijk dat jij het meisje van tegen over bent? Ik weet nog wel, dat daar een geit was, en ik herinner mij een heel klein, lief, meisje, in een rood kruippakje. Je moet denken, ik was nog zoo klein.... Wel, zei Hetty oolijk, vond jij dan de geit belangrijker dan mij ? Walter ontweek haar speelsche pla gerij. Nu, dat zou ik niet durven be weren; je moet denken, de geit kreeg eiken dag gras van mij. Tot ze dood ging. Wat was ik bedroefd. En er was maar een, die mij kon troosten.... een klein meisje, in een rood wollen kruippakje. Hetty verzegelde zijn mond met een kus. EINDE" Opgelet! Stond hier nu maar UW ADVERTENTIE! PAG. 22 DE GROENE No. 3212