Historisch Archief 1877-1940
Wetenschap
Het electronen-microscoop
Van welke wondren hangt de werelt aan
[malkander!
Sprak LEEUWENHOEK, daer hij door
['t heldre kykglas zagh,
En met een Linceus' oog ontdekte, klaer
[en schrander
Wat in de duisternis tot noch begraven
[lagh.
Voort most de pen te werk: 't geen hy
[heeft uitgevonden
Beveelt hy d'eeuwigheit, ten trots van
[zwaert en vier
Zoekt Alexander nu noch andre
werelt[ronden',
Hier schuilt 'er zeker een in 't allerkleinste
[dier!
ALDUS klinken de woorden, waarin de
dichter Poot Antoni van
Leeuwenhoek bezingt.
Men heeft ook nu, ruim twee eeuwen later,
nog dezelfde groote bewondering voor den
eenvoudigen Delftenaar, die met evenveel
ijver en vasthoudendheid het sout in de
holligheyd van de Tand van een Paart aan
een onderzoek onderwierp, als de
Vleesfibertjes van den Walvis, de schobben van
eenen Karper, het kuytgreijntje van eenen
Kabbeljauw, die evenzeer getroffen werd
door de Circulatie van het Bloet in de Kik
vorsworm, seer klaer en naakt voor de oogen
gestelt als door het feit, datter meer dan
tienmaal soo veel levende Dieren uit een
Horn van een Kabbeljauw voortkomen als
er Menschen op de Aarde leven.
Zijn Sendbrieven, aan de Hoog Edele
Heeren van de Koninklijke Sociëteit te Lon
den beschrijven een aaneenschakeling van
observaties, die hij in zijn vrijen tijd ver
richtte. Een weetgierigheid, die met de
jaren eer toe- dan afnam, dreef hem er toe,
telkens andere objecten te zoeken, telkens
andere voortbrengselen der natuur onder het mi
croscoop te bestudeeren en de voor het ongewapen
de oog onzichtbare structuren na te gaan. Na
eindeloos probeeren waarbij de onvermijdelijke
mislukkingen ieder ander dan Leeuwenhoek afge
schrikt zouden hebben was hij erin geslaagd de
lensjes te slijpen, die hij voor zijn, geheel
zelfgeconstrueerde microscopen noodig had. Men moet
niet te gering denken over dit werk: verstoken van
goede slijp- en polijstwerktuigen,
constructieteekeningen, wiskundige berekeningen, bracht hij
het niettemin tot stand, de instrumenten te ver
vaardigen, die in scherpte van beeld weinig onder
doen voor het moderne fabrieksmicroscoop !
Het is merkwaardig, dat Carl Zeiss, de stichter
van de eerste microscopenfabriek ter wereld, bij
zijn eerste duizendtal vervaardigde microscopen
evenzoo te werk is gegaan: ook hij beschikte toen
nog niet over formules en exacte gegevens. De
kentering komt pas in het jaar 1866, als Ernst Abbe,
een natuurkundige, zijn intrede doet in het be
scheiden laboratorium te Jena, en de werking van
het microscoop aan een uitgebreid onderzoek onder
werpt: hij heeft in jarenlange studie de bestaande
problemen opgelost, het slijpen der lenzen, het
construeeren der verdere onderdeelen een streng
wetenschappelijke basis gegeven kortom, Abbe
heeft de theorie van het microscoop opgebouwd.
Het pleit slechts voor de gaven van mannen als
Leeuwenhoek, dat zij, alleen op hun ervaring
steunend, even bruikbare instrumenten vervaardigd
hebben !
DE vooruitgang der wetenschap is voor een
groot deel afhankelijk van nieuwe methodes,
nieuwe hulpwerktuigen.
Zoo heeft ook het microscoop, dat ons in staat
stelt, de voorwerpen honderden keeren te
vergrooten, geheel nieuwe gebieden geopend: ontleed
kunde, bacteriologie, plantkunde om slechts
enkelen te noemen hadden nimmer zulk een
vlucht kunnen nemen, indien de wereld van het
kleine niet in het onderzoek betrokken had kunnen
worden.
Maar zooals elke techniek oude grenzen ver
breekt, schept zij op haar beurt weer nieuwe: Abbe
heeft overtuigend bewezen, dat ook de meest
kruq brut
Afbeelding /on het eerste electronen-microscoop
ingenieuze lichtmicroscoop een voorwerp eigenlijk
niet meer dan achthonderd maal kan vergrooten;
vergrootingen daarboven tot twee duizendmaal
toe zijn technisch wel mogelijk, maar geven
beelden, die steeds lichtzwakker worden, zoodat
de winst aan den eenen kant tot verlies aan den
anderen aanleiding geeft. De oorzaak hiervoor
ligt zonder dat wij dit op deze plaats nader
uiteen kunnen zetten in het feit, dat de golf
lengte van het zichtbare licht vier-tienduizendste
tot acht-tienduizendste millimeter bedraagt. Met
stralen van kleiner golflengte is het, theoretisch
gezien, mogelijk, de objecten wel sterker te ver
grooten het heeft dan ook niet aan pogingen
ontbroken, om b.v. met ultraviolette stralen betere
resultaten te verkrijgen, maar tot nu toe is het
effect vrijwel nihil geweest.
Mistroostig moest men erkennen, dat de fijnere
structuur der cellen, het microscopisch beeld van
eiwitten, een geheim zou blijven tenzij van
onverwachte zijde een koene stap werd onder
nomen.
Deze stap is ondernomen: het electronen
microscoop is geconstrueerd !
HET is nog geen halve eeuw geleden, dat de
electronen hun intrede in de wetenschap
hebben gedaan.
Ze zijn ontdekt, doordat men met de nieuws
gierigheid, om te zien, wat er gebeurde een
spanningsverschil aanbracht tusschen twee
electrische polen, die zich in een vrijwel luchtledige
ruimte bevonden. Het gevolg was, dat van de
negatieve pool, de kathode, stralen uitgingen, die
die zich met een duizelingwekkende vaart van tien
duizenden kilometers per seconde voortspoedden.
De Amerikaansche natuurkundige Millikan stelde
na een geniaal onderzoek vast, dat deze stralen uit
deeltjes bestonden, electronen, die bijna
tweeduizend-maal kleiner waren, dan de kleinste
toendertijd bekende eenheid: het waterstofatoom.
Indien men dezen electronenbundel aan haar lot
overlaat, plant zij zich in het luchtledig rechtlijnig
voort: een voorwerp, op zijn weg geplaatst, werpt
een scherpe schaduw op een lichtend scherm, waar
men de stralen op laat vallen.
Het voor de constructie van onze nieuwste
microscopen belangrijkste feit is echter, dat de
baan der electronen door een magneet afgebogen
kan worden: wanneer men nu een electrische
magneet heeft, die uit twee tegenover elkaar ge
plaatste, doorboorde platen bestaat, en men zendt
door deze openingen een bundel kathodestralen,
dan zullen deze stralen evenzeer afgebogen,
evenzeer gebroken" worden, als met licht
stralen het geval is, wanneer zij door een
lens vallen. Het geheele complex kan nu
zoodanig geconstrueerd worden, dat een
voorwerp, hetwelk tusschen de kathode en
de magneet wordt geplaatst, duizendvoudig
vergroot op een lichtend scherm of een
photographische plaat wordt afgebeeld. Aan
gezien de kathodestralen een golflengte
kunnen bezitten, welke twintigduizend maal
kleiner is dan die van het zichtbare licht,
is het theoretisch althans mogelijk, een
object meer dan een millioen maal te ver
grooten. Practisch stuit het bereiken van
zulk een inderdaad fantastisch uitziend
doel nog op zooveel moeilijkheden, dat het
nog wel even zal duren, alvorens wij van
een rood bloedlichaampje waarvan er in n
kubieke millimeter bloed vijf millioen voor
komen, een beeld kunnen vervaardigen
met een middellijn van zeven meter !
De apparaten, die momenteel in
construcctie zijn het is nog niet zoo ver, dat
men ze even gemakkelijk als een gewone
microscoop kan aanschaffen vergrooten
slechts" dertigduizend maal. Vergeleken
met de mogelijkheden, die in het principe
schuilen, is dit een klein getal, maar de
winst blijkt duidelijker, indien wij ons herin
neren, dat het gewone microscoop hoogstens
tweeduizend maal vergroot.
De afbeeldingen, die men met behulp van
de nieuwe instrumenten heeft kunnen ver
vaardigen, laten nu reeds ongekende moge
lijkheden vermoeden.
D'
E eerste gramofoon, de eerste schrijf
machine, waren onhandelbare appa
raten.
Wanneer men den condensator van een
radiotoestel anno 1938 vergelijkt met de
kolossale platen, die de eerste onderzoekers slechts
aan zware kettingen op en neer konden bewegen,
is er alle reden om aan te nemen, dat het
electronenmicroscoop, zooals dit momenteel in het labo
ratorium van Siemens en Halske vervaardigd wordt,
langzamerhand zoodanig gewijzigd zal worden,
dat vorm en prijs beter aangepast raken aan de
bescheiden accomodatie en financieele draag
kracht ! van de meeste laboratoria.
Er zijn bovendien enkele andere moeilijkheden,
die een uitgebreide toepassing nog in den weg staan.
Allereerst is er het feit, dat het voorwerp, waar wij
het sterk vergroote beeld van willen verkrijgen, in
een luchtledige ruimte gebracht moet worden: de
kathodestralen vormen n.l. alleen onder die omstan
digheden een fraaien bundel; in de lucht worden
zij her- en derwaarts verstrooid. Tevens vindt bij
de bestaande apparaten zulk een
warmte-ontwikkeling plaats, dat levende structuren ongetwijfeld
beschadigd, zelfs vernietigd zouden worden, terwijl,
tenslotte, alleen de allerdunste praeparaten, tusschen
twee ragfijne collodiumblaadjes, zonder al te groot
verlies door de electronen gepasseerd kunnen
worden.
Men ziet, dat er nog het een-en-ander moet ge
beuren, alvorens de bioloog ??even mechanisch
als hij dit nu met zijn lichtmicroscoop doet dag
in, dag uit, zijn electronenmicroscoop zal hanteeren.
Laten wij echter bij alle onvolkomenheden
bedenken, dat de kennis en kunde van hen, die het
principe van het electronenmicroscoop hebben ge
vonden, en het, nu bewonderenswaardige, later
wellicht onbruikbaar beschouwde, apparaat hebben
geconstrueerd ook voor de bestaande technische
problemen een oplossing zullen vinden.
Wij twijfelen er niet aan, dat dan het electronen
microscoop in de naaste toekomst een machtig
hulpmiddel zal worden in den strijd van den mensch
tegen de raadselen der natuur.
Ir. B. M. VAN DER STEKKEN
Was DE GROENE juist
uitverkocht toen
u er naar
EEN GOEDE RAAD
NEEM EEN ABONNEMENT!
PAG. 14 DE GROENE No. 3215