Stadsschouwburg N.V. HET NEDERLANDSCH TOONEEL - Directeur Cor Tan der Lugt Melsert Vrijdagavond 13 Jan. 8.15 uur Zondagavond 15 Jan. 8.15 uur Zaterdagavond 14 fan. 8.15 uur Zondagmiddag 15 Jan. 2.?uur O ?? 1 1 VjlJsfarCgllt V3H n van onzen otano een der beste blijspelen van den laatsten tijd prijzen Fl. 2.72 tot Fl. 0.76 UITHUIZIGHEDEN Tooneel Je kunt het toch niet mee nemen". Centraal Tooneel ZELDEN hebben wij ons een avond lang zoo aanhoudend en kostelijk vermaakt als bij dit oergrappige Amerikaansche blijspel. Maar ook zeiden hebben wij een heelen avond zooveel onvermengde, geconcentreerde kolder op de planken gezien. Heerlijke, dwaze uitbundige, kwajongensachtige kolder, die ons eindelijk eens heelemaal onzen zwaarwichtigen ernst, deftigheid, zor gen, bedachtzaamheden doet vergeten. Op het tooneel een talrijk gezin, annex inwonenden, van wie nu eens letterlijk niemand in onzen gewonen zin nor maal te noemen is. Dat zou beklem mend en naar kunnen zijn. Het is Opa (Cor Hermus) tot den belasting-inspecteur: Belastingen? Daar geloof ik niet aan!" alleen maar.... verkwikkend. En wan neer men, naarmate het stuk vordert, de warme, wijze, hartelijke menschelijkheid ziet achter al die onmaatschap pelijke buitenissigheden, en al het on bezorgde geluk van de algeheel onconventioneele levenshouding dezer lieden, dan is men in zijn geestdrift geneigd, hen voor de eenige verstandigen in de zaal te houden, en de nette toeschou wers, zichzelf incluis, voor abnormale stumpers. Hetgeen nu ook weer over dreven zou zijn, want zoo goed als daar vergaat het zulken asocialen vrijbuiters in het leven nu eenmaal zelden Stel u voor: een moeder, die eerst schilderde, en daarna tooneelstukken schrijft (vijf tegelijk, die nooit af ko men), omdat toevallig eens abusieve lijk een verkeerde schrijfmachine is thuis bezorgd. Een vader, die met een der kostgangers al zijn tijd besteedt aan proeven met vuurwerk-maken, waar van hij uitrust bij zijn meccano-boot. Een opa, die 25 jaar geleden weigerde, uit de lift voor zijn kantoor te stappen, omdat hij geld verdienen te tijdroovend vond, en sindsdien van zijn slangen en andere liefhebberijen geniet. Een dochter die caramels maakt en van een Rus ballet leert. Een andere dochter, uiterlijk gewoner, maar die haar rare familie stelt boven den keurigen beurs jongeman met wien zij verloofd is, en met wien natuurlijk ten slotte alles toch nog in orde komt. Een negerpaar; een typograaf, tevens xylofoonspeler; een Russische grootvorstin-kellnerin; een ijsverkooper die evenals de amateur typograaf, die met de jongste dochter is getrouwd op zekeren dag binnen kwam en sindsdien maar ge bleven is, als assistent van den vader bij de vuurwerk-fabricage in den kelder.... En dat alles bij elkaar in n groote huiskamer, waar ieder, zonder den ander te hinderen, in de meest opge wekte stemming zijn eigen geliefhebber bedrijft, elk naar eigen aard. En wat voor een huiskamer ! Leelijker en ge zelliger kan men zich geen denken. Etagères, pluche meubels, een hoekige canapé, wonderlijke hoekjes en uitbouwtjes, alles in stijl 1900 of 1890... De vertooning is tot in de kleinste rollen een schitterende prestatie. Het is onmogelijk, hier de ruim zestien medespelenden te gaan opnoemen, en toch zou dat niet meer dan billijk zijn, want tot het verdiende succes hebben allen naar beste krachten bijgedragen. Wij wei geren daarom, een keuze van den een boven den ander te doen; vele leden van dit voortreffelijk gezelschap speelden hun beste rollen van dezen winter ! maar uitstekend waren allen. Daarom geen namen: hebben wij niet uit het stuk-zelf geleerd, hoe uitermate nuttig het kan zijn, alleen maar te doen waar je plezier in hebt? Bovendien zult u stellig toch You can't take it with you" gaan zien. Neem in afwachting vast het program en schrijf achter elk der namen een 10. Vergeet daarbij den knappen Nederlandschen bewerker niet en den begaafden regisseur, die den schijnbaren chaos tot een zoo schoon doorzichtige harmonie samenbond. En ga spoedig genieten van deze kleurige, geschakeerde, gezonde, gevoelige, dwa ze vertooning, waarbij de grootste Nurks naar ik aan mijzelf consta teerde alles vergeet om uitbundig plezier te hebben. Menschen van onzen stand" in den Stadsschouwburg BIJ de buren is alles altijd zooveel mooier, beter, en prettiger dan bij ons. Dat is een oude psychologische wet. Dezelfde menschen, die een avond lang genoeglijk vermaakt, en zelfs half verteederd keken naar de uitermate vrije opvattingen en manieren van het jongere geslacht in dit stuk, zouden moord en brand schreeuwen als zij ditzelfde in hun eigen naaste omgeving meemaakten. Zoodoende kan het tooDe slager (van Gasteren) en de militair (Oscar Tourniaire) oudneel wel eens bijdragen tot verruiming van onzen blik, want het blijkt in dit stuk dat ook die vrijere moraal bij tijden tot goede uitkomsten kan leiden. St. John Ervine, die in Robert's Vrouw" een echt praatstuk geschreven had, heeft hier weliswaar een probleemstuk met ernstigen fond geschreven, maar dat toch voortdurend boeit en amuseert. Het is een tijdsbeeld; maar zooveel blijkt er toch niet veranderd te zijn bij de allerjongsten, behalve misschien de uiterlijke kant van hun soort vrijheids drang. Strijd tusschen de generaties in een gezin had men vroeger ook al; bekrompen standsgevoel, waartegen een deel der jeugd zich verzet, even zeer. Alleen is alles misschien een beetje scherper en heftiger geworden. En speciaal het weinig sympathieke middel, waarmee Sheila March tegen den zin van haar ouders, en ook tegen den zin van diens vader, een huwelijk o De Parfumerie Vinolia is er in geslaagd, om de welbekende Vinolia Shaving Cream nog verder te verbeteren l Het resultaat is: een ongekend vlugge schuimvorming, waardoor relfs de hardste baard zeer snel zacht wordt. Hierdoor scheert U zich veel vlugger en tevens gaat het scheren veel gemakkelijker. En de prijs van de verbeterde Vinolia Shavinc Cream is nu slechts 50 cent per grote tube. VINOLIA sncwinq, VSC 3-024 En na het scheren een volmaakte verfrissing voor Uw huid: Vinolia Eau de Cologne Rucce l met den slagerszoon en apothekers bediende Henry Hayes weet door te drijven, is misschien wel erg hedendaagsch. Mien Duymaer gaf met haar feillooze routine voortreffelijk spel als steeds, in de rol van de moeder, Lady March. Tourniaire overtuigde wel als de conservatieve vader. Van Gasteren was de slager, en het was hoogst amu sant te zien, hoe hij worstelde om niet af en toe van diens verdienstelijk weer gegeven ietwat vulgair accent terug te vallen in zijn eigen deftigen tongval. Ank van der Moer, Paul Storm en Tatia Wyma gaven knappe creaties van de drie kinderen, ditmaal niet op een ijsschots; een stelletje waarvoor de hemel u behoeden moge. De tal rijke overige bijfiguren waren even eens uitstekend bezet in deze levendige en interessante vertooning van een belangrijk stuk. Revue Doorlay's tropen expres (Theater Carré) DAT is als een lawine, niet meer te stuiten. Zijt ge eenmaal binnen, dan houdt het niet meer op. Variété: de Tropen Expres van Mr. Doorlay. Een revue, die van stad naar stad reist, en blijkbaar een half jaar hetzelfde programma kan houden, zit in elkaar alsof het een legkaart was, een kaleidoscoop. Deze heer Doorlay is prachtlievend; hij houdt van ,,girls", van show", hij wil alles veel en snel: veel menschen op het tooneel en vooral bliksemvlug en kort: geen lange nummers. Direct na een somptueuze finale", het gordijn is nog niet dicht, of er staat weer een nieuwe vrouw te tap-dansen", of te zingen, of er zijn acrobaten aan den gang. Goed, veel, snel. Eerste klas variété. Tentoonstellingen Eeuwfeest der fotografie (Leesmuseum) IN het Gebouw Leesmuseum exposeeren Nederlandsche en apart Amje daar rondkijkt, dan heeft ze in dien tijd wel iets geleerd. Vooral portret fotografie vroeger en nu is wel iets veranderd en ook de camera's. Neder land was het onderwerp, provincie voor provincie hangt er aan den wand. Het land is mooi en sommige foto's laten zien, hoe mooi het is. Is een landschap mooi, omdat het op een foto lijkt of is een foto mooi omdat het op een land schap lijkt ? Waarschijnlijk hebben ze beide hun waarde. Een landschap tegen den muur is een foto. Of zouden we in dat geval van wandschap moeten spreken ? De kunst der liefdadigheid DE Hollandsche kunstenaars heb ben hun medegevoel voor de vervolgden om geloof of ras omgezet in de daad: een huis vol schilderijen. Aan het Westeinde hebben zij op drie verdiepingen hun werk van eiken kunstenaar een schilderij of beeld houwwerk tentoongesteld. Beschouwt deze bonte verzameling der Hollandsche kunstenaars. Zelden zag men zoo groote verscheidenheid van werken. Dat is al de moeite waard. De schoonheid van kleuren en vormen, kunstzinnig inzicht en kunstenaar schap paren zich hier aan het besef van menschelijkheid, die de geste dub bel schoon maakt, en die, nauw ver want aan het kunstenaarsschap, deszelfs waarde verlicht en verhoogt. sterdamsche amateurfotografen. Hon derd jaar bestaat de fotografie, en als PAG. 15 DE GROENE No. 3215