Historisch Archief 1877-1940
sreis in
JLnai
'*
i.»"
DIT is het ware verhaal van een
huwelijksreis.
In den verlovingstijd had zij
al dapper achter den hartstochtelij ken
jager, die tevens de man harer droomen
was, aangesjouwd, buks onder den
arm, helmhoed stevig op 't hoofd,
dwalend door de moerassige, lage
landen buiten de stad.
Nu waren ze net getrouwd, onmiddel
lijk naar boven getrokken, en wandel
den den eersten ochtend van hun
samenzijn langs de vochtige
boschpaden, hoog boven alle aardsche en
dagelijksche beslommeringen uit. Pra
ten over allerlei, zwijgen veel en
loopen daar maar samen.
Tot, plotseling, hij blijft staan,
z'n houding star en waakzaam, zijn
oogen strak naar den grond.
Emiel, wat is er?" vraagt ze
verschrikt.
Sst, liefje ik geloof dat ik een
spoor zie." Haastig knielt hij neer,
onderzoekt. Waarachtig Lucie,
een varkensspoor Allemachtig!
De randen zijn nog gaaf, zoo versch
als wat." De jonge echtgenoot vergeet
huwelijksreis, vergeet bruid, vergeet
de idylle. Hij tast behoedzaam het
spoor af, besnuffelt het enthousiast,
z'n neus vlak boven de kleine
hoefafdrukjes, hij volgt ze in gebukte
aandacht een eind het bosch in en
komt opgewonden terug.
Liefje, hoor eens ik móet
naar beneden, m'n geweer halen" (het
is een reis van uren). Jij blijft hier
en zorgt voor een stevige plank, dan
leggen we die op een paar boomtakken
en vannacht gaan we daar samen op
zitten om 't beest af te wachten."
Het jonge mévrouwtje is wijs. Ze
zwijgt en telt tot twintig vóór ze gaat
praten. Ze heeft niet voor niets Zondag
na Zondag achter hem aan door de
gloeiende sawah's geloopen. Maar
n van deze eerste huwelijksnachten
door te brengen, boven in een boom,
op een plank, en dat terwille van een
vuil, log, snorkend wild varken, dat
is te veel gevraagd.
Stom", zegt hij, in blijmoedige
argeloosheid niets vermoedend van
haar korten innerlijken strijd over 't
varken en de huwelijkspoëzij, waarbij
't varken al definitief geveld is vóór
het eerste schot gevallen is, stom
dat ik m'n spuit thuisgelaten heb;
maar als Ik nu vlug ga, Luus, ben ik
vanavond weer terug."
Emiel", zegt zij, en op den toon
van haar stem blaast het varken z'n
laatsten adem geruischloos uit, denk
je even in wat de menschen zeggen
zullen, als jij na n dag in je ntje
terugkomt. Je wordt natuurlijk ge
zien. ... Wat zullen ze gnuiven en
wat zal die eerste keer dat jij op de soos
komt gezellig voor jou zijn."
Verbluft staart hij haar aan, in zijn
oogen komt de blik van n, die kort
maar hevig denkt.
Dan ontspant zich zijn gezicht.
Luus", zegt hij je hebt gelijk,
kind. 't Kan niet voor de buren".
En met een kleine zucht wordt 't
varken terzij geschoven en de idylle
weer opgevat.
SAJA
op ae s
"TYTAT zouden ze beleedigd zijn
\A/ 'i hun minderjarige
waar** digheid als ze wisten, dat ik
hun schoolplein een speelplaats noemde!
Zelfs de eerste klas van deze
meisjesH.B.S., die er toch zoo graag rondholt
tusschen de rustige rondwandelende
schoolgenooten, noemt het zoo niet.
Eén kwartiertje op een langen och
tend mogen ze naar buiten op het school
plein, een zonloos vlak van grauwe
steen, ingesloten door drie grijze
schoolmuren.
Het is vijftien jaar geleden, dat ik
zelf op school was, maar dit schoolplein
is even grijs als dat van mijn eigen school
toen. Dit gebouw is nieuw, de architect
was vrij modern; hij leefde zich uit
in vlakken bouwstijl, ideale vorm voor
de practijk van het schoolleven, stalen
ramen en alle andere gemakken, maar
bij het schoolplein staakte zijn fantasie
en zijn moderne ambitie. De herinnering
aan zijn eigen schooljaren beperkte zich
alleen tot het leven in de klas en hij
dacht niet meer aan de nare miezerigheid
van zijn schoolplein.
Waarschijnlijk zijn de meisjes van
deze school in 1939 er tevreden mee,
omdat niemand ze op andere gedachten
brengt. Een schoolplein is een school
plein.
Ze komen van het vierkante
schoollokaal met de smaakbedervende attri
buten op het grauwe pleinvlak om hun
kwartiertje vrijheid te beleven. Een
vrijheid, die betrekkelijk is, want achter
de glazen gangdeur staat een schild
wacht op post. En dan moeten ze zich
IDYLLISCH GELEGEN
LANDHUISJE met aangeb. Garage en
Dennenbosch: l 350O,-. Br. No. 77,
Adv. Bur. NEBRA, Apeldoorn.
PAG. 13 DE GROENE No. 3217
voorbereiden op het volgende lesuur.
Ze wandelen in rijtjes van twee tot
acht naast elkaar, altijd maar in een
kring, als paarden in de manege.
Een kwartier lang drentelen ze rond,
pratend, of leerend uit het boek in hun
handen. Dat doen ze ten minste 250
dagen van het jaar, in den zomer en
in den winter, gedurende vijf jaren.
Of eigenlijk maar gedurende vier jaren,
want het eerste jaar hollen ze rond,
spelen krijgertje om de wandelende
rijtjes heen, botsen tegen iedereen op,
krijgen snauwen en duwen en gaan
in het fietsenhok hun afgezakte kousen
optrekken of uit een zakje snoepen.
Zoo was het vijftien jaar geleden
en zoo is het nu ook. Daar zijn de
meisjes uit de hoogste klasse. -Toen
hadden ze opgestoken haren en een
balboekje, nu hebben ze permanent en de
nieuwste jazz-plaat. Daar zijn ook de
twee vroeg-oude onafscheidelijken, die
altijd een hoed opzetten en geen boek
dragen, omdat ze hun les den vorigen
avond leerden. Daar is het bleekneusje,
dat in een hoekje staat en zich veronge
lijkt voelt, en de kleine roddelaarster,
die in een kringetje het allernieuwste
weet te vertellen, en de vleister, die met
de directrice keuvelt
Het leven draait verder en op het
schoolplein van de meisjes-H.B.S.
draaien de meisjes rond en rond en
aldoor maar rond en ze vertellen niets
nieuws en ze voelen niets nieuws. En
als de bel gaat, stappen ze als soldaatjes
weer naar de vierkante klas terug en
op het grauwe plein strijken de vogels
neer om de gevallen broodkruimels te
halen.
Zoo was het en zoo is het.
Waar komen toch al die moderne
en vrijdenkende vrouwen vandaan?!....
DOLA
De waarde van een
goed verzorgd gelaat
Er is een spreuk, die zegt: "Op het
uiterlijk kan men niet afgaan." Hoe
waar dit ook moge zijn, de wereld
oordeelt anders! Met medogenloze
wreedheid noemt -men U onver
schillig en slordig, als Uw uiterlijk
er onverzorgd uitziet. Geen enkele
vrouw zal dit aangenaam vinden.
Daarom moet U er steeds voor
zorgen, dat Uw teint fris en aan
trekkelijk blijft. Dit kan U bereiken,
als U geregeld Vinolia Vanishing
Cream gebruikt, de crème met haar
speciale bestanddelen en extra fijne
emulgering.
VinolialsCreams
AUG. UILKEMA
Zwitserse Horloges
ANKER 15 STENEN
CHROOM f8.-, f9.50, f
10.GOUD. .. f35.-, f 40?, f
45.f50.-, f 60.-,
f75.39 Reguliersbreestraat
OUD GOUD
JUWEELEN enz. tegen hoogsten prijs
F* LANQEDIJK
Frederlkspleln 11. A'dam
Inkoop Gouden Tientjes fl. 12.40?11. 12.60
R i P l CUV BOERHAAVEPLEIN 12
. & U. L 1 1 l AMSTERDAM, TEL. 55916
TYPEN - COPIËEREN - VERTALEN
Het bureau dat U steeds tevreden stelt
voor liet
goed verzorgde
interieur
tapijten
N.V. KON. VER. TAPIJTFABRIEKEN
R'DAM, A'DAM, DEVENTER, MOORDRECHT
TOONZALEN TE AMSTERDAM:
SINGEL 464
deze week in de uitkijk'
HET THEATER VAN DE GOEDE FILM prolongeert voor de 2e maal
]ean gabin en louis jouvet in maxim gorki's
,,nachtas.yl'' (les bas-fonds)
met wladimir sokoloft, suzy prim, junie astor
regie: jean renoir première voor amsterdam
toegang
boven
18 Jaar
...
s
i
i
i
i
1
s
1
i
f
i
i
i
i
I
=
Illllllllllllllllllllllllllllllllllll IIIIIIIKHII Illll Illllllll Illllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiimiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiinu
ZOOALS MEN DE GROENE" THUIS LEEST, 1
LEEST MEN HEM NERGENS, f
^Abonneert ^ll nog fïeden! f
BON
; Ondergeteekende abonneert zich voor het jaar 1939 op De Groene,
; waartoe hij het abonnementsgeld
4 f q nc
1 7.Z3
: Uii f\n4"\f-*t+rr4' <*!?? m*AntiA 1*^4* Ds\s\
gireert op postgirorekening 72880 van
De Groene Amsterdammer Amsterdam
per postwlsse) zendt aan de Administratie van
De Groene, Keizersgracht 355, Amsterdam-C
n i int m* A ?? A ?* I*A+ 1 ifli + mi m m Al*
niililililimiiliiliililimiim:
Naam:
Straat:
j Woonplaats :
28-1-'39.
Handteekening.
Abonnementen kunnen te allen tijde Ingaan, doch slecht! bij het
?Inde van een Jaargang na opzegging voor l December eindigen