Historisch Archief 1877-1940
annen
geschikt moest zijn voor groote volksverzamelingen,
waarbij het verkeer dan achter het plein omgeleid
zon worden. Zij handhaafden in hoofdzaak hun
opzet van het eerste ontwerp. Het werkgedeelte
met het bevolkingsregister bevindt zich aan de zijde
van het Westeinde. Aan de zijde van het Oosteinde
bevindt zich de Burgerzaal met de ontvangruimte,
terwijl de Raadzaal tusschen het representatieve
gedeelte en het werkgedeelte ligt. Aan de zijde van
de Stadhouderskade bleef een apart Raadhuisplein
gehandhaafd waaraan zich de toegangen tot de
trouwkamers bevinden.
De architecten Berghoef en Vegter werkten hun
plan van de openbare prijsvraag geheel om voor de
inzending op de besloten prijsvraag. In dit laatste
ontwerp is een strenge scheiding tusschen het
representatief gedeelte en het werkgedeelte door
gevoerd. Het werkgedeelte ligt in een gebouw met
vier vleugels naar de zijde van de Stadhouderskade,
terwijl in een afzonderlijken voorbouw het represen
tatief gedeelte is ondergebracht. De toegangen tot
de trouwkamers bevinden zich tusschen beide ge
deelten in.
Architect Zwiers is de eenige van de vier deel
nemers aan de besloten prijsvraag die het represen
tatief gedeelte op den achtergrond plaatste, nl. naar
de zijde van de Stadhouderskade. Het werkgedeelte
is in twee afzonderlijke vleugels ondergebracht
welke zich langs het Oost- en West-einde bevinden
en die in het ontwerp, ingezonden voor de openbare
prijsvraag, aan de zijde van het Frederiksplein door
een arcadebouw waren verbonden. In het tweede
ontwerp is deze arcadenbouw vervallen, terwijl
overigens de hoofdgroepeering dezelfde bleef.
EEN typisch voorbeeld van de scheidng der
verschillende onderdeelen is het plan, inge
zonden onder motto Arp door de architecten Kloos
en Holt, dat behoort tot de vijf ontwerpen welke de
Jury nog afzonderlijk besprak. In dit plan ligt op
den voorgrond, aan de zijde van het Frederiksplein,
het representatief gedeelte, het werkgedeelte is
langs de Stadhouderskade gesitueerd, terwijl de
Raadzaal zich tusschen beide bouwdeelen in be
vindt.
Het zou interessant zijn om van alle projecten
een schemaplan te maken waaruit de groepeering
der verschillende hoofdruimten duidelijk zou blijken.
Er bevinden zich onder de inzendingen verscheidene
ontwerpen die op verdienstelijke wijze tot een
duidelijke groepeering zijn gekomen. Opmerkelijk
zijn hierbij de geopende plattegronden, d.w.z. de
plannen zonder binnenplaatsen die in een vrije
aaneenschakeling der ruimte tot interessante pro
jecten gegroeid zijn.
Uit den aard der zaak is het onmogelijk de andere
ontwerpen te bespreken. Wij zouden het onjuist
achten op dit moment een bepaald ontwerp naar
voren te halen. De indruk is dat de Jury na rijp
overleg tot haar beslissing is gekomen, zoodat er
geen enkele aanleiding bestaat om hiernaast nog
eens een afzonderlijke beoordeeling neer te schrijven.
De zaak van het nieuwe Raadhuis te Amsterdam
was bij deze Jury in goede handen, en het is te
wenschen dat deze Jury haar arbeid zoo spoedig
mogelijk moge voleinden waarbij zij zich geschraagd
weet door het vertrouwen van alle objectieve
vakgenooten.
Recept voor het Raadhuis
Om tot de ideale oplos
sing voor het nieuwe;
Amsterdamsche raadhuis
te geraken, neme men
van nevenstaand ontwerp
den voorgevel . ..
. . . van dit ontwerp den
zijgevel . . .
... en van dit het beeld
houwwerk . . .
. . . tenslotte hiervan het
torentje ,
Resultaat':
AJ
,tt
"
De stad der tweehonderd stadhuizen
«v
E * !.
een munitiedepot met twee honderd
t ?* bommen of een bewaarschool met twee honderd
^?«?' aspirant-dictatoren of een bloembed met twee
honderd verschillende zaden, zoo is thans het Stedelijk
Museum met twee honderd ontwerpen voor een nieuw
raadhuis voor Amsterdam. Twee honderd.1 Als men
alle ontwerpen naast elkaar bouwde kreeg men een
rij raadhuizen van hier naar Bussum en terug. Als
men alle kamers aaneenlegde was het een gang zoo
lang als van hier naar Constantinopel. Als.... n
van al die Raadhuizen toch gebouwd wordt, krijgt
men een hoeveelheid perscommentaren, die een druk
pers gedurende vijf jaar dag en nacht werk zou kun
nen verschaf/en. Zal er een gebouwd worden? Het
volk van Amsterdam drentelt door het Stedelijk
Museum. Het bukt zich, en gluurt door de huizen
rijen van de maquettes om de vier raadhuizen,
die in dezen vorm niet uitgevoerd zullen worden,
natuurlijk1' te zien. Het bewondert, en ziet platte
gronden aan voor gevels en gevels voor plattegronden.
Het ontmoet elkaar en zegt: Prachtig niet?" Het
beaamt en bedoelt ieder iets anders. Maar 't hindert
niet, het wordt toch niet uitgevoerd. Tusschen de
menschen, die drentelen langs de twee hondird ont
werpen (dat zijn twee honderd maal zes teekeningen)
dwalen de architecten. Het zijn kometen, die telken
male hun baan beginnen en beëindigen bij n punt :
hunifigen ontwerp. Zij hebben stropdassen en in 201
van de 205 gevallen ook een strop. En die laatste
vier eigenlijk ook nog. Zij kijken hongerig naar de
ontwerpen van hun buren, vinden de eene helft be
lachelijk, de andere helft dilettantisme of geniaal.
Tusschen genialiteit en dilettantisme zwerft hun
eigen ontwerp.
Het volk van Nederland en van Amsterdam (dat
bent U en ik) ziet en is verheugd: verheugd om wat
alles niet gebouwd wordt. En als een van de ontwer
pen wél gebouwd mocht worden, dan is het nog ver
heugd: omdat het in ieder geval er later over kan
schelden. Zoo heeft het volk van Nederland en van
Amsterdam zijn pleziertjes.
De ontwerpen hangen onaandoenlijk, ongebouwd
en onbouwbaar aan den muur. Er zijn er, die het
Luxor Theater midden in het gebouw van Van Nelle
hebben gezet en er den Montelbaanstaren platgeslagen
tegenaan gebouwd hebben. Er zijn er, die een
vergroote boerderij met Miorsche Sterrenwachtkozpel
verzonnen hebben. Er zijn er, die een riante villa met
aangebouwde garage bedachten. Er zijn er, die een
hotel aan de Riviera, hetzij uit 1880 of van nu, ont
wierpen. Er zijn er, die het Paleis voor Volksvlijt
nog eens dunnetjes overmaakten, rmt de stille
hoop, dat het ditmaal niet zou afbranden en er zijn er,
die het Centraal Station, het Koloniaal Instituut,
Hirsch & Cie, het Trippenhuis rmt het S.adion ver
mengden. Tenslotte zijn er dezulken, die trachtten
een raadhuis te bouwen.
Het volk van Nederland en Amsterdam loopt
langs het papier en het papier-michéen vergelijkt
de twee honderd. En ondir alle twie honderd mMo's
van inzending zoekt het krampachtig het esnige motto
dat luidt: dit is het" !
PAG. 5 DE GROENE No. 3221