Een verhaal van De Groene GEK, MAAR SYMPATHIEK l | K vind jullie scenario wel goed, heeren," zei de heer Trumpett. Er zit een hoop actie in en ook lijn. Maar ik ben een beetje bang voor jullie karakters." Ik begrijp waar je heen wilt, Arthur," zei de heer Turley, meneer Trumpett's assistent. Ik ben bang, dat ik het niet heelemaal begrijp," zei Opper, een van de schrijvers. Ik ook niet," zei Barton, de andere schrijver. De heer Trumpett veegde met zijn hand over zijn oogen en leunde achterover in zijn blauwleeren stoel. Voor mijn gevcel moeten de personen in deze film gek zijn," zei hij. Begrijpen jullie wat ik bedeel, jongens?" En of," zei Opper. Net als de personen in de laatste film van Constance Bennett. Daarin was iedereen knettergek." Heusch?" vroeg Trumpett. Ik heb 'm niet ge zien." Toch wel een goede film," zei Turley, je zou er veel plezier in gehad hebben, Arthur." Weet je Dick," zei Trumpett afkeurend, ik ga nooit de films van andere producenten zien. Dat is juist de fout van Hollywood: iedereen wil een succes namaken. Nee, echt heelemaal gek," zei hij, zijn vorigen gedachtengang weer opnemend, iedereen vroolijk en volkomen kolder en onver antwoordelijk. Een film met zulke karakters zal het publiek opvreten, geloof ik." Maar," zei Barton, Opper en ik dachten, dat onze karakters nog al tamelijk erg gek en onver antwoordelijk waren." Ze zijn knettergek," zei Opper. Op een sym pathieke manier." Op een bepaalde manier wel," zei Trumpett critisch. Maar eerlijk, heeren, ze zijn niet gek ge noeg op de bepaalde manier die ik bedoel." Ik geloof dat ik weet, wat Arthur bedoelt," zei de heer Turley. Arthur wil ze cht gek." Juist Dick," zei de heer Trumpett. Jij hebt alles samengevat, wat ik bedoeld heb. Ik wil dat ze onverantwoordelijke dingen doen en toch sympa thiek en aardig blijven." En hoe vindt u dan de scène, waarin Mary het kannetje room over Kenneth uitgiet? Is dat dan niet precies wat het moet zijn?" vroeg Barton. Ja, dat i's wel ongeveer wat ik bedoel," zei meneer Trumpett. Maar toch niet heelemaal. Het is niet gek genoeg. Of misschien is het niet sym pathiek genoeg." Natuurlijk kunnen we het altijd nog uitwerken," zei Opper. Bart en ik hebben honderden van zulke ideeën voor andere scènes. Scènes die hen vroolijk, gek, zorgeloos en sympathiek zullen maken. Is het niet, Bart?" Scènes genoeg," zei Trumpett. Wat we noodig hebben zijn karakters. Ik sta op karakters. Dat is de heele moeilijkheid bij dit scenario. We bouwen onze karakters niet op. Kenneth komt voor mij bij voorbeeld nooit heelemaal te voorschijn. Ik bedoel, dat hij nooit heelemaal getoond wordt als onver antwoordelijk en gek. Maar sympathiek." Dat ben ik met je eens," zei de heer Turley. Kenneth komt voor mijn gevoel ook nooit heele maal te voorschijn. Eigenlijk...." We moeten onze karakters opbouwen," zei de heer Trumpett overtuigend. Dat is het eenige wat ontbreekt. Hoe is in het manuscript, zooals het nu is, de openingsscène van Kenneth ?" Nou," zei Opper, het is Oudejaarsavond en Kenneth komt een beetje aangeschoten uit een nachtclub gewaggeld en roept een taxi en daarin zit dat meisje in badpak te huiveren van de kou. En dan geeft hij haar zijn overjas en...." Ja, dat weet ik, dat wét ik," zei Trumpett. Natuurlijk ken ik die scène volkomen. Tenslotte produceer ik die film, niet heeren? Ik heb het scenario gelezen." Arthur kent die scène evengoed als jullie, heeren," zei Turley. Tenslotte kent hij het heele scenario." Natuurlijk, Dick," zei Trumpett. Ik praat over de accenten van de openingsscène, welke accenten hebben wij voor onze karakters? Maakt het Kenneth gek of sympathiek?" Nou, Bart en ik dachten het tenminste. Wij geloofden, dat, als hij zijn overjas uittrok en...." Dat is nog niks," zei Trumpett. ledere heer - ???- />/? *'f ? -^ 1<&W\ i * V. \^ 2-& Voor Zelfscheerders Eerst een weinig Purol inwrijven en daarna inzeepen; dan scheert men zich schoon, zacht en pijnloos. zou zijn jas uittrekken, als hij een dame in badpak ontmoette. Tenminste als het winter was. Dat is geen accent. Dat is niet gek en het is niet sym pathiek. Het is gewoon gewoon." Het heeft niet veel accent, heeren," zei de heer Turley. Nou ja," zei Barton, je krijgt een prachtigen overgang naar de scène den volgenden morgen, als Kenneth een kater heeft." En een verkoudheid," zei Opper, vergeet de verkoudheid niet, elke nies zal de menschen doen schateren, elke !" We verspillen onzen tijd, heeren," zei Trumpett. Gewoon tijdsverspilling. Ik wil, dat het publiek onmiddellijk weet, precies wat voor een karakter Kenneth is, op het zelfde oogenblik dat ze hem zien. Niet den volgenden dag, als hij een verkoudheid heeft. Tenslotte kan iedereen uit een nachtclub komen en den volgenden dag een verkoudheid hebben. Wat hij doet, zoodra hij naar buiten komt, dat laat ons zijn karakter zien." Volkomen juist Arthur," zei Turley. Als we maar een of andere gebeurtenis konden bedenken," zei Trumpett nadenkend. Iets wat een van ons misschien echt gebeurd is, en dat we zouden kunnen gebruiken." HIJ streek nog eens met zijn hand over zijn oogen en leunde achterover. Turley leunde voorover, zijn oogen gesloten. Hij opende ze, toen Trumpett begon te lachen. Opper en Barton keken naar den heer Trumpett en toen elkaar aan. Toen de heer Turley ook begon te lachen, keken zij naar hem. Ik heb het," zei de heer Trumpett, langzaam grinnikend. Precies de soort gebeurtenis, die wij noodig hebben. Het gebeurde buiten deVendrero, toen dat nog de grootste nachtclub van Hollywood was. Ik was uit met JoeLemkeenhij...." Eennieuwe lachbui hinderde den heer Trumpett en hij moest ophouden om weer op adem te komen. De heeren kennen toch Joe Lemke, niet?" Ja," zei Opper, ik ken hem." Ik ken iets van hem," zei Barton, terwijl hij in zijn zakken naar lucifers zocht. Nou, ik zag Joe Lemke buiten de Vendrero het volgende doen," zei Trumpett. Op de een of andere manier scheen mij dat het heele karakter van dien man te openbaren, zijn vroolijkheid, zijn onverant woordelijkheid en ook zijn sympathiekheid. En dat is nu juist wat we voor deze film noodig hebben. Ik was er bij. Het zal ongeveer een uur of drie in den morgen geweest zijn en Joe en ik en zijn vrouw en.... nou ja, een kennisje, stonden op zijn auto te wachten en...." De heer Trumpett barstte in lachen uit, hetgeen hem het verder spreken belette. Turley lachte ook. Nou, Arthur, vertel verder," verzocht hij. ,,Nou, we stonden daar buiten te wachten tot de wagen van het parkeerterrein zou komen, en toen kwam dat oude mannetje met een blad met noten." Noten?" vroeg de heer Turley. Ja," zei de heer Trumpett. Noten. Dat man netje verkocht noten. Weet u heeren, allerlei soor ten noten. Apenoten, walnoten, cocericos, hazel noten en.... nou ja, allerlei soorten noten. Op een groot blad voor zijn buik. Hij had ze allemaal uit gezocht. Elke soort was in een apart vakje van het blad. Heelemaal gesorteerd. Ik herinner mij bijvoor beeld, dat de apenoten samen met okkernoten in een of ander patroon gelegd waren. Het moet dien man uren gekost hebben om dat voor elkaar te brengen. Nou, hij kwam naar ons toe en zei tegen Joe: Noten, meneer? Pak ze maar!" En bliksemsnel zei Joe: Pak ze zelf maar." En hij tilde zijn voet op en gaf een trap tegen het blad en liet de noten overal heen vliegen. Ik geloof dat er bij waren, die wel tot den overkant van den weg vlogen. We lachten allemaal erg hard en juist toen het mannetje ze begon op te rapen, kwam de wagen en reden we weg, terwijl wij nog bulderden van het lachen." De heer Trumpett schaterde om de herinnering. Verdraaid gek, Arthur," zei de heer Turley. Begrijpen jullie nou, wat Arthur bedoelt, heeren?" Ik ben nog niet klaar, Dick," zei de heer Trum pett. Nou kom ik tot het belangrijkste van het verhaal." Dat begrijp ik," zei de heer Turley. En nou komt dat gedeelte van het verhaal, dat speciaal voor jullie bestemd is, heeren," zei de heer Trumpett. Voor we weg reden, juist toen Joe in stapte, draaide hij zich om en wierp een biljet van vijf dollar naar den vent. Een biljet van vijf dollar !" De heer Turley floot bewonderend en de heer Trumpett keek welwillend naar hem voor hij verder ging. Zoo is Joe nou, heeren. Het heele blad kon niet meer dan twee dollar waard geweest zijn, maar Joe gooide hem toch een vijf-dollar-biljet toe. Dat is wat ik sympathiek noem. Begrijpen jullie wat ik met het heele geval bedoel ? Het is gek, maar sympathiek. Het blad te trappen was gek, maar den vent het dubbele te betalen van wat het waard was, was sympathiek. Begrijp jullie, heeren?" Opper wachtte tot Barton iets zou zeggen, maar Barton zocht in zijn zakken nog naar lucifers. Zien jullie nou wat ik wil hebben, heeren?" Tja...." zei Opper aarzelend. Natuurlijk begrijp ik het, meneer Trumpett," zei Barton. Als u dergelijke dingen in het scenario wilt, waarom vraagt u dan niet een paar andere schrijvers om...." Waar heb je het in 's hemelsnaam over, Bart?" Opper sprak snel en opgewekt. Natuurlijk, we kunnen deze nieuwe scène in een paar uur uit werken." Hij keerde zich naar den heer Trumpett. U kent toch dat gezegde in Hollywood, meneer Trumpett: schrijvers kunnen altijd snel werken tegen den tijd dat hun contract weer vernieuwd moet worden." Hij lachte, alsof hij een binnenpretje had. Dat slaat op ons, niet Bart? Ons con tract moet namelijk ook weer gauw verlengd wor den, weet u. Maakt u zich niet ongerust, meneer Trumpett, we maken de boel in een oogenblik voor elkaar, nu u ons eenmaal dit verhaal gegeven hebt. Die scène maken we tot een schlager. We maken er het gekste van, dat u ooit gezien hebt." Maar sympathiek," wees de heer Trumpett nog terecht. Alle twee," zei Opper, toen hij opstond om weg te gaan. Het wordt eten en drinken, niet Bart?" Nou, en of !" zei Barton. Hij volgde Opper het kantoor uit. ALAN CAMPBELL PAG. 16 DB GROENE No. 3224