UITHUI2IGHEDËN Stadsinventaris Leidscheplein HET Leidscheplein is de ChampsElysés van Amsterdam. Elyseesche velden ook in de werkelijke beteekenis, omdat er een soort paradijs achtige sfeer heerscht van zoete rust en verdraagzaamheid. De burger en de artist, de zakenman en de geleerde geven elkaar rendez vous in de café's en dergelijke rondom dit weinig plein achtige plein. Het is een beetje internationaal door een der groote hotels van Amsterdam en door het café, dat men wel de Hollandsche Döme noemt; het heeft te maken met de kunst, omdat de grootste schouwburg van de stad en van het land er staat. Het heeft te maken met uitgaan, omdat er een correct cabaret en in de buurt een populaire dancing is, en omdat er den laatsten tijd luidruch tige bars verrezen. Het heeft te maken met schilderkunst, omdat er artistencafétjes zijn en het heeft te maken met wereldstad, omdat de taxi-chauffeurs er hun rendez vous hebben. Vul het geheel verder op met broodjeswinkels, van Velleman en Populaire Kootje en ge hebt het Leidscheplein. Toch zijn het vele werelden. Er zijn menschen, die al jaren in n caf komen, en die voor geen geld het plein over zouden willen steken om te profiteeren van het zonnetje van den eenen kant, of van het orkestje van den anderen. Men komt elkaar tegen, maar elke menschensoort heeft zijn eigen reservaat. Ginds vergaderen de architecten rondom het bier, in dat hooggelegen bartje drinken de acteurs hun glas whisky en om die tafel in dat caféwordt de moderne schilderkunst geboren. Daar ontstaat de journalis tiek en ginds worden dochters uitge huwelijkt. De eenige zorg zij slechts, alles uit elkaar te houden. Twee van Amsterdam's drie nachtclubs zijn hier te vinden: die der gegoede burgerij en die der bohémiens. De verdere licht zinnigheid speelt zich af in de avondlijke bars. Een bioscooppaleis en een kleine schouwburg zijn er verder nog te vinden. Veel menschen kunnen zich amuseeren. Maar als je zoo rondkijkt heb je niet den indruk, dat zij het ook werkelijk erg doen. Tooneel Onze stad (Nederlandsch Tooneel) A MSTERDAM is onze stad. En /"\ tooneel is over het algemeen niet haar sterkste zijde. In onze stad is een publiek dat over het algemeen niet dol is op schouwburgbezoek, is een pre mière-publiek, dat zich bij vereenigingsstatuut verbonden heeft, premières te bezoeken en zijn er een of meer gezel schappen, die premières geven. Nu is het maar de vraag, wat onze stad er van maakt. In het algemeen niet erg veel. Maar nu is er weer reden tot juichen, althans tot bezoek aan den Stadsschouwburg. Onze Stad'* is een veel kleiner stadje dan Amsterdam. Het ligt in Amerika en we zijn er omstreeks 1900 en later. We beleven de jaren in het stadje. We zien het leven, onbelangrijk op zich De verteller" uit Onze Stad: Theo Frenkel zelf, belangrijk voor wie het leven, be langrijk voor hen, die er naar kijken, als.... het spel over dat leven goed ge speeld wordt. Thornton Wilder, de schrijver, haalt het leven uit elkaar. Hij laat het half expliceeren door een verteller als in een Chineesch stuk half laat hij het zien, zonder requisieten of decors, ook al als in een Chineesch stuk. Het leven wordt er nog niet belangrijk door. Op zijn hoogst gaat het ons wat be lang inboezemen. Het verglijdt voor onze oogen. De voortreffelijke spelers, onder regie van Defresne, de boeiende ,,ver teller" (Theo Frenkel), leggen het leven voor ons open. Tot in het derde bedrijf de ontroering komt en onze stad" in ons hart brengt en het maakt tot onze" stad en ons" leven: van u en mij. Dat doet Ank van der Moer, die haar leven in de stad en dat van haar verwanten, met haar ontroerende stem tot midden in het hart van de zaal brengt: Wat leven de menschen samen en toch alleen". Het dubbele leven van meneer Jourdain (Neder l. Tooneel) DE BREE en Myra Ward spelen hoofdrollen in het dubbele leven van meneer Jourdain. Het Fransche blijspel werd geregisseerd door Da Bree. Jos van Gasteren met een grauwe pruik en veel schmink met moeite omgetooverd tot de verzuurde echtgenoote van den kantoorheer De Bree. Zou er dan werkelijk een tekort aan onaan trekkelijke vrouwen voor het tooneel zijn? Myra Ward als ontevreden luxe vrouwtje, betooverd door den charDe Bree-charmeur en -huisvader meur-van-een-avond, en burgerhuis vader van de overige: de Bree. Paul Storm als onbeteekenende, correcte vriend. Alles was goed geweest, indien meneer Jourdain n leven gehad had. Alle verwikkelingen waren verre ge bleven van hem, van den Stadsschouw burg en van ons. Aan het slot van het stuk ziet men Jourdain zijn ne leven (het overcomplete, dubbele) afzweren. Laten wij hopen, dat hij woord houdt. Illusies" (Rika Hopper Theater) ZEGT u dat wel: illusies. Ze zijn van Priestley. Maar ook wij heb ben illusies. Goed tooneel" is er n van. Het is zelfs een ideaal, misschien wel een obsessie. Er moet toch eenig motief zijn voor uithuizigheid, niet? Deze uithuizigheid heeft hier een tweede motief noodig. Het stuk op zich zelf is niet overrompelend. Het lijkt eer der wat theatraal, traag zonder veel actie. Het vraagt een zeer kundige voorstel ling, wil het niet theatraal en traag schijnen. Ons scheen het theatraal en traag. Het Gezelschap De Schakel speelde het onder regie van Constant van Kerckhoven. Mien van Kerckhoven en Tilly Lus spelen twee dochters van den plattelandsdokter, Anton Ruys. Pierre Myin is een kasteelbewoner in niet ge heel daarbij behoorende kleeding. Con stant van Kerckhoven speelt een amusanten mislukten acteur. Mevrouw Marie van Westerhoven is een snoes van een oude knorrige huishoudster. En verder Ben Aerden, als jongere broer, dien ik niet kon bewonderen. Ja, ja, die illusies.... _ . . . , r, Maxim Gorki in de film Film Maxim Gorki (Cinema Royal) DE film begint met de Wolga en dit is dan de echte na zooveel imitatie-Wolga's uit Frankrijk en Amerika. De heele film be houdt die sfeer van echtheid en natuurlijkheid in haar schilde ring van de vech tende en intrigeerende familie rond Maxim, die tezamen wel zorgt voor een jeugd-omgeving, waarin men vroegtijdig ontwaakt". De uitbeelding der figuren, die de hoofdpersonen vor men uit Gorki's jeugdherinneringen, geschiedt met de uitbundigheid der Russische spelersnatuur, waarvoor het witte doek bijna te klein lijkt en die om een spoedige verwezenlijking van de stereoscopische film vraagt. Muziek Rachmaninoff STAMPVOL was de groote zaal van het Concertgebouw bij het Kunstkringconcert, want Rachmaninoff speelde. Eenzaam zat de groote, wereld beroemde pianist te midden van de honderden en honderden onbekenden die hem goed kenden van hun prille jeugd af. Het programma bevatte uitsluitend klassieke muziek en enkele composities van Rachmaninoff, een reeds klassiek componist van een vorige generatie. Hij kon Rachmaninoff spelen alsof hij het zelf was. Het was volmaakt. En hij speelde Chopin alsof hij Chopin was, en Liszt als Liszt. Bij het daverend ap plaus verwachtten we bij elk der drie toegiftjes dat we déprélude te hooren zouden krijgen. Maar de componist zal terecht van oordeel zijn geweest, dat deze vaak genoeg gespeeld is; de pianist wilde niet. Operette De O" van Spruitje IOPIE KOOPMAN wordt een klein J operettesterretje. Ze kan zingen en dansen, ze kan acteeren, ze heeft humor en temperament en ze ziet er lief uit. Dat heeft deze operette wel noodig. Op zich zelf is zij niet overmatig amu sant ook al, omdat zij tenminste bij de première tamelijk lang was. In Joofiie Koopman als onsportieve sf>ort-girl ieder geval krijgen Kurt Gerron en Sylvain Poons gelegenheid om hun lachverwekkende kwaliteiten te toonen wat zij alleszins doen. Willy van Hemert, de vertaler en bewerker, speelt een vriendelijken jongen man, die zoo heel veel van sportieve meisjes houdt en Jopie Koopman speelt een nietsportief meisje, dat omderwille van de liefde heel sportief doet. Verder treden er min of meer lieftallige operetsters en operettiers in op, die in zulk een operette hooren. Het geheel is niet onvermakelijk, hoewel niet het beste, dat wij in den Hollandschen Schouw burg van dit gezelschap gezien hebben. OtaossenouwDurg N.V. HET NEDERLANDSCH TOONEEL - Directeur Cor T«D der Lugt Melsert ONZE STAD Zaterdagavond l April 8.15 uur Gewone prijzen Zondagmiddag 2 April 2 uur Ma'inee pr. van F. 2.06 - F. 0.46 Msb. Een tooneeldaad van groote artistieke waarde '.i'' Zondagavond 2 April 8.15 uur | H et Chineesche Landhuis opul. pr. van F. 1.76 - F. 0.46 [ _ met Albert Tap Dalsum Pop II l& Nergens is het voorjaar zoo mooi als in het zonnige Zuiden van Zwitserland, waar reeds in de eerste maanden des jaars een weel derige plantengroei te bespeuren valt. LUGANO, LOCARNO en ASCONA met hunne liefelijke meren en prachtige land schappen, verzekeren het mooiste en genotrijkste vacantie-verblijf in de warme zon van het Zuiden. De prijzen in het Zuiden van Zwitserland zijn overal aan de omstandigheden van den tegenwoordigen tijd aangepast. Op trein en postauto genieten de buitenlandsche gasten reducties tot 45 >?toe. Prospectussen en inlichtingen over Hotel-Pauschal-arrangementen zijn kosteloos bij de officieele Verkeers-bureaux in Lugano, Locarno en Ascona of bij het officieel bureau der Zwitsersche Bondsspoorwegen, Konings plein 11 te Amsterdam verkrijgbaar. ^ \\ i ? _ » \Li 9 l PAG J M DE GROENE Na. 3176