De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1939 1 april pagina 16

1 april 1939 – pagina 16

Dit is een ingescande tekst.

Een verhaal van De Groene EIGENLIJK heetten ze niet juffrouw Bello en juffrouw Toep, maar de gasten in het hotel die ze altijd in het gezelschap zagen van hun twee hondjes, hadden de gewoonte aangenomen ze zoo te noemen. De namen van de hondjes kende iedereen. Juffrouw Bello babbelde den geheelen dag met haar lieveling, een sceptischen witten poedel, en juffrouw Toep riep aan n stuk door Toep !" met een schrill stemmetje, ten einde te verhinderen dat haar ondefinieerbare bastaard van zijn belang stelling in het hotel op de meest stoffelijke wijze blijk gaf. Als een blad in den herfststorm, dwarrelde juffrouw Toep den heelen dag achter hem aan. Het was juist het hulpelooze, fladderende op treden van juffrouw Toep dat juffrouw Bello tot haar aantrok. Juffrouw Bello had, volgens haar kennissen, het ruimste hart ter wereld. Ik denk zoo vaak: had ik maar kinderen gehad...." zuchtte ze tot juffrouw Toep, op den morgen dat ze voor het eerst met elkaar in aanraking kwamen. Maar ach, kinderen groeien op en laten je in den steek. Een hond is trouwer, waar of niet, Bello?" Zij ging zitten en voerde Bello het ei, dat ze uit haar eigen mond had gespaard. Ondertusschen hield ze met den anderen hand den roofzuchtigen Toep op een af stand. Ze wierp een vluggen blik op juffrouw Toep's bruin-verbrande schouders. Tusschen haakjes, wat gebruikt u voor zonnebrand-olie?" vroeg ze. Juf frouw Toep zei dat ze olijfolie had gebruikt. Dat deugt niet," vertelde juffrouw Bello. U moet Kress de Moer" eens gebruiken...." en ze haalde een flacon Caresse d'Amour" voor den dag. Ijverig smeerde ze juffrouw Toep in. Erg dik bent u ook niet!" zei ze. Ik heb een vriendin gehad, die is in twee maanden broodmager geworden...." Tevreden over deze mededeeling legde ze zich in het warme zand neer. Belangstellend keek ze Toep aan. Wat voor soort hond is dat eigenlijk?" vroeg ze. Hij heeft iets van een keeshond," zei juffrouw Toep, en ze haatte het verontschuldigend timbre van haar eigen stem. Zoo....", zei juffrouw Bello. Ze zweeg, tact vol. Van dien morgen af bewaarde juffrouw Bello eenzelfde warm-beschermende houding tegenover haar vriendin, en juffrouw Toep die tot dusver niet meer aandacht had getrokken dan een normale vrouw van middelbaren leeftijd die enkele weken te Cannes vertoeft, liet het zich gelaten aanleunen. Het was een aardig gezicht, de twee vriendinnen te zien wandelen langs het strand terwijl Toep en Bello heen-en-weer dansten bij de branding. Juf frouw Bello stond er op dat juffrouw Toep op het gemakkelijkste reepje zand liep. Spoedig noemden ze elkaar bij den voornaam Cora en Elsie . Hun gesprekken draaiden meestal om den hond, soms, als een melancholieke aanvulling, om den man. Een goede hond is twintig mannen waard," verklaarde juffrouw Bello dan. Somber vertelde ze van haar man, van wien ze in 1922 gescheiden was. Hij was het soort man van wien je nooit wist of hij je een kus of een trap zou geven. Je weet wel wat ik bedoel...." Juffrouw Toep knikte begrijpend. Mannen !" verzuchtte juffrouw Bello. Met wat voor man was jij getrouwd, Elsie?" Meneer Toep was in 1928 aan influenza gestorven. Hij was een goede man," zei ze, maar nooit zoo erg sterk." Ik zou het toch wel aardig vinden," bekende juf frouw Bello, wanneer hier eens een leuke vent opdook.... Afblijven, Bello !" DEN volgenden dag arriveerde de heer Pavlos Andratos in het hotel, gezeten in een enorme gele auto.Terwijl hij zijn auto-radio op hard" liet staan een militaire kapel schetterde tegen den gevel van het gebouw , sprong hij fiksch uit het portier, marcheerde naar binnen en salueerde de gasten. Aan zijn ringvinger fonkelde een groote diamant. Pavlos Andratos was, dat vertelde hij een ieder met graagte, handelaar in sponsen en zeemleder. Twintig millioen francs aan sponsen heb ik in mijn magazijn liggen !" verkondigde hij. Wat zegt u daar wel van?" en hij boog voor de dames en presenteerde den heeren dure sigaren. In een mini mum van tijd was hij een der populairste gasten uit het hotel. Spoedig bleek echter dat juffrouw Bello er op mysterieuze wijze in was geslaagd hem naar zichzelf en haar vriendin, juffrouw Toep, toe te halen. Uur in, uur uit zaten zij gedrieën op het strand, terwijl de honden met hun vieze pooten over de onberispelijk witte schoenen van den heer Andratos liepen en zijn witte broekspijpen bekrabbelden. Veertien jaar was ik, toen ik uit Grie kenland wegging," verhaalde Pavlos Andratos, en de eerste week in Parijs heb ik al achthonderd-vijf tig francs verdiend. Wat zegt u daar wel van?" Trots wuifde hij zijn sigaar heen en weer. Het gebeurde zelden, dat de dames den heer Andratos moesten onderbreken om hun honden te waarschuwen, te zeldener omdat dat hem prikkelde en juffrouw Bello inmiddels een plannetje had ge maakt, welks uitvoering de grootst mogelijke zorg vereischte. De waarheid was dat juffrouw Bello den heer Andratos wilde winnen, niet voor zichzelf echter, maar voor haar onopvallende vrhndin, voor Elsie. Het deed haar genoegen dat de gevoelens van den heer Andratos in de gewenschte richting schenen te gaan. Wanneer hij over het huwelijk oreerde en zijn eenzaam vrijgezellenleven beklaagde, richtte hij zijn groote, treurige, zwarte oogen op juffrouw Toep. Als zij een tochtje gingen maken in zijn groote gele auto, kocht hij voor juffrouw Bello grappige souvenirs, waar ze allemaal om lachten, maar voor juffrouw Toep koos hij teeder een fleschje parfum. Twee weken gingen echter voorbij zonder dat hij voor zijn gevoelens uitkwam. Het was daarom dat juffrouw Bello op zekeren avond juffrouw Toep volgde in haar slaapkamer. Je hoeft maar een vinger naar hem uit te steken, Elsie !" zei ze. Hij is een beetje schuw, dat is alles. En 't is een knappe man, vroolijk en rijk. Bovendien ben jij niet iemand om ongetrouwd te blijven. Jij hebt aan een hond allén niet genoeg !" Hoor je dat, Toepie," protesteerde Elsie, hoor je dat wat die nare, nare juffrouw Cora van je durft te zeggen !" Maar ze had even gebloosd.... Enkele dagen later stond juffrouw Bello op van de bank waar zij gedrieën den zonsondergang be wonderden, zei dat ze nog voor haar hond moest zorgen, en trok zich vlug terug, zonder om te kijken. Juffrouw Toep had haar willen volgen, maar juf frouw Bello had haastig opgemerkt dat zij dit keer wel voor den kleinen Toep kon zorgen, 't Gaat in n moeite door," zei ze. Juffrouw Toep voelde toen trouwens, dat Pavlos Andratos haar met zachten drang weer op de bank deed neerzitten. Hij legde zijn hand op haar arm. De diamanten ring straalde evenals de avondster die plotseling zichtbaar was geworden. Een lauwe wind streek langs het strand. Toep was in slaap gevallen. Elsie," zei Pavlos Andratos, lieve Elsie, ik zal je zeggen wat ik voor je voel, Elsie...." Juf frouw Toep leunde tegen hem aan, haar lippen waren even geopend, zij had haar oogen tot hem opgeheven. De volgende seconde gaf zij een gil in zijn gezicht, daar de hotelkat, een bruin-zwart monster, als een orkaan langs hen was gestoven en op den muur tegen Toep zat te blazen, die als een bezetene blafte. Toep Toe-oep !" riep ze ver schrikt. Laat die ellendige hond toch stikken !" schreeuwde Pavlos Andratos. Juffrouw Toep wilde zich losrukken. Moet hij dan soms Toep's oogen uitkrabben?" vroeg ze verontwaardigd. Laat hem toch gaan !" riep de heer Andratos. Dat deed den beker overloopen. Ga weg !" snikte juffrouw Toep, leelijke.... leelijke Griek !" Juffrouw Bello die vlug als de wind toesnelde, kwam juist op tijd om te zien dat hij met zijn rechterhand waaraan de diamant blonk, juffrouw Toep een flinke tik in het gelaat gaf. Pak hem, Bello !" riep ze. De poedel rende over het terras en beet zich vast in de onberispelijk witte, rechter broekspijp van den heer Andratos. EEN half uur later smeet Pavlos Andratos zijn koffers met veel lawaai in zijn auto, en richtte hij zijn laatste opmerkingen tot den discreetzwijgenden portier. Je hoeft mij niets te vertellen van het huwelijk !" zei hij. Ik ben vrijgezel. Ik weet er alles van !" Boven huilde juffrouw Toep als een kind. De kleine Toep lag tevreden in haar schoot, opgerold. Waarom moest jij er ook weer tusschen komen?" snikte ze, terwijl juffrouw Bello draalde in de deur. Ik wist dat hij van me hield.... juist toen hij me sloeg ! En toen kwam jij net langs, en je hebt alles bedorven !" Toen juffrouw Bello troostend dichtbij wilde komen, gaf ze een trap in haar richting. Den volgenden dag was juffrouw Toep ver trokken, zonder iemand goeden dag te zeggen. Juffrouw Bello bleef de geheele lente peinzen over de vreemde geschiedenis. Ach," zei ze op zekeren morgen tot een dame uit Lyon, ik had al van het begin af gedacht, dat ze zoo nerveus was.... Van dat soort vrouwen kun je dergelijke reacties verwachten.... Tusschen haakjes, wat gebruikt u voor zonnebrand-olie?.... Slaolie?.... Dat deugt niet. U moet Kress de Moer" eens gebruiken !" En ze haalde haar flacon Caresse d'Amour" voor den dag. Kom maar hier," zei ze, dan zal ik u even insmeren." MARGARET CASE HARRIMAN ii ifiiitiiiliHiiifiiiiillliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii iititiiiiliiiiiu uiiiiiiii imiimiiimiii In het vuur der rede ,,Ik hoop dat wij tezamen aan onze kinderen zullen overhandigen in on verminderden glans de nalatenschap van vrijheid, waarvoor onze vaderen gevochten hebben en zoo vaak ge storven zijn." (Vad.) Paindeluxe-brood ,,T)e moeilijkheid is, dat men nooit van te voren kan voorspellen, welke uitvoer zal verdwijnen." (T.) ,,Hct wagentje van den markt koopman werd gedeeltelijk bescha digd." (Titbantia) ,,*Hnn leven wordt een onwezenlijk droombestaan." (Syllabus) CHARIVARIA ,,De Nederlandsche mentaliteit ligt ten grondslag aan het trage tempo. waarin het vreemdelingenverkeer voorwaarts schreidt, als het ueberhaupt voorwaarts schreidt." (H'bl. Hamiflslirlan»eii) ,,l)e Times is even uitgesproken." (K.) Maar zal wel gauw weer be ginnen. Overspel , .Oranjejeugd overspeelt Hongarije." (U. J>.) Uit de hoogeschool ,,I)uitsehland is niet uit te schake len zonder zelf den weerslag te onder vinden." (T.) ,,De banden tusschen deze twee landen zijn veel nauwer dan wat slechts op papier bestaat." (It.) ,,.\micus Socrates, magis amicus vevitas." (R.) Dit doet ons denken aan wat Ammonius schreef: Amicus Plato, sed magis amica veritas." Dat moeileike Hollandsen ,,()ok werden boren on veilen van lerhando formaat gevonden". (Ilaagfdic C.) De Telegraaf beticht mr. Rieter, Officier van Justitie, van deze op merking: De minister en procu reur-generaals hebben van deze dos siers kennis genomen". iiiiiiiiiuiiiiiiiimMiiimimiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiir^ Aansnijerij ,,l)it onderwerp is door den heer P. aangesneden. Hij heeft deze strijdvraag nog eens aangesneden." (H.) ,,l)e Uegeering heeft een begin gemaakt het moeilijke vraagstuk der Duitsche Joden aan te snijden." (H.) .,llet thema van de geestelijke be wapening is met deze overpeinzing nauwelijks aangesneden." (Hiiditi-Kxle) ..Ken politieke questie werd door prof. de Vries aangesneden." ( l'n'jh.) De eereplaats ,,l)e Rijksstadhouder spreekt het vertrouwen uit dat het personeel liet onderwijs ia n:it.-socialistischen zin zal doen plaats vinden." (H. d. D.) ,,l>e aangekondigde stappen van de amlvtssadeiirs hebben gisteren plaats gevonden." (li.) , ,I)e vergade ing /al niet plaats hebben." (Lili. \\'l>/.) ,,In het St. James-paleis vond een lunch plaats." (H.) ,, Reeds hebben enkele concerten plints gevonden." (II. l'.) Voor andere gemeenten lieett een dergelijke goedkeuring niet plaats gehad." (T.) PAG. 16 DE GROENE No. 3226

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl